Autorka podjęła się rozpatrzenia szeregu teoretycznych kwestii związanych z edukacją muzealną przy wykorzystaniu odpowiednich pojęć i ustaleń pedagogiki oraz innych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych: filozofii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa, psychologii, socjologii i teatrologii, z odniesieniami do praktyki. W poszczególnych rozdziałach mamy liczne odwołania do stanowisk, wypowiedzi, poglądów i przemyśleń wielu badaczy, które wraz z interpretacyjnymi uwagami i komentarzem Autorki składają się na opis edukacji muzealnej jako edukacji kulturowej i charakterystykę aktów partycypacji w „kulturze muzealnej”. Przytaczane wypowiedzi osadzają Jej wywód w aktualnej refleksji nad edukacją muzealną, stanowią inspirację do formułowania własnych uwag. Autorka wykonała imponującą pracę analityczną wobec znacznej liczby tekstów z zakresu podejmowanej problematyki, której rezultatem jest wartościowe poznawczo studium i przydatne dydaktycznie kompendium wiedzy z problematyki edukacji muzealnej.
Z recenzji dra hab. Jana Grada, prof. UAM
dr Kinga Anna Gajda – adiunkt w Instytucie Europeistyki UJ, gdzie między innymi prowadzi serwis kompetencji międzykulturowych. Z wykształcenia teatrolożka, dramatolożka, europeistka. Ukończyła również podyplomowe gender studies, a doktorat uzyskała z literaturoznawstwa. Jest autorką książki Medea dzisiaj, o performatywnej tożsamości kobiety jako Innego. Obecnie prowadzi badania z zakresu edukacji kulturalnej, kreatywnej pedagogiki oraz kompetencji międzykulturowych.
'People begin to see that something more goes to the composition of a fine murder than two blockheads to kill and be killed - a knife - a purse - and a dark lane...'
In this provocative and blackly funny essay, Thomas de Quincey considers murder in a purely aesthetic light and explains how practically every philosopher over the past two hundred years has been murdered - 'insomuch, that if a man calls himself a philosopher, and never had his life attempted, rest assured there is nothing in him'.
Introducing Little Black Classics: 80 books for Penguin's 80th birthday. Little Black Classics celebrate the huge range and diversity of Penguin Classics, with books from around the world and across many centuries. They take us from a balloon ride over Victorian London to a garden of blossom in Japan, from Tierra del Fuego to 16th-century California and the Russian steppe. Here are stories lyrical and savage; poems epic and intimate; essays satirical and inspirational; and ideas that have shaped the lives of millions.
Thomas de Quincey (1785-1859). Thomas de Quincey's Confessions and an English Opium-Eater and Other Writings is available in Penguin Classics.
Pięknie ilustrowany leksykon duchów, zjaw i upiorów straszących w polskich miastach i zamkach. Autorzy odszukali w polskiej historii i legendach postacie najbardziej znane, ale też te zapomniane, a ciekawe duchy i widma.
Witold Vargas i Paweł Zych, uznany i ceniony duet autorski, tym razem zabierają nas w podróż po zaświatach i ziemskim padole śladami legend o polskich świętych i biesach. W oparciu o ludowe wierzenia, przekazy historyczne i literaturę hagiograficzną autorzy odtworzyli kilkaset historii o niebiańskich wysłannikach i ich diabelskich oponentach działających na naszych ziemiach. Książka napisana barwnym, gawędziarskim stylem, bogata w ciekawostki historyczne, literackie, krajoznawcze. Opowieść o niebiańskich i piekielnych bohaterach dopełniają znakomite ilustracje oparte na kulturowych wyobrażeniach i fantazji autorów.
Czy komunizm narodził się w Brukseli? Jak byli komuniści robią kariery w Unii Europejskiej? Aborcja i eutanazja przeciw rodzinom. Walka płci zamiast walki klas! Tyrania gender, czyli jak niszczy się prawa człowieka. Wszechwładza sądów! Dlaczego sądy zastępują parlamenty? Jak przebiega prześladowanie chrześcijan w Europie i w USA? Kto reprezentuje katolików w Europie?
Na te pytania odpowiada Vladimír Palko, były minister spraw wewnętrznych Słowacji, jeden z liderów chrześcijańskiej opinii publicznej w Europie. Palko obnaża mroczne kulisy instytucji unijnych, przedstawia nieznane fakty z wojny kulturowej i ujawnia przebiegłe mechanizmy niszczenia chrześcijańskiej kultury. Przeczytaj, aby zatrzymać cywilizacyjną katastrofę!
Vladimír Palko (ur. 1957 r.) – słowacki naukowiec, były polityk. Studiował matematykę na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. Przez wiele lat brał udział w życiu publicznym. Był wicedyrektorem czechosłowackiej agencji wywiadowczej FBIS (1991–1992), ministrem spraw wewnętrznych Słowacji (2001–2006) i posłem do słowackiego parlamentu (1998–2010). Były wiceprzewodniczący Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego (KDH) i przewodniczący partii Konserwatywni Demokraci Słowacji (KDS). Obecnie jest wykładowcą matematyki na Uniwersytecie Paneuropejskim w Bratysławie. Katolik. Szczęśliwy mąż i ojciec trójki dzieci.
Jego książka „Lwy nadchodzą“ została dotychczas wydana w językach słowackim, niemieckim i włoskim. Po jej lekturze papież Benedykt XVI napisał osobisty list do autora.
Co łączy Stephena Kinga z księżną Dianą?
Co wspólnego mają ze sobą młotek, pornosy i jego opowiadania?
Której swojej powieści Król Grozy najbardziej nie lubi?
I wreszcie: co robił w piwnicy domu Kinga zespół Ramones?
Stephen King. Instrukcja obsługi to pierwszy kompleksowy przewodnik po literackim i filmowym świecie twórcy To. Omówiono tu wszystkie książki, jakie wydał (oraz kilka tych, które chciał napisać), każdą adaptację filmową. Znajdziecie tu miniprzewodnik po miasteczku Castle Rock i historię powstania Mrocznej Wieży.
Stephen King. Instrukcja obsługi to także rozmowy z twórcami, którzy pracowali z Kingiem – Mickiem Garrisem (Lśnienie, Bastion), Peterem Straubem (Talizman, Czarny dom) Zakiem Hilditchem (1922), Tommym Lee Wallace’em (To) – czy z tymi, którzy stali się częścią ikonicznych adaptacji jego prozy, jak Lisa i Louise Burns, czyli bliźniaczki Grady z Lśnienia Kubricka. Amerykański rynek powieści grozy podsumowuje Robert McCammon, wyróżniony Nagrodą Brama Stokera twórca takich bestsellerów, jak Magiczne lata i Łabędzia pieśń (pięć milionów sprzedanych egzemplarzy).
Z kolei popularni pisarze (Katarzyna Puzyńska, Wojciech Chmielarz, Remigiusz Mróz, Jakub Małecki, Robert J. Szmidt, Rafał Kosik, Mort Castle i Artur Cieślar) podzielili się opowieściami o ich „pierwszym razie z Kingiem” i o tym, co w jego twórczości najbardziej ich przeraża.
Stephen King. Instrukcja obsługi to najpełniejszy przewodnik po twórczości Stephena Kinga dostępny na polskim rynku. I jedyny taki stworzony przez autora z Europy.
" Od angielskich Miast Ogrodów Jutra przez Jednostkę Marsylską, po mikromieszkania w Nowym Jorku, od hoteli robotniczych przez akademiki po Airbnb, od kooperatyw przez spółdzielnie mieszkaniowe do cohousingu – sposobów zamieszkania jest znacznie więcej niż dom na przedmieściach i apartament na kredyt. Najciekawsze idee mieszkaniowe od początku związane są z systemami polityki mieszkaniowej. Dostępne budownictwo mieszkaniowe to zagadnienie ważne nie tylko dla polityków i architektów, nie jest skierowane tylko do osób najuboższych, a polityka mieszkaniowa nie polega na rozdawnictwie i dysponuje wieloma pozafinansowymi narzędziami. Najwyższy czas zmienić sposób rozmowy o mieszkalnictwie".
dr inż. arch. Agata Twardoch, fragment wstępu
"Dyskusja o kwestii mieszkaniowej - wobec powszechnego problemu ilości, jakości i dostępności mieszkań w obliczu zmieniających się stylów życia, modeli zamieszkiwania i struktury gospodarstw domowych - wymaga dziś „przewietrzenia” poglądów i wyznaczenia nowych horyzontów. Publikacja jest lekturą obowiązkową dla osób zawodowo zajmujących się mieszkalnictwem. Można się z nią nie zgadzać, ale nie można jej nie znać – wnosi ożywczy, merytoryczny głos, podający w wątpliwość utarte poglądy i schematy myślowe".
dr hab. inż. arch. Robert Idem, fragment recenzji
O autorce: dr inż. arch. Agata Twardoch – architektka i urbanistka związana z Wydziałem Architektury Politechniki Śląskiej, członkini Towarzystwa Urbanistów Polskich. Współprowadzi pracownię projektową 44STO. Zajmuje się dostępnym budownictwem mieszkaniowym i alternatywnymi formami zamieszkania, prowadzi badania naukowe, otwarte wykłady popularyzatorskie i warsztaty projektowe. Pisze do czasopism branżowych. Projektuje przestrzenie publiczne, architekturę i wnętrza. Promotorka kooperatyw mieszkaniowych, cohousingu i idei prawa do mieszkania.
Moja ostatnia książka, za pośrednictwem której chcę się podzielić z podobnymi do mnie stworzeniami naszego wspólnego ojca prawie wszystkimi ukrytymi do tej pory i nieoczekiwanie poznanymi przeze mnie tajemnicami wewnętrznego świata człowieka.Gurdżijew napisał te słowa 6 listopada 1934 roku. Przez kilka następnych miesięcy całkowicie poświęcił się przygotowywaniu materiału do trzeciego cyklu swoich pism pod tytułem Życie jest realne tylko wtedy, gdy Ja jestem.Potem nagle, 2 kwietnia 1935, bezpowrotnie przestał pisać.Tekst zawarty w niniejszej książce to fragmentaryczny i wstępny szkic tego, co Gurdżijew zamierzał w niej przedstawić, a co miało sprzyjać pojawieniu się w myśleniu i uczuciach czytelnika prawdziwego niefantazyjnego wyobrażenia o świecie realnym.Gurdżijew zwraca się do człowieka epoki współczesnej, do człowieka w głębi niespełnionego, odczuwającego brak sensu w swoim życiu. Wskazuje mu drogę, która nie izoluje od życia, lecz przez nie biegnie; drogę, która uwzględnia wszystkie sprzeczności, wszystkie przeciwstawne siły.Georgij Iwanowicz Gurdżijew, uważany za jednego z największych mistyków XX wieku, urodził się w Armenii około 1870 roku i zmarł w Paryżu w 1949. W latach 18941912 podróżował po Azji i Bliskim Wschodzie, zgłębiając tajniki prastarych tradycji i poszukując prawdy o człowieku. W 1913 roku przeniósł się do Moskwy, a po wybuchu rewolucji bolszewickiej wyjechał na Kaukaz, potem do Konstantynopola i w końcu osiadł we Francji, gdzie w 1922 roku założył organizowany od lat Instytut Harmonijnego Rozwoju Człowieka.W 1924 roku, po ciężkim wypadku samochodowym, Gurdżijew skupił się na pracy pisarskiej, która miała objąć trzy cykle pism. Pierwszy cykl pod tytułem Opowieści Belzebuba dla wnuka ukazał się zaraz po jego śmierci. Drugi, zatytułowany Spotkania z wybitnymi ludźmi, został opublikowany dopiero kilka lat później, a trzeciego nigdy nie skończył.
Teatr jest bodaj najbardziej zawiłą ze sztuk, jakie człowiek stworzył. Jurij Łotman nazywa go „encyklopedią semiotyczną", przez co implikuje - i słusznie - że w teatrze mieszczą się wszelkie znane człowiekowi systemy znakowe i formy komunikacji. Jego twórca (zazwyczaj: twórcy), czyli autor „komunikatu" czy - jak kto woli — dyskursu, który wcale nie musi być wykonawcą, chcąc coś odbiorcy przekazać, organizuje swoją wypowiedź w niecodzienny sposób. Zamiast mówić wprost, wybiera tę niezwykłą formę wypowiedzi - dlaczego? Ano również dlatego, że tekst artystyczny ma większą pojemność czy nośność informacyjną i może więcej powiedzieć niż przekaz nieartystyczny. Zdolność ta wynika między innymi z elastyczności czasu scenicznego i z niespotykanej gdzie indziej intensywności zwielokrotnienia synek-dochicznego1. Dzięki temu w ciągu dwóch godzin na scenie można ukazać nie tylko całe życie jednostki, ale i los człowieczy w ogóle.
Ta książka opowiada o naszych obyczajach zobrazowanych w filmie ubiegłego wieku. O tym, jak żyli Polacy, zwłaszcza w miastach. Jak wyglądały ich codzienne, materialne sprawy. Jak mieszkali i jak się ubierali. Jaki był ich stosunek do pracy i pieniądza, do polityki i erotyki. W jakim języku przywykli się porozumiewać. Jak się kochali i nie kochali. (...)
Ryszard Kapuściński wysoko cenił dzieło Herodota i to właśnie on zauważył, że "[...]zawsze mówi się o nim jako o historyku, o tym, czy było dokładnie tak, jak on pisał, czy może inaczej. Nikt nie zwrócił jednak uwagi, że Herodot był przede wszystkim pierwszym, wspaniałym reporterem....". Podróże z Herodotem są pochwałą Ryszarda Kapuścińskiego dla zasług starożytnego historyka i podróżnika, ale też autoportretem samego autora Szachinszacha, ogarniętego pasją podróżowania i poznawania świata.
W pierwszej części tomu znajdują się opracowania dotyczące historii filozofii (od św. Augustyna do końca XVIII wieku), a w drugiej - badania nad myślą współczesną. Autor wprowadzenia słusznie zauważa, że kwestia ludzkiej wolności ma doniosłe znaczenie w kontekście ekspansji współczesnych nurtów naturalistycznych, które de facto pozbawiają człowieka wolności, a zatem i odpowiedzialności. Analiza rozmaitych stanowisk filozoficznych pozwala ten problem podjąć kompetentnie i uniknąć wielu aporii logicznych, jak również metafizycznych i antropologicznych, które wydają się powstawać w refleksji nad wszechwiedzą Boga i wolnością człowieka.
Prof. dr hab. Marcin Karaś (UJ)
Przed autentycznie uprawianą historią filozofii stoi bowiem trudne zadanie ciągłego podtrzymywania źródeł filozofii w taki sposób, by mogły one dostarczać materiału do opisu ludzkiego doświadczenia również współcześnie. Tytułowa kontrowersja („Jeżeli Bóg istnieje...") autorom omawianej monografii stworzyła warunki, w których jak w pryzmacie jednorodne stanowiska i monolityczne systemy ujawniły swoje wewnętrzne zróżnicowanie. Dawniejsza filozofia stała się bardziej zrozumiała, a współczesne koncepcje ukazały swoją istotność. [...] Teizm i naturalizm (użyjmy sformułowań ogólnych i nieostrych, ale wyrażających jakoś specyfikę dwóch perspektyw) być może dlatego wchodzą ze sobą w konfrontację, że odnoszą się do podobnego, choć różnie formułowanego problemu — wolności w warunkach konieczności. [...] Wszystkie zawarte w tomie teksty są oryginalnymi artykułami naukowymi, opierają się na tekstach źródłowych i najnowszej literaturze przedmiotu. Wszyscy autorzy reprezentują w swojej dziedzinie najwyższy poziom badań naukowych, a ich kompetencje potwierdzają dotychczasowe publikacje (artykuły, monografie, przekłady).
Dr hab. Tomasz Kupś, prof. UMK
Publikacja dokumentująca ważne artystyczne wydarzenie, poprzez które artyści pochodzący z Podlasia upomnieli się o pamięć o mało znanej tragedii. Monumentalne dzieło site-specific Małgorzaty Dmitruk i Leona Tarasewicza uzupełniał i niejako komentował film Agnieszki Arnold „Bohater” (2002). W książce poza tekstem kuratorki, znalazły się rozmowy ze wszystkimi twórcami wystawy przeprowadzone przez Bognę Błażewicz oraz esej Krzysztofa Czyżewskiego. W publikacji znajdziemy bogaty materiał fotograficzny dokumentujący zarówno powstawanie wystawy, jak i efekt końcowy.
„Pozostaje więc fragment, jako emanacja, przebłysk cząstkowej prawdy, przybliżający nas do nadziei poznania i zrozumienia. Tak rozumiany fragment odkrywa trop, daje jakiś punkt podparcia, choćby zawarta w nim myśl była raczej pytaniem niż odpowiedzią”.
Publikowane w tym tomiku fragmenty i zapiski w zamyśle autora mają stać się impulsem do namysłu nad pytaniami przybliżającymi zrozumienie pewnych ważnych aspektów naszej współczesności.
Over the last fifteen years of his life, Tolstoy collected and published the maxims of some of the world’s greatest masters of philosophy, religion and literature, adding his own contributions to various questions that preoccupied him in old age, such as faith and existence, as well as matters of everyday life.
Banned in Russia under Communism, A Calendar of Wisdom was Tolstoy’s last major work, and one of his most popular both during and after his lifetime. This new translation by Roger Cockrell will offer today’s generation of readers the chance to discover, day by day, these edifying and carefully selected pearls of wisdom.
"Sporne nie jest to, czy swiat materialny zmienia się za sprawą naszych idei, lecz czy na dłuższą metę zmienia się za sprawą czegokolwiek innego". G.K. Chesterton
Heretycy, tłumaczenie książki, która od dziesiątków lat jest wznawiana na Zachodzie i cieszy się niezmienną popularnością. W pełnych uroku i dowcipu esejach G.K. Chesterton poddaje krytycznej analizie rozmaite opinie, postawy i światopoglądy, szeroko rozpowszechnione w literaturze i prasie. Lektura dla ludzi inteligentnych, lekka, ale dająca do myślenia.
Maciej Blada (1990 r.) – tyszanin. Absolwent lingwistyki stosowanej z wiodącym językiem rosyjskim na Uniwersytecie Warszawskim. Założyciel stowarzyszenia „Warto Inaczej”. Autor książek obyczajowych: „Klub 70” (2017) i „Napiwek za przyjaźń” (2018). W 2019 roku nominowany w plebiscycie Dziennika Zachodniego na Osobowość Roku w kategorii „kultura”. Pasjonat tenisa ziemnego, gry na fortepianie oraz kulinariów.
– Masz problem z alkoholem i dlatego mnie tak dobrze rozumiałeś? – Przerwałem mu i zacząłem zgadywać. – Tak bardzo brakuje ci babci, że topisz swoje smutki w szklance? – Z bólem patrzyłem, jak walczył ze swoimi emocjami. W końcu nie wytrzymał.
Intrygująca książka jednego z najbardziej znanych ekonomistów na świecie, która podważa nasze przekonania na temat ryzyka i korzyści, polityki i religii, finansów i osobistej odpowiedzialności
W swojej najbardziej jak dotąd prowokacyjnej książce jeden z czołowych myślicieli naszych czasów definiuje na nowo, co to znaczy zrozumieć świat, odnieść sukces w zawodzie, współtworzyć rzetelne i sprawiedliwe społeczeństwo, umieć wykrywać nonsensy i wpływać na innych. Powołując się na przykłady od Hammurabiego do Seneki, od giganta Anteusza po Donalda Trumpa, Nassim Nicholas Taleb pokazuje, jak gotowość do zaakceptowania ryzyka własnego stanowi niezbędny atrybut bohaterów, świętych i ludzi odnoszących sukcesy we wszystkich dziedzinach życia. Autor, w sposób jak zawsze jednocześnie przystępny i obrazoburczy, rzuca wyzwanie wielowiekowym przekonaniom na temat cnót tych, którzy stoją na czele wojskowych interwencji, dokonują inwestycji finansowych oraz promują religijne wyznania.
„Głos najbardziej proroczy ze wszystkich. . . Taleb jest prawdziwie wybitnym filozofem. . . kimś, kto jest w stanie zmienić nasz sposób postrzegania struktury świata - dzięki sile, oryginalności i prawdziwości swoich idei".
John Gray, GQ
Despite having no formal training in urban planning, Jane Jacobs deftly explores the strengths and weaknesses of policy arguments put forward by American urban planners in the era after World War II. They believed that the efficient movement of cars was of more value in the development of US cities than the everyday lives of the people living there. By carefully examining their relevance in her 1961 book, The Death and Life of Great American Cities, Jacobs dismantles these arguments by highlighting their shortsightedness. She evaluates the information to hand and comes to a very different conclusion, that urban planners ruin great cities, because they don’t understand that it is a city’s social interaction that makes it great. Proposals and policies that are drawn from planning theory do not consider the social dynamics of city life. They are in thrall to futuristic fantasies of a modern way of living that bears no relation to reality, or to the desires of real people living in real spaces. Professionals lobby for separation and standardization, splitting commercial, residential, industrial, and cultural spaces. But a truly visionary approach to urban planning should incorporate spaces with mixed uses, together with short, walkable blocks, large concentrations of people, and a mix of new and old buildings. This creates true urban vitality.
In this classic account of madness, Michel Foucault shows once and for all why he is one of the most distinguished European philosophers since the end of World War II. Madness and Civilization,Foucault's first book and his finest accomplishment, will change the way in which you think about society. Evoking shock, pity and fascination, it might also make you question the way you think about yourself.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
