W żadnym innym stuleciu ciało ludzkie nie doświadczyło takich zmian. To w wieku XX zmienił się związek pomiędzy zdrowiem a chorobą, pomiędzy ciałem zgodnym z normami a ciałem niefunkcjonującym prawidłowo, pomiędzy życiem a śmiercią w zmedykalizowanym społeczeństwie. Autorzy trzeciego tomu monumentalnej i bogato ilustrowanej Historii ciałaprzyglądają się również ciału w masowym dobrobycie i ciału poddanemu masowej przemocy i eksterminacji. Ciału wyzwolonemu z rygorów religii i moralności oraz ciału sprowadzonemu do rangi przedmiotu. W konsekwencji pada pytanie o istotę człowieczeństwa w społeczeństwie, w którym zaciera się granica między ciałem fizycznym i wirtualnym: Czy moje ciało nadal jest moim ciałem?

Jeżeli dzisiejsza humanistyka charakteryzuje się newralgiczną wrażliwością na przemiany współczesnej kultury, tym bardziej powinna uwzględniać w nim pojęcie i zjawisko krajobrazu w jego nowej, rozszerzonej formule. Ten postulat dotyczy badań kulturowych, które wciąż niedostatecznie ujmują krajobraz w orbicie swoich zainteresowań. Tym bardziej powinno się przekroczyć i porzucić tendencje do zrównania krajobrazu z jego obrazową reprezentacją (niezależnie od tego, czy chodzi o krajobraz postrzegany czy odtwarzany) na rzecz krajobrazu przeżywanego, to znaczy takiego, w którym uczestniczymy jako jego mieszkańcy, twórcy i odbiorcy, doświadczamy go odczytując jego wartości i znaczenia. Towarzyszący tej książce zamysł kieruje się nie tylko ku próbie wskazania istoty doświadczenia krajobrazu, ale też pokazania jego różne formuły, które rozciągają się od percepcji bezpośredniej do doświadczenia zapośredniczonego poprzez krajobraz, czyli takiego, dla którego doraźne doznania są przyczynkiem do analizy wybranych obszarów rzeczywistości kulturowej i podejmowanych w nich praktyk. Beata Frydryczak, Mateusz Salwa

Książka „Krajobrazy winiarskie Europy” jest monografią, pracą zbiorową przygotowaną przez 19 autorów polskich i zagranicznych. Praca prezentuje zróżnicowanie krajobrazów winiarskich, rozumianych jako rodzaj krajobrazów kulturowych oraz ich ewolucję w różnych regionach Europy (także Nowej Zelandii, gdzie winiarstwo jest europejskim dziedzictwem). Praca zawiera oryginalne wyniki współczesnych, geograficznych badań tych krajobrazów, ukazuje ich przemiany pod wpływem czynników ekonomicznych, społecznych (globalizacja) i środowiskowych (zmiany klimatu).

Zbyt często zapominamy, że pojęcie obrazu nie jest z nami od zawsze. Stanowi ono intelektualny wynalazek epoki Axenzeit. Dzięki niemu świat Greka epoki klasycznej to the brave new world – staje się nie tylko rozpoznawalny, ale również interpretowalny. Ukształtowany wówczas sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości zapoczątkowuje szczególny typ kultury diakrisis, która w swych zrębach funkcjonuje do dziś. Jej naturalność, oczywistość oraz racjonalna poręczność przesłaniają nam jednak archaiczny świat przed epoką obrazu. Pytanie, jakie warto więc zadać, brzmi: co zobaczymy, jeśli uwolnimy się od kategorii reprezentacji, podobieństwa i wizerunku? Co zobaczymy, próbując spojrzeć na świat oczami homeryckiego Telemacha? Książka ta zwraca się ku wąskiemu, lecz niezwykle ważnemu wycinkowi kultury dawnej Grecji (IX–IV w. przed Chr.), w którym nie tylko rzeczy zostały przekształcone w obrazy, obrazy w pojęcia, ale także ikoniczność, będąca dotąd formą oddziaływania, stała się wizualnością. Analiza tego procesu to cała „archeologiczna manufaktura” ukierunkowana nie tyle na zabytki, ile na ich kulturowe siedliska – eikotopie. Paradoksalnie bohaterami tej książki nie są więc wyłącznie tytułowe rzeczy i obrazy – rzeczowniki, ale również zespolone z nimi działania, praktyki i gry społeczne oraz ich światopoglądowe motywacje. Ów amalgamat zyskuje tu miano faktu ikonicznego – wytworzonej rzeczy o określonych jakościach i własnościach plastycznych, będącej jednocześnie wizerunkiem, zdarzeniem i stanem. Przeszłość oglądamy oczami antykwariusza, muzealnika – oczami pełnymi zachwytu i zrozumienia dla kształtu wylewu attyckiej wazy, dla jej technologicznej doskonałości. Widziany z tej perspektywy świat skazany zostaje na bycie przedstawieniem. To przestrzeń biernych, podległych, oswojonych obiektów. Jednocześnie ten niemy świat antycypujemy; to w nim szukamy życia, choć jest on martwy, jest nam dany już tylko jako las kamiennych reprezentacji. Cena za dostąpienie poczucia estetycznej wzniosłości, za odczucie piękna mającego niejednokrotnie posmak autoerotycznego zaspokojenia (ale czyż nie o to nam właśnie chodzi?) jest wielka. Chcąc mówić o kulturze Grecji, chcąc zobaczyć coś więcej niż tylko zachwycające, piękne szczątki, musimy jednak zmienić nastawienie. Nasze zadanie to odwrócić na chwilę proces dewerbalizacji kultury, gdyż dawna Grecja to przede wszystkim przestrzeń aktywnego oddziaływania, ucieleśnionego, uczestniczącego, sprawczego współbycia; to zastygający z czasem – w coraz piękniejszych przedmiotach – czasownik. fragment Słowa wstępnego „Reliefy rozmazane to dzieło nowatorskie i kompletne, w którym odnajdziemy fascynującą opowieść o wizualnym przełomie, jaki dokonał się w kulturze archaicznych Greków. Aby wniknąć w ów świat myślenia i działania sprzed racjonalizującej epoki Platona i Arystotelesa, autorowi nie wystarcza jednak sama biegłość praktyczna archeologa klasycznego ani filologiczna znajomość greckich tekstów. Wykorzystuje on gruntowną podbudowę teoretyczną, której dostarcza filozofia czy głęboki namysł kulturoznawczy, by ukazać nam ikoniczność w sposób dla badacza kultur starożytnych niezwykły i oryginalny. Śmiałość ta jest wielką zaletą książki, gdyż pozwala zerwać zasłonę oczywistości z naszych spekularnych przyzwyczajeń i interpretacyjnych nawyków dotyczących greckich obrazów. To również studium napisane na styku dwóch wielkich antropologicznych tradycji: frankofońskiej oraz anglosaskiej, łączące tym samym interpretacyjną świeżość z metodologiczną dyscypliną. Z pewnością będzie nie tylko cennym przewodnikiem dla starożytników, ale dzięki swej erudycyjności może także stanowić niewyczerpane źródło inspiracji dla szeroko rozumianych przedstawicieli nauk humanistycznych: kulturoznawców, filozofów sztuki, kognitywistów czy antropologów kultury”. dr hab. Gościwit Malinowski, prof. UWr

The volume consists of six parts devoted to literature, languages, history, culture, science, religions and philosophy of the Eastern World. Its aim is to portray the present-day state of oriental studies, which are here understood predominantly as philologies of Asia and Africa, but also as a field of study including other, adjacent disciplines of the humanities, not neglecting the history of oriental research. The book's multidisciplinary content reflects the multi- and often interdisciplinary nature of oriental studies today.Part 1 (Literature) offers new insights into belles-lettres written in Arabic, Hindi, Turkish, Urdu, Persian and Japanese.Part 2 (Linguistics) contains studies on Sanskrit texts (in a stylometric approach), Japanese nominals, Japanese poetry as a linguistic source, Arabic translations of the Bible, Arabic dialect of Morocco, Arabic culinary terms of Persian origin and Turkish vocabulary of the language reform era.Part 3 (History) investigates Napoleon's campaign in the Middle East, Middle Eastern-Russian relations in the 18th century, the history of Seljuk Empire and the works of a Moroccan historian, afar Ibn Amad an-Nr as-Salaw.Part 4 (History of Oriental Studies) deals with the history of oriental studies in Kraków and with the problems of a critical edition of the Quran.Part 5 (Culture and Science) examines the artistic achievements of Egyptian moviemaker Ysuf ahn and possible influence of the Muslim science on medieval Polish scholars.Part 6 (Religion and Philosophy) explores some philosophical concepts of the Confucian ethics and the contribution of Karma Bint Amad Al-Marwaziyya to preservation and transmission of some religious traditions of Islam.Barbara Michalak-Pikulska is the Head of the Arabic Department of the Institute of Oriental Studies of the Jagiellonian University in Krakow. She obtained her Ph.D. in Arabic Literature from the Jagiellonian University in 1994, and now she is professor of Modern Arabic Literature.Marek Piela, PhD , Assistant Professor at the Arabic Department of the Institute of Oriental Studies of the Jagiellonian University in Krakow (Poland). He teaches practical Hebrew and Theory of translation.Tomasz Majtczak, PhD , Assistant Professor at the Institute of Oriental Studies of the Jagiellonian University in Krakow (Poland). He teaches practical Hebrew and Theory of translation. In his academic interests he focuses on Old and Classical Japanese, historical grammar and genetic relationships of Japanese, Old Turkic, Yiddish and historical linguistics and etymology.

Praca jest próba syntetycznego zbadania wpływu niemieckiego kolonializmu na szeroko pojętą kulturę niemieckojęzyczną okresu 1884-1989 oraz wskazania w tym kontekście na złożony charakter tworzenia figury wroga.W Obrazach czarności krytycznie ujęto mechanizmy społecznego wykluczenia od końca XIX wieku po współczesność. Analizowane w książce formy niemieckiego rasizmu stanowią skuteczną broń w zarządzaniu społecznym strachem, ostatecznie wykraczając poza kontekst niemiecki.Główną tezą książki jest bowiem konstatacja, że tytułowe obrazy czarności dotyczące wszystkich, którzy w ramach własnej wspólnoty traktowani są jako inni, obcy bądź wrodzy odznaczają się trwałością oraz uniwersalnością, co pozwala analizować je w zróżnicowanych kontekstach społecznych i kulturowych.

Historii seksualności, będącej kontynuacją badań podjętych w Archeologii wiedzy oraz w Nadzorować i karać, poświęcił Michel Foucault ostatnie lata życia, skupiając się w swych analizach na konstelacji zjawisk określanych mianem „seksu” czy „seksualności”. W części pierwszej pokazuje, jak życie seksualne stymulowało wolę dowiedzenia się wszystkiego o seksie; wiedza ta przyjęła usystematyzowaną postać „nauki o seksualności”, co otworzyło z kolei drogę do systemowego zarządzania społecznym życiem seksualnym. W części drugiej kontynuuje Foucault historyczne badania nad źródłami naszej zachodniej seksualności. Skupia się na źródłach starożytnych, greckich, a zwłaszcza rzymskich, czyli na okresie przedchrześcijańskim, w którym zostały wypracowane ramy i najważniejsze formy tej seksualności.

Analiza konstytucyjnej regulacji dziedzictwa narodowego i dóbr kultury nie doczekała się jak dotąd opracowania monograficznego w polskiej literaturze prawniczej. Dlatego z zainteresowaniem i uznaniem należy przyjąć propozycję [...] książki przygotowanej przez dr Annę Frankiewicz-Bodynek. Zagadnienie dziedzictwa narodowego i dóbr kultury jest niezwykle złożone, stanowi obiekt zainteresowania i przedmiot regulacji wielu gałęzi prawa (w tym prawa administracyjnego, cywilnego, karnego i międzynarodowego), a także przedmiot analiz i płaszczyznę badań uwzględnianych w wielu naukach humanistycznych i społecznych, takich jak: antropologia kultury, filozofia, etnologia, socjologia, politologia czy pedagogika. Prawnik, który podejmuje analizę tego zagadnienia, musi uwzględnić wskazania i kierunki badań wykrystalizowane na tych płaszczyznach, aby dokonać interpretacji norm konstytucyjnych w kontekście stosowanych przez Konstytucję pojęć, zasad i wartości [...]. Zadania tego podjęła się dr Anna Frankiewicz-Bodynek, i od razu stwierdzić trzeba, że rezultat Jej badań jest nie tylko efektem ambitnego zamierzenia, ale także interesującym i ważnym wkładem w rozwój nauki prawa konstytucyjnego. [...] Autorka dokonuje analizy na gruncie prawa konstytucyjnego, stosując metody wykładni charakterystyczne dla tej gałęzi prawa i z dużą samodyscypliną ograniczając podejmowanie rozważań z zakresu prawa administracyjnego, karnego lub prywatnego. To studium przeprowadzone z dużą wnikliwością i konsekwencją. Z recenzji dr hab. Anny Młynarskiej-Sobaczewskiej, prof. INP PAN

Publikacja dotyczy różnych perspektyw postrzegania ludyczności. Znajdują si w niej teksty zarówno o aspektach teoretycznych pojęć gra, zabawa, ludyczność, jak i na temat konkretnych technik wykorzystywanych podczas zajęć z uczniami na odmiennych poziomach zaawansowania oraz w różnym wieku. Autorzy prezentują szerokie spektrum nie tylko zastosowania strategii ludycznych oraz istniejących w jej obrębie technik, lecz także analizy semantycznej czy społecznej głównych zagadnień, które zostały poruszone w książce. Redaktorki Monografia jest cenną pozycją budującą dyskurs glottodydaktyczny zarówno w kontekście teoretycznym, Jak i praktycznym. Otwiera nowe przestrzenie poszukiwań badawczych – związanych z analizą procesów nabywania języka oraz praktycznych – wiążących się z odkrywaniem efektywnych i atrakcyjnych metod nauczania języków obcych. Mimo iż nie wyczerpuje wszystkich zagadnień z zakresu nauczania ludycznego, stanowi swoiste kompendium dydaktyczne z perspektywy tej metodologii. Autorzy zachęcają nauczycieli do kreatywności i odwagi w przełamywaniu schematów, pokazują, że uczenie przy zastosowaniu metod ludycznych świetnie się sprawdza w nauczaniu języków obcych we wszystkich grupach wiekowych oraz podpowiadają sposoby wykorzystania różnych technik ludycznych na zajęciach. Z recenzji prof. dr hab. Anny Dunin-Dudkowskiej

'Amazing. It would be my desert island choice' Martin Rees 'Fascinating, beautiful, alarming and revelatory use of mapping and infographics' Stephen Fry on EarthTime maps 'An indispensable read' Arianna Huffington From the global impact of the Coronavirus to exploring the vast spread of the Australian bushfires, join authors Ian Goldin and Robert Muggah as they trace the ways in which our world has changed and the ways in which it will continue to change over the next hundred years. Map-making is an ancient impulse. From the moment homo sapiens learnt to communicate we have used them to make sense of our surroundings. But as Albert Einstein once said, 'you can't use old maps to explore a new world.' And now, when the world is changing faster than ever before, our old maps are no longer fit for purpose. Welcome to Terra Incognita. Based on decades of research, and combining mesmerising, state-of-the-art satellite maps with enlightening and passionately argued analysis, Ian and Robert chart humanity's impact on the planet, and the ways in which we can make a real impact to save it, and to thrive as a species. Learn about: fires in the arctic; the impact of sea level rise on cities around the world; the truth about immigration - and why fears in the West are a myth; the counter-intuitive future of population rise; the miracles of health and education that are waiting around the corner, and the reality about inequality, and how we end it. The book traces the paths of peoples, cities, wars, climates and technologies, all on a global scale. Full of facts that will confound you, inform you, and ultimately empower you, Terra Incognita guides readers to a new place of understanding, rather than to a physical location.

'Beautifully written and brilliantly argued, Possessed is one of the few things you really need to own' Daniel Gilbert How ownership came to own us - and what we can do about it Our love affair with possessions seems to be all-consuming, even as we face economic and environmental breaking points. The global pandemic is a wake-up call that forces us to reassess what we value most in our lives, and yet we remain reluctant to change our ways when it comes to accumulating things. Why? The answer is our need for ownership. A uniquely human preoccupation rooted in our biology, psychological ownership can be seen in everything from nations fighting over resources to the rise of political extremism. Award-winning psychologist Bruce Hood draws on his own and international research to explain why ownership is an emotional state of mind that governs our behaviour from cradle to grave, even when it is often irrational and destructive. Does our shopping define us? What motivates us to buy more than we need? Why do some cultures favour shared community ownership and others individual? How does our urge to acquire control our behaviour in times of crisis? Timely and persuasive, Possessed is the first book to explore how ownership has us in thrall to the relentless pursuit of a false happiness, with damaging consequences for society and the planet - and how we can stop buying into it.

Polska demonologia ludowa. Wierzenia dawnych S

Książka analizuje z perspektywy antropologii kultury problem rzeczy w teatrze Jana Klaty. Analizowane rzeczy przynależą do sfery codzienności i popkultury. Przedstawione interpretacje pozwalają dostrzec, iż omawiane przedmioty są zarówno refleksem kultury współczesnej, jak i jej artystycznym przetworzeniem. Autorka opisuje chwyty reżysera, określając jego strategię twórczą jako tożsamą z działaniem kolekcjonera i bricoleura. Klata gromadzi i wprowadza do swoich spektakli obiekty, które w toku akcji scenicznej zyskują nowe, inne niż prymarne znaczenia i funkcje. Dzięki tej strategii przedmioty funkcjonujące w spektaklach Klaty podlegają mechanizmom semantycznych przekształceń i stają się częstokroć nośnikami kilku znaczeń naraz. Książka jest próbą uchwycenia pozostających w ciągłym ruchu obiektów i przyjrzenia się ich stale zmieniającym się znaczeniom. Michalina Lubaszewska w swojej książce Rzecz w teatrze Jana Klaty. Kolekcja, zabawa, efekt teatralności postawiła sobie za cel przeprowadzenie analizy rzeczowości w teatrze popularnego w ostatnich latach polskiego reżysera teatralnego, aby w ten sposób uchwycić cechy dystynktywne jego dokonań. Nie ograniczyła jednak instrumentarium analitycznego, jakim posłużyła się do realizacji tak sformułowanego zadania, do narzędzi stricte teatrologicznych, nastawionych na ogląd materialności teatru, w tym – skupiających się na rekwizytach teatralnych i, szerzej, przedmiotach scenicznych, lecz wzbogaciła swoje spojrzenie o podejścia badawcze coraz szerzej wykorzystywane we współczesnej humanistyce, z antropologią kulturową na czele. Mam tu na myśli rozwijający się od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku nurt refleksji, skupiający się na ontologii rzeczy, ich sprawczości oraz sensotwórczym i kulturotwórczym potencjale. Zaproponowane ujęcie wnosi świeży powiew do pisania o teatrze najnowszym i otwiera czytelników na ważne prądy współczesnej humanistyki. Z recenzji prof. Grzegorza Ziółkowskiego Michalina Lubaszewska, doktor nauk humanistycznych, zajmuje się relacjami między antropologią kultury i sztuką. Publikowała m.in. w „Kontekstach”. Pracuje w Katedrze Lingwistyki Komputerowej UJ.

Jeżeli istnieje jedno przekonanie, które połączyło lewicę i prawicę, psychologów i filozofów, myślicieli starożytnych i współczesnych, to jest nim milczące założenie, że ludzie są źli. Bardzo często trafia ono do nagłówków gazet i kształtuje życie całych społeczeństw. Od Machiavellego do Hobbesa, od Freuda do Pinkera – korzenie tego przekonania przeniknęły głęboko do naszej kultury. A jeśli to nie jest prawda? W światowym bestsellerze Rutger Bregman przedstawia nowe spojrzenie na ostatnie 200 000 lat ludzkiej historii, udowadniając, że jesteśmy nastawieni na życzliwość i współpracę, a nie na współzawodnictwo, że naszą cechą jest ufność, a nie jej brak. W rzeczywistości ów instynkt ma solidne podstawy ewolucyjne sięgające początków Homo sapiens. Jeśli więc sami w siebie uwierzymy, nastąpi prawdziwa społeczna przemiana, o czym Bregman opowiada w sposób przekonujący, dowcipny, szczery i zapadający w pamięć. --- „Ta książka kazała mi spojrzeć na ludzkość z innej perspektywy i skłoniła do zrewidowania na nowo wielu moich niepodważalnych dotąd przekonań”. Yuval Noah Harari „Homo sapiens przemeblowuje głowę jak żadna publikacja w ostatnich latach. I jest lekturą obowiązkową w XXI wieku, bo równoważy inny kamień milowy w ludzkiej autobiografii – bestsellerową opowieść Sapiens Harariego z 2014 roku. Optymizm – jak podkreśla Bregman – ma solidne podstawy w faktach. Nie jest marzeniem, to po prostu nowy realizm”. Paulina Wilk, „Przekrój” „Rutger Bregman myśli samodzielnie i czerpie garściami z historii człowieka, aby dać nam szansę na zbudowanie o wiele lepszej przyszłości niż ta, którą dotąd sobie wyobrażaliśmy”. Timothy Snyder, autor książki O tyranii „Autor Homo sapiens przytacza tyle badań i anegdot, że nawet cynicy spod znaku Hobbesa poczują się trochę mniej znudzeni ludzkością”. „Financial Times” „Może się okazać, że książka Bregmana to Sapiens 2020 roku”. „The Guardian” Rutger Bregman (ur. 1988 r.) – holenderski historyk, dziennikarz, myśliciel. Jego teksty były publikowane w „The Washington Post”, „The Guardian”, a także omawiane w BBC. Autor czterech książek, w tym przetłumaczonej na 32 języki Utopii dla realistów. Uznany przez „The Guardian” za piewcę nowych idei, a przez społeczność TED Talks za jednego z najwybitniejszych młodych myślicieli w Europie.

Fascynująca opowieść o dziejach ludzkiej przedsiębiorczości i wynalazczości. Książka dla wielbicieli techniki, nowinek, postępu. Kompendium wiedzy o przełomowych projektach technicznych na przestrzeni dziejów – od koła po odtwarzacz MP3. Książka opowiada historie związane z pojawieniem się nowych technologii i śledzi ich rozwój od koncepcji do skończonego dzieła. Książka stanowi źródło intrygujących wiadomości na temat odkryć, a historię świata prezentuje przez pryzmat niezwykłych pomysłów i ich realizacji. Od narzędzi kamiennych i kontrolowania ognia przez okulary dwuogniskowe czy wiertło aż po protezę wzroku i iPhona. Spinacz do papieru, latarka elektryczna, wózek inwalidzki, pilot do telewizora i pompa insulinowa – to tylko kilka z przykładów opisanych w książce.

Historia brudu

In Underland, Robert Macfarlane takes us on a journey into the worlds beneath our feet. From the ice-blue depths of Greenland's glaciers, to the underground networks by which trees communicate, from Bronze Age burial chambers to the rock art of remote Arctic sea-caves, this is a deep-time voyage into the planet's past and future. Global in its geography, gripping in its voice and haunting in its implications, Underland is a work of huge range and power, and a remarkable new chapter in Macfarlane's long-term exploration of landscape and the human heart.

The three separate research projects selected for the book fall into place and the well-thought-out whole features: (a) coherence of the theoretical perspective, which is a combination of classical anthropological concepts and the traditions of sociological research over urban collectivities, (b) continuity in research interests focused on everyday and widespread impacts of the economic restructuring, the effects of which came to be suffered by the next generation of Upper Silesia’s population, (c) as a result of which the conducted explorations orbit around the processes of pauperization of the population (here, admittedly, of whole estates) traditionally connected with heavy industry, (d) of which the researchers seem to be most interested in is how the economic transformation has led to a comprehensive reorganization of the cultural foundations on which the existence of native Silesian communities was based. Add to that the adopted (e) methodology, whose invariable link with the qualitative procedures additionally enhance the sense of continuity, which makes various research undertakings seen from the time perspective fit into one picture, description of changes in the social and cultural identity of (post)mining collectivities. (From the review of Professor Krzysztof Frysztacki) Introduction Part one. Everyday life in the old working-class districts of the industrial towns and cities of Upper Silesia Chapter 1. Working class estates of Upper Silesia region – the social world of their residents 1.1. The city from the perspective of everyday life 1.2. Anthropological approach in the sociology of the city 1.3. Working-class estates of Upper Silesia – the social world of their residents 1.4. Upper Silesian region in the process of transformation Chapter 2. Transformation processes and changes of urban space of Upper Silesian towns 2.1. Social consequences of restructuring of old industrial districts in Upper Silesia 2.2. Place and memory: the case of Ksawera estate 2.2.1. Place and Memory 2.2.2. Paryż/Zawadzki/Paryż mine 2.2.3. Ruins and “ghosts of the past” 2.2.4. Spatial symbolic representation of capitalism 2.2.5. Conclusions Part two. Old and new poverty in Upper Silesia Chapter 3. Urban anthropology in the research on poverty 3.1. The concept of “urban villagers” by Herbert Gans in the study on enclaves of poverty. An Upper Silesian perspective 3.2. Underclass in the city Chapter 4. The Social History of Poverty in Central Europe. A research method 4.1. New and Old Poverty in Upper Silesia 4.1.1. Methodology 4.1.2. Old and New Poverty in a cultural border region: two case studies 4.1.3. Summary Part three. Poverty and resilience Chapter 5. RESCuE Project 5.1. General assumptions of the project 5.2. Cultural sources of resilience. Theoretical basis for the research carried out in Upper Silesia 5.3. The research area and participants against the backdrop of Polish economic crisis 5.3.1. Urban Case 5.3.2. Rural Case 5.4. Observations from the field 5.4.1. Observational strategies 5.4.2. Results from the observation 5.4.3. Field access and contacting 5.4.4. Sampling criteria 5.4.5. Conducting interviews Chapter 6. Cultural practices and resilience. An analysis of research material 6.1. Symbolic capital 6.2. (Socio)economic capital 6.3. Social capital 6.4. Cultural capital (...)

Jak zauważyła w swej recenzji dr Teresa Stankiewicz, ""w wieku XIX neoscholastyka weszła w polemikę i dyskurs z ówczesną filozofią. Wskazywała i krytykowała jej błędy stojąc na straży realizmu, obiektywizmu i realistycznej koncepcji człowieka. Jednym z bohaterów tego okresu był polski tomista, profesor Franciszek Gabryl"". Był zarazem jednym z tych uczonych, którzy odpowiedzieli na wezwanie papieża Leona XIII dostrzegającego szybkie zmiany cywilizacyjne i kulturowe, które rozpoczęły się już w okresie renesansu i reformacji, ale w wiekach bezpośrednio poprzedzających pontyfikat tego papieża nabrały rozmachu i wzmogły swe tempo. Szybko zachodziły zmiany gospodarcze i społeczne, w szybkim tempie rodziła się świadomość przynależności do narodu, a zarazem uniwersalny charakter chrystianitas wyradzał się w swą karykaturę. Drogi wiary i nauki wydawały się rozchodzić. W tej sytuacji Leon XIII wezwał uczonych katolickich, głównie filozofów, teologów i psychologów, by starali się reagować na zachodzące zmiany, wyjaśniać jej, wskazywać dobro, ale i zło, które z sobą niosą.Ks. Gabryla interesował przede wszystkim człowiek. Zajął się więc głównie antropologią filozoficzną, czerpiąc z metafizyki, teologii i nowoczesnej psychologii. Formułował więc odpowiedź na pytanie o to, kim jest człowiek. Jego badania, ukazane przez dr. hab. Krasnodębskiego są o tyle dla nas interesujące, że rodziły się w momencie dominacji pozytywizmu i modernizmu, których ustalenia stara się dziś kontynuować i rozwijać postmodernizm i marksizm kulturowy. Już z tego względu warto do tej książki sięgnąć. Jej dodatkową, ale istotną zaletą jest Aneks, w którym znajdziemy korespondencję między ks. Gabrylem a ówczesnym dziekanem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Lwowskiego Kazimierzem Twardowskim. Ta korespondencja pokazuje, jak bardzo jesteśmy podobni do naszych przodków sprzed ponad stu lat, jak bardzo jesteśmy obarczeni podobnymi słabościami, jak podobne gryzą nas zmory i przenikają lęki, w jakże podobnych, a wydawałoby się, że różnych, warunkach żyjemy.

'Informative and persuasive enough to rouse the most ardent couch pototo' New Scientist Walking upright on two feet is a uniquely human skill. It defines us as a species. It enabled us to walk out of Africa and to spread as far as Alaska and Australia. It freed our hands and freed our minds. We put one foot in front of the other without thinking – yet how many of us know how we do that, or appreciate the advantages it gives us? In this hymn to walking, neuroscientist Shane O’Mara invites us to marvel at the benefits it confers on our bodies and minds, and urges us to appreciate – and exercise – our miraculous ability.