„Myśleć jak antropolog to nowoczesne, zwięźle i potoczyście napisane wprowadzenie do jednej z najbardziej inspirujących dyscyplin humanistycznych. Autorzy w sposób kompetentny zaznajamiają czytelnika z kluczowymi pojęciami, tematami i problemami tej nauki, doskonale łącząc merytoryczność wywodu z odniesieniami do codziennych doświadczeń uczestnika współczesnej (pop)kultury”.
Z recenzji prof. Waldemara Kuligowskiego
Książkę ilustrujemy bogatym, liczącym ponad 200 pozycji, wyborem ilustracji i rycin. Ponieważ autentycznych wytworów rodzimej twórczości nie ostało się zbyt wiele, w niezbędnych wypadkach posługujemy się pracami zagranicznych autorów, jeśli przedstawione w nich istoty demoniczne wykazują cechy zbieżne z wyobrażeniami Polaków.
Francuski antropolog Marc Augé jest znaczącą postacią współczesnej humanistyki. Jego esej o zapomnieniu nie pretenduje do próby wyjaśnienia, czym jest pamięć ludzka, i nie sięga do rozległych rozważań na ten temat w literaturze przedmiotu. Jest raczej wyprawą etnologa na obszar jego własnego doświadczenia, szczególnie bogatego w różnorodne przeżycia świata. To relacja francuskiego człowieka miasta, który jako badacz poznaje wieś afrykańską, lecz mimo przeżytej fascynacji nie zostaje tam, lecz wraca do wielkiej europejskiej metropolii. Przemyślenia wynikłe z tego powrotu i to, co dostrzegł po latach przeżytych w Afryce, rozszerzają się na cały ponowoczesny rozwinięty świat i pozwalają świeżym okiem dostrzegać dokonujące się zmiany i klasyfikować wyłaniające się formy.
Jean Clottes - archeolog specjalizujący się w sztuce ściennej górnego paleolitu, był głównym konserwatorem dziedzictwa narodowego we francuskim Ministerstwie Kultury oraz przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Sztuki Naskalnej (Comité international d'art rupestre). Kierował pracami badawczymi w grocie Chauveta. David Lewis-Williams - archeolog i antropolog społeczny, szef Instytutu Badań Sztuki Naskalnej (Rock Art Research Institute) w Johannesburgu. Badacz sztuki i wierzeń plemienia San. Był prekursorem nowego podejścia do praktyk szamańskich z okresu paleolitu. Prehistoryczni szamani. Trans i magia w zdobionych grotach to książka poświęcona malowidłom i rytom jaskiniowym we Francji i Hiszpanii. Kluczem do zrozumienia bogactwa i zróżnicowania tej sztuki jest rola, jaką odgrywała ona w obrzędach szamańskich. Pierwsze wydanie Prehistorycznych szamanów wywołało falę dyskusji w świecie naukowym. W tej edycji autorzy odpowiadają swoim polemistom. "Autorzy rzetelnie przedstawiają współczesny stan - z jednej strony - niezwykle bogatych badań nad szamanizmem, z drugiej - żmudnych studiów nad tzw. sztuką paleolityczną oraz stuletnich już dziejów prób jej interpretacji. Po czym przystępują do własnej, brawurowej jej wykładni, właśnie uciekając się do paraleli szamanistycznej". z recenzji Leszka Kolankiewicza "Pozostaje pytanie - najciekawsze, ale i najtrudniejsze zarazem - po co właściwie ci prymitywni ludzie zadawali sobie tyle trudu, by wykonywać te wszystkie dzieła sztuki, które - najwyraźniej - do niczego konkretnego nie służyły. To właśnie ta pozorna bezużyteczność działalności artystycznej - wszelkiej, nie tylko figuratywnej (na przykład pieśni i tańca, tak powszechnych u wszystkich pierwotnych ludów żyjących do dziś na Ziemi) sprawiała zawsze badaczom najwięcej trudności". ze wstępu Marcina Ryszkiewicza
W niniejszym zbiorze proponujemy różne perspektywy ujmowania ciała, z jednej strony jako biologicznego organizmu rządzonego fizjologią i popędami, z drugiej - jako organizmu społecznego modelowanego przez kulturę.
W cieniu drzewa wiar. Studia nad kulturą religijną na pograniczach Slaviae Orthodoxae
Koedytent: Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego
W każdej tubylczej społeczności, z którą się zetknąłem, odkrywałem opowieści o przeszłości, będące zarazem OPOWIEŚCIAMI O TOŻSAMOŚCI, wskazując na silne poczucie dziedzictwa odrębnego od dziedzictwa białego człowieka. Narracje o tym, kim są i jak siebie postrzegają współcześni Indianie ze Wschodniego Wybrzeża, są głównym tematem analizy w niniejszej książce.
Znana definicja głosi, że „człowiek to zwierzę polityczne”. Czy to połączenie jest faktycznie tak oczywiste, jak nam się wydaje? Francuski socjolog Bruno Latour sięga po argumenty z dziedziny filozofii, socjologii wiedzy i antropologii porównawczej, z rozmysłem buduje paradoksy i kwestionuje nasze schematy myślowe. W efekcie roztacza przed czytelnikami wizję „nowej Konstytucji” - nowego, zrewolucjonizowanego kolektywu politycznego, w którym rozróżnienie na ludzi i nie-ludzi będzie mniej ważne niż zachowanie ciągłości debaty politycznej i powszechna odpowiedzialność za nasz wspólny świat. Nie-ludzka polityka to pierwsza książka Brunona Latoura publikowana w języku polskim.
Bruno Latour (1947) francuski filozof i antropolog, wykładał w szkołach inżynierskich - najpierw w CNAM, następnie w Ecole des Mines. W 1982 r. wszedł w skład ekipy Centrum Socjologii Innowacji. Od września 2006 r. jest profesorem nauk politycznych w Centrum Socjologii Organizacji (CSO). W czerwcu 2007 r. został wicedyrektorem prestiżowych Sciences Po do spraw polityki naukowej. Opublikował m.in. La vie de laboratorie (Życie laboratorium, wspólnie ze Steve’m Woolgarem, 1988), Les Microbes: Guerre et paix (Wojna i pokój mikrobów, 1984) oraz La science en action (Nauka w działaniu, 1989).
Książka zawiera ogólną charakterystykę doktryn kilkunastu myślicieli powszechnie zaliczanych do najwybitniejszych twórców doktryn prawa natury i kilku doktryn pochodzących od klasyków jakby "zbiorowych".
Książka kierowana jest do tych wszystkich, których interesują uwarunkowania człowieczego bytu psychofizycznego, społecznego, politycznego.
Duchowe moce zwierząt
Choćbyś był bogaty, jak Bill Gates...
Nawet, jeśli będziesz wpływowy niczym prezydent USA...
Gdybyś nawet wywierał wpływ na płeć przeciwną niczym James Bond...
Nie osiągniesz pełni szczęścia. Bo prawdziwie szczęśliwy człowiek to ktoś, kto w pełni rozumie siebie i swoje potrzeby. To ktoś, kto wie, że nie będzie żałował żadnego swego czyny i cokolwiek zrobi, postąpi słusznie. To ktoś, kto czuje prawdziwą wdzięczność za każdy powiew wiatru na swym policzku.
Dowiedz się, jak osiągnąć prawdziwą harmonię wewnętrzną. Poznaj język przyrody i zastosuj się do rad swych zwierzęcych opiekunów. Wykorzystaj swe niepowtarzalne zdolności. To nie przypadek, że jednym z najszczęśliwszych świętych być święty Franciszek z Asyżu, który rozmawiał ze zwierzętami. Poznaj ich mowę już dziś!
?Profesor Henryk Piluś podejmuje w swym studium temat, który nie był w żaden sposób opracowany. Zamierzenie i wyzwanie które staje przed Henrykiem Pilusiem jest ogromne. Miał on do dyspozycji jedynie surowy materiał do opracowania, do poznania wreszcie do interpretacji. Punktem wyjścia jest tu spotkanie chrystocentryzmu z antropocentryzmem i problem nowej koncepcji w chrześcijańskiej wizji człowieka podbudowanej ze strony współczesnych nurtów filozoficznych (?). Henryk Piluś ukazuje antropologię chrystologiczną, która znajduje swój wzór osobowy człowieka w Chrystusie, co znajduje odbicie w dokumentach papieskich upatrujących w chrystologii uzupełnienie antropologii chrześcijańskiej, a może i ogólnoludzkiej. Dopełnieniem antropologii chrześcijańskiej w ujęciu Jana Pawła II winna być historyczność człowieka wysuwana niewątpliwie pod wpływem filozofii współczesnej. Historyczność ludzka, w której nieustannie objawia się Bóg, który stwarza ludzi do wszystkich uwarunkowań historycznych, społecznych, kulturowych i kosmicznych. Historia ludzka jest historią Boga wśród ludzi i w zasadzie nie ma przeciwstawienia między sacrum a profanum?. - z recenzji ks. prof. zw. dr. hab. Jerzego Lewandowskiego
Badania terenowe są differentia specifica antropologii, zarazem jedną z podstaw etosu antropologicznego, jak i tym elementem dyscypliny, który jest najchętniej przejmowany przez nauki społeczne.
Książka przybliża historię antropologicznych badań terenowych oraz konsekwencje wynikające z przedłużonego i intensywnego kontaktu z polem badawczym. Autor, unikając metodologicznego i filozoficznego żargonu, pokazuje omawiane zagadnienia na przykładzie doświadczeń antropologów. Ukazane w książce antropologiczne going native to fascynujące relacje, w których nauka styka się z przygodą. Zarazem znajomość historii metody i jej immanentnych ograniczeń to kluczowe elementy przygotowania przyszłych badaczy terenowych.
Hebrajsko- polski przekład interlinearny Pięcioksięgu to pierwsze w Polsce tego typu dzieło przybliżające najbardziej podstawowy zbiór Biblii Hebrajskiej. Księga Rodzaju, Księga Wyjścia, Księga Kapłańska, Księga Liczb oraz księga Powtórzonego Prawa otwierają całość ksiąg świętych Starego Testamentu. Na tym zbiorze, który w kanonie nosi nazwę Tora, opierają się dwa pozostałe zbiory, czyli Prorocy i Pisma. Tora jest owocem wiary biblijnego Izraela, a dzięki temu fundamentem wiary i tradycji chrześcijańskiej oraz żydowskiej. Istnieje kilkanaście tłumaczeń Pięcioksięgu i poszczególnych jego ksiąg na język polski, ale teraz otrzymujemy możliwośćdokładniejszego poznawania oryginału i porównywania istniejących przekładów. Wielką pomocą w solidnych studiach biblijnych, teologicznych oraz innych jest właśnie dosłowny przekład tekstu hebrajskiego na język polski, zaopatrzony w transliterację oraz kody gramatyczne i indeks rdzeni. Wszyscy zainteresowani Pismem Świętym i jego orędziem otrzymują możliwość samodzielnego studium, sprzyjającego rozwiązywaniu rozmaitych problemów egzegetycznych i teologicznych. Ponieważ biblia współtworzy fundamenty kultury europejskiej i światowej, interlinearny przekład Pięcioksiągu jest adresowany nie tylko do biblistów i teologów, ale do wszystkich, którzy pragną lepiej poznać korzenie, z których wyrasta nasza duchowa tożsamość. Ks. prof. dr hab. Waldemar Chorostowski
Antologia najważniejszych tekstów antropologicznych została pomyślana jako uzupełnienie podręcznika Ewy Nowickiej Świat człowieka – świat kultury. Podzielona na 9 tematycznych bloków, obejmujących w sumie 40 tekstów źródłowych, przedstawia najważniejsze nurty antropologicznego myślenia oraz kluczowe dla tej dyscypliny prace, począwszy od Lewisa Morgana, przez Marcela Maussa, Franza Boasa, Ralpha Lintona, Ruth Benedict, aż po Bronisława Malinowskiego i Claude’a Levi-Straussa.
Dionizos był jednym z najpopularniejszych bogów świata starożytnego i czczono go wszędzie tam, gdzie dotarła kultura grecka, ale tylko w Rzymie jego czcicieli spotkały represje ze strony władz. Zbieg okoliczności, czy efekt świadomej polityki.
Jednym z centralnych motywów pisarstwa Josepha Conrada jest konfrontacja wiedzy dyskursywnej z doświadczeniem kontekstu kulturowego. Stawiając swych bohaterów w sytuacji transgresji, pisarz pokazuje, że to, co obce, inne, nigdy nie może zostać w pełni oswojone, zinterpretowane. Conrad ostrzega, że nie wolno nam łudzić się, że istnieje spójny kulturowo świat, który można ogarnąć za pomocą uniwersalnego modelu poznawczego. Wsparta na nauce wiedza przestaje być uniwersalna, kiedy zostaje przeniesiona w obcy kulturowo kontekst lub kiedy jej dyskursy pojawiają się nieoczekiwanie w nowych konfiguracjach.
Tom stanowi kontynuację serii ,,Pragmatyka Komunikacji Interpersonalnej". Czytelnik uzyska tutaj informacje dotyczące zarówno społecznych, jak i biologicznych oraz rozwojowych aspektów skutecznego komunikowania się. Dowie się między innymi, jakie czynniki odgrywają istotną rolę podczas rozmowy kwalifikacyjnej, dlaczego relacje między nauczycielem i uczniami nie zawsze są udane, a także jak należy rozmawiać na drażliwe tematy. Znajdzie również dane charakteryzujące język figuratywny, język humorystyczny, język haseł politycznych oraz język kobiecy.
Współczesne nauki humanistyczne, dążąc do wiernego opisu zmieniającej się rzeczywistości społecznej, także w zakresie przeżyć duchowych zbiorowości nowoczesnych i ponowoczesnych, szukają adekwatnych terminów, za pomocą których zmiany można by wyjaśnić w możliwie wyczerpujący i pełny sposób. Religioznawcy, którym bliska jest funkcjonalna definicja religii, zauważyli, że współczesny człowiek znacznie częściej posługuje się terminem 'duchowość' na oddanie swoich przeżyć, dawniej sytuowanych przez niego w sferze religijnej. Coraz częściej pojęcie religii kojarzone jest raczej z doświadczeniem sacrum zapośredniczonym przez instytucje, podczas gdy duchowość obejmuje sferę duchowych doświadczeń człowieka dokonujących się także poza Kościołem, czy szerzej poza sferą transcendentnego sacrum. Liczni badacze wskazują, iż w pojęciu tym znajduje swoje odzwierciedlenie proces prywatyzacji religii i indywidualizacji religijnych światopoglądów. Prezentowany tom wpisuje się w debatę naukową na temat nowej duchowości, odzwierciedlając różnorodność definicyjną, która została zarysowana we wstępie. Przedstawione teksty omawiają główne problemy związane ze specyfiką nowej duchowości we współczesnych społeczeństwach przynależnych do kręgu kulturowego Zachodu.
Trudno, może poza Lévi-Straussem, znaleźć antropologa, który bardziej niż Victor Turner (1920-1983) wpłynął na kształt współczesnej humanistyki w tak wielu dziedzinach. Zrewolucjonizował on funkcjonalistyczną refleksję antropologiczną, przestawiając ją na badania symboli i procesów społecznych. Turner wykorzystuje teorię pól Kurta Lewina, który traktuje rzeczywistość jako obszar częściowo przenikających się pól sił, ograniczonych w czasie i przestrzeni, co pozwala mu uniknąć odrębnego traktowania psychiki jednostkowej i układów społecznych. Religia jest tworzona przez działania obrzędowe stanowiące akt komunikacji z sacrum. Jest ona uporządkowanym chronologicznie zbiorem artykułów z kluczowych dla dojrzewania orientacji naukowej autora lat 1958-1964, ukazującym jego ewolucję metodologiczną i podstawy nowego podejścia do obrzędów.
Intrygującą kwestią jest to, iż Niklas Luhmann, inaczej niż wielu innych socjologów, w odniesieniu do funkcji religii używa liczby pojedynczej. Co zatem jest ową najważniejszą, tytułową funkcją? W opinii Luhmanna jest to transformacja „nieokreślalnego w dające się określić”, niewyrażalnego w dające się wyrazić. A zatem religia jest rodzajem języka, sytuującego się na granicy widzialnego i niewidzialnego świata - czyli w terminologii Luhmanna w odniesieniu do religii - na granicy systemu religijnego i jego środowiska. Religia oferuje narzędzia do przetworzenia i przyswojenia swoistej nicości tego co nieokreślalne poprzez rytuały, a współcześnie w nowoczesnych społeczeństwach zachodnich przede wszystkim dzięki dogmatyce. Zracjonalizowana dogmatyka, której abstrakcyjny rozwój dostosowuje się do wzrostu złożoności społeczeństwa, oferuje w ramach religijnego systemu interpretację przeżyć i działań odnoszących się do sfery nieokreślalności, interpretację, która niesie ze sobą znaczenie. Wymogiem tej nośności jest wiara.
Irena Borowik
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
