Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
ZNASZ JEGO DZIEŁA, TERAZ POZNAJ ARTYSTĘ
Na początku lat 80. XX wieku na ulicach Nowego Jorku zaroiło się od komiksowych rysunków. Na ścianach metra, chodnikach i budynkach pojawiły się raczkujące dzieci, szczekające psy i wirujące białe linie.
Nikt nie wiedział, że ich autorem jest niepozorny okularnik z małego miasteczka w Pensylwanii.
A już na pewno nikt nie sądził, że ten chłopak stanie się ikoną undergroundowej sztuki Nowego Jorku.
Obrazy Keitha Haringa wkrótce znalazły się na ubraniach Vivienne Westwood i na okładce płyty Davida Bowiego. To jemu Madonna zaśpiewała na urodzinach Like a Virgin. Jean-Michel Basquiat był stałym gościem jego imprez. A Andy Warhol zapraszał go do swojej legendarnej Fabryki.
Keith jako jeden z pierwszych zaczął burzyć mur między sztuką wysoką a popkulturą.
Bohomazy, za które został wiele razy aresztowany, niosły jednak ważny przekaz. Jego sztuka była manifestem wolności, wyrazem walki z wykluczeniem, sprzeciwem wobec ignorancji polityków.
Śpieszył się, żeby o tym wszystkim opowiedzieć, jakby wiedział, że jego życie będzie tak tragicznie krótkie.
Rysował jak szalony, a miasto było jego płótnem.
*
Brad Gooch spotkał się z ponad dwustoma osobami, które znały Keitha Haringa. Dzięki temu udało mu się ukazać geniusz artysty, ponadczasowość jego dzieł i ich ogromny wpływ na sztukę współczesną.
To historia pełna barw, gestów, głośnej muzyki i ciszy ostatnich dni, w której linia Haringa staje się najkrótszą drogą do zrozumienia nowojorskiej bohemy artystycznej lat 80. To opowieść o sztuce, wolności, ludzkiej wrażliwości i niegasnącej potrzebie wyrażania siebie.
„Wciągająca biografia (…). Szczegółowa (…). Gooch żywo oddaje klimat Nowego Jorku wczesnych lat 80.”
„The Guardian” (Londyn)
„Krytycy i kuratorzy nadal zmagają się z oceną dziedzictwa Haringa. Ta książka pozostawia miejsce na wiele interpretacji. Artysta jawi się w niej jako prawdziwy humanista, świadomy wyzwalającej mocy sztuki; bystry obserwator amerykańskich kreskówek, których nasycenie odzwierciedlał w swoich pracach; a wreszcie jako mistrz autopromocji”.
„The New York Times”
„Wnikliwy, misterny i fascynujący portret wyjątkowego artysty, który podążał własną, krętą drogą do sukcesu, zanim AIDS przerwało jego niezwykle twórcze życie”.
„Booklist”
„Dzięki przeprowadzonym wywiadom i badaniom Gooch uchwycił nieprzemijający urok Keitha Haringa – wizjonera i artysty, który wywarł głęboki wpływ na kulturę”.
„She Reads”
„Gooch doskonale oddaje innowacyjnego, szaleńczo twórczego ducha artysty (…). Książka jest nasycona szczegółami, które ukazują społeczny ferment epoki. W tej biografii autor składa hołd jednej z najważniejszych postaci świata sztuki”.
„Publishers Weekly”
„Gooch w piękny sposób pokazuje człowieka kryjącego się za uwielbianym graffiti i tworzy pierwszy tak intymny portret jednego z najważniejszych artystów XX wieku”.
„Huffington Post”
„Jest tu wszystko: dziecięca fascynacja Waltem Disneyem i Dr. Seussem, młodzieńcze eksperymenty z LSD, zamiłowanie do karteczek samoprzylepnych i latających spodków, inspiracje Dubuffetem i Burroughsem, spotkania z Madonną, Warholem i przełomowy plakat w metrze promujący Johnniego Walkera. Brad Gooch ukazuje głębię wyobraźni Keitha Haringa, a jednocześnie aurę i energię nowojorskiej sceny artystycznej lat 80. To przenikliwa, pięknie napisana biografia – nastrojowa, pełna życia, promienna jak jej bohater”.
Stacy Schiff, laureatka Nagrody Pulitzera, autorka The Revolutionary: Samuel Adam
Niesamowita historia Elżbiety Zawackiej, ps. "Zo", żołnierki Armii Krajowej, która podczas drugiej wojny światowej przemierzała Europę jako łączniczka Polskiego Państwa Podziemnego, wielokrotnie cudem unikając schwytania przez Niemców. Wypełniła ponad sto niebywale trudnych misji kurierskich. Do legendy przeszedł jej najsłynniejszy rajd przez Niemcy, Austrię, Francję i Hiszpanię z mikrofilmami dla Rządu RP w Londynie.Jako jedyna kobieta dołączyła do polskich elitarnych sił specjalnych, cichociemnych. Po wojnie została zdemobilizowana jako jedna z najbardziej odznaczonych kobiet w historii Polski. Jednak powojenne komunistyczne władze nie potraktowały jej łaskawie. Nie tylko została na dziesięć lat uwięziona za działalność antykomunistyczną, lecz także w zapomnienie poszły jej heroiczne dokonania.Dzięki nowym badaniom archiwalnym i rozmowom z ludźmi, którzy znali Zo i walczyli u jej boku, Clare Mulley przywraca tę zapomnianą bohaterkę do życia."Mistrzowsko napisana biografia... Inspirująca".Jurorzy nagrody The Women's Prize"Clare Mulley umiejętnie splata osobistą historię Zawackiej z wydarzeniami rangi światowej. Fascynacja autorki rolą kobiet w drugiej wojnie światowej jest zaraźliwa i hipnotyzująca"."The Wall Street Journal""Dogłębnie zbadana historia, a przy okazji napisana z werwą"."The Times""Agentka Zo jest napisana z pozbawioną sentymentów elokwencją. Oferuje unikalny i oryginalny wgląd w istotną, choć wcześniej niedocenianą rolę kobiet w obronie ich ojczyzny"."Financial Times"
NIE BYŁEM I NIE JESTEM IDEALNY. NIKT Z NAS NIE JEST. ALE WIEM, ŻE STARAŁEM SIĘ NAJLEPIEJ, JAK POTRAFIŁEM, NA TYLE, NA ILE WTEDY ROZUMIAŁEM SIEBIE I ŚWIAT.Akop Szostak - po raz pierwszy tak szczerze i bez filtrów opowiada o sobie. O chłopaku z małego białoruskiego miasteczka, który przez lata nosił w sobie bagaż lęków, kompleksów i braku dobrych męskich wzorców, który przeszedł drogę od wybuchowego macho do dojrzałego, empatycznego mężczyzny.To zapis poruszającej wewnętrznej podróży człowieka, który - mimo imponujących sukcesów - musiał się zmierzyć z samotnością, brakiem akceptacji, depresją i emocjonalnym kryzysem po zakończeniu wieloletniego związku. Akop pisze o miłości i odnajdywaniu jej na nowo, o terapii, trudnym procesie samoakceptacji, szukaniu sensu, zaufania i samego siebie. Przygląda się temu, jak wyglądają współczesne relacje, udowadnia sobie (i innym), że siła to nie tylko mięśnie, że istnieje czuły pierwiastek męski.Nie oszczędza siebie i nie poucza innych. Dzieli się swoim doświadczeniem oraz fachową wiedzą, także jako psycholog, ale też dobry kumpel - bez nadęcia, z dystansem, empatią i autentycznym zrozumieniem.To książka dla tych, którzy próbują poskładać się na nowo. Dla tych, którzy nie chcą udawać, że wszystko jest dobrze. I dla tych, którzy pragną nauczyć się być sobą - od nowa, prawdziwie, dojrzale.
Franciszek Smuda był czterdziestym czwartym selekcjonerem reprezentacji Polski, ale zanim stanął przy linii bocznej na Euro 2012, przebył drogę, która w polskiej piłce wydawała się niemożliwa. Nie miał matury, na emigracji czyścił zbiorniki po ropie i tapetował mieszkania, a jednocześnie jako piłkarz obcował z legendami: rywalizował z Pelém, obstawiał wyścigi konne z George’em Bestem, przyjaźnił się z Kazimierzem Deyną. Jednak dopiero jako trener odmienił piłkarską Polskę – wprowadził Widzew Łódź do Ligi Mistrzów, budował potęgę Wisły Kraków, w Lechu Poznań trenował Roberta Lewandowskiego.
Biografię Franza Jan Mazurek buduje z czterdziestu czterech scen – barwnych, prawdziwych. Tworzy je na podstawie rozmów z rodziną Smudy, jego przyjaciółmi i współpracownikami, a także piłkarzami, działaczami i dziennikarzami.
Nie idealizuje Franza, nie tłumaczy go i nie wybiela. Pokazuje Smudę takiego, jakim był naprawdę. I jakiego pamięta każdy, kto choć raz usłyszał jego krzyk z ławki rezerwowych.
UCZYNIĆ ŚWIAT LEPSZYM MIEJSCEM DLA KONI
W tej maksymie zawiera się wszystko, o co przez całe życie walczy Monty Roberts – prawdziwy zaklinacz koni. Odkąd sięga pamięcią, tradycyjne metody łamania koni wydawały mu się niepotrzebnie brutalne. Gdy odkrył, że konie mają swój język, zapragnął go poznać, by się z nimi porozumieć. Efekt? Tysiące ułożonych koni bez użycia siły i strachu, które straumatyzowałyby je do końca życia.
Poznajcie historię człowieka, który rozmawia z końmi.
„Człowiek, który słucha koni to najważniejsza pozycja dla każdego, kto chce pracować z końmi i zgłębić ich sekrety.
Monty Roberts snuje pełną pasji opowieść o wyjątkowej więzi między człowiekiem a koniem. Pokazuje, jak wiele można osiągnąć dzięki wzajemnemu szacunkowi. Autor stworzył przełomową metodę szkolenia, opartą na odczytywaniu zachowań zwierząt. Konie mają swoje potrzeby i własny sposób komunikacji, które ludzie, jeśli tylko zechcą, mogą poznać i zrozumieć.
Metoda opracowana przez Monty’ego Robertsa jest częścią mojego codziennego treningu. Fundamentem jest w niej cierpliwość, obserwacja i empatia, które pozwalają zbudować silną więź i wzajemne zaufanie z tymi wspaniałymi istotami”.
Jarosław Skrzyczyński – wielokrotny Mistrz Polski w jeździectwie
Historia Mai Deren, urodzonej w Kijowie legendarnej reżyserki, aktorki, scenarzystki i fotografki jest głównym tematem biograficznej opowieści Oksany Łuszczewskiej Ta Maya, co filmy kręciła.
Wzruszająca opowieść Łuszczewskiej przybliża młodym czytelnikom postać Mai Deren, która w obliczu antysemickich pogromów musiała wyemigrować z rodziną do USA. To tam odkryła w sobie pasję do fotografii, co poprowadziło ją do świata kina awangardowego.
Autorka ukazuje, jak wyobraźnia i determinacja pomagały Mai pokonywać życiowe trudności. Dodatkowo fantazyjne ilustracje Ołeny Wasiny oddają niezwykłą atmosferę jej twórczości. To nie tylko biografia, lecz także opowieść o sile marzeń oraz o tym, jak pasja może kształtować życie i wpływać na światową kulturę.
PROJEKTANTKA. BIZNESWOMAN. MATKA I ŻONA.
Eleganckie torebki z bursztynem, czerwona szminka i serdeczny uśmiech to znaki rozpoznawcze Bożeny Batyckiej, która na przełomie XX i XXI wieku była jedną z najbardziej znanych Polek, a jej nazwisko – synonimem sukcesu. Przyjaźniła się z artystami, biznesmenami i politykami. Nie dawała tego po sobie poznać, jednak już wtedy jej prywatne życie pełne było dramatów.
ZAUFANIE. UPADEK. NADZIEJA.
W pewnym momencie zaufała nie tym osobom, którym powinna. Pozbawiono ją praw do marki Batycki i odsunięto od prowadzenia firmy. Została z długami i bez środków do życia. Z luksusowej willi trafiła do dwupokojowego mieszkania. Straciła prawie wszystko: małżeństwo, rodzinę, syna, poczucie bezpieczeństwa, zdrowie.
Przez długi czas pod nienaganną prezencją ukrywała problemy. Teraz przerywa milczenie. „Batycka. Gorzki smak sukcesu” to szczera i pełna emocji opowieść o upadku, stracie i nadziei. Napisana z empatią przez dziennikarkę Magdalenę Kuszewską.
Poznaj historię o sukcesie, dramatach i sile, która rodzi się wtedy, gdy wszystko inne się kończy.
Bożena Batycka – projektantka, bizneswoman, ikona mody i stylu. Na przełomie XX i XXI wieku jedna z najbardziej rozpoznawalnych Polek. Jej nazwisko stanowiło synonim sukcesu. Jednak już wtedy jej życie prywatne i biznesowe było pełne dramatów. Pozbawiono ją praw do marki Batycki i odsunięto od prowadzenia firmy. Straciła prawie wszystko: małżeństwo, rodzinę, syna, poczucie bezpieczeństwa, zdrowie. Mimo tych wydarzeń nie straciła nadziei i z optymizmem patrzy w przyszłość.
Magdalena Kuszewska – reporterka związana z „Newsweekiem”. Publikowała także w „Twoim Stylu”, „Pani”, „Elle”, „Polityce”, „Gazecie Wyborczej” czy Onecie. Trenerka komunikacji, ekspertka medialna, podcasterka (Sekielski Brothers Studio, „Zwierciadło”). Autorka i współautorka kilkunastu książek, m.in. Trzeci element. Co zaburza nasze związki, Wojowniczki. Jak czule zawalczyć o siebie, Gładko. O polskim wstydzie, obsesji młodości i intymnych operacjach plastycznych, Pokolenia.
Historia silnej, niezwykłej, „bursztynowej” Bożeny Batyckiej. To opowieść o wielkiej sile i determinacji, o radzeniu sobie pomimo wielu ciosów, jakie zadaje życie. Bezustannie podziwiam Bożenę za jej niekończący się optymizm i słoneczny uśmiech. Książkę polecam wszystkim, którym potrzebna jest wiara w siebie i własne możliwości.
Jolanta Kwaśniewska, pierwsza dama RP w latach 1995–2005, prezeska zarządu fundacji Porozumienie bez barier
Bożena Batycka osiągnęła wielki sukces w świecie mody i biznesu. Do tej pory nikt jednak nie wiedział, jak gorzki miał on smak. Ta książka to spowiedź kobiety, którą życie boleśnie doświadczyło. To opowieść o wzlotach i upadkach, chwilach szczęścia i dramatach. Gotowy scenariusz na film. Historia Bożeny porusza, inspiruje i pozwala uwierzyć w to, że po każdej burzy wychodzi słońce. Mam nadzieję, że tym, którzy mierzą się z przeciwnościami losu, doda siły i „bursztynowej” energii.
Katarzyna Figura, aktorka
Opowiedz o sukcesie, ale przyznaj, ile cię kosztował – takiej uczciwości oczekujemy od ludzi, którym się w życiu powiodło. Bożena Batycka idzie w szczerości dalej: opisuje, jak seria złych zdarzeń – rozpad małżeństwa, dramat syna i odejście drugiego, utrata firmy – zmieniła jej szczęście w smutek. Ta odważna opowieść może być dla autorki terapią, a dla nas memento, by o każdy okruch szczęścia dbać, bo ono bywa kruche. Pytanie, czy można ufać ludziom, czy raczej trzeba patrzeć im na ręce, pozostaje otwarte.
Jacek Szmidt, redaktor naczelny „Twojego Stylu”
W tej autobiograficznej opowieści Maciej Hen wspomina epokę wczesnego PRL-u. Kreśli obraz życia codziennego widziany oczami dziecka. Chłopiec z warszawskiej inteligenckiej rodziny czyta książki, słucha Beatlesów, marzy o zostaniu artystą i przeżywa pierwsze miłości. Jednocześnie odkrywa swoją żydowską tożsamość i mierzy się z narastającym antysemityzmem, który zapowiada wypadki Marca ’68. Obserwujemy, jak do świata bohatera powoli wdzierają się nieufność i strach. Żydzi są zmuszeni „podawać na wyjazd”.
Zapomniane, prześlepione, ukryte - dokumenty osobiste, akta kryminalne, notatki, zdjęcia, wspomnienia. To właśnie z tych strzępków opowieści o osobach uznanych za "ludzi zbędnych" Joanna Ostrowska tworzy wyjątkowy i fascynujący asamblaż. Nierzadko dotarcie do tych źródeł upodabnia pracę autorki do śledztwa historycznego. Często o znalezieniu artefaktu decyduje przypadek oraz intuicja podparta doświadczeniem..
Ślady to z jednej strony zapis "odmieńczego" archiwum badaczki, efemerycznego i płynnego, tworzonego na przestrzeni ostatnich dwóch dekad, z drugiej - próba zmierzenia się z tematem przepisywania historii ludzi, którą z rozmaitych powodów przeoczono w kontekście polskiej pamięci zbiorowej. W poruszającej książce dominują opowieści o osobach nienormatywnych, które przeżyły drugą wojną światową i próbowały odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Niektóre szkice są kontynuacją opowieści z poprzednich głośnych książek Ostrowskiej. Inne ujrzały światło dzienne przez zapośredniczone opowieści osób bohaterskich. Finałowa narracja to historia prababki autorki, o której dowiedziała się kilka lat temu - wcześniej ten rodzinny epizod wydawał się wszystkim "mało istotny".
NIE WSZYSTKO MIEŚCI SIĘ W KADRZE Nie chodzi na skróty, trzyma się swojej drogi i nie boi się mówić, jak naprawdę jest w polskich mediach. Maciej Orłoś – twarz kultowego Teleexpressu, mistrz błyskotliwego komentarza i wytrawny rozmówca – wreszcie zdejmuje krawat i opowiada o tym, czego nie widać na wizji. W szczerej rozmowie z Adrianem Jasińskim prowadzi nas przez swoje życie. Od dzieciństwa z ojcem, opozycyjnym pisarzem Kazimierzem Orłosiem, i dziadkami, wybitnymi intelektualistami, przez studia aktorskie, wyjazdy, na których zachłysnął się Zachodem, trudne początki w teatrze, aż po wielką, niespodziewaną karierę w telewizji, która najpierw go wciągnęła, potem uzależniła, a na końcu wystawiła na próbę. Orłoś pokazuje, jak wyglądała transformacja nie tylko telewizji po 1989 roku, ale też jego własnego życia. I robi to z dystansem, nierzadko prowokując. Odsłania kulisy najpopularniejszego do tej pory programu informacyjnego, wspomina spotkania z gwiazdami wielkiego formatu: Meryl Streep, Oprah Winfrey, Céline Dion, Tiną Turner i Billem Gatesem, a także nieudane wywiady z Jimem Jarmuschem czy Pamelą Anderson. Otwarcie opowiada o trudnych decyzjach, między innymi o odejściu z TVP w 2016 roku, gdy ta zaczęła zamieniać się w propagandową machinę, o odnajdywaniu się w świecie internetu oraz o tym, czego żałuje, i życiu w rozkroku między rodziną a pracą, w której łatwo się zatracić. Dziś znów jest na ekranie – trochę inny, dojrzalszy, lecz niezmiennie spragniony adrenaliny, emocji i światła kamery.
Człowiek Ośmiu Błogosławieństw
Pier Giorgio Frassati (1901–1925) został nazwany przez Jana Pawła II „Człowiekiem Ośmiu Błogosławieństw”. Był młodym studentem, pełnym energii i radości życia, a jednocześnie gorliwym chrześcijaninem oddanym służbie ubogim. Jego świętość dojrzewała w codzienności, w przyjaźniach i w pasji zdobywania górskich szczytów.
Alpinista i świadek wiary
Największą górską przygodą Frassatiego było zdobycie Grivoli – szczytu, który do dziś stanowi wyzwanie nawet dla doświadczonych alpinistów. Jednocześnie angażował się w życie społeczne i religijne, wspierał potrzebujących i zarażał innych entuzjazmem do życia. Jego dewizą było: „Żyć, nie wegetować!”.
Kanonizacja 7 września 2025 roku
Uroczysta msza święta kanonizacyjna odbędzie się 7 września 2025 r. na Placu św. Piotra w Rzymie. Papież Leon XIV ogłosi wtedy świętymi zarówno Pier Giorgia Frassatiego, jak i Carla Acutisa – dwóch młodych ludzi, którzy swoim życiem pokazali, że świętość jest możliwa także dzisiaj.
Książka pełna inspiracji
Publikacja to zbiór opowieści, anegdot oraz modlitw inspirowanych duchowością Frassatiego. To spotkanie z jednym z najbardziej popularnych świętych XX wieku, który pozostaje patronem młodzieży, studentów, alpinistów i wszystkich, którzy pragną łączyć radość życia z głęboką wiarą.
Wciągająca narracja Grażyny Plebanek, osadzona w realiach historycznych, odkrywa przed czytelnikami złożoną historię Apolonii Machczyńskiej-Świątek, kobiety, która stała się symbolem odwagi i poświęcenia. Książka stanowi próbę rekonstrukcji jej życia, zacierającego się w pamięci rodzinnej i w historii. Wraz z autorką wyruszamy w podróż do przeszłości, gdzie fakty mieszają się z emocjami, a każda strona przynosi nowe odkrycia.
Śmierć Apolonii, rozstrzelanej przez nazistów za ukrywanie Żydów, nie jest jedynie dramatycznym epizodem w historii. To wydarzenie, które wstrząsnęło rodziną i lokalną społecznością, stało się częścią narodowego mitu. W książce Plebanek odkrywamy, że publiczna narracja o jej śmierci nie oddaje pełni prawdy o jej ostatnich chwilach oraz o życiu, które skrywało się za rodzinnym milczeniem. Autorka, jako wnuczka Poli, podejmuje się trudnego zadania - przywrócenia pamięci o tej wyjątkowej postaci, łącząc wątki biograficzne z literacką fikcją.
Powieść biograficzna o włoskiej projektantce Elsie Schiaparelli, największej rywalce Coco ChanelElsa, głęboko zraniona zdradą męża, który porzucił ją dla tancerki Isadory Duncan i zostawił samą z córeczką, postanawia opuścić Nowy Jork. Obiecuje sobie, że już nigdy nie będzie zależna od jakiegokolwiek mężczyzny. Przyjeżdża do Paryża i szuka ścieżki życiowej, która pozwoli jej utrzymać siebie i małą Gogo oraz zapewnić dziewczynce - chorej na porażenie dziecięce - specjalistyczne leczenie.Przypadek sprawia, że Elsa odkrywa u siebie talent do projektowania strojów. Dzięki pomocy przyjaciół tworzy pierwszą kolekcję ubrań, a ta staje się zwiastunem rewolucji w powojennej modzie. Schiaparelli szybko zostaje uznana za najoryginalniejszą projektantkę w Paryżu, jej stroje noszą największe gwiazdy Hollywood, a sama Elsa nawiązuje współprace artystyczne z Salvadorem Dalim czy Manem Rayem. Sukces ma jednak swoją ciemną stronę - przez wymagającą pracę, dzięki której Elsa zdobywa środki na leczenie Gogo, cierpi jej relacja z córką. Czy kobiecie uda się pogodzić karierę z opieką nad ukochanym dzieckiem? Elsa musi także zdecydować, czy warto dać miłości kolejną szansęHistoria jednej z najodważniejszych postaci w historii mody XX wieku, autorki wielu słynnych projektów, między innymi sukni z homarem, w której pozowała księżna Windsoru Wallis Simpson, swetra z wydzierganą kokardą, modnych do dzisiaj żakietów z przerysowanymi, watowanymi ramionami, spódnicospodni, szortów, kreacji w kolorze ostrego różu czy lnianych sukienek.Niesamowity portret odważnej i zdeterminowanej wizjonerki. Agns Gabriel oddała ducha międzywojnia i w porywający sposób zobrazowała ówczesną sytuację kobiet we Francji i ogólnie w Europie. Stworzyła naprawdę mądrą powieść.EKZ BibliotheksserviceWzruszająca powieść o kobiecie, która przekuła modę w sztukę i której projekty oczarowały całe Hollywood."Bcher"
Najbardziej wstrząsająca i brutalna książka o II wojnie światowej. Prawdziwa aż do bólu!Guy Sajer jako kilkunastolatek wyruszył w 1942 roku w szeregach Wehrmachtu na front wschodni. Początkowo służył w jednostce transportowej, a latem 1943 roku zgłosił się na ochotnika do Dywizji "Gross Deutschland". Marzył o przygodzie, lecz musiał desperacko walczyć o przetrwanie. Jego wspomnienia są wyjątkowe, to zapis wydarzeń "oglądanych oczyma siedemnastoletniego młodzieńca, który przeżywać musi to, co wielu dojrzałym mężczyznom niełatwo byłoby znieść". Ta jedyna w swoim rodzaju opowieść o wojnie nawet dzisiaj poraża ładunkiem grozy i naturalizmu: plastyczne opisy walk i ich skutków, straszliwych ostrzałów artyleryjskich z "organów Stalina", mrozów i głodu podczas rosyjskiej zimy, chaosu i przerażenia żołnierzy z pierwszej linii, często pozostawianych samym sobie. Sajer jako niezmiernie wrażliwy obserwator ma niespotykany dar opisywania wydarzeń, sytuacji i stanów ludzkiego ducha z ogromną ekspresją. Jego relacja jest tak żywa i autentyczna, że wręcz współodczuwa się z nim cały wojenny koszmar.Zbyt wielu ludzi zapoznaje się z wojną tak, że ich to nie drażni. Grzejąc tyłek w miękkim fotelu albo leżąc w łóżku, spokojnie czytają historię Verdun czy Stalingradu, niewiele z tego rozumiejąc, by nazajutrz powrócić do swoich spraw Nie! Te książki trzeba czytać w niewygodzie, na siłę; uważając, że ma się szczęście, bo nie musi się pisać do rodziny, siedząc tyłkiem w błocie na dnie transzei. Trzeba je czytać w najtrudniejszych sytuacjach, kiedy nic się nie udaje, ażeby uzmysłowić sobie, że kłopoty w czasie pokoju to jedynie błahostki, za które niepotrzebnie płacimy siwymi włosami. - Guy Sajer, Zapomniany żołnierz.Niewiele książek może się równać z tą pod względem siły uczuć, głębi autoanalizy czy ekspresji opisów walk. To wyjątkowe wspomnienia, trzeba je przeczytać. - "Library Journal"Uniwersalny język i uniwersalna, zdawałoby się, narodowość. Autor jest po prostu człowiekiem. - "Chicago Sun-Times"Sajer mówi otwarcie o swoich motywach, które skłoniły go do podzielenia się z nami swoją historią: Do tego ogranicza się właściwie moje zadanie - przekazać z jak największą siłą wyrazu krzyki dochodzące z rzeźni. Niewątpliwie mu się to udało. Książka ta pozostaje ponadczasowa, bo niesamowicie wnikliwie opisuje psychikę żołnierza podczas wojny. - "Military Review"
Autobiografia prof. dr hab. Wojciecha Łączkowskiego została ujęta w niezwykłą formę literacką – wewnętrznego dialogu. Na tle panoramy polskich dziejów w wieku XX i XXI, Profesor opowiada historię swojego życia, odnosząc ją do dokonujących się równocześnie przemian społecznych, gospodarczych i ustrojowych. Towarzyszy temu ocena wskazująca, jakie znaczenie w życiu każdego człowieka ma rodzinny dom oraz wartości w tym domu kształtowane i uzupełniane przez kolejne pokolenia. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i jego Wydział Prawa, uniwersytecka wspólnota, uniwersyteckie indywidualności stanowią nić przewodnią wspomnień Profesora, będących autentycznym dokumentem minionej epoki, utrwalających pamięć o historii Uniwersytetu.
Emocje, rodzinne niesnaski, miłość i zdrada.W kwietniu 1518 roku po długiej podróży Bona Sforza przybywa do Krakowa. Król Polski zakochuje się w młodej i ślicznej żonie. Tymczasem na Wawelu charyzmatyczna i wykształcona królowa, spokrewniona z Katarzyną Sforzą i spowinowacona z Lukrecją Borgią, budzi dystans, ciekawość, a zarazem lęk. Gdy zaczyna budować stronnictwo antyhabsburskie, niechęć do niej wzrasta. Oczkiem w głowie matki staje się jedyny syn, a córki Bony zostają zepchnięte na boczny tor. Gdy Zygmunt August poślubia najpierw Elżbietę Habsburżankę, a potem Barbarę Radziwiłłównę, Bona czuje, jak traci grunt pod nogami, a śmierć małżonka staje się dla niej kolejnym ciosem. Opuszczona przez syna i zdradzona przez dotychczasowych sojuszników, mimo osamotnienia nie zamierza ustąpić przed królem. Śmierć Barbary daje Bonie nadzieję, że jeszcze może pogodzić się z synem, przekonać go, by poślubił francuską królewnę i umocnił królestwo.
Urodzony we Lwowie Ludwik Fleck (1896-1961) - lekarz, mikrobiolog i filozof nauki doświadczył międzywojennego antysemityzmu. Po wybuchu wojny w getcie lwowskim pracował nad innowacyjną szczepionką na tyfus. Był więźniem Auschwitz i Buchenwaldu. Jego wiedza i mądrość pozwoliły mu ocalić życie własne i wielu innych.Po wojnie odbudowywał polską naukę i edukację medyczną w Lublinie i Warszawie. Jego wybitne osiągnięcia nie zostały jednak docenione, padł ofiarą antyżydowskiej nagonki, a ostatnie lata spędził w Izraelu. Dorobek filozoficzny Flecka wyprzedzał swoją epokę, został odkryty i doceniony na świecie w latach 60.Książka powstała na bazie wieloletnich badań autorek w Polsce, Ukrainie, Niemczech i Izraelu.Wyrastający ponad swoje czasy Ludwik Fleck czuł się Polakiem, ale jako Żyd z urodzenia był przez polskich antysemitów odksztuszany i odpluwany z pogardą. To kolejna książka boleśnie demitologizująca polski Lwów. Wynalazca łatwej w produkcji szczepionki na tyfus plamisty nie znalazł antidotum na ludobójcze szaleństwa XX wieku. Poruszająca historia o woli przetrwania w czasach Zagłady i pokrzepiająca przypowieść o potędze myśli, która nie ginie, a odradza się w pracach naśladowców! Naprawdę warto!Jarosław KurskiCzytałam z rosnącym podziwem: ileż w człowieku może przetrwać dobra, godności i umiłowania do rozumu, mimo mroków losu polskiego Żyda XX wieku. To hołd dla człowieka, który w wiedzy widział drogę przetrwania - i sens. Jest to też opowieść o czekaniu - na wyzwolenie, na oddech od nienawiści "z powodu swojej twarzy". Na uznanie. Wszystko to, jeśli przychodziło, to spóźnione i gorzkie. Zakończmy to czekanie. Czytajmy o Flecku i przyznajmy mu należne miejsce w historii. To książka pisana cierpliwie, wychodzona ścieżkami życia bohatera. Gratuluję Autorkom.Karolina Głowacka, Radio NaukoweTo nie tylko biografia człowieka, który - gdyby tylko jego losy potoczyły się trochę inaczej - mógłby być dziś jednym z najsłynniejszych myślicieli XX wieku.To także opowieść o sile ducha w starciu ze złem i terrorem, o lojalności, przetrwaniu i cenie, jaką płaci się za niezależność. Napisana z imponującym rozmachem, oparta na latach badań, podróży i nieznanych wcześniej źródłach. A przy tym prawdziwie poruszająca. Bardzo polecam.Tomasz Stawiszyński
Tadeusz Baird (1928-1981) - polski kompozytor działający w II połowie XX wieku. Baird był erudytą, osobą niezwykle zaangażowaną w sztukę, twórcą świadomym zagrożeń i problemów współczesnego świata, działającym w poczuciu swoistej misji. Traumatyczne przeżycia z czasów II wojny światowej oraz przełomu lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku uformowały jego osobowość - niezwykle wymagającą od siebie i innych. Nagła śmierć zamknęła jego trzydziestodwuletni okres powojennej aktywności, której efektem jest zbiór 54 kompozycji, muzyka do 63 sztuk teatralnych oraz 40 filmów, liczne wypowiedzi na łamach prasy i radia. Biografia wydane w serii Małe Monografie przybliża tego wybitnego artystę szerokiemu gronu czytelników.
From the international bestselling author comes an unmissable new un-telling of the life of one of the most captivating and misrepresented female figures in history.
Cleopatra, Egyptian Princess, grows up the favoured daughter of the Pharoah, hiding amongst the scrolls in the great library of Alexandria with her beloved slave Charmian, longing for the chance one day to write her own story.
Then when her father dies, willing that Cleopatra rule with her selfish brother Ptolemy, danger stirs. As the young Egyptian Queen sails the Nile to greet her people, he plots to destroy her and take the throne for himself.
But while Ptolemy has the power of Egypt behind him, Cleopatra has her wits. And when the great Caesar arrives from Rome, she realises he could be the key to her salvation - though courting this powerful man could cost her everything.
Can Cleopatra save her life, her throne and her beloved Egypt and finally write her own history?
Nikifor genialny twórca, jeden z najwybitniejszych malarzy naiwnych, niezrównany kolorysta, który wypracował niepowtarzalny styl, pierwsze źródło natchnienia czerpiąc z cerkiewnych obrazów. Urodził się 21 maja 1895 roku w Krynicy-Wsi jako Epifaniusz Drowniak, syn Rusinki Eudokii, zmarł 10 października 1968 roku w Foluszu jako Nikifor Krynicki. Tę nową zafałszowaną tożsamość nadano mu sześć lat przed śmiercią, sądownie, bez jego udziału, z inicjatywy Miejskiej Rady Narodowej w Krynicy.Nikifor. Łemko okradziony z tożsamości zawiera niepublikowane wcześniej 73 dokumenty z procesu o przywrócenie Nikiforowi imienia i nazwiska Epifaniusz Drowniak, odbywającego się w latach 19962003 przed sądami w Gorlicach, Nowym Sączu i Muszynie. Dziś można stwierdzić że po 1945 roku w Polsce nie toczył się podobny proces sądowy, kiedy dawni milczący i podporządkowani upominali się o swoją przeszłość, usuwając przeszkody na drodze ku jej samodzielnej interpretacji. Zjednoczenie Łemków dążyło do tego, aby ich rodak i reprezentant nosił prawdziwe imię i nazwisko: Epifaniusz Drowniak. A sąd po długotrwałych perypetiach formalnoprawnych podjął się rzetelnej próby archeologii biograficznej i kulturowej zrekonstruowania mechanizmów stojących za zapomnieniem Drowniaka i pojawieniem się Krynickiego. [Fragment Wstępu]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
