Tom trzeci proponuje nową interpretację sztuki niderlandzkiej i północnoeuropejskiej XV wieku. Przedstawia ją jako konglomerat przedmiotów-rzeczy działających na odbiorcę w określony – materialny i przestrzenny – sposób. Analizuje przedmioty o skali makro, narzucającej widzowi ruch, i te utrzymane w mikroskali, skłaniającej do manipulowania nimi. Omawia m.in. przedmioty wymuszające ich obchodzenie, jak figury i świeczniki wiszące w przestrzeni, oraz dzieła przenośne, ruchome i poruszane, składane i otwierane, zasłaniane i odsłaniane w ustalonej reżyserii działań: wielkoformatowe poliptyki ołtarzowe, a także maleńkie dyptyczki i tryptyczki; wielkie tapiserie i małe książeczki; wyjmowane do okazjonalnej prezentacji drobne wyroby złotnicze; przeznaczone do układania w ciągi i serie obrazki, ryciny i karty do gry; rozwierane wieloetapowo guzy medytacyjne; figury o składanych członkach; automaty, zegary i aparaty; cykle obrazowe narzucające określony tryb ich odczytywania; narracyjne historie wymuszające imaginacyjną podróż-pielgrzymkę. Zainspirowany antyantropocentryczną koncepcją ?powrotu do rzeczy? (B. Latour, A. Gell i in.), autor poszukuje w późnośredniowiecznych obiektach sztuki ?sprawczości rzeczy?, czyli wywoływania określonych zachowań liturgicznych, dewocyjnych, propagandowo-politycznych czy też ustanawiających status społeczny właściciela przedmiotu, które współtworzyły niegdyś sieć kultury materialnej i duchowej.
Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500 to synteza kultury artystycznej ważnego regionu dawnej Europy. Pierwszy tom traktuje o sztuce i kulturze burgundzkiej na dworze książęcym w Dijon oraz w miastach Flandrii i Brabancji. Tom drugi omawia niderlandzkie malarstwo tablicowe z lat 1430-1500 - od Jana van Eycka po Jheronimusa Boscha. Ukazuje pierwotne funkcje obrazów i ich przesłania religijne, śledzi procedury techniczne oraz strategie warsztatowe i komercyjne malarzy, ujawnia stereotypy i mity, narosłe wokół twórczości tych mistrzów.
Profesor Antoni Ziemba, historyk sztuki, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego i kurator Muzeum Narodowego w Warszawie, zajmuje się sztuką niderlandzką i niemiecką XV–XVI oraz holenderską XVII wieku. Autor książek Nowe Dzieci Izraela. Stary Testament w kulturze holenderskiej XVII wieku (2000), Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580–1660 (2005), trzytomowej serii Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380–1500 (2008, 2011, 2015). Współautor Galerii Sztuki Średniowiecznej oraz Galerii Sztuki Dawnej w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym stworzył wiele wystaw.
Iluzja a realizm... to pierwsze panoramiczne opracowanie w języku polskim dotyczące sztuki holenderskiej XVII w., z uwzględnieniem najwybitniejszych artystów tego okresu: Hendricka Goltziusa, Hendricka Vrooma, Rembrandta, Johannesa Vermeera.
Celem pracy jest ukazanie integralnego związku (a nie, jak dotychczas przyjmowano, sprzeczności) między grą iluzji a realistyczną reprezentacją, zaś kluczem interpretacyjnym - koncepcja obrazu otwartego na widza: obrazu bezpośrednio odwołującego się do odbiorcy i wciągającego go do przestrzeni i treści przedstawienia.
Autor, wykorzystując swoje doświadczenia naukowca, wykładowcy akademickiego oraz muzealnika, prezentuje bogato ilustrowaną, ogólnohumanistyczną rozprawę, wychodzącą poza hermetyczny dyskurs naukowy, dostępną wszystkim zainteresowanym nie tylko sztuką holenderską Złotego Wieku (1580-1660), ale również historią sztuki i kultury europejskiej. Rodzaj publikacji: naukowa
Tom stanowi syntezę różnych aspektów najbardziej znanego zakresu kultury niderlandzkiej XV wieku - malarstwa i grafiki epoki van Eycka, Rogiera van der Weydena, Memlinga i Boscha. Autor kładzie nacisk na zagadnienia, które szczególnie silnie zajmują badaczy ostatniego półwiecza, zwłaszcza na odkrycia i interpretacje z lat 90. XX wieku i początku XXI wieku. Ten podręcznik akademicki stanowi ważne kompendium dla historyków i historyków sztuki: w polskiej literaturze fachowej, ani nawet w popularnonaukowej, nie istnieje żadne opracowanie sztuki niderlandzkiej XV wieku, poza wcześniejszą pracą Antoniego Ziemby, której niniejsza publikacja jest kontynuacją.
Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500 to wyjątkowa seria trzech książek przedstawiających syntezę kultury artystycznej ważnego regionu dawnej Europy. Napisana przez wybitnego znawcę tej problematyki, ukazuje najnowszy stan wiedzy oraz gwarantuje doskonały poziom merytoryczny i pasjonującą lekturę.
Pierwszy tom serii traktuje o sztuce i kulturze burgundzkiej, związanych głównie z dworem książęcym w Dijon i Paryżu, oraz o sztuce niderlandzkiej, powstającej w środowiskach mieszczańskich, przede wszystkim w zamożnych miastach Flandrii i Brabancji (burgundzko-niderlandzkich tapiseriach, złotnictwie i malarstwie książkowym, burgundzkim malarstwie tablicowym, burgundzkiej monumentalnej rzeźbie kamiennej i brązowej oraz niderlandzkiej mobilnej rzeźbie drewnianej).
To dzieło niezwykle istotne dla historii sztuki i historii kultury, które może być odbierane jako specjalistyczna rozprawa, cenna dla osób zajmujących się sztuką przełomu średniowiecza i czasów nowożytnych, jako podręcznik dla studentów historii sztuki, historii i kulturoznawstwa oraz jako interesująca i zajmująca lektura dla szerokiego kręgu publiczności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
