„Niniejsza książka przedstawia nie tylko jednego z najwybitniejszych naukowców naszych czasów, który dostarczył ludzkości potężnego narzędzia badania świadomości. Prezentuje też rozwój intelektualny, wizje i myśli człowieka, który pomimo sędziwego, stuletniego wieku, potrafił zachować młodzieńczego ducha i przejrzystość umysłu... Jak wielu prawdziwych naukowców, Hofmann podczas badania struktury chemicznej świata odkrył znacznie głębsze misteria. Zgłębiając tajemnice materii, dotarł na skraj tego, co niezwykłe, niepojęte, nieodgadnione – tego, co tworzy krainę świadomości, krainę ducha… To właśnie LSD, związek chemiczny stworzony przez Alberta Hofmanna, z niezwykłą precyzją przekracza granice między duchem a materią…
Zgromadzone w niniejszej książce eseje i wykłady Alberta Hofmanna obejmują jego niezwykłe przeżycia i przemyślenia, które mogą się przyczynić do lepszego zrozumienia świata natury, życia i świadomości. Ukazują nie tylko wielce utalentowanego chemika w jego pracy naukowej nad rozpracowywaniem mechanizmów medycyny naturalnej. Zaznajamiają nas także z wyzwaniami, które stawia ‘nowa’ nauka o świadomości: eksperymentami, w których obserwator staje się jednocześnie przedmiotem obserwacji, przez co badanie świata zewnętrznego równa się zgłębianiu własnej jaźni.”
fragment książki
Zjawiska i prawidłowości ekonomiczne występujące w kulturze i jej przemysłach stały się przedmiotem dyskusji podczas międzynarodowej konferencji „Ekonomika kultury - od teorii do praktyki” zorganizowanej 29 listopada 2010 r. w Warszawie przez Instytut Adama Mickiewicza i Narodowe Centrum Kultury we współpracy z SWPS i Fundacją Pro Cultura. Międzynarodowi eksperci – m.in. David Throsby i Philippe Kern - podjęli próbę zdefiniowania ekonomiki kultury, opisu ewolucji jej znaczenia i nakreślenia nowych obszarów interwencji kulturalnych.
Dowodzili znaczenia kultury w gospodarce europejskiej oraz dyskutowali nad zagadnieniem jej monitorowania. Poddali również ocenie przykład Polski, gdzie przez ostatnie 20 lat podejmowane są próby reform organizowania i finansowania działalności kulturalnej.
Niniejsza publikacja stanowi merytoryczne podsumowanie konferencji.
Refleksja nad nowoczesnością, jej specyfiką i wyjątkowością, jest tym, co jednoczy niezwykle zróżnicowaną i przez to – zdawałoby się – nieco chaotyczną twórczość Ágnes Heller. Twórczość, która właśnie z uwagi na charakter poruszanych problemów oraz ich nowatorskie ujęcie sama staje się na wskroś nowoczesna – ucieleśnia ducha epoki. Od marksistowskiej, absolutnej, bo naukowej, pewności i wiary do postmodernistycznej ostrożności w ferowaniu bezwzględnie obowiązujących wyroków – oto intelektualna droga, jaką przebyła Ágnes Heller. Zajęło jej to blisko sześćdziesiąt lat – znaczną część XX wieku. dlatego pisząc o jej losach i twórczości, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że siła rzeczy odnosimy się do dramatycznych wydarzeń, jakie miały miejsce w minionym stuleciu w Europie Środkowo-Wschodniej. Od chwili pierwszego zetknięcia się z jej pracami mamy przed oczyma obraz jednostki, w której losach ogniskuje się kapryśna i wszechmocna Historia. Wydaje się więc, że kluczem do zrozumienia przesłania także tej, przekładanej polskiego Czytelnikowi, książki jest właśnie uświadomienie sobie banalnego z pozoru faktu zakorzenienia człowieka w historii oraz płynących stąd jego ograniczeń i powinności, również o charakterze moralnym. Heller nie poprzestaje jednak na samych pytaniach o sens historii, czy o dokładną treść przykazań etycznych. Przerażającą konstatacja utraty przez nowoczesność trwałego oparcia staje się dla niej wyzwaniem. Całe bogactwo jej myśli, cały jej intelektualny wysiłek bierze się właśnie stąd – z próby szukania fundamentu w świecie, w którym wiara w ontyczne podstawy porządku rzeczy zdaje się najwyższą naiwnością, ale i największą powinnością intelektualisty.
ze Słowa wstępnego
Pisma nigdy nie publikowane, odnalezione w pracowni artysty.
Zagubiona Bazylika to niezwykła i boleśnie celna diagnoza współczesności - opowieść o utraconej wrażliwości religijnej, o odarciu religii z tajemnicy, o zagrożeniach kultury pozbawionej metafizyki.
Nowosielski to artysta uniwersalny. Jego refleksje o genezie sekt religijnych czy wpływach duchowości orientalnej wyprzedziły współczesne nurty myśli religijnej, przynosząc fascynującą wiedzę o miejscu, w którym znalazła się zachodnia cywilizacja.
Opracowana przez Krystynę Czerni Zagubiona Bazylika to dzieło, które zbiera rozproszone artykuły Nowosielskiego: eseje z Inności Prawosławia, wstępy do katalogów, wykłady, rozpraw, w tym teksty dotąd nie publikowane, odnalezione w pracowni artysty.
Choć wielu Europejczykom wydaje się to nieprawdopodobne, w XXI wieku można umrzeć za wiarę w Jezusa Chrystusa. Dyskryminacja i prześladowanie chrześcijan przybiera na świecie coraz większe rozmiary, a ich obszar występowania rozciąga się zarówno na wschód, jak i na zachód od Wiednia. Wystarczy powiedzieć, że w tym stuleciu zginęło z rąk oprawców 263 biskupów, księży, zakonnic i katechetów tylko wyznania katolickiego, a 75 procent wszystkich aktów dyskryminacji jest skierowanych przeciwko wyznawcom Chrystusa. Dzisiejsze wspólnoty chrześcijańskie znalazły się między młotem a kowadłem: młotem są komunistyczne dyktatury i muzułmański fundamentalizm, a kowadłem – obojętność na czynnik religijny typowa dla zachodniego laicyzmu. Czynnik „chrześcijański” okazuje się drażniący zarówno tam, gdzie należy do mniejszości, jak i w polityczno-kulturowym otoczeniu europejskim.
Przedstawiciel OBWE ds. walki z rasizmem, ksenofobią i różnymi formami dyskryminacji – Mario Mauro wraz ze współpracownikami opisuje przykłady dyskryminacji i prześladowań chrześcijan nie tylko w krajach islamskich, komunistycznych, na Cyprze, w Turcji i w Indiach, ale także w zachodniej Europie.
Rekordowe wysokości, rekordowe prędkości, zdobycie siedmiu najwyższych szczytów kontynentów i 14 ośmiotysięczników - wszystko w wydaniu kobiet. Hettie Dyrenfurth, Wanda Rutkiewicz, Gerlinde Kaltenbrunner, Junko Tabei, Lynn Hill - to tylko niektóre postaci opisane w pierwszej kompleksowej pracy na temat historii kobiet w górach.
Zbiór krótkich felietonów publikowanych w latach 2008-2009 we włoskim magazynie "La Republika delle Donne". Sam autor nazywa w przedmowie swoje krótkie teksty "korespondencją ze świata, który podlega nieustannym i błyskawicznym zmianom", zasypując nas lawiną informacji i wszelkiego rodzaju bodźców zmysłowych, których często nie potrafimy już poddawać racjonalnej selekcji.
"W jakiejś postaci ziściła się zatem protoromantyczna wizja Herdera: oto Żydzi wywłaszczeni z bogactwa własnej tradycji, przechowujący ją w szafach z pamiątkami, stwarzają siebie od nowa, bez względu na to, co sądzi na ten temat otaczający ich świat, czy sprzyja im, czy nie. Są w pełni zasymilowani, są normalni. Mają państwo, którego chcą bronić. Koncepcja suwerenności państwa izraelskiego polega na zdolności do obrony własnego terytorium, włącznie z prawem wypowiadania wojny. Jeśli więc słychać nasilające się głosy sprzeciwu wobec "agresywnej polityki Izraela", należy wiązać je z nierozsądnym, lewicowym pacyfizmem, jak też z kryzysem idei państwa narodowego na kontynencie europejskim. Dawniej, gdy Żydzi nie mieli swego państwa, byli z tego powodu znienawidzeni przez obcy im świat. Dziś odczuwają ten sam rodzaj nienawiści właśnie dlatego, że udało im się z sukcesem takie państwo stworzyć. Circulus vitiosus. Myliłby się jednak ten, kto ograniczałby syjonizm wyłącznie do ideowego zaplecza państwa stanu wyjątkowego. Syjonizm pozostawił po sobie piękną ideę kibucu, w którą umiał tchnąć życie. Inną jego trwałą zdobyczą jest Uniwersytet Hebrajski, stanowiący kulturalną oazę w państwie znajdującym się w połowie drogi między Jerozolimą a Lacedemonem. O tym wszystkim w pasjonujący sposób pisze w swoich Pismach żydowskich Hannah Arendt."
Z Przedmowy Piotra Nowaka
Choroba nowotworowa jest skrajnie demokratyczna – może spotkać każdego, niezależnie od wieku, płci czy miejsca zamieszkania. Nie wyłącza spod swojego wpływu nikogo, także zdrowych. A ponieważ jest naszą wspólną sprawą, a nie tylko technicznym problemem do rozwiązania, wymaga czegoś więcej niż specjalistycznych programów leczniczych i profilaktycznych.
W Polityce nowotworowej proponuję coś, co wymyka się neoliberalnej wyobraźni nastawionej na skuteczność i zysk: wizję społeczeństwa równego i sprawiedliwego, w którym choroba nie jest karą, tylko motywuje zdrowych do działania na rzecz tych, którzy potrzebują pomocy. Wizję społeczeństwa, w którym zdrowych i chorych więcej łączy, niż dzieli.
Łukasz Andrzejewski (1986) – filozof, kończy doktorat – monografię Jacques'a Ranciere'a – w Instytucie Filozofii UWr. Od stycznia 2009 roku zmagał się z chorobą nowotworową, jednocześnie działając na rzecz zmiany publicznego wizerunku tej choroby. Członek zespołu Krytyki Politycznej.
Któregoś dnia dwie kobiety spotkały się przy kawie. Jedna była psychologiem, druga filozofem. Rozmawiały o życiu. Zadały sobie nawzajem pytanie: Quo vadis... dokąd idziemy?
Nie mogąc na nie odpowiedzieć postanowiły udać się wspólnie w podróż psychologiczno - filozoficzną, w poszukiwaniu lekarstwa na zagubione wartości. Same były zagubione we współczesnym chaosie.
Książka poniższa zawiera prawdy, które stały się udziałem obu kobiet.
Fragment Przedmowy
Druga część książki Zbigniewa Kaliszuka opowiadać będzie o miłości i cierpieniu.
Wielu ludzi jest przekonanych, że Kościół ze swoim nauczaniem na temat miłości, seksualności i tajemnicy cierpienia zatrzymał się w poprzedniej epoce, że chce nam odebrać szczęście uniemożliwiając czułego okazywania uczuć i zmuszając do zawierania związków bez możliwości ?sprawdzenia się? oraz że pragnie uczynić z nas cierpiętników, którzy będą wyrzekać się wszystkich przyjemności i gloryfikować cierpienie. Czy rzeczywiście?
Wraz z autorem odpowiedzi poszukają znani dziennikarze, sportowcy i osoby duchowne m.in. Krzysztof Ziemiec, Szymon Kołecki, Michał Jeliński, Jasiek Mela, Jacek Olszewski, Ania Golędzinowska, ks. Marek Dziewiecki i s. Małgorzata Chmielewska.
Ta książka to notes wędrowców. Stworzyli go dwaj mnisi ? Michał i Wojciech. O sobie mówią z uśmiechem, że są amatorami. Wskrzeszają w ten sposób pierwotne znaczenie tego słowa, które z łacińskiego amo oznacza tego, który kocha. Ci dwaj wędrowcy Boga miłują świat, obserwują go i opowiadają. Michał zapisuje w notesie portrety ulubionych pisarzy. Dla niego, trapisty, mało podróżującego mnicha zakonu o surowej regule, lektura jest sposobem przemierzania świata ludzkich różnorodności. Wojciech, dominikanin, częściej od Michała w podróży służbowej, zapełnia kartki kreskami szkiców, zadziwiony pięknem, kruchością i przemijaniem świata. Ich podróżny kajet inspiruje czytelnika do tworzenia własnych notesów.
Czego potrzeba, żebyśmy wszyscy żyli zdrowiej i dłużej? Nowszych leków? Biotechnologii? Genetyki? Też, ale nasze zdrowie nie jest sprawą czysto techniczną. Ani czysto indywidualną. Zależy bowiem od wielu czynników, takich jak płeć, rasa, klasa, miejsce zamieszkania czy stan środowiska ? i od poziomu społecznych nierówności.
W Zdrowiu. Przewodniku Krytyki Politycznej opisujemy, jak działa system ochrony zdrowia w Polsce i jak należałoby go naprawić. Odsłaniamy jego ciemne strony ? komercjalizację, ideologiczne ograniczenia i korupcję. Przyglądamy się mu z punktu widzenia pacjenta. Zaglądamy wreszcie w przyszłość, w stronę medycyny spersonalizowanej.
Wśród autorów m.in.: Marek Balicki, Edwin Bendyk, Weronika Chańska, Kinga Dunin, Stanisława Golinowska, Rafał Halik, Paulina Polak, Jacek Żakowski.
Czytam opowieści klasztorne Tadeusza Chabrowskiego ... z nieskrywaną fascynacją z przejęciem. To jasne że chodzi najpierw w tym najgłębszym zainteresowaniu o tajemnicę jakiej głodny jest zawsze człowiek świecki nie przynależny siłą rzeczy do żadnego zakonu zanurzony w powszedniość swego życia. O pytanie zatem co naprawdę jest za tym murem . Tam bowiem - domniemuje człowiek z ulicy - jest istnienie całkiem osobne całkiem odrębne od mojego drastycznie różne w swym nieznanym i wzniosłym porządku wymagające szczególnej inicjacji i absolutnej rezygnacji z dobrze wiadomego mi kształtu. Oddane zupełnie sacrum nie banałowi pospolitej mej egzystencji. ... Idzie więc nade wszystko o to co naprawdę realne nie zaś o karby oficjalnych ustanowień. Idzie o rzeczywistą egzystencję w jej wymiarze duchowym psychicznym intelektualnym obyczajowym. O faktyczną wiarę i faktyczną socjologię wspólnoty zakonnej i o bycie w niej osoby. Tej oto osoby. Osoby z całym jej wyjątkowym przecież doświadczeniem i szczególną psychiką z jej niepowtarzalnymi potrzebami religijnymi emocjonalnymi cielesnymi. Czy klasztorna tedy reguła i zakonna mistyka odsyłają wniwecz i w niepamięć to wszystko Czy coś z tego zostaje A jeśli tak to co I jak się mają te ogólne zasady i wzorce starające się uformować konkretnego człowieka w figurę nader uniwersalną - w zakonnika czy mnicha - do tego właśnie co w nim najgłębiej osobiste niepowtarzalne co jego tylko Jakie dramaty duszy jakie dramaty ciała to buduje I jakie konflikty - te wewnętrzne i te zbiorowe których nie brak przecież w każdej wspólnocie nawet najbardziej rygorystycznie uporządkowanej i ściśle hierarchicznej I co zrobić wówczas kiedy niebo staje w płomieniach Bo przecież musi stawać w nich wtedy kiedy mamy w sobie wiarę prawdziwą. Kryzys wiary oraz zwątpienie należą wszakże do jej natury jeśli ma być ona czymś niekłamanym czymś autentycznym. fragm. Posłowia prof. nadzw. dr hab. Zbigniew Mikołejko
Umysł zamknięty to bestseller, sztandarowe dzieło współczesnej myśli prawicowej i konserwatywnej. Pełne rozmachu rozważania Allana Blooma dowodzą, że współczesny kryzys polityczny i społeczny jest w istocie kryzysem intelektualnym.
Rozszerzone wydanie zbioru esejów literackich o ziemi rodzinnej autora, literaturze nurtu wiejskiego, autentyzmie, Stanisławie Czerniku i ""Liber chamorum"" W. Nekandy Trepki.Marian Pilot (ur. 6 grudnia w Siedlikowie) - polski pisarz współczesny, dziennikarz i scenarzysta filmowy.
Książka niniejsza traktuje o podobieństwach między komunizmem i socjalizmem a liberalną demokracją. Człowiek socjalistyczny i liberalno-demokratyczny nie tylko nie mają pamięci, lecz z nią walczą, relatywizują jej przekaz. Oba ustroje wytwarzają ? przynajmniej w warstwie oficjalnej wykładni ideologicznej ? takie nastawienie do świata, dzięki któremu człowiek czuje się znacznie swobodniej niż kiedykolwiek w przeszłości. Zrzuca z siebie ogromną część związków lojalnościowych i zobowiązań, jakie go do tej pory pętały: religijne, obyczajowe, narodowe, środowiskowe, tradycyjne, autorytetowe. We współczesnym świecie w coraz większym stopniu bierze się w obronę rzeczy wulgarne, brzydkie i oburzające, które naturalnie określają aspiracje człowieka liberalno-demokratycznego, co ten coraz śmielej i z coraz mniejszym wstydem potwierdza.
?Zarówno komunizm (socjalizm), jak i liberalna demokracja są ustrojami, które w zamierzeniu mają zmieniać rzeczywistość na lepszą. Są - jak się dzisiaj mówi obowiązującym żargonem ? projektami modernizacyjnymi. Oba wyrastają z przekonania, że świat taki, jaki jest, nie może być tolerowany, że powinien być zmieniony, że to, co stare, powinno być zastąpione nowym. Oba są ustrojami silnie i - by tak rzec - niecierpliwie ingerującymi w materię społeczną i oba uzasadniają tę ingerencję argumentem, że prowadzi to do polepszenia stanu rzeczy przez ?unowocześnienie?.
Fragment Wstępu
Eseje bestsellerowej polskiej pisarki, laureatki Nagrody Literackiej Nike.Czy zwierzęta noszą maski? I co się kryje w ich oczach, skoro ,,nie ma tam duszy""? Czy możliwa jest heterotopia - świat radykalnie inny od naszego, gdzie ,,nie ma mowy o zabijaniu i zjadaniu"", bo Inni to ,,partnerzy, bliscy""? Gdzie zamiast wiedzy-władzy mamy strategię świadomej niewiedzy, a zamiast dominacji - współodczuwanie? Balansując na granicy literackiej mitologii i krytycznej eseistyki, Olga Tokarczuk opowiada nam o ciele, seksualności i śmierci, o uwikłaniu w płeć i uwiedzeniu darkroomem. O Michelu Faberze i Matriksie. A także o swoich podróżach, mapach lęków i lądów, ulicach Amsterdamu i horyzoncie Masywu Ślęży.Jeśli świat tworzony przez Olgę jest nieco lepszy niż ten, w którym żyjemy, to nie przez przemilczenie jego bolesnych miejsc, tylko dzięki przemodelowaniu go na miarę człowieka myślącego, wnikliwego, wrażliwego, współczującego - takiego, jakim jest autorka.Kinga Dunin, fragment wstępuOlga Tokarczuk (ur. 1962) - jedna z najpopularniejszych i poczytniejszych polskich pisarek, laureatka wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody Nike 2008 (za Biegunów). Kilkakrotna laureatka nagrody czytelników Nike. Jej powieść Dom dzienny, dom nocny znalazła się na tzw. krótkiej liście nominowanych do Międzynarodowej Dublińskiej Nagrody Literackiej IMPAC. Należy do grona najczęściej tłumaczonych polskich pisarzy. Prawa do tłumaczenia jej książek zostały sprzedane już do ponad dwudziestu krajów.W świecie Olgi Tokarczuk niedźwiedź stoi w kolejce przy kiosku, a pstrąg w migdałach z opowiadania Bardo. Szopka pojawia się na stole w restauracji, do którego zaproszono autorkę, choć żałowano nieco, że odmówiła wymyślonej przez siebie szopce istnienia w twardej rzeczywistości.Moment niedźwiedzia to książka o budowaniu własnego miejsca w świecie i języku. A to proces niełatwy i nigdy niekończący się. W zbiorze tekstów Tokarczuk możemy obserwować, jak tworzy ona swoją heterotopię personapolis. Jest to miasto trochę podobne do Amsterdamu, ale również do Barda i Wałbrzycha. Jak wspomniany pstrąg w migdałach istnieje jednocześnie w tekście literackim i empirycznym doświadczeniu. W swojej posthumanistycznej heterotopii pisarka toczy dialog z J. M. Coetzeem i stworzoną przez niego literacką postacią, Elizabeth Costello, bo oboje są równie prawdziwi.W tekstach Tokarczuk podważona zostaje cezura między naturą a kulturą, kobietą i mężczyzną, prawdą życia i opowieści.Joanna Bator
"Sens świata musi leżeć poza nim. W świecie wszystko jest tak, jak jest, i wszystko dzieje się tak, jak się dzieje; nie ma w nim żadnej wartości - a gdyby była, to nie miałaby wartości. Jeżeli jest jakaś wartość, która ma wartość, to musi ona znajdować się poza wszystkim, co się dzieje i faktycznie istnieje. Albowiem wszystko, co się dzieje i faktycznie istnieje, jest przypadkowe. To, co czyni je nie-przypadkowym, nie może znajdować się w świecie, gdyż wtedy byłoby znowu przypadkowe. Musi znajdować się poza światem" (teza 6.41).
"Nie to, jaki jest świat, jest tym, co mistyczne, lecz to, że jest" (teza 6.44).
Dlaczego duchowni odchodzą z Kościoła? Dlaczego tak wielu księży, mnichów, zakonnic zrzuca sutannę czy habit, "schodzi ze ścieżki powołania"? Do niedawna był to temat tabu; obecnie takim decyzjom towarzyszy niejednokrotnie rozgłos medialny i społeczna dyskusja, jednak większość wiernych i obserwatorów życia kościelnego wciąż nie uświadamia sobie - albo nie chce dostrzec - skali i znaczenia tego zjawiska. Tym mniej wiedzą oni, jakie są motywacje i uczucia tysięcy osób, które zasłużyły w najlepszym wypadku na nieco lekceważące miano "eksów", a w najgorszym - na łatkę przeniewierców i ptaków kalających własne gniazdo. Dominują stereotypowe, uproszczone oceny, na czele z nieśmiertelnym "cherchez la femme", równie słuszne co jakakolwiek kategoryczna odpowiedź na pytanie, dlaczego, na przykład, ludzie się rozwodzą.
Maciej Bielawski odważył się spojrzeć na problem zarazem osobiście i obiektywnie. Osobiście - bo w 2004 roku, po bez mała 25 latach życia w rozmaitych strukturach kościelnych, sprawowania posługi kapłańskiej i stałego rozwoju duchowego - sam wystąpił z zakonu benedyktynów. Obiektywnie - bo przywołał na świadków kilkanaście postaci, dla niektórych będących symbolami wolności wiary i myślenia teologicznego, dla innych - osławionymi enfants terribles Kościoła. Ich życiorysy i wypowiedzi - deklaracje, listy, autobiografie, badania naukowe - posłużyły jako kanwa opowieści o istocie odejścia, o psychologicznych, społecznych, teologicznych i moralnych aspektach skomplikowanego procesu odchodzenia.
Autor unika absolutyzowania swoich spostrzeżeń czy wniosków. Nie pozostawia jednak wątpliwości co do intencji swojej książki: musimy zrozumieć, że problem odejść dotyczy wszystkich: nie tylko tych, co odchodzą ("kto podejmuje ryzyko wstąpienia, podejmuje też ryzyko odejścia"), ale i tych, co zostają; nie tylko samych "eksów", ale również ich rodzin, przyjaciół, sąsiadów; ich uczniów i ich mistrzów; ich zwolenników i ich sędziów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
