Książka jest próbą diagnozy prognostycznych kryteriów integracyjnego kształcenia dla społecznej integracji dorosłych osób niedosłyszących. Wpisuje się w trwający od lat 70. XX wieku dyskurs o normalizacyjnych efektach tej formy edukacji i weryfikację słuszności teoretycznych przesłanek leżących u podstaw kształcenia integracyjnego. Badania zaprezentowane w monografii mogą wzbudzić zainteresowanie wszystkich, którym efekty rozwoju i edukacji tej grupy osób niepełnosprawnych nie są obojętne: rodziców, nauczycieli, studentów, a także specjalistów - pedagogów, psychologów, logopedów, lekarzy, protetyków - uczestniczących w procesie rehabilitacji osób z uszkodzonym słuchem. Mogą być również impulsem do dalszych badań w różnych grupach osób z niepełnosprawnością.
Nowatorska monografia naukowa poświęcona ekotoksykologii, nowej interdyscyplinarnej dziedzinie nauki, zajmującej się oddziaływaniem czynników fizykochemicznych na środowisko. Omawiana w tym tomie problematyka obejmuje takie kwestie, jak:
• toksyczny wpływ metali ciężkich na środowisko
• charakterystyka poszczególnych terenów metalonośnych Polski
• metalolubne bakterie, glony, grzyby, porosty i rośliny wyższe
• sposoby zapobiegania niekorzystnym wpływom tego typu skażeń i zanieczyszczeń na środowisko przyrodnicze
• nowoczesne metody ochrony zwierząt w środowisku zmienionym przez człowieka.
Książka ta jest lekturą obowiązkową dla studentów kierunku ochrona środowiska wszystkich państwowych i prywatnych polskich uczelni, w których wykłady i zajęcia z ekotoksykologii prowadzone są na studiach zarówno licencjackich, jak i magisterskich. Jest ona również niezastąpionym źródłem informacji dla pracowników administracji państwowej, zajmujących się problemami skażenia środowiska wywołanego metalami ciężkimi oraz przeciwdziałaniem skutkom tych skażeń, a także dla osób kształtujących lokalną politykę w zakresie ochrony środowiska oraz gospodarki przestrzennej.
Książka traktuje o społecznej ewolucji wiedzy o znaku, funkcjonującej w różnych kulturach, zastosowaniu jej do kulturowych zjawisk i obszarów zainteresowań współczesnego badacza. Analizuje rolę znaków jako nośników sensu, bada zasady przekazu właściwe pismu obrazkowemu czy filmowi, relacje zachodzące między obrazem a dźwiękiem, rekonstruuje przestrzenie pamięci, w których się ona ujawniła, jej zakres społecznego działania. Opowiada również o semiotycznych wartościach dyskursów publicznych – z różnych miejsc świata i kulturowych rzeczywistości, a także zajmuje się refleksją teoretyczną nad stanem badań i możliwościami zastosowania wiedzy o znaku.
Na piąty „Zeszyt” Stowarzyszenia im. Stefana Żeromskiego składają się następujące części: "Stefan Żeromski, pisarz i człowiek", "Z życia Stowarzyszenia" oraz uzupełnienie do listy publikacji poświęconych życiu i twórczości Stefana Żeromskiego, które ogłoszono w ostatnim czasie. Ponadto, jak w każdym zeszycie drukowany jest mało znany utwór pisarza. Tym razem jest to "Puszcza jodłowa" z 1925 roku, który stanowi piękne wspomnienie dzieciństwa i młodości, a zarazem – akt utożsamiania się z Ziemią Świętokrzyską, jej naturą i historią, zakończony swoistym testamentem - zniszczyć Puszczy „Nie pozwalam!”.
Zeszyt wychodzi w roku 2015, w którym 20 listopada minie 90. rocznica śmierci pisarz
Książka stanowi przyczynek do rozumiejących analiz współczesnego transformowania kultury. Zawarte w niej studia obejmują zmiany kulturowe, widoczne szczególnie w zmianach semantycznych dotychczasowych znaczeń i przejawiające się w konfliktach symbolicznych w różnych obszarach kultury, stanowiąc wskaźnik przemian ponowoczesnych. Autorka podejmuje próbę rekonstrukcji głównych problemów widocznych w nowych orientacjach w socjologicznej teorii kultury. Pokazuje, jak ważne są sposoby udzielania odpowiedzi na pytania: "?Jaka wiedza kulturowa??" i "?Po co nam wiedza kulturowa?"?.
Autorka porusza zagadnienia źródeł etykiety biznesu i jej współzależności z zasadami protokołu dyplomatycznego, kultury korporacyjnej i etykiety towarzyskiej w Polsce. Omawia zasady etykiety w sytuacjach służbowych i problemy, z jakimi spotykają się pracownicy polskich firm i urzędów.
Autorka obszernie opisuje konkretne zachowania wynikające z zasad etykiety biznesu oraz ich warianty, będące skutkiem odrębności kultury narodowej, zwyczajów i tradycji zachowań grzecznościowych. Zwraca uwagę na te wymiary polskiej kultury, które wpływają na zróżnicowane podejście do zasad etykiety biznesu.
Z książki wyłania się wizerunek pracownika, pożądany według obowiązujących w Polsce zasad etykiety, a także obraz zwyczajów współczesnych Polaków w sytuacjach zawodowych.
Jest to pierwszy polski przekład książki Das kulturelle Gedächtnis. Schrift, Erinnerung und politische Identität in frühen Hochkulturen Jana Assmanna, wybitnego egiptologa niemieckiego. Praca jest systematycznym wykładem na temat pamięci, jako zjawiska kulturowego, które umożliwia konstytuowanie się podstawowych wyznaczników życia społecznego takich, jak: prawo, obyczaj, system wartości. Autor analizuje to zagadnienie, zarówno w kontekście historycznym, jak też w warstwie teoretycznej. Książka ta z będzie służyć z powodzeniem na takich kierunkach uniwersyteckich, jak: filologia polska, kulturoznawstwo, historia, antropologia, socjologia, medioznawstwo, psychologia.
Jacques Le Goff wielki historyk francuski, mediewista, współtwórca sławnej szkoły "Annales", jeden z pionierów antropologii historycznej i historii mentalności. Wszechstronny znawca historii Europy, twórca oryginalnej historii kultury, znakomity pisarz i popularyzator.
W książce "Historia i pamięć" Le Goff przedstawia własne idee oraz inne współczesne koncepcje historii. Pisze o teorii historii i historii historii, wpisując ich problematykę w dzieje sporów ideowych i naukowych. Poszukuje ciągłości i podobieństw w przemianach wiedzy historycznej - od starożytności po nowożytność, w całych dziejach cywilizacji.
Książka ta wyprzedziła jedną z najważniejszych współczesnych dyskusji - o pamięci i historii. W dyskusji tej nadal uczestniczy i przyczynia się do lepszego rozumienia samej historii.
Andrzej Grzybkowski ujmuje rozwój polskiej architektury gotyckiej w ramach większych europejskich całości kulturowych, a nie państwa w jego często zmienianych granicach. Ważniejszą od domniemanej spójności państwowej rolę od grywało wspólne z innymi krajami środowisko geograficzne i zależności artystyczne od krajów sąsiadujących, często istotniejsze od relacji międzydzielnicowych. Takie przekonanie odzwierciedla w książce układ materiału zabytkowego z silnym zróżnicowaniem dzielnicowym i dopiero wewnątrz tego podziału wyróżnienie typów przestrzennych budowli. W przeciwieństwie do podobnych (nielicznych i niezbyt aktualnych) opracowań Autor ogranicza kontekst historyczno-społeczny oraz problemy "ikonografii architektury", jej znaczeń i symboliki na rzecz ujęcia morfologicznego, analizy form, także detalu architektonicznego. Kryterium jakości artystycznej z jednej strony często prowadzi do przewartościowania znanych i popularnych budowli, z drugiej zaś ? do wyróżnienia osiągnięć polskiej architektury na tle Europy Środkowo-Wschodniej. Zakres chronologiczny książki jest szerszy niż przyjęty dotychczas w badaniach
architektury gotyckiej: od zwiastunów gotyckich w romanizmie aż do występującego w XVII wieku postgotyku. Zasięg terytorialny odzwierciedla natomiast kolejne zmiany ? powiększania i pomniejszania ? obszaru Polski. Autor wykracza zatem poza obecne granice i sposób ujęcia tych kwestii w analogicznych opracowaniach niemieckich, czeskich czy litewskich.
Książka zawiera 171 czarnobiałych zdjęć i schematów oraz indeks nazw geograficznych i omawianych obiektów architektonicznych. Konstrukcja książki, dobrze wyrażona w analitycznym spisie treści, podkreśla jej walor jako podręcznika akademickiego.
Księga dedykowana pamięci prof. Jerzego Chłopeckiego, socjologia i politologa, związanego z Uniwersytetem Warszawskim i Wyższą Szkołą Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
W części I "Tezy o współczesności" zebrano 19 tekstów naukowych, których Autorzy zostali poproszeni o odniesienie się do tez Jerzego Chłopeckiego, pochodzących z Jego tekstów publikowanych w różnym czasie i dotyczących różnych sfer życia społecznego: świata mediów, świata polityki i mechanizmów władzy, relacji międzyludzkich, prawa, historii, ekonomii. To, co bowiem charakteryzowało twórczość Jerzego Chłopeckiego, to niewiarygodna wręcz łatwość konstruowania kompetentnych opisów dotyczących różnych dziedzin i dyscyplin wiedzy. Fundamentem są tu oczywiście, najbliższe Profesorowi, nauki społeczne.
W II części "Varia in memoriam" znalazły się cztery istotne teksty, również odnoszące się do dorobku Profesora, mające jednak bardziej osobisty charakter. Jest w nich ślad bezpośrednich relacji autorów z Upamiętnianym.
III część księgi - "Poza barierą czasu i przestrzeni" - ma natomiast unikatowy charakter: autorem zawartych w niej - niepublikowanych dotychczas - tekstów jest bowiem sam Jerzy Chłopecki. "Korzenie" i "Z perspektywy średniego dystansu" Profesor napisał krótko przed śmiercią. Te bardzo osobiste i w pewien sposób odważne teksty zostały wzbogacone fotografiami z rodzinnego album Państwa Chłopeckich.
Iluzja a realizm... to pierwsze panoramiczne opracowanie w języku polskim dotyczące sztuki holenderskiej XVII w., z uwzględnieniem najwybitniejszych artystów tego okresu: Hendricka Goltziusa, Hendricka Vrooma, Rembrandta, Johannesa Vermeera.
Celem pracy jest ukazanie integralnego związku (a nie, jak dotychczas przyjmowano, sprzeczności) między grą iluzji a realistyczną reprezentacją, zaś kluczem interpretacyjnym - koncepcja obrazu otwartego na widza: obrazu bezpośrednio odwołującego się do odbiorcy i wciągającego go do przestrzeni i treści przedstawienia.
Autor, wykorzystując swoje doświadczenia naukowca, wykładowcy akademickiego oraz muzealnika, prezentuje bogato ilustrowaną, ogólnohumanistyczną rozprawę, wychodzącą poza hermetyczny dyskurs naukowy, dostępną wszystkim zainteresowanym nie tylko sztuką holenderską Złotego Wieku (1580-1660), ale również historią sztuki i kultury europejskiej. Rodzaj publikacji: naukowa
Książka dotyczy mediacji w sprawach rodzinnych, w szczególności związanych z rozwodem. Prezentuje wiedzę teoretyczną na temat mediacji i rodziny w rozwodzie oraz propozycje konkretnych technik pomocnych na różnych etapach pracy z konfliktem. Waga sporów rodzinnych i jednocześnie coraz większa popularność mediacji w Polsce uzasadniają dokonanie szczegółowej analizy zarówno problematyki konfliktu rodzinnego, jak i metod oraz technik wykorzystywanych w mediacjach rodzinnych.
Publikacja jest przeznaczona dla profesjonalistów zajmujących się pomocą rodzinie: psychologów, pedagogów, biegłych sądowych, prawników, jak również studentów kształcących się w ramach powyższych specjalizacji.
Celem niniejszej publikacji jest reinterpretacja zjawisk i procesów zachodzących w obecnej zglobalizowanej gospodarce. Współcześnie mamy do czynienia m.in. z niedoskonałą konkurencją związaną z korzyściami skali produkcji, z niedoskonałą regulacją rynków, a równocześnie z głębokimi przemianami związanymi z postępującą integracją ekonomiczną. Kryzys gospodarki światowej z lat 2008-2009 przyniósł dodatkowe zagrożenia dla międzynarodowej równowagi gospodarczej; nieuchronnie padają więc pytania o przyczyny ułomności globalizacji, jej konsekwencje, kierunki dalszych działań i ich zasadność.
Publikacja zawiera teksty referatów zaprezentowanych podczas konferencji zorganizowanej w 2013 r., w ramach obchodów jubileuszu 60-lecia Wy działu Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, przy wsparciu finansowym Narodowego Banku Polskiego.
Tom ten jest dedykowany prof. dr hab. Włodzimierzowi Siwińskiemu, wybitnemu polskiemu ekspertowi w zakresie ekonomii międzynarodowej.
O powołaniach kapłańskich pisano dotąd jedynie w języku teologii i psychologii. Nowość ujęcia, przedstawianego przez Martę Tomaszewską, polega na opisywaniu drogi do kapłaństwa w Kościele katolickim w Polsce przy pomocy pojęć socjologii. Autorka na podstawie przeprowadzonych wywiadów biograficznych z seminarzystami i bardzo młodymi kapłanami stara się odtworzyć sposób postrzegania powołania przez młodych mężczyzn. [...] Rozmówcy badaczki opowiadają historie swojego życia w sposób pozwalający zrozumieć osobie Świeckiej, co to jest powołanie, na czym polega przemiana dokonująca się w seminarium i jak może się łączyć osobista sprawczość z całkowita rezygnacją z robienia planów. Z recenzji Krzysztofa Koseły Tym, co zwraca uwagę i co wydaje mi się największym osiągnięciem pracy i badań Autorki, jest konkluzja mówiąca, że badani odwołują się w swojej argumentacji i w swoim rozumieniu przebiegu własnego życia do wyższej rzeczywistości, a nie do indywidualistycznie rozumianych jakości. Z recenzji Małgorzaty Jacyno
Praca Zbigniewa Klocha, składająca się z kilkunastu esejów o zróżnicowanej tematyce, poświęcona jest analizie zjawisk znakowych i prezentuje obraz kultury, jaki wyłania się w ostatnich dziesięcioleciach w codziennych kontaktach współczesnego Polaka z poszczególnymi sferami życia codziennego, interpretowanymi jako nośniki znaczeń i wiązanymi z różnymi wartościami czy ideologiami. Cechą wyróżniającą współczesnej kultury jest powszednie uczestnictwo nadawców i odbiorców w procesach wytwarzania znaków i obcowania z przekazami znakowymi. Ten powszechny dyskurs kulturowy determinuje świadomość społeczną, co znajduje wyraz w zachowaniach i wyobrażeniach poszczególnych osób i całych grup społecznych. W badaniach kulturoznawczych ostatnich lat obserwuje się coraz większe zainteresowanie codziennością jako tym aspektem indywidualnej i społecznej egzystencji, który jest doświadczany przez każdego człowieka. Codzienność ta ujmowana bywa jako układ znaczący - jako konglomerat zjawisk indeksalnych i intencjonalnie wytworzonych przekazów znakowych. Jedne i drugie wymagają interpretacji, to zaś umożliwia funkcjonowanie w świecie i uczestnictwo w działaniach zbiorowości.
W pracy Autor mocno podkreśla, że świadomość społeczna jest kształtowana przede wszystkim poprzez uczestnictwo we wspólnocie językowej i udział w dyskursie potocznym, także w jego odmianie publicznej. Zbigniew Kloch ukazuje determinujący wpływ publicystyki i reklamy, oddziaływanie mody i partycypacji w różnych rytuałach środowiskowych. Jak wynika z analiz przedstawionych w książce, kulturę opartą na tych mechanizmach semiozy cechuje uproszczona wizja świata; jej wytworami są stereotypy i formuły językowe, a zasadniczą praktyką - determinowanie pojęciowej i aksjologicznej wartości przedmiotów i zjawisk poprzez nakładanie na te obiekty siatki etykiet językowych. Świadomość zbiorowa jest kształtowana w znaczącym stopniu przez obrazowe środki przekazu, stąd też w zbiorze znalazły się interesujące szkice poświęcone interpretacji fotografii, filmu i wizualnych tekstów reklamowych.
Obserwowany "zwrot kulturowy" w naukach humanistycznych i społecznych, a wraz z nim procesy antropologizacji tych nauk stały się przyczyną podjęcia w 2 tomie Kultury w stosunkach międzynarodowych kolejnych wątków, ogniskujących się wokół pułapek kultury. Autorzy piszący o pułapkach kultury wskazują zatem na „zasadzki” i „podstępy” w pogoni za kulturą w praktyce życia społecznego, także przeniesionego na poziom systemu międzynarodowego.
Zmagania z kulturą zostały uporządkowane w trzech częściach, przedstawiających najważniejsze tematy: problem kulturyzacji stosunków międzynarodowych i polityzacji kultury (część I), wyzwania w świecie różnorodnym kulturowo (część II) oraz perspektywy regionalne i lokalne, ukazujące praktyczne przejawy funkcjonowania kwestii kulturowych na przykładach z całego świata: Polski, Izraela, Indii, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryki Łacińskiej (część III).
Zawarte w antologii teksty traktują o konsekwencjach rozwoju medycyny i genetyki, o medykalizacji i sposobach radzenia sobie z nią w codziennym życiu, o negocjowaniu znaczeń związanych z nowoczesnymi technologiami medycznymi przez ludzi chorych i zdrowych, o ich nadziejach i lękach, wizjach przyszłości i opowieściach o przeszłości.
Rozwój genetyki wpływa na kształtowanie tożsamości zbiorowych i indywidualnych, na definiowania ?ja? i miejsca w relacjach społecznych. Terminy takie jak DNA, gen, komórki macierzyste pojawiają się dziś także w potocznych dyskursach. Coraz częściej uznaje się, że gen - potoczna definicja genu nie musi być równa definicji naukowej - jest odpowiedzialny za jakość i kształt naszego życia. Odwoływanie się do genu może budować nowe struktury odpowiedzialności i powodować zmianę relacji społecznych, w tym rodzinnych.
Książka zainteresuje nie tylko etnografów, antropologów czy socjologów medycyny, ale także bioetyków i lekarzy, dla których człowiek jest czymś więcej niż tylko maszyną czekającą na naprawę, a ciało ludzkie jest realną sferą doświadczenia ludzkiego, podstawowym wymiarem człowieczeństwa.
Niekonwencjonalna książka Marcina Darmasa o blaskach i cieniach etosu rycerskiego w polskim filmie (na podstawie twórczości Wajdy, Munka i Skolimowskiego) jest lekturą nie tylko dla socjologów i kulturoznawców ¦ niewątpliwie wzbudzi też zainteresowanie współczesnych badaczy filmu i kinematografii.
Dlaczego Krzysztof Kolumb nie przerwał żeglugi do Indii i odkrył Amerykę? Dlaczego greccy hoplici nie używali łuków? Dlaczego Aleksander Wielki gardził tymi, którzy atakowali pod osłoną nocy? I co to ma wspólnego z filmami Andrzeja Wajdy, Andrzeja Munka i Jerzego Skolimowskiego?
Elementem, który łączy te odległe zjawiska, są zachowania wymykające się racjonalnym kalkulacjom: honor, godność i odwaga ¦ etos rycerski. To nieprawda, że przestał istnieć w ciemnych wiekach średnich. Żył nadal, a w wiekach XIX i XX zaczął się demokratyzować. Obywatel rycerz. Zarys socjologii filmu jest wędrówką po meandrach świata etosowego. Według autora ciągle znajdują się ludzie, którzy stawiają sobie najwyższe wymagania etyczne. Co więcej, etos rycerski wciąż silnie spaja wspólnotę.
Ta książka jest eksperymentem, postulatem i zaproszeniem do dyskusji
- Czy potrzebujemy w Polsce nowej humanistyki - krytycznej, zaangażowanej, niezależnej od uświęconych tradycji i metodologicznych dogmatów?
- Czy jest szansa wyjścia poza dyscypliny zamknięte w swoich rzekomo specyficznych metodologiach i pilnie strzegące swoich granic?
- W jaki sposób nurty nowej humanistyki mogą się przenikać, współtworząc wiedzę transdyscyplinarną, skupioną na ludzkich problemach, a nie teoretycznych, uświęconych dogmatach i ich twórcach?
Autorka analizuje wybrane role trzech wielkich aktorek na szerokim tle społecznym, politycznym i kulturalnym, umieszczając każdą z ról w odpowiednim kontekście: utworów artystycznych, wydarzeń historycznych oraz przemian społecznych. Główny materiał badawczy stanowią receznje omawianych spektakli, które Dorota Sosnowska analizuje nie tylko pod kątem rekonstrukcji przedstawienia i wybranej roli, ale także używanych przez recenzentów skojarzeń, metafor i kontekstów.
Książka jest skierowana zarówno do środowiska teatralnego - badaczy i widzów niejednokrotnie pamiętających jeszcze trzy wybitne aktorki, jak i do szerokiej grupy czytelników zainteresowanych epoką PRL. Książka ma charakter naukowy, jednak poruszana tematyka i metodologia sprawiają, że jest przesycona także narracją biograficzną, wartką opowieścią o czasach PRL, ówczesnym teatrze i jego twórcach.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
