Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Wieki średnie coś szarego, ciemnego, noc ducha. Tak określa się je w zwykłym pojęciu. W politycznej historii to czasy feudalne, wojny krzyżowe, państwo rzymskie, walka z duchowną władzą, a przed oczyma stają klasztory, mnisi etc. Obraz szary, bez wyraźniejszych konturów. Ale tylko wtedy, gdy patrzymy z dala. Gdy bliżej, widzimy mnóstwo szczegółów. Pominąwszy polityczną stronę, życie duchowe bardzo rozbudzone. Wielkie wysiłki w celu uchwycenia tego, co często nieuchwytne. Po sobie następują szkoły, systemata, wre walka w łonie samego duchowieństwa, prądy ścierają się nie gorzej niż dziś. Prawda, że nad wszystkim góruje religia, później teologia, ale jest ona jakby ramą, w granicach której najrozmaitsze obrazy. A i poza tymi ramami jest jeszcze coś: filozofowie arabscy i żydowscy, a w Bizancjum również filozofują po swojemu. Co w starożytności płynęło kilkoma wybitnymi rzekami, to teraz z jednej strony się rozlewa w tysięczne strumyczki, w których zwierciadle odbija się myśl ta sama: myśl teologiczna. Dlatego też historia filozofii średniowiecznej nie jest tylko historią samej filozofii, lecz musi tykać się teologii. Podobnie, jak historia pism jest związana z historią języków. Ale ten brak ścisłej granicy nie jest przeszkodą, mylą się też ci, którzy nie uznają filozofii w wiekach średnich. Jest ona zależna od teologii, związana z nią, ale jest. Gdybyśmy tu nawet mówili o upadku filozofii, to i epoki upadku mają swoją historię.
Cassirerowska interpretacja myślenia mitycznego nie koncentruje się na badaniu treści wyobraźni mitycznej czy jej konkretnych przejawów (tutaj opiera się na ustaleniach etnologii, etnografii, językoznawstwa, filologii klasycznej, mitoznawstwa porównawczego czy też religioznawstwa), lecz na formie myśli jako sposobie ukierunkowania konceptualizacji rzeczywistości. Wbrew obiegowym poglądom pokutującym częściowo do dzisiaj, upatrującym w micie przejaw nierozumu (wcielenia nieracjonalności) czy też raczej przed-rozumu (traktowanie go jako iluzji, produktu umysłu infantylnego, nieodróżniającego sfery przedmiotowej od sfery myśli i afektów) i tym samym delegującym mit i myślenie mityczne do kręgu prymitywnych wyobrażeń i przesądów, Cassirer jest zdania, że mit posiada autonomiczną zdolność formotwórczą, kierunek obiektywizacji.
Druga część biografii Romana Witolda Ingardena Jestem filozofem świata obejmuje lata 19391970. Omawia ciekawy, ale także niełatwy etap w życiu filozofa. Wojna była czasem, w którym walka o przetrwanie własne i rodziny, pod dwiema okupacjami, stanowiła największe wyzwanie. Przebywał wówczas z rodziną we Lwowie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu wojny nastąpiło zderzenie z komunistyczną rzeczywistością, zmagania o reaktywację ośrodków akademickich, czasopism i towarzystw filozoficznych, zabiegi o realizację kariery naukowej, obrona autonomii polskiej nauki oraz dorobku Szkoły Lwowskiej. W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, z inspiracji Adama Schaffa pod pretekstem zwalczania reakcyjnej filozofii marksiści zainicjowali kampanię przeciwko uczniom Kazimierza Twardowskiego, mającą na celu wyeliminowanie ich z życia akademickiego. Zadanie światopoglądowego prześladowania Ingardena powierzono jego byłemu uczniowi ze Lwowa, marksistowskiemu neoficie, Tadeuszowi Krońskiemu. Efektem tych działań było odsunięcie od nauczania akademickiego oraz zakaz publikacji. Ingarden, z gronem wykluczonych filozofów, skupił się na pracy redakcyjnej i tłumaczeniach w ramach Biblioteki Klasyków Filozofii. Powrócił do nauczania akademickiego dopiero w roku 1957. Pomimo niesprzyjających warunków dla naukowego rozwoju filozof napisał i opublikował wówczas bardzo ważne prace, m.in. Spór o istnienie świata, Studia z estetyki, Wykłady i dyskusje z estetyki, Z badań nad filozofią współczesną, Wstęp do fenomenologii Husserla, Wykłady z etyki i Książeczkę o człowieku.
Celem przedstawionych tu analiz jest rozważanie możliwości poważnego potraktowania kategorii, które przez pewien czas uznawane były w obszarze namysłu teoretycznego za co najmniej podejrzane. Mam na myśli pojęcia celowości, potrzeb oraz związaną z nimi kategorię świadomości. Choć wymienione pojęcia wydają się zdroworozsądkowo „oczywiste” – nie są takie .
Po dokonanym przeglądzie argumentacji, jestem głęboko przekonany o zasadności ich stosowania. Prowadzone analizy (a raczej metaanalizy) sięgają zarówno do dorobku nauk empirycznych, jak i do filozofii, choć obecnie znika sens różnicowania tych obu dziedzin – istnieje po prostu rozległe pole eksploracji poznawczych. [...]
Najogólniej rzecz ujmując, książka jest bardzo wstępną realizacją projektu pozbycia się modelu kartezjańskiego z jego zaledwie „subiektywnością” i „obiektywnością”, z jego tylko „przyczyną” i „byciem skutkiem”. Na to miejsce wprowadzam podmiot jako względnie izolowany byt psychofizjologiczny wchodzący w relacje ze światem. Ujmujący otoczenie ze względu na swoje potrzeby, a więc w kategoriach emocjonalnych (znany–obcy, atrakcyjny–repulsywny), zmysłowych, pojęciowych, wyobrażeniowych i językowych. Relacja taka nie jest po prostu tylko reakcją (skutkiem) bodźca – o czym warto pamiętać.
Ze Wstępu
Ogłaszając latem 1935 roku studium „O wielości cywilizacji”, zapowiedziałem zarazem uzupełnienie, mianowicie roztrząsanie „O postępie moralności”. Będąc z poza cechu filozofów, nie zapragnąłem bynajmniej dorobić jeszcze jeden podręcznik etyki; podejmuję tylko okruch z ich stołu, przez nich ignorowany. Lecz ten właśnie problem jest dla historyka zajmujący i zaciekawienie moje do niego całkiem naturalne.
W toku prac nad tym tematem (przerywanych i wznawianych w ciągu lat osiemnastu) wyłaniał mi się coraz bardziej, prócz samego zainteresowania, wzgląd jeszcze inny, który dałby się wyrazić krótko tymi słowy: Odmówmy etyce przywileju, żeby jej wolno było pozostawać poza współczesnym rozwojem wiedzy! Etyka nie jest nauką gorszą lub niższą od innych, iżby miała nie korzystać z nowych materiałów naukowych i nie użyć ich za środek do wydoskonalenia swych metod.
Maszynopis znaleziony w bibliotece IBL PAN okazał się zapisem protokołów z estetycznych i filozoficznoliterackich spotkań prowadzonych przez Romana W. Ingardena na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 19341937. Niemal wszystkie odbywały się w czwartkowe wieczory. Brali w nich udział znani filozofowie i psychologowie, badacze literatury i języka, malarze, muzykolodzy, krytycy literaccy, filmoznawcy i teatrolodzy, nie tylko ze środowiska akademickiego. Protokoły te można więc czytać jako dokument pasji intelektualno-artystycznych lwowskiej elity humanistycznej lat trzydziestych XX wieku.Toczące się tu spory świadczą o dokonującym się przełomie w estetyce i filozofii literatury. Podawano pod rozwagę nie tylko dzieła sztuki, ale i papierki od cukierków, gwar uliczny uznany za symfonię wielkiego miasta, nowe media, czyli radio, jakości estetyczne smaków i woni co świadczy o projektowaniu nowoczesności dojrzałej. Spory te poświadczają narodziny innego miasta niż znane z okresu dominacji szkoły Kazimierza Twardowskiego nowego Lwowa Ingardena.Protokoły pozwalają także prześledzić rozwój myśli Ingardena. Jak na dłoni widać, że wiele pomysłów, znanych z przyszłych rozpraw, wyłaniało się w toku żywych, zaciętych często dyskusji i wnikliwego rozsądzania argumentów. Wydana w 1937 roku książka Ingardena O poznawaniu dzieła literackiego ""na naszych powstawała oczach"", wspomina uczestniczka spotkań.To, czego nie udało się utrwalić na piśmie, dopełniają fotografie udostępnione z archiwum rodzinnego. Zwraca uwagę ta ze spotkania w czerwcu 1934. Na tablicy widnieje schematyczny rysunek graficzna wykładnia Ingardenowskich quasi-sądów. Kto naszkicował kredą schemat, nie wiadomo, chciałoby się jednak wierzyć, że Ingarden.
Pogłębiamy nasze rozumienie świata przez sumienność i metodyczność, lecz na tej drodze często spotyka nas rozczarowanie. Im mocniej wyostrzamy spojrzenie, tym bardziej widzimy samo doświadczenie, a nie rzeczywistość, która się za nim kryje. Dostrzegamy niepewność zmysłów, umowność pojęć i chwiejność sądów. Podstawy naszych silnych przekonań okazują się słabe. Świat bezpośredni, rozciągający się przed naszymi oczami, wydaje się zanikać, a samo pojęcie rzeczywistości staje się zagadkowe. Im bardziej dążymy do wiedzy, tym więcej napotykamy pułapek.Czy współczesna nauka i filozofia pozwalają nam jeszcze na indywidualną rozumność? Czy prawda jest czymś uchwytnym dla każdego? Czy zdrowy rozsądek potrafi nas obronić przed łatwością przesądów i zakusami ideologii? Eseje zawarte w tym tomie są poszukiwaniem pozytywnej, optymistycznej odpowiedzi na te pytania. Bowiem gdy zamiast odwracać wzrok od paradoksów wiedzy uświadomimy je sobie w pełni, zobaczymy też, że mamy już wszystko, co konieczne, by sobie z nimi poradzić.
Wybitny polski humanista, psycholog, pedagog i filozof profesor Józef Pieter. Zasadniczą część swojego życia oddał szkolnictwu Śląska, był aktywnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Podczas wojny brał czynny udział w tajnym nauczaniu. Był kierownikiem katedry psychologii na Uniwersytecie Łódzkim, Uniwersytecie Warszawskim i w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Po II wojnie światowej zorganizował na nowo Instytut Pedagogiczny w Katowicach, a także Wyższą Szkołę Pedagogiczną, otworzył oddział Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, wznowił działalność czasopisma pedagogicznego Chowanna. W latach 1956–1968 był rektorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach aż do włączenia jej do powstałego w 1968 r. Uniwersytetu Śląskiego, na którym został kierownikiem Katedry Psychologii.
Jest to pierwsza w polskiej literaturze dogłębna analiza filozofii Isaiaha Berlina. Autor w ciekawy i przemyślany sposób przedstawia myśl Berlina i stanowiska, które żywo przypominają współczesne tematy najzacieklejszych debat politycznych.
Jak często pędzisz za nieuchwytnym szczęściem, tracąc szansę na radość z tego, co właśnie trwa? Dzięki tej książce dostrzeżesz piękno otaczającego Cię świata. Jest ona niezwykłym przedsięwzięciem duchowego nauczyciela i znanego ilustratora. Eckhart Tolle przygotował pełne filozofii, przemawiające do wnętrza każdego człowieka sentencje. Patrick McDonnell opracował ilustracje, które wywołują wyłącznie pozytywne emocje. Ich książka skłania do wejrzenia w głąb siebie i wydobycia pozytywnej energii. Przesłania w niej zawarte pomagają nie tylko otworzyć umysł i poczuć się częścią jedności zwanej życiem, ale jednocześnie cieszyć się tym, co trwa teraz. Zawsze jest czas, by zatrzymać się i powąchać różę.
Filozofia prawa. Normy i fakty to wyjątkowa publikacja, której autorami są wybitni polscy naukowcy zarówno filozofowie, jak i prawnicy.Jej forma jest wzorowana na cenionych w krajach anglosaskich książkach typu Handbook. Zawiera czterdzieści oryginalnych tekstów dotyczących szeroko obecnie dyskutowanych zagadnień, m.in. rządów prawa, konstytucji, suwerenności, równości i dyskryminacji, wolności słowa, prawa własności, charakteru norm prawnych, funkcjonowania prawa, sędziów i sądów, etyki prawniczej, rozumowań prawniczych, odpowiedzialności, winy i kary, sprawiedliwości, nieposłuszeństwa obywatelskiego. Autorzy prezentują różne metody i perspektywy obecne w refleksji nad prawem.Książka zainteresuje szeroki krąg odbiorców: pracowników naukowych i studentów, sędziów, prokuratorów, adwokatów, a także wszystkich, którzy śledzą debatę publiczną na temat wymiaru sprawiedliwości.Autorami zawartych w tomie publikacji są: Tomasz Bekrycht, Andrzej Bryk, Adam Dyrda, Bogdan Dziobkowski, Tomasz Gizbert-Studnicki, Joanna Górnicka-Kalinowska, Janusz Grygieńć, Jacek Hołówka, Andrzej M. Kaniowski, Jacek M. Kurczewski, Damian Leszczyński, Leszek Leszczyński, Przemysław A. Lewicki, Ewa Łętowska, Agnieszka Nogal, Ryszard Piotrowski, Krzysztof Płeszka, Ryszard Sarkowicz, Marek Smolak, Marek Sobczyk, Tomasz Stawecki, Jakub Stelina, Jerzy A. Stępień, Andrzej Szostek, Artur Szutta, Magdalena Środa, Jan Woleński, Anna Wójtowicz, Jerzy Zajadło, Monika Zalewska, Wojciech Załuski, Marek Zirk-Sadowski, Marek Zubik.
Tym, co łączy zebrane w tym tomie teksty i pozwala związać w jedną całość, jest (poza osobą autora) ich intencjonalny przedmiot myśl filozoficzna polskiego romantyzmu. Uporządkowałem je przeto zgodnie z zasadą chronologii określającej historyczny proces powstawania i kształtowania się polskiej myśli filozoficznej epoki romantyzmu.Filozofia polska epoki romantyzmu zawsze chyżo wzbijała się pod niebiosa, ale też wbrew utartej o niej opinii zawsze pewnie stąpała po ziemi. Choć przybyła do nas w czasach wojen i narodowych katastrof, zadomowiła się u nas i przebywała z nami co najmniej lat czterdzieści. Polubiła nasz kraj i brała mężnie udział w naszych śmiałych przedsięwzięciach. Energicznie zajęła się też naszymi sprawami, zagrzewając nas do działania i wskazując nam dalekosiężne, nawet ostateczne cele. Czy zeszła do nas ze świata idei, czy też raczej wyłoniła się z głębi ducha naszego i z istoty naszego jestestwa? Tego nie wiem, lecz podejrzewałem zawsze, że przybyła do nas wiedziona jakąś przemożną pokusą. Nazwałem ją pokusą ideologii.
... la logica, che lo strumento dell'intera filosofia e conviene si estenda fin l dove quest'ultima si estende, la medicina di tutta l'anima ed la sua perfezione in senso strumentale. cio quella che con i suoi strumenti d forma alla ragione, in modo che questa possa realizzare correttamente la sua funzione in tutte le azioni eźoperazioni dell'intelletto mediante le quali ha luogo l'apprendimento
Książka, którą oddajemy w Państwa ręce, jest edycją dwóch traktatów łacińskich z zakresu filozofii moralnej, powstałych w kręgu polskich antytrynitarian na przełomie XVI i XVII wieku: Ethica Aristotelica Jana Crella oraz De veritate Adama Gosławskiego. Polscy antytrynitarianie, zwani również braćmi polskimi, arianami czy też socynianami, kwestionowali nie tylko boskość Chrystusa i koncepcję Ducha Świętego jako Osoby Boskiej, ale również uważali za absurdalne wiele innych fundamentalnych dla chrześcijaństwa dogmatów, takich jak grzech pierworodny czy podstawowe założenia dotyczące odkupienia i zadośćuczynienia. Od ok. 1600 roku ich główną siedzibą stał się Raków, niewielkie miasteczko niedaleko Kielc, które bardzo szybko przeobraziło się w tętniący życiem socyniański ośrodek intelektualny z własną Akademią i drukarnią. Z Rakowem swoje życie związali bohaterowie niniejszej publikacji: Crell jako rektor i wykładowca Akademii oraz Gosławski jako jeden z jej kierowników i opiekunów.
Co pandemia koronawirusa ma wspólnego ze sprzedażą lalek erotycznych i rojami szarańczy? Według niepowtarzalnego olbrzyma z Lubliany, czyli turbofilozofa Slavoja Zizka wszystko.Wiosną 2020 roku, w książce napisanej za pierwszego lockdownu (""Pandemia! COVID-19 trzęsie światem""), autor zagłębiał się w nowe wymiary izolacji, kwarantanny i dystansu społecznego i badał, jak coraz bardziej jesteśmy tym wszystkim zmęczeni.Teraz słoweński filozof sprawdza, jak brak siły roboczej wpływa na poziom zaopatrzenia w żywność i jak bardzo eksploatujemy pracowników opieki i ochrony zdrowia, bez których codzienne życie byłoby niemożliwe. Na konkretnych przykładach pokazuje, że współczesny kapitalizm nie jest w stanie skutecznie ochronić społeczeństwo w czasie kryzysu.Pisząc z charakterystyczną dla siebie śmiałością i zapałem, Zizek sięga do teorii krytycznej, popkultury i psychoanalizy, aby ukazać niepokojącą dynamikę wiedzy i władzy w tym przedziwnym, wirusowym czasie.
Wielki kulturowy spór, z jakim obecnie mamy do czynienia, jest w istocie sporem o człowieka. Ważny wkład do niego wnosi Krakowska Szkoła Antropologiczna na czele z Romanem Ingardenem, Karolem Wojtyłą, Józefem Tischnerem i Władysławem Stróżewskim.Włączając się do tego sporu i kontynuując dorobek tej szkoły, Jan Galarowicz rozpoczął pracę nad wielotomową filozofią człowieka pt. Antropodramatyka. Otwiera ją tom Giganci filozofii człowieka. Autor omawia w nim antropologiczną myśl zachodnioeuropejskich filozofów, wielkich obrońców zagrożonego w naszych czasach człowieczeństwa Schelera, Heideggera, Stein, Bubera, Guardiniego, Mouniera i Ricoeura - którzy zarazem w największym stopniu przyczynili się do wykrystalizowania się jego koncepcji człowieka.Mimo, że zawarte w książce rozważania są solidnie udokumentowane, publikacja nie jest typową rozprawą naukową; jest tekstem z pogranicza takiej rozprawy, pracy popularnonaukowej i podręcznika. Książka jest bowiem przeznaczona nie tylko dla filozofów, ale również dla psychologów i pedagogów, socjologów i kulturoznawców, teologów i duszpasterzy a także dla innych kategorii osób, które pracują z ludźmi, oraz wszystkich, którym zależy na głębszym rozumieniu siebie. Korzystanie z niej ułatwia język autora: książka jest napisana z pasją, jasno i przystępnie.JAN GALAROWICZ (ur. 1949, Łopuszna) krakowski filozof, nauczyciel akademicki (od 2015 emeryt) i popularyzator filozofii oraz publicysta ukończył m. in. filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie się również doktoryzował; jest uczniem prof. Władysława Stróżewskiego i ks. prof. Józefa Tischnera. Zajmuje się problematyką z zakresu antropologii filozoficznej, filozofii wartości i etyki. Inspiruje się przede wszystkim fenomenologią, personalizmem, dialogiką i filozoficzną myślą religijną. Jest autorem ponad dwudziestu książek, w tym m. in. esejów: Kochać naprawdę, Odnaleźć sens w cierpieniu i Szczęście na manowcach opracowania W drodze do etyki odpowiedzialności, podręczników: Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii i Wprowadzenie do antropologii filozoficznej oraz prac popularnonaukowych: Martin Heidegger: genialny myśliciel czy szaman? i Ks. Józef Tischner.
Książka znanego i uznanego w świecie autorytetu z dziedziny etyki ks. Tadeusza Ślipki. Spacerem po etyce to książka omawiająca wszystkie podstawowe a jednocześnie najważniejsze zagadnienia związane z moralnością człowieka i problemy etyczne.Co to są sytuacje graniczne?Kodeks etyki zawodowejMetody rozwiązywania problemów etycznychMoralna wartość ludzkiego życiaOdpowiedzialność w świetle etykiPaństwo a obywatelPrawo własnościSpołeczne efekty homoseksualizmuSumienie i posłuszeństwo jego nakazomTechnokratyzm co to takiego?Prawo narodu do oporu przeciwko ciemiężycielowiCo ma wspólnego Pan Bóg z ruchem ekologicznym w PolsceEtyczne aspekty zapłodnienie in vitroEtyczne aspekty zapłodnienia pozaustrojowegoEtyczne aspekty klonowaniaEtyczne aspekty transplantacjiCzym są i gdzie bytują obiektywne wartościAntropologiczne podstawy godności człowiekaBibliotekarz, wydawca i księgarz wobec wartości ale jakich?
Tom jubileuszowy w 50. rocznicę śmierci Romana Ingardena, gromadzący artykuły naukowe i eseje autorstwa wybitnych współczesnych humanistów na temat twórczości wybitnego filozofa. Autorzy podejmują refleksję nad najważniejszymi zagadnieniami z obszaru badań i fascynacji naukowych polskiego myśliciela, m.in. fenomenologii, metafizyki, estetyki, kultury, sztuki, teorii literatury. Ukazują jego dorobek z perspektywy najnowszych ustaleń badawczych.Publikacja przygotowywana w ramach obchodów Roku Romana Ingardena 2020Książka Doświadczanie świata. Eseje o myśli Romana Ingardena - oprawa twarda - Wydawnictwo Narodowe Centrum Kultury.
Obecna edycja dwujęzyczna – polsko-grecka – Analityk pierwszych i Analityk wtórych Arystotelesa stanowi ważne wydarzenie dla polskiej filozofii współczesnej: jest nowym polskim przekładem, dokonanym prawie pół wieku po pierwszym, podjętym z troską o maksymalnie wierne oddanie myśli Mędrca ze Stagiry i uwzględniającego aktualny stan badań, dokonanym przez wybitnego znawcę antycznej myśli greckiej i bizantyjskiej, prof. Mariana A. Wesołego z Uniwersytetu Adama Mickiewicza (Poznań), opublikowanym wraz z towarzyszeniem języka oryginału, zaproponowanym w przystępnej formie graficznej i z nowym układem akapitów. Tekst grecki i polski traktatów poprzedza słowo od wydawcy o relacji logiki i filozofii, o specyfice i dokonaniach logiki Arystotelesowskiej, oraz przedmowa tłumacza wprowadzająca w przewodnią wizję nowego przekładu, jak i w trudności, jakich doświadcza jego autor, usiłując jak najprecyzyjniej oddać sens greckich terminów w ich kontekście teoretycznym. Ich objaśnienie znajdujemy w zestawionym przez tłumacza glosarium (grecko-łacińsko-angielsko-polskim). Publikacja zawiera także bibliografię źródeł i wybranych opracowań dotyczących Analityk i Arystotelesowskiej sylogistyki, oraz indeks osobowy. Wydanie publikacji zostało dofinansowane przez Narodowe Centrum Nauki w Krakowie w ramach projektu badawczego nr 2014/15/B/HS1/00449 pt. „Nowe perspektywy Arystotelesa Analityk pierwszych i wtórych. Nowy przekład Analityk ze wstępem, komentarzem i glosarium grecko-łacińsko-angielsko-polskim
Wolność przegrywa. Indywidualizm jest w odwrocie. Demagodzy i radykałowie nadają ton debacie publicznej, a motto żyj i pozwól żyć innym słychać coraz ciszej.Przedsiębiorca idei to książka o tym, jak to zmienić. Marcin Chmielowski przedstawia w niej teorię i praktykę zmiany społecznej, pokazując w jaki sposób organizować instytucje zdolne dbać o wolność. Odwołując się do klasyków i chętnie czerpiąc z intelektualnych osiągnięć tych, którzy naprawdę zmienili rzeczywistość, oraz posiłkując się własnymi doświadczeniami z pracy w organizacjach pozarządowych, Autor przedstawia gotowy model działania. I oferuje go tym, którzy będą chcieli z niego skorzystać.Czy samoorganizacja, zdolność do współpracy i podejrzliwość wobec państwa wystarczą, aby postawić tamę atakom na wolność? Ta książka mówi o tym, że będzie to trudne, ale jest możliwe.Wydawca
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?