Książka Śmierć zwierzęcia. Współczesne zootanatologie jest przedsięwzięciem mającym na celu ukazanie relacji między ludźmi a zwierzętami z perspektywy posthumanizmu. Śmierć jest punktem, w którym przecinają się losy człowieka i zwierzęcia, człowiek jednak posiada przewagę słowa i dyskursu, dzięki którym może łatwiej się z nią pogodzić, ale również utrwalić to, co odchodzi. Wyzwaniem dla autorów tomu było odejście od antropocentrycznego stanowiska i przyjrzenie się problemowi uśmiercania zwierząt przez człowieka czy też powtórnemu oswajaniu śmierci poprzez codzienne obcowanie z innymi gatunkami. Książka składa się z jedenastu artykułów naukowych oraz wstępu redaktorki, które - poruszając się w dziedzinach filozofii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa, teologii i estetyki - w interdyscyplinarny sposób podejmują zagadnienia przedstawione w tytule. Publikacja zawiera dwa manifesty - pierwszy powstał z fragmentów książki Marca Bekoffa The Animal Manifesto. Six Reasons for Expanding our Compassion Footprint; drugi, autorstwa Zenona Kruczyńskiego, jest postulatem byłego myśliwego. Oprócz głosów osób zaangażowanych w kulturowe studia nad zwierzętami w polskich ośrodkach naukowych, tom zawiera także teksty Eriki Cudworth (University of East London, autorki m.in. książki Social Lives with Other Animals. Tales of Sex, Death and Love, 2011) oraz Giovanniego Aloi ("Antennae. The Journal of Nature in Visual Culture"). Całość dopełniają animalistyczne grafiki Natalii Bażowskiej oraz tekst o sztuce tworzenia będący swoistym przywołaniem leśnej krainy dzieciństwa. Marzena Kotyczka, doktorantka w Instytucie Nauk o Kulturze i Studiów Porównawczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Inspirację do podjęcia prezentowanego tematu stanowiła teoria inteligencji wielorakich Howarda Gardnera, zgodnie z którą poznawczą kompetencję czy sprawność człowieka najlepiej opisuje się w kategoriach zbioru zdolności, talentów czy też umiejętności umysłowych, nazywanych inteligencjami. Wybrane zagadnienia teoretyczne zestawiono w pracy z fragmentami z badań, a rozważania definicyjne poprowadzono wokół pojawiających się w opracowaniu pojęć i zagadnień. Omówiono przykłady inicjatyw silnie ukierunkowanych na indywidualizację procesu kształcenia, dobrych praktyk i miejsc, które stanowią inspirację do działania i są wzorami godnymi naśladowania, oraz poruszono kwestię zdolności i uzdolnień uczniów. Zasadniczą część pracy stanowi opis wyników badań własnych, na które składa się analiza danych pochodzących z badań ankietowych oraz danych uzyskanych na podstawie badań diagnostycznych, prowadzonych w klasach pierwszych szkoły podstawowej. Publikacja adresowana jest do szerokiego grona odbiorców - teoretyków i praktyków - badaczy, nauczycieli, studentów kierunków humanistycznych czy społecznych. Magdalena Christ, doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Katedrze Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Pedagogiki Mediów na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zainteresowania badawcze: edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne, a w szczególności indywidualizacja procesu kształcenia uczniów, teoria inteligencji wielorakich H. Gardnera, neurodydaktyka, diagnoza i rozwijanie zdolności uczniów, nauczanie w aspekcie twórczym, edukacja teatralna, drama, edukacja społeczno-przyrodnicza, pedagogika przygody, edukacja demokratyczna, diagnoza i terapia dzieci i młodzieży o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Wybrane publikacje: autorka kilkunastu artykułów i rozdziałów w monografiach naukowych, np. Nauczyciel jako realizator indywidualizacji procesu kształcenia, [w:] L. Preuss-Kuchta, E. Murawska (red.), Relatywizowanie w edukacji. Wybrane ujęcia (Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012); Indywidualizacja procesu kształcenia uczniów jako wyzwanie edukacyjne w XXI wieku, "Colloquium" Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Marynarki Wojennej, Gdynia 2013, nr 1; Developing the directional abilities through individualization of the educational process, "Journal of educational & social research" 2013, vol. 3, No. 7.
Książka przedstawia problematykę kariery ludzi młodych. W części teoretycznej analizuje przemiany, które dokonały się w tym obszarze w konsekwencji procesów globalizacyjno- -restrukturyzacyjnych, prezentuje nowe modele funkcjonowania zawodowego. Część empiryczna, oparta na koncepcji kapitału kariery, prezentuje badania dotyczące gromadzenia tego kapitału przez ludzi młodych w etapie przedzawodowym. Autorka wyróżnia i opisuje cztery rodzaje kapitału kariery: kapitał edukacyjny, kapitał doświadczenia zawodowego, kapitał studenckiej przedsiębiorczości oraz kapitał językowy. Badania przedstawiają związek zgromadzonego kapitału kariery ze zmiennymi podmiotowymi (z cechami osobowości, z wartościami zawodowymi, z indywidualnym stylem aktywności) oraz ze zmiennymi sytuacyjnymi (z wykształceniem rodziców, z sytuacją materialną, z poczuciem zależności finansowej). Zaprezentowano w nich także regulacyjną rolę zgromadzonego kapitału kariery w kształtowaniu dalszych zamierzeń zawodowych badanych. Książka adresowana jest do osób zajmujących się karierą zawodową: doradców zawodowych, doradców personalnych, coachów kariery, jak również do osób młodych przygotowujących się do wejścia na rynek pracy. Elżbieta Turska, doktor nauk humanistycznych, Wydział Pedagogiki i Psychologii, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Pracy i Organizacji. Zainteresowania badawcze: szeroko rozumiany obszar aktywności zawodowej człowieka, problematyka kariery.
Rozpatrywanie zmian jakim ulegały i ulegają role społeczne podejmowane przez kobiety na przestrzeni czasu stanowi istotny społecznie postulat badawczy. Proponowany zbiór tekstów opatrzony tytułem Współczesna kobieta - szkice do portretu na tle przemian społeczno-kulturowych nie jest kolejnym opisem sytuacji kobiety we współczesnym świecie skupionym na jednym z wymiarów jej funkcjonowania. Zamiarem naszym jest raczej próba ukazania zmienności kobiety na tle zmienności świata i odwrotnie z szerokiej perspektywy aktualnych dziś różnych problemów społecznych. Znajdują się tu teksty odwołujące się zarówno do przeszłości, do teraźniejszości opierającej się na tym co przeszłe oraz do przyszłości, która z teraźniejszości z kolei wyrasta. Celem zaproponowania takiej formuły przedkładanej książki jest bowiem jak najszersze ukazanie złożoności sytuacji kobiety w świecie współczesnym, nierozerwalnie związanej z wczoraj i jutro. W publikacji zawarto teksty stanowiące z jednej strony rekonstrukcję dotychczasowych spojrzeń na prezentowaną problematykę, z drugiej zaś te mające charakter empiryczny, prezentujące wyniki badań własnych autorów. Wyrażamy nadzieję, iż publikacja ta dla każdego czytelnika stanowić będzie bodziec do refleksji nad sytuacją współczesnej kobiety oraz zachęci do podejmowania kolejnych badań w tym niewyczerpanym temacie. Dagmara Dobosz, doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych. Jej zainteresowania badawcze oscylują wokół zagadnień problematyki płci społeczno-kulturowej, seksualności człowieka, seksualizacji kultury oraz dobrostanu dzieci i młodzieży. Katarzyna Joniec, magister, absolwentka zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej i wychowania przedszkolnego na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UŚ. Obecnie na studiach III stopnia w dyscyplinie pedagogika na tymże wydziale. Pracuje jako wychowawca w niepublicznej szkole podstawowej realizującej edukację zróżnicowaną i spersonalizowaną.
Praca jest pierwszą w języku polskim monografią poświęconą filozofii Josepha Marchala - belgijskiego jezuity, twórcy tzw. "tomizmu transcendentalnego", a także badacza mistyki, biologa, psychologa i teologa. Praca stanowi studium najważniejszych wątków jego filozofii, w tym zwłaszcza próby transpozycji filozofii neoscholastycznej na język transcendentalnej filozofii Immanuela Kanta. Jako taka składa się z sześciu rozdziałów, wstępu oraz zakończenia. Obejmuje więc analizę problemu krytycznego w neoscholastyce, badanie początkowego okresu naukowej kariery Josepha Marchala, a także studium Marchalowskich związków z filozofią współczesną. Wychodząc następnie od podanego w Punkcie wyjścia metafizyki - kluczowym dziele belgijskiego jezuity - zarysu rozwoju problematyki epistemologicznej, praca rekonstruuje Marchalowską koncepcję metafizyki podmiotu poznającego oraz powiązaną z pytaniem o możliwość dowodu istnienia Boga, dedukcję ontologicznej afirmacji. Jej zwieńczenie stanowi studium dokonanej przez Marchala na gruncie neoscholastycyzmu adaptacji metody analizy transcendentalnej. W takim też kształcie, praca adresowana jest do filozofów, studentów filozofii, a także wszystkich osób zainteresowanych pogłębieniem wiedzy na temat filozofii neoscholastycznej. Aleksander R. Bańka, doktor filozofii, politolog, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Autor artykułów i książek poświęconych filozofii neoscholastycznej i duchowości chrześcijańskiej. W swojej pracy naukowej zajmuje się również filozofią mistyki oraz filozofią najnowszą
Książka stanowi rodzaj skryptu, który ma się przyczynić do pedagogicznej refleksji. Porusza nowe zagadnienia, wobec których pedagog może czuć się bezradny. Wśród interesujących tu problemów znajdują swoje miejsce kwestie związane z mediami, biotechnologią, energetyką, feminizmem, przemianami pokoleniowymi w kontekście wartości, wielokulturowością i patriotyzmem. Kierowana jest do studentów pedagogiki - przyszłych adeptów nauk o wychowaniu. Jej zadaniem nie jest przedstawienie gotowych rozwiązań w żadnym temacie, za cel stawia sobie przygotowanie pedagogów do myślenia o różnych przejawach zmiany. Beata Ecler-Nocoń, dr hab., pracuje na stanowisku profesora w Uniwersytecie Śląskim w Instytucie Pedagogiki. W kręgu jej zainteresowań znajdują się problemy wychowania w różnych środowiskach wychowawczych - w rodzinie, w szkole, w grupie społecznej. Jest autorką kilku książek oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych, prezentujących problemy wychowania w ujęciu interdyscyplinarnym. Monika Frania, doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki (2011); magister pedagogiki (2005) oraz politologii na specjalności dziennikarstwo i komunikacja społeczna (2007) na Uniwersytecie Śląskim; obecnie adiunkt w Katedrze Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Pedagogiki Mediów na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego. Jej zainteresowania badawcze skoncentrowane są wokół problematyki szeroko rozumianych mediów oraz edukacji i wpisują się w nurt pedagogiki medialnej. Ponadto naukowe poszukiwania dotyczą min.: komunikacji, nowych technologii w nauczaniu i uczeniu się, kompetencji informacyjno-medialnych dzieci i młodzieży oraz kulturowo-społecznych kontekstów mediów. Małgorzata Kitlińska-Król, doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Zakładzie Teorii Wychowania, Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, autorka 30 publikacji naukowych: monografii, rozdziałów oraz artykułów. Zainteresowania naukowe: teoria wychowania, pedagogika porównawcza, pedagogika rodziny, logopedia. Najważniejsze publikacje monograficzne: Opieka logopedyczna nad mową dziecka. Dąbrowa Górnicza 2011, Wyższa Szkoła Biznesu; współautorstwo z B. Ecler-Nocoń, M. Franią: Pedagogiczne wyzwania wobec zmiany społecznej. Katowice 2013, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Redagowanie prac zbiorowych: Profilaktyka w przestrzeni publicznej. T.1. Współred. z I. Bieńkowską, I. Fajfer-Kruczek, I. Olszówką. Kraków 2013, Wydawnictwo "Scriptum" Tomasz Sekunda; Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w rzeczywistości pedagogicznej. Dąbrowa Górnicza 2014, Wyższa Szkoła Biznesu; Refleksyjne wychowanie - profilaktyka edukacyjna i rodzinna. T. 3. Współred. z B. Ecler-Nocoń. Kraków-Katowice 2017, Wydawnictwo "Scriptum" Tomasz Sekunda.
Publikacja Szkice o antyku jest próbą ukazania różnorodnych możliwości odczytywania antyku na przestrzeni wieków. Wokół tematu nawiązywania do antyku i zależności od nurtów z niego wypływających oscylują głównie spostrzeżenia Moniki Mansfeld, Łukasza Tomanka, Moniki Czarnuch, Iwony Słomak, a także Claudio Salmeri. Należyte rozpoznawanie i kolekcjonowanie szczegółów kultury antycznej, zwłaszcza z żywotów wielkich postaci świata antycznego doprowadzić może do namysłu nad całością duchowego doświadczenia starożytności. Panegiryki, żywoty, biografie oraz autobiografie starożytnych postaci to niewyczerpane źródło inspiracji, które były odczytywane wedle paradygmatów, zmieniających się wraz z tendencjami epok i ich uwarunkowaniami historycznymi. Sposób, w jaki patrzono na daną postać, niejednokrotnie kształtował się proporcjonalnie do wzrostu wiedzy na jej temat. Zmiany metod badawczych pozwoliły na formułowanie nowych hipotez i wyciąganie odmiennych, zaskakujących wniosków. Ten aspekt badawczy ze szczególnym uwzględnieniem treści propagandowych oraz panegirycznych podkreślają w swoich analizach Paulina Pietrzyk, Przemysław Chudzik, Maciej Gaździcki, Adrian Szopa, Aleksander Musiał. Artykuły Romualda Żurka, Adama Marcisza i Ewy Kurek zwracają uwagę na metamorfozy, jakim ulegała biografia i w jaki sposób zmieniał się wizerunek wielkich postaci świata starożytnego wraz z ponownymi odczytaniami ich śladów na kartach historii literatury. Zamieszczone artykuły mają charakter interdyscyplinarny i z pewnością pomogą "wedrzeć się do samego serca starożytności". W tym celu trzeba dysponować arsenałem instrumentów charakterystycznych dla filologa, filozofa, teologa, historyka, psychologa, muzykologa, archeologa, teatrologa, których zdobywanie i osiągnięcie optymalnego stopnia posługiwania się nimi w sposób precyzyjny trwa latami, a nawet dziesiątkami lat. Stąd też studiom badawczym i dydaktycznym nad szeroko rozumianą kulturą antyczną, które mają charakter interdyscyplinarny i prowadzone są w ramach kilku dyscyplin naukowych, poświęcony jest ostatni artykuł niniejszej publikacji autorstwa Tadeusza Aleksandrowicza.
Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie to inicjatywa wydawnicza pracowników i studentów Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, nawiązująca do wielowiekowych cieszyńskich tradycji kształceniowych i publikacyjnych. Praca zbiorowa pt. Między teorią a praktyką zapoczątkowuje serię wydawniczą Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie - forum prezentacji i wymiany myśli przyszłych i początkujących pedagogów, animatorów, etnologów, które w przyszłości może przyczynić się do jeszcze większej aktywności naukowej, organizacyjnej i społecznej środowiska studenckiego i zainteresowania młodej kadry podejmowaniem badań naukowych. Tom pierwszy serii wydawniczej Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie zatytułowany Między teorią a praktyką prezentuje i upowszechnia autorski dorobek żaków. Obejmuje swą tematyką obszar nauk społecznych i humanistycznych, stwarza pole do namysłu nad współczesnymi zjawiskami edukacyjnymi, społecznymi, kulturowymi, psychologicznymi, ekonomicznymi i politologicznymi. Autorzy poszczególnych tekstów, studenci i absolwenci Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach podejmują próby ukazania związków teorii naukowych ze współczesną praktyką (społeczną, edukacyjną, kulturalną), rozpoznają nowe tropy kulturowe, budują krytyczny ogląd i perspektywę obrazu świata i życia społecznego. Publikacja gromadzi artykuły naukowe, komunikaty z badań, sprawozdania z konferencji, recenzje prac naukowych oraz materiały pomocnicze dla studentów. Prezentuje także doświadczenia krajowe i zagraniczne studentów oraz ukazuje działalność studencką. Praca zainteresować może głównie obecnych, przyszłych i początkujących pedagogów, ale także psychologów, socjologów, filozofów, badaczy kultury oraz osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki oświatowej i społecznej.
Przedmiotem pracy jest kategoria oporu analizowana w kontekście założeń wybranych teorii funkcjonujących w obrębie nauk społecznych. Opór został przedstawiony jako kategoria związana ze strategiami transgresyjnymi i emancypacyjnymi, odniesiono go do modelu podmiotowości. Został potraktowany jako fakt społeczny oraz pochodna decyzji podmiotowej występującej w sytuacji doznania władzy zinterpretowanej jako opresyjna. Kategorię oporu poddano interpretacji w nawiązaniu do teorii dewiacji oraz kontroli społecznej. Wskazano na wybrane społeczne strategie oporu, obszerny fragment pracy poświęcono analizie kategorii nowych ruchów społecznych. Potencjalnymi odbiorcami pracy są przedstawiciele nauk społecznych oraz reprezentanci profesji związanych ze służbami socjalnymi, zajmujący się działaniami pomocowymi oraz kompensacyjnymi.
Książka jest poświęcona dionizyjskim obliczom filozofii Fryderyka Nietzschego, stanowiąc zarazem próbę spojrzenia na jego dzieło przez pryzmat wykładni, dla której podstawą staje się mit. Dionizos pojawia się tu zarówno jako znak przeszłości, w którym dzięki rozszyfrowywaniu uniwersalnego charakteru mitycznych symboli poszukiwać należy pradawnej mądrości ludzkiej natury, jak i staje się znakiem przyszłości, mającym ziścić się w postaci nadczłowieka. U Nietzschego ów bóg bywa przewrotny, nosi maski i jest kusicielem, a jego mit okazuje się zarazem sprzężony z najgłębszymi troskami i pragnieniami człowieka, które wyznaczają horyzont tak jego egzystencji, jak i odwiecznych tęsknot. Dwoista natura bóstwa - odzwierciedlająca dynamiczny charakter życia - zjawia się w pismach autora Zaratustry w ciągłej grze odkrywania i zakrywania sensów i znaczeń, które decydują o nadaniu jej szczególnie wyróżnionego miana wśród wykładni jego myśli. Podążanie ścieżkami mitu w obrębie filozofii Nietzschego wiedzie z konieczności do poruszania się równolegle w dwóch obszarach, które wyznaczają ramy jego dionizyjskiej hermeneutyki. Jej wymiar zewnętrzny opiera się na przyjęciu dionizyjskości jako zasady organizującej wykładnię dzieła Nietzschego, wokół której - od wczesnych pism po ostatnie - koncentruje się jego myśl pomimo towarzyszących jej sprzeczności i zerwań. Hermeneutyka mitu odsłania jednak także wymiar wewnętrzny, mieszczący się w warstwie symboliki dionizyjskiej, która staje się dla Nietzschego źródłem inspiracji i intuicji niewyrażalnych w tradycyjnym języku filozofii, mających ostatecznie spełnić się w fuzji tragicznego światopoglądu Greków oraz nowoczesności. Podstawowym zamysłem książki jest próba ujęcia filozofii dionizyjskiej Nietzschego w punkcie przecięcia obu hermeneutycznych wymiarów, by naświetlić jej dynamiczny i perspektywiczny charakter.
Publikacja dotyka niezwykle istotnego, fundamentalnego dla każdej dyscypliny, zagadnienia, a mianowicie warsztatu metodycznego. Autor zaprezentował najczęściej stosowane w geografii społeczno-ekonomicznej procedury: a) opis statystyczny, b) typologia, klasyfikacja, regionalizacja, c) struktura i hierarchia w badaniach geograficznych, d) badania współzależności, e) analiza regresji, f) dynamika zjawisk masowych. W kolejnych rozdziałach zostały przedstawione następujące zagadnienia: - wybrane elementy ogólnej metodologii nauk, - rozwój geografii a metody badań, - źródła informacji i główne uwarunkowania metod badań w geografii społeczno-ekonomicznej, - matematyczno-statystyczne narzędzia badań w geografii społeczno-ekonomicznej, - grupy metod badań w geografii społeczno-ekonomicznej.
Książka prezentuje efekty socjologicznych badań i krytycznej refleksji nad kobiecością i męskością. Szczególną uwagę zwraca na cielesny wymiar ról społecznych przypisywanych kobietom i mężczyznom oraz na praktyki kulturowe, które wykorzystują ciało do konstruowania płci kulturowej. Przedstawia analizę wybranych reprezentacji kobiecości i kobiecego ciała w fotografii, reklamie oraz literaturze. Opisuje doświadczenia kobiet i mężczyzn w instytucjach społecznych, takich jak rodzina, oraz organizacjach zawodowych, takich jak sfeminizowana pomoc społeczna czy zmaskulinizowana kopalnia. Analizuje zjawiska dyskryminacji ze względu na płeć oraz społeczno-kulturowy opór stawiany przez tych, którzy doświadczają marginalizacji i stygmatyzacji. Książka adresowana jest do osób zainteresowanych problematyką płci kulturowej, zwłaszcza studentek i studentów oraz akademiczek i akademików zajmujących się naukami społecznymi. Ze względu na aktualność podejmowanych wątków oraz duże zainteresowanie opinii publicznej kategorią gender może zainteresować także wszystkich tych, którzy szukają odpowiedzi na pytanie o kulturowe ramy kobiecości i męskości oraz społeczne konsekwencje bycia kobietą i mężczyzną.
Przedmiotem badań zamieszczonych w książce uczyniono literaturę, której twórcy ujawniają własną wrażliwość odbioru rzeczywistości, dokonując jej wizualnego przedstawienia, a zarazem odwołują się do dyspozycji współczesnego odbiorcy, także umiejącego czytać teksty obrazowe. Wykazano, że wizualne reprezentacje stają się instrumentem nawiązania porozumienia pisarza z czytelnikiem dzięki wyznaczeniu pola wspólnego doświadczenia, jakim jest obcowanie w określonej ikonosferze, oraz że pozwalają autorowi podjąć, a następnie poprowadzić istotne dla niego tematy, jakimi są: przeżycie historii i doświadczenie przestrzeni oraz wydobywane z nich sensy egzystencjalne. Zaproponowano zbliżenia analityczne konkretnych utworów (Zagłada Piotra Szewca, Finis Silesiae Henryka Wańka, Zimno Piotra Czakańskiego, Dziennik okrętowy, Dukla, Jadąc do Babadag, Fado, Dojczland, Dziennik podany później Andrzeja Stasiuka), w których problem wizualnych reprezentacji rzeczywistości istnieje samoistnie. Wybór literackiego materiału posłużył ponadto zaprezentowaniu różnorodności poszczególnych artystycznych ujęć. W analizach wykorzystano nie tylko narzędzia literaturoznawczych badań, lecz także narzędzia i kategorie medioznawcze, teorie estetyczne, historiograficzne i socjologiczne, w przekonaniu że pozwalają za każdym razem celnie wyodrębnić, opisać i umieścić w wyjaśniającym kontekście fenomen wizualnej reprezentacji.
Podręcznik zawiera 41 eksperymentów nawiązujących do najważniejszego kierunku prowadzonych przez psychologów sądowych poszukiwań związanych z obszarem psychologii zeznań świadków. Dobierając eksperymenty, zwracano uwagę na elementy strukturalne psychologicznej problematyki zeznań świadków, które wywodzą się z opracowanego przez J.M. Stanika modelu zeznań świadków. Model ten porządkuje w sposób ogólny uwarunkowania wpływające na percepcję zdarzeń, przetwarzanie przyjętych treści, spostrzeżeń oraz na etap formowania się zeznań udzielanych przez świadków w toku przesłuchania. Każde ćwiczenie poprzedzone jest krótkim merytorycznym wprowadzeniem do wybranego problemu, z którego wynikają kierunki analizy wyników. Większość eksperymentów została przygotowana tak, aby osobami badanymi mogli być studenci z grupy ćwiczeniowej oraz aby można je było przeprowadzić w salach lekcyjnych. Podręcznik przeznaczony jest dla studentów (studiów stacjonarnych i niestacjonarnych) oraz wykładowców na kierunkach, w ramach których omawiana jest problematyka funkcjonowania człowieka w roli świadka.
Książka Intymne - prywatne - publiczne, zbiór esejów o współczesnej scenie teatralnej, pokazuje możliwości wykorzystania kategorii socjologiczno-filozoficznych i antropologicznych do refleksji nad teatrem i dramatem. Interpretacyjnym zwornikiem prezentowanego ujęcia jest przekonanie o wyraźnej współzależności między światem życia codziennego, myślą badawczą oraz praktyką artystyczną. Zmiany, jakie w ostatnich dwóch stuleciach dokonały się w sferze życia społecznego, w istotny sposób wpłynęły na funkcjonowanie całej kultury, nieodwracalnie przekształcając relację między tym, co publiczne, a tym, co intymne. Nietrwałość i niestabilność takich pojęć, jak "intymne", "prywatne", "publiczne", to nie tylko signum temporis zmieniającego się świata, lecz także rodzaj poręcznego klucza do skomplikowanych przemian świadomościowych, które są coraz bardziej zauważalne i domagają się komentarza. Na kształt tytułowej triady, zwłaszcza w ostatnich kilkudziesięciu latach, ogromny wpływ miało przekształcenie się współczesnych zbiorowości w "społeczeństwa medialne", które niejednokrotnie wymuszają taki, a nie inny charakter życia intymnego, prywatnego i publicznego. Zamieszczone w książce analizy obejmują zarówno teksty dla teatru, spektakle teatralne, jak i performans oraz wybrane formy widowiskowe. Ich problematyka często wykracza poza ciasno zakreślone ramy opisu i interpretacji artefaktów. To nie tylko odczytanie doświadczeń i charakterystycznych zjawisk przedstawianych we współczesnej sztuce, ale również próba odpowiedzi na pytanie, jak te różnorodne formy wypowiedzi współuczestniczą w cyrkulacji między prywatnym i/lub intymnym oraz publicznym, uwyraźniając dynamikę zachodzących na naszych oczach zmian.
Współcześnie, aby poznać odległą przestrzeń, nie musimy opuszczać domowych pieleszy. Wystarczy bowiem zerknąć na ekran telewizora lub monitor, by oddać się przyjemności oglądu miejsc oddalonych o tysiące kilometrów. Do niedawna tę możliwość dawały tylko literatura podróżnicza i malarstwo. Pokonując współcześnie własne ograniczenia - finansowe, czasowe, rodzinne czy zawodowe - możemy oddać się przyjemności delektowania się obrazami obcych miast, odległych widoków, sami nie wkładając wysiłku w akt fizycznego przemieszczania się. Każda proponowana nam narracja związana jest jednak z poetyką drogi odmierzanej stałym rytmem kroków, dynamiką środków komunikacji, z których korzysta narrator. Najważniejszy, a zarazem najbliższy człowiekowi sposób poruszania się stanowi chodzenie. Obwarowane jest ono kilkoma wymogami. Odbywa się z punktu do punktu, wymaga postawy pionowej, odmierzane jest rytmem kroków, podlega ograniczeniu związanemu z odczuciem fizycznego zmęczenia poruszającego się podmiotu. Chodzenie wymaga także skupienia. Pieszy musi się rozglądać, omijać przeszkody, wchodzić w kontakt z przedmiotami i podmiotami, które znajdują się na jego drodze, omijać je, wyprzedzać. Trasa podporządkowana jest liniom miejskich arterii, dróg czy uliczek. Kroki się stawia, drobi. W kroku może być zawarta dystynkcja i rytm marszu lub figlarność tanecznych kroczków. Mówi się o kroku tanecznym, marszowym, defiladowym, żółwim czy milowym. Chodzenie z założenia cechuje odcinkowość, fragmentaryczność poznania przestrzeni, którą pieszy zagarnia. Fragmenty układają się przechodniowi w całość, za każdym razem jednak inną, znaczoną indywidualnym rytmem, wysiłkiem i punktem odniesienia. Mapa jednej przestrzeni staje się zatem wielokrotnością map zapisanych przez indywidualnych użytkowników. Powstają swoiste puzzle. (Fragment Wstępu)
Prezentowane w niniejszej pracy zagadnienia mają charakter interdyscyplinarny i mieszczą się w kręgu zainteresowań pedagogiki zdrowia - dyscypliny, która łączy przede wszystkim elementy pedagogiki społecznej, socjologii zdrowia i choroby, medycyny społecznej, psychologii zdrowia oraz polityki społecznej. Książka omawia bieżące i ważne problemy społeczne odnoszące się do zdrowia oraz zmusza do refleksji nad tym, jakie działania należy podjąć, aby poprawić zdrowotność kobiet w Polsce. Niniejsza praca prezentuje takie kwestie, jak: znaczenie wykształcenia w przygotowaniu kobiety do roli matki; zagrożenia zdrowia wynikające z chorób cywilizacyjnych w kontekście niepłodności kobiet; terapia dziecięcych zaburzeń mowy w kontekście wiedzy i zaangażowania matki w proces leczenia; styl życia kobiet w trakcie leczenia raka piersi i po jego zakończeniu; samopoczucie kobiet hospitalizowanych z uwzględnieniem arteterapii; wpływ zabiegów kosmetycznych na samopoczucie kobiety; postawy antykoncepcyjne młodych kobiet; opinie kobiet na temat zakresu i znaczenia wybranych działań prozdrowotnych w różnych instytucjach służby zdrowia lub jednostkach mogących upowszechniać edukację zdrowotną. Książkę podsumowuje próba przeglądu wybranych dylematów zdrowotnych, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia kobiet oraz wpływać na jakość ich funkcjonowania w środowisku społecznym. Publikacja skierowana jest zatem do pedagogów społecznych i studentów pedagogiki różnych specjalności (szczególnie do studentów kształcących się w zakresie pedagogiki zdrowia czy edukacji zdrowotnej), a zwłaszcza do kobiet zainteresowanych wzmacnianiem i pomnażaniem własnego zdrowia.
Publikacja przybliża wybrane zjawiska pedagogiczne w kontekście historycznym i współczesnym. Część pierwsza ukazuje m.in. aspekty wychowawcze pedagogiki renesansowej, wkład ziemiaństwa w upowszechnianie edukacji szkolnej, działalność wychowawczą i oświatową Kościoła Rzymskokatolickiego na Śląsku Cieszyńskim, szkolnictwo wiejskie w czasach komunizmu oraz historyczne kształtowanie się koncepcji wychowania zdrowotnego w Polsce. W części drugiej przybliżone zostały współczesne kategorie wychowawcze m.in. wychowanie do kultury języka, tematyka dotycząca świętowania, edukacja w duchu podmiotowości, kształcenie filozoficzne oraz refleksje o tożsamości i dziedzictwie kulturowym w dobie przemian cywilizacyjnych. Praca adresowana jest do pedagogów, historyków wychowania, filozofów, regionalistów, studentów kierunków pedagogicznych i zainteresowanych problematyką edukacyjno-wychowawczą.
Zagadnienia dotyczące zdrowia i promocji zdrowia przedstawione są w licznych publikacjach z zakresu medycyny, psychologii, socjologii, ekonomii i pedagogiki. Opisywane w nich treści koncentrują się wokół teoretycznych analiz związanych z ideą promocji zdrowia, i to najczęściej w odniesieniu do aktualnej wiedzy określonej dyscypliny naukowej. W niniejszej publikacji podjęto próbę zaimplementowania idei promocji zdrowia na użytek pedagogiki społecznej i określenia zadań pedagoga społecznego wobec lokalnych społeczności w zakresie pomnażania ich zdrowotnego potencjału. W literaturze przedmiotu znane są rozważania Prof. dr hab. Ewy Syrek na ten temat, jednak w niniejszym opracowaniu przedstawiono nie tylko teoretyczne ujęcie, ale również podjęto analizę dotychczasowych działań z zakresu promocji zdrowia na terenie województwa śląskiego. Aktywność badawcza powinna wyrażać się nie tylko w poznawaniu faktów, zjawisk i procesów, zarówno w odniesieniu do jednostek, jak i zbiorowości ludzkich, ale również na opisie faktów i zjawisk oraz przebiegu tych procesów, wyjaśnianiu i prognozowaniu przebiegu badanych zjawisk, poszukiwaniu związków przyczynowo - skutkowych lub statystycznych czy zdobywaniu danych użytecznych do konstruowania teoretycznej wiedzy pedagogicznej i wspomaganiu praktyki pedagogicznej, co też starano się uczynić w niniejszej publikacji. Niniejsza publikacja przeznaczona jest dla studentów pedagogiki, szczególnie pedagogiki zdrowia, ale również może znaleźć zastosowanie dla studentów kierunków pielęgniarstwa czy słuchaczy studiów podyplomowych z zakresu nauk pedagogicznych, socjologicznych, medycznych związanych ze zdrowiem publicznym. Jest również skierowana do przedstawicieli lokalnych samorządów, podejmujących inicjatywy prozdrowotne w lokalnych społecznościach i stanowić dla nich może pomocną lekturę w projektowaniu i realizacji przedsięwzięć z obszaru promocji zdrowia.
Książka stanowi kompendium wiedzy na temat historii gier tradycyjnych, ich funkcji i znaczenia w dziejach rozwoju społeczeństw. Zbiera wiadomości dotyczące poszczególnych grup gier oraz szczegółowo prezentuje ich zasady. W pięciu rozdziałach zostały omówione zagadnienia związane z samymi pojęciami "gra" i "zabawa", gry planszowe, karciane, hazardowe oraz domino i układanki. Niewątpliwym atutem książki jest bogaty materiał ilustracyjny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
