Stałe rozważanie życia Pana Jezusa umacnia i utwierdza duszę w unikaniu rzeczy próżnych i znikomych; po drugie – umacnia w zwalczaniu przygnębienia i przeciwności; po trzecie – uczy, co trzeba czynić, żeby nie mogły się wdzierać do naszego życia albo nas mamić różne braki – a to dlatego, że domaga się tego doskonałość cnót. Zatem kto Go naśladuje, nie może pobłądzić ani się pomylić.
(ze Wstępu do Medytacji o życiu Chrystusa)
Ćwiczenia duchowe św. Bonawentury powstały na prośbę siostry klaryski, która poprosiła Świętego o wskazówki do codziennych medytacji. Autor zachęca w nich do poznawania Boga przez „rozważanie sercem” czyli pobożne rozpamiętywanie życia Pana Jezusa i Jego nauki. W tym celu zamieścił w swoim dziele liczne teksty biblijne, wyjątki z pism św. Bernarda z Clairvaux oraz praktyczne wskazówki, jak je interpretować. Codzienna kontemplacja wybranych przez niego tekstów miała na celu nie tylko zatrzymać przy nich myśl, ale nade wszystko serce, by osiągnąć intymną więź z Bogiem.
Medytacje nazywane „mistyczną biografią Chrystusa” od wieków są uznawane przez wiernych za arcydzieło kanonu klasyki duchowości i jeden z fundamentów pogłębiania życia duchowego. Autor doskonale połączył w nich kontemplację z życiem codziennym, a przez nauczanie o życiu miłością Bożą nieustannie przypomina nam o ludzkiej słabości i o obowiązkach pokuty i miłosierdzia.
Przeniknięte ideą miłości rady Świętego zwanego Doktorem Serafickim, pozostają nadal aktualne i przemawiają do serc również dzisiaj, bez względu na wiek i wykształcenie wierzących.
Niech do lektury zachęcą nas słowa autora, które skierował do swojej córki duchowej:
„Proszę Cię tedy córko najmilsza, abyś tę pracę moją, którą na chwałę Pana Jezusa, a Twój i mój własny pożytek podjąłem, chętnie przyjęła, i jeszcze chętniej, a wytrwale ćwiczyła się w odbywaniu tych oto Rozmyślań”.
W XV wieku miało miejsce niezwykłe wydarzenie – niemieckiemu pasterzowi ukazało się Dzieciątko Jezus w otoczeniu 14 Świętych Wspomożycieli. Poleciło, by ludzie zwracali się do nich w trudnych czasach w swoich potrzebach. Wśród tych świętych orędowników są tacy, do których chętnie się zwracamy nawet dzisiaj, jak św. Krzysztof, św. Katarzyna, św. Barbara, ale też tacy, których wzywamy obecnie rzadziej np. św. Cyriak (chroniący przed opętaniem), św. Pantaleon (orędownik w ciężkich chorobach), czy św. Eustachy, którego można prosić o wstawiennictwo w trudnych sytuacjach. W książce przeczytamy o historii tego wydarzenia, poznamy żywoty wymienionych tam Świętych oraz znajdziemy modlitwy za ich wstawiennictwem .
Liczne cuda wskazują, że Pan Bóg również dzisiaj spełnia obietnicę daną przed wiekami prostemu pasterzowi i obdarza łaskami tych, którzy proszą o orędownictwo Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Mistyczka i wizjonerka, obdarzona stygmatami, beatyfikowana przez Jana Pawła II w 2004 r. Jej szczegółowe wizje, spisane przez Klemensa Brentano, obejmują kilkadziesiąt tomów. Dotyczą życia Jezusa, Maryi, Józefa i ich krewnych oraz Apostołów. Na podstawie jej widzeń odnaleziono m.in. domek Maryi w Efezie.
Wizje zawarte w niniejszym tomie obejmują dalszy ciąg podróży misyjnych Pana Jezusa, w czasie których nauczał On o królestwie Bożym i objawiał swoją moc poprzez liczne cuda. Pasjonujące, szczegółowe opisy i uzupełnienia dobrze znanych historii pozwolą czytelnikowi przenieść się w samo centrum ewangelicznych wydarzeń. Będzie mógł on wraz z Apostołami zobaczyć przemienienie na górze Tabor, stanie się świadkiem wskrzeszenia Łazarza, dowie się, dlaczego Zacheusz miał zejść z drzewa, a także przysłucha się słowom Jezusa na temat małżeństwa.
Dzięki obszernym komentarzom przybliżającym kontekst biblijny oraz historyczno-kulturowy czytelnik ma szansę nie tylko zrozumieć, czym tak naprawdę są objawienia prywatne i poszerzyć swoją świadomość religijną, ale przede wszystkim pogłębić własną wiarę.
Mistyczka i wizjonerka, obdarzona stygmatami, beatyfikowana przez Jana Pawła II w 2004 r. Jej szczegółowe wizje, spisane przez Klemensa Brentano, obejmują kilkadziesiąt tomów. Dotyczą życia Jezusa, Maryi, Józefa i ich krewnych oraz Apostołów. Na podstawie jej widzeń odnaleziono m.in. domek Maryi w Efezie.
Wizje zawarte w niniejszym tomie obejmują podróże misyjne Pana Jezusa, w czasie których dokonywał On licznych cudów i uzdrowień. Pasjonujące, szczegółowe opisy
i uzupełnienia dobrze znanych historii pozwolą czytelnikowi przenieść się w samo centrum ewangelicznych wydarzeń. Będzie mógł on dowiedzieć się, dlaczego Mistrz
tak często nauczał przez porównania, lepiej pozna osobę Judasza Iskarioty, sprawdzi, ile razy nawracała się Magdalena, posłucha Kazania na górze, a może nawet odważy się wraz z Jezusem chodzić po wodzie.
Pokusa chronienia instytucji - nawet wynikająca z jakichś wzniosłych motywów, cokolwiek by miało to znaczyć - jest możliwa wyłącznie w przypadku człowieka, który nigdy nie rozmawiał z osobą poszkodowaną. Natomiast jeśli ktoś miał na tyle odwagi i pokory, że to zrobił, to mu do głowy nie przyjdzie, by chronić instytucję.
abp. Grzegorz Ryś
W wywiadzie z Piotrem Sikorą abp. Grzegorz Ryś odpowiada na pytania i zarzuty najczęściej stawiane dzisiejszemu Kościołowi w Polsce. Analizuje obecną sytuację, odwołując się przy tym do Pisma Świętego i chrześcijańskiej tradycji oraz korzystając z licznych wypowiedzi papieży i dokumentów soborowych. Opowiada, jak na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zmieniła się mentalność i procedury kościelne oraz jaką rolę odgrywa watykańska Kongregacja ds. Biskupów. Przedstawia też zasady postępowania i prewencji w przypadku przestępstw seksualnych. W każdym z poruszonych zagadnień cytuje liczne przykłady z życia Kościoła i własnej posługi duszpasterskiej co sprawia, że jego przekaz przemawia do czytelnika.
Dzięki wywiadowi poznajemy blaski i cienie kościelnego duszpasterstwa. W czasie pandemii wielu parafian zrezygnowało z uczestnictwa w nabożeństwach w swojej parafii. Pojawiło się nowe zjawisko - churching wirtualny, którym niektórzy wierni zastąpili tradycyjną obecność na mszy św. Przy tej okazji arcybiskup przypomina, jakie zadania od wieków stoją przed Kościołem.
Kościół powinien pozostać zawsze apolityczny i równocześnie stwarzać przestrzeń do spotkania ludzi o różnych poglądach w celu wspólnego namysłu nad dobrem publicznym. Porusza tutaj między innymi problem oddzielenia odpowiedzialności za losy swojego kraju od poddawania się wpływom partii politycznych.
Mówiąc o hierarchii i władzy przypomina, czym powinny kierować się osoby sprawujące urzędy, opowiada, jak zmieniła się w ostatnim czasie formacja kapłańska i dlaczego potrzebny jest dialog pomiędzy wszystkim członkami Kościoła.
Odpowiadając na pytanie o stosunek Kościoła do LGBT powołuje się na wypowiedź Benedykta XVI o współczesnym zwarciu kulturowym. Mówi o szacunku dla osoby i szacunku dla tego, co Kościół rozczytuje jako prawdę objawioną.
Wyjaśnia na czym tak naprawdę polega ekumenizm w Kościele powołując się przy tym na wypowiedzi św. Jana Pawła II i papieża Franciszka. Zadaje czytelnikowi ważne pytanie: Czy będę mniej katolikiem, kiedy modlę się razem z prawosławnym, albo bo razem
z luteraninem czytam Biblię?
Przestrzega, że doszliśmy do takiego momentu w naszej kulturze, że wydaje nam się, iż żyjemy w chrześcijańskim świecie tylko dlatego, że mamy dookoła pobudowane kościoły. Zapominamy, że nasza kultura stała się kulturą tymczasowości. Liczy się tylko tu i teraz, natychmiast… I nic na jutro… Człowiek jest tylko konsumentem. Głoszenie złej nowiny, piętnowanie zła i tych co nas atakują dużo lepiej się sprzedaje. Dlatego tak ważne jest aby pamiętać, że prawdziwa ewangelizacja jest tylko wtedy, gdy głosi się Dobrą Nowinę. I ta powinna być zawsze oparta na wzajemnym dialogu czyli słuchaniu i nauczaniu.
Człowiek jest dzisiaj bardzo samotny, w szczególności Europejczyk. Stworzyliśmy taki świat, w którym każdy żyje sam. Ta samotność prowadzi nas do myślenia, że nikomu nie jesteśmy potrzebni – a to jest niesamowite kłamstwo. Jeśli weźmiemy Biblię do ręki, usłyszymy, że jesteśmy bardzo potrzebni, że jesteśmy chciani, że jesteśmy w sposób aktualny teraz stwarzani. Każdy z nas istnieje dlatego, że Bóg go chce w tej chwili.
Augustyn pisze w Wyznaniach, że kiedy zaczął czytać Biblię, zaraz ją odłożył – stwierdził, że jest za prymitywna. On się naczytał pięknej literatury greckiej i Biblia była dla niego zbyt „prostacka” – żaden styl. Potem mówił o sobie w ten sposób: „Moja pycha tak mi nadęła policzki, że przestałem widzieć”. Trzeba się nauczyć języka Biblii. To wymaga pokory. Będąc ludźmi XXI wieku, potrzebujemy odpowiedniej pokory, by czytać Biblię, ale fundamentalne pytania, jakie zadajemy dzisiaj, nie różnią się zasadniczo od tych, które mieli ludzie w czasach Augustyna: „Kim jestem, skąd jestem, dlaczego urodziłem się tutaj i teraz, dlaczego kocham, dlaczego cierpię, dlaczego umrę?”. Ostateczną odpowiedzią nie jest tekst, nawet najpiękniejszy tekst, ale Osoba – Słowo Wcielone… Wypełnieniem Biblii staje się osoba Jezusa Chrystusa.
Jest wiele świętych małżeństw, które przez całe życie wspierały się i szły wspólną drogą do Boga. Historia Elżbiety i Feliksa Leseur jest inna. Żyjąca na przełomie wieku XIX i XX para była bardzo dobrze dobrana. Ona doskonale wykształcona, kulturalna Paryżanka z dobrej rodziny, on wybitny lekarz, dziennikarz i polityk. Oboje wychowano w duchu katolickim. Łączyły ich wspólne pasje, miłość do książek i muzyki, dzieliło coś o wiele głębszego: światopogląd. Elżbieta była kobietą głębokiej, szczerej wiary, z którą nie afiszowała się na zewnątrz, ale którą żyła. Ludwik po ślubie okazał się równie żarliwym wojującym ateistą. Ona karmiła się dziełami duchowymi, on gromadził biblioteczkę książek modernistycznych. Na dodatek ze cel swej żarliwości obrał sobie Elżbietę….
W swych licznych pismach, po raz pierwszy zaprezentowanych w niniejszej książce, małżonkowie Elżbieta i Feliks dają świadectwo zadziwiającej i mądrej drogi, którą przeszli; miłości, która wzrastała pomimo różnic i cierpień każdego z nich. Wypracowany szacunek dla przekonań drugiej osoby, ich tolerancja i wzajemny podziw w końcu przyniosły owoce. Jednak to nie Elżbieta je zbierze…
Dlaczego warto o tym czytać? Bo to dobrze napisana, ale przede wszystkim mądra książka. Historia Elżbiety i Feliksa ma ogromny walor dla współczesnego, pogrążonego często w sporach i niezgodzie czytelnika, doświadczającego na co dzień rozłamów w rodzinie, w pracy, w kraju. Małżonkowie pokazują, jak kochać się i wspierać różniąc się w samym sercu swojej istoty. Jest to nie tylko możliwe, ale może być bardzo owocne.
Zaskakujący finał tej opowieści jest jak z scenariusza filmowego. Przekonajcie się sami – zapraszamy do lektury.
(...)dobra modlitwa to taka, która jest. Zła modlitwa to taka, której nie ma. () W modlitwie nie liczy się jakość mierzona naszymi nastrojami i odczuciami, czy też wynikająca z naszych zdolności, ale wierność.Fragment książkiAutor z ogromną prostotą i humorem opowiada o tym, czym jest modlitwa i udział w Eucharystii. Pisze w oparciu o własne doświadczenia wzlotów i upadków na drodze spotkania z Bogiem. Jest to opowieść księdza, który nie tyle naucza, co rzeczywiście się modli. W książce odpowiada na pytania stare jak świat: Jak znaleźć czas na modlitwę. Dlaczego nie wystarczy być porządnym, by być chrześcijaninem? I dlaczego Panu Bogu zależy na tym, byśmy się modlili? Bóg nie potrzebuje naszej modlitwy. A jednak z jakiegoś powodu bardzo o nią zabiega. Pragnie jej z całego serca i całym sobą, bo nas kocha. Czyste szaleństwo z Jego strony - pisze Autor. Do nas należy decyzja czy podejmiemy to wyzwanie, czy pozostaniemy obok. Ponieważ Bóg nie czeka na nas w zaświatach, do których modlitwa byłaby rodzajem wirtualnego wglądu. Czeka na nas w nas samych.Znany rekolekcjonista nie boi się podejmować trudnych tematów. Pisze, jak nie pomylić modlitwy z aktami pobożności, jak walczyć z rozproszeniami i jak stawać przed Bogiem w pełni ze swoim ciałem, duszą, emocjami. Wyjaśnia również, w jaki sposób uczynić z naszego ciała narzędzie modlitwy. Zachęca do modlitwy Liturgią Godzin, która jest nieocenionym skarbem duchowym i stanowi jedną z najdoskonalszych form modlitwy oraz do poznania lectio divina. Przypomina także o innych formach pobożności takich jak: pacierz, różaniec, adoracja czy akty strzeliste. Nie zapomina przy tym o Eucharystii, jako źródle życia chrześcijańskiego, ani o sakramencie pokuty i pojednania. W swoich rozważaniach położył również duży nacisk na wspólną modlitwę w rodzinach, która powinna wypływać ze wspólnoty życia codziennego. Książkę kończy zbiór cytatów świętych na temat modlitwy.Póki nie uświadomię sobie, że modlitwa jest dla mnie czymś absolutnie niezbędnym do życia, a nie jedynie kurtuazją wobec Pana Boga, nie ruszę dalej. Dopóki nie pojmę, że życie wieczne to nie cukierek, który Pan Bóg wręczy mi za grzeczne sprawowanie przy wyjściu z przedszkola zwanego tym światem, ale coś, co muszę koniecznie mieć już tutaj i teraz, nic się nie zmieni. Nie będę się modlił.
Encyklika Fratelli tutti. O braterstwie i przyjaźni społecznej Ojciec Święty FranciszekZbyt długo pozostawaliśmy w stanie degradacji moralnej, drwiąc z etyki, dobroci, wierności, uczciwości. Nadeszła chwila, by uznać, że ta radosna powierzchowność na niewiele się nam zdała Papież Franciszek Encyklika Fratelli tutti powstała w czasie szczególnym dla Kościoła i dla świata. Wydarzenia związane z pandemią Covid-19 ujawniła złudne poczucie bezpieczeństwa i niezdolność do wspólnego działania. Zmusiły wszystkich – bez względu na wyznawaną wiarę i poglądy – do weryfikacji stylu życia, relacji, organizacji społeczeństw. W tym trudnym momencie Papież stawia nam za wzór św. Franciszka z Asyżu, który "wszędzie rozsiewał pokój i podążał u boku ubogich, opuszczonych, chorych, odrzuconych, ostatnich”. Przypomina, że tytułowe braterstwo i przyjaźń to bezinteresowne uczucie do innych istnień ludzkich, bez względu na różnice i przynależność, które powinno wyrażać się poprzez akty dobroczynne, różne formy pomocy i hojne działania w momentach potrzeby. Przestrzega, że „ludzie nie są już postrzegani jako podstawowa wartość, którą należy szanować i chronić, szczególnie jeśli są ubodzy lub niepełnosprawni, jeśli «nie są jeszcze potrzebni» – jak dzieci nienarodzone – lub «nie są już potrzebni» – jak osoby starsze”.Franciszek zwraca uwagę na trendy, które zachęcają współczesnego człowieka do odcinania się od korzeni i doświadczeń poprzednich pokoleń na rzecz budowania wszystkiego „od nowa”, do opierania się tylko i wyłącznie na własnych umiejętnościach i majątku oraz konsumpcjonizmie. Mocno podkreśla, że „narody, które są wyobcowane ze swej tradycji, tracą wraz z obliczem duchowym także spójność moralną i wreszcie niezależność ideologiczną, ekonomiczną i polityczną”. To również sprawia, że świat polityki ulega presji ponadnarodowych potęg gospodarczych, które stosują zasadę „dziel i rządź”.Kolejnym tematem podjętym przez Papieża w dokumencie jest sytuacja kobiet. "Kobiety mają dokładnie taką samą godność i prawa jak mężczyźni" przypomina autor i równocześnie ubolewa, że w XXI wieku organizacja społeczeństw jest nadal daleka od wprowadzenia w życie tego twierdzenia – „Słowa mówią jedno, ale decyzje i rzeczywistość wykrzykują inne przesłanie”. Podobnie jest z niewolnictwem, mimo licznych umów międzynarodowych, rozmów, programów w wielu miejscach na świecie ludzie są pozbawiani wolności i żyją w warunkach zbliżonych do niewolnictwa.Papież piętnuje postawy nietolerancji wobec migrantów w Kościele: "Wciąż jednak są tacy, którzy utrzymują, iż czują się zachęcani lub przynajmniej upoważnieni przez swoją wiarę do wspierania różnych form zamkniętego i agresywnego nacjonalizmu, postaw ksenofobicznych, pogardy, a nawet znęcania się, wobec tych, którzy są odmienni(…) Jezus Chrystus nigdy nie zachęcał do podsycania przemocy i nietolerancji".Na koniec Franciszek apeluje o budowę "wspólnoty przynależności i solidarności", krzewienie "dobra moralnego" oraz bezinteresowności. I przestrzega: zasada "ratuj się, kto może" szybko przełoży się na "wszyscy przeciwko wszystkim". "A to będzie gorsze niż pandemia". Dlatego ważne jest, abyśmy „przeszli do nowego sposobu życia i odkryli raz na zawsze, że potrzebujemy siebie nawzajem".
Książka jest zbiorem czterech pism Świętego Ludwika Marii de Montfort: Miłość Mądrości Przedwiecznej jest świadectwem głębokiej myśli teologicznej oraz osobistego doświadczenia. W jej tekście znalazły się nauki rekolekcyjne skierowane do większego kręgu wiernych. Autor rozumie mądrość w sensie biblijnym i duchowym i jasno wskazuje, że każda miłość implikuje wzajemność. Źródłem autentycznej mądrość życia jest Bóg. Mądrość Przedwieczna jest sama w sobie łagodna, łatwa i zobowiązująca. Zwraca się do ludzi w celu uczenia ich sposobów osiągania szczęścia; ona ich szuka, uśmiecha się do nich, napełnia ich niezliczonymi dobrami i na tysięczne sposoby uprzedza. Tajemnica Maryi to niewielkie pismo powstało w oparciu o list, który Autor napisał o nabożeństwie oddania się w niewolę Jezusowi przez Maryję. Znaleźć w nim można istotne rysy duchowej drogi św. Ludwika de Montfort. Tytuł dzieła nawiązuje do myśli św. Ludwika Szczęśliwa, tysiąckrotnie szczęśliwa jest żyjąca na ziemi dusza, której Duch Święty objawia tajemnicę Maryi i w ten sposób umożliwia jej poznanie. Żarliwa modlitwa wyraża misyjny zapał i autentyczną pobożność maryjną i św. Ludwika de Montfort. Modląc się, czytając i rozważając ten tekst, każdy będzie mógł odpowiednio do swej sytuacji i możliwości odnowić zaangażowanie w misję, do której Maryja go w imię swego Syna zaprasza. List do przyjaciół Krzyża pismo jest komentarzem do słów Ewangelii św. Mateusza: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (16,24). Krzyż, który chciał nosić de Montfort, jest krzyżem Jezusa, temu zaś nadaje sens tylko miłość. Warto docenić rozsądek i właściwy umiar porad, jakie Święty daje czytelnikom.
Juliana z Norwich jest uważana za jedną z najważniejszych mistyczek i teolożek obok św. Katarzyny ze Sieny i św. Teresy z Ávila. Kiedy w 1373 roku ciężko zachorowała i została opatrzona sakramentami, otrzymała szesnaście objawień dotyczących Męki Pańskiej. Gdy wyzdrowiała, została pustelnicą i zamieszkała w rekluzji przy kościele pw. św. Juliana w Norwich. W swoich Objawieniach Bożej miłości już na pięć wieków przed św. Faustyną Kowalską głosiła światu prawdę o miłosierdziu Ojca znoszącym wszelki grzech, o nadziei zbawienia dla każdego oraz o tym, że Bóg chce, by widziano Go i poszukiwano, by czekano na Niego i pokładano w Nim ufność. Przypomina również wierzącym, że skrucha nas oczyszcza, współczucie przygotowuje, a głęboka tęsknota za Bogiem nas uszlachetnia. Jej pisma mają charakter uniwersalny – nie były kierowane tylko do osób zakonnych, lecz do wszystkich wierzących w Kościele.
Jej pogodne i dające otuchę wizje pozostają aktualne i potrzebne szczególnie dzisiaj. Tak jak św. Faustyna mówiła: „Jezu, ufam Tobie”, tak Juliana wielokrotnie powtarzała za Panem: „Wszystko będzie dobrze”. Przetłumaczone teksty objawień zostały opatrzone specjalnym komentarzem oraz uzupełnione o katechezę papieża Benedykta XVI, w której napisał: „Juliana z Norwich pojęła główne przesłanie dla życia duchowego: Bóg jest miłością, i tylko wtedy, gdy otwieramy się całkowicie i z pełną ufnością na tę miłość oraz pozwalamy, by stała się ona jedynym przewodnikiem życia, wszystko zostaje przemienione, znajdujemy prawdziwy pokój i prawdziwą radość i stajemy się zdolni szerzyć ją wokół siebie”.
Fragmenty jej wizji są cytowanie również w Katechizmie Kościoła katolickiego. Pomimo że nie została ogłoszona świętą, to od 1997 roku są czynione starania, aby ogłosić ją doktorem Kościoła.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd bierze się niecierpliwość? Czy wiesz, że nie zawsze wynika ona ze zmęczenia? Nauczyć się cierpliwości lub poczynić choćby mały krok w tym kierunku, musisz najpierw poznać przyczyny tego problemu. Autor Ludovic Frere przedstawia siedem głównych powodów, które wywołują w nas niecierpliwość, a następnie wskazuje duchową drogę do wewnętrznego oczyszczenia.
Cnota cierpliwości jest szczególną formą miłosierdzia wobec innych i prowadzi nas do upodobnienia się do Jezusa Chrystusa. To czytelne świadectwo prawdziwie chrześcijańskiego życia. Inspirując się św. Teresą z Lisieux, autor pomaga nam zrozumieć, że doskonała miłość polega na cierpliwości w znoszeniu innych osób.
W drugiej części książki odkrywamy świętą cierpliwość Boga poprzez przywołane postaci biblijne, które również musiały opanować tę trudną sztukę. Medytując nad tekstami Pisma Świętego, odkrywamy duchową drogę, która prowadzi nas do zrozumienia i praktykowania cierpliwości w naszym życiu duchowym.
Pochwała cierpliwości to niezwykła książka, która pomoże Ci zrozumieć korzenie braku cierpliwości i nauczyć się duchowej drogi do jej przezwyciężenia. Autor, Ludovic Frere, wnosi swoje wieloletnie doświadczenie w dziedzinie życia duchowego, aby pomóc Ci odkryć wartość cierpliwości i jej wpływ na Twoje relacje z innymi.
Słowa, które ks. Dolindo Ruotolo usłyszał w czasie modlitwy i kontemplacji, są darem dla każdego z nas, zaproszeniem do spotkania z Jezusem w codzienności. On nieustannie pragnie przemawiać do Twojego serca nie tylko w chwilach modlitewnych uniesień, ale także wtedy, gdy się martwisz o zdrowie, bliskich, pracę, sprawy materialne oraz wtedy, gdy przyjemnie spędzasz czas lub doświadczasz szczęścia i spełnienia. Książka, którą trzymasz w rękach, to nie tylko zbiór refleksji i modlitw na każdy dzień roku, ale duchowy przewodnik, który oparty na słowach Jezusa skierowanych do ks. Dolindo pomoże Ci dostrzec Jego obecność w każdej chwili Twojego życia. Jezus pragnie, byś nie tylko usłyszał Jego słowa, ale byś nimi żył, by stały się Twoją siłą w codziennych zmaganiach i źródłem nadziei w chwilach próby. Pozwól Jezusowi dotknąć Twojego serca. Uczyń z Jego słów swoją codzienną modlitwę. On już teraz pragnie wnieść do Twojego życia pokój, ukojenie i radość. Bóg poprzez tę książkę i słowa skierowane do o. Dolindo zaprasza Cię do odkrywania Twojej codzienności razem z Jezusem. To codziennik, w którym otrzymasz konkretne wskazówki do tego jak żyć Bogiem na co dzień, jak razem z Nim zmieniać swoje życie, jak przechodzić przez trudne momenty. Znajdziesz w niej słowa, które otulą Twoje serce i zachwycisz się tym, jak wielką miłością Bóg Cię obdarza. Książka, która poruszyła moje serce, pozwól by poruszyła także Twoje.
Już jako mała dziewczynka św. Weronika (Urszula) Giuliani doświadczała wizji Jezusa i Maryi. Były dla niej naturalne, wzrastała wraz z nimi – zarówno fizycznie, jak i duchowo. Z czasem więź z Jezusem stawała się coraz głębsza, dojrzalsza. Bóg przygotowywał ją w ten sposób do życia, które było zjednoczeniem z Nim w pełni – zwłaszcza w cierpieniu. Wstąpiła do zgromadzenia o surowej regule, pościła, umartwiała się, nosiła na ciele bolesne znaki Męki Jezusa.
Książka opowiada o niezwykłym życiu i mistycznych doświadczeniach św. Weroniki. Przybliża jej refleksje, zapiski oraz rozwój kultu - także w Polsce. Jej życie stanowi doskonałe świadectwo zanotowanych przez nią słów: „Bóg jest magnesem. Gdy tylko dusza ludzka przylgnie do tej Boskiej woli i zdecydowanie trwa w pragnieniu jedynie Boga. On przyciąga ją do siebie i zespala ze sobą tak ściśle, jakby dusza była samym Bogiem”.
Kolejny tom komentarzy biblijnych kardynała Grzegorza Rysia
Niedoskonałość uczniów – bliska każdemu z nas
Ewangelia św. Marka to nie tylko tekst religijny; to żywa opowieść o uczniach Jezusa, którzy, podobnie jak my, zmagali się ze słabościami. Marek nie idealizuje ich – pokazuje ich wątpliwości, opór wobec nauki i błędy. To właśnie te niedoskonałości sprawiają, że ich historia jest bliska współczesnemu czytelnikowi. Kard. Grzegorz Ryś w kolejnych rozważaniach wydobywa to, co jest istotą bycia uczniem – nie jest nią perfekcyjność czy nieomylność, ale wiara w moc Słowa, które przemienia.
Wiara, która zmienia życie
Podążanie za Jezusem nie polega na byciu zawsze doskonałym i pełnym siły. Najważniejsze jest pytanie: czy wierzysz, że przyjęte Słowo Boże ma moc wzrastać w tobie i przynosić owoce, których nawet się nie spodziewasz? Kardynał Ryś przypomina, że to wiara w moc Słowa prowadzi do przemiany i czynów, które przekraczają nasze oczekiwania.
Czym wyróżnia się Ewangelia św. Marka spośród pozostałych?
Ewangelia Marka jest radykalnie chrystologiczna, a głównym jej przesłaniem jest pytanie o tożsamość Jezusa. Jezus jest przedstawiony jako Mesjasz, ale wokół Jego mesjanizmu panuje tzw. „sekret mesjański” – Jezus prosi uczniów, aby nie mówili o Jego mesjańskiej tożsamości przed Jego zmartwychwstaniem. Kluczową rolę w Ewangelii odgrywa również tytuł „Syna Człowieczego”, który nawiązuje do proroczej wizji z Księgi Daniela (Dn 7, 13).
Nie spodziewałem się, że tyle emocji wywoła zwykła modlitwa. (…) Nie spodziewałem się po tylu latach życia w wolnym kraju, że to będą takie emocje. A jak mówił Zenon Laskowik: „Emocje są to wytwory serca bez kontroli rozumu” – czyli czysta krystaliczna głupota.
Cezary Pazura
Zbiór wypowiedzi i wywiadów, na temat akcji modlitewnej Różaniec do granic - wspólnej modlitwy wokół polskich granic o pokój i bezpieczeństwo w Polsce oraz na całym świecie. Inicjatywa ta spotkała się z szerokim odzewem wśród polskich wiernych – uczestniczyło w niej ponad milion osób. Równocześnie wywołała wiele emocji i dyskusji nie tylko w polskich mediach ale również poza jej granicami. W książce umieszczono wypowiedzi za i przeciw: hierarchów Kościoła, znanych dziennikarzy i polityków, aktorów oraz świadectwa osób uczestniczącymi w tym spotkaniu.
Książka przedstawia dzwon jako wyjątkowy instrument mistyczno-muzyczny. Ukazuje okoliczności powstania dzwonu oraz jego role w kulturze i historii.Książka zawiera wywiady między innymi z dzwonnikami wawelskimi, właścicielami wytwórni dzwonów w Przemyślu (reportaż z ludwisarni Felczyńskich jak się odlewa dzwon).Album porusza następujące tematy: budowa dzwonu, rodzaje dzwonów, fenomen dźwięku dzwonu, najsłynniejsze, największe dzwony Polski, Europy, świata (opis, ciekawostki), przedstawia motyw dzwonu w wybitnych dziełach światowej kultury (literatura, muzyka), dzwony wschodnie (japońskie, chińskie itd.)Album w złoconej obwolucie, zawiera kolorowe ilustracje.W książce zamieszczone są kody QR umożliwiające słuchanie dźwięków dzwonów.
Matce Bożej ze Świętej Lipki - Królowej Ognisk Rodzinnych - ofiaruj siebie i swoich najbliższych! Święta Lipka - Sanktuarium Maryjne, jedno z najpopularniejszych w Europie. Znajduje się w północnej części naszego kraju, niedaleko Olsztyna. Początki miejsca kultu Maryi sięgają XIV wieku. Legenda mówi, że zanim miejsce to zyskało rozgłos, na rozłożystej lipie pojawiła się figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem. O dużej popularności związanej z wizerunkiem Matki Bożej Świętolipskiej świadczy fakt, iż ostatni wielki mistrz krzyżacki, Albrecht Hohenzollern, w 1519 roku pielgrzymował boso z Królewca do Świętej Lipki. Proponowany modlitewnik zawiera litanię i modlitwy do Maryi, wśród których znajduje się m. in: Litania do Matki Bożej Świętolipskiej, Litania Różańcowa, Akt osobistego oddania się Matce Bożej. Święta Lipka nazywana bywa często ,,Perłą Baroku"". Od 1989 roku w okresie wakacyjnym w Bazylice odbywają się ,,Świętolipskie Wieczory Muzyczne"". Jest to także miejsce kultu dla ewangelików.
Traktat o Eucharystii wprowadzenie w misterium to bogate kompendium wiedzy o Mszy Świętej pisane z perspektywy wiary i modlitwy.Czytelnik znajdzie tu omówienie korzeni Eucharystii sięgających liturgii hebrajskiej, a także szczegółową analizę wymiaru liturgicznego i teologicznego oraz klucz modlitewny do rozumienia liturgii.
Pamiętnik Tchnienie Ducha Świętego został napisany przez pustelniczkę i mistyczkę Mieczysławę Faryniak, która złączyła swoje życie z Dursztynem na prawie 50 lat. Pobyt w tej wiosce traktowała jako specjalną misję. Prowadziła w niej życie pustelnicze całkowicie oddana Bogu na modlitwie w radykalnym ubóstwie i prostocie. Równocześnie dzieliła z mieszkańcami ich codzienne doświadczenia, trudy i radości. Swoim przykładem i słowem uczyła, jak żyć po chrześcijańsku w miłości do Boga i nade wszystko w miłości wzajemnej. Dbała o dobre i religijne wychowanie dzieci i młodzieży. Troszczyła się o miejscową świątynię i piękno liturgii, współpracując wiernie z miejscowymi duszpasterzami franciszkanami. Nie zrażała się przeciwnościami, niezrozumieniem i nieżyczliwością niektórych ludzi jak najlepiej potrafiła, pełniła wytrwale swoją zwyczajną posługę. Będąc szczególną czcicielką i naśladowczynią św. Franciszka z Asyżu, odznaczała się zawsze pogodą ducha i całkowitym zawierzeniem Bogu. Jej pamiętnik pisany niemal na bieżąco ostatecznie został zredagowany w połowie lat 70. ubiegłego wieku. Ukazuje on kolejne etapy jej życia, zmagania się z ciągłymi trudnościami, godną podziwu konsekwencję i wytrwałość w realizowaniu swego powołania. Zapiski, choć pisane z pewnej perspektywy czasowej, ujawniają żywe myśli i odczucia. Autorka dzieli się w nich swoją prywatnością z potencjalnym czytelnikiem, który z kolei może odczytać je na własny sposób, korzystając z bagażu osobistych doświadczeń. Dziennik Apostołki Polskiego Spisza jest także źródłem do poznania codziennego życia nie tylko mieszkańców Dursztyna, ale i okolicznych miejscowości na Spiszu. Dlatego jego lektura może być dla czytelnika niezwykłym spotkaniem z historią o Spiszu, Dursztynie i Skałce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
