Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
Sara Schenirer (1883–1935) była inicjatorką i założycielką sieci nowoczesnych szkół ortodoksyjnych dla dziewcząt Bejs Jakow. Pochodziła z krakowskiej rodziny, w której ojciec był zwolennikiem cadyka z Bełza. Wykształcenie zdobyła w polskiej szkole powszechnej. W domu pogłębiała swą wiedzę z zakresu religii żydowskiej, a na wykładach publicznych zdobywała świecką edukację. Pierwszą szkołę dla żydowskich dziewcząt założyła we własnym mieszkaniu w 1917 r. Pod koniec lat 30. działało już ponad 250 placówek Bejs Jakow (także poza granicami Polski), w których kształciło się ponad 40 tys. dziewcząt. SaraSchenirerjako inicjatorka ruchu jużza życia stała sięlegendą w środowisku ortodoksyjnym. Jej postać była otoczona czcią, nazywano ją matką sukcesu szkół Bejs Jakow. Tom zawiera następujące dokumenty osobiste Sary Schenirer: 1) niepublikowany dotychczas rękopis polskojęzycznego dziennika z lat 1908–1913 (edycja na podstawie rękopisu pozostającego w zbiorach prywatnych); 2) pamiętnik z lat 1883–1927, opublikowany w jidysz w Gizamlte szriftn (Łódź 1933 r.) częściowo pod tytułem Bleter fun majn lebn (Kartki z mojego życia),a częściowo Funfcejn jor fun Beis Jakow (Piętnaście lat Bejs Jakow); 3) ostatni list Schenirer do uczennic, napisany tuż przed śmiercią, który można traktować jako jej testament, opublikowany w jidysz w drugim wydaniu Gizamlte szriftn. Polskojęzyczny dziennik to sensacyjny dokument ujawniający pewne fakty konsekwentnie przemilczane w oficjalnej biografii Szenirer. Z kart dziennika Schenirer wynurza się wizerunek młodej, ambitnej kobiety, niezależnej finansowo (pracuje jako krawcowa). Przywiązuje dużą wagę do wszechstronnego rozwoju intelektualnego, poprzez uczestnictwo w polskich wykładach publicznych (w tym feministycznych), kursach oraz lektury. Ma przekonanie o powołaniu do spełnienia pewnej misji wśród kobiet żydowskich, ale patrząc szerzej widać u niej ogromną chęć bycia użyteczną dla społeczeństwa (odbywa kursy sanitarne). Jest głęboko wierząca i sprawy religii traktuje bardzo poważnie, jednak jest w stanie zbuntować się przeciw tradycji, jeśli ta ogranicza ją zbyt mocno i uniemożliwia realizację głównych celów życiowych. Poza tym Schenirer na kartach dziennika jawi się jako osoba niepokorna, dowcipna, nieunikająca rozrywek (teatr, regularne jeżdżenie do kurortów, uprawia turystykę, nawet uczy się grać w karty). Ważnym wątkiem jest także swatanie jej przez rodziców i ślub z człowiekiem, którego nie kocha oraz rozpad tego związku. Natomiast pamiętnik jidyszowy wraz ze wspomnieniem podsumowującym 15 lat pracy Bejs Jakow stanowią zarys dziejów ruchu widzianych z perspektywy jego założycielki. Prawdopodobnie do stworzenia oficjalnej wersji swojego życiorysu Schenirer wykorzystała prowadzone w języku polskim zapiski w dzienniku, ale poddała je daleko idącemu opracowaniu. Tekst pamiętnika pisany jest z punktu widzenia twórczyni nowych koncepcji edukacyjnych, pragnącej historią swego życia wyjaśnić kierujące nią ideały oraz podstawowe założenia proponowanych rozwiązań. Jego twórczyni i przywódczyni szkół religijnych dla dziewcząt w pełni utożsamiając się ze stworzonym przez siebie dziełem i traktując swój pamiętnik jako rodzaj pouczenia dla uczennic, exemplum właściwej drogi życiowej, autobiograficzne fragmenty poddaje ostrej autocenzurze. Brak tu szczegółów z życia osobistego: w ogóle nie wspomina o nieudanym małżeństwie i rozwodzie, wydarzeniach stanowiących obszerną część dziennika, nie ma też zapisków zabarwionych poczuciem humoru, charakterystycznych dla tekstu polskojęzycznego. Publikacją pamiętnika autorka chciała dokonać podsumowania swego życia i przekazać potomnym najważniejsze myśli. Przy opracowaniu powyższych dokumentów uwzględniony został wykorzystywany dotychczas w niewystarczającym stopniu materiał archiwalny dotyczący Schenirer i jej najbliższej rodziny, taki jak akty USC, rejestry ludności oraz inne dokumenty.
Born to an American myth and raised in the wilds of Graceland, Lisa Marie Presley tells her whole story for the first time in this raw, riveting, one-of-a-kind memoir faithfully completed by her daughter, Riley Keough.
In 2022, Lisa Marie Presley asked her daughter to help finally finish her long-conceived memoir.
A month later, Lisa Marie was dead, and the world would never know her story in her own words; never know the passionate, joyful, caring, and complicated woman that Riley loved and grieved.
Riley got the tapes that her mother had recorded for the book, lay in her bed, and listened as Lisa Marie told story after story: about smashing golf carts together in the yards of Graceland; about the unconditional love she felt from her father, Elvis; about being upstairs, just the two of them. About getting dragged screaming out of the bathroom as she ran towards his body on the floor. About living in Los Angeles with her mother, getting sent to school after school, always kicked out, always in trouble. About her singular, lifelong relationship with Danny Keough, and about being married to Michael Jackson, and what they had in common. About motherhood. About deep addiction. About ever-present grief. Riley knew she had to fulfill her mother’s wish to reveal these memories, incandescent and painful, to the world.
To make her mother known.
This extraordinary book is composed of both Lisa Marie’s and Riley’s voices, a mother and daughter communicating across the chasm of life and death as they try to heal each other. Profoundly moving and deeply revealing, From Here to the Great Unknown is a book like no other – the last words of the only child of a true legend.
Tomasz Sianecki, dziennikarz o ciętym języku i niepodrabialnym poczuciu humoru, zaprasza w osobistą podróż przez historię jednej z najbardziej rozpoznawalnych audycji telewizyjnych ostatnich lat.Szkło kontaktowe miało nie przetrwać jednego sezonu. Jego twórcom obiecywano odwet, choćby na piłkarskim boisku. A byli i tacy, którzy posądzali ich o antypolskość. Przetrwali jednak dwadzieścia lat i wciąż robią swoje, tworząc jedyną w swoim rodzaju społeczność, a może nawet telewizyjną rodzinę.Ta książka to nie tylko hołd dla fenomenu Szkła kontaktowego i jego widzów, lecz również pełna ciepłego humoru opowieść o jego twórcach. Tomasz Sianecki pisze o swojej drodze do telewizji, o tym, co go ukształtowało, a także o przyjaźni i pracy z Grzegorzem Miecugowem.Dowiedz się, jak rodził się ten kultowy format, dlaczego wciąż budzi tak wiele emocji i co na ten temat ma do powiedzenia jeden z jego najsłynniejszych gospodarzy.
Kanony piękna, sztuka i władza z tej intrygującej mieszanki powstała pełna kontrastów opowieść o renesansowych kobietach, ich urodzie, sile i kreatywności.
Co opowiedziałyby nam o swoich czasach kobiety z obrazów Botticellego, Michała Anioła i Tycjana?
Czym Lukrecja Borgia wymawiała się od nudnych przyjęć i do czego Katarzyna Sforza używała kremów z rtęcią?
Jill Burke, zafascynowana poradnikiem modowym wydanym w Wenecji w 1562 roku, wyruszyła śladami renesansowego przemysłu beauty od tętniących życiem targowisk do pałaców elit, gdzie uroda była potężną bronią i mogła decydować o losach królestw. Autorka odkrywa też historie kurtyzan, artystek i pisarek, dla których dbanie o ciało było przestrzenią eksperymentów, wolnej ekspresji i buntu.
XVI-wieczne przepisy na upiększające mikstury, destylaty i ziołowe ekstrakty świadczą o imponującej wiedzy ówczesnych chemiczek i botaniczek wykorzystywanej również do tworzenia receptur kosmetyków, które niosły śmierć
Kanony piękna, sztuka i władza z tej intrygującej mieszanki powstała pełna kontrastów opowieść o renesansowych kobietach, ich urodzie, sile i kreatywności.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
"Tata małego skrzata" to tytuł książki, której jestem autorem. Powiecie: fajnie, ale co w niej jest takiego wyjątkowego?". Dla mnie wszystko! Przecież nie każdego dnia mężczyzna dowiaduje się, że zostanie tatą. No dobrze, a jeśli w słodycz tych słów nagle wdziera się gorzki smak walki o życie. Myśl o tym, że każdy następny dzień może być ostatnim. Trudne? Jest to książka o walce. O walce o miłość i każdą chwilę spędzoną razem. "Tata małego skrzata" to zbiór stu historii. Czasem zabawnych, czasem wzruszających, ale zawsze prawdziwych. To opowieść o radości bycia razem i o przeżywaniu rodzicielstwa z perspektywy zakochanego taty, któremu skrzat skradł serce od pierwszego zdania: "Kochanie, zostaniesz tatą".
Beloved by millions of fans the world, David Bowie was the ultimate icon, the perfect pop package that united sound with vison.
In his fifty-year career, and across more than 26 studio albums, Bowie sold more than 140 million records, malking him one of the most successful artists of all time. Since his passing, he has been greatly missed, and remembered, by those who loved him the most.
Filled with quotations by, and about, one of the most innovative artists in history. A perfect companion for Bowie fans everywhere, this collection of bite-sized quips helps capture exactly what made Ziggy Stardust so special. From insightful quotes by fellow artists, collaborators, and friends, to words of wit and wisdom from David Robert Jones himself, you'll find more than 170 amusing and inspiring soundbites inside.
Był rok 1978, a ja znalazłem się na życiowym zakręcie.Wszystkie moje życiowe zakręty zwykle powodował "ktoś". Tym razem tym "kimś" był Jan Byrczek. To dzięki niemu wsiadłem wtedy w samolot do Nowego Jorku, ściskając w ręku paszport i półroczną wizę. Facet zmienił mi życie i dlatego ta moja nowojorska opowieść musi zacząć się chwilę wcześniej, w Warszawie w połowie lat 70.Kiedy się wówczas poznaliśmy, Byrczek był redaktorem naczelnym pisma "Jazz Forum".O swoich trudnych początkach w Nowym Jorku i o rozwijaniu skrzydeł, o ludziach, których tam spotykał, i o obrazach, które tam tworzył - pisze Rafał Olbiński dowcipnie, z rozbrajającym humorem, z dystansem do siebie. Jest jazz, jest polska szkoła plakatu, jest Kosiński, Głowacki i cała tratwa artystów, polonijnych rozbitków czasów stanu wojennego, są wreszcie zaskakujące zbiegi okoliczności.
Drugi tom serii o niezwykłym człowieku, który zmienił bieg historiiGajusz Juliusz Cezar zyskał wśród ludu sławę bojownika o bardziej sprawiedliwy Rzym. Żądni zemsty optymaci doprowadzają do jego wygnania. Zanim Cezar podejmie starania o powrót do miasta, uwięziony przez piratów musi walczyć o życie.Rzym jest podzielony jak nigdy wcześniej. Trwa konflikt między optymatami i popularami, a w Italii pojawia się nowe niebezpieczeństwo. Powstanie niewolników pod wodzą Spartakusa zmusza przeciwników politycznych do sojuszu, co daje Gajuszowi Juliuszowi szansę na powrót do kariery wojskowej.Cezar rozpoczyna marsz po władzę. Cena, którą przyjdzie mu za nią zapłacić, będzie wysoka.Santiago Posteguillo w "Przeklętym Rzymie" w porywający sposób opowiada o przemianie Juliusza Cezara. Oskarżyciel skorumpowanych optymatów i wygnaniec staje się wytrawnym politykiem, wybitnym dowódcą i strategiem.Czytając tę powieść, doświadczysz historii starożytnego Rzymu.Santiago Posteguillo jest filologiem, językoznawcą i autorem powieści historycznych. Obecnie pracuje na Universitat Jaume I w Castellón jako wykładowca języka angielskiego oraz lingwistyki. Zasłynął powieściami o starożytnym Rzymie, zwłaszcza trylogią "Africanus". Za książkę "Yo, Julia" otrzymał nagrodę Planeta Prize, a za dotychczasową pracę pisarską został uhonorowany nagrodą Premio Internacional de Novela Histórica Barcino.
To inspirująca autobiografia Katarzyny Cichos, pełna wyzwań – nie tylko w świecie polityki – i osobistych refleksji. Autorka otwarcie dzieli się swoją historią z perspektywy osoby dorastającej w Polsce lat transformacji, zmagającej się z dylematami pokolenia, które próbowało odnaleźć swoje miejsce w kraju pełnym nadziei, ale i narastających podziałów społecznych i politycznych.
Książka to opowieść o osobistych sukcesach i porażkach, ale także wgląd w kulisy polskiej polityki, ukazujący jej dynamiczny, a często też brutalny charakter. Cichos z niezwykłą szczerością opisuje swoje zmagania z systemem, w którym konflikty i brak zaufania hamują rozwój kraju. To również refleksja nad współczesnymi wyzwaniami, przed którymi stoi Polska – potrzebą dialogu, jedności oraz odpowiedzialności społecznej. Autorka snuje historię o młodej kobiecie, która nie wpisuje się w ramy tradycyjnych podziałów politycznych, lecz poszukuje wartości i rozwoju, stając się głosem pokolenia wolności i świadkiem zmian społecznych.
To lektura dla wszystkich, którzy szukają odpowiedzi na pytanie, jak być aktywnym obywatelem pomimo przeszkód i rozczarowań. To książka, która z pewnością zainspiruje do przemyślenia własnej roli w społeczeństwie i pokaże, że osobista historia może stać się źródłem siły dla innych.
Piotr Jerzy Frassati urodził się 6 kwietnia 1901 roku w Turynie. Kochał Boga, bliźnich i góry, studiował inżynierię górniczą, był sportowcem, oddanym bratem i wiernym przyjacielem. Jego zainteresowania były typowe dla młodych ludzi, głodnych życia i przygód. Ale dla Piotra Jerzego ważniejszy od wszelkich uciech i rozrywek był Bóg i każdego dnia starał się spotykać Go w modlitwie, Eucharystii i drugim człowieku, zwłaszcza tym biednym i potrzebującym. Jako młody człowiek stawiał sobie wysokie wymagania, a przede wszystkim nieustannie pracował nad sobą. Piotr Jerzy po ukończeniu politechniki pragnął pracować wraz z górnikami w kopalniach. To było jego wielkie marzenie, które jednak nie zostało zrealizowane, ponieważ Piotr Jerzy zmarł w wieku 24 lat zarażony wirusem polio podczas odwiedzin u chorego. Ludzie z różnych środowisk przybyli wtedy do jego rodzinnego domu, aby złożyć mu hołd. Ten młody włoski student i tercjarz dominikański promieniował gorącą miłością płynącą z żarliwej wiary. Został beatyfikowany w 1990 roku przez Jana Pawła II, który stawiał go za wzór dla młodych ludzi. Piotr Jerzy Frassati został ogłoszony patronem alpinistów, sportowców, studentów i Światowych Dni Młodzieży.Ten barwny komiks zaprasza wszystkich młodych ludzi do zaprzyjaźnienia się z bł. Piotrem Jerzym Frassatim i wspinania się wraz z nim ku górze, coraz wyżej... aż do nieba!
Niezwykłe świadectwo odwagi i patriotyzmu. Doskonały portret kobiety silnej i imponującej swą bezkompromisową postawą wobec zła. Karolina Lanckorońska (1898–2002) o swoich dramatycznych i heroicznych losach z okresu II wojny światowej opowiedziała we Wspomnieniach wojennych. Zaczynają się one z chwilą zajęcia Lwowa przez wojska radzieckie w 1939 roku, a kończą zwolnieniem z obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w kwietniu 1945. Pokazują niezwykłą osobowość autorki, jej temperament, zaradność, lwią odwagę i umiejętność działania w ekstremalnych sytuacjach. Autorka była ostatnią przedstawicielką znakomitego rodu Lanckorońskich z Brzezia. Jako jedyna dziedziczka gromadzonej w XIX i XX wieku kolekcji w 1994 roku przekazała rodakom niezwykły dar – dzieła sztuki, których wartość artystyczna i historyczna nie ma sobie równej w Polsce.
"Szepty niespokojne" to pozycja wyjątkowa, która w niekonwencjonalny a zarazem wzruszający sposób oddaje obraz życia rodziny w cieniu autyzmu. Osobiste doświadczenia i przeżycia autorki ujęte w tematyczne wpisy oraz wiersze traktują o wyzwaniach i przeszkodach, z jakimi mierzą się opiekunowie dzieci niepełnosprawnych. Subtelnie powiązane wątki tabu, szczere refleksje i subiektywne spostrzeżenia mogą być drogowskazem dla wszystkich poszukujących otuchy i zrozumienia w swoich trudnych emocjonalnych podróżach.
Paweł Hulka-Laskowski kojarzony jest współcześnie głównie z pierwszego tłumaczenia “Przygód dobrego wojaka Szwejka”. Jednakże spłycanie życiorysu tej postaci jedynie do wypromowania w Polsce epokowego dzieła Jarosława Haszka trąca ignorancją. Mowa bowiem o osobie na wskroś niebanalnej i niejednoznacznej, a zatem wyjątkowo ciekawej. Był jednocześnie polskim ewangelikiem pochodzenia czeskiego, wolnomyślicielem i jednocześnie żarliwym polskim patriotą. Będąc przedstawicielem inteligencji, walczył gorliwie o prawa robotników. Promując kulturę czeską nad Wisłą, mocno piętnował czeski nacjonalizm. Poświęconą mu notkę biograficzną można udekorować wieloma różnymi funkcjami i przymiotami. Takimi, jak: pisarz, tłumacz, intelektualista, wolnomyśliciel, religioznawca, ewangelik, bibliofil, socjalista, patriota, pedagog, społecznik.
W przeróżnych biografiach tego autora niewiele wspomina się o jego niezwykłej przenikliwości i umiejętności zarówno obserwacji życia codziennego, jak i dostrzegania problemów zwykłych ludzi oraz większych społeczności. Te cechy możemy zauważyć dzięki lekturze “Śląska za Olzą” - wznowionej właśnie publikacji, której premierowe wydanie ukazało się w 1938 roku. Po wojnie uznana za nieprawomyślną, skazana została na zapomnienie. Tegoroczne wznowienie pozwoli czytelnikom delektować się tylko barwnymi, interesującymi i intrygującymi opisami pejzażu Śląska Cieszyńskiego lat trzydziestych. Dzięki wyjątkowemu zmysłowi reporterskiemu Hulki-Laskowskiego, mamy możliwość wspólnej wędrówki z autorem po wioseczkach, wioskach i miasteczkach Śląska po drugiej stronie Olzy. Poznajemy problemy mieszkańców, pozyskujemy kompleksową wiedzę na temat skomplikowanych stosunków społecznych, panujących na Zaolziu. Jest to więc idealna lektura, wprost skrojona zarówno dla miłośników dobrej literatury, jak i miłośników historii pogranicza polsko-czeskiego.
Bogato ilustrowana opowieść o Simonie Kossak (1943-2007), wybitnej biolożce, badaczce, profesor nauk leśnych, która dzięki swej pasji dokonała przełomu w dziedzinie zoo psychologii. Była niekwestionowaną królową Puszczy Białowieskiej. Całe życie poświęciła zwierzętom i działaniom dla ich ochrony oraz lepszego zrozumienia. Jak to się stało, że dziewczynka, która tak bardzo chciała zasłużyć na miłość rodziców i udowodnić, że potrafi trzymać pędzel i ma talent jak jej ojciec, dziadek i pradziadek słynni polscy malarze, dwadzieścia lat później znalazła się w prawdziwym dzikim lesie? Wyrosła na odważną kobietę malującą słowem, autorkę wielu wspaniałych książek i bezkompromisową obrończynię przyrody. Zamieszkała w samym sercu puszczy, w drewnianej leśniczówce bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu zwierząt, które ją bezgranicznie kochały i nie musiała im niczego udowadniać. Ci, którzy nauczą się współodczuwać z rośliną i zwierzęciem, potrafią zrozumieć innych i będą lepsi dla siebie, to znaczy nic nie uczynią wbrew swojej naturze. [Simona Kossak] Maria Strzelecka doktor sztuk plastycznych, malarka, ilustratorka, autorka książek dla dzieci oraz filmów animowanych. Absolwentka, a obecnie wykładowczyni warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wielbicielka dalekiej Północy i całkiem bliskiego Beskidu Niskiego. Mama dwójki dzieci i opiekunka psa malamuta. Zdobywczyni wielu nagród literackich i graficznych, m. in.: Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, Nagrody im. Ferdynanda Wspaniałego dla najlepszej książki dziecięcej oraz kilkukrotnie nagrody w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY. Jej poprzednie książki to: Beskid bez kitu, Beskid bez kitu. Zima, Hajda. Beskid bez kitu i Nikifor.
Opowieść inauguruje pożar, który trawi Notre Dame w Paryżu, jej finał przypada na początek pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę. W tej dramatycznej klamrze zmieściły się notatki Andy z czasu pandemii, jej relacje na próby upolitycznienia polskiej kultury, spostrzeżenia, nierzadko gorzkie, na temat rodzimego środowiska artystycznego. Jednak to nie publicystyka jest największą siłą tej książki, ale to, co prywatne, skierowane do środka.
„Wiara Tolkiena” Holly Ordway w swojej biografii skupia się na głęboko zakorzenionej wierze katolickiej Tolkiena, która kształtowała jego życie, wybory oraz sposób postrzegania świata. Wiele książek opisujących życie Tolkiena nie poświęca wystarczającej uwagi temu aspektowi, niezbędnemu, by zrozumieć życie i twórczość pisarza. Tolkien wielokrotnie sugerował, że z jego książek można wywnioskować, iż jest chrześcijaninem, a swoje najważniejsze dzieło– Władcę Pierścieni– określił jako fundamentalnie katolickie. Podkreślał zarazem, że jego książki nie są alegoriami i nie podejmują bezpośrednio tematów religijnych. Książka Holly Ordway opisuje pełen wyzwań i trudności rozwój religijny Tolkiena, począwszy od jego dzieciństwa. Autorka skupia się na różnych aspektach duchowości pisarza: na relacji z matką, która przeszła na katolicyzm, co wywróciło jego dotychczasowe anglikańskie wychowanie; na miłości do protestanckiej dziewczyny, której sprzeciwiał się katolicki wychowawca Tolkiena; na inspirującej przyjaźni z C.S. Lewisem; wreszcie na wyzwaniach, jakie stawiała przed nim wiara w trudnych momentach życia, takich jak udział w I wojnie światowej czy zmiany w Kościele po Soborze Watykańskim II. Książka bogato ilustrowana fotografiami z różnych etapów życia Tolkiena jest nie tylko jego biografią duchową, ale także studium ukazującym, jak przenikały się jego wiara i twórczość– w nieoczywisty i subtelny sposób.
"Widzisz ten pociąg? On jedzie do Oświęcimia. Twoja mama jest w jednym z wagonów" - usłyszała Felicja Weiss od swojego ojca. Był 26 maja 1942 roku, a ona skończyła właśnie siedem lat. Wojnę przetrwała w ukryciu - w bunkrze, do którego wchodziło się przez kredens; później u zupełnie obcych ludzi. Każdy przeżyty dzień to dla Felicji było uratowane życie.Nie kasłać i nie kichać. W żadnym wypadku nie podchodzić do okna, najlepiej w ogóle się nie ruszać, tylko siedzieć: za szafą, w piwnicy, w drewnianej skrzyni. Nie płakać, choć łzy cisną się do dziecięcych oczu. Nie dawać znaku życia - żeby to życie zachować.Bohaterowie tej książki - siedmioro Ocalałych z Holokaustu - opowiadają autorowi, jak cudem udało im się przetrwać wojnę. Na wiele pytań nie znają jednak odpowiedzi - minęło zbyt wiele czasu. Nie pamiętają."Ukryci" to poruszające świadectwo zapominania i zapis być może jednego z ostatnich spotkań z Ocalałymi.Arkadiusz Lorenc - reporter, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie studiował języki niemiecki i hiszpański, oraz Polskiej Szkoły Reportażu. Publikował między innymi w "Dużym Formacie - Magazynie Reporterów Gazety Wyborczej", "Polityce", "Tygodniku Powszechnym". W miesięczniku "National Geographic Traveler" pisał o podróżach. Autor pierwszego na polskim rynku multiformatu reporterskiego "Morderca z pikiety" i książki "Lękowi. Osobiste historie zaburzeń". Finalista siódmej edycji Konkursu Stypendialnego im. Ryszarda Kapuścińskiego.
Książka przedstawia sylwetki 100 najbardziej znanych polskich wolnomularzy, zarówno z odległej, jak i najnowszej historii. Znajdują się wśród nich książę Józef Poniatowski, Jan Henryk Dąbrowski, Gabriel Narutowicz, Janusz Korczak, Jan Józef Lipski czy niedawno zmarli politycy z pierwszych stron gazet. Każdy z biogramów jest rozbudowany o konkrety dotyczące masońskiej przynależności danej postaci, co jest tym bardziej cenne, że autorem jest aktywny wolnomularz, a więc to nie kolejna teoria spiskowa.
Odważna, przejmująca i piękna opowieść o wyzwoleniu z przemocy.Jest dzieckiem, dziewczyną, kobietą. Córką twórcy, którego nazwisko zna w kraju każdy. O dorastaniu w cieniu przemocowego, uzależnionego od alkoholu ojca i trudnych rodzinnych doświadczeniach mówić nie może.Jest Niewygodna.Patrycja Volny w autobiograficznej prozie przełamuje tabu nie tylko jako kobieta wychodząca z roli "córki Jacka Kaczmarskiego". Jej historia to opowieść o poczuciu braku bezpieczeństwa, którego fundamentem powinna być rodzina. O mechanizmach, które powodują, że ukrywamy prawdę o tym, o czym należy mówić głośno. O relacjach z mężczyznami, które nierzadko przynosiły powtórzenie patriarchalnego wzorca znanego z dzieciństwa. O popełnianiu błędów i ich naprawianiu. O próbie bycia sobą w kontekście artystycznej kariery i budowaniu siebie od nowa.O byciu wolną."Niewygodna" Patrycji Volny to przejmująca historia poranionej do kości córki kogoś, czyje piosenki zna chyba każdy z mojego pokolenia. Nigdy nie rozumiałam, dlaczego o zmarłych należy mówić tylko dobrze. O zmarłych, podobnie jak o żywych, należy mówić po prostu prawdę, a prawda Volny chwyta za serce. Autorka nie odrzuciła ojca całkowicie, choć to byłoby zrozumiałe i usprawiedliwione. Gdzieś w jej opowieści ciągle tli się płomyk nieodwzajemnionej, cichej miłości. I to jest najbardziej bolesne.Joanna Bator
Miłość, intryga, pożądanie zamknięte w obrazie mistrza
Jest rok 1490. W pałacu Sforzów w Mediolanie Leonardo maluje portret. Zasłony w pokoju są zaciągnięte. Modelka siedzi na krześle. Ma 17 lat i spodziewa się dziecka. Nigdy nie wyglądała piękniej niż teraz: szczupła, w czerwonej sukni ze złotym haftem, na lewej ręce trzyma białe zwierzątko, a prawą głaszcze jego futerko.
Skrzypnęły drzwi. Wpadający promień światła podkreśla porcelanową bladość skóry dziewczyny. Modelka odwraca nagle głowę do tyłu. W jej ciemnych, dużych oczach maluje się ciekawość i inteligencja. Kogoś wita? A może żegna się z kimś?
Była kochanką Ludovico Sforzy, przyszłego władcy Mediolanu, jednego z najpotężniejszych ludzi renesansowych Włoch, i uznaną poetką.
Ta książka to nie tylko opowieść o niezwykłej kobiecie z obrazu. To również historia jednego z najbardziej pożądanych dzieł sztuki na świecie, którego dzieje nierozerwalnie splecione są z Polską.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
