Doświadczenia Piotra Nowina-Konopki na tle przemian polityczno-społecznych ostatnich dekad.
Książka to zapis rozmów przeprowadzonych przez Andrzeja Brzezieckiego z Piotrem Nowina-Konopką. Autor dzieli się w niej wspomnieniami z życia prywatnego i zawodowego, ukazując swoje doświadczenia na tle przemian polityczno-społecznych ostatnich dekad.
Publikacja obejmuje historię rodu, działalność opozycyjną w PRL, a także późniejsze zaangażowanie w politykę europejską, działalność edukacyjną i służbę dyplomatyczną. Osobista opowieść łączy się z refleksją nad miejscem Polski w Europie oraz rolą instytucji państwowych i religijnych we współczesnym świecie.
Publikacja składa się z 16 rozdziałów, z których każdy stanowi osobny epizod z życia autora:
„Hulajnogą do wolności” – opowieść o dzieciństwie, rodzinnych korzeniach i pierwszym doświadczeniu wolności;
„Obok polityki” – refleksja nad miejscem człowieka myślącego niezależnie w realiach PRL-u;
„Moją siłą była jawność” – o odwadze, prawdzie i roli przejrzystości w życiu publicznym;
„Od marazmu do nadziei” – obraz przemian lat 80., narodzin „Solidarności” i nowej nadziei dla Polski;
„Pociąg do Warszawy” i „U generała” – kulisy wejścia do polityki i kontaktów z generałem Jaruzelskim;
„Za Mazowieckim, ale nie przeciw Wałęsie” – o lojalności, różnicach i trudnych wyborach w wolnej Polsce;
„Dwie Unie”, „Gra w kolory?” i „Europa, czyli Schuman i szprot a sprawa polska” – refleksje nad integracją europejską i miejscem Polski w UE;
„Natolin” – wspomnienie lat pracy dydaktycznej i wychowywania przyszłych elit europejskiej służby dyplomatycznej;
„Między Brukselą i Waszyngtonem” – dyplomatyczne doświadczenia i kulisy relacji transatlantyckich;
„U progów apostolskich” i „Ambasador” – osobisty portret dyplomaty w Watykanie;
„Papież Wojtyła i Papa Bergoglio” – spotkania z dwoma papieżami i refleksje z czasów przedstawicielstwa dyplomatycznego w Stolicy Apostolskiej;
„Wszystko dobre, co się dobrze kończy” – podsumowanie opowieści z właściwym autorowi dystansem i poczuciem humoru.
Publikacja skierowana jest do osób zainteresowanych historią najnowszą, współczesną polityką, stosunkami międzynarodowymi oraz relacjami między państwem a Kościołem. Forma rozmowy sprawia, że książka jest przystępna, choć porusza również tematy wymagające refleksji. To propozycja zarówno dla czytelników zawodowo związanych z życiem publicznym, jak i dla tych, którzy szukają osobistej perspektywy świadka i uczestnika przemian ostatnich dekad.
Piotra poznałem w Gdańsku, w czasach słusznie minionych. (…) Zawsze odbierałem go jako człowieka wiernego Kościołowi katolickiemu, ale nie bezkrytycznego wobec tej instytucji. Był zdecydowanie antykomunistyczny i konserwatywny w duchu Jacka Woźniakowskiego. Był w nim, i dalej jest, ten sam co u Jacka rys patriotyczno-ziemiański, ale właśnie w dobrym wydaniu, czyli skierowany ku demokracji, ku Polsce chrześcijańskiej, a zarazem otwartej na inne światopoglądy.
Adam Michnik
Jako polityk Piotr potrafił współpracować blisko i owocnie z kilkoma jakże różnymi postaciami i osobowościami: z Lechem Wałęsą jako jego rzecznik prasowy, z Wojciechem Jaruzelskim jako minister stanu z ramienia „Solidarności” w Kancelarii Prezydenta czy z Tadeuszem Mazowieckim jako sekretarz generalny Unii Demokratycznej. Zarazem pozostawał zawsze sobą (...), będąc państwowcem, Europejczykiem wspólnotowym, otwartym katolikiem ze szkoły Turowicza, Malewskiej czy Stommy.
Henryk Woźniakowski
Polskie tłumaczenie amerykańskiego bestsellera prawniczego Letters to a Young Lawyer autorstwa prawnika-legendy Alana Dershowitza.
Jako obrońca zarówno sprawiedliwych, jak i tych mniej prawych, Alan Dershowitz stał się jednym z najbardziej znanych i bezkompromisowych adwokatów w Stanach Zjednoczonych.
Brał udział w głośnych procesach broniąc m.in. Natana Szaranskiego, Clausa von Bülowa, Michaela Milkena i Mike’a Tysona. W najbardziej spektakularnym procesie w 1995 r. skutecznie wybronił gwiazdę futbolu amerykańskiego O.J. Simpsona od zarzutu morderstwa jego byłej żony i jej przyjaciela. W 2020 r. dołączył do zespołu obrońców Donalda Trumpa podczas procedury impeachmentu w Senacie, która zakończyła się w lutym 2020 roku uniewinnieniem.
Listy do młodego prawnika to seria 37 esejów, w których Dershowitz z pasją i elokwencją dzieli się bogactwem swoich doświadczeń, pisząc o życiu, prawie i o tym, co naprawdę znaczy być dobrym prawnikiem – i dobrym człowiekiem.
Ze wstępu Alana Dershowitza:
„(…) Pośród najczęściej zadawanych mi pytań padają te dwa: „Jak znalazłeś się tam, gdzie jesteś?” oraz „Jak zaplanowałeś swoją interesującą karierę?”. Uczciwa odpowiedź na nie to: „Zupełnie przez przypadek”. Nie miałem wielkiego planu czy starannego projektu, otrzymałem też niewiele wskazówek od innych. Zaczynałem, mając nadzieję zostać osiedlowym adwokatem na Brooklynie (moja matka miała już wybrany lokal). Potem, kiedy dobrze szło mi na studiach prawniczych, zdecydowałem się zostać profesorem prawa. Następnie podjąłem decyzję o przyjęciu kilku klientów, by poszerzyć swoje zawodowe zaplecze i podnieść poziom umiejętności dydaktycznych. Później postanowiłem pisać felietony i artykuły. Potem zacząłem pisać książki, co nierozerwalnie wiąże się z wygłaszaniem publicznych wykładów. Ostatecznie zdecydowałem, że ta mieszanka mi się podoba. Pracuję zbyt ciężko, obrażam zbyt wielu ludzi, wywołuję za dużo kontrowersji i jestem zbyt prowokacyjny. Słowem: generuję za dużo hucpy. Doświadczyłem dość różnorodności, jakie przynoszą życie i praktyka prawnicza, więc może moje doświadczenie pomoże innym w dokonywaniu ich własnych wyborów. (…)”
Ze wstępu Wojciecha Bergiera:
„(…) Listy Dershowitza wymagały jedynie przekładu, tłumaczenia, ale nie wytłumaczenia. Książka ta, mimo że pisana z perspektywy amerykańskiego adwokata wiele lat temu, nie musi być opatrzona szerszym wyjaśnieniem. Problemy, o których pisze Alan Dershowitz, znane są każdemu z nas.
Gdzie się nauczyć praktyki adwokackiej?
Czym jest zwątpienie w sens wykonywanego zawodu?
Jak sobie radzić z porażką na sali sądowej?
Jakie są granice ryzyka podejmowanego w sprawie?
Czy można być uczciwym w zawodzie prawnika?
I najważniejsze pytanie, które przewija się przez całą książkę: jak być dobrym człowiekiem?
Brzmi to znajomo…
Dershowitz obnaża miałkość systemu wymiaru sprawiedliwości, pokazuje, jak trwałym szwem hipokryzji jest ten system połączony: akademicy, sędziowie, adwokaci, prokuratorzy, politycy, biznesmeni.
Nie jest to jednak opowieść frustrata, ale jasny przekaz do tytułowego „młodego prawnika”. Listy pisane sine ira et studio, w których nadawca, profesor Dershowitz, analizuje pułapki zawodu.
Czy po lekturze listów zostaniemy podniesieni na duchu? Chyba nie. Czytelnik prawnik będzie raczej skłonny do refleksji nad miejscem na prawniczej drodze, w którym się wszyscy znajdujemy. (…)”
Przenikliwa… dająca do myślenia… unika utartych frazesów i pompatycznych peanów na cześć zawodu, które dominują w większości książek tego gatunku.
The Weekly Standard
Dershowitz w barwny i przekonujący sposób pokazuje nowicjuszom, z czym tak naprawdę będą musieli się zmierzyć.
The Washington Post
Kwintesencja Dershowitza: błyskotliwy, elokwentny i bezkompromisowo szczery w swoich opiniach.
Kirkus Reviews
Jacek Dubois – adwokat karnista z ponaddwudziestoletnią praktyką. Żartuje, że na salę sądową jest skazany genetycznie, a sztafeta z prawniczymi genami trwa już od czterech pokoleń. Uważa się za szczęściarza – wykonuje pasjonujący zawód, który nieustannie go fascynuje.
Oddajemy w Państwa ręce zbiór niezwykłych prawniczych opowieści – zawsze śmiesznych, choć czasem strasznych. To wykwintna lektura dla wszystkich chcących poczuć nastrój sali sądowej i poznać galerię ludzkich typów w najdziwniejszych sytuacjach, które –jak się okazuje – zdarzają się nie tylko w filmach.
Dla mecenasa Jacka Dubois sala sądowa to miejsce tętniące życiem. Dostrzega i opisuje zarówno rozgrywające się tam dramaty, jak i sceny żywcem wyjęte z komedii. Jego felietony to wypełnione dreszczykiem emocji zabawne, często celnie szydercze sądowe opowieści. Gorąco polecam.
Czesław Jaworski
Dotąd czytałem dzieciakom książki Autora. Teraz czytam „sam sobie”. Szczerze uśmiałem się zarówno z jego rozważań nad kondycją polskiej Temidy, jak i z niezliczonych przygód, nie tylko tych z sali sądowej. Przy okazji dowiedziałem się też czegoś optymistycznego – we Francji statystycznie 15% mężów nie jest biologicznymi ojcami przypisywanych im dzieci, w Polsce tylko 10%... Uff!
Robert Gwiazdowski
Lektura świetnych felietonów pióra Jacka Dubois rozbawiła mnie do łez. Czytając jak Temida funkcjonuje w ciągłym kalejdoskopie niedorzeczności i absurdów, zastanawiałem się jak to jest możliwe. Choć sam, przeglądając sprawy trafiające do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, mógłbym dostarczyć autorowi materiał na kilka następnych zbiorów. Śmiejmy się więc.. Z pełną świadomością, że to śmiech przez łzy…
Adam Bodnar
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
