Książka Nepalczycy w Polsce Joanny Bieleckiej-Prus jest pionierskim dziełem, przedstawiającym nierozpoznane dotąd niszowe ścieżki migracyjne i ich kontekst społeczny.Jest to nie tylko monografia wybranej migranckiej społeczności, ale i kompleksowa analiza współczesnych procesów migracyjnych widzianych przez pryzmat jednej grupy migranckiej w wybranym kraju. Autorce udało się uchwycić proces tworzenia się nowej migranckiej społeczności w Polsce i zaprezentować wielostronny obraz powstawania ścieżki migracyjnej prowadzącej z Nepalu do Polski. Z recenzji prof. Anny Horolets
W latach 60. XX wieku, kiedy rozpoczynano eksplorację stanowisk w Grucznie, ówczesne uwarunkowania pozwoliły na przeprowadzenie zakrojonych na szeroką skalę badań, w wyniku których wydobyto bardzo liczny zbiór ludzkich szczątków kostnych. Projekt zatytułowany „Opracowanie wyników analiz ludzkich szczątków kostnych z badań prowadzonych w latach 1964–69 w Grucznie, gm. Świecie”, który był realizowany dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, umożliwił nie tylko uporządkowanie i zabezpieczenie dotychczasowych archiwalnych opracowań materiału kostnego, lecz przede wszystkim zainwentaryzowanie i skatalogowanie zachowanych szczątków ludzkich, przechowywanych obecnie w zbiorach Wydziału Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych UMK w Toruniu.
Efektem tych prac stała się także niniejsza publikacja, w której zasygnalizowano, zadokumentowano graficznie i pokrótce scharakteryzowano wybrane zmiany chorobowe i rozwojowe, jakie udało się zidentyfikować badaczom w obrębie grucznieńskiej kolekcji kostnej. Album stał się równocześnie niezwykłym i unikalnym połączeniem antropologii, fotografii i archeologii. Jego Autorzy postanowili bowiem nie tylko opisać ślady, jakie odkryli na kościach w sposób stricte naukowy, lecz także pokazać inne, artystyczne spojrzenie na doczesne szczątki ludzkie. Publikacja to próba stworzenia dialogu między nauką a sztuką, między przeszłością a teraźniejszością, między życiem a śmiercią. Każda kość ma swoją historię, niemal każda choroba odcisnąć na niej może swoje piętno. Fascynujący obraz zdrowia i choroby, jaki odsłania się przed Czytelnikiem w miarę lektury ma zachęcić do refleksji nad ulotnością ludzkiego życia i nad pięknem, które może być znalezione nawet w najbardziej nieoczekiwanych miejscach.
Publikacja, w zamyśle jej Autorów, ma także stanowić rozbudowany materiał ilustracyjny, który towarzyszyć będzie kolejnym, aktualnie przygotowywanym interdyscyplinarnym opracowaniom stanowisk w Grucznie.
O kulisach badań w latach 60. XX wieku i o przygotowaniach do realizacji projektu opowiadają: prof. dr hab. Guido Kriesel, wieloletni Kierownik Zakładu Antropologii UMK, a w 1965 r., w pierwszym sezonie badań z udziałem antropologów - świeżo upieczony doktor oraz Autorzy Albumu: dr Alicja Drozd-Lipińska i mgr Andrzej Romański
The Enlightenment did not begin in Europe. Its true origins lie thousands of miles away on the island of Madagascar, in the late seventeenth century, when it was home to several thousand pirates. This was the Golden Age of Piracy - but it was also, argues anthropologist David Graeber, a brief window of radical democracy, as the pirate settlers attempted to apply the egalitarian principles of their ships to a new society on land.
In this jewel of a book, Graeber offers a way to 'decolonize the Enlightenment', demonstrating how this mixed community experimented with an alternative vision of human freedom, far from that being formulated in the salons and coffee houses of Europe. Its actors were Malagasy women, philosopher kings and escaped slaves, exploring ideas that were ultimately to be put into practice by Western revolutionary regimes a century later.
Pirate Enlightenment playfully dismantles the central myths of the Enlightenment. In their place comes a story about the magic, sea battles, purloined princesses, manhunts, make-believe kingdoms, fraudulent ambassadors, spies, jewel thieves, poisoners and devil worship that lie at the origins of modern freedom.
W ostatnich latach media i technologie cyfrowe znacząco wpłynęły na kształt rynku wydawniczo-księgarskiego, procesy produkcji i dystrybucji książki, jej formę edytorską oraz społeczny obieg i praktyki lekturowe czytelników/konsumentów. Z jednej strony stały się otoczeniem konkurencyjnym dla branży książkowej, zmuszając instytucje działające w tym sektorze rynku do nieustannego pozycjonowania się pośród innych podmiotów medialnych, warunkujących społeczne uczestnictwo w kulturze. Z drugiej natomiast stanowią jej immanentną część: są narzędziami wykorzystywanymi przez tradycyjne podmioty rynku książki w procesie projektowania i produkcji, autonomicznymi instrumentami rozpowszechniania i promocji publikacji, a wreszcie przestrzeniami społecznego życia książki.Wraz z pojawieniem się i ewolucją nowych mediów i narzędzi technologicznych [] zasadne stało się spoglądanie na ewolucję form książki (i przestrzeni jej społecznego obiegu) przez pryzmat medium udostępnienia, czyli kanału ko-munikacji. Problem mediów na obecnym rynku książki oraz zmian zachodzących w komunikacji poprzez książkę to nie tylko sprawa obiektywnej rzeczywistości, rozwijającej się technologii oraz innowacyjnych trendów produkcyjnych, dystrybucyjnych i konsumpcyjnych, ale też nowych praktyk i potrzeb lekturowych, związanych z przemianami społeczno-kulturowymi, w tym m.in. z dokonującą się zmianą pokoleniową w czytelnictwie. Przeobrażenia te rodzą rozliczne pytania:o nową sytuację książki, jej status i rolę w środowisku cyfrowej technologii oraz miejsce we współczesnej kulturze zmediatyzowanej, o przekształcenia procesu komunikacji poprzez książkę, a także charakter relacji pomiędzy tekstem drukowanym a innymi mediami. []Kwestie te stały się kluczowymi dla Autorów artykułów zebranych w niniejszym tomie, proponujących spojrzenie na sferę książki właśnie w aspekcie jej medialności. Taka perspektywa jest szansą na przywrócenie refleksji nad kulturą książki, statusu dyskursu istotnego, który od dłuższego już czasu tracił na rzecz sztuk audiowizualnych i multimedialnych. [ze Wstępu]
Autorki, legitymujące się już znaczącym dorobkiem dotykającym kwestii edukacji medialnej, w udany sposób dokonują - jak same piszą - "diagnozy medialnej" młodych dorosłych, choć w moim odczuciu udało się tutaj zrobić znacznie więcej. Mam bowiem wrażenie, że dokonały raczej diagnozy uśrednionej współczesnej mediasfery, w której nie tylko nie działają już intuicje "cyfrowych tubylców", ale z której przemianami nie radzą sobie także starsze pokolenia. Dlatego ogromnym atutem tej publikacji jest fakt, że autorki w uporządkowany i niezwykle przejrzysty sposób zmapowały uwarunkowania współczesnych problemów z fake newsami, których nieskrępowany społeczny obieg zagraża demokracji, ale też po prostu bezpieczeństwu - wszak w dobie konfliktów hybrydowych przestrzeń informacyjna ma również duże znaczenie militarne (nie przypadkiem wśród odwołań pojawiają się więc dokumenty Komisji Europejskiej, ale i NATO). To nie tylko przygotowanie podbudowy pod dalsze diagnozy, lecz częściowo samodzielny, podparty bardzo rozbudowaną bibliografią przegląd przemian współczesnej mediasfery.Fragment recenzji prof. dr. hab. Mirosława FiliciakaAgnieszka Ogonowska, prof. dr hab. - absolwentka psychologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i kulturoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Ukończyła również podyplomowe studia logopedyczne i neurologopedyczne na Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie. W 2015 roku uzyskała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Kierowniczka Katedry Mediów i Badań Kulturowych w Instytucie Filologii Polskiej na Wydziale Filologicznym UP. Dyrektorka Ośrodka Badań nad Mediami IFP UP oraz Zespołu Badań ds. Psychologii Mediów i Edukacji Medialnej. Współzałożycielka i pierwsza prezeska Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej. Współpracowniczka Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Ekspertka Komisji Europejskiej oraz NCBR. Redaktor naczelna "Studia de Cultura".Agnieszka Walecka-Rynduch, dr hab. prof. UJ - absolwentka politologii i kulturoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła także Międzywydziałowe Studium Amerykanistyczne na tym samym wydziale. Zatrudniona na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Nowych Mediów, Instytut Dziennikarstwa Mediów i Komunikacji Społecznej, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Członkini Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, przewodnicząca sekcji Komunikowanie polityczne, członkini Komisji Rewizyjnej. Członkini i sekretarz Komisji Etyki Komunikacji PAU. Współpracuje z Ośrodkiem Badań nad Mediami. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół wpływu mediów na kluczowe obszary sfery publicznej.
Popularność humanistyki cyfrowej - jej dynamiczny rozwój, atrakcyjność, a przede wszystkim wartość poznawcza oferowanych rozwiązań - jest faktem, który trudno zakwestionować. Spontanicznej i gwałtownej ekspansji metod, narzędzi i zasobów cyfrowych w humanistyce (częściowo także w naukach społecznych) nie towarzyszy jednak dostateczna refleksja teoretyczna. Niniejsza książka ma wypełnić tę lukę. Intencją autorów jest przede wszystkim ukazanie istoty humanistyki cyfrowej, jej specyfiki i cech, które łączą badaczy reprezentujących często odległe domeny - antropologię kultury, historię, informatykę stosowaną, kartografię cyfrową, lingwistykę, nauki o mediach, nauki o sztuce - w kontekście dobiegającej kresu epoki gutenbergowskiej. Monografia jest skierowana do szerokiego grona odbiorców akademickich - przede wszystkim studentów, lecz także wykładowców - oraz czytelników zainteresowanych światem cyfrowym. Warto podkreślić, że jest to pierwsze tego rodzaju kompendium poświęcone humanistyce cyfrowej w Polsce i jedno z pierwszych w Europie.
Pisząc o języku i obrazie w artystycznym plakacie teatralnym, tak naprawdę piszę o człowieku, jego możliwościach i zdolnościach: postrzegania i wyodrębniania zjawisk, porządkowania i łączenia znaków, interpretacji i oceny tekstów kultury. Piszę o człowieku w świecie znaków i komunikatów, czasem ledwo dostrzegalnych w ulicznym odbiorze, innym razem oglądanych z zaciekawieniem, wreszcie analizowanych i kontemplowanych, wracających w percepcji przez długie tygodnie i lata. Monografia jest wynikiem działania na mnie i jako ulicznego lub galeryjnego odbiorcę, i jako badacza obrazów z wielu plakatów, które wracają, przypominają o sobie, a czasem wręcz dręczą, gdy poruszam się w świecie różnych mediów, nie tylko wizualnych, ale też werbalnych, audialnych i audiowizualnych. Ze Wstępu Książkę Elwiry Bolek uważam za dokonanie bardzo interesujące. [] Obszarem w monografii, który został poddany przez Autorkę naukowe-mu namysłowi, jest szeroko rozumiany obszar kultury wizualnej zmienny, opalizujący, heterogeniczny, zawsze też poddawany indywidualnym odbiorczym interpretacjom. [] Przedmiotem badań Autorka uczyniła plakat teatralny, dobrze przez nią rozumiany jako multimodalny, otwarty na interpretację tekst kultury. [] W swojej książce Elwira Bolek wykorzystała oto efektywną badawczo i stosunkowo nową na polskim językoznawczym gruncie metodę analizy multimodalnej. I chociaż o funkcjonowaniu i współprzenikaniu różnych systemów semiotycznych (tu: języka i obrazu) w jednym, tym samym tekście kultury mówi się od dawna, to dopiero koncepcja multimodalności precyzyjnie te zjawiska opisała i dodatkowo zaoferowała narzędzia do badania tych interakcji. [] Książka jednoznacznie dowodzi, jak bardzo plakat artystyczny fascynuje Autorkę (zresztą absolwentkę także studiów artystycznych). Wypowiada się o nim ze znawstwem i emocjonalnym zaangażowaniem. Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława SkowronkaUniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
DZIELNICE KREATYWNE I KULTURALNE jest pierwszą polską publikacją opisującą to zagadnienie. Nie jest to temat zupełnie nowy, choć często te zjawiska nie były po prostu nazywane. Kiedyś dzielnice artystyczne czy kulturalne pojawiały się spontanicznie, stworzone oddolnie. Tak chociażby powstał powszechnie znany paryski Montmartre, który już̇ ponad 100 lat temu był przestrzenią zasiedlaną przez artystów malarzy poszukujących pracowni, miejsc do mieszkania, do przebywania z innymi twórcami. W polskiej rzeczywistości warto wspomnieć choćby o krakowskim Kazimierzu, choć dzielnica ta nie spełnia wszystkich warunków o jakich pisze autor. Dzisiaj także mogą powstać podobne dzielnice, stały się one popularne pod koniec XX w., gdy miasta dostrzegły potencjał transformacyjny dzielnic kreatywnych. W książce francuski badacz Basil Michel podaje liczne przykłady dzielnic kreatywnych i artystycznych z całego świata. Opisuje ich sukcesami, ale i wyzwania, trudności, a czasem niepowodzeniami z jakimi te miejsca się spotykają. Książka będzie niezwykle cenną lekturą dla wszystkich osób zainteresowanych wyzwaniami jakie stoją przed polskimi miastami. Może wskazać rozwiązania i pomóc uniknąć niepowodzeń. Książka ilustrowana zarówno zdjęciami jak i wykresami i mapami dzielnic kreatywnych i kulturalnych z całego świata.
Szesnasta książka z serii MIASTO SZCZĘŚLIWE
Upadek niektórych gałęzi przemysłu ciężkiego i lekkiego w połączeniu z masowym przenoszeniem działalności fabrycznej na obrzeża miast sprawiły, że na terenach zurbanizowanych powstała duża liczba nieużytków – skreślonych i opuszczonych przestrzeni, które stały się symbolem gospodarczego, społecznego i demograficznego kryzysu. I właśnie te przemysłowe nieużytki stanowią̨ prawdziwą szansę dla miast, które oddają̨ je we władanie artystom i różnym podmiotom kulturalnym, gdyż̇ w tej nowej konfiguracji opuszczone tereny stają się̨ zasobem sprzyjającym rozwojowi alternatywnych działań kreatywnych, na które nie ma miejsca w instytucjonalnych obiektach kulturalnych, a także przyciągają publiczność, aktywizują̨ lokalnych mieszkańców i pozwalają̨ rywalizować metropoliom o zainteresowanie turystów.
Fragment książki
Ta książka nie pozwala zapomnieć, że mająca właśnie swoją nową, tragiczną odsłonę wojna o Górski Karabach trwa już całe dekady. Choć wojna ta nie przyciąga uwagi społeczeństw demokracji zachodnich w stopniu nawet zbliżonym do konfliktu na Ukrainie, to jednak od lat kształtuje rzeczywistość na Kaukazie.
Ta wyjątkowa książka przedstawia losy ormiańskiej ludności cywilnej podczas ostatniej wojny o Górski Karabach, w roku 2020, z perspektywy antropologii straty i cierpienia. Jak zaznaczają autorzy: chcieliśmy odejść od mocno utrwalonego w badaniach ujęcia wojny jako fenomenu militarnego i wojskowo-politycznego. Mówiąc o wojnach, na ogół ignorowano punkt widzenia „zwykłych” ludzi, którzy dźwigali cały jej ciężar, zarówno jako żołnierze powołani do armii, jak i cywile, którzy na różne sposoby byli atakowani, rabowani, wysiedlani, zabijani. Innymi słowy, antropologia wojny przez nas zaproponowana porusza kwestie, które dotyczą ludzi z różnych klas społecznych i środowisk, pokazuje ich cierpienia, straty oraz zmiany, których doznali w trakcie konfliktu zbrojnego.
Discover the rich and complex history of LGBTQ+ people around the world - their struggles, triumphs, and cultural contributions.
Exploring and explaining the most important ideas and events in LGBTQ+ history and culture, this book showcases the breadth of the LGBTQ+ experience. This diverse, global account explores the most important moments, movements, and phenomena, from the first known lesbian love poetry of Sappho to Kinsey's modern sexuality studies, and features biographies of key figures from Anne Lister to Audre Lorde.
Dive deep into the pages of The LGBTQ + History book to discover:
- Thought-provoking graphics and flow-charts demystify the central concepts behind key moments in LGBTQ+ history, from eromenos and erastes in the Ancient World to political lesbianism.
- Features insightful quotes from leading historians, philosophers, cultural commentators, economists, anthropologists, sociologists, activists, and politicians.
- Includes biography boxes and directory entries on the lives of important but lesser-known individuals, alongside well-known names including Sappho, Oscar Wilde, Anne Lister, Harvey Milk, and Marsha P. Johnson.
- Global in scope with a localizable directory.
The LGBTQ+ History Book celebrates the victories and untold triumphs of LGBTQ+ people throughout history, such as the Stonewall Riots and first gender affirmation surgeries, as well as commemorating moments of tragedy and persecution, from the Renaissance Italian "Night Police" to the 20th century "Don't Ask Don't Tell" policy. The book also includes major cultural cornerstones - the secret language of polari, Black and Latine ballroom culture, and the many flags of the community - and the history of LGBTQ+ spaces, from 18th-century "molly houses" to modern "gaybourhoods".
The LGBTQ+ History Book celebrates the long, proud - and often hidden - history of LGBTQ+ people, cultures, and places from around the world.
Geniusz i melancholia. Fryderyk Chopin i pedagogika romantyzmu w aspekcie nauk performatywnych
Książka jest interdyscyplinarnym studium funkcjonowania wybitnej jednostki w społeczeństwie. Przedmiot rozważań badaczki to z jednej strony sposób konstruowania – czy też performowania – statusu artysty-geniusza, Fryderyka Chopina, z drugiej – teatr jego życia codziennego interpretowany jako praktyka dramatyczna i jej kulisy. Na przykładzie biografii polskiego kompozytora autorka analizuje performans romantyzmu, indywidualizmu, a także performans Chopina jako idei odradzającej się i wieczne trwałej. W obszarze jej zainteresowania znalazły się ponadto koncepty geniuszu, gruźlicy jako metafory epoki, melancholii, wirtuozerii i dandyzmu, a także koncept „wielości romantyzmów” w pierwszej połowie XIX wieku. Badaczka skupia się również na społecznym odbiorze tych pojęć i ich funkcjonowaniu w XIX-wiecznym europejskim kontekście artystycznym.
******
The book is an interdisciplinary study of the way an outstanding individual functions in society. The author explores how the artistic genius of Fryderyk Chopin is structured or performed and how the theatre of his everyday life is interpreted as dramatic practice and its backstage. Using the biography of the Polish composer, the author analyses performance in Romanticism, individualism and Chopin’s performance as a reborn and resurgent idea. Theauthor also explores the notion of genius, tuberculosis as a metaphor of the period, melancholy, virtuosity, dandyism and the “multitude of Romanticisms” in the first half of the 19 th century. She focuses on the social perception of these concepts and their functioning in the 19th century European artistic context.
Historyczno-antropologiczne studium, które czyta się jak trzymającą w napięciu powieść. Dysputy paryskich uczonych o polskich wampirach, Mickiewicz wychodzący z grobu, picie trupiej krwi w czasie zarazy i zupełnie nowe spojrzenie na ludowe wierzenia.
Bogactwo nieznanych dotąd materiałów źródłowych odsłania zapomnianą i odrzuconą historię życia, śmierci i czegoś pomiędzy nimi – wiarę trwającą w Polsce przynajmniej przez pół tysiąclecia, aż do schyłku XX wieku.
Książka bogato ilustrowana obrazami jednej z najważniejszych polskich malarek współczesnych, Aleksandry Waliszewskiej.
Upiór. Historia naturalna Łukasza Kozaka, to praca bezprecedensowa. Trudno zrozumieć polską kulturę – w tym jej najważniejsze dzieła literackie, wymieniając choćby Mickiewicza czy Leśmiana – nie znając wierzeń ludowych. Upiory, wieszczy, strzygi i strzygonie – czyli „polskie wampiry” są najważniejszym ich elementem. Zjawiska spychane często na peryferia „zabobonu” i uznawane za element niepoważny lub niepożądany, doczekały się wreszcie szerokiego opracowania.
Upiór otwiera całkowicie nowy rozdział w postrzeganiu tej części polskiej kultury i historii, która była albo marginalizowana, albo – odcięta od źródeł – ulegała deformacji będąc zepchniętą do pojęć „ludowej demonologii” czy „mitologii niższej”.
Autor przeprowadził szeroką kwerendę w zignorowanych dotąd źródłach – od uczonych rozpraw z czasów nowożytnych, przez dokumenty sądowe, traktaty teologiczne, barokową poezję i oświeceniową publicystykę, a wreszcie materiały etnograficzne i doniesienia prasowe sięgające XX w., które pokazują, jak trwała była wiara w upiory na ziemiach dawnej Rzeczpospolitej. Materiały obejmują również teksty łacińskie, francuskie, ukraińskie, kaszubskie, niemieckie i hebrajskie – przełożone i zebrane w źródłowym aneksie do książki. Upiór powstał na podstawie ponad stu historycznych i etnograficznych przekazów. Ten obszerny wybór stanowi doskonały punkt wyjścia do dalszych badań, interpretacji i twórczych inspiracji.
Upiory traktuję nie jako demoniczne kuriozum z przeszłości, a ludzi. Ludzi, którzy nierzadko rodzili się upiorami, przyjmowali fatalistycznie swój upioryzm, ukrywając go, lub przeciwnie: traktując jako powołanie, a nawet profesję. Osoby za życia, a zwłaszcza po śmierci, wykluczane ze społeczności wykluczonych. Zasługują one na własną historię opowiedzianą przez nie same, przez tych, w których wzbudzały nieopisaną grozę, a wreszcie i tych, dla których pozostały jedynie „potwornym zabobonem” lub ludowym wierzeniem i przedmiotem badań.
Łukasz Kozak, Wstęp
Tomasz Nowicki podjął próbę przeprowadzenia wielokierunkowej analizy sposobu funkcjonowania ogrodu zoologicznego w przestrzeni społecznej doby późnej nowoczesności. Wykorzystanie przez autora zróżnicowanej i bogatej podbudowy teoretycznej, elementów studium historycznego oraz badania jakościowego przyniosło bardzo ciekawy rezultat. Zabawa w więzienie… wydaje się publikacją potencjalnie niezwykle interesującą przede wszystkim dla profesjonalnych badaczy i badaczek związanych z przynajmniej kilkoma dziedzinami humanistyki. Nowicki sięgnął bowiem po instrumenty interpretacyjne charakterystyczne zarówno dla antropologii, kulturoznawstwa, filozofii społecznej oraz psychologii, jak i, a może przede wszystkim, krytycznej pedagogiki o wyraźnie interdyscyplinarnych inspiracjach.
Niniejsza monografia wpisuje się w trwające dziś na wielu polach dyskusje dotyczące koncepcji antropocenu. Podejmuje także temat alternatywnych wobec niej ujęć obecnej epoki w dziejach Ziemi, kiedy to obserwujemy wywołany ludzką działalnością stale pogłębiający się kryzys. Zebrane tu rozważania odpowiadają na wskazany w podtytule problem wspólnot więcej-niż-ludzkich, kładąc nacisk na konieczność podważania i przekraczania typowych dla nowoczesności binaryzmów: natura-kultura, ludzkie-nieludzkie, duchowe-cielesne. Dzięki temu tom wchodzi w inspirujący dialog z istotnymi publikacjami z zakresu światowej humanistyki, między innymi Donny Haraway, Brunona Latoura, Elizabeth Povinelli, Isabelle Stengers, Bernarda Stieglera, Marilyn Strathern, Anny Tsing i Joanny Żylińskiej, a także nawiązuje do dorobku czołowych polskich humanistów i humanistek, takich jak Ewa Bińczyk czy Ewa Domańska. Autorzy i autorki rozdziałów kompleksowo i krytycznie przedstawiają istniejące teorie i punkty widzenia, by zarazem proponować inne, transdyscyplinarne spojrzenie na zawiązujące się w końcowej fazie antropocenu więcej-niż-ludzkie wspólnoty, będące zalążkiem kolejnej epoki. Wyniki badań częściej otwierają nowe perspektywy, niż domykają podejmowane tematy."Hakowanie antropocenu jest monografią przygotowaną perfekcyjnie. Rozdziały nie odbiegają od siebie ani poziomem pomysłowości, ani poziomem języka i stylu. Taka harmonia w polskich monografiach zbiorowych właściwie się nie zdarza. Wobec tego tom ów nie tylko w sposób oczywisty wyróżnia się spośród wielu prac polskojęzycznych dotyczących zmiany klimatycznej - ponieważ jest kompendium pod każdym względem wzorowym, ma szansę, by na polskim rynku naukowym stać się podręcznikiem".Z recenzji prof. Marty Tomczok (Uniwersytet Śląski)Małgorzata Sugiera - profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierowniczka Katedry Performatyki na Wydziale Polonistyki. Stypendystka między innymi Alexander von Humboldt Stiftung, DAAD, Mellon Foundation oraz IRC "Interweaving Performance Cultures" na Freie Universitt Berlin. Jej zainteresowania naukowe obejmują teorie i praktyki performatywne, studia dekolonialne i ekologiczne fabulacje spekulatywne. Opublikowała kilkanaście monografii autorskich i współautorskich, z których najnowsza to Performanse pamięci w literaturach i sztukach (2020). Redagowała także tomy zbiorowe, wydawane w Polsce i za granicą, między innymi Fikcje jako metoda. Strategie kontr[f]aktualne w pisaniu historii, literaturze i sztukach (2018) oraz Crisis and Communitas: Performative Concepts of Commonality in Arts and Politics (Routledge, 2023). Tłumaczy z Mateuszem Borowskim prace naukowe i sztuki teatralne z języka angielskiego, niemieckiego i francuskiego, ostatnio Pozostaje performans. Sztuka i wojna w czasach teatralnych odtworzeń Rebekki Schneider (2020).
Przed stu laty wspólną częścią losu wielu młodych kobiet pochodzących z ubogich rodzin – głównie wiejskich – było podejmowanie pracy w charakterze służby domowej. Nadmiar rąk do pracy na wsi skłaniał je do opuszczenia rodzinnych domów i pójścia – jak wówczas mawiano – do „obowiązku”. Książka ukazuje wielostronny obraz codzienności polskich służących domowych. Na podstawie analizy różnego typu źródeł – akt sądowych, druków ulotnych, pamiętników, prasy, poradników oraz literatury pięknej – rozważono w niej cztery główne wiązki problemów badawczych: relacje pomiędzy służbą domową a pracodawcami, czas pracy i czas wolny od obowiązków, warunki życia i pracy służących, a także ich perspektywy i trajektorie życiowe. Ze względu na niewielką liczbę źródeł, które wprost dotyczą tej grupy społeczno-zawodowej, informacji na jej temat autor niejednokrotnie poszukuje na marginesach głównego toku rozważań zawartych w tekstach źródłowych, nie wahając się zgłębiać spraw z pozoru błahych. Ponadto stara się zachować równowagę pomiędzy dążeniem do uchwycenia życia służących niejako od wewnątrz (by nie powiedzieć – „od kuchni”), czyli z perspektywy ich przypuszczalnych dążeń, obaw i nadziei, a ukazaniem jego rozmaitych zewnętrznych uwarunkowań.
‘Morland predicts the future of humanity in 10 illuminating statistics (could the Japanese and Italians now go the way of the dodo?) and looks back to how ebbs and flows of population have shaped history, such as the Soviet Union’s plummeting birth rate in the 1960s, which hastened the end of the Cold War.’ - The Daily Telegraph ‘The Best Books for Summer 2022’
The great forces of population change – the balance of births, deaths and migrations – have made the world what it is today. They have determined which countries are superpowers and which languish in relative obscurity, which economies top the international league tables and which are at best also-rans.
The same forces that have shaped our past and present are shaping our future. Illustrating this through ten illuminating indicators, from the fertility rate in Singapore (one) to the median age in Catalonia (forty-three), Paul Morland shows how demography is both a powerful and an under-appreciated lens through which to view the global transformations that are currently underway.
Tomorrow’s People ranges from the countries of West Africa where the tendency towards large families is combining with falling infant mortality to create the greatest population explosion ever witnessed, to the countries of East Asia and Southern Europe where generations of low birth-rate and rising life expectancy are creating the oldest populations in history. Morland explores the geographical movements of peoples that are already under way – portents for still larger migrations ahead – which are radically changing the cultural, ethnic and religious composition of many societies across the globe, and in their turn creating political reaction that can be observed from Brexit to the rise of Donald Trump. Finally, he looks at the two underlying motors of change – remarkable rises in levels of education and burgeoning food production – which have made all these epochal developments possible.
Tomorrow’s People provides a fascinating, illuminating and thought-provoking tour of an emerging new world. Nobody who wants to understand that world should be without it.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
