Jak oddać paraliżujący strach towarzyszący niechcianej ciąży i potajemnej aborcji? Jak opisać nastoletni seks, który bywa źródłem wolności, ale i upokorzenia? I jak sportretować rozkoszną władzę nad młodszym o trzydzieści lat kochankiem?"Liczy się nie to, co się zdarza, lecz to, co robimy z tym, co się zdarzyło" - to zdanie staje się motywem przewodnim zbioru. Dokonując wiwisekcji wspomnień, Ernaux odważnie opisuje sprawy seksu, pożądania i kobiecości. Lawiruje między obrzydzeniem a błogością, a jej oszczędny język i fotograficzna pamięć doskonale oddają sprzeczność między tym, co społecznie przyjęte, a potrzebami ciała. Ale interesuje ją też to, jak to możliwe, że zagłębiając się w przeszłości, odkrywamy tam obce nam "ja".Zbiór Ciało to książka odważna i bezkompromisowa, to także poruszająca kronika kobiecego doświadczenia w czasach obyczajowych przemian. Ernaux jak nikt inny potrafi skonfrontować się z tabu, a własne doświadczenia przełożyć na wybitną literaturę.Na tom składają się: Zdarzenie (L'vnement), Pamięć dziewczyn (Mmoire de fille), Młody mężczyzna (Le Jeune Homme)."Kolejna głęboko przeżyta i nieustraszenie szczera eksploracja kobiecego pożądania, wstydu i intelektualnej pasji autorstwa niezrównanej Annie Ernaux." Sigrid Nunez"Ernaux przejęła po Simone de Beauvoir rolę kronikarki pewnego pokolenia." Margaret Drabble, "New Statesman""Powrót do bolesnych okresów z przeszłości to nic nowego dla pisarza, ale Ernaux wydobywa z tego ćwiczenia szczególną moc." "The New York Times""To literatura uniwersalna, pierwotna i odważna, bezpardonowa i poruszająca, głębokie i istotne dzieło - zarówno sztuki, jak i ludzkiego doświadczenia." Catherine Taylor, "Financial Times"
Winner of the Nobel Prize in Literature 2022
A powerful meditation on ageing and familial love, I Remain in Darkness recounts Annie Ernaux’s attempts to help her mother recover from Alzheimer’s disease, and then, when that proves futile, to bear witness to the older woman’s gradual decline and her own experience as a daughter losing a beloved parent. Haunting and devastatingly poignant, I Remain in Darkness showcases Ernaux’s unique talent for evoking life’s darkest and most bewildering episodes.
‘Acute and immediate, I Remain in Darkness is an unforgettable exploration of love, memory and the journey to loss.’
— Eimear McBride, author of A Girl Is a Half-formed Thing
‘In this work of shocking honesty and intimacy, Ernaux bears witness to her mother’s final years of living and dying with dementia. ... Sometimes the diary entries are little more than notes. They are often inconsistent, but this is part of the author’s point: the self is not coherent; an ‘I’ is full of contradictions; you can hate what you adore. The result is a meditation on the gradual loss of agency and identity. Ernaux writes of memory, of love, of loathing, of disgust, of tenderness; she writes about the frail, leaking, helpless, horrifying body, about the porous self. The narrative was always death. Writing was always an act of betrayal.'
— Nicci Gerrard, The Spectator
‘Ernaux’s mother died of Alzheimer’s disease; like John Bayley’s memoir Elegy for Iris, Ernaux’s memoir catalogues the deterioration of a once powerful, almost totemic presence, a fall so cataclysmic that it cannot be analyzed or contextualized, only reported. In I Remain in Darkness (its title taken from the last coherent sentence her mother ever wrote) Ernaux abandons her search for a larger truth because, in the face of a loss as profound as that of her mother, all attempts to make sense of it have the feel of artifice.’
— Kathryn Harrison, New York Times Book Review
Czy da się uciec od swojego pochodzenia? Jak pragnienie awansu społecznego wpływa na kolejne pokolenia? I czy nasze życie mogą kształtować ci, którzy odeszli, zanim się urodziliśmy?Wokół tych pytań krążą rozważania noblistki Annie Ernaux w trzech autobiograficznych prozach składających się na zbiór Bliscy. Zbierając słowa, gesty i wydarzenia z życia ojca, matki i siostry, rekonstruuje ich losy i odbija je w lustrze własnych doświadczeń. Opowiada o ojcu, który w dzieciństwie zamiast chodzić do szkoły, musiał pomagać w żniwach, a w dorosłości zajął miejsce wśród ludzi prostych i milczących. O matce pełnej gwałtowności i dumy, marzącej o pozycji, "dorobieniu się" i szacunku otoczenia. O przedwcześnie zmarłej siostrze, której odejście rzuciło długi cień na relacje rodzinne i zdefiniowało życie Ernaux. Ta, niczym archiwistka pamięci, opisuje dziedzictwo swoich najbliższych, łącząc kobietę, którą jest teraz, z dzieckiem, którym była w przeszłości.I choć twierdzi, że beznamiętna opowieść przychodzi jej naturalnie, opisane przez nią brzemię pamięci porusza czytelnika do głębi."Literacki Nobel dla Ernaux to nagroda za odwagę i chirurgiczną precyzję, z jaką odkrywa korzenie, wyobcowanie i zbiorowe ograniczenia osobistej pamięci." Z uzasadnienia Akademii Szwedzkiej"Ernaux dokonała niezwykle ważnej rewolucji formalnej w literaturze, z dala od metafor, "ładnych" zdań i wyrazistych bohaterów. Nie próbowała wpisać się w ustalone ramy literatury ani tego, co uznawane jest za piękne. Zdefiniowała się sama." douard Louis"Annie Ernaux jest nie tylko pisarskim wzorem - dzięki niej możemy też w końcu mówić o przemocy i traumie związanych z pochodzeniem klasowym. Ernaux w jednym zdaniu potrafi zawrzeć to, czego mnie nie udałoby się opisać na całej stronie. Nobel dla niej to wspaniała wiadomość, a jej dzieła wyznaczają czas odrodzenia francuskiej literatury." Didier Eribon
Annie Ernaux to bez wątpienia jedna z najważniejszych współczesnych pisarek francuskich, a jej autobiograficzne Lata po raz pierwszy ukazują się po polsku. ,,Czy byłabym szczęśliwsza, mając inne życie?"" - zdaje się stale pytać Ernaux, prowadząc nas przez kolejne dekady swej biografii, które w mistrzowskim laboratorium jej prozy stają się zarazem biografią całego pokolenia. Od czasów niedostatku po lata kapitalistycznego przesytu. Od powojennej młodości, kiedy rytm życia w małym normandzkim miasteczku wyznaczały święta religijne, po dorosłość, kiedy z religijną gorliwością czytało się Simone de Beauvoir. Od wstydu wychowania w robotniczej rodzinie po wstydliwe przyjemności klasy średniej. A wszystko to na tle wielkiej historii, której motywem przewodnim było wyzwolenie. Wyzwolenie polityczne, wyzwolenie seksualne, wyzwolenie z klasowych ograniczeń. Ernaux mierzy się z zagadnieniami rewolucji obyczajowej, postępującego konsumpcjonizmu i sekularyzacji, przywołuje przełomowe momenty dla historii Francji i Europy. ,,Chciałabym te liczne obrazy siebie, rozdzielone, niezsynchronizowane, połączyć nicią opowieści o swojej egzystencji od narodzin w czasie II wojny światowej aż do dzisiaj. O istnieniu poszczególnym, lecz jednocześnie wtopionym w historię pokolenia"".Choć Ernaux boleśnie odsłania własne korzenie, udaje się jej zachować dystans, a dzięki brawurowej formie literackiej i wielkiej pisarskiej odwadze oddaje czytelnikom dzieło wybitne i kompletne - opowieść o sobie, konkretnej kobiecie, i o całej generacji, o każdym z nas.
Winner of the Nobel Prize in Literature 2022
On 7 April 1986, Annie Ernaux’s mother, after years of suffering from Alzheimer’s disease, died in a retirement home in the suburbs of Paris. Shocked by this loss which, despite her mother’s condition, she had refused to fathom, Ernaux embarks on a daunting journey back through time in an effort to recover the different facets of a woman whose openness to the world and appetite for reading created the conditions for the author’s own social ascent.
Mirroring A Man’s Place, in which she narrates her father’s slow rise to material comfort, A Woman’s Story explores the ambiguous and unshakeable bond between mother and daughter, its fluctuation over the course of their lives, the alienating worlds that separate them and the inescapable truth that we must lose the ones we love. In this quietly powerful tribute to the last thread connecting her to the world out of which she was born, Ernaux attempts to do her mother the greatest justice she can: to portray her as the individual she was.
«Relisant ces pages, je m’aperçois que j’ai déjà oublié beaucoup de scènes et de faits. Il me semble même que ce n’est pas moi qui les ai transcrits. Ce sont comme des traces de temps et d’histoire, des fragments du texte que nous écrivons tous rien qu’en vivant. Pourtant, je sais aussi que dans les notations de cette vie extérieure, plus que dans un journal intime, se dessinent ma propre histoire et les figures de ma ressemblance.»
Annie Ernaux.
Comme beaucoup, Annie Ernaux se rend dans un hypermarché pour faire ses courses. Pendant une année, elle a noté ses observations et, sous sa plume, ce "grand rendez-vous humain" devient plongée au coeur de notre société. Plus qu'un tableau exhaustif, l'autrice livre une "capture impressionniste" du monde de la grande distribution et élève un lieu du quotidien au rang de sujet littéraire.
En quelques pages, à la première personne, Annie Ernaux raconte une relation vécue avec un homme de trente ans de moins qu'elle. Une expérience qui la fit redevenir, l'espace de plusieurs mois, la "fille scandaleuse" de sa jeunesse. Un voyage dans le temps qui lui permit de franchir une étape décisive dans son écriture.Ce texte est une clé pour lire l'oeuvre d'Annie Ernaux - son rapport au temps et à l'écriture.
Tous les livres que j'ai écrits ont été précédés d'une phase, souvent très longue, de réflexions et d'interrogations, d'incertitudes et de directions abandonnées.À partir de 1982, j'ai pris l'habitude de noter ce travail d'exploration sur des feuilles, avec des dates, et j'ai continué de le faire jusqu'à présent. C'est un journal de peine, de perpétuelle irrésolution entre des projets, entre des désirs. Une sorte d'atelier sans lumière et sans issue, dans lequel je tourne en rond à la recherche des outils, et des seuls, qui conviennent au livre que j'entrevois, au loin, dans la clarté.A. E.Parallèlement à ses romans, Annie Ernaux tient un journal d'avant-écriture ; une sorte de livre de fouilles, rédigé année après année, qui offre une incursion rare de "l'autre côté" de l'oeuvre.Plongé au coeur même de l'acte d'écrire, le lecteur devient témoin du long dialogue de l'autrice avec elle-même : la pensée taillée au couteau, des idées en vrac, des infinitifs en mouvement ; des associations de mots, de morceaux de temps, et de confidences.Pour la réédition de L'atelier noir, Annie Ernaux a souhaité augmenter l'ouvrage de pages inédites de son journal de Mémoire de fille.
"J'importe dans la littérature quelque chose de dur, de lourd, de violent même, lié aux conditions de vie, à la langue du monde qui a été complètement le mien jusqu'à dix-huit ans, un monde ouvrier et paysan. Toujours quelque chose de réel. J'ai l'impression que l'écriture est ce que je peux faire de mieux, dans mon cas, dans ma situation de transfuge, comme acte politique et comme "don". C'est la première fois qu'Annie Ernaux publie un livre d'entretiens. Avec Frédéric-Yves Jeannet, elle parle de sa venue à l'écriture, de sa manière de travailler, de ses raisons d'écrire. Cette édition est augmentée d'une postface inédite d'Annie Ernaux.
Depuis des années, je tourne autour de cet événement de ma vie. Lire dans un roman le récit d'un avortement me plonge dans un saisissement sans images ni pensées, comme si les mots se changeaient instantanément en sensation violente. De la même façon entendre par hasard La javanaise, J'ai la mémoire qui flanche, n'importe quelle chanson qui m'a accompagnée durant cette période, me bouleverse.
Annie Ernaux
'Ça suffit d'être une vicieuse, une cachottière, une fille poisseuse et lourde vis-à-vis des copines de classe, légères, libres, pures de leur existence... Fallait encore que je me mette à mépriser mes parents. Tous les péchés, tous les vices. Personne ne pense mal de son père ou de sa mère. Il n'y a que moi.' Un roman âpre, pulpeux, celui d'une déchirure sociale, par l'auteur de La place.
A fragmented and largely retrospective description of a daughter's relationship with her father, La Place deals with issues of sexuality, social sta nding and alienation. This will be an accessible and exciting addition to French studies courses.
À partir du mois de septembre l'année dernière, je n'ai plus rien fait d'autre qu'attendre un homme : qu'il me téléphone et qu'il vienne chez moi.
Annie Ernaux.
Elle a trente ans, elle est professeur, mariée à un «cadre», mère de deux enfants. Elle habite un appartement agréable. Pourtant, c'est une femme gelée. C'est-à-dire que, comme des milliers d'autres femmes, elle a senti l'élan, la curiosité, toute une force heureuse présente en elle se figer au fil des jours entre les courses, le dîner à préparer, le bain des enfants, son travail d'enseignante. Tout ce que l'on dit être la condition «normale» d'une femme.
Annie Ernaux s'efforce ici de retrouver les différents visages et la vie de sa mère, morte le 7 avril 1986, au terme d'une maladie qui avait détruit sa mémoire et son intégrité intellectuelle et physique. Elle, si active, si ouverte au monde. Quête de l'existence d'une femme, ouvrière, puis commerçante anxieuse de «tenir son rang» et d'apprendre. Mise au jour, aussi, de l'évolution et de l'ambivalence des sentiments d'une fille pour sa mère : amour, haine, tendresse, culpabilité, et, pour finir, attachement viscéral à la vieille femme diminuée.
«Je n'entendrai plus sa voix... J'ai perdu le dernier lien avec le monde dont je suis issue.»
J'ai toujours eu envie d'écrire des livres dont il me soit ensuite impossible de parler, qui rendent le regard d'autrui insoutenable. Mais quelle honte pourrait m'apporter l'écriture d'un livre qui soit à la hauteur de ce que j'ai éprouvé dans ma douzième année.»Annie Ernaux.
Eine Frau lässt die die vergangenen Jahre seit dem Ende des Zweiten Weltkrieges bis heute Revue passieren. Die unpersönliche angelegte Autobiographie einer Frau wird zu einer außergewöhnlichen Erzählform zwischen Geschichte und Erinnerung.
Winner of the Nobel Prize in Literature 2022 | Co-funded by the Creative Europe Programme of the European Union
‘I too wanted to forget that girl. Really forget her, that is, stop yearning to write about her. Stop thinking that I have to write about this girl and her desire and madness, her idiocy and pride, her hunger and her blood that ceased to flow. I have never managed to do so.’ In A Girl’s Story, her latest book, Annie Ernaux revisits the summer of 1958, spent working as a holiday camp instructor in Normandy, and recounts the first night she spent with a man. When he moves on, she realizes she has submitted her will to his and finds that she is a slave without a master. Now, sixty years later, she finds she can obliterate the intervening years and return to consider this young woman whom she wanted to forget completely. In writing A Girl’s Story, which brings to life her indelible memories of that summer, Ernaux discovers that here was the vital, violent and dolorous origin of her writing life, built out of shame, violence and betrayal.
Irish Times Books of the Year 2020
‘Ernaux is an unusual memoirist: she distrusts her memory... Ernaux does not so much reveal the past—she does not pretend to have any authoritative access to it—as unpack it.’
— Madeleine Schwartz, New Yorker
‘A profound and beautiful examination of the impenetrable wall that time erects between the self we are, and the selves we once were. I know of no other book that so vividly illustrates the frustrations and the temptations of that barrier, and our heartache and longing in trying to breach it. Annie Ernaux is one of my favorite contemporary writers, original and true. Always after reading one of her books, I walk around in her world for months.’
— Sheila Heti, author of Motherhood
Winner of the Nobel Prize in Literature 2022
Taking the form of random journal entries over the course of seven years, Exteriors concentrates on the ephemeral encounters that take place just on the periphery of a person’s lived environment. Ernaux captures the feeling of contemporary living on the outskirts of Paris: poignantly lyrical, chaotic, and strangely alive. Exteriors is in many ways the most ecstatic of Ernaux’s books – the first in which she appears largely free of the haunting personal relationships she has written about so powerfully elsewhere, and the first in which she is able to leave the past behind her.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
