„Dzień bez uśmiechu dniem straconym”
Tak podobno zwykł mawiać, gdy pytano go, dlaczego zamiast kariery aktorskiej wybrał kabaret. To powiedzonko towarzyszyło mu przez niemal dwadzieścia pięć lat na estradach Polski, a także poza jej granicami. Jego wyjątkowy uśmiech znali i kochali ludzie w każdym zakątku kraju, bo niemal wszędzie dotarł ze swoimi występami.
Informacja o tym, że nagle i niespodziewanie odszedł, poruszyła wielu widzów i fanów. Do dziś, odtwarzając nagrania jego występów, niemal zawsze komentują je słowami: „Za wcześnie”.
Za wcześnie.
Bo przecież miał jeszcze zaśpiewać w swym wymarzonym wielkim śląskim musicalu. Bo kalendarz jego występów był wypełniony, a bilety wyprzedane. Bo mógł jeszcze zagrać w kolejnym serialu, a może nawet trafić w końcu na ekrany kin. Bo jego ukochane szczygły syberyjskie były już gotowe do wysyłki na mistrzostwa świata, na których miały ogromną szansę na wygraną. Bo przecież nie zostawia się publiczności, schodząc ze sceny bez pożegnania i bez bisów…
Grzeczny, ułożony, bezkonfliktowy, piekielnie zdolny, pełen humoru i bardzo swobodny na scenie. Nie znam człowieka, który by go nie lubił i nie cenił. Tacy ludzie nie powinni tak szybko odchodzić. – Robert Janowski
Artysta bez wdzięku jest półartystą. Krzysztof Respondek był artystą w pełni. – Włodzimierz Korcz
Krzysztof Respondek – znakomity aktor teatralny, świetny wokalista i wybitny artysta kabaretowy. Laureat Złotej Maski za rolę w musicalu Evita, zwycięzca telewizyjnego show Jak oni śpiewają, kochany przez widzów Michał Jeleń z serialu Barwy szczęścia.
Zostawił po sobie wspomnienia i wielką opowieść. Opowieść o nieśmiałym, ponadprzeciętnie wrażliwym i niezwykle utalentowanym człowieku, który choć wyfrunął ze swojego gniazda i zdobył dla siebie cały świat, wciąż powracał do ukochanego domu, do rodziny, do swych ptaków, do Śląska.
Na tę wzruszającą, pełną anegdot i nigdy niepublikowanych wspomnień historię złożyły się głosy żony, córek, rodzeństwa i plejady przyjaciół ze świata artystycznego, którzy mieli przyjemność z nim pracować.
Najlepszy prezent dla każdego, kto potrzebuje solidnej dawki ciepła, życiowej mądrości i uśmiechu.Niezwykły talent, wyrazista postać.Kim był Franciszek Pieczka?Aktor, którego pokochały pokolenia widzów - Gustlik z Czterech pancernych, Jańcio Wodnik i Stanisław Japycz z Rancza - ale przede wszystkim człowiek z którym każdy chciał się zaprzyjaźnić.Katarzyna Stoparczyk miała tę książkę napisać razem z Franciszkiem. Nie zdążyli. Zatem po jego śmierci wyruszyła z mikrofonem do bliskich artysty. Rozmawiała z synem Piotrem i córką Iloną, z najbliższymi krewnymi i sąsiadami aktora, a także z przyjaciółmi z artystycznego świata, jak Daniel Olbrychski, Jan Jakub Kolski czy Kazimierz Kaczor. Dała nam wielobarwną mozaikę opowiadań i oryginalny portret tego niezwykłego człowieka.Specjalne wydanie poszerzone o legendarną rozmowę Katarzyny Stoparczyk z Franciszkiem Pieczką w Trójkowej audycji Myślidziecka 3/5/7.Katarzyna Stoparczyk - dziennikarka, autorka książek, reżyserka spektakli teatralnych. Stworzyła kultową radiową audycję Dzieci wiedzą lepiej, współtworzyła także format telewizyjny Duże Dzieci. Nagrodzona . prestiżowym tytułem Mistrz Mowy Polskiej Vox Populi. Dzisiaj tworzy międzynarodowy program Dajcie nam głos!!! Kasia Stoparczyk i dzieci (dostępny na YouTubie). Franciszka poznała, kiedy gościł u niej w audycji Myślidziecka 3/5/7. W radiowym studiu Franciszek zaprosił ją do swojego świata, a potem zaproponował współpracę - i tak się zaprzyjaźnili.
Autobiograficzna opowieść o życiu jednego z najsłynniejszych muzycznych menadżerów w Polsce, człowieka odpowiedzialnego za sukces m. in. Krzysztofa Krawczyka. W świecie muzyki Złota Płyta (może też być Platynowa) to najwyższy symbol sukcesu. Bo to oznacza, że nagrania trafiły do szerokiej rzeszy odbiorców. Tutaj nagrodę przyznaje nie jakieś tajemnicze jury, tutaj jury to publiczność, najbardziej obiektywny juror świata. Miałem w ręku wiele Złotych Płyt, a na ścianie mojego mieszkania zawiesiłem 12 płyt, które otrzymałem, kiedy zaczęto wręczać złote płyty także producentom. Raz jedna wypadła mi z ręki i się rozbiła. I wtedy ze zdziwieniem stwierdziłem, że odwrotna strona tej płyty, ta niewidoczna, nie jest tak efektowna jak ta z przodu. To po prostu kawałek zwykłej blachy, choć zdaje się być pozłacany. Lecz nie wszystko złoto, co się świeci. Jak w życiu. "Odwrotna strona Złotej Płyty" to tak, jak odwrotna strona życia. To kulisy tego, co nas epatuje od frontu, co nas cieszy, zachwyca, a jest efektem tego, co nie jest widoczne na pierwszy rzut oka. Wreszcie to sprawiedliwa nagroda za pracę i talent.
„Nieskomplikowany fan życia” – Wojciech Mann w rozmowie innej niż wszystkie!
Oto książka, na którą czekali wszyscy wielbiciele legendarnego poczucia humoru i niepowtarzalnej osobowości Wojciecha Manna. W szczerej, błyskotliwej i pełnej anegdot rozmowie z Katarzyną Kubisiowską poznacie zupełnie nowe oblicze człowieka, który od lat zaraża swoim dystansem i wyjątkowym gustem.
Co kryje się za kulisami kultowego programu „Za chwilę dalszy ciąg programu”? Jakie zdarzenia wywołały medialne burze? Dlaczego nie przepada za długimi serialami i co sprawia, że czasem czuje się „zgredem”?
Kubisiowska – autorka znana z wrażliwości i umiejętności prowadzenia rozmów pełnych głębi – wydobywa z Manna nie tylko jego niezrównany dowcip, ale też osobiste refleksje i przejmujące wspomnienia.
To nie tylko książka dla fanów muzyki, czarnych charakterów i kapeluszy – to obowiązkowa lektura dla każdego, kto ceni inteligentne rozmowy i niebanalnych bohaterów.
Nie przegap – zamów już teraz! Ta książka rozbawi Cię, wzruszy i zainspiruje do spojrzenia na życie z nowej perspektywy.
Znany z wielu programów telewizyjnych, a ostatnio kanałów internetowych, krytyk filmowy Tomasz Raczek opowiada co się stało z telewizją w ciągu niecałego stulecia jej istnienia, gdy stała się największą siłą kształtującą popkulturę i wyobraźnię współczesnych ludzi. Autor skorzystał z własnych doświadczeń w pracy przed kamerą, odsłaniając kulisy, sypiąc anegdotami i bez wahania przytaczając nieznane historie z udziałem sławnych osób. 45 lat temu poznałem Leslie Mitchella, człowieka, od którego zaczęła się historia telewizji. Gdy postanowił przekazać mi jej największą tajemnicę, poczułem się wybrańcem. Od prawie pół wieku mówię do kamery, ale nie tylko: przez te wszystkie lata zarządzałem kanałami telewizyjnymi, kupowałem dla nich filmy, produkowałem programy, przeprowadzałem wywiady, przyjmowałem role w serialach, przebierałem się, opowiadałem, oceniałem i byłem oceniany, dostawałem nagrody i je wręczałem. Jednak nigdy nie stałem się niewolnikiem małego ekranu – obserwowałem go uważnie, raz po raz z niepokojem odnotowując pojawiające się na nim rysy. Aż wreszcie zrozumiałem, że sielanka się skończyła – w ciągu pół wieku telewizja przebyła prawie cały cykl od świtu do zmierzchu, rozsypując się w ostatnich latach na kawałki coraz mniej ważnych dokonań. Wielka tajemnica Mitchella poniewiera się gdzieś w kącie, a dzisiejsi dozorcy formatów nie mają już w sobie nic z wizjonerów. Wtedy okazało się, że duch napędzający w połowie ubiegłego wieku rozwój telewizji przeniósł się do internetu i na dobre urządził na YouTubie. Cóż miałem robić, pobiegłem za nim i odnalazłem to, co napędzało mnie przez wszystkie dotychczasowe lata. Teraz ja, jak kiedyś Leslie Mitchell, chcę wam przekazać tę tajemnicę. Czytajcie, działajcie i przekazujcie ją dalej. Tomasz Raczek
Przejmujące losy „białych niewolnic”, kobiet z najniższego szczebla hierarchii służby domowej. Tych, których w przedwojennej Polsce było najwięcej. Zatrudniane przez mieszczaństwo wiejskie dziewczęta zaczynały służbę mając często 15 lat. Nie miały prawa do urlopu i wypoczynku, pracowały od świtu do nocy za grosze. Joanna Kuciel-Frydryszak zagląda do ich maleńkich pokoików w eleganckich kamienicach, przypatruje się, co robią, gdy mają wychodne, obserwuje je przy kuchennej pracy, współczuje, gdy muszą oddać swoje często nieślubne dzieci. Ale praca służącej to mimo wszystko awans i dotknięcie lepszego świata. Dla niektórych służba stanie się przygodą życia. Inne w rodzinie chlebodawców znajdą przyjaciół i opiekunów. W galerii służących pojawiają się zarówno te, które zapisały się w historii: Anna Kaźmierczak, prababcia kanclerz Angeli Merkel, Teosia Pytkówna, żona Stanisława Wyspiańskiego, Aniela „Ciemna”, która wymyśliła końcówkę Ferdydurke, komunistka Etla Bomsztyk, jak i te bezimienne. Zobaczymy je także podczas drugiej wojny światowej, gdy heroicznie będą pomagać swoim chlebodawcom. Służące do wszystkiego to także opowieść o stosunkach klasowych oraz o potrzebie dominacji lepiej urodzonych nad biedakami. To momentami zabawna, a czasem gorzka lektura. Na pewno zaś ważna. „Wspaniała! Tak wiele mówi o korzeniach naszego społeczeństwa, o wyzysku, uległości kobiet akceptujących swój niewolniczy los, ale i o sile ludzkich uczuć, zdolnych przekroczyć klasowe podziały. Dla mnie szczególnie wzruszająca, bo moja niania, która mogłaby być bohaterką tej książki, była jedną z najważniejszych osób mego dzieciństwa. Autorka wykonała ogromną pracę, dziękuję”! Agnieszka Holland „Z reguły nie mają nazwisk, często nawet imion. A przecież to one wyprasowały te białe koszule sławnych mężczyzn, których zdjęcia pamiętamy ze szkolnych podręczników. Służące. Nic dziś o nich nie wiemy, a one kiedyś wiedziały wszystko. Kuciel-Frydryszak pozwala nam zajrzeć do miejsca, które historycy dotąd omijali: do „służbówki”. Świetna lektura, otwiera oczy”! Wojciech Orliński Joanna Kuciel-Frydryszak – absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, dziennikarka. Autorka biografii Słonimski. Heretyk na ambonie, nominowanej w najważniejszych konkursach na Historyczną Książkę Roku – im. K. Moczarskiego i O. Haleckiego, oraz bestsellerowej biografii Kazimiery Iłłakowiczówny Iłła (Marginesy 2017), nominowanej do Nagrody im. Józefa Łukaszewicza.
O emocjach, męskości, kobietach, ojcostwie, przyjaźni, depresji, nałogach i wszystkim tym, o czym rozmawiają (i nie rozmawiają) mężczyźni.16 wyjątkowych mężczyzn, 16 szczerych rozmów, a w nich - bogactwo emocji i tematówW świecie, w którym od mężczyzn często oczekuje się milczenia w sprawach uczuć, książka Męskie gadanie łamie stereotypy. Mężczyźni w rozmowach z dziennikarką Beatą Biały dzielą się swoimi przemyśleniami o tym, co w życiu najważniejsze.Vito Bambino mówi o zachwycie, Krzysztof Zalewski o wzruszeniu, Piotr Stramowski o wstydzie, a Mateusz Damięcki o złości. Cezary Pazura otwiera się na temat bliskości, Daniel Olbrychski mierzy się z lękiem przed starością, a Igor Brejdygant - przed śmiercią. Krzysztof Hołowczyc opowiada o swoich doświadczeniach związanych ze strachem, Mariusz Bonaszewski mówi o gniewie, a Michał Czernecki o tym, co oznacza obrażanie się. Maciej Woroch opowiada o pokorze, Mikołaj Roznerski o podziwie, Robert Gonera o smutku, Tomasz Schuchardt o akceptacji, Piotr Jacoń o bezsilności, a Robert Makłowicz o radości.Ta pełna szczerych wyznań książka daje wyjątkowy wgląd w świat męskich emocji - często skomplikowany, ale niesamowicie autentyczny.
Mówi się, że za każdą karierą mężczyzny stoi kobieta. Potwierdził to Jan Machulski, deklarując: Bez Haliny nigdy bym tyle nie osiągnął. Jego żona wywarła też oczywiście wpływ na ich syna, Juliusza na kształtowanie jego talentu, wyobraźni i zdolności osiągania celów. Przypięła skrzydła bardzo wielu znanym dziś wychowankom Ogniska Teatralnego przy Teatrze Ochoty, które prowadziła, gdy dyrektorem teatru był Jan. Wspólnie stworzyli miejsce przyjazne, otwarte, barwne, dające do myślenia. Teatr Ochoty zrodził się z ochoty i pasji robienia teatru, a Ognisko ogniskowało wiele funkcji i potrzeb różnych ludzi uczenie się i uczenie innych, artystyczna swoboda i rozwój wyobraźni z nienachalnym rygorem niezbędnym do utrzymania w ryzach młodych ludzi w najbardziej buntowniczym okresie. Ognisko ogniskowało również pracę i życie rodziny Machulskich. Gdy spojrzeć na nich z tej perspektywy, widać, kto był ideą, kto energią, kto przekorą, a czasem sarkazmem. I kto kochał namiętnie...
Główna bohaterka serialu Żony Podlasia w prosty i bezpośredni sposób, do jakiego przyzwyczaiła swoich fanów, opowiada o dzieciństwie w Warszawie i buncie wobec oczekiwań arystokratycznej rodziny. Wbrew próbom wychowania jej na damę, bohaterka, która ukochała sobie konie, woli tor wyścigów konnych na Służewcu od życia na salonach. Opowiada o mezaliansie i emigracji do Wielkiej Brytanii. O pracy w stajni wyścigowej, o depresji i o miłości, która ratuje jej życie. O powrocie na Podlasie. O śmierci partnera. O niezwykłym życiu niezwykłej kobiety.
Kto wykonał pierwszy rysunek nowo odkrytej struktury DNA? Czyje ciało jako pierwsze zostało prześwietlone promieniowaniem rentgenowskim? Dla kogo powstały pierwsze rękawiczki chirurgiczne? Wiele spośród z tych dokonań naukowych nie miałoby miejsca, gdyby nie cicha praca żon naukowców.Przyjrzyjmy się dwudziestu pięciu barwnym opisom życia prywatnego nietuzinkowych par, w których to właśnie kobiety żyły w cieniu wielkich mężów. Niektóre brały czynny udział w wiekopomnych odkryciach, inne tylko poświęciły swój czas i nieraz całe życie, żeby ich mężowie mieli co jeść, co włożyć i mogli spokojnie oddawać się rzeczom większej wagi. To istotna książka w czasach, w których cenimy wiedzę, zdarza nam się jednak zaniedbywać relacje.
Autor Życia instrukcji obsługi nie zamierzał bynajmniej tworzyć reportażu historycznego – od początku kształtował zgromadzony materiał podług osobistego klucza. Nic w tym nowego, całe jego pisarstwo ma wszak wymiar autobiograficzny. Także na tym tle Ellis Island wypada nietypowo. Philippe Lejeune – największy teoretyk autobiografii, a także autor osobnej rozprawy o Perecu – zaproponował prowizoryczną typologię jego pisania o sobie i pisania-siebie, która uwzględnia: projekty rozpoczęte, niezmodyfikowane i zrealizowane (Pamiętam że), projekty rozpoczęte, zmodyfikowane i zrealizowane (W albo wspomnienia z dzieciństwa), projekty rozpoczęte i zawieszone (L’Arbre; Miejsca, w których spałem), projekty rozpoczęte, nie zmodyfikowane i porzucone (Lieux), projekty rozpoczęte, zmodyfikowane i porzucone (Les Lieux de la tren- taine, L’âge), wreszcie nie-projekty zrealizowane (La Boutique obscure). Ellis Island w ogóle nie zostaje przez badacza wzmiankowane, choć jest dziełem jawnie autobiograficznym. Aby je uwzględnić, należałoby rozbudować klasyfikację o dodatkową pozycję, reprezentowaną tylko przez ten jeden okaz: to projekt wspólny, rozpoczęty, zrealizowany i nieustannie modyfikowany… za życia autora i po jego śmierci!
Pro Memoria, T.14: 1967, Stefan Wyszyński, red. Michał Sołomieniuk, Rafał KościańskiPrezentowany tom dzienników zawiera zapiski kard. Stefana Wyszyńskiego z 1967 r., dokonane po zakończeniu obchodów Milennium Chrztu Polski. Dwa lata po zakończeniu Soboru Watykańskiego II Paweł VI ogłosił rok 1967 Rokiem Wiary. Powodem tej decyzji była troska o rozwiązanie problemów czasu posoborowego, w tym wyzwania zachowania wierności w wierze i jej poprawnej interpretacji. Na kartach dziennika prymasa często pojawiają się odniesienia do reform soborowych.
Urszula Glensk wyjechała na granicę polsko-białoruską jesienią 2021 roku i do jesieni 2022 obserwowała początek kryzysu - to, jak stopniowo narastało napięcie wokół migrantów, jak na obcych reagowali miejscowi, a jak państwo. Z rozmów z mieszkańcami Podlasia, relacji wolontariuszy i uchodźców stworzyła wielowymiarową opowieść: o braku pomysłu na rozwiązanie problemu, o utracie zaufania do władzy, o motywacjach do niesienia pomocy, o agresji i przemocy funkcjonariuszy Straży Granicznej. Pinezka to kronikarski zapis wydarzeń i refleksji, choć groza panująca w tym czasie na granicy wielokrotnie wykraczała poza słowa.Książki powstają z wyobraźni, z literatury lub z życia. "Pinezka" należy do tych ostatnich - powstała z nagich faktów. Z obserwowania katastrofy humanitarnej na pograniczu polsko-białoruskim, gdy pojawiły się pierwsze informacje, że w lesie umierają ludzie. Chodziłam, oglądałam, słuchałam, notowałam i czułam, że nie rozumiem tego, co się wydarza wokół w pięknej, dzikiej, mroźnej puszczy. Dlaczego jedni zamarzają, a inni odwracają oczy? Jedni rzucają wszystko i próbują ratować "obcych", a inni zwierają szeregi i karnie wykonują rozkazy? Starałam się w tej książce oddać głos uczestnikom podlaskiej katastrofy. Opowiadają o swoich racjach, doświadczeniach i cierpieniach.Filozof Benjamin Barber mówił, że gdy jesteśmy na przyjęciu i do sadzawki wpada dziecko, wówczas nikt nie patrzy na swoje nowe lakierki za sto dolarów, tylko wszyscy rzucają się na pomoc. Jednak jeśli nie widzimy tonącego, nasze sto dolarów okazuje się ważniejsze. Czy ten model reakcji społecznej sprawdził się na Podlasiu? Nie wszyscy gapili się na lakierki.Autorka
To uzupełnione wznowienie książki o wciąż wywołującej wielkie emocje gwieździe polskiej kultury - Agnieszce Osieckiej. Wydanie rozszerzone o dwa nowe rozdziały, z nową okładką i w nowym składzie!Agnieszka Osiecka zawsze była sobą. Na pozór szczęściara - miała urodę, talent, sławę i pieniądze. Jeździła po świecie, obracała się w najlepszych środowiskach, jej piosenki puszczano w radiu i telewizji, miała mężczyzn na skinienie. A jednakWiedziała, że jest inna. Zbyt niezależna, zbyt odważna, nie pasowała do obowiązującego modelu kobiety - córki, żony i matki. Wyprzedziła swój czas o pokolenie. Odnalazłaby się teraz, wśród kobiet decydujących o sobie, bez wyrzutów sumienia odkrywających swoje potrzeby i ograniczenia. W tej książce o Osieckiej opowiadają jej przyjaciele, wśród nich - Maryla Rodowicz, Krystyna Janda, Magda Czapińska, Urszula Dudziak, Daniel Olbrychski, Michał Kott, Stan Borys - po latach wysupłując z pamięci fakty, obrazy i słowa, które rzucają nowe światło na fascynującą poetkę, nowoczesną kobietę i skłóconego z życiem człowieka.W książce znajdziecie dwa nowe rozdziały: pierwszy opowiada historie poszczególnych piosenek artystki, w drugim autorka pisze o utworach, które powstały do ważnych polskich filmów.
Wspomnienie niezwykłego lata, które zaowocowało powstaniem literackiego arcydzieła - FrankensteinaRok 1816. Osiemnastoletnia Mary Wollstonecraft, jej kochanek Percy Shelley, ich synek William i przyrodnia siostra Mary, Claire, odwiedzają lorda Byrona i jego towarzysza Johna Polidoriego nad Jeziorem Genewskim. Przyjaciele spędzają deszczowe wieczory z winem i laudanum przy kominku, wymieniając się historiami o duchach. Pewnej nocy Byron rzuca wyzwanie, aby każde z nich napisało horror.Rozmyślając nad swoją opowieścią, Mary przypomina sobie inne lato. Jako czternastolatka przybywa do Szkocji i szybko nawiązuje serdeczną przyjaźń z młodą Isabellą Baxter. Dziewczyny wędrują po polach i lasach i wymyślają historie o mitycznych szkockich stworzeniach i duchach. Pewnego dnia spotykają prawdziwego potwora, a spotkanie to zasiewa w nich ziarno niepewności, czy niezwykłe stwory z ich opowieści są rzeczywiście tylko wytworem wyobraźni. Na skutek sekretnego doświadczenia więź Mary i Isabelli pogłębia się. Ale dziewczyny nie wiedzą, że ktoś je obserwuje - charyzmatyczny i nieco złowieszczy pan Booth, inny rodzaj potwora o męskiej twarzy.To wspomnienie inspiruje Mary do napisania historii, która stanie się jednym z najbardziej oryginalnych, porywających i wpływowych dzieł literackich, jakie kiedykolwiek powstało. W nastrojowej i pulsującej emocjami powieści na pograniczu faktów i fikcji Anne Eekhout ożywia legendarną pisarkę z rozmachem i wielką wyobraźnią.Literackie ugruntowanie pozycji Shelley jako matki wszystkich gotyckich dziewcząt i sugestywne odkrycie historii kryjącej się za powstaniem Frankensteina."Kirkus Reviews"Zniuansowany, nastrojowy portret intensywnego życia wewnętrznego młodej kobiety, zapowiadający motywy żalu, samotności i pragnienia miłości we Frankensteinie."Booklist"Niepokojąca powieść z atmosferą tajemniczości.Sarah WatersIntensywnie liryczna i głęboko zapadająca w pamięć. Wysublimowana powieść gotycka w najlepszym wydaniu!Susan Stokes-ChapmanPowieść o dzikiej namiętności, głębokim żalu i upojeniu pisaniem.Naomi BoothMałe arcydzieło literatury gotyckiej, pełne napięcia, wymowne i tajemnicze."Financial Times"Piękny, halucynacyjny sen o powieści.J.M. MiroBogata, zawiła i urzekająca powieść o ogromnej wnikliwości, wielkim sercu i niesamowitym talencie.Nell StevensPowieść, która chodzi na palcach i szepcze, uwodzi i pieści jak najmroczniejsza z baśni.Joanne BurnIntensywnie zmysłowa i złowieszcza.Essie FoxEekhout ożywia Mary Shelley i historię narodzin Frankensteina z pewnością każdego szalonego naukowca.C.E. McGillHistoria o tworzeniu, równie odważna, przerażająca i wciągająca jak sam Frankenstein.Laurie Lico AlbanesePowieść, która odkrywa przed czytelnikami bogate życie wewnętrzne jednej z największych pisarek wszech czasów.Sara Sheridan
Marylin Monroe. Prywatne życie ikony wszech czasów to wnikliwa i doskonale napisana biografia kobiety, której postać wciąż intryguje. Była najsłynniejszą kobietą na świecie. Miliony ludzi dałyby wszystko, by zdobyć jej numer telefonu, spędzić z nią wieczór, zamienić kilka słów lub skraść jej całusa. A jednak cierpiała na samotność. Fragment książki Marylin Monroe. Prywatne życie ikony wszechczasów Norma Jean Mortenson, znana jako Marilyn Monroe, urodziła się w 1926 roku i nie miała szczęśliwego dzieciństwa. Jej matka wyszła za mąż zbyt młodo, by podołać wyzwaniom rodzicielstwa, a babka oddawała się religijnym uniesieniom, które doprowadziły ją do obłędu. Po swoich przodkach Norma odziedziczyła nerwowość, poczucie porażki i ogromną ambicję. I chociaż udało jej się osiągnąć ogromny sukces, to w momentach kryzysu zamieniała się w małą, porzuconą dziewczynkę. Charles Casillo opiera się w swojej biografii na latach badań i dziesiątkach nowych wywiadów. Marylin Monroe. Prywatne życie ikony wszechczasów przebija się przez dziesięciolecia kłamstw i sekretów oraz przedstawia ikonę popkultury lat 50. i 60. XX wieku. Kobietę pełną życia, urzekającą i doprowadzającą mężczyzn do szału. Błyskotliwą, ale niepozbawioną wad. Casillo bada życie Monroe w kontekście jej czasów - zanim pojawiło się odpowiednie leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej, a feminizm stał się ważnym punktem odniesienia podczas badań. W książce znajdują się opisy pełnego przemocy dzieciństwa, pierwszych prób aktorskich, sławnych romansów i tragedii, które łamały Marilyn niejednokrotnie, ale które potrafiła przekształcić w kolejny krok w swojej podróży ku nieśmiertelności. Casillo bada szczegółowo ostatnie dwa lata jej życia, w tym związek zarówno z Johnem F. Kennedym, jak i jego bratem Robertem, a także tajemnicę jej rzekomo samobójczej śmierci.
Czy opera musi być elitarna? Kiedyś była rozrywką dla ludu ekwiwalentem dzisiejszych filmowych superprodukcji. Dzisiaj uchodzi za jedną z ostatnich enklaw kultury wysokiej. Nieprzystępna, prestiżowa, przytłaczająca. Tylko czy aby na pewno?Spektakularne sukcesy polskich śpiewaczek i śpiewaków pokazują, że świat opery może rozpalać masową wyobraźnię. Anna S. Dębowska stara się namierzyć źródła artystycznych fenomenów, śledząc biografie ich czołowych postaci, takich jak Piotr Beczała, Aleksandra Kurzak czy Jakub Józef Orliński - którzy wdarli się przebojem na deski najlepszych scen świata i do popkultury.
JAK CHŁOPAK Z POŁUDNIOWEGO BRONXU STAŁ SIĘ LEGENDĄ KINA?Al Pacino rozbłysnął na scenie niczym supernova. Od końca lat pięćdziesiątych, czasów Marlona Brando i Jamesa Deana, żaden aktor nie wdarł się tak przebojowo do świata kultury. Pierwszą główną rolę filmową zagrał w 1971 roku w "Narkomanach". Do 1975 roku miał już za sobą cztery kolejne filmy - dwie części "Ojca chrzestnego", "Serpico" oraz "Pieskie popołudnie", które nie tylko odniosły sukces, lecz także trwale zapisały się w historii kina.Pacino był już wtedy po trzydziestce i zdążył niejedno przeżyć. Regularnie występował w teatrach awangardowych, był członkiem nowojorskiej bohemy i podejmował się różnych dorywczych prac. Wychowywała go kochająca, lecz niestabilna psychicznie matka oraz jej rodzice, ojciec natomiast porzucił rodzinę, gdy Pacino był dzieckiem. Najważniejsze lekcje odebrał jednak na ulicach Południowego Bronxu. Gdy nauczycielka dostrzegła jego talent i skłoniła go, by zdawał do słynnego nowojorskiego Liceum Sztuk Performatywnych, jego los się przesądził. Na dobre i na złe, w biedzie i dostatku, wśród cierpień i radości - aktorstwo stało się treścią jego życia, a aktorzy - jego plemieniem."Sonny Boy" to wspomnienia człowieka, który niczego nie musi się już obawiać i nie pozostało mu nic do ukrycia.
LEGO. I chyba nie trzeba mówić już nic więcej. Każdy je zna. Każdy się nim bawił. Każdy kupił kiedyś na prezent. I prawie każdy na swój sposób je kocha. Historia LEGO to niezwykła opowieść o trzech pokoleniach, które od dziewięćdziesięciu lat tworzą jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek na świecie. Książka Jensa Andersena, wybitnego duńskiego biografa i dziennikarza, to nie tylko inspirująca historia rozwoju globalnej firmy, ale przede wszystkim fascynująca opowieść o wyjątkowej rodzinie, która prawie od stulecia walczy o prawo do nieskrępowanej zabawy. Biografia LEGO, bogato ilustrowana wcześniej niepublikowanymi zdjęciami, jest wspaniałą propozycją zarówno dla fanów LEGO, którzy chcieliby poznać kulisy powstania swoich ulubionych klocków, jak i dla wszystkich, którzy chcieliby zgłębić i zrozumieć ten światowy fenomen.
Kilka razy w tygodniu s. Małgorzata Chmielewska zapisuje to, co widzi z okien schronisk dla osób bezdomnych, w których mieszka. Od ponad 30 lat nosi buty zamiast skrzydeł, bo wie, że praca z wykluczonymi, zaniedbanymi, niepełnosprawnymi oraz niekochanymi to nie bujanie w obłokach, tylko chodzenie twardo po ziemi, nierzadko w błocie. I chociaż czasem brakuje pieniędzy na dobre buty, to s. Chmielewska nigdy nie traci pogody ducha. Ta książka to zapis zmagania się z codziennością osób na dnie, walki z bezdusznością, ale również miłości do ukochanego syna. Jeśli poszukujecie matczynej czułości, niezgody na niesprawiedliwość, a także prawdziwej, pisanej z pierwszej ręki opowieści o biedzie i wykluczeniu oraz nadziei i wierze, powinniście sięgnąć po tę książkę. KUPUJĄC TĘ KSIĄŻKĘ, WSPIERASZ DOMY WSPÓLNOTY CHLEB ŻYCIA *** Prostym językiem i lekko na przekór. Ta książka jest dobra! Tak dobra jak jej autorka. Znajdziecie tu krótkie historie codziennego życia człowieka, który wierzy naprawdę. I ratuje świat. Wiele światów. Jest takie powiedzenie: „To byli bardzo biedni ludzie, mieli tylko pieniądze”. Po lekturze tej książki staniemy się bogatsi. RENATA PRZEMYK *** Ten zbiór krótkich tekstów siostry Małgorzaty Chmielewskiej – bardziej zapisków zanotowanych gdzieś pomiędzy jednym obowiązkiem a drugim niż wystudiowanych felietonów – ma nieprawdopodobną siłę oddziaływania. Niesie w sobie moc. Taką, jakiej potrzeba, by uścisnąć najserdeczniej drugiego człowieka, by podać pomocną rękę komuś, kto jest od nas słabszy, by spojrzeć w lustro bez zgorzknienia. Siostra Chmielewska pisze o sile miłości, i nie ma w tym nawet cienia patosu. Jest po prostu ludzkie życie, zawsze warte przeżycia. ANNA DZIEWIT-MELLER
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/dzikie-labedzie-trzy-corki-chin-2025.jpg "Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin [2025]. Autor: Jung Chang. Dobreksiazki.pl")
