Książka napisana jest przez młodych badaczy kultury ? absolwentów Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. W centrum ich zainteresowania tkwi człowiek, jako twórca ?dzieł wszystkich?. Badacze odwołują się tu do wiedzy swoich rozmówców, opowiadają to, co zapisali, przemyśleli, przetworzyli, zrozumieli, i to, czego nie udało im się pojąć. Prezentowane w niniejszej książce eseje właśnie o tym opowiadają: o barcelońskim świecie recyklingu, o wszechpanującej czerni ubiorów na Korsyce, o rodzimych korporacyjnych stylach życia, o palących problemach samotnego macierzyństwa, o kobiecości i aborcji, o sentymentalnych rodzinnych skarbach czy o zwyczajnym ludzkim przywiązaniu do domowych zwierząt. Okazuje się, że te z pozoru ze sobą niepowiązane problemy przybliżają nas ku zrozumieniu sensu współczesnej kultury.
Książka ma charakter naukowego eseju, dzięki temu czytamy żywą, atrakcyjna opowieść o intelektualnych przygodach polskich romantyków, o ich ?byciu? osobowo-fizycznym, o arcyciekawych kreacjach postaci literackich, które jawią nam się z nowej, mało dotąd znanej i postrzeganej strony.
Praca stanowi udaną, oryginalną i nowoczesną rozprawę naukową, której znaczenie wykracza poza wąskie pole historii literatury polskiego romantyzmu. Stanowić może atrakcyjną lekturę zarówno dla polonisty, badacza literatury, jak i czytelnika o szerokich zainteresowaniach humanistycznych. W uporządkowany, zobiektywizowany i zarazem pełen pasji sposób wprowadza nas w uniwersalne problemy ludzkiej egzystencji, przebogate konteksty kultury XIX i XX wieku.
Gdy w 1958 ukazała się Antropologia strukturalna, Claude Lévi-Strauss (ur. 1908) miał za sobą kilka ważnych publikacji, w tym bestsellerowy Smutek tropików. Zapewne dzięki Antropologii został rok później powołany do College de France. Książka ta już samym tytułem ukształtowała pewną perspektywę poznawczą w tej dziedzinie. Wzorem amerykańskim Lévi-Strauss mówi raczej o antropologii kulturowej niż o etnologii, tę zaś jako teoretyczną naukę porównawczą odróżnia od etnografii. Antropologia-etnologia ma poszukiwać struktur organizujących różne dziedziny życia społeczności ludzkich. Ma się sytuować między jałową ogólnością teorii a równie jałowym banałem szczegółowego opisu etnograficznego. Inspirowany fonologią Jakobsona i lingwistyką de Saussure'a, Lévi-Strauss za pomocą prostych środków algebraicznych rozwija skomplikowane teorie wyjaśniające m.in. struktury relacji pokrewieństwa zarówno wśród grup etnicznych, jak i w mitologii. Strukturalizm był w naukach humanistycznych znakiem czasu, a Antropologia strukturalna przyczyniła się do upowszechnienia tej orientacji w latach sześćdziesiątych XX wieku. Inaczej jednak niż dogmatyczni pozytywiści oddzielający badania formalne od empirycznych Lévi-Strauss pojmował etnologię jako drugą obok historii twarz Janusowego oblicza nauki.
Umysł człowieka pierwotnego, spisany cykl wykładów z Bostonu i Meksyku z lat 1910-1911, jest próbą rozstrzygnięcia kwestii relacji dotyczących rasy i kultury. Zawarte w nim tezy są istotne dla tożsamości antropologii kulturowej. Oprócz rozważań na temat wpływów kultury i natury na kształtowanie ludzkich społeczności znajdujemy tu systematyczny wykład poglądów Boasa na najważniejsze problemy antropologiczne. Tekst ten próbuje także ustanowić podstawy rozumienia roli religii w systemie kulturowym, istotny zarówno z punktu widzenia historii antropologii, jak i ustanowienia właściwych relacji między teorią a praktyką badawczą.
Uznawana za najwybitniejszą intelektualistkę żydowską XX wieku Hannah Arendt (1906-1975) rozważa ""kondycję ludzką"" z perspektywy współczesnych doświadczeń i niepokojów. Świadek epoki, urodzona w Niemczech, emigrantka od 1933 roku, autorka rozpraw o totalitaryzmie, napisała tym razem ""pozytywny"" traktat o człowieku ujętym od strony narodzin i początku, a nie, jak w egzystencjalizmie, śmierci i kresu, oraz od strony vita activa przeciwstawionej vita contemplativa. Człowiek wypełnia życie pracą i działaniem, których ewolucję od starożytności i dzisiejsze zagrożenia Arendt śledzi z niezwykłą erudycją i oryginalnością. Analizuje historyczne przemiany takich pojęć, jak praca, prywatność, wolność i pod tym względem tworzy prawdziwe kompendium wiedzy. Pisze o zjawiskach społeczeństwa masowego w okresie najbardziej dramatycznym dla XX-wiecznej historii intelektualnej - w latach pięćdziesiątych, po traumie wojny i w obliczu szczytowej potęgi komunizmu. Źródła zagrożeń poszukuje jednak szerzej w nowożytnych procesach alienacyjnych człowieka. Choć nie jest to stricte traktat z zakresu filozofii politycznej, stanowi istotny przyczynek do zrozumienia mechanizmów społeczno-politycznych współczesnego świata.
Pozycja zawiera zbiór studiów przygotowanych przez specjalistów z wielu dziedzin humanistycznych (historyków, literaturoznawców, historyków sztuki), koncentrujący się na zagadnieniu przyjemności: jego definicji, roli i znaczeniu w kulturze XVIII wieku. Teksty podejmują kwestię przyjemności jako jednej z kluczowych dla oświecenia kategorii dotyczącej literatury, antropologii, edukacji, estetyki i życia codziennego. Praca jest pierwszym tego typu opracowaniem w polskiej literaturze naukowej.
Traktat dotyczący roli religii w powstaniu i podtrzymywaniu kultury. Kunsztowna analiza dowodzi, że pojawienie się świętości musiało nastąpić wraz z zaistnieniem języka, koniecznego dla przetrwania społeczeństwa ludzkiego, w którym kod językowy zastępuje kod genetyczny.
Książka przygotowana na bazie wieloletnich wykładów prowadzonych na Uniwersytetach Warszawskim i Jagiellońskim. Jest to pierwsze zwarte wydanie w języku polskim tekstów, które prezentowane podczas wykładów, przez wiele lat cieszyły się ogromną popularnością. Książka łączy w syntetyczną całość dyscypliny kulturoznawcze, badania empiryczne, przyrodnicze podejście antropologii fizycznej a także psychologię i psychoanalizę.
Claude Levi-Strauss (ur. 1908) należy do ostatnich żyjących twórców wspaniałej humanistyki francuskiej z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, a "Smutek tropików" (1955) jest niepowtarzalnym dokumentem z tamtego okresu. Przede wszystkim jednak stanowi fascynującą, w znacznej mierze autobiograficzną książkę "podróżniczą". Autor należał do pierwszych (a po części też ostatnich) badaczy ginącej kultury brazylijskich Indian. Na poły sensacyjna opowieść o tych badaniach z przełomu lat trzydziestych i czterdziestych stanowi trzon książki. Mimo że napisana w sposób popularny, jest ona zarazem dziełem pełnym głębokiej refleksji filozoficznej nad losem współczesnego świata. Okazją po temu są opisane w książce podróże do innych miejsc na świecie, przede wszystkim do muzułmańskiej i buddyjskiej Azji. Znajdziemy tu jakże aktualne po półwieczu wizyjne niemal ujęcia relacji Wschodu z Zachodem, analizę przyczyn tego podziału i utraconych szans utworzenia wspólnej kultury.
Dla Barthes'a mit nie jest jakąś fundamentalną opowieścią, lecz nową jednostką sensu nadbudowaną nad zwykłymi znaczeniami. Stanowi wypowiedź, choć niekoniecznie językową - może być rzeczą, fotografią, tekstem. Ważne, że tworzy wtórne, nadbudowane znaczenia. Są one "stosowne" w życiu, przenikają je i nawet dominują. W interpretacji Barthes'a unaturalniają i oswajają historyczną rzeczywistość.
Druga książka autora o Sokratesie jako filozofie i nauczycielu, jak też magu, triksterze i zwodzicielu. Jako autsajder i ekscentryk był kapłanem inicjującym uczniów w sekretne nauki i specjalistą od sacrum, pokazującym jak dokonać transformacji umysłu. W tej roli Sokrates jest pierwowzorem dzisiejszej neuronauki, który łączył praktyki magiczno-religijne z dociekaniami filozoficznymi. Sokrates był postacią charyzmatyczną, prowadzącą ascetyczny tryb życia, wchodzącą w stany ekstatyczno-transowe, miał dar prekognicji. Dla uczniów był bardziej mistrzem duchowym niż nauczycielem filozofii. Kierując się głosem dajmoniona, przekazywał lecznicze modlitwy, tłumaczył wróżby i sny. Znał nauki orfickie, był wtajemniczony w misteria korybantów, miał związek z bóstwami żeńskimi (nimfami, muzami), praktykował medytację związaną ze śmiercią. Był psychagogiem, któremu przypisywano umiejętność prowadzenie dusz po śmierci.
Polecamy także książkę "Sokrates nieznany" tego samego autora.
Celem tej pracy jest zaprezentowanie i interpretacja poglądów fenomenologa, który umieścił problematykę ludzkiego ciała w centrum rozważań filozoficznych. Michel Henry utożsamił ciało ludzkie z bytem absolutnym, stanowiącym podstawę i warunek wszystkiego, co istnieje, wszystkiego, co doświadczalne.
Do rąk czytelników trafia niezwykle ważna książka z zakresu rzadko w polskich warunkach uprawianej dyscypliny naukowej ? antropologii medycznej: ?Nie czas chorować? Zdrowie, choroba i leczenie w perspektywie antropologii medycznej?. Nad koncepcją całości czuwała Danuta Penkalska-Gawecka, należąca do pionierów antropologii medycznej w Polsce.
Czytelnik będzie miał możliwość śledzenia rozważań nad pluralizmem medycznym, z wszelkimi konsekwencjami społeczności lokalnych Argentyny, Meksyku i Kazachstanu, kulturowych uwarunkowań i konsekwencji niektórych chorób i zabiegów medycznych.
Prof. UAM dr hab. Jaromir Jeszke
Erich Fromm w O SZTUCE ISTNIENIA:
- prezentuje możliwości i sposoby osiągania autentycznego poczucia istnienia, świadomego rozumowania i kochania oraz produktywnego działania,
- krytykuje fałszywe ścieżki zdobywania świadomości oraz orientację ku posiadaniu,
- wiąże sens istnienia oraz cele życia z racjonalnym rozpoznaniem natury ludzkich potrzeb
W tym zwięzłym i klarownym omówieniu rozwoju antropologii Ted Lewellen śledzi rozwój jej struktury teoretycznej i osobisty wkład jej głównych autorów. Umożliwia on czytelnikom zgłębienie zagadnień, problemów, zawiłości i osiągnięć antropologów politycznych, którzy usiłują zrozumieć wielorakie sposoby, w jakie społeczeństwa o różnej wielkości, znajdujące się na różnych poziomach złożoności, radzą sobie z kwestiami porządku i konfliktu zarówno w kontekście wewnętrznym, jak i zewnętrznym. W rezultacie powstał godny polecenia przewodnik po źródłach tej coraz ważniejszej subdyscypliny, który ? z tego, co wiem ? jest jedyną pozycją tego rodzaju.
Z Przedmowy Victora Turnera
Z edukacyjnego punktu widzenia to dzieło fundamentalne, w bardzo kompetentny, a zarazem przystępny sposób wprowadzające w krąg zagadnień antropologii politycznej.
Z recenzji prof. dr. hab. Michała Buchowskiego
Autor prezentuje rozwój antropologicznej refleksji o polityce, przy czym samo pojęcie polityki zgodnie z tradycją weberowską jest rozumiane bardzo szeroko jako relacje władzy. Dzięki lekturze tej książki możemy zdobyć gruntowną wiedzę i zrozumieć skomplikowane procesy polityczne w ich zróżnicowanym kulturowo i społecznie kontekście. Jednocześnie uzyskujemy pogląd na rozwój myśli antropologicznej i poznajemy główne dylematy współczesnej antropologii.
Z recenzji prof. dr. hab. Zdzisława Macha
Książka Antoniny Lubaszewskiej, choć implicite teoretycznoliteracka, ujmuje problemy poetyki i teorii działania w świetle antropologii i filozofii oraz w semiotyczno-historycznych koncepcjach kulturowej semiozy symboli, mitów, obrazów i wyobrażeń, od Leo Spitzera i Kenetha Burke?a począwszy, a na dzisiejszej antropologii francuskiej i anglosaskiej skończywszy.
Cechą najważniejszą dyskursu tej książki jest dialog oparty na silnym przeżyciu dzieła, na nieomal religijnym jego poszanowaniu przez uwznioślenie, na ? co zrozumiałe w świetle takiej postawy ? twórczej empatii otwierającej możliwość kontaktu z ?drugim?. W tym sensie całość książki przeniknięta jest siłą ekfrazy rozumianej przez mnie jako kontaktowanie się z drugim (nigdy innym) za pośrednictwem dzieła sztuki; stąd wyzwala się teoria jako rozsądne uświadomienie tego procesu. Jestem przekonany, że książka Antoniny Lubaszewskiej, tak jasno, mądrze zbudowana i wielokroć wzruszająca po prostu, odnajdzie wielu czytelników. Autorka odsłania ? choć bez zbędnego patosu, wysokiej retoryki i trudnej mowy teoretyka literatury ? zasady antropologii tekstu jako pomostu łączącego naszą tożsamość z tożsamością tych, którzy odchodząc siebie zostawili.
Z recenzji prof. dra hab. Włodzimierza Szturca
To jedna z najważniejszych prac autora, niekwestionowanego klasyka myśli społecznej, która obecnie stanowi nie tylko podstawową lekturę na kursach uniwersyteckich z zakresu socjologii czy antropologii, ale też ciągle pozostaje bogatym źródłem inspiracji dla badaczy. Durkheim przedstawia w niej zarys swoich głównych koncepcji, takich jak fakt społeczny czy świa
z tekstu
Starałem się opisać i czerpać z wielu istniejących już prac po to, aby zasugerować, jak może wyglądać zarys podejścia do ludzkiego ucieleśnienia, który socjologowie mogliby skutecznie wykorzystywać w przyszłych badaniach dotyczących ciała. Ciało jest w bardzo istotny sposób wplątane w kwestie tożsamości, tworzenia i podtrzymywania społecznych nierówności oraz formowania się i rozwoju społeczeństw. Temat ten jest dla socjologów zbyt istotny, by mieli go pozostawić naukom przyrodniczym.
Chris Shilling
Znakomite pod względem dydaktycznym dzieło, przede wszystkim z powodu rzadko w polskiej historiografii wykorzystywanej fikcji literackiej jako podstawy źródłowej. (?) Także dla profesjonalisty jest to lektura nad wyraz inspirująca i świeża, zwłaszcza na tak ważnym i w gruncie rzeczy zaniedbanym polu badań, jakim jest historia kultury. Na rynku polskim nie było dotąd dzieła poświęconego historii kultury dziewiętnastowiecznej Europy o równie wysokich wartościach merytorycznych i zarazem dydaktycznych.
Z recenzji prof. UW dr hab. Grażyny Szelągowskiej
Książka Hannu Salmiego jest ambitną, błyskotliwą syntezą historii niezliczonych kultur, które składają się na historię kultury Europy dziewiętnastego wieku. Można ją polecić zarówno specjalistom, jak laikom. Jej kosmopolityzm oraz to, że autor z taką samą uwaga traktuje szczegóły codziennego życia, co wielkie wydarzenia historyczne sprawiają, że książka ta jest niezbędnym, a także bardzo przyjemnym w czytaniu wprowadzeniem do tej ważnej dziedziny badań.
Matthew Beaumont, University College London
W książce tej znajdziemy tak bardzo potrzebne świeże spojrzenie na kulturę europejską w czasach od rewolucji francuskiej do pierwszej wojny światowej. Omówione zostały wszystkie ważniejsze kwestie związane z tym okresem, od powstania nacjonalizmu na początku dziewiętnastego wieku po pesymizm fin de siécle. Praca ta jest próbą szerokiego spojrzenia na wiek dziewiętnasty, obejmującego życie codzienne z jego sferą psychiczną, materialną i obyczajową. Koncentrując się przede wszystkim na sposobach myślenia, mentalności i uczuciach, autor buduje inny obraz epoki, wykraczający poza historię ?izmów?, czy też nurtów artystycznych i intelektualnych.
Hannu Salmi jest wykładowcą historii kultury na uniwersytecie w Turku w Finlandii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
