Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Czym jest myślenie? Czy można osiągnąć myśl czystą? Czy myślenie jest rzeczą wyłącznie ludzką? Jaką rolę w myśleniu odgrywa wyobraźnia? Na czym polega teoretyzowanie? Czy istnieje „oko umysłu“?
Na pytanie, czym jest myślenie, chciałoby się odpowiedzieć tak, jak św. Augustyn odpowiedział na pytanie, czym jest czas: gdy nikt mnie nie pyta, to wiem; gdy ktoś mnie zapyta - nie wiem. Myślenie nieustannie wymyka się prostym i jednoznacznym definicjom, pozostając jedną z największych zagadek filozoficznych.
Autor próbuje zmierzyć się z tą zagadką, twierdząc, że myślenia nie można sprowadzić do stosowania reguł logiki. Posiłkując się ustaleniami współczesnych nauk kognitywnych i psychologii, a także czerpiąc z tradycji filozofii analitycznej, przekonuje, że myślenie jest ciągłą grą między konstruowaniem teorii i umysłowym symulowaniem zdarzeń. Myślenie, które chce skutecznie stawiać czoło problemom, musi się karmić zarówno abstrakcją, jak i konkretem.
Zamiast przedstawiać rozbudowane katalogi reguł rozumowania, mające niewiele wspólnego z rzeczywistymi procesami psychicznymi, Autor rekonstruuje architekturę ludzkiego umysłu, pokazując, jakie narzędzia ma do dyspozycji ten, kto odważy się podjąć wysiłek systematycznego, świadomego myślenia.
Bartosz Brożek – kognitywista, filozof i prawnik, pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim, członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Laureat licznych nagród oraz stypendiów m.in. Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji Humboldta, Nagrody Naukowej „Polityki”. Autor kilkunastu książek, m.in. Granice interpretacji (CCPress 2014) Umysł matematyczny (wraz z Mateuszem Hoholem, CCPress 2014) oraz Negocjacje (wraz z Jerzym Stelmachem, CCPress 2014).
Heidegger nigdy nie przestał utrzymywać bliskich kontaktów (także uczuciowych) z Żydami, nigdy też nie nawoływał do stosowania jakkolwiek pojmowanej przemocy. Schwarze Hefte, owiane złą sławą Czarne zeszyty, nie pozostawiają jednak wątpliwości – Heidegger był antysemitą. Ich publikacja wiosną 2014 roku zapoczątkowała dyskusję zogniskowaną wokół pytania: Dlaczego Heidegger zdecydował się opublikować swoje zapiski w niezmienionej formie, skoro ujawniają one jego związki z antysemityzmem?
„Heidegger, myśliciel wydarzenia, oddany jednej – jedynej, zwykł podkreślać – myśli transponder zapomnianej istoty bycia, we własnym mniemaniu filozof bez biografii, sam już dawno temu stał się trwale kontrowersyjnym wydarzeniem w intelektualnej historii Zachodu – tyleż jako filozof, co jako człowiek, postać, figura (boleśnie fałszywego) zaangażowania”.
Arkadiusz Żychliński
Problematyka sprawności moralnych w kontekście wiary jest przedmiotem przedłożonej monografii. Refleksję nad tym zagadnieniem podjęli Autorzy reprezentujący różne dyscypliny naukowe, co jest źródłem bogactwa interdyscyplinarnego oglądu zagadnienia. Monografię otwiera tekst filozofa i teologa Mirosława Mroza, zatytułowany „Od nich nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu” (Mdr 8,7). Świętego Tomasza z Akwinu promocja
wychowawczej roli cnót. Autor wprowadza Czytelnika w przestrzeń Tomaszowej koncepcji cnót, szczególnie moralnych cnót wlanych, wskazując na ich znaczenie dla życia współczesnego człowieka. Odpowiada
na pytania o to, gdzie znajduje się przyczyna wewnętrznego niepokoju człowieka, w jakim sensie cnoty są szkołą, tak potrzebnego w pędzącym świecie odpoczynku, jaka jest ich rola w zaspokojeniu ludzkiej potrzeby
autentycznej miłości i mądrego myślenia oraz dlaczego współczesny człowiek potrzebuje ostatecznego celu. Głęboki namysł o istocie cnót w koncepcji Akwinaty łączy się w artykule z wnikliwą refleksją o współczesnej
rzeczywistości wychowawczej, dając przekonujące uzasadnienie tytułowej mądrościowej tezy, że od cnót nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu.
Ze wstępu
Środowisko i jego ochrona od dawna były terenem zarezerwowanym dla politycznej lewicy. Roger Scruton w Zielonej filozofii dowodzi jednak, że konserwatyzm ma o wiele większe od liberalizmu czy socjalizmu predyspozycje, by stawić czoło problemom związanym z ekologią.
Nasza wspólna przyszłość nie jest pewna, ale możemy wybrać taką drogę, która zapewni naszej planecie i naszemu gatunkowi bezpieczeństwo. Filozof uważa, że zamiast powierzać troskę o środowisko niewydolnym organizacjom pozarządowym i międzynarodowym komisjom, powinniśmy wziąć za nie osobistą odpowiedzialność. Żaden projekt na szeroką skalę się nie powiedzie, jeśli nie będzie zakorzeniony w praktycznym rozumowaniu na małą skalę. Trzeba więc, byśmy przejęli kontrolę nad naszym środowiskiem i dbali o nie jak o swój dom, między innymi poprzez działalność w lokalnych stowarzyszeniach, co było tradycyjnym celem polityki konserwatywnej.
„Doskonale napisana i ambitna, jeśli chodzi o zakres, niezmiernie interesująca książka i cenny wkład w debatę dotyczącą polityki ochrony środowiska”.
„Independent”
„Pełna pasji, oszałamiająca obrona zielonej polityki jako domeny konserwatystów”.
„Sunday Times”
[…] obyśmy nigdy nie dali uwieść się jakiejś niegodnej skłonności do jakiejkolwiek gałęzi studiów tak dalece, by zapomnieć, że nasza prawdziwa wiedza, szlachetność i siła polegają na znajomości Wszechmocnego Boga. Przyroda i człowiek są przedmiotami naszych studiów, lecz Bóg jest wyższy ponad wszystko. Łatwo jest zgubić Go w Jego dziełach; łatwo przywiązać się zanadto do naszych dążeń, zastąpić nimi religię i podniecać naszą pychę. Nasze świeckie zdobycze nie zdadzą się nam na nic, jeśli nie podporządkujemy ich religii. Nigdy znajomość słońca, księżyca i gwiazd, ziemi i jej trzech królestw, ani znajomość klasyków lub historii, nie doprowadzi nas do nieba. Możemy dziękować Bogu za wszystko, co nam uczynił i co uczynił przez nas, niech jednak nic z tego, co umiemy i co wiemy, nie przeszkodzi nam przyjąć za własne słów wielkiego Apostoła: „Chrystus Jezus przyszedł na ten świat zbawić grzeszników, z których pierwszym ja jestem”.
(fragment jednego z kazań)
O czasie to tworzący logiczną całość fragment Krótkiej sumy filozofii przyrody. Nawiązując do Arystotelesa, autor rozważa, czym jest czas, czy istnieje realnie, czy tylko subiektywnie, analizuje go jako ruch i jako miarę ruchu. To przyczynek do sporu o uniwersalia, w którym głos Ockhama jako nominalisty lub konceptualisty był jednym z najważniejszych. Tekst pokazuje, w jakie kłopoty się wpada, gdy ruch przestrzenny uzna się za zmianę, gdy stosuje się do niego pojęcia przeszłości i przyszłości - niezgodnie z dzisiejszą wiedzą.
William Ockham (ok. 1285 - ok. 1349) był franciszkańskim filozofem i teologiem. Znany jest jako jedna z czołowych postaci intelektualnych i politycznych sporów XIV wieku, autor dzieł z zakresu logiki, twórca krytycznego nurtu późnej scholastyki.
Tytuł książki „Światopogląd a sposób bycia” ewokuje problematykę, która jest jej treścią. Analizowane są „sposoby bycia” takie jak zatroskanie, zauroczenie, gawędzenie, spór, kłótnia, miłość, potrzeba „bycia Kimś” (bicie rekordów – księga Guinessa).
Szczególnym sposobem bycia jest modlitwa, jako wyraz głębokiej wiary religijnej (potrzeba serca). Poddana kontroli rozumu staje się światopoglądem. Może on wspierać akty wiary (teologia) lub być wobec nich krytycznym (nauka).
Wybrałem naturalizm jako temat, kierując się tym, że, chociaż kierunek ten jest coraz częściej dyskutowany w filozofii światowej, stosowna problematyka nie znajduje zbyt dużego oddźwięku w Polsce, może poza etyką i filozofią prawa. Prezentowana książka ma także na celu przybliżenie polskiemu czytelnikowi istotnej współczesnej problematyki filozoficznej. Intencja sprawozdawcza nie jest jednak ani jedyną, ani nawet najważniejszą, ponieważ dominuje zamiar merytoryczny, czyli udział w dyskusji wokół naturalizmu. Moje rozważania nad tą orientacją są prowadzone z punktu widzenia kogoś, kto sympatyzuje z naturalistycznym punktem widzenia, dokładniej z jego umiarkowaną wersją, którą uważam za możliwą do obrony. Staram się także przedstawić argumenty przeciwko naturalizmowi i nie ukrywam, że są one bardzo poważne.
Jan Woleński, Wstęp
Ta książka nie odpowie na pytania dotyczące sensu życia i świata, ale uświadomi wam, że macie zupełnie inne problemy niż sądziliście
Czy wiecie, jak działają świat, popkultura, media i relacje międzyludzkie? Uważacie, że wystarczy znać parę prostych zasad, żeby sprawnie poruszać się w rzeczywistości? Ta książka udowadania, że się mylicie. Olga Drenda, etnolożka i antropolożka kultury, oraz Bartłomiej Dobroczyński, psycholog i historyk psychoanalizy, pokazują, że żyjemy w świecie pozbawionym punktów odniesienia, wydani na pastwę sił, z których istnienia nie do końca zdajemy sobie sprawę. Drażnią, prowokują, pozbawiają złudzeń, ale także inspirują do zaglądania pod podszewkę rzeczywistości.
A jeśli czujecie się zagubieni i przestraszeni współczesnym światem, to także pozycja dla was. Dowodzi, że nie jesteście sami, odsłania źródła waszych lęków i pokazuje, że pewne zjawiska i mechanizmy, choć wydają się nowe, są stare jak świat.
Książkę zainspirowały rozmowy publikowane w miesięczniku „Znak” w ramach cyklu Mąciciele o dwóch głowach.
Albert Wielki (1193-1280) wstąpił do zakonu dominikanów w 1223 roku, działał jako kaznodzieja i nauczyciel, zwłaszcza w Paryżu i Kolonii, gdzie jego słuchaczem był Tomasz z Akwinu. W latach 1254-1257 był prowincjałem niemieckiej prowincji zakonu. Łączył augustynizm w teologii z arystotelizmem w filozofii. Był płodnym pisarzem. Zajmował się wszystkimi dziedzinami wiedzy, ale zasłynął z badań nad przyrodą.
Dziełko O piętnastu problemach teologiczno-filozoficznych jest polemiką z profesorami Uniwersytetu Paryskiego, tzw. awerroistami łacińskimi, zwolennikami arabskiego filozofa Awerroesa, który poglądy Arystotelesa starał się pogodzić z teologią islamską.
Tomasz z Akwinu (1224/1225 - 1274) to najsłynniejszy dominikanin, doktor Kościoła, zwany Anielskim, teolog i filozof arystotelik, kaznodzieja, wykładowca i niezwykle płodny autor.
Wybór pism św. Tomasza obejmuje trzy spośród jego licznych rozpraw: napisane pod koniec życia listy O mieszaninie pierwiastków i O ukrytych działaniach natury oraz kwestię dyskutowaną O nadziei.
Oceniając rozprawę, należy podkreślić rzetelne podejście Autorki, bogactwo zebranego materiału, umiejętność ukazania kontekstu historyczno-teoretycznego opisywanych poglądów, ich ciekawą analizę, a wreszcie niestronienie od porównywania ich z poglądami Sokratesa Platońskiego. Ważne jest tu także to, że Autorce udaje się ukazać pewne aspekty poglądów Ksenofontowego Sokratesa, które mogły niepokoić jego współobywateli i stać się przyczyną wysunięcia oskarżenia. Udaje się zatem obronić testimonium Ksenofonta przed zarzutami krytyków o idealizowanie wizerunku Sokratesa i brak wiarygodności. Osiągnięty został tym samym główny cel pracy: rehabilitacja pism sokratycznych Ksenofonta, postawienie ich na równi z dialogami Platona. [Z recenzji dr. hab. Przemysława Paczkowskiego, prof. UR]
Mnich, filozof i psychiatra. Od dawna marzyli o tym, by zrobić coś pożytecznego dla ludzi. Postanowili napisać książkę, w której udzielą odpowiedzi na pytania, które zadaje sobie każdy człowiek: Jakie są moje najgłębsze aspiracje? Jak zmniejszyć ból istnienia? Jak żyć z innymi? Jak rozwijać swoją zdolność do szczęścia i altruizmu? Jak stać się bardziej wolnym?...
Autorzy dzielą się wiedzą, własnymi doświadczeniami i udzielają cennych rad. Mimo że ich punkt widzenia niekiedy się różni, zawsze pozostają zgodni w najistotniejszych kwestiach.
„Ta książka zrodziła się z naszej przyjaźni. Mieliśmy głębokie pragnienie odbyć intymną rozmowę na tematy, które leżą nam na sercu”.
Christophe André lekarz psychiatra. Jako jeden z pierwszych zaczął wykorzystywać medytację w psychoterapii. Autor wielu książek, m.in. Niedoskonali, wolni, szczęśliwi (Nagroda Psychologies Magazine 2006), Medytacja dzień po dniu oraz I nie zapomnij być szczęśliwy.
Alexandre Jollien filozof. Przez siedemnaście lat żył w specjalistycznym zakładzie dla osób niepełnosprawnych. Autor książek, m. In. Éloge de la faiblesse (nagroda Akademii Francuskiej w 1999 roku), Petit traité de l’abandon i Vivre sans pourquoi.
Matthieu Ricard od czterdziestu lat mnich buddyjski. Mieszka w Nepalu, gdzie poświęca się projektom humanitarnym stowarzyszenia Karuna-Shechen. Autor m.in. Mnicha i filozofa, Sztuki medytacji, W obronie szczęścia, Playdoyer pour l’altruisme i Playdoyer pour les animaux.
Praca należy do tego rodzaju przedsięwzięć badawczych, które w wy-raźny sposób łączą refleksję teoretyczną z analizami empirycznymi. (…) Tak więc wypada pozytywnie ocenić zamierzenie Autorki. Studium empirycznie zorientowanego socjologa przynieść bowiem może argumenty, pozwalające na weryfikację niektórych tez i często nie ugruntowanych przekonań, dotyczących formuły i funkcji dobroczynności w zaawansowanej nowoczesności.
z recenzji prof. Zbigniewa Bokszańskiego
Katarzyna Górniak swą książkę poświęciła kategorii dobroczynności, która stanowi odpowiedź na mechanizm wykluczenia społecznego. Podjęto w niej rozważania nad działaniami praktykowanymi przez organizacje społeczne na rzecz osób doświadczających wykluczenia społecznego i nad tym, jak te organizacje przystosowują się do współczesnych wyzwań, jaką ofertę pomocy i wsparcia przygotowują. Stawiane jest pytanie o kształt współczesnej dobroczynności realizowanej w Polsce i wyrażanej poprzez działania organizacji pozarządowych. Inne pytania, to: jakie zmiany zachodzą we wzorach ich działalności, jaki rodzaj systemu tworzą, jak organizacje społeczne reagują na problematykę wykluczenia, jak ją traktują, jak definiują osoby, do których kierują swoje działania.
Całość dociekań Autorki koncentruje się zatem wokół problemu, który skrótowo można ująć: dobroczynność w kontekście wykluczenia.
Katarzyna Górniak – socjolożka, jest adiunktem na Wydziale Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej. Zajmuje się badaniem ubóstwa, wykluczenia społecznego i nierówności społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru kulturowego oraz analiz dyskursu wokół tych zjawisk. Autorka licznych opracowań i publikacji dotyczących tych obszarów tematycznych.
Jubileusz 80. urodzin Profesora Władysława Stróżewskiego był okazją do uczczenia jego dorobku naukowego oraz zasług dla uprawiania, nauczania i wychowywania do filozofii. Trudno w zwięzłych słowach opisać działalność kogoś, kto jest tak wybitnym uczonym i kto zasłużył na miano Mistrza kształtującego pokolenia uczniów. Najwłaściwszym zachowaniem w tak szczególnym momencie wydaje się po prostu pofilozofowanie u boku Jubilata.
Akademia Ignatianum w Krakowie, na której Profesor wykłada, zorganizowała konferencję naukową poświęconą jego twórczości. Jubileuszowo-naukowe spotkanie zatytułowano Istnienie – Wartość – Twórczość. Jak stwierdza sam Autor, w swej działalności zwracał uwagę na problemy zawarte w powyższych terminach. W jednym ze swych dzieł napisał na czym polega powołanie filozofa-metafizyka: „Metafizyka ma prawo, a może i nawet obowiązek, zająć się tymi przeświadczeniami, które dotyczą spraw najbardziej fundamentalnych: całości rzeczywistości, bytu i bycia, niebytu, nicości, istnienia i sposobów istnienia, sensu świata i życia, dobra i zła” (Logos, wartość, miłość, Kraków 2013). Życie i dorobek naukowy Profesora Władysława Stróżewskiego pozwalają stwierdzić, że był on wierny temu powołaniu i sprostał wyzwaniom metafizyki jak mało kto w świecie akademickim. Książka Istnienie – Wartość – Twórczość jest zbiorem okolicznościowych artykułów, które już to wprost, już to pośrednio nawiązują do bogatego dorobku mądrościowej refleksji Profesora Władysława Stróżewskiego.
Antologia tekstów po raz pierwszy tłumaczonych na język polski, składających się na obraz współczesnej fenomenologii prezentujących zjawiska w niej zachodzące i ukazujących jednocześnie żywe dyskusje, jakie fenomenologia prowadzi z innymi dyscyplinami nauki.Redaktorzy tomu starali się przedstawić specyficzne oblicze współczesnej fenomenologii w skali nieco szerszej niż tylko dany kraj, krąg kulturowy czy wybrana dziedzina fenomenologicznego traktowania, dlatego nie uzależniali wyboru tekstów od kryteriów narodowościowych ani dziedzinowych, nie ograniczyli się też do twórczych rozwinięć fenomenologii Husserlowskiej, jak to bywało najczęściej we wcześniej publikowanych antologiach. Pragnęli przede wszystkim dotknąć tego, co charakteryzuje aktualną sytuację fenomenologii, zadbali też, aby wybrani autorzy byli reprezentatywni dla danego obszaru problemowego.Teksty zostały pogrupowane w 7 działach tematycznych:- Fenomenologia ciała- Fenomenologia i sztuka- Fenomenologia intersubiektywności- Fenomenologia i teologia- Fenomenologia i kognitywistyka- Fenomenologia i feminizm- Fenomenologia i psychoanalizaKażdy dział otwiera wprowadzenie polskiego redaktora naukowego do danego obszaru badań.
Celem książki jest wyróżnienie i analiza problemów etycznych wynikających z samego czasowego charakteru ludzkiego życia, tzn. z samego faktu, iż życie ludzkie toczy się w czasie. Problemy tego rodzaju, analizowane w książce, są następujące: (1) zagadnienia etyki pamięci, obejmujące m.in. moralność/niemoralność zapominania; relacje między zapominaniem i przebaczaniem; wierność pamięci; realizm pamięci; etyczny wymiar Proustowskiej pamięci mimowolnej; (2) wpisana w ludzką kondycję niepewność co do ontologicznego charakteru czasu, tzn. jego zamknięcia lub otwarcia, i wynikająca z niej konieczność dokonania wyboru światopoglądowego między określonym ujęciami czasu – różnymi wariantami czasu kolistego i czasu linearnego; (3) konieczność wyboru jednego z modeli temporalnej egzystencji – zorientowanego na teraźniejszość, na przeszłość, na przyszłość, lub na określoną ‘kombinację’ tych perspektyw (w tym kontekście głównym wątkiem jest analiza pojęcia ‘życia w teraźniejszości’); (4) problem krótkości życia (w tym kontekście omawiane są argumenty Seneki i innych myślicieli przeciwko tezie o krótkości życia oraz analizowane są różne miary długości ludzkiego życia); (5) konieczność ‘pilnowania’ swojego czasu, wynikająca z istnienia tzw. chwil ‘kairotycznych’, oraz z faktu, że każdy etap ludzkiego życia (młodość, dojrzałość, starość) ma określony ‘etos’, którego naruszenie sprawia, że nasze życie może stać się ‘nieadekwatne’ względem czasu; (6) problem zachowania tożsamości osobowej w czasie; (7) cierpliwość i niecierpliwość jako alternatywne postawy wobec przyszłości (w tym kontekście zostaje podkreślone znaczenia zaniedbywanej w literaturze filozoficznej cnoty cierpliwości). Wymienione wyżej zagadnienia poddane są dokładnej analizie filozoficznej, metoda analityczna zostaje jednak wzbogacona przez przywołanie osiągnięć współczesnej nauki (w szczególności psychologii neurokognitywnej i teorii ewolucji) dotyczących problematyki doświadczenia czasu. Cel książki jest analityczny, niemniej efektem prowadzonych w niej rozważań jest także pewna propozycja normatywna, mianowicie, pewna etyka czasu, stanowiąca odpowiedź na wyróżnione problemy wynikające z czasowego charakteru egzystencji człowieka.
Monografia Filozofia kształcenia stanowi dopełnienie monografii Filozofia pedagogiki i monografii Filozofia edukacji.
Oś monografii wyznaczają dwie diady: biologiczne rozwijanie człowieka - kuturowe kształtowanie człowieka, wydobywanie predyspozycji wrodzonych człowieka - edukacyjne kształtowanie człowieka.
Fragment Wstępu
Rozwijanie wewnętrznego spokoju, doświadczenia, głębokiej koncentracji oraz pozostałych przymiotów – wszystkie te elementy zwykle należą do obiektów praktyki, ale urzeczywistnienie związane z błogosławieństwem mistrza, które wyłania się z wnętrza dzięki sile oddania – to coś nieporównanego.
- Lama Szang Rinpocze
Jak wykorzystać każdą chwilę na drodze do oświecenia? Najbardziej doświadczeni mistrzowie buddyjskiej medytacji na przestrzeni ponad dwóch tysiącleci udzielali kluczowych wskazówek w tej materii. Matthieu Ricard wybrał oraz opatrzył komentarzami najbardziej inspirujące i jasne instrukcje, pochodzące ze wszystkich wielkich ośmiu tradycji buddyzmu tybetańskiego. Dilgo Khjentse Rinpocze zachęcił Matthieu Ricarda do stworzenia tej antologii słowami: „Kiedy zaczynamy doceniać głębię poglądu ośmiu wielkich tradycji buddyzmu tybetańskiego, kiedy widzimy, że wszystkie te ścieżki prowadzą do tego samego celu, nie zaprzeczając sobie, rodzi się w nas myśl, że tylko niewiedza może prowadzić do stronniczych poglądów”.
Autorami zaprezentowanych w tej książce nauk są wielcy mistrzowie tradycji buddyjskiej z Indii i Tybetu, dawni i współcześni, tacy jak: Budda Siakjamuni, Nagardżuna, Guru Rinpocze, Szantidewa, Milarepa, Longczenpa, XIV Dalajlama, Dilgo Khjentse Rinpocze, Dudziom Rinpocze i wielu innych. Poruszają oni takie tematy jak natura umysłu, przyjmowanie schronienia, rozwijanie altruistycznego współczucia, zbieranie zasługi, podążanie za duchowym przewodnikiem, praca z poglądem, medytacją i działaniem oraz usuwanie przeszkód w miarę postępów na drodze do oświecenia.
Matthieu Ricard, dobrze zapowiadający się genetyk z zespołu noblisty François Jacoba, ponad czterdzieści lat temu porzucił karierę naukowca i wybrał buddyzm jako swoją życiową drogę, wyjeżdżając z Francji w Himalaje, gdzie spotkał swoich pierwszych nauczycieli medytacji. Dziś jest aktywnym uczestnikiem naukowych programów badawczych w dziedzinie wpływu ćwiczeń medytacyjnych na funkcjonowanie mózgu, a także uznanym tłumaczem tradycyjnych buddyjskich tekstów. Mieszka w klasztorze Szeczen w Nepalu, gdzie angażuje się w projekty humanitarne stowarzyszenia Karuna-Shechen, dba o zachowanie dziedzictwa kultury tybetańskiej i poświęca się życiu kontemplacyjnemu. W Polsce ukazały się następujące książki, których jest autorem lub współautorem: Mnich i filozof, Nieskończoność w jednej dłoni, W obronie szczęścia, Sztuka medytacji.
Margaret Mead (1901-78) rozpoczęła swoją błyskotliwą karierę naukową od studiów antropologicznych na Samoa. Prowadziła później kolejne badania terenowe wśród Indian amerykańskich, na wielu kolejnych wyspach Pacyfiku (m.in. na Nowej Gwinei, na Bali) i w wielu innych miejscach. Zawsze koncentrowała się na kulturze, tożsamości w tym szczególnie tożsamości seksualnej czy pokoleniowej. Interesowały ją – jakże ciągle istotne – studia nad zmianami społecznymi. Obecnie uznawana jest za jednego z klasyków socjologii Książka „Mężczyźni i kobiety” to zaś jedna z jej najważniejszych publikacji a jej publikacja w Polsce wypełnia niezwykłą lukę w modnych obecnie gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną fundamentalną książka w gender studies, która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy być kobietą? „Mężczyźni i kobiety” to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież nie tylko – to książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki – wszak wszyscy (prawie) jesteśmy mężczyznami lub kobietami
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
