Przyzwyczailiśmy się do odmawiania modlitwy, której nauczył nas sam Pan Jezus, a którą z tej racji nazywamy Modlitwą Pańską. Stała się ona niemal nieustannym słowem na ustach Kościoła i poszczególnych wierzących – słowem, które kierowane jest do Boga niemal w każdym miejscu na ziemi, w każdej sytuacji i w każdej potrzebie. Przyzwyczajenie do odmawiania Ojcze nasz… niejednokrotnie sprawia, że nie dostrzegamy całej nowości tej modlitwy oraz teologicznej i duchowej siły, która ukrywa się za zawartymi w niej „prośbami”. Dlatego ciągle warto pogłębiać jej rozumienie i odnosić ją coraz bardziej bezpośrednio do naszych sytuacji życiowych, gdyż tylko w ten sposób będzie ona formować żywą tkankę naszej wiary i rozwijającego się na jej gruncie świadectwa.
Autor
Dzieci z natury są szalenie ciekawe świata i wielokrotnie potrafią zawstydzić dorosłych swoimi pytaniami. Dziecięce pytanie potrafić być prawdziwym wyzwaniem i niezłą łamigłówką. Nie powinno się jednak ignorować pytań małego człowieka. Dzięki nim poznaje on świat, zdobywa wiedzę, rozwija swoją osobowość.Rozmowy babci z wnukami to wyjątkowa książka, która powstała jako pokłosie rozmów prowadzonych przez Autorkę z własnymi wnukami. Pytania stawiane Babci dotyczą codziennego życia, świata wiary i moralności.
Zaproponowane teksty stanowią tylko prowokację do prywatnego przemyślenia..Wiadomo, że każdy buduje prywatnie to, co w życiu najważniejsze. Buduje ,,na skale"" lub ,,na piasku"" - jak mówi Ewangelia. Może i te kartki dołoży ktoś do fundamentu, który Pan pobłogosławi - autor.Los człowieczyjest przenikaniemlądu i wodydnia i nocygłosu i ciszymilczenia i słówżytnich pól i cmentarzażycia i umieraniarozważania i bezmyślnościcnoty i przestępstwaBoga i człowiekazakurzonych kwiatówi rozkwieconego kurzuw którym trzeba się znaleźćalbo zgubićzniknąć lub zbawićw doczesnościw wiecznościktóre są wspólnie terazi na zawsze
Modlitewnik zawiera m. in.: Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Litanię oraz Nowennę do Miłosierdzia Bożego, tekst Aktu oddania się Miłosierdziu Bożemu. Zawarte w broszurze modlitwy pozwolą zanurzyć się w Miłosierdziu Bożym, które rozlewa się na cały świat.
Broszura-modlitewnik przedstawia życiorys św. Szarbela libańskiego mnicha i pustelnika oraz modlitwy za jego wstawiennictwem. Jego życie było niezwykle proste, a zarazem wypełnione Bożymi znakami. Od dnia śmierci przyczynił się on do cudownego odzyskania zdrowia psychicznego i fizycznego przez ponad dziesięć tysięcy osób różnych wyznań.
Niniejsza książka jest już trzecią z kolei moją pozycją o tematyce starości, cierpienia, odchodzenia do wieczności. Poprzednie dwie zostały bardzo dobrze przyjęte przez czytelników, dlatego ośmieliłam się jeszcze napisać kolejną, bo temat jest tego wart. Materiału do napisania tej książki jak i poprzednich dostarczyło mi samo życie. Wiele z opisanych sytuacji i postaci jest prawdziwych.Książkę zaczęłam pisać, współczując koleżance ze studiów, że dotknął ją nowotwór piersi. Zakończyłam ją w sytuacji ciężkiej próby, kiedy u mnie również zdiagnozowano złośliwego guza piersi. Nie pytam, dlaczego ja? To właśnie w takiej sytuacji granicznej ujawniła się moja prawdziwa wiara i zaufanie do Boga. Jest to czas, kiedy człowiek jest bezbronny, boi się wymawiać słowo rak, bo ono onieśmiela.Autorka
Zaproponowane przez autora teksty stanowią tylko prowokację do prywatnego przemyślenia. Ich tematyka dotyka spraw najważniejszych - wieczności i zbawienia własnej duszy.Niestety,nie wszystkich rozumiałem,nie każdego kochałem,nie wszystkim służyłem,nie każdemu ulżyłem,nie wszystkich żałowałem,nie każdego pocieszyłem,nie wszystkim pomagałem,nie każdego upominałem,nie wszyscy mnie lubili,nie każdego ja polubiłem...Dzisiaj jesteśmy razemw Bogu, Wieczności, Zbawieniu.
Książka zawiera krótkie zamyślenia na temat ludzkiego życia i jego przemijalności. Tematem wiodącym tych zamyśleń jest słowo ""zdążyć"". Autor przywołuje wiele codziennych spraw, które należy jeszcze podjąć przed zmierzchem własnego życia...Zdążyć...Dla wielu,to będzie zdążyćdo konfesjonału,czyli pokłonić się Bogui oddać się Miłości,która wie wszystkoi przygarnia zagubionych.Tylko w taki prosty sposóbodchodzimy od światado Świata.Tylko tak dziecko Bogapowraca do Ojca.Bywa znękane,bywa poranione,ale zawsze jest Jego,Boga, Ojca Miłości.
Ksiądz Józef Gaweł SCJ w swojej książce przypomina, w jaki sposób nasi ojcowie czcili Boże Serce, oddawali i poświęcali Mu siebie, swoje rodziny i parafie. W jaki sposób wiązali swoje życie i nadzieje z Najświętszym Sercem Jezusa. Wyrazem głębokiego przeżywania tego nabożeństwa było trzykrotne poświęcenie naszej ojczyzny Bożemu Sercu w latach: 1920, 1921, 1951. Dopełnieniem tych poświęceń, a równocześnie wyciągnięciem wniosków z wiary przeżywanej w ten sposób, była uroczystość obchodzona w 2016 roku w Krakowie--Łagiewnikach.Rozważania mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Papież jest zastępcą Jezusa Chrystusa na ziemi. Jest biskupem Rzymu, zwierzchnikiem Kościoła katolickiego oraz państwa Watykan. Pierwszym papieżem był św. Piotr Apostoł, który władzę kluczy otrzymał od samego Chrystusa. W historii Kościoła, aż do obecnego papieża Franciszka, było ich 266. W tym leksykonie zostały zaprezentowane ich portrety bez retuszu i tajemnic, pełne prawdziwych historii i anegdot.
Zawarte w tym tomiku lectio divina do Dziejów Apostolskich porusza następujące tematy: prolog Łukasza (Dz 1,1-26), Pięćdziesiątnica (Dz 1,2-13), mowa Piotra i początek pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej (Dz 2,14-41), pierwsze summarium życia wspólnoty chrześcijańskiej (Dz 2,42-47), uzdrowienie chromego, druga mowa Piotra, dalszy wzrost wspólnoty chrześcijańskiej (Dz 3,1-4,4), Piotr i Jan przed Sanhedrynem (Dz 4,5-31). Innocenzo Gargano, kameduła, mieszka w Rzymie, w klasztorze San Gregorio al Celio, którego jest przełożonym i administratorem. Niezwykły profesor patrologii w Papieskim Instytucie Wschodnim, uczy historii egzegezy Ojców Kościoła w Papieskim Instytucie Biblijnym. Od dziesięcioleci zajmuje się odczytywaniem Biblii w perspektywie Ojców Kościoła i wierzącego ludu. Autor licznych publikacji, współautor różnych prac zbiorowych i opracowań słowników teologii i duchowości. Opublikował około trzydziestu tomów lectio divina oraz wiele prac na temat listów św. Pawła.
Najważniejszymi celebracjami liturgicznymi bez wątpienia są sakramenty. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta i pojednanie, namaszczenie chorych, kapłaństwo i małżeństwo. Książka ks. Zygmunta Podlejskiego w przystępny sposób wyjaśnia czym one są i dlaczego ich potrzebujemy w dziele naszego uświęcenia. Można powiedzieć, że to kompendium wiedzy, a zarazem praktyczny przewodnik o sakramentach Kościoła
Wieczerza wigilijna w domu chrześcijanina jest wydarzeniem religijnym. Trzeba ją dobrze przygotować nie tylko od strony kulinarnej, ale i duchowej. Pomoże ci w tym ta niewielka broszurka. Znajdziesz w niej opis wieczerzy wigilijnej i modlitwy, jakie się odmawia w tym wyjątkowym czasie, a także opis innych zwyczajów i tradycji związanych ze świętami Bożego Narodzenia.
Nasze czasy są zwariowane, chaotyczne, nieokiełznane i konsumpcyjne. Nasze czasy są szybkie i szalone. Pędzą przed siebie jak lokomotywa bez maszynisty – ku katastrofie. Naszym czasom potrzebny jest kompas. Ludzie naszych czasów powinni się zatrzymać i pomyśleć, kim są i dokąd pędzą. Ksiądz Zygmunt Podlejski w oparciu o książkę amerykańskiego aktora i pisarza George’a Carlina (1937-2008) Czas do życia i miłości dokonuje szczegółowej diagnozy współczesnych czasów – świata i ludzi. Warto bliżej przyjrzeć się tej diagnozie oraz lekarstwu, jakie proponuje, żeby rozpędzony pociąg zatrzymać, zanim się rozbije.
„Tylko miłość się liczy. Wszystko, co nie jest miłością, jest stratą czasu. Miłość nie zastępuje myślenia, wolności i emocji, ale uszlachetnia całego człowieka. Miłość potrafi dawać i brać. Jedynym grzechem jest świadome i dobrowolne odrzucenie miłości Boga i ludzi”.
Fragment książki
Warto ciągle podejmować namysł nad kwestiami dotyczącymi prawdy, wolności i miłości, ponieważ ostatecznie chodzi w nich o człowieka, o wyrażenie, kim jest i kim powinien być. Chrześcijańska tradycja filozoficzna służy nam w tym niezastąpioną pomocą, dlatego warto do niej się odnieść. Mam nadzieję, że zebrane tutaj okruchy myśli zachęcą Czytelnika do dalszych poszukiwań i do namysłu nad sobą.Z Wprowadzenia
Książka ta nie jest podręcznikiem świętej lektury tekstu biblijnego. Jest raczej zapisem osobistego spotkania autora ze słowem Bożym. Nie opisuje ona reguł, nie formułuje zasad rządzących lekturą, nie stanowi teoretycznego wykładu o korzyściach duchowych płynących z pobożnego czytania biblijnego tekstu ? jest raczej zapisem doświadczenia, świadectwem, że spotkanie, które stanowi istotę lecio divina, jest rzeczywiście możliwe.Ksiądz Krzysztof Napora, doktor nauk biblijnych; absolwent Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Najświętszego Serca Jezusowego w Stadnikach, Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, Pontificio Istituto Biblico w Rzymie (PIB), Rothberg International School Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie oraz cole biblique et archologique franaise de Jrusalem (EBAF); od 2012 roku pracownik naukowo dydaktyczny Instytutu Nauk Biblijnych KUL. Sercanin, biblista, pasjonat Słowa.
Przykazanie miłości bliźniego zapisane na kartach Ewangelii brzmi: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mt 22,39). Kluczowe jest tu stwierdzenie „jak siebie samego”. Miałoby ono wskazywać na miłość własną jako model miłości, którą powinniśmy darzyć innych. Książka ta zmierza do wyjaśnienia, kiedy kochać „siebie samego” staje się miarą wiarygodną w przeżywaniu miłości bliźniego, a kiedy nie. Miłość „samego siebie” została przyjęta tu jako zasadniczy punkt odniesienia dla zagwarantowania nie tylko tożsamości osobistej, ale też dla zapewnienia „optymalnej” miary w miłości bliźniego.
Ferdinando Montuschi, emerytowany profesor pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Roma Tre, psycholog i psychoterapeuta, zajmował się problemami uczenia się, dynamiki grupowej i relacji między inteligencja a afektywnością. Autor licznych publikacji z zakresu wychowania.
Trudno o lepszego orędownika w zmaganiu z mocami ciemności niż św. Michał Archanioł. Modlitewnik zawiera nowennę oraz inne modlitwy do tego wielkiego Wodza Wojsk Niebieskich i pogromcy szatana, którymi wierni mogą poslużyć się w w trudnych życiowych doświadczeniach.Nie jesteśmy sami na naszej drodze, ani w naszych doświadczeniach, towarzyszą nam i wspierają aniołowie Boży, którzy, można powiedzieć, oferują nam swoje skrzydła, pomagając pokonywać wiele niebezpieczeństw, byśmy mogli szybować wysoko ponad rzeczywistością, która czasem czyni ciężkim nasze życie albo ciągnie nas w dół.pap. Franciszek
Kult Matki Bożej rozwiązującej węzły narodził się w Niemczech i wiąże się z obrazem Maryi namalowanym przez Johanna Georga Melchiora Schmidtnera dla klasztoru św. Piotra w Augsburgu. Został on ufundowany ok. 1700 roku przez Hieronima Ambrosiusa Langenmantela. Darowizna związana była z wydarzeniem rodzinnym. Gdy dziadek fundatora, Wolfgang Langenmantel, był o krok od separacji z żoną Sophią Rentz, szukał pomocy u o. Jakuba Rema, jezuity przebywającego w Ingolstadt. Ojciec Rem modlił się do Matki Bożej i Ona rozwiązała problem. Została przywrócona zgoda między mężem i żoną. Na pamiątkę tego wydarzenia, ich wnuk zlecił malowanie obrazu Matki Bożej rozwiązującej węzły.Matka Boża w tym wizerunku wzywana jest m.in. we Francji, Austrii, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Peru. Szczególną czcią cieszy się w argentyńskiej stolicy Buenos Aires, gdzie w latach 80. XX wieku została sprowadzona kopia Jej obrazu. Inicjatorem tego był o. Jorge Maria Bergolio (dzisiejszy pap. Franciszek), który zetknął się z oryginałem w czasie pobytu naukowego w Niemczech. Stamtąd zaczerpnęły tę formę modlitwy także inne miasta Argentyny. Główną formą czci Maryi rozwiązującej węzły jest nowenna za Jej wstawiennictwem, której tekst rozprowadzono w setkach tysięcy egzemplarzy przetłumaczonych na dwadzieścia języków, w tym także na arabski i na język Braille?a.
Okres ,,wielkich migracji"" nazywany adolescencją, ostatni etap wieku rozwojowego między dzieciństwem a wiekiem dorosłym, jest jedną z najbardziej złożonych rzeczywistości do określenia i zrozumienia, ponieważ jest okresem burz i zmian, wzrastania i dojrzewania, rozwoju i nowości. Książka naświetla dynamiki psychologiczne, które prowadzą adolescentów do budowania samodzielnych, oryginalnych i bogatych tożsamości. Zatrzymuje się na przyjaźniach w grupie rówieśników, miejscem przejściowym pomiędzy wspólnotą dzieciństwa a wspólnotą dorosłych, zdolnym spełniać funkcje środowiska emocjonalnego, konfrontacyjnego i sceny dla debiutu społecznego. Omawia też znaczenie osobistych relacji w przyjaźni jako szczególnej przestrzeni dla rodzącej się indywidualności oraz podejmuje zagadnienia odnoszące się do relacji między dziewczętami i chłopcami, podkreślając podobieństwa i różnice płci.Giovanni Tagliaferro, dyrektor Instytutu Prewencji Stowarzyszenia Psychoanalizy Relacji Edukacyjnych (Associazione di Psicoanalisi della Relazione Educativa - APRE) w Rzymie oraz wychowawca psycholog w więzieniach w Benevento i Rebibbia; w latach 2005-2016 był proboszczem w parafii św. Mikołaja w Castelvetere koło Benevento. Po uzyskaniu tytułu magistra z filozofii i teologii zrobił specjalizację z psychologii klinicznej i komunikacji oraz dyplom z kryminologii. Jest też seksuologiem i doradcą zawodowym. Współpracuje z czasopismem ""International Journal of Psychoanalysis and Education"".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
