A co, jeśli księżna Diana wcale nie zginęła w wypadku?Adorowana przez miliony, w życiu osobistym cierpiała i była zdradzana. Żyjąc w luksusie, często czuła się zagubiona i samotna. Fabuła Nieopowiedzianej historii bierze za punkt wyjścia fragmenty biografii najbardziej znanej kobiety świata, analizuje jej przeszłość i wyobraża sobie alternatywną przyszłość.Fikcyjna księżna, która jest bohaterką tej powieści, znajduje się na skraju załamania. Sądzi, że establishment planuje zamach na nią, podejmuje więc nieodwołalną decyzję: zainscenizuje własną śmierć i zacznie Nowe życie pod przybraną tożsamością. Po okresie wielkich stresów Lydia (bo tak jej teraz na imię), osiadłszy na amerykańskiej prowincji, buduje sobie kruchy spokój. Zagrażają jej myśli o tym, co straciła: nie o królewskim blasku i blichtrze, lecz o tym, co najcenniejsze - dzieciach. Ale przynajmniej ma przekonanie, że jej tajemnica nigdy nie wyjdzie na jaw, ponieważ zmieniła swój wygląd, a od jej ""śmierci"" upłynęło dziesięć lat. Jednakże przypadkowe spotkanie z paparazzim odbiera jej tę pewność.Czy została rozpoznana? Czy powinna uciekać, czy zachować spokój? Czy jest na świecie ktoś, komu może zaufać i zwrócić się do niego o pomoc, czy też zostanie zdradzona?Wspaniała, niezwykle subtelna i inteligentna powieść oraz, co równie ważne, wyjątkowo zabawna!Joanna Harris, autorka CzekoladyO AUTORCE:Monica Ali urodziła się w 1967 roku w Dakce, stolicy Bangladeszu. Kiedy miała trzy lata, rodzice wyemigrowali do Anglii, gdzie się wychowała. Jej literacki debiut, powieść Brick Lane, w mistrzowski sposób łączy tematy bliskie bangladeskim emigrantom - rasizm, kwestię tożsamości oraz znaczenia rodziny w wielokulturowej Anglii. Długo oczekiwana druga powieść Ali, Od kuchni, zdobyła uznanie krytyków i odniosła sukces w Wielkiej Brytanii. Nieopowiedziana historia, powieść inspirowana życiem księżnej Diany zyskała światowy rozgłos nie tylko z powodu wyboru bohaterki, ale przede wszystkim oryginalnego i psychologicznie wiarygodnego przedstawienia alternatywnych losów postaci otaczanej medialnym kultem na całym świecie.

Wojna pięciu królów zbliża się powoli do końca, a Lannisterowie i ich sojusznicy uważają się za zwycięzców. Jednakże nie wszystko w kraju idzie dobrze. Rozdarte wojną królestwo staje na progu pokoju tylko po to, by wkroczyć na ścieżkę wiodącą ku jeszcze straszliwszym zniszczeniom.Po śmierci króla potwora, Joffreya, władzę w Królewskiej Przystani przejęła Cersei. Śmierć Robba Starka złamała kręgosłup buntowi północy, a rodzeństwo Młodego Wilka rozproszyło się po całym królestwie.Jest jeszcze kilka inych osób mogących rościć sobie pretensje do Żelaznego Tronu, ale są one zbyt słabe lub przebywają za daleko, by mogły stanowić realne zagrożenie. Jak po każdym wielkim konflikcie, wkrótce zaczynają się też zbierać niedobitki, banici, renegaci i padlinożercy, którzy ogryzają kości poległych i łupią tych, którzy wkrótce również rozstaną się z życiem.W Siedmiu Królestwach ludzkie wrony zgromadziły się na bankiet z popiołów...

NOWA PRZESTRZEŃ SŁOWA !Światowy bestseller literacki w formie audiobooka.Gwiazdorska obsada.Specjalne efekty dźwiękowe i ponad dwie godziny muzyki !Szlachetne rody zamieszkujące Zachodnie Krainy walczą o władzę. W grze o Żelazny Tron wygrywasz albo umierasz.Adaptacja kultowej epopei Georgea R.R. Martina, wydanej nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka, to produkcja niemająca sobie równych.Opakowanie zawiera 4 płyty CD MP3.Czas nagrania: 31h 13min

Wszystko zaczęło się od wykładu, na którym piątka uniwersyteckich studentów poznaje doktora Lorenzo Marcusa vel Lorena Srebrny Płaszcz, czarodzieja, człowieka, który nieodwracalnie zmieni bieg ich życia i przeniesie ich z Ziemi, jaką znają, do serca najstarszego ze wszystkich światów -- do Fionavaru. W tej niezwykłej, magicznej krainie, zamieszkałej przez ludzi, krasnoludy, przedziwne mitologiczne stworzenia, czarodziejów i bogów, Kimberly, Dave, Jennifer, Kevin i Paul będą musieli zmierzyć się z uosobieniem zła w postaci Rakotha Maugrima Spruwacza, zwanego też Sathainem Zakapturzonym, którego obawiają się sami bogowie i którego niezmierzone pokłady nienawiści są w stanie rozedrzeć spajający cały Fionavar mistyczny Gobelin i rzucić swój złowieszczy cień na wszystek czas, jaki nadejdzie.

Koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, schyłek komunizmu. Grupa artystów estradowych odbywa tournee po Polsce. Czas pomiędzy występami wypełniają im alkoholowe libacje i przygodny seks z fankami. Jednak pomimo dość urozmaiconego życia członkowie trupy wydają się być zmęczeni swoją obecną sytuacją.Tymczasem porucznik milicji Bogdan Zabielski z prowincjonalnej dochodzeniówki próbuje wyjaśnić zagadkowe zniknięcie dziewczyny, z którą się spotykał. Wszystko wskazuje na porwanie na tle seksualnym. Czy wpisuje się ono w serię tajemniczych zaginięć młodych blondynek?Jedyne poszlaki wskazują na powiązania z wędrującą po kraju trupą. Czy pośród artystów jest porywacz? Czy jest nim Jurek Bronowicz, egzaltowany monologista? A może Krystian Szulc, do niedawna znany prezenter telewizyjny, teraz cień samego siebie? Lub Andrzej Gruchaj, który wydaje się chować w szafie niejednego trupa?Kilkanaście lat swego życia (w tym kilka bardzo intensywnie) spędziłem jako ""artysta obwoźny"" na estradach i ich zapleczach Polski i świata. Długo myślałem, że nie da się tego uczciwie opisać, za dużo byłoby zerwanych przyjaźni, ewentualnych rozwodów...Konwencja powieści pozwała wykorzystać obserwacje, zgodnie z założeniem, że żadne z opisywanych zdarzeń nie miało miejsca, ale poniekąd gdzieś, kiedyś, komuś zdarzyły się wszystkie.Marcin Wolski.

,,Lilka to opowieść o tym, jak nam w życiu pustoszeje przestrzeń dookoła nas i o tym, że jest to bardzo naturalna kolej rzeczy.""Bohaterką jest Marianna Roszkowska - kobieta po pięćdziesiątce, dziennikarka średniego szczebla w redakcji poczytnego, kolorowego czasopisma. Wychowana w kochającej rodzinie, ale doświadczywszy też wielu zakrętów i zawodów z perspektywy lat zaczyna głębiej przypatrywać się swojemu życiu. Kogo kochała, kto kochał ją, a kto ukształtował ją samą? Ile dobra, a ile zła zaznała?Nadszedł czas, żeby spojrzeć na swe życie w zupełnie nowym świetle. Pustoszeje rodzinne gniazdo - dorasta syn i opuszcza dom matki, zaczynają odchodzić i umierać bliscy. Z pozoru normalna kolej rzeczy, na którą jednak nigdy nie jesteśmy gotowi. Marianna z powodu złych doświadczeń z młodości jest odrętwiała uczuciowo i dopiero konieczność zaopiekowania się nielubianą, samotną, chorą siostrą sprawia, że zaczyna się w niej rodzić ciepłe, a potem bardzo prawdziwe, a jednocześnie zaskakujące, gorące uczucie do niej.

Rina po stracie męża zajmuje się gromadą swoich zwierząt w podwarszawskim gospodarstwie, zarabiając na życie tłumaczeniami, pisaniem książek i. produkcją nalewek dla zaprzyjaźnionej knajpki. Nieoczekiwanie na drodze Riny pojawia się tajemniczy Igor. Były żołnierz Legii Cudzoziemskiej przypatruje się jej od dłuższego czasu. Czy ma coś wspólnego z jej zmarłym mężem? To dla niego Rina założy pierwszy raz od dawna ładną sukienkę. Matylda, przyjaciółka i podpora naszej bohaterki, przeżywa kryzys.  Przyjaciółki postanawiają odpocząć od codzienności i wyjeżdżają na wakacje. Tydzień na szmaragdowej wyspie Thassos nieoczekiwanie przedłuży się, bo przyjaciółki wplączą się w zaskakujące wydarzenia i przygody, które zakończą bliższą znajomością z miejscową policją.Tymczasem zagadkową postać Igora próbuje rozpracować mieszkający po sąsiedzku malarz samotnik, szwagier Riny, Karol. Dzięki jego rozległym znajomościom sięgającym szwajcarskiego marszanda Christiana udaje mu się dotrzeć do ciekawych informacji na temat nowego przyjaciela Riny.Mnożą się pytania, na które momentami zabawnie, nawet komicznie, momentami z nutką nostalgii odpowiada ta powieść.

I znów zachciało mi się napisać kolejną książkę. Ale tak naprawdę - ona pisała się sama. Dyktowała ją egoistyczna konieczność pożegnania się z moją publicznością. Jest w jakimś sensie zamknięciem za sobą drzwi. Ale zanim przekręcę klucz, dziękuję Państwu za to, że byliście w moim życiu wartością najważniejszą i najcenniejszą. Dlatego z ufnością oddaję się w Wasze ręce.""Zofia Kucówna Zofia Kucówna - wybitna polska aktorka, niezwykła osobowość, która talentem i pracą podbiła sceny najlepszych teatrów, opowiada o życiu w teatrze i o teatrze swojego życia.""Szara godzina"" jest jej opowieścią o dzieciństwie spędzonym w Komorowie, pracy na uczelni ze studentami, wieloletniej działalności w ZASP-ie na rzecz Domu Aktora w Skolimowie. Artystka wszystko przeplata anegdotami, opisami zdarzeń z życia prywatnego i zawodowego. ""Nie jest łatwo słowami oddać piękno ludzi, ich znaczenie dla nas, wagę czasu, który przeżyliśmy - a jeszcze trudniej dzięki nim trafić do innych ludzi, w sposób, który ich poruszy. Trzeba mieć zdolność zaczarowywania słów, by żyły nie papierowym, ale prawdziwym życiem, a do tego jeszcze otwarte serce i umysł na ludzi i świat. Zofia Kucówna w Szarej godzinie potrafiła nadać minionym dniom blask autentyczności, choć wokół zmierzcha, a nawet zapadł już zmrok.Twarze zszarzały jak na czarno-białej fotografii, a jednak dzięki słowom Autorki ożywają w nas. Dziś przywykliśmy do krzykliwych i kolorowych zdjęć, nie zdając sobie sprawy, że paradoksalnie, wbrew tym barwom i zgiełkowi, są one martwe. I nieprawdziwe. I męczące. Dlatego z taką radością sięgamy po Szarą godzinę. Po spokój i piękno spojrzenia. Z dystansem i miłością. Po jędrność i wyrazistość słów, harmonijnie złączonych z mądrym pogodzeniem się z otaczającym nas światem.Głębia wyobraźni i pozytywna energia spowodują, że Szara godzina porwie serca czytelników i na pewno nie będą żałowali czasu spędzonego z tą książką."" Tadeusz Zysk, wydawca

Trzeci tom opowieści Jerzego Besali obejmuje okres od narodzenia się chrześcijaństwa do czasów odrodzenia. Poświęcony jest też islamowi. Okres ten był niezwykle ważny dla dziejów ludzkich uczuć, gdyż greckie i rzymskie ideały nieokazywania emocji oraz kojarzenie miłości i współczucia ze słabością zostały przezwyciężone przez naukę miłosierdzia. Nauka Jezusa nakazywała bowiem widzieć w innym człowieku brata i siostrę, bez względu na jego społeczny status, w sensie psychologicznym i socjologicznym była więc rewolucją. W książce Jerzego Besali jak zwykle znajduje się wiele zajmujących przykładów ekspresji i represji uczuć, ukazanych na tle uwarunkowań religijnych, społecznych i intelektualnych epoki. Autor przedstawia spojrzenie ojców i doktorów Kościoła na małżeństwo, miłość, sprawy ciała i seksu, pisze, jak kochano w kalifatach i emiracie Kordoby oraz tureckich wsiach i miastach. Ukazuje tajniki dworskiej miłości oraz pełne okrucieństwa postępki feudalnych władców oraz bezwzględność ich żon, opowiada o pierwszej feministce i zawodowej literatce Christine de Pizan, przyczynach emocjonalnych, kulturowych i duchowych wykolejenia François Villona oraz miłości Abélarda do nastoletniej Heloizy.

Czasami lepiej pozostawić przeszłość w zapomnieniuDla prostytutek z Leather Lane klinika prowadzona przez Hester Monk jest jedynym miejscem, gdzie mogą liczyć na opiekę medyczną i choć chwilową ucieczkę od ciężkiego życia - szczególnie teraz, gdy kobiety coraz częściej stają się ofiarami brutalnych ataków. Wszystko inne schodzi jednak na dalszy plan w obliczu tajemniczej śmierci magnata kolejowego Nolana Baltimore'a w obskurnym domu publicznym. Co ten powszechnie szanowany człowiek robił w takim miejscu? Czy był to nieszczęśliwy wypadek, czy może morderstwo?Tymczasem mąż Hester, prywatny detektyw William Monk, bada możliwość defraudacji pieniędzy w firmie Baltimore'a. Śledztwo zmierza w nieoczekiwanym kierunku. Detektyw odkrywa bowiem, że jego przeszłość, której nie pamięta z powodu amnezji, łączy się z bieżącymi wydarzeniami. By zapobiec nowej tragedii, Monk będzie musiał stawić czoło zapomnianym demonom, nawet jeśli narazi się na utratę wszystkiego co mu bliskie.,,Niewielu następców Arthura Conana Doyle'a potrafi ukazać wiktoriański Londyn z takim bogactwem szczegółów i dbałością o oddanie nastroju"".San Francisco Chronicle

Dramatyczny telefon zmusza Anitę Blake, aby udała się do małej miejscowości w Tennessee, spiesząc z pomocą swemu dawnemu kochankowi Richardowi, oskarżonemu o brutalny gwałt. Richard jest wilkołakiem, ale tę tajemnicę zna tylko Anita. Jeśli nie uda się jej wyciągnąć go z więzienia w ciągu paru najbliższych dni, jego sekret zostanie ujawniony, nadchodzi bowiem pełnia księżyca. Anita uczyni wszystko, aby tajemnica Richarda nie wyszła na jaw, narażając się na starcie z całą zgrają skorumpowanych gliniarzy, dla których ludzkie życie znaczy tyle co nic - w leśnych dołach pełno jest ciał tych, którzy ośmielili się z nimi zadrzeć. Jednak Anita Blake nie jest zwykłą kobietą. Połączona tajemną więzią z Jean-Claudem, Mistrzem Wampirów, nie podda się bez walki, nawet gdy wśród jej przeciwników znajdzie się żądny krwi i ludzkich ofiar demon z piekła rodem??Stawiłam czoło demonowi, mając za cały oręż wiarę i modlitwę. Czy to oznaczało, że Bóg wybaczył mi moje grzechy??.- Anita Blake

Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki.Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w k Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki. Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w kraju, gdzie się narodziła. Na szczęście sąsiadująca z Indiami Birma zachowała Vipassanę przez tysiąclecia w jej oryginalnej formie. Od 1969 roku jest znów nauczana w Indiach, gdzie znajduje głęboki odzew. Nauczycielem medytacji Vipassana jest Śri Satya Narayan Goenka oraz jego asystenci. Kursy odbywają się regularnie w licznych ośrodkach w Indiach oraz w wielu krajach na całym świecie. Biorą w nich udział osoby pochodzące z wszystkich środowisk społecznych, niezależnie od rasy, kasty, wykształcenia oraz statusu społecznego i materialnego. Przez dziesięć dni uczestnicy kursu mieszkają razem w harmonii, połączeni wspólnym celem przyswojenia tego starożytnego, duchowego skarbu Indii. Vipassana w języku palijskim oznacza wgląd - widzenie rzeczy takimi, jakimi są naprawdę. Nie jest ślepą wiarą ani filozofią i nie ma nic wspólnego z jakąkolwiek zorganizowaną religią lub ruchem religijnym. Jest natomiast metodą praktyczną, możliwą do zastosowania przez każdą przeciętnie inteligentną osobę. Jej celem jest oczyszczenie umysłu, usunięcie napięć i negatywnych uczuć, które sprawiają, że czujemy się nieszczęśliwi. SPOŚRóD WIELU RóŻNYCH rodzajów MEDYTACJI istniejących na świecie w dzisiejszych czasach, metoda Vipassany nauczana przez S.N. Goenkę jest unikalna. Technika ta jest prostym i logicznym sposobem na osiągnięcie autentycznego spokoju umysłu i prowadzenie szczęśliwego, pożytecznego życia. Długo przechowywana przez społeczność buddyjską w Birmie, Yipas-sana nie ma nic wspólnego ze zorganizowanym ruchem religijnym i może być zaakceptowana i stosowana przez wszystkich ludzi, bez względu na ich pochodzenie społeczne czy kulturalne. S.N. Goenka jest emerytowanym przemysłowcem i byłym przywódcą społeczności hinduskiej w Birmie. Urodzony w konserwatywnej rodzinie hinduskiej, od wczesnej młodości cierpiał na wyjątkowo silne migreny. Poszukując sposobu wyleczenia się, zetknął się w 1955 roku z Sayagyi U Ba Khinem, który łączył publiczną funkcję pracownika administracji państwowej wyższego szczebla z prywatną rolą nauczyciela medytacji. Ucząc się Vipassany od U Ba Khina, pan Goenka znalazł metodę, która swoimi efektami wykroczyła daleko poza złagodzenie fizycznych objawów choroby i przekroczyła bariery kulturalne i religijne. W ciągu następnych lat praktyki i nauki pod przewodnictwem nauczyciela Vipassana stopniowo odmieniła jego życie. W 1969 roku pan Goenka został przez U Ba Khina autoryzowany na nauczyciela medytacji. W tym samym roku przyjechał do Indii i rozpoczął tam nauczanie Vipassany. W ten sposób technika wróciła do kraju swego pochodzenia. W państwie nadal rozdartym ostrymi podziałami kastowymi i religijnymi kursy pana Goenki przyciągały tysiące ludzi z wszystkich klas i warstw społecznych. Tysiące osób z Zachodu zachęconych praktyczną stroną techniki również wzięło udział w kursach Vipassany. Pan Goenka sam jest ucieleśnieniem cech Vipassany. To pragmatyk nie tracący kontaktu z rzeczywistością codziennego życia i zdolny rzeczowo sobie z nią radzić, zachowując w każdej sytuacji niezwykły spokój umysłu. Spokojowi temu towarzyszy głębokie współczucie i zdolność empatii z każdą istotą ludzką. A przy tym nie ma w nim ani śladu uroczystej powagi czy dostojności. Ma ujmujące poczucie humoru, które przejawia się w jego nauczaniu. Jego uśmiech i często powtarzane motto: „Bądź szczęśliwy!" na długo pozostają w pamięci uczestników kursu. Jasno widać, że Vipassana przyniosła mu szczęście i że chce się on tym szczęściem podzielić z innymi, pokazując im technikę, która tak wspaniale zadziałała w jego przypadku. Mimo swej magnetycznej osobowości pan Goenka wcale nie ma ochoty być guru, który zamienia swoich uczniów w automaty. Zamiast tego uczy odpowiedzialności za siebie. Prawdziwym testem Vipassany,jak twierdzi, jest zastosowanie jej w życiu. Zachęca medytujących, aby poszli w świat i żyli w nim szczęśliwie, a nie siedzieli u jego stóp. Odrzuca wszelkie objawy oddania, mówiąc uczniom, że powinni być oddani technice i prawdzie, którą znajdą w sobie. W Birmie nauczanie medytacji tradycyjnie jest przywilejem mnichów buddyjskich. Jednak, podobnie jak jego nauczyciel, pan Goenka jest osobą świecką i głową dużej rodziny. Pomimo to jasność jego nauczania i skuteczność samej techniki zyskały uznanie wysokich rangą mnichów w Birmie, Indiach i Sri Lance. Wielu z nich osobiście wzięło udział w kursach przez niego prowadzonych. Aby zachować czystość medytacji, pan Goenka kładzie bardzo duży nacisk na to, żeby nigdy nie stała się ona biznesem. Wszystkie jego kursy i ośrodki medytacji są prowadzone wyłącznie na zasadzie non profit, czyli nie są nastawione na zysk. On sam nigdy nie otrzymuje wynagrodzenia za swą pracę ani bezpośrednio, ani pośrednio. Tak samo pracują jego asystenci — autoryzowani nauczyciele, których upoważnił do prowadzenia kursów w jego imieniu. Rozpowszechnianie techniki Vipassany traktuje wyłącznie jako służbę ludzkości, aby pomóc tym, którzy potrzebują pomocy. S.N. Goenka jest jednym z nielicznych hinduskich przywódców duchowych szanowanych równie wysoko w Indiach co na Zachodzie. Jednak nie szuka rozgłosu. Woli, by informacje o Yipassanie rozchodziły się drogą ustną. Stale też podkreśla, że rzeczywista praktyka medytacyjna jest nieporównanie ważniejsza niż samo czytanie tekstów o medytacji. Z tych powodów jest o wiele mniej znany, niż na to zasługuje. Niniejsza książka jest pierwszą dużą pracą poświęconą jego naukom, przygotowaną pod jego przewodnictwem i za jego zgodą. Publikacja ta opiera się przede wszystkim na wykładach wygłoszonych przez pana Goenkę w trakcie dziesięciodniowego kursu Vipassany oraz, w mniejszym stopniu, na jego artykułach pisanych w języku angielskim. Używałem tych materiałów swobodnie, nie tylko zapożyczając z nich argumentację i sposób przedstawienia konkretnych zagadnień, ale również przykłady wygłoszone podczas wykładów. Często używałem tych samych zwrotów, a nawet całych zdań. Dla osób, które uczestniczyły w kursach medytacji Vipassana prowadzonych według jego nauk, spora część książki zabrzmi znajomo i może nawet będą w stanie zidentyfikować konkretny wykład lub artykuł wykorzystany w różnych częściach tekstu. W trakcie kursu objaśnienia nauczyciela towarzyszą krok po kroku doświadczeniom medytacyjnym uczestników. Tutaj materiał został przeorganizowany na użytek innego odbiorcy — osób, które tylko czytają o medytacji, niekoniecznie ją praktykując. Dla tych czytelników podjęto próbę zaprezentowania nauk tak, jak są one rzeczywiście doświadczane: w logicznym, nieprzerwanym ciągu od pierwszego kroku do ostatecznego celu. Tę organiczną całość najłatwiej zrozumieć medytującym, jednak książka próbuje dostarczyć osobom niemedytującym wglądu w nauki zgodnie z porządkiem, w jakim odsłaniają się one tym, którzy je praktykują. Niektóre fragmenty celowo zachowują styl języka mówionego, aby możliwie wiernie oddać sposób nauczania pana Goenki. Fragmenty owe to opowieści umieszczone pomiędzy rozdziałami oraz pytania i odpowiedzi kończące każdy rozdział — dialogi wzięte z rzeczywistych rozmów z uczniami podczas kursu lub z rozmów prywatnych. Niektóre opowieści dotyczą wydarzeń z życia Buddy, inne pochodzą z bogatego skarbca hinduskich opowieści ludowych, a jeszcze inne z osobistych doświadczeń pana Goenki. Wszystkie opowiedziane są jego słowami, bez najmniejszego zamiaru poprawiania oryginału, tylko z intencją zaprezentowania ich w świeży sposób i podkreślenia ich związku z praktyką medytacji. Historie te rozluźniają poważną atmosferę kursu Vipassany, obrazując główne punkty nauk w sposób, który łatwo zapada w pamięć i stanowi inspirację dla uczniów. Umieszczono tu tylko niewielki wybór spośród wielu historii opowiadanych w trakcie dziesięciodniowego kursu. Cytaty pochodzą z najstarszego i powszechnie akceptowanego zapisu słów Buddy — „Zbioru Kazań" (Sutta Pitaka) — tak jak zostały one zachowane w starożytnym języku palijskim w buddyjskich krajach o tradycji therawady. Aby utrzymać jednakowy styl w całej książce, podjąłem próbę przetłumaczenia od nowa wszystkich fragmentów tutaj cytowanych. Kierowałem się przy tym dokonaniami czołowych współczesnych tłumaczy. Jednak, ponieważ nie jest to praca naukowa, dosłowna dokładność tłumaczenia z pali nie była moim celem. Próbowałem raczej w jasny i prosty sposób przekazać sens każdego fragmentu tak, jak jawi się on medytującym w świetle ich medytacyjnych doświadczeń. Być może interpretacja niektórych słów czy fragmentów wyda się nieortodoksyjna, ale w kwestii objaśnienia istoty sprawy mam nadzieję, że tłumaczenie angielskie przekazuje najbardziej dosłowne znaczenie tekstów oryginalnych. Ze względu na spójność i precyzję, użyte w tekście terminy buddyjskie są podawane w języku palijskim, mimo że w niektórych przypadkach san-skryt mógłby brzmieć dla czytelnika bardziej znajomo. Na przykład palij-skie słowo dhamma jest używane zamiast sanskryckiego dharma, kamnia zamiast karma, nibbana zamiast nirvana, sańkhara zamiast samskara. Aby ułatwić zrozumienie tekstu, słowa palijskie przybierają liczbę mnogą na sposób angielski, czyli przez dodanie „s" na końcu wyrazu. Generalnie użycie słów palijskich ograniczono do minimum, aby uniknąć niejasności. Jednak są one często wygodnym skrótem dla pewnych pojęć obcych myśli Zachodu, które niełatwo zawrzeć w jednym angielskim słowie. Z tego względu użycie palijskiego słowa zamiast długiego angielskiego zwrotu wydawało się w niektórych przypadkach znacznie wygodniejsze. Wszystkie palijskie słowa wydrukowane grubszą czcionką są objaśnione w słowniczku na końcu książki. Technika Vipassana oferuje jednakowe korzyści wszystkim praktykującym, niezależnie od rasy, pozycji społecznej i płci. Aby pozostać wiernym temu uniwersalnemu podejściu, próbowałem unikać języka determinującego jedną płeć. Niekiedy jednak używałem zaimka „on" w odniesieniu do osoby medytującej niezależnie od jej płci. Czytelniczki i czytelnicy proszeni są o potraktowanie tego użycia jako dotyczącego obu płci. Nie zamierzałem wykluczać kobiet lub traktować mężczyzn w uprzywilejowany sposób, gdyż taka stronniczość byłaby sprzeczna z podstawowymi naukami i niezgodna z duchem Vipassany. Jestem wdzięczny wielu osobom, które pomogły przy realizacji tego projektu. W szczególności pragnąłbym dać wyraz mojej głębokiej wdzięczności dla S.N. Goenki za znalezienie czasu, pomimo wielu zajęć, na przeglądanie tej pracy, w miarę jak powstawała, i jeszcze większej wdzięczności za przewodnictwo w okresie, gdy sam robiłem pierwsze kroki na opisanej tu ścieżce. W głębszym sensie, prawdziwym autorem tej książki jest S.N. Goenka, gdyż moim celem było tylko zaprezentowanie jego przekazu nauk Buddy. Wszystkie zalety tej pracy są jego zasługą. Za jakiekolwiek wady ja ponoszę wyłączną odpowiedzialność. Przedmowa do książki Sztuka życia Medytacja Vipassana Sztuka życia Medytacja Vipassana Spis treści: Słowo wstępne (autor: S.N. Goenka) Przedmowa Wstęp Opowieść: Pływaniologia Rozdział l: Poszukiwanie Opowieść: Iść ścieżką Rozdział 2: Punkt wyjścia Opowieść: Budda i naukowiec Rozdział 3: Przyczyna bezpośrednia Opowieść: Nasiono i owoc Rozdział 4: Korzeń problemu Opowieść: Kamienie i masło Rozdział 5: Trening zachowania moralnego Opowieść: Recepta od doktora Rozdział 6: Trening koncentracji Opowieść: Krzywy budyń Rozdział 7: Trening mądrości Opowieść: Dwa pierścienie Rozdział 8: Uważność i równowaga umysłu Opowieść: Nic prócz widzenia Rozdział 9: Cel Opowieść: Napełnianie butelki z olejem Rozdział 10: Sztuka życia Opowieść: Godzina wybiła Dodatek A: Znaczenie vedana w naukach Buddy Dodatek B: Fragmenty z różnych sutt na temat vedana Słowniczek terminów palijskich Przypisy Ośrodki medytacji Vipassana

Wiarygodny przewodnik dla niezamężnych kobiet, który pomaga odróżnić Tego Jedynego od Tego Chwilowego... Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który nie ma przyjaciół - nie będzie potrafił odnaleźć się w sytuacjach intymnych, które są nieodzowną częścią małżeństwa. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który wciąż trzyma się maminej spódnicy. Dla ciebie już tam miejsca nie będzie. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który nie potrafi odpowiedzialnie rozporządzać pieniędzmi. Przyczyną większości nieporozumień w małżeństwie są pieniądze - dopóki dług nas nie rozłączy. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który pozwala ci wchodzić sobie na głowę. Dobrze jest mieć wycieraczkę w domu, byle by nie był nią twój mąż.

Oprawcom na usługach systemu komunistycznego mogło się wydawać, że już zawsze pozostaną bezkarni. Uniewinniani przez kolejne sądy w nowej, demokratycznej Polsce, nigdy nie rozliczeni za popełnione zbrodnie, dożyliby zapewne sędziwego wieku. Pojawił się ktoś, kto wziął sprawiedliwość we własne ręce...Obywatel - człowiek-widmo, który wymierza kary za zbrodnie poprzedniego systemu - zaczął już polowanie. Na celowniku ma kolejnych funkcjonariuszy tzw. Eskadry, specjalnej grupy operacyjno-dochodzeniowej SB, którzy katowali i zabijali członków opozycji solidarnościowej. Politycy, byli esbecy, ludzie mediów - nikt nie jest bezpieczny.Zaniepokojony rząd powołuje specjalny oddział, którego zadaniem jest złapanie Obywatela. Także obawiający się o swe życie byli funkcjonariusze SB rozpoczynają polowanie na zabójcę. Jednakże Obywatela, który jest niczym krzyk sumienia bezradnej Polski, nie da się po prostu uciszyć.Dla jednych jest krwawym mścicielem, dla innych po prostu obywatelem. Kim jest naprawdę?

Jest to opowieść o miłości, ale nie jest to historia romantyczna, bo miłość przegrywa tu z niedojrzałością, rodzinnymi obciążeniami i codziennością. Jest to historia pełna obscenów, ale nie jest to powieść erotyczna, bo seks uczyniony neurotycznym przymusem nie daje spełnienia ani radości. Jest to historia upadku człowieka, ale nie moralitet, bo bohater do końca nie rozumie, co w życiu zrobił źle. Jest to wreszcie dzieło znanego komentatora politycznego, bezlitośnie pokazujące prawdę o III RP - ale zarazem Ciało obce to ostatnia rzecz, jakiej czytelnik spodziewał się po ?prawicowym? publicyście. Współczesna Polska i bohater Ciała obcego są do siebie podobni. Dwoje idealistów - bohater i jego żona - ludzie bez pojęcia o partnerskim współżyciu (również tym seksualnym) biorą się za małżeństwo, podobnie jak ludzie ograniczeni za demokrację. Dla dwojga idealistów wychodzi z tego małżeńska katastrofa porównywalna z tą, jaką dla idei demokracji jest III Rzeczpospolita. Polska i bohater gubią się w wolności. Społeczny i prywatny świat próbują wiązać prowizorycznie sznurkami w niemożliwe figury - układy sadomaso: ktoś kogoś cycka, ktoś komuś zawdzięcza i ktoś ma na kogoś haka. W ten sposób z niewinnego niemożliwego robi się możliwe, ale cyniczne i mafijne. - Manuela Gretkowska Rafał A. Ziemkiewicz (ur. w 1964) - pisarz i publicysta, uznanie zdobył najpierw jako autor opowiadań i powieści fantastycznych (Pieprzony los Kataryniarza, Walc Stulecia, Coś mocniejszego). Bestsellerami stały się jego książki publicystyczne: Polactwo i Michnikowszczyzna, a powieści współczesne Ciało obce, Żywina i Zgred powtórzyły ten sukces. Prowadził, cieszący się rekordową oglądalnością, telewizyjny ?Antysalon?. Obecnie, odsunięty od mediów elektronicznych, pisze w opozycyjnych tygodnikach ?Uważam Rze? oraz ?Gazeta Polska? i w Internecie.

Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać się nadciągająca zima...Wspaniała epopeja Georgea R.R. Martina jest opowieścią pełną intryg, zdrad i politycznych rozgrywek o niezwykłej sile oddziaływania.

Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać się nadciągająca zima...Wspaniała epopeja Georgea R.R. Martina jest opowieścią pełną intryg, zdrad i politycznych rozgrywek o niezwykłej sile oddziaływania.

Ziściło się nasze marzenie o własnych, samodzielnie uprawianych warzywach. Oto praktyczny, inspirujący i kompetentny poradnik Carol Klein i Royal Horticultural Society. Pod względem smaku i wartości odżywczej nic nie przebije smaku świeżo wykopanej marchwi i chrupiących liści sałaty. W książce Uprawiamy warzywa eksperci RHS wyjaśniają, co należy wiedzieć, aby mieć czterdzieści różnych gatunków warzyw w ogrodzie i w kuchni. Z właściwą sobie energią i entuzjazmem Klein udziela płynących z doświadczenia rad, jak uprawiać zielone przysmaki oraz mniej znane warzywa, takie jak rokietta, czosnek czy fenkuł włoski. Jej przyjazne dla środowiska i nieskomplikowane podejście do uprawy warzyw jest gwarancją sukcesu. Zarówno początkujących, jak i doświadczonych ogrodników zainspiruje wiedza RHS, czyniąca ten poradnik niezastąpionym na półce każdego miłośnika warzywnego ogrodu. Carol Klein przez całe życie pasjonuje się ogrodnictwem. Od dwudziestu pięciu lat prowadzi Glebe Cottage Plants, doskonale prosperującą szkółkę ogrodniczą w Devon. Przez wiele lat brała udział w najważniejszych wystawach kwiatów w Zjednoczonym Królestwie i zdobyła sześć złotych medali na Chelsea Flower Show. Jej cykliczne artykuły oraz programy radiowe i telewizyjne uczyniły ją jednym z najbardziej liczących się ekspertów ogrodniczych w Wielkiej Brytanii. Zawsze chętnie inspirująca innych stała się znaną postacią telewizyjnych programów ogrodniczych, dołączając w 2005 roku do zespołu Gardeners’ World.

Benedyktyńska praca Jacka Tittenbruna wprawiła mnie w głęboki podziw. Od wielu już lat nie trafiłem na dzieło o podobnie encyklopedycznym wręcz zamiarze ? a w dodatku spełnionym. (?) Mogę tylko pogratulować autorowi realizacji ambitnego projektu i pożytku, jaki jego praca niechybnie przyniesie pokoleniu badaczy, no i naszemu wspólnemu rozumieniu fundamentalnej dziedziny życia. - Zygmunt Bauman Studium Tittenbruna jest (w mojej ocenie) pierwszą tak pogłębioną, a zarazem tematycznie najobszerniejszą ze znanych mi przeglądowych refleksji dotyczących styku mechanizmów gospodarczych i zależności społecznych. (?) Praca Jacka Tittenbruna powinna się cieszyć sporym wzięciem wśród socjologów, politologów i ekonomistów, ale również badaczy prowadzących analizy i badania ilościowe z tych dziedzin oraz wszystkich mających ambicje uczenia się rzeczy nowych. - Z recenzji dla Fundacji Nauki Polskiej Tittenbrun nie cofa się przed krytyką dawnych i współczesnych klasyków socjologii, w tym tak wpływowych jak Bourdieu czy Becker czy tak pomnikowych jak Weber lub Marks. Krytykując tych mistrzów, autor nie czyni tego w celu wspinania się po ich plecach; pragnie on zainteresować swymi rozważaniami o złożonych relacjach i interakcjach, walkach o władzę, wpływy, o lepszy i bardziej sprawiedliwy układ stosunków społecznych także niespecjalistycznego czytelnika (studentów i szerszą wykształconą publiczność). - prof. dr S.J. Magala, Erasmus University of Rotterdam O AUTORZE: Jacek Tittenbrun, prof. zw. dr hab., pracownik Instytutu Socjologii UAM, autor około 200 publikacji naukowych, z których ostatnie to wydane w 2011 roku Ownership and Social Differentiation. Understandings and Misunderstandings i Economy in Society. Economic Sociology Revisited.

Druga część trzeciego tomu cyklu Pieśń Lodu i Ognia, który zdobył podziw czytelników i krytyki na całym świecie. Locus uznał tom pierwsz, ""Grę o tron"", za najlepszą powieść fantasy 1997 roku. Tom drugi, ""Starcie królów"", dowiódł słuszności decyzji.