Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
"Grzeszni dekadenci", autorstwa Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej, to bogato ilustrowana publikacja poświęcona najciekawszym i najgłośniejszym skandalom w polskim życiu artystycznym i akademickim przełomu XIX i XX wieku. Bohaterami opowieści są między innymi Stanisław Przybyszewski i jego żona Dagny Juel, Feliks Manggha Jasieński, Lucjan Rydel, Włodzimierz Tetmajer oraz Jacek Malczewski i jego muza Maria Balowa. Autorka koncentruje się na głównych motywach i tematach, które dominowały w sztuce i literaturze wspomnianego okresu - kawiarniom i kabaretom, chłopomanii, satanizmowi i samobójstwom - oraz szczegółowo relacjonuje liczne skandaliczne wydarzenia, które miały miejsce w Krakowie, Warszawie czy Zakopanem.
Place of Birth: Dzierzoniow tells the story of young Helena’s upbringing in Poland in the years after the Second World War. It offers a glimpse into a chaotic world unknown to many, as seen through the eyes of a young girl, while chronicling as well the broad range of fates suffered (or experienced) by the adults around her. The transformation this world has undergone is starkly embodied in its two key locations: Dzierzoniow, a town that completely changed almost overnight, from having been German to being populated by survivors of the wartime horrors, and Warsaw, a city rising from its ruins like a phoenix. This world is full of both tragic experiences and the troubles one has in finding one’s place in new surroundings and under new conditions, while offering inspiring glimpses of human richness and ingenuity.
Introduction by dr. Kamil Kijek
Mistrz Yoda polskiego rockaGdyby w historii polskiego rocka tylko jednego muzyka można było nazwać legendarnym, taki tytuł z pewnością przypadłby Robertowi Brylewskiemu.Lokomotywa rodzimego undergroundu, współtwórca takich zespołów jak Kryzys, Izrael, Brygada Kryzys i Armia, a ostatnio odtwórca jednej z głównych ról w kontrowersyjnym musicalu ""Polskie gówno"". Robert Brylewski opowiada Rafałowi Księżykowi historie, których nie zdradzał nigdy wcześniej. O dziadku malarzu i dzieciństwie spędzonym wśród artystów Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk. O początkach muzykowania, punk rocku i reggae w warunkach realnego socjalizmu, Jarocinie i rockandrollowym życiu.Wnikliwe pytania i szczere odpowiedzi. Lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów polskiego rocka, a także dla tych, którzy pokochali ""Desperado"", bestsellerową autobiografię Tomasza Stańki.
Kolekcjonerska edycja z barwionymi brzegami Autobiograficzna relacja Giacoma Casanovy, słynnego XVIII-wiecznego awanturnika, pisarza, filozofa, dyplomaty i uwodziciela. Casanova, którego imię stało się synonimem kobieciarza i znawcy sztuki uwodzenia, opisał w swoich pamiętnikach nie tylko swoje liczne miłosne przygody, ale także życie społeczne, kulturalne i polityczne XVIII-wiecznej Europy. W swoich wspomnieniach Casanova dzieli się nie tylko historiami o swoich romansach, ale także refleksjami na temat kultury, polityki, religii, literatury, nauki i filozofii. Jest to opowieść o życiu człowieka, który stykał się z arystokracją, duchowieństwem, intelektualistami, a także z różnymi środowiskami marginesu społecznego.
Któż nie słyszał o męczenniku niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, Ojcu Maksymilianie Marii Kolbem, który dobrowolnie oddał życie za współwięźnia? Jest to wiedza niemal powszechna, gorzej z głębszą znajomością obfitującego w niezwykłe zdarzenia życia tego świętego. Był to człowiek o nadzwyczajnej sile wewnętrznej i niezwykle przenikliwym umyśle. Rajmund Kolbe, późniejszy Ojciec Maksymilian, pochodził ze starej mazowieckiej rodziny. Ubogiej, ale ufającej bezgranicznie Panu Bogu. Obdarzony wielkimi zdolnościami przyszły męczennik posiadł gruntowne wykształcenie; nauki pobierał w kraju i w Rzymie. Niewiele brakowało, a zostałby wynalazcą - opracował już nawet szkice rakiety kosmicznej! Ostatecznie Niepokalana skierowała go na drogę zakonną, gdzie jego pęd do nowoczesności technicznej oraz geniusz organizacyjny nie tylko bardzo się przydały, ale okazały się wprost opatrznościowe. Już jako niespełna 12-letni chłopiec miał przed cudownym obrazem Maryi w Pabianicach prorocze widzenie, które po latach tak opisał: "Matka Boża pokazała mi się trzymając dwie korony: jedną białą, a drugą czerwoną. Spytała, czy chcę tych koron; biała miała oznaczać, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę". Tak też się stało. Korony miały symbolizować głęboką wiarę i ofiarę (aż po oddanie życia) O. Maksymiliana, ale także jego olbrzymi patriotyzm. Niby nie żył długo, bo tylko 47 lat, ale zdziałał tyle, że jego dorosłe lata można liczyć podwójnie albo i potrójnie. Czesław Ryszka, znakomity, doświadczony pisarz, autor tej książki, nie koncentruje się tylko na męczeństwie O. Maksymiliana, choć oczywiście opisuje je w sposób dramatyczny i przejmujący. Przekonuje nas także, że ten skromny polski franciszkanin ogarniał swoją myślą i wizją całą ludzkość, której upadek moralny i intelektualny dostrzegał. Zakonnik widział ratunek dla człowieka w oddaniu się pod opiekę Niepokalanej, w zaufaniu bez zastrzeżeń Bogu. Dlatego potępiał masońskie ruchy oraz inne utopijne teorie i ideologie mające jakoby "zbawić" świat. Już wówczas spostrzegł, że bezbożne siły od połowy XIX wieku usiłują przejąć w swoje ręce światowe media, bo to była - i jest! - droga do władzy. Przeciwstawił się temu; w Polsce bardzo skutecznie. Wielka szkoda, że dziś nie znajduje naśladowców swojej miary. Ojciec Maksymilian, choć słabego zdrowia, toczył bez przerwy walkę ze złem. Niektórzy myśleli, że pokonało go ono w niemieckim obozie Auschwitz. Zastrzyk z fenolu uśmiercił jednak tylko ciało; myśli i dzieło O. Kolbego żyją nadal i nic nie straciły na swej aktualności! Wielkim walorem "Wiary i ofiary" są unikatowe ilustracje (w sumie 160) dostarczające dodatkowej wiedzy zwłaszcza o epoce, której dotyczy książka. Spis treści: Nowy ład oparty na Ewangelii 1. SPOJRZENIE NA MŁODOŚĆ 2. W BLASKU OBJAWIEŃ NA RUE DU BAC 3. NASZ IDEAŁ: NIEPOKALANA 4. RYCERSTWO 5. UKLĘKNĄŁ WŚRÓD MASZYN DRUKARSKICH 6. NIEPOKALANÓW POLSKI 7. TWIERDZA W NAGASAKI 8. DZIENNIK SZYBKO STRZELAJĄCYM DZIAŁEM 9. WOJNA 1939 10. W NIEMIECKIM OBOZIE W AUSCHWITZ 11. OSTATNI AKT 12. JAK GOREJĄCA POCHODNIA 13. ŚWIĘTY NA XX I XXI WIEK 14. BEATYFIKACJA 15. W NIEBIE Z NIEPOKALANĄ 16. WYBITNY POLAK 17. PATRON POWSZECHNY 18. KULT Wybrana bibliografia Spis parafii pod wezwaniem św. Maksymiliana M. Kolbego
„Pamiętam, gdym szedł na wojnę w sierpniu 1914 roku, postanowiłem sobie bacznie obserwować zjawiska wojny […]. Teraz, w Magdeburgu, zdecydowałem się spróbować, czy pójdzie mi łatwo ziszczenie dawnych marzeń, bym mógł szczerze i spokojnie zilustrować prawdę o istocie dowodzenia. Prawdę o duszy dowódcy uginającej się pod ciężarem niebezpieczeństw, niepewności i sprzeczności. Walczy z nimi, bo są one żywiołem wojny, każdy żołnierz. Dowódca niesie prócz tego ciężar odpowiedzialności za swych podwładnych. Na policzku swoim czuć musi piekący wstyd upokorzenia, gdy mu praca dowodzenia się nie uda, a za niepowodzenie krwią płacą inni”. [fragment tekstu]
Moje pierwsze boje to wspomnienia Józefa Piłsudskiego spisane podczas osadzenia w twierdzy magdeburskiej w latach 1917–1918. Obejmują kilka najcięższych bitew 1914 roku, które stoczyła pod jego komendą I Brygada Legionów Polskich. Piłsudski jawi się w nich jako dowódca silny i zdecydowany, ale jednocześnie pełen rozterek i wątpliwości. Opisuje trudy żołnierskiego życia – noce pod gołym niebem, zimno, choroby, brak sprzętu, zmęczenie, ale też przytacza frontowe anegdoty, których nie brakuje nawet na polu walki.
Odkąd pamiętam, wędrowanie zawsze mnie pociągało. Najchętniej w nieznane. Chyba ten bakcyl dopadł mnie już w dzieciństwie, gdy trzeba było zmieniać miejsce zamieszkania, wędrując za ojcem wojskowym meteorologiem. Z biegiem lat odkryłem w sobie jeszcze jedną nieodpartą potrzebę - powrotu. Musiało to trochę potrwać i musiało pojawić się miejsce, w którym bez obecności trudno było wyobrazić sobie swoje życie. I obojętnie, czy swat wagabunda namówił mnie na zagranicę czy na inne regiony kraju, coraz częściej dopadała mnie tęsknota za miejscem opuszczonym. Obojętnie też, czy były to dni nieobecności w nim czy tygodnie, zawsze z takim samym zniecierpliwieniem wyczekiwałem pojawienia się przede mną krajobrazów, z których wyruszyłem. Dopiero drogi wiodące pagórkami przez lasy, poprowadzone wokół jezior i dolinami rzek przywracały mi spokój ducha. Wracałem do domu. Bogatszy o wrażenia doznane hen w nieznanym, ale też jeszcze bardziej doceniający moje miejsce na ziemi. Trzeba było też czasu, bym uświadomił sobie, co jest osią tego miejsca. Długo w nie wrastałem, bo ponad pół wieku, ale też uważnie je w sobie zakorzeniałem i pielęgnowałem. To miasto, po którym lubię wędrować, które potrafi zmęczyć i roztkliwiać jednocześnie. To miasto stało się moim domem, a wraz z otaczającą je naturą moją małą ojczyzną. To oczywiste, że postrzegam je po swojemu, że coś dla mnie jest istotne bardziej lub mniej, ale takie jest prawo miłości do miejsca i ludzi w nim żyjących na przestrzeni wieków. Tych znanych, ale i nieznanych, a jednak swoją niegdyś obecność w nim zaznaczających. To miejsce stało się dla mnie inspiracją do napisania tego oratorium, które dopełnił i wzbogacił muzyką inny słupszczanin, Zdzisław Pawiłojć. Ryszard K. HetnarowiczRyszard Kazimierz Hetnarowicz (ur. 1954 r. w Inowrocławiu) - dziennikarz, eseista, poeta, współzałożyciel Teatru Rondo. Mieszka w Słupsku. Autor tekstu polskiej mszy niebędącej tłumaczeniem z łaciny, zatytułowanej "Missa miseri cordis" (Msza serca ubogiego), której prawykonanie z muzyką Leszka Kułakowskiego odbyło się w 2008 r. w Słupsku. Redaktor i autor opracowań dziennikarskich zatytułowanych "100 lat słupskiej komunikacji" (Słupsk 2010) oraz "Tradycja, sztuka i wrażliwość. 65-lecie Teatru Lalki "Tęcza" w Słupsku" (Słupsk 2012).W swoim dorobku twórczym ma także ponad 30 tekstów piosenek i pieśni z gatunku muzyki rozrywkowej i poważnej. Reportaże i eseje drukował przede wszystkim w periodykach i wydawnictwach lokalnych.
Do czego może być zdolna kochająca kobieta? Młoda, utalentowana warszawska aktorka podjęła heroiczną decyzję, by uwolnić od bólu umierającego narzeczonego. Miłość do niego przysłoniła grożące jej konsekwencje – wieloletnie więzienie, a nawet wyrok śmierci.
Stanisława Umińska zagrała kilkanaście ról w Teatrze Polskim, widownia ją uwielbiała, krytycy chwalili, a ona sama kochała swój zawód. W jej życiu pojawił się Jan Żyznowski – pisarz, dziennikarz i malarz. Starszy od niej o dwanaście lat odwzajemnił uczucie dziewczyny, jednocześnie zawładnął jej duszą i ciałem. Piękna, dobrana para – mówiono o nich w Warszawie. Niestety, mężczyzna zachorował, a operacja nowotworu w warszawskim szpitalu się nie powiodła…
Najnowsza książka Marty Sztokfisz to pasjonująca opowieść biograficzna o Stanisławie Umińskiej, o jej odwadze i poświęceniu. Czynem, którego aktorka dopuściła się w imię miłości, oraz jego następstwami żyła cała Polska i Francja w połowie lat dwudziestych XX wieku. Ze współczuciem pisali o niej m.in. Kornel Makuszyński, Anna Iwaszkiewicz, hrabia Jan Zamoyski. Powracano do tej tragedii wiele razy. Sprawa Umińskiej stała się tematem dysertacji naukowych, a podczas jej procesu płakały nie tylko kobiety. Mężczyźni siedzący w ławach przysięgłych ukradkiem ocierali łzy.
Choć trudno w to uwierzyć, ta dramatyczna historia jest prawdziwa!
Książka wydana w starannej szacie graficznej, zawiera archiwalne zdjęcia.
Kolekcjonerska edycja z barwionymi brzegami "Wspomnienia z martwego domu" to wybitna, a zarazem najbardziej osobista powieść Fiodora Dostojewskiego, w której opisał on życie w syberyjskim więzieniu. Pisarz między innymi za krytykę carskiej polityki został skazany na karę śmierci. Ostatecznie, car zmienił wyrok na więzienie i ciężkie roboty, a Dostojewski spędził cztery lata na katorżniczej pracy. Doświadczenia zebrane w tym okresie pozwoliły mu nakreślić poruszający obraz życia na zesłaniu. Ustami bohatera, Aleksandra Pietrowicza Gorianczykowa, skazanego za zabójstwo żony, pisarz przekazał w powieści prawdę o więziennych warunkach ciężkiej pracy, brutalności strażników, dramatycznej sytuacji więźniów, a także o skomplikowanych relacjach między nimi. Większość zesłańców pochodziła z chłopstwa, więc Gorianczykowa, który niegdyś był szlachcicem, otaczały wrogość i jeszcze głębsze osamotnienie niż pozostałych co okazało się równie dojmujące jak wszechobecna przemoc i katorżnicza praca.
Korzenie europejskiej cywilizacji sięgają najdawniejszych czasów starożytnego Egiptu. To wówczas nad Nilem żyła Nefretete – jedna z najbardziej wpływowych kobiet w historii tego kraju. Kim była ta, której imię oznacza „Piękna, która przybyła”? Księżniczką Taduhepą z Mitanii czy córką wpływowego arystokraty, doradcy dworu faraona? Jak została macochą Tutenchamona? I czy Echnaton, jej mąż, rzeczywiście cierpiał z powodu impotencji? Co stało się z potężną królową, jedyną kobietą w starożytnym Egipcie, która w czasie rytuałów używała maczugi hedż, roztrzaskując nią głowy nieprzyjaciół? Gdzie została pochowana? Boska Nefreteteodkrywa wiele sekretów starożytnego Egiptu, odsłania nie do końca poznane obyczaje tej odległej cywilizacji, tajemnicze wierzenia, ówczesną kulturę i architekturę. Autorka zaprasza czytelnika do świata mądrych i silnych kobiet, pielęgnujących wiedzę przodków, obdarzonych niezwykłymi zdolnościami, parającymi się magią i lecznictwem, a nawet podróżującymi w czasie. Wydanie II.
Sto lat rodu Fallacich - dzieje miłości, zdrady, namiętności, narodzin i śmierci. Wielka saga, wydane pośmiertnie opus magnum charyzmatycznej dziennikarki. Międzynarodowy bestseller.Porywająca historia dumnych i niespokojnych przodków Oriany Fallaci - hardej chłopki Cateriny i jej męża, utracjusza Carla; mściwego żeglarza Francesca; poległego w powstaniu krakowskim Stanisława; Antonia, który chciał być księdzem, a trafił przed ślubny ołtarz; rzeźbiarza Giobatty; nieprawej córki hiszpańskiego granda; młodziutkiej baletnicy, na którą za oceanem czekał dom publiczny Niepiśmiennych chłopów, artystów, buntowników, uciekinierów, bohaterów i tchórzy.Napisana z epickim rozmachem (850 stron!) i niespotykaną dbałością o szczegóły wielopokoleniowa saga, znakomicie udokumentowana powieść historyczna, dzieło barwne i zaskakujące, jest też literackim hołdem dla Włoch i rodzinnej Florencji.
Książka Górska Roku 2019Grand Prix Festiwalu Górskiego im. Andrzeja ZawadyPierwsze szczyty zdobywała w chustce na głowie, w czasach, gdy kobiety w górach były traktowane przez wspinaczy jak dodatkowy plecak. To od niej zaczął się alpinizm kobiecy!Uznanie zdobyła spektakularnie. Ta droga uchodziła za przejście dla szaleńców. Zwłaszcza od czasu tragicznego wypadku z 1929 roku, utrwalonego przez Juliana Przybosia w wierszu Z Tatr. Siostry Skotnicówny wyszły ze swojego zakopiańskiego domu, by samodzielnie przejść Zamarłą Turnię. I nigdy nie wróciły do domu. Od tamtej pory żaden kobiecy zespół nie próbował pójść ich szlakiem, utrwalając fatalistyczny mit szczytu. Aż do lata 1960 roku, kiedy rankiem Halina Krger-Syrokomska wyruszyła z Morskiego Oka, by niedługo być na ustach wszystkich i stać się środowiskową legendą. A potem się zaczęłoPierwsza Europejka na ośmiotysięczniku, polski rekord wysokości kobiet w Pamirze, wiele pierwszych kobiecych przejść w Tatrach, drogi w Alpach francuskich i szwajcarskich, zdobycie filaru Trollryggen w Norwegii. Należała do pierwszego pokolenia powojennych wspinaczy. Brała udział we wszystkich najważniejszych wyprawach swoich czasów, usilnie promując ideę wspinania się w kobiecych zespołach. Aż nagle odmówiono jej paszportu Sukcesy Haliny przetarły drogę na najwyższe szlaki świata kolejnym himalaistkom, w tym Wandzie Rutkiewicz, która wielokrotnie towarzyszyła jej podczas wypraw. Te dwie czołowe polskie himalaistki różniło wiele. Nade wszystko: Krger-Syrokomska nie chciała zginąć w górach "Góry? To ważne jak cholera, ale oprócz tego jest też inne życie" - mawiała.Po olbrzymim sukcesie Simony oraz Wandy Anna Kamińska powraca w góry z fascynującą opowieścią o Halinie Krger-Syrokomskiej - kobiecie, niczym Simona Kossak, nieodkrytej, a zarazem himalaistce, bez której nie byłoby Wandy Rutkiewicz.
4 kwietnia 1942 roku. Statek z pierwszymi Polakami dociera do Pahlawi w Iranie. Wita ich piaszczysta plaża – to tutaj powstanie miasteczko: setki białych namiotów, które na długie tygodnie staną się domem dla kilkudziesięciu tysięcy ludzi. Niektórzy po zejściu na ląd całują perską ziemię.
Ci, którzy przeżyli podróż z Sybiru, wierzą w szansę na normalne życie, mają nadzieję na powrót do Polski i ponowne spotkanie z bliskimi. Liczą, że tutaj ich los się odmieni.
Zainspirowana historią własnej rodziny autorka pieczołowicie rekonstruuje ścieżki Polaków w Iranie. Przeczesuje archiwa i rozmawia z tymi, którzy jako dzieci odbyli dramatyczną podróż do wolności. Domy na piasku to jednocześnie opowieść o mniej znanych kartach z historii II wojny światowej i poruszający obraz uniwersalnego doświadczenia uchodźców.
Katarzyna Rodacka (ur. 1988) – absolwentka iranistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, dziennikarka, publikowała m.in. w „Przekroju”, miesięczniku „Znak”, „Nowej Europie Wschodniej”, Tygodniku Powszechnym. Laureatka IX edycji Stypendium im. Leopolda Ungera przyznawanego młodym dziennikarzom. Książka Domy na piasku jest jej debiutem. Mieszka w Krakowie.
Oto prawdziwa historia człowieka, który od dzieciństwa musiał mierzyć się ze swoją innością. Jako syn Polki i Afrykańczyka wyróżniał się wyglądem, a to wywoływało uwagi i uszczypliwości otoczenia. Adrian wcześnie opuszczony przez ojca, ale otoczony troskliwością mamy i wielkim sercem rozmodlonej babci przez lata poszukiwał siebie. Zupełnym przypadkiem, choć ich przecież nie ma, jako nastolatek zaczął trenować kickboxing. Umiejętność walki i skutecznej obrony przyniosły mu rozpoznawalność i szacunek środowiska. Czy to jednak mogło dać młodemu człowiekowi zadowolenie, a w dłuższej perspektywie szczęście? Późniejsze wydarzenia, które były udziałem Adriana, można by określić jako rollercoaster. Dość powiedzieć, że zupełnie nieoczekiwanie znalazł się u swojego przyrodniego brata na rajskiej wyspie, gdzie mieszkał jego ojciec wraz z nową rodziną. Właśnie tam odnalazł przyszłą żonę i rozpoczął nowe życie. Czy jednak życie na egzotycznej wyspie z rodziną zapewnia spełnienie? Dlaczego Adrian wraz z rodziną powrócił do Polski, a potem był "zmuszony" do wyjazdu? Świadectwo Adriana Santosa to historia upadków i zwycięstw prawdziwego wojownika. Pokazuje, jak Boża miłość może zmienić życie, uleczyć rany przeszłości i przynieść pokój serca.
Świetnie napisane. Dowiedziałem się więcej o człowieku, który uratował
mojego Ojca”.
Andrzej Szpilman
Fascynujące śledztwo historyczno-dziennikarskie dotyczące:
* przerzutu hitlerowskich zbrodniarzy do Ameryki Południowej
* dostępu do Tajnego Archiwum Watykańskiego
* niezwykłych losów kapitana Wilma Hosenfelda, niemieckiego oficera, który uratował Władysława Szpilmana, bohatera filmu Romana Polańskiego „Pianista”
* ratowania przez Hosenfelda dzieł sztuki z warszawskich kościołów po upadku Powstania Warszawskiego
* nowych wątków dotyczących rabunku polskich dzieł sztuki przez Otto von Waechtera, gauleitera Galicji, o którym Magdalena Ogórek pisała już w dwu poprzednich bestsellerach
* zbrodni hitlerowskich, w które zamieszany był Waechter
* niewyjaśnionych tajemnic grabieży polskiego dziedzictwa przez państwo niemieckie
Biografia równoległa dwu oficerów noszących niemiecki mundur: zbrodniarza wojennego i złodzieja polskiej kultury (Otto von Waechter) i szlachetnego człowieka, który uratował wiele istnień ludzkich na terenie okupowanej Polski, o którego uwolnienie z rosyjskiego gułagu zabiegały po wojnie u władz sowieckich dziesiątki obywateli polskich (Wilm Hosenfeld)
Magdalena Ogórek
Historyk, patriotka, pasjonatka sztuki. Doktor nauk humanistycznych. W 2015 roku kandydowała na urząd Prezydenta RP.
Ongiś dziennikarka TVP, obecnie telewizji wPolsce24.
Między programami odbywa spotkania z dziećmi zbrodniarzy wojennych, esesmanów, komendantów obozów koncentracyjnych - z tych rozmów rodzą się książki.
W 2017 roku dzięki jej staraniom do Krakowa powróciły trzy obiekty muzealne, wywiezione przez rodzinę Wächterów podczas II wojny światowej.
Wielcy nobliści to inspirująca książka, która ukazuje historie wybitnych laureatów Nagrody Nobla - osób, które dzięki swojej wiedzy, pasji i determinacji wpłynęły na rozwój nauki, literatury i walki o pokój. Poznaj sylwetki naukowców, których odkrycia odmieniły życie milionów, pisarzy, których dzieła na zawsze zapisały się w kulturze, oraz działaczy, którzy swoją odwagą i wizją uczynili świat lepszym miejscem. Każda historia to opowieść o wielkich osiągnięciach, trudnościach, jakie musieli pokonać, oraz wartościach, które inspirowały ich działania. Przystępny język, ciekawostki i bogate ilustracje czynią tę książkę idealną dla czytelników w każdym wieku - od młodzieży po dorosłych. Wielcy nobliści to hołd dla ludzkiego geniuszu i zachęta, by odkrywać własne możliwości i zmieniać świat na lepsze. Odkryj losy ludzi, którzy zapisali się na kartach historii i zainspiruj się ich niezwykłymi dokonaniami!
Nobliści to fascynująca książka, która przybliża sylwetki wybitnych laureatów Nagrody Nobla ludzi, których odkrycia, dzieła i działania wpłynęły na bieg historii. Poznaj niezwykłe historie naukowców, pisarzy, działaczy społecznych i przywódców, którzy dzięki swojej pasji, determinacji i wizjonerskim pomysłom zapisali się w dziejach ludzkości. Każdy rozdział to opowieść o inspirujących osiągnięciach i wyzwaniach, z jakimi musieli się zmierzyć, oraz o wartościach, które kierowały ich życiem. Książka jest nie tylko hołdem dla ludzkiego geniuszu i odwagi, ale także zachętą do odkrywania własnego potencjału. Przejrzysty układ, ciekawostki i barwne ilustracje sprawiają, że jest to idealna lektura zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników zainteresowanych światem nauki, literatury i walki o pokój. Wejdź w świat noblistów i zainspiruj się ich niezwykłymi historiami!
I spent the morning of 7 October in Bethesda, near Washington, at the home of Polish Jews Basia and Marek, March ’68 émigrés whose parents were Holocaust survivors. Our breakfast was interrupted by the telephone, and a string of updates on the fate of my hosts’ Israeli family and friends. At that time, people were just getting to know the names of the kibbutzim that had been attacked, as well as the faces of the hostages who would later appear repeatedly in the news: Naama Levy, the young women in bloody pajama bottoms, their hands tied behind their backs, Shani Louk trussed up on the back of a pickup truck like a sacrificial animal, Hersh Goldberg-Polin, whose forearm had been blown off by a grenade, or Eden Yerushalmi, a bartender at the Nova Music Festival, the scene of one of the largest massacres. Today we know that none of them are alive.
Jerzy Zawieyski – prozaik i dramaturg, kojarzony z powojennym nurtem literatury katolickiej, w latach 1957–1968 członek Rady Państwa PRL, kolegialnego odpowiednika prezydentury. Literacki outsider w okresie ofensywy socrealizmu, zapisał się w zbiorowej pamięci także jako poseł Koła Znak i prezes warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Cieszył się zaufaniem prymasa Stefana Wyszyńskiego i jednocześnie – możliwością prowadzenia rozmów z I Sekretarzem KC PZPR Władysławem Gomułką. Zaakceptowany w roli mediatora między hierarchicznym Kościołem a przedstawicielami najwyższych władz partyjno‑państwowych poddany był permanentnej inwigilacji prowadzonej przez organa bezpieczeństwa komunistycznego państwa. Milczał o swej nienormatywnej seksualności, by realizować cele, które stawiał sobie w przestrzeni publicznej. Aktor z wykształcenia, pisarz z wyboru, po październiku 1956 roku pojawił się i pozostawał na politycznej scenie z nadzieją, że uda mu się pogodzić racje Wyszyńskiego i Gomułki. Ta idée fixe ważyła także na jego twórczości. Aż do lat 60. XX wieku krytycy dostrzegali w jego utworach głównie ekspresję katolicyzmu. Przełamywał to stereotypowe myślenie zarówno w prowadzonym od 1955 roku dzienniku, jak i poprzez literacką praktykę. Pisał o wrażliwości jednostki na sprawy zbiorowości, o ludziach, którzy uwikłali się w „romans z ojczyzną”. Szukał w przeszłości tego, co łączy najbardziej podzielone społeczeństwa – tożsamości, opartej na wspólnych, historycznych i kulturowych korzeniach.
Fascynujące losy Pawła Jasienicy, a właściwie Leona Beynara, mogłyby stać się kanwą nie jednej, ale wielu książek. Przedwojenne Grodno i Wilno, pasje turystyczne realizowane w Klubie Włóczęgów z takimi osobowościami jak Czesław Miłosz. Po wybuchu wojny konspiracja i przynależność do Związku Walki Zbrojnej, tajny uniwersytet powszechny organizowany wraz ze Stanisławem Stommą, następnie walka zbrojna w AK i w brygadzie Zygmunta Szendzielarza, czyli słynnego majora Łupaszki. A potem równie burzliwe losy w PRL pod czujnym okiem bezpieki. Może właśnie tak intensywne doświadczanie wydarzeń historycznych spowodowało, że Paweł Jasienica stał się jednym z najlepszych pisarzy zajmujących się polską historią. Ewa Beynar-Czeczott, córka Pawła Jasienicy, zebrała w niniejszej książce mnóstwo faktów, a także opowieści rodzinnych. Swoiste podsumowanie życia ojca napisały dokumenty, do których dotarła poprzez IPN. Czyta: Anna Ryźlak
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
