Wokół twórczości Carlosa Castanedy narosło wiele mitów i kontrowersji. Autor stara się przybliżyć Czytelnikowi podstawowe idee z książek Castanedy w kontekście innych tradycji duchowych, także zachodnich. Okazuje się bowiem, że zasadnicze modele ewolucji duchowej człowieka są identyczne w różnych kulturach, często niezależnych i odległych od siebie.
Autor nie rozstrzyga sporów dotyczących rozumienia dzieł Castanedy, lecz proponuje refleksję nad prawdziwą naturą człowieka. Jest to szczególnie ważne w czasach, kiedy ludzie przestali dostrzegać swój wewnętrzny ukryty blask.
Carlos Castaneda, jeden z najbardziej znanych antropologów amerykańskich XX wieku, od lat dziewięćdziesiątych również w Polsce. Zasłynął dzięki swoim kilkunastu książkom przedstawiającym nauki pobierane u don Juana Matusa, meksykańskiego szamana z plemienia Yaqui. Dzięki tej starożytnej wiedzy, człowiek może pokonać swoje ograniczenia i doświadczyć pełni prawdziwej, wewnętrznej wolności.
W tej książce znajdziesz ponad 300 symboli czarnoskórych plemion i narodów. Na kontynencie afrykańskim symbolika pierwotnych ludów zachowała się do czasów współczesnych. Jej przejawy znajdujemy w kulturze, kulcie przodków, sztuce ludowej i czynnościach dnia codziennego. Na bogactwo afrykańskich symboli składają się zarówno rytualne rekwizyty i maski, pismo obrazkowe ludu Aszanti, jak i przedmioty użytkowe o głębokim znaczeniu kulturowym - ozdoby, symbole statusu społecznego i zamożności, a także malowidła jaskiniowe spotykane na, niegdyś żyznym, obszarze Sahary.
Książka ta systematyzuje obecną wiedzę na temat zagadkowej istoty, która jednoczy w sobie cechy zwierzęce i ludzkie. W popularnej literaturze jest ona nazywana śnieżnym człowiekiem lub yeti. Systematyzacji i analizy zgromadzonego na ten temat materia łu autor dokonał w duchu kryptobiologii, dziedziny wprowadzającej tajemnicze zjawiska biologii w krąg wiedzy naukowej. Kryptobiologia odwołuje się między innymi do osiągnięć historii, matematyki i kryminologii; śnieżny człowiek jest przez tę dyscyplinę nauki traktowany jako zwykły i istniejący realnie gatunek zoologiczny, który wszedł w niezwykłe relacje z człowiekiem rozumnym i konkurował z nim o panowanie nad Ziemią. Celem książki jest prezentacja w popularnej formie najciekawszych historii spotkań ze śnieżnym człowiekiem i opatrzenie ich naukowymi komentarzami, napisanymi z pozycji nauki początku trzeciego tysiąclecia.
Walenty Sapunow urodził się w 1953 roku. Studiował genetykę i matematykę stosowaną na Uniwersytecie Leningradzkim (obecnie Petersburskim). W 1990 roku obronił pracę doktorską na temat fizyki systemów ponadorganicznych. Jest akademikiem Pietrowskiej Akademii Nauk i Sztuk. Członek rzeczywisty nowojorskiej akademii nauk. Ma w dorobku ponad 500 publikacji, wśród których są monografie naukowe, podręczniki i książki popularyzatorskie. Współtwórca kilku filmów o zagadkowych zwierzętach. Twórca nauki o rzadkich i tajemniczych obiektach biologicznych – kryptobiologii.
Zbiór esejów, prezentujących antropozofię od jej korzeni filozoficznych poprzez metody inicjacyjne po pewne formy realizacji jej idei w życiu religijnym, kulturalnym i społecznym.
Książka ta ma charakter naukowy, pozbawiona jest jednak akademickiego spięcia. To, na czym nam zależało, ujawnia się w lekkości, eseistyczności artykułów zamieszczonych w niniejszej publikacji. Autorkami/autorami tekstów są studenci i doktoranci z różnych polskich uniwersytetów. Każdy z nich reprezentuje inne podejście do tematyki serialowej. Zabranie tej grupy było wyzwaniem, ale o to też nam chodziło. Różnorodność i szerokie spektrum badawcze rozciąga się jak Ameryka kraj kontynent. Zamieszczone tutaj artykuły z wielu stron prześwietlają amerykańskie produkcje telewizyjne. U niektórych autorów widać wyraźne zmaganie się z teorią (D. Junke, T. Umerle, M. Mirys), u innych na pierwszy plan wysuwają się doświadczenia estetyczne (M. Aksztin, K. Chruszczewska). Pośród zebranych tekstów są też takie, które wskazują na uwikłanie serialu w medialne i społeczne struktury (A. Mirowicz, M. Major, A. Szczepanek do spółki z P. Buśko). Inne znów teksty prześwietlają serialowy świat nieco bardziej strukturalnie (K. Ćwiek-Rogalska), adaptują na jego plan pojęcia wypracowane na innych polach (A. Szmida) czy też zmagają się z pewną typowością i konwergencją motywów (M. Skowera, S. Wojciechowska). W naszej opinii udało się nam zebrać galerię serialowych impresji, która jak kalejdoskop pokazuje różnorodność podejścia oraz samego przedmiotu badań"". Agnieszka Szczepanek, Sandra Wojciechowska, Piotr Buśko""Lektura tej książki sprawiła mi niemało satysfakcji. [...] Prawie każdy z esejów plastycznie przybliża opisywany serial, a dodatkowo wszystkie razem pokazują, jak różnorodny jest świat seriali nowej generacji, pozwalają też zrozumieć, jak bardzo różni się on od nie tak odległych przecież czasów, gdy s
Książka Aldony Plucińskiej Polskie zwyczaje rodzinne przedstawia obrzędowość związaną z drogą życia człowieka – od narodzin do śmierci, historię jego wzrastania duchowego. Składa się z pięciu rozdziałów: Zaślubiny, Narodziny do Nowego Życia (chrzest), Wzajemna jedność z Panem Bogiem (komunia święta), Umocnienie Chrześcijanina (bierzmowanie), W Drodze do Wieczności.
Autorka po raz pierwszy w historii polskiej etnografii opisuje polskie zwyczaje rodzinne w kontekście sakramentów świętych, które są fundamentem kultury chrześcijańskiej i dziedzictwa Polski.
Prezentowana pozycja zawiera bogaty materiał ilustracyjny, który uzupełnia tekst. Do publikacji dołączona jest płyta zawierająca utwory związane z każdym z sakramentów świętych.
Polskie zwyczaje rodzinne, podobnie jak poprzednia książka autorki Polskie Świętowanie. Adwent Gody Zapusty, może stać się miłym upominkiem dla najbliższych.
Książka ta jest spojrzeniem na człowieka jako na mikrokosmos odzwierciedlający cały wielki kosmos, spojrzenie na człowieka jako na symfonię otaczającego nas wszechświata. Co łączy ludzi z ptakami, ssakami, owadami i innymi istotami otaczającego nas świata? Jak przebiegało kosmiczne kształtowanie człowieka w porównaniu z wyższymi gatunkami zwierząt? Jaką rolę w świecie spełniają elementarne duchy przyrody? Jaką rolę odgrywają siły przychodzące ze Zwierzyńca? Odpowiedź na te i wiele innych pytań znajdziecie Państwo w tej właśnie książce.
Czy nasza planeta zbliża się do punktu krytycznego? Czy kryzysy, których doświadcza ludzkość, mają nas skłonić do nowego wyboru drogi życia? Czy jest tu miejsce na optymizm? Czy możliwe jest uzdrowienie naszego świata? Jest nie tylko możliwe - twierdzą biolog Bruce H. Lipton i filozof Steve Bhaerman - ale już rzeczywiście następuje: wokół widać dowody na to, że przygotowujemy się do niezwykłego przeskoku ewolucyjnego w dziejach naszego gatunku. Dając szeroki zarys ewolucji ludzkości, obalają teorie i mity, jakie stworzył darwinizm, materializm czy determinizm genetyczny, i wskazują, jak zmiana naszego rozumienia biologii i historii ludzkości pomoże nam się poruszać w obecnych niespokojnych czasach. Wszyscy jesteśmy komórkami ogromnego ewoluującego superorganizmu, jakim jest ludzkość. Ponieważ człowiek ma wolną wolę, możemy zdecydować, czy chcemy wznieść się na nowy poziom rozwoju, czy wyginąć, jak dinozaury. Uwalniając się od starych przekonań, które utrzymują istniejący stan rzeczy, i zyskując nową świadomość, możemy dokonać „spontanicznej ewolucji” i stworzyć wspaniałą, twórczą cywilizację. Ta inteligentna, dowcipna i mądra książka oferuje nowe, pełne nadziei spojrzenie na jutro naszego świata i pokazuje, jak możemy aktywnie włączyć się w ewolucję ludzkości.
,,Gdyby zastanowić się nad profilem recenzowanej książki, najtrafniejszym chyba określeniem byłaby kwalifikacja jej do ram kulturoznawstwa zaangażowanego, uwzględniającego ekonomiczno-kapitałowe uwarunkowania wpływające na jakoś partycypacji w kulturze zapośredniczonej medialnie"". prof. dr hab. Wojciech J. Burszta ,,Rozprawa ma duże walory poznawcze i może stanowić cenną pomoc dydaktyczną w zakresie wiedzy o mediach, popkulturze, komunikacji, małych strukturach społecznych. (...) Nie waham się (...) stwierdzić, że praca stanowić będzie coś w rodzaju reference book dla przyszłych badaczy prowincjonalności i lokalności w epoce popkultury, komputera i sieci"". prof. dr hab. Kazimierz Krzysztofek
Antropozofia jest niezwykle złożonym zjawiskiem. Jej rozpowszechnienie i popularność mogą być barometrem pluralizmu światopoglądowego danej społeczności, zaś uzdrowieniowy charakter otwiera pole do interpretacji i analiz pozwalających na lepsze zrozumienie idei antropozoficznych, obaw społecznych, z których wyrastają, i lęków, na które odpowiadają. Nie należy zapominać, że antropozofia powstała w latach, kiedy ludzie pogrążeni w światopoglądowym kryzysie, starali się tworzyć nowe koncepcje świata i człowieka, szukając nowego ładu społecznego, duchowego i kulturowego. Antropozofia proponuje pozytywne rozwiązanie, jest twórczą, rozwojową koncepcją przemiany świata i uleczenia społecznych niepokojów. Warto przyjrzeć się antropozofii, a nawet odwrócić perspektywę, spróbować zobaczyć siebie wobec antropozofii, przejrzeć się w niej jak w lustrze. ""Dobrze napisana i ciekawie skonstruowana dramaturgicznie opowieść o bliskiej obcości wśród nas wypełnia istotną lukę w powszechnej wiedzy o fenomenie ciągle żywym, ewoluującym, ale także o ludziach, którym nie wystarczają zwykle prawdy religijne, jako że dążą do Prawdy immanentnie zawartej w ciele i umyśle, pod warunkiem że się uwierzy, bo tylko wtedy można wiedzieć. Polecam tę książkę jako oryginalną próbę antropologicznego wglądu w ezoteryczny świat i mikrokosmos wspólnoty, dla której horyzontem wyobraźni jest makrokosmos jako tajemnica"".
Autor próbuje przybliżyć Czytelnikowi problematykę interpretacji gestów, języka ciała, skupiając swą uwagę na społecznym mechanizmie nadawania znaczeń działaniom.
Przewodnik dla tych, którzy szukają sensu i nadziei w pełnych zamieszania czasach, w jakich żyjemy. Kardynał Gianfranco Ravasi podejmuje problem kondycji współczesnego człowieka – zagubionego, poddawanego ideologicznym eksperymentom, doświadczającego pustki i kryzysu tożsamości, a jednocześnie spragnionego sensu i celu życia. Autor nie proponuje mu kolejnego skoku na bungee jako substytutu życia w pełni, ale zachęca do podjęcia trudu poszukiwania prawdziwych odpowiedzi na nurtujące go pytania. Nawiązując do św. Augustyna, zaprasza do przeżycia wielkiej przygody w postaci rejsu do źródeł wiary. Jest to jednak podróż wymagająca, bo choć okręt płynie pod chrześcijańską banderą, a jego busolą jest Biblia, na pokładzie spotykamy filozofów, pisarzy, artystów, poetów o różnorodnych poglądach, niekiedy obcych chrześcijaństwu, wobec których trzeba się określić. Cel tej podróży – symboliczne „miasto Boga” – przybliża się w toku prowadzonej dyskusji, autor daje nadzieję, że nie pozostaniemy bez odpowiedzi…
Mahabharata jest niezwykłym dziełem literackim. Ponad 100 000 wersetów czyni z niej jeden z największych eposów świata – jest ośmiokrotnie dłuższa niż Iliada i Odyseja razem wzięte. Według współczesnych badaczy, Mahabharata powstała na przestrzeni kilku stuleci, między IV w. p.n.e a IV w. n.e. i miała wielu autorów. Według samej Mahabharaty oraz zgodnie z tradycją, została spisana przez wielkiego wieszcza Wjasadewę około 5000 lat temu, bezpośrednio po wydarzeniach, które składają się na jej akcję. Epos ten uważany jest za jeden z dwóch fundamentalnych tekstów (obok Ramajany), na których opiera się kultura, tradycja i religia Indii, a jej poszczególne epizody wielokrotnie znajdowały swoje przedstawienie w rzeźbie, malarstwie, tańcu czy teatrze.
Mahabharata zawiera w sobie wszystko to, co tak fascynuje ludzi zachodu w kulturze Indii: duchowość, mistycyzm, świat bogów , demonów i joginów, wierzenia, miłość, erotyka, opisy bitew.
Historia Mahabharaty została opisana na kanwie konfliktu dwóch gałęzi rodu Bharatów. Przedmiotem sporu jest tron Hasztinapury- stolicy Bharata-Warszy (tradycyjna nazwa Indii). Poprzez intrygi Kaurawowie skazali swoich kuzynów na wygnanie i bezprawnie sprawowali władzę w królestwie. Kulminacją historii jest wielka bitwa pod Kurukszetrą, w trakcie której giną Kaurawowie oraz prawie wszyscy biorący w niej udział żołnierze. Przed samą bitwą doszło do wypowiedzenia Bhagavat-gity (Pieśń Pana), której 700 wersetów, będących częścią Mahabharaty stanowi dla Hindusów najważniejszy i najświętszy tekst. W niej to Kryszna, który jest uznawany za samego Boga Wisznu, instruuje swojego przyjaciela Ardżunę (jeden z Pandawów) o naturze świata, prawie karmy, zasadach reinkarnacji oraz różnych systemach Jogi. Sama Bhagavat-gita doczekała się ponad 100 różnych tłumaczeń na język angielski oraz kilku na język polski.
Niniejszy Słownik stanowi encyklopedyczne dzieło bez precedensu. Zapełnia on bowiem poważną lukę w uprzystępnianiu polskim czytelnikom zdobyczy światowej egzegezy w zakresie dziesięciu ksiąg Nowego Testamentu (Dz, Hbr, Jk, 1-2 P, 1-2-3 J, Jud, Ap), które nie zostały omówione w poprzednich tomach serii. Wyjątkowość tego Słownika polega jednak głównie na tym, że autorzy haseł nie zatrzymują się na etapie ostatniej redakcji omawianych ksiąg NT, lecz ukazują, jaka była recepcja ich teologii przez Ojców Apostolskich, a w wielu wypadkach również przez Ojców Kościoła. Dzięki temu poznajemy trajektorie dalszego rozwoju kluczowych pojęć teologii Nowego Testamentu. Zyskujemy w ten sposób niezbędny pomost do zrozumienia ciągłości przekazu i recepcji myśli nowotestamentowej przez Ojców Kościoła.
Chociaż hasła niniejszego Słownika koncentrują się na wybranych dziesięciu księgach NT, nie znaczy to, że autorzy pomijają milczeniem to, w jaki sposób omawiane tematy funkcjonują w czterech Ewangeliach oraz w listach Corpus Paulinum. Wręcz przeciwnie, ich ambicją jest ukazanie kierunków rozwoju poszczególnych zagadnień, które ukazane zostały we wszystkich pismach NT. Absolutnym novum tego Słownika jest sięgnięcie poza kanon ksiąg Nowego Testamentu i ukazanie, w jaki sposób nowotestamentowe tematy podejmowane były przez Ojców Apostolskich do połowy II wieku.
Spośród licznych walorów niniejszego Słownika chciałbym podkreślić jeszcze jeden, jakim jest ogromna erudycja autorów. Jest ona – na tle innych słowników biblijnych, których przecież na naszym rynku księgarskim nie brakuje – wprost uderzająca. Autorzy tego dzieła nie ograniczają się do prostego referowania podejmowanych tematów i ewentualnego wskazania, w jaki sposób funkcjonują one w innych partiach Nowego i Starego Testamentu. Ukazują omawiane zagadnienia w bardzo szerokim kontekście intertekstualnych odniesień pomiędzy wątkami tematycznymi właściwymi dla ksiąg Nowego Testamentu, którym poświęcony jest niniejszy Słownik, a jakże bogatą literaturą starożytną tamtego czasu.
Ks. prof. ndzw. dr hab. Janusz Kręcidło MS
Kierownik Katedry Historii Biblijnej
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Książka ta, dzięki klarownemu opisaniu różnych źródeł powstawania problemów i konfliktów społecznych, daje podstawy do zrozumienia także dzisiejszych gospodarczych oraz kulturalnych problemów. Obecnie świat szuka prawidłowych kierunków rozwoju. Autor nie podaje gotowych schematów rozwiązań, bo społeczne życie zmienia się pod wpływem wielu czynników, do których powinny się dostosować na bieżąco gospodarka i prawo, jednak opisuje zasady, którymi powinno kierować się państwo, by umożliwić harmonijny rozwój w sferze gospodarczej, prawnej i kulturalnej . Sfera gospodarcza, a także sfera państwa, która zajmuje się opracowywaniem prawa oraz sfera kultury i edukacji, która wspiera indywidualny rozwój każdego człowieka, powinny rozwijać się niezależnie, zgodnie z zasadą trójpodziału społecznego, chociaż muszą ze sobą odpowiednio współpracować.
Przygotowując i spożywając jedzenie, opowiadamy o sobie. Niektórzy kreują te opowieści świadomie, inni nie. Lektura książki "W garnku kultury" może być krokiem w kierunku pogłębienia świadomości kulinarnych sygnałów, jakie wysyłamy każdego dnia (i jakie do nas docierają, wysyłane przez innych).
Książka podzielona została na trzy zasadnicze części o zróżnicowanej tematyce. Pierwsza – "Jedzenie w (nie)świadomości" – zawiera teksty, których autorzy podejmują refleksje nad funkcjami, jakie spełnia jedzenie w naszym codziennym życiu, oraz nad tym, na ile zdajemy sobie sprawę z wyjątkowego potencjału kulinariów w wyrażaniu i kreowaniu naszej tożsamości, systemu wartości itd.
Jednak kulinaria związane są nie tylko z czynnością spożywania, ale też oglądania i tworzenia. Dlatego druga część książki poświęcona jest "Medialnym i artystycznym kontekstom jedzenia".
Trzecia część książki zabiera czytelnika w najmroczniejsze strefy kulinarnych doświadczeń. Od razu zatem ostrzegamy, że tym razem nie będzie smacznie i przyjemnie. Podjęte tam zostają bowiem rozważania nad tymi kontekstami jedzenia, które zwykle są pomijane jako wstydliwe, szokujące, wkraczające w przestrzeń tabu: głód, kanibalizm, wydalanie itd.
Spis treści
Aleksandra Drzał-Sierocka, Wstęp
Wiesław Godzic, Aleksandra Kleśta-Nawrocka, Lucyna Zembowicz, Marta Dymek, Radosław Muniak, Jeść! Kulturowe konteksty jedzenia (zapis debaty)
CZĘŚĆ I: Jedzenie w (nie)świadomości
Joanna Mroczkowska, Praca w domu czy w gospodarstwie: wartościowanie zajęć domowych kobiet wiejskich
Dominika Potkańska, Zmierzch epoki tradycyjnego konsumenta, czyli jak wspólne zakupy ekologicznej żywności kształtują tożsamość społeczną młodych Polaków. Odradzający się ruch żywieniowy kooperatyw spożywczych w Polsce – przykład Warszawy
Ariel Modrzyk, Marnotrawstwo żywności. Zarys podstawowych uwarunkowań ekonomicznych i kulturowych
Agnieszka Długosz, Tomasz Trąbiński, Uważne jedzenie jako forma praktyki duchowej i filozofia codzienności
CZĘŚĆ II: Medialne i artystyczne konteksty jedzenia
Karol Jachymek, Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie
Joanna Jeśman, Sztuka kulinarna postczłowieka, czyli bioartystyczny Master Chef
Monika Sońta, Blogowi profesjonaliści w kuchni, czyli o energii społecznej przełożonej na internetowe statystyki
Katarzyna Twardowska, „Baby do garów! ”, czyli feminizm od kuchni. Kulinaria w perspektywie genderowej
Agata Ciastoń, Kucharz na szklanym ekranie, czyli o różnych obliczach programów kulinarnych
CZĘŚĆ III: Nieprzyjemne jedzenie
Mateusz Skrzeczkowski, Sprawstwo w obliczu granicznego doświadczenia głodu w lagrze
– niemoralność heroicznej etyki
Radosław Filip Muniak, Filozofia kanibalizmu
Aleksandra Drzał-Sierocka, Food film na opak. Antyestetyczny wymiar jedzenia w filmach Wielkie żarcie, Super Size Me oraz Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek
Ostatnia duża praca Sloterdijka utwierdziła jego pozycje jako jednego z najciekawszych żyjących intelektualistów, nie tylko niemieckiego obszaru językowego. Rozwijając projekt oświecenia oraz oświeceniowej krytyki religii, Sloterdijk podejmuje problem „antropotechnik”, czyli metod wytwarzania odpowiednich postaw i stylów życiowych. Opisując przemiany współczesności, w tym święcące triumfy ruchy pseudoreligijne w stylu scjentologii, Sloterdijk stara się pokazać, za pomocą jakich środków nowoczesność i współczesność wytwarzają takie a nie inne formy podmiotowości i w jaki sposób optyka „antropotechnik” jest w stanie na nowo ufundować projekt oświeceniowej reformy świadomości.
Książka poświęcona jest wyjaśnieniu tajemnic dotyczących stworzenia świata i opisanych w Księdze Rodzaju. Autor bardzo szczegółowo omawia zagadnienia związane z wytłumaczeniem tekstu Biblii, gdzie mowa jest o siedmiu dniach stworzenia świata. Wyjaśnia biblijny opis kolejnych dni stworzenia, zarówno pod kątem świata duchowego jak i w kontekście dziejów Ziemi i ludzkości. Omawia kształtowanie i tworzenie istot przez Elohimy, opisuje działalność Eonów, czyli Duchów Czasu, zagadnienie powstania światła i ciemności, byt elementarny i działające u jego podłoża duchowe istoty oraz jestestwo Jahwe-Elohim.
Tajemnice stworzenia świata
Spis treści:
Wykład I, Monachium, 17 sierpnia 1910
Misterium odwiecznych słów
Wykład II, Monachium, 18 sierpnia 1910
Ha 'arez i haschamajim
Wykład III, Monachium, 19 sierpnia 1910
Siedem dni stworzenia świata
Wykład IV, Monachium, 20 sierpnia 1910
Kształtowanie i tworzenie istot przez Elohimy. Eony, czyli Duchy Czasu
Wykład V, Monachium, 21 sierpnia 1910
Światło i ciemność. Jom i lilith
Wykład VI, Monachium, 22 sierpnia 1910
Byt elementarny i działające u jego podłoża duchowe istoty. Jahwe-Elohim
Wykład VII, Monachium, 23 sierpnia 1910
Kompozycja pierwszego i drugiego dnia stworzenia świata
Wykład VIII, Monachium, 24 sierpnia 1910
Rozwój ludzkości do szóstego dnia stworzenia świata
Książka otwiera nową serię wydawaną przez "Teologię Polityczną" - "Życie codzienne idei"
Starałam się wybrać teksty o kwestiach, o których stosunkowo rzadko się w Polsce pisze, a jednocześnie o takich, które najbardziej mnie w społeczeństwie, w polityce, w kulturze – w Polsce i w innych krajach Europy – przygnębiają i niepokoją. Najczęściej są to różne modne dziś ortodoksje i ich skutki – skutki, wśród których jednym z głównych, i najbardziej niepokojących, jest szybko postępujące kurczenie się przestrzeni między tym, co trzeba, a tym, czego nie wolno.. (...)
A. Kołakowska, Słowo wstępne.
Wielką zaletą pracy jest to, że podejmuje ważne zagadnienia społeczne będące w centrum zainteresowania psychologów, zarówno teoretyków, jak też praktyków. Pod tym względem autorzy większości opracowań wykazali wiele starań, aby przedstawić je w formie zrozumiałej nie tylko dla psychologów, ale również dla pedagogów, socjologów i innych specjalistów zajmujących się na co dzień problematyką na styku tych dziedzin nauki. Dodatkowo swoje rozważania teoretyczne niektórzy autorzy ilustrują przykładami wziętymi z własnych doświadczeń, co ułatwia czytelnikowi znalezienie elementów wspólnych pomiędzy płaszczyzną teoretyczną i aplikacyjną. Przystępna, na ogół, forma tych opracowań sprzyja lepszemu porozumieniu między przedstawicielami różnych grup zawodowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
