Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Muzyka w świecie chińskim, zdominowanym, jak wiemy, przez światopogląd taoizmu przenikniętego jak to również wiemy duchem panteizmu, a nawet animizmu, funkcjonuje odmiennie i zajmuje stanowisko odmienne niż w cywilizacji Zachodu (choć ceniona jest tam równie wysoko). Jej funkcje estetyczne są drugoplanowe, przede wszystkim bowiem jest ona potężnym narzędziem oddziaływania magicznego, rozciągającego się na sferę zarówno psychologii jednostkowej, jak i stosunków społecznych i wreszcie kosmicznego porządku. Jest tak, ponieważ między tymi sferami zachodzą istotowa tożsamość i funkcjonalna ekwiwalencja. Dlatego muzyka nie pełni tu roli pośredniczącej nie musi tego czynić, skoro sfery naturalna, ludzka i boska są dla Chińczyka zbieżne, nie zaś, jak dla człowieka Zachodu, rozdzielone czy nawet rozbieżne.
W ostatnim czasie na gruncie teorii politycznej możemy obserwować rosnące zainteresowanie pojęciem postliberalizmu. Termin ten pozostaje jednak dalece niejasny – niekiedy wyraża nadzieję na nadejście ponowoczesnego spadkobiercy projektu oświeceniowego, kiedy indziej zaś obawę przed populistycznym i autokratycznym reakcjonizmem. Można wręcz odnieść wrażenie, że stanowi on jedynie nazwę zastępczą dla teorii, która ma dopiero nadejść po rzekomo nieuchronnym zmierzchu pogrążonego w kryzysie liberalizmu.
Niniejsza praca przybliża polskiemu czytelnikowi bodaj najpełniejszy wyraz idei postliberalizmu, który można znaleźć w twórczości Johna Milbanka – angielskiego teologa oraz teoretyka polityki. Z jednej strony kontynuuje on tradycję teologii postliberalnej, wydobywając na pierwszy plan narracyjny oraz polityczny charakter chrześcijaństwa, z drugiej zaś przedstawia wielowymiarową krytykę liberalizmu i proponuje szeroki program reform instytucjonalnych, ustrojowych i gospodarczych. Tym samym sprawnie łączy abstrakcyjną teorię z rozwiązaniami praktycznymi, dostarczając spójnej i niebywale oryginalnej wizji społeczno-politycznej. Radykalność i bezkompromisowość owej wizji sprawiają jednak, że Milbank uchodzi za niezwykle kontrowersyjnego i polaryzującego autora, a kreślona przez niego przyszłość postliberalna nie jest wolna od ciemnych stron. W konsekwencji można mieć wątpliwości, czy rzeczywiście stanowi ona pożądaną alternatywę dla liberalizmu, czy też raczej wpisuje się w niebezpieczne trendy współczesnej polityki.
„O kondycji dzisiejszego społeczeństwa” to kolejna porcja rozważań filozoficznych Autora „Nihil novi sub sole” ukrywającego się od pseudonimem R.K. Yans (L’Alchimiste). W swoim piśmie polemicznym Autor porusza zagadnienia znaczenia tradycji, wiary, moralności i piękna w życiu współczesnego człowieka.
Celem omówionych w tej rozprawie szeregu tematów i zagadnień jest dążenie na drodze rozwoju do osiągnięcia i wyklarowania się „wyższego typu człowieka”, a przy tym i samego człowieczeństwa. „Wyższy typ” – aby on zaistniał, musi zaistnieć w sensie ogólnym (a nie tak, jak chciał tego chociażby Nietzsche – nic nam po tym bowiem, jak poucza nas przyroda, w takiej postaci byłby tylko wypaczeniem i wynaturzeniem jej idei i ogólnego sensu). Przyroda dąży do doskonałości jako całość, jako całość zatem i my dążmy do doskonałości.
Książka jest próbą filozoficznego myślenia losu człowieka w jego różnych kształtach i przejawach. Kategoria losu wskazuje na te determinanty kształtu życia, które ze swej natury leżą poza wpływem człowieka. Świadomość ich istnienia uwyraźniała się pod różnymi określeniami i postaciami na przestrzeni całych dziejów kultury. W czasach współczesnych zapominane, wypierane, aktualnie coraz bardziej zdają się zaznaczać swą obecność, domagając się analizy filozoficznej. Przedstawiana monografia proponuje określony kształt filozoficznej anankologii, w ramach której analizowane są szczegółowe zagadnienia i problemy dotyczące faktycznej i nieodmiennej sytuacji człowieka uwikłanego w swój gatunkowy i indywidualny los. On nieustannie daje do myślenia.
Rozprawa Krzysztofa Stachewicza stawia całe mnóstwo nader wnikliwych, trafnych i trudnych pytań, pobudzając w ten sposób czytelnika do współmyślenia człowieczego losu i poszukiwania własnych odpowiedzi. Autor z niezrównanym mistrzostwem stawia, precyzuje i mnoży niesłychanie inspirujące, ważne i trafne pytania dotyczące losu. Poprzez gąszcz tych pytań prześwieca prawda o nim, a nawet więcej – źródłowa prawda losu. Rozprawa w każdym swoim wymiarze i aspekcie zasługuje na miano wybitnej.
Dr hab. Piotr Domeracki, prof. UMK
Autor rozpatruje pojęcie losu na wszystkich możliwych polach. Fundamentalną wartością monografii jest całościowa, holistyczna analiza losu. Analizy poszczególnych problemów, na przykład relacji między wolnością, przypadkiem i koniecznością, są bardzo dogłębne. Książka Krzysztofa Stachewicza jest najbardziej rozległą i najgłębszą monografią na temat losu, jaką dotąd mogłem przeczytać.
Prof. dr hab. Tadeusz Gadacz
Krzysztof Stachewicz – filozof, etyk, historyk i teolog, profesor nauk humanistycznych, dr hab. filozofii, kierownik Zakładu Filozofii i Dialogu na WT UAM w Poznaniu. Zajmuje się etyką, aksjologią, antropologią filozoficzną, filozofią mistyki. Opublikował osiem monografii naukowych, m.in. W poszukiwaniu podstaw moralności, Problem ugruntowania moralności. Studium z etyki fundamentalnej, Milczenie wobec dobra i zła. W stronę etyki sygetycznej i apofatycznej. Jego dwutomowa rozprawa pt. Doświadczyć prawdziwej rzeczywistości. Prolegomena do filozofii mistyki została uznana przez Kapitułę Nagrody im. Tadeusza Kotarbińskiego za jedną z pięciu wybitnych monografii humanistycznych za rok 2021.
"Autorom udało się zebrać teksty z bardzo różnych stron i podejść - ogólne i szczegółowe, historyczne i analityczne, interpretacyjne i spekulatywne - co daje wrażenie dobrej i rozległej mapy, dzięki której polski czytelnik będzie mógł sobie uświadomić, że teoria psychoanalityczna jest w istocie bardzo poręcznym narzędziem rozbioru zjawisk natury społecznej. I choć wielu z nas stosuje psychoanalizę w filozofii politycznej, to jednak ten tom ma charakter pod wieloma względami prekursorski: zbiera te rozproszone głosy w jedną całość, która właśnie z powodu swej wielowątkowości, staje się intelektualnie bardzo przekonująca". (z recenzji Agaty Bielik-Robson)
,,Jestem przekonany, iż nie jest jeszcze za późno, aby dzięki krytycznej recepcji tego dorobku, Feliks Koneczny stanął pośród sobie równych myślicieli takich jak Oswald Spengler, Arnold Toynbee, Samuel Huntington czy (ostatnio obszernie tłumaczony na j. polski) Fernand Braudel. Myśl Feliksa Konecznego może odzyskać blask i ukazać się na nowo jako dziedzictwo nauki polskiej o światowej randze. Powstało nie mało ciekawych i wnikliwych komentarzy, ocen tej twórczości, lecz do nowych pokoleń można dotrzeć chyba tylko za pośrednictwem pełnowartościowego przekazu oryginalnej myśli polskiego filozofa cywilizacji".
Romuald Piekarski
Ego zawsze ma pragnienia, ambicje i oczekiwania, chce znajdować się na szczycie drabiny społecznej. Ego cię wykorzystuje. Nie pozwala ci skontaktować się z prawdziwym "ja". Odpowiada za istnienie cierpienia, bólu, nędzy, walki, frustracji, szaleństwa. Jeżeli chcesz dotrzeć do prawdy, musisz porzucić wszelkie przekonania, które narzuciło ci społeczeństwo. Nikt tak naprawdę nie wie, kim jesteś - ani rodzice, ani nauczyciele, ani księża, Tylko ty możesz poznać swoją prawdziwą tożsamość. Dlatego wszelkie opinie na twój temat są powierzchowne i nieprawdziwe. Odsuń od siebie te opinie. Uwolnij się od ego. Postępując w ten sposób, dotrzesz do swojej prawdziwej istoty, odkryjesz ją. To odkrycie niezwykle ważne, ponieważ dzięki niemu możesz nadać swemu życiu właściwy kierunek.Ego może istnieć tylko wtedy, gdy je wspierasz.OshoOSHO - charyzmatyczny mistrz duchowy pochodzący z Indii. Znakomity mówca swobodnie posługujący się zarówno wschodnimi tradycjami mistycznymi, jak i zachodnią psychoterapią. Jego nauki dotyczą nie tylko indywidualnego poszukiwania sensu, lecz także najbardziej palących spraw społecznych i politycznych.
Niniejsza praca jest monografią autorską z zakresu pedagogiki społecznej. Jej zadaniem jest określenie teoretycznych i praktycznych celów wychowawczych, podanie wskazówek oraz zasad dotyczących tego, w jaki sposób towarzysząc i wspierając wychowanka, z jednej strony należy przezwyciężać wady, a z drugiej - doskonalić poszczególne jego sprawności. W zamierzeniu praca ta ma charakter porządkujący materiał aretologiczny dla potrzeb zbudowania pełnej pedagogiki aksjologicznej, uwzględniającej zarówno świat wartości, jak i kondycję moralną wychowanka ze względu na cele, czyli to, jakie sprawności ma w sobie rozwijać i jakim ma się stać człowiekiem.
Niniejsza monografia wpisuje się w trwające dziś na wielu polach dyskusje dotyczące koncepcji antropocenu. Podejmuje także temat alternatywnych wobec niej ujęć obecnej epoki w dziejach Ziemi, kiedy to obserwujemy wywołany ludzką działalnością stale pogłębiający się kryzys. Zebrane tu rozważania odpowiadają na wskazany w podtytule problem wspólnot więcej-niż-ludzkich, kładąc nacisk na konieczność podważania i przekraczania typowych dla nowoczesności binaryzmów: natura-kultura, ludzkie-nieludzkie, duchowe-cielesne. Dzięki temu tom wchodzi w inspirujący dialog z istotnymi publikacjami z zakresu światowej humanistyki, między innymi Donny Haraway, Brunona Latoura, Elizabeth Povinelli, Isabelle Stengers, Bernarda Stieglera, Marilyn Strathern, Anny Tsing i Joanny Żylińskiej, a także nawiązuje do dorobku czołowych polskich humanistów i humanistek, takich jak Ewa Bińczyk czy Ewa Domańska. Autorzy i autorki rozdziałów kompleksowo i krytycznie przedstawiają istniejące teorie i punkty widzenia, by zarazem proponować inne, transdyscyplinarne spojrzenie na zawiązujące się w końcowej fazie antropocenu więcej-niż-ludzkie wspólnoty, będące zalążkiem kolejnej epoki. Wyniki badań częściej otwierają nowe perspektywy, niż domykają podejmowane tematy."Hakowanie antropocenu jest monografią przygotowaną perfekcyjnie. Rozdziały nie odbiegają od siebie ani poziomem pomysłowości, ani poziomem języka i stylu. Taka harmonia w polskich monografiach zbiorowych właściwie się nie zdarza. Wobec tego tom ów nie tylko w sposób oczywisty wyróżnia się spośród wielu prac polskojęzycznych dotyczących zmiany klimatycznej - ponieważ jest kompendium pod każdym względem wzorowym, ma szansę, by na polskim rynku naukowym stać się podręcznikiem".Z recenzji prof. Marty Tomczok (Uniwersytet Śląski)Małgorzata Sugiera - profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierowniczka Katedry Performatyki na Wydziale Polonistyki. Stypendystka między innymi Alexander von Humboldt Stiftung, DAAD, Mellon Foundation oraz IRC "Interweaving Performance Cultures" na Freie Universitt Berlin. Jej zainteresowania naukowe obejmują teorie i praktyki performatywne, studia dekolonialne i ekologiczne fabulacje spekulatywne. Opublikowała kilkanaście monografii autorskich i współautorskich, z których najnowsza to Performanse pamięci w literaturach i sztukach (2020). Redagowała także tomy zbiorowe, wydawane w Polsce i za granicą, między innymi Fikcje jako metoda. Strategie kontr[f]aktualne w pisaniu historii, literaturze i sztukach (2018) oraz Crisis and Communitas: Performative Concepts of Commonality in Arts and Politics (Routledge, 2023). Tłumaczy z Mateuszem Borowskim prace naukowe i sztuki teatralne z języka angielskiego, niemieckiego i francuskiego, ostatnio Pozostaje performans. Sztuka i wojna w czasach teatralnych odtworzeń Rebekki Schneider (2020).
Suttanipāta to najobszerniejszy i bodaj najstarszy korpus pism starobuddyjskich. Uchodzi za jeden z najważniejszych tekstów buddyzmu. O jego wadze przesądza kilka okoliczności: bogactwo zawartych w nim treści filozoficznych, religijnych, etycznych, a także obserwacji socjologicznych i antropologicznych, wreszcie – mądrościowych sentencji; zbiór zawiera wszystkie najistotniejsze idee i wątki doktrynalne buddyzmu szkoły therawadinów, który przez wielu badaczy uważany jest za najbliższy hipotetycznej „pierwotnej Nauce” Siddharthy Gautamy.
Budda całą swoją doktrynę wywodzi z doświadczenia. Nie ma tu nakazu brania czegokolwiek na wiarę. Odkrywa pewną naukę, która jest wieczna. Nie powołuje się przy tym na objawienie, co odróżnia go od hinduizmu, gdzie jest śruti, „to, co usłyszałem”, a więc objawienie. Objawienie jest we wszystkich innych religiach: jakiś tam bóg objawia nową doktrynę i każe w nią wierzyć. Tu tego nie ma. Ta doktryna wyrasta z doświadczenia, z genialnej obserwacji świata.
Przekonanie o nieciągłości bytu, o zerwaniu tradycji, o pokawałkowaniu i rozczłonkowaniu życia, które plącze się w różne supły, kołtuny i żmuty, nie wynikało z lektury modnych francuskich filozofów, ale z doświadczenia osobistego, z dziejów rodziny, z historii Polski tamtego przerażającego stulecia. Stąd na koniec przyszła ostatnia próba: jak pogodzić mesjanizm z nihilizmem? Mickiewicz i Słowacki wierzyli w dobro świata, w jego naturalny porządek i w akcydentalność zła. W ogrodzie w Milanówku wszystko jednak umiera i wszystko się rozpada. A miasto dzieciństwa mojego ojca – przedwojenna Warszawa – nie istnieje. Polacy zapłacili straszną cenę za bycie Polakami.
W ten sposób to dzieło, różnorodne i wielowątkowe, układa się w spójny i czytelny porządek. I jest to – porządek filozoficzny. Filozofia może się od poezji wiele nauczyć. Tak właśnie rozumieli stosunki filozofii i poezji pisarze Młodej Polski. Ojciec podjął tamtą tradycję. Dlatego ten tom naszego kwartalnika postanowiliśmy poświęcić dziełu Jarosława Marka Rymkiewicza – w pierwszą rocznicę jego śmierci.
[Spis treści]
PREZENTACJE
Jakub VI & I Stuart, O prawdziwym prawie suwerennych monarchii, czyli o wzajemnych i obustronnych powinnościach między suwerennym królem a jego przyrodzonymi
Robert Parsons, Debata na temat przyszłego dziedziczenia korony angielskiej
George Buchanan, Dialog o prawie królowania u Szkotów
Stephanus Junius Brutus Celta, Vindiciae contra tyrannos: Obrona wolności przeciw tyranom albo o prawomocnej władzy władcy nad ludem i ludu nad władcą
Jakub VI & I Stuart, Mowa w Izbie Gwiaździstej z 20 czerwca 1616 roku
Martyna Mirecka, Król, wspólnota, prawo – w poszukiwaniu suwerena
Maciej Wilmanowicz, Przekroczyć prawo – myśl polityczno-prawna George’a Buchanana i Jakuba VI & I Stuarta
ESEJE
Krzysztof Rutkowski, Z Rymkiewiczem nad zakolem Marny
Joanna Lichocka, Mandelsztam
Piotr Nowak, Odzyskiwanie pamięci
Mieszko Wandowicz, Rzeźwość i rzewność, czyli adnotacja z antropologii i historiozofii
LITERATURA
Jarosław Marek Rymkiewicz, Rozmowy, wróżby, sny polskie w Paryżu wiosną 1985 [I]
Jarosław Marek Rymkiewicz, Rozmowy, wróżby, sny polskie w Paryżu wiosną 1985 [II]
Jarosław Marek Rymkiewicz, Manet [Rozmowy, wróżby, sny polskie w Paryżu wiosną 1985. III
Jarosław Marek Rymkiewicz, Trzy fragmenty z nienapisanej książki o Maurycym Mochnackim
Jarosław Marek Rymkiewicz, Kilka słów o wolności
Jarosław Marek Rymkiewicz, Jeszcze dwa oktostychy
Jarosław Marek Rymkiewicz, Księżyc jak zając
ANTYKWARIAT
Mikołaj Sokołowski, Jarosław Marek Rymkiewicz, Myśli różne o ogrodach. Dzieje jednego toposu. Recenzja po pół wieku
RECENZJE I POLEMIKI
Szymon Wróbel, Zwrot ku sobie. Na marginesach książki Cezarego Rudnickiego zatytułowanej Etyka przeciwko moralności. Foucaultowskie studia nad starożytnością i wczesnym średniowieczem
The path to achieving Zen (a balance between the body and the mind) is brilliantly explained by Professor Eugen Herrigel in this timeless account. This book is the result of the author's six year quest to learn archery in the hands of Japanese Zen masters. It is an honest account of one man's journey to complete abandonment of 'the self' and the Western principles that we use to define ourselves.
Professor Herrigel imparts knowledge from his experiences and guides the reader through physical and spiritual lessons in a clear and insightful way. Mastering archery is not the key to achieving Zen, and this is not a practical guide to archery. It is more a guide to Zen principles and learning and perfect for practitioners and non-practitioners alike.
Uważność może nam dać odwagę.Większość z nas, nawet gdy przeżywa radość, odczuwa jednocześnie głęboki lęk. Lękamy się końca szczęśliwej chwili, niezaspokojenia naszych potrzeb, utraty przedmiotów miłości czy poczucia bezpieczeństwa. W niniejszej książce nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla Thich Nhat Hanh objaśnia, jak możemy rozpoznać nasz lęk i przekształcić go, odnajdując drogę do prawdziwego szczęścia i wolności.Posługując się osobistymi anegdotami z długiego i barwnego życia, jak również własnym doświadczeniem mnicha buddyjskiego, Thich Nhat Hanh uczy, w jaki sposób praktyczne techniki uważności są w stanie nam pomóc. Pokazuje, jak możemy zakorzenić się w chwili obecnej i znaleźć w sobie odwagę skonfrontowania się z tym, co nas przeraża, abyśmy mogli panować nad własnym lękiem i cieszyć się życiem.
Brentano opublikował swoją pracę o psychologii Arystotelesa pierwotnie w 1867 roku w języku niemieckim. Zalicza się ją do pierwszego okresu kształtowania się myśli tego filozofa, gdy skupiał się on na uważnej lekturze i interpretacji pism Stagiryty. To stadium rozpoczęło się w 1862 roku wraz z publikacją tekstu o znaczeniach bytu w pismach Arystotelesa i trwało ponad dekadę (Brentano powrócił do tego tematu w tzw. okresie florenckim). Lektury Stagiryty nie pozostają bez znaczenia dla koncepcji psychologii empirycznej, wyłożonej w Psychologii z empirycznego punktu widzenia z 1874 roku. Przekład książki pt. Psychologia Arystotelesa, a w szczególności jego teoria nous poietikos, dokonany i opracowany przez Sonię Kamińską-Tarkowską we współpracy z Łukaszem Kozakiem (redakcja merytoryczna i językowa) oraz Grzegorzem Słowińskim (przekład, konsultacje oraz redakcja greki i łaciny), pozwala na pełniejsze zrozumienie rozwoju filozoficznego Brentana. Wartość tomu dostrzegam przede wszystkim w tym, że może pomóc polskiemu czytelnikowi zgłębić podstawy idei przedstawionych w książce z 1874 roku, na przykład teorii części i całości czy też zakresu stosowania metody opisowej w psychologii (empirycznej). Biorąc pod uwagę rosnące w specjalistycznej literaturze światowej zainteresowanie filozofią Brentana, można stwierdzić, że publikacja niniejszego przekładu wpisuje się w ten nurt i bez wątpienia będzie stanowiła ważny i trwały wkład do polskich studiów nad Brentanem, Arystotelesem i historią filozofii XIX wieku.Z recenzji dr. hab. Witolda Płotki, prof. UKSW
Praca została poświęcona historii pojęć, które do dzisiaj stanowią trzon debaty w polityce i prawie. Debata ta prowadzona jest przeważnie bez uwzględnienia jej historycznych korzeni, lektura opracowania mogłaby więc, a nawet powinna, wzbogacić refleksję na ten temat, stanowić nieocenione źródło informacji, służyć uporządkowaniu stanowisk i unaocznieniu konsekwencji wyznawanych poglądów. Sprzyjać temu powinien również fakt, że wiele artykułów poświęconych zostało mniej znanym poglądom, których przypomnienie uzupełnić może wiedzę współczesnych dyskutantów. Autorzy tomu prezentują wysoki poziom naukowy, są specjalistami, których kwalifikacje zaświadczone zostały wieloma publikacjami i uzyskaną pozycją naukową. Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Krystyny Chojnickiej
Mamy przyjemność i zaszczyt przekazać w ręce Czytelników publikację dedykowaną Księdzu Profesorowi Józefowi Bremerowi SJ z okazji siedemdziesiątej rocznicy Jego urodzin. W pierwszej części monografii z uwagi na jej jubileuszowy charakter znalazły się teksty bezpośrednio związane z osobą Jubilata. Natomiast druga, najobszerniejsza, część zawiera artykuły naukowe ofiarowane Księdzu Profesorowi przez Jego przyjaciół, dawnych i obecnych współpracowników reprezentujących wiele polskich i zagranicznych uczelni oraz innych instytucji naukowych. W biograficznej części Księgi oprócz zwięzłego życiorysu Jubilata zamieszczono szczegółowe omówienie Jego działalności naukowej i poglądów filozoficznych, obszerny wywiad przeprowadzony z Jubilatem przez dr hab. Bogusławę Bodzioch-Bryłę, prof. AIK, oraz kompletny wykaz Jego publikacji. Od redaktorów tomu
Umiejętność walki czyni ludzi śmielszymi, gdyż nie obawiają się robić rzeczy, których uprzednio wyuczyć by się trzeba. Nic tak nie sprzyja możliwości odniesienia sukcesu jak to, gdy nieprzyjaciel uwierzy, że już się nie podniesiesz. W ludziach wielkość urasta i dzielność swą okazują wtedy, gdy się z nich korzysta i gdy są dostrzegani. Pierwszą oznaką przegranej jest brak wiary w możliwość wygrania. Chińskie przysłowie: "Obyś żył w ciekawych czasach" bywa często najzwyklejszym przekleństwem. Niccolo Machiavelli niewątpliwie żył w czasach bardzo ciekawych, a jego biografia mogłaby posłużyć za scenariusz dla niejednego politycznego dreszczowca. Ten znakomity obserwator rzeczywistości stał się autorem ponadczasowych podręczników dotyczących sztuki organizacji społecznej i sprawowania władzy. Sztuka wojny według Machiavellego to zbiór inspirujących przemyśleń, który mimo upływu kolejnych stuleci nie stracił nic na aktualności. Sukces, zarówno pięć wieków temu, jak i dziś, uzależniony jest od kilku czynników - szczęścia, przedsiębiorczości, talentu oraz aktywności. Ważne, by opracować odpowiednią strategię i maksymalnie wykorzystać to, co dostajemy od losu. Machiavelli chętnie dzieli się wiedzą i doświadczeniem w tym zakresie. Jego wskazówki, kierowane pierwotnie do wodzów wielkich armii, docenią także współcześni menedżerowie, którzy kierują firmami i organizacjami walczącymi na bezlitosnym rynku gospodarki XXI wieku. Dla głównodowodzących małych firm i wielkich korporacji, dla tych, którzy chcą przekuć ambicje na osiągnięcia, a także dla miłośników Sztuki wojny Sun Tzu ta książka stanie się podręcznikiem, do którego wracać będą po wielokroć - świeżym, odkrywczym i inspirującym.
Rodzice nie tylko dopuścili się w stosunku do dzieci przestępstwa ich spłodzenia, ale też dopuszczają się go nadal, tuląc je i ściskając, oczywiście bez pytania. Ojciec i matka to dowody nieszczęsnego, niepoczytalnego, niedającego się już naprawić działania instynktu, uczucia, diabła pisał Bernhard w swej debiutanckiej powieści Mróz. Życzmy im zatem wszystkiego najgorszego. Bo rodzice to nie tylko przełożeni, ale także nasi dawni mistrzowie, po których nie wiadomo, co pozostaje prawda czy fałsz. -- z rozdziału Nasi mistrzowie.Chodzić po świecie stukniętym to jednak trochę wstyd, piętno, dolegliwość. Być może rola szaleństwa tak kino współczesne sprowadza się do zainicjowania przez nie rewolucji społecznej. Można w to powątpiewać, można być amatorem takiego rozwiązania, do wyboru, do koloru, nie ma znaczenia, w końcu to tylko fantazja. Natomiast prawdą szaleństwa jest jego samotność. Wariaci nie dzielą z nikim nawet kawałka świata; zamykają się we własnym. Nie inaczej ze starcami. Oni również nie opuszczają swojego pokoju, starość ich stygmatyzuje, zamienia ich życie w pustkę, odbiera wolność. -- z rozdziału Z widokiem na ciemność.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?