Książka poświęcona jest twórczości międzywojennych awangard oraz roli, jaką odgrywały w niej media technicznej reprodukcji i procesy transmisji obrazów. Nawiązując do tezy Waltera Benjamina z lat 30. XX wieku, mówiącej, że fotografia i dostępność reprodukcji zmieniły nowoczesne pojęcie sztuki, autorka opisuje, jak użycie reprodukcji i jej upowszechnienie wpływało na nowe sposoby prezentacji sztuki i tworzenie artystycznych sieci wymiany oraz jakie było jej miejsce w świadomości artystycznej pierwszych dekad XX wieku.
W początkowych rozdziałach publikacji zostały zarysowane przemiany technik reprodukcyjnych związane z wynalezieniem fotografii, w tym sięgające XIX wieku genealogie idei uniwersalnej kolekcji dzieł sztuki - „muzeum wyobraźni” opartego na fotografii. Poruszając kwestie funkcjonowania reprodukcji w naukowym i popularnym obiegu, autorka rekonstruuje toczące się na ten temat debaty, przybliżając zróżnicowane stanowiska badaczy - historyków i krytyków sztuki - względem fotografii jako zapośredniczającego, transformującego narzędzia. Dalsze rozdziały zawierają szczegółowe analizy wybranych praktyk awangardowych - czasopism artystycznych, almanachów, publikacji teoretycznych i wczesnych prób (auto)historyzac ji sztuki awangardowe j. Ukazują one, jak środki mechanicznej reprodukcji - w większości afirmatywnie przyjmowane przez twórców - stawały się podstawą nowych form wizualnego przekazu oraz elementem retorycznych strategii. Zwracając uwagę na zależności między awangardowymi publikacjami a równoległym rozwojem popularnej prasy ilustrowane j, autorka stara się też uchwycić sposoby sytuowania się działań awangardowych w relacji do szersze j kultury wizualne j badanego okresu.
Oswajanie cyfrowej rzeczywistości XXI wieku nie jest łatwe. Oczekiwania obywateli i przedsiębiorców w zakresie szybkości i łatwości dostępu do istotnych informacji wciąż stanowią problem mentalny i organizacyjny dla administracji publicznej. W książce ukazano, w jaki sposób technologie informacyjno-komunikacyjne wpływają na metody i możliwości komunikacji społecznej.
Autorzy omawiają interakcje jednostek samorządu terytorialnego z otaczającym je środowiskiem, ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji społecznej jako elementu współpracy z mieszkańcami, technologii informacyjno-komunikacyjnych w realizacji zadań samorządu terytorialnego oraz roli tychże w budowie społeczeństwa informacyjnego.
Publikacja jest adresowana do władz jednostek samorządu terytorialnego (członków rad samorządów wszystkich szczebli, ale również ich władz wykonawczych), pracowników administracji samorządowej, studentów kierunków związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej i wszystkich zainteresowanych budową społeczeństwa informacyjnego w Polsce.
CZY MOŻNA DOŚWIADCZAĆ ŻYCIA W WIELU ŚWIATACH NARAZ?
CZY MASZYNY MOGĄ POSIADAĆ SZTUCZNĄ ŚWIADOMOŚĆ?
W JAKI SPOSÓB DZIAŁA EMPATIA I POZNANIE SPOŁECZNE?
Thomas Metzinger przedstawia oryginalną koncepcję świadomości i osoby, stworzoną na podstawie współczesnych wyników ba- dań prowadzonych często przy jego udziale w wielu dziedzinach – od psychologii i neuronauk po sztuczną inteligencję. Odwołuje się zarówno do codziennych doświadczeń dostępnych każdemu, jak i do odmiennych stanów świadomości generowanych farmakologicznie oraz powstających w kontakcie z nowoczesną technologią. Metzinger kładzie szczególny nacisk na etyczne aspekty stanów świadomości.
„Problem jedności świata jest tak prosty, że łatwo go przeoczyć: aby świat nam się objawił, musi to być przede wszystkim jeden świat. Dla większości z nas jest oczywiste, że przeżywamy świadome życie w jednej rzeczywistości i że świat, w którym budzimy się każdego dnia, to ten sam świat, w którym budziliśmy się dzień wcześniej. Nasz tunel to jeden tunel; nie ma w nim zaułków, przecznic czy tras alternatywnych. Jedynie ludzie cierpiący na zaburzenia psychiczne lub ci, którzy eksperymentowali z dużymi dawkami halucynogenów, są w stanie wyobrazić sobie, co to znaczy żyć w więcej niż jednym tunelu naraz. Jedność świadomości należy do największych osiągnięć mózgu”.
Fragment książki
Tunel ego
Prezentowana książka dotyczy bardzo ważnego i trudnego problemu - przemocy wobec kobiet. Tematyka ta budzi zainteresowanie wielu środowisk, nie tylko akademickich. Autorka analizuje narracje kobiet w kontekście wyodrębnionych przez Fritza Schutze struktur procesowych. Jest to pierwsza znana mi tego typu interpretacja przemocy domowej w polskiej literaturze pedagogicznej. Wypowiedzi narratorek są przejmujące. Odsłaniają długo skrywany ból, krzywdę i niemoc. Bardzo ciekawe są momenty pokazujące biograficzne punkty krytyczne, rodzący się sprzeciw wobec przemocy i próby refleksyjnego przepracowania własnej biografii. Te fragmenty pracy są unikalne.
Autorka zajmuje się trudnym zagadnieniem. Nie unika własnego zaangażowania w badany problem, a zarazem robi to z umiarem, z sympatią wobec kobiet w trudnej sytuacji, z delikatnością i rozwagą refleksyjnego badacza.
Praca jest oryginalna, nowatorska zarówno pod względem teoretycznym, jak i metodologicznym. Jest jednocześnie ważna społecznie, budzi zainteresowanie, porusza emocje. Zawiera cenne wskazówki praktyczne dla pracowników socjalnych i terapeutów pracujących z kobietami. Bardzo bym chciała, żeby była znana i czytana nie tylko przez środowisko naukowe.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Barbary Smolińskiej-Theiss
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
The book aims to determine the level of ABC diffusion and identify the barriers to adopting this system in Polish companies. lt focuses mainly on: (a) the factors which facilitate ABC implementation, (b) the ways that information from ABC is used, the key reasons underlying inadequate interest in ABC implementation, and the key difficulties related to ABC implementation.
“Since the topic of ABC has been around for many decades, same businesses have received benefits in implementing it while others have not. This issue is raised in an interesting way in the book and it fills a gap in current knowledge. The book provides a critical review of the topics on ABC. This book is not only informative, but the discussion makes the reader well-aware of the advances in ABC. Practical implications and quality innovative ideas are presented. In summary, the book expresses the case for ABC excellently”.
Prof. Kanitsorn Terdpaopong, Rangsit University, Bangkok, Thailand
W publikacji zaprezentowano wyniki badań dotyczących czasopiśmiennictwa XX i początków XXI wieku. Autorzy - historycy wychowania, historycy, prasoznawcy, literaturoznawcy, bibliolodzy - na podstawie kwerend wydawnictw periodycznych omawiają różne problemy związane ze szkolnictwem, opieką i oświatą, które wówczas przedstawiano opinii publicznej, oraz analizują, jaki kreowano stosunek społeczeństwa do tych zagadnień. Czytelnik znajdzie tu wybór tematów z historii szkolnictwa, opieki, wychowania, edukacji pozaszkolnej, działalności stowarzyszeń społecznych czy zdrowia i higieny.
Publikacja stanowi kolejną z dwóch monografii na ten temat, dotyczy ona niezwykle ważnych okresów w historii Polski, w których zachodziły przemiany rzutujące na obecny sposób funkcjonowania społeczeństwa polskiego. W tomie pierwszym zaprezentowano tę tematykę w odniesieniu do XIX i początku XX wieku.
Budowa społeczeństwa informacyjnego została wskazana jako jeden z priorytetów rozwojowych Unii Europejskiej na najbliższą dekadę. W prezentowanej monografii Czytelnicy znajdą nie tylko definicję społeczeństwa informacyjnego oraz wyjaśnienie jego roli w rozwoju społecznym i gospodarczym XXI wieku, lecz także opis sieci powiązań, zadań i interesów różnych podmiotów administracji publicznej zaangażowanych w proces jego budowy w Polsce. Autor, wykorzystując swoje przygotowanie teoretyczne oraz wiedzę praktyczną, szczególną uwagę poświęcił bieżącym i planowanym działaniom samorządu terytorialnego na rzecz tworzenia społeczeństwa informacyjnego.
Książka została napisana przede wszystkim z myślą o pracownikach samorządu terytorialnego i administracji publicznej. Może być również interesującym uzupełnieniem wiedzy dla osób zainteresowanych praktycznymi aspektami wykorzystania technologii informatycznych.
Publikacja (...) wpisuje się w krąg wciąż nielicznych monografii poświęconych problematyce wielowymiarowego wychowania estetycznego dzieci, młodzieży i dorosłych. Jednak w odróżnieniu od innych prac tego typu stara się połączyć teoretyczne podstawy edukacji z praktyką codzienną w rozmaitych instytucjach, np. szkołach, placówkach kulturalnych, galeriach, salach koncertowych oraz poza instytucjami, w odmiennych środowiskach o złożonej strukturze etniczno-społecznej. Cechą wyróżniającą w tego typu podejściu jest chociażby wybór badań dotyczący złożonego fenomenu kulturowego, jakim jest indywidualizm i wspólnotowość mieszczące się w koncepcjach, motywacjach i działaniach artystów, animatorów kultury i zwykłych odbiorców sztuki.
Z recenzji
dr hab., prof. CHAT Małgorzaty Kowalczyk-Marcjan
Zaprezentowana w książce koncepcja EZOP stanowi autorską propozycję opisu i wyjaśnienia elastyczności zachowań organizacyjnych pracowników. Umożliwia ona śledzenie kierunku i tempa dokonujących się przeobrażeń, a także może być punktem wyjścia do dalszych analiz, np. związku wdrażanych zmian organizacyjnych z zachowaniami pracowników czy oceny ich kosztów psychologicznych, ekonomicznych, społecznych i zawodowych.
Oprócz walorów poznawczych publikacja posiada też wartość aplikacyjną. Opracowany na podstawie koncepcji kwestionariusz EZOP służy do badania poziomu elastyczności zachowań organizacyjnych pracowników i stanowi narzędzie diagnozy zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i organizacyjnym. Ma on charakter uniwersalny i przy zachowaniu zasad określonych przy jego konstrukcji może być stosowany w badaniach naukowych, w tym także o charakterze interdyscyplinarnym.
Na podstawie analizy dokumentów. aktów prawnych. dostępnych w przestrzeni publicznej danych. a także przeglądu stron internetowych i doniesień prasowych autor przedstawił naukowe studium zjawiska uzyskiwania przez polskich pracowników naukowych habilitacji na Słowacji. Zaprezentował dylematy prawne i moralne związane z tą praktyką. a także jej skutki wpływające na funkcjonowanie wydziałów, uczelni i naukę w Polsce. Istniejące luki prawne oraz krąg znajomości w odpowiednich gremiach, zdaniem autora, sprzyjały temu, że liczne grupy pracowników naukowych z różnych ośrodków akademickich w Polsce świadomie i na masową skalę uprawiały „turystykę habilitacyjną”.
„Studiując poszczególne rozdziały książki,. zadawałam sobie pytania: Czy monografia ta, obrazująca przecież „upadek” moralny naszego środowiska naukowego, powinna się ukazać? Czy jest w stanie wywołać jakieś zmiany, a przynajmniej pobudzić do szerszej refleksji ludzi nauki? Czy może mieć znaczenie w formowaniu nowego pokolenia uczonych? Wreszcie, jakie konsekwencje może ponieść Autor tego opracowania? Czy spotka się z podziwem za odwagę szczerego, otwartego mówienia o rzeczach niewygodnych, niepopularnych, które większość woli przykryć zasłoną milczenia bądź, co najwyżej, jedynie nieśmiało o nich dyskutować w kuluarach podczas konferencji i seminariów naukowych? Odpowiedzi nie są proste ani oczywiste. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zmieniające się otoczenie nauki oraz istotne przemiany sposobu jej uprawiania coraz częściej wystawiają na próbę zarówno uczciwość, jak i honor pracowników nauki.”
Z recenzji prof. Barbary Kromolickiej
W publikacji czytelnik znajdzie analizę sztuki nowych mediów jako dyskursu krytycznego wobec technik i ideologii cyfrowego nadzoru. Autor w tym kontekście prezentuje strategie artystyczne: od wczesnych przykładów net artu po prace prezentowane podczas ostatnich edycji festiwali sztuki nowych mediów. Zagadnienie upowszechniających się technologii śledzenia i nadzoru w świecie funkcjonalnie zależnym od mechanizmów komunikacji sieciowej zostało ujęte kompleksowo, także w aspekcie historycznym - od Internetu wczesnej generacji przez mobilną technologię sieciową po technologie biometryczne.
„Jest to bez wątpienia publikacja naukowa, autor bardzo sprawnie porusza się w obszarze wymagającym kompetencji badawczych i ro-zeznania w aktualnej sztuce nowych mediów, ale styl, w jakim została napisana, sprawia, że może być traktowana także jako pozycja popularyzująca złożone problemy współczesnego pejzażu medialnego na najwyższym poziomie. [...] Ożóg dokonuje autorskiej analizy pola sztuki mediów, obierając szczególną perspektywę, jaką jest krytyczna analiza praktyk cyfrowego nadzoru, i czyni to w sposób przekonujący, kompetentny i nowatorski. [...] Z punktu widzenia marketingowego wydaje się szczególnie istotne, że książka porusza tematy gorąco obecnie dyskutowane i o olbrzymim znaczeniu społecznym, związane ze śledzeniem danych w Internecie, zagrożeniami dla prywatności oraz ambiwalentnymi działaniami politycznymi mającymi na celu zwiększenie bezpieczeństwa obywateli kosztem ich rezygnacji z części prywatności w globalnych sieciach komunikacyjnych”.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Nacher (Uniwersytet Jagielloński)
Publikacja dotyczy kategorii współdziałania w obrębie profesji społecznych i medycznych, także w kontekście kształcenia do tych zawodów. Autorka. dysponująca obszerną wiedzą teoretyczną oraz bogatym doświadczeniem praktycznym, stawia tezę, że współdziałanie w praktyce społecznej i medycznej jest realizowane w ograniczonym zakresie. Rozumiane jest bowiem bardziej jako sporadyczna współpraca niż aktywność równoprawnych partnerów. W toku analizy autorka wskazuje na znaczenie i możliwości współdziałania, podkreśla walory jego uczestników, omawia warunki przygotowania do współdziałania reprezentantów profesji społecznych i medycznych. a także wskazuje na przeszkody w realizacji tego zadania. Książka jest adresowana do wszystkich, którzy twierdzą. że współdziałają albo chcieliby profesjonalnie współdziałać.
„Język monografii jest na tyle komunikatywny, że praca będzie czytelna dla osób spoza środowiska akademickiego, a działających w profesjach społecznych i medycznych oraz innych służbach ukierunkowanych na pomoc człowiekowi […]. Publikacja z pewnością zainteresuje nie tylko środowiska akademickie - nauczycieli kształcących pedagogów, pracowników socjalnych i nauczycieli kształcących w zawodach medycznych - lecz także studentów kierunków humanistyczno-społecznych. Może być wykorzystywana w procesie kształcenia na studiach podyplomowych i kursach podnoszących kwalifikacje zawodowe w zawodach społecznych i medycznych. Z pewnością będzie służyć wszystkim, którzy decydują o treściach kształcenia przyszłych specjalistów działających w tych dwóch obszarach.”
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Syrek
Abraham Heschel w przystępny, lecz pozbawiony uproszczeń sposób pokazuje, że samo stawianie pytań o człowieczeństwo i cele ostateczne stanowi wartość – „tragedia człowieka współczesnego wynika z faktu, iż jest on bytem, który zapomniał o pytaniu: kim jest człowiek?”. Według niego nie doceniamy faktu, że zajmujemy szczególną pozycję w świecie. O istocie naszego bytu stanowi nie to, kim jesteśmy, ale to kim możemy być, a zatem nasza wyjątkowość polega na ciągłym stawaniu się i rozwijaniu świata wewnętrznego.
„Gdy pytamy o człowieka, problemem nie jest jego niepodważalna zwierzęcość, lecz zagadka, co właściwie on robi z powodu i pomimo swojej zwierzęcości, co robi z nią i co robi pomimo niej”.
Fragment książki
Kim jest człowiek?
„Seria Kim Jest Człowiek? jest płaszczyzną rozmowy, do której zapraszamy uczonych i myślicieli, przedstawicieli różnych środowisk, a także wszystkich, dla których kluczowe jest pytanie o człowieka”.
Katarzyna Wojtkowska
Christian Wolff nie należy dziś do filozofów popularnych, chętnie czytanych i powszechnie docenianych. W porównaniu do sławy i siły oddziaływania, jaką miał za życia, jest myślicielem zgoła zapomnianym. Samo zapomnienie, rzecz jasna, nie stanowi racji dostatecznej wydobywania zeń różnorakich autorów, nawet jeśli niegdyś cieszyli się zasłużoną estymą. Wszak na historię filozofii składają się prawie wyłącznie studia nad pracami filozofów wybitnych i oryginalnych. Czy Wolff był filozofem wybitnym i oryginalnym? Wybitnym – z pewnością, oryginalnym – w zakresie określonym zasięgiem i intensywnością inspiracji dorobkiem poprzedników. Dlaczego więc warto wracać do prac tego myśliciela? Nie tylko z tego powodu, iż zaznajomienie się z jego filozofią, zwłaszcza z rozwijaną przezeń metafizyką, znacząco ułatwia zrozumienie wielu aspektów krytycznej filozofii Kanta. Ponadto nie tylko dlatego, że jako ten, który – jak to ujął Hegel – „myśl w formie myśli uczynił w Niemczech powszechną własnością”, jest kluczem do osiemnastowiecznej filozofii powstającej w tym obszarze językowym. Rozwijane przez Wolffa koncepcje niewątpliwie posiadają taki czysto historyczny i instrumentalny walor. Jego doktryna odznacza się również pewną wartością samoistną – paradoksalnie, to właśnie on uwypuklił, na przykład rolę doświadczenia w dziedzinie „psychologii”. Ukazaniu jego wkładu w rozwój metafizycznej nauki o duszy służy prezentowany tom, na który składa się przekład dwu rozdziałów jego głównej niemieckojęzycznej rozprawy metafizycznej.
Jak badać biografie? Czego uczą nas wydarzenia przełomowe? Jaki jest społeczny wymiar biografii oraz ich związek z wydarzeniami społeczno-politycznymi i przełomami w kulturze? Na te i inne pytania spróbowali odpowiedzieć autorzy prezentowanego tomu. Rozważania o biografiach, ich poznawanie i badanie bywa fascynującym doświadczeniem. Przyjęcie określonych założeń czy perspektywy myślenia może te działania ukierunkować, przekształcić w fascynującą podróż w poszukiwaniu tego, czego nie wiemy o czynnikach kształtujących naszą tożsamość - wydarzeń przesądzających o podjęciu kluczowych decyzji, stawieniu czoła pewnym wyzwaniom i rezygnacji z innych.
Z Wprowadzenia
Książka jest formą inspiracji, ma formułę otwartą, zachęca do zapoznania się z badaniami biograficznymi, pokazuje ich złożoność [...]. Składające się na nią teksty czyta się tak, jakby otworzyło się okno na nowy społeczny świat, na nowe ludzkie doświadczenia, na nowe możliwości ich opisu i interpretacji. Z jednej strony są one zapisem indywidualnego losu, rekonstrukcją indywidualnego doświadczenia, z drugiej zaś - zapisem czasu, społeczno-kulturowego kontekstu, w którym biografie się urzeczywistniały.
Z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Nowak-Dziemianowicz
Dolnośląska Szkoła Wyższa
„Co się nie rozprzestrzenia – umiera” – tak ideę rozprzestrzenialnych mediów ujmują autorzy książki. Szukając odpowiedzi na pytanie, jak funkcjonują media, Henry Jenkins, Sam Ford i Joshua Green mówią o dzisiejszych możliwościach rozpowszechniania idei oraz o tym, jak wpływa to na życie społeczno-kulturowe, biznes, politykę, a także na nasze codzienne funkcjonowanie. Odwołując się do licznych przykładów, autorzy badają, jakie cechy informacji sprawiają, że ludzie chcą ją rozprzestrzeniać, jaką ma to dla nich wartość, a także co sprawia, że po udostępnione treści sięgają inni.
Rozprzestrzenialne media to lektura obowiązkowa nie tylko dla medioznawców i kulturoznawców ale także dla praktyków zatrudnionych w mediach, marketingu i przemyśle teleinformatycznym oraz wszystkich użytkowników sieci zainteresowanych kulturą.
„Rozprzestrzenialne media są teraz dosłownie i w przenośni w twoich rękach. Zrób z nimi, co uważasz za stosowne. Przeczytaj tę książkę; debatuj o niej; skrytykuj ją; wyrzuć do kosza. Przede wszystkim jednak podejmij dyskusję.”
Z rozdziału Jak czytać tę książkę?
Głównym celem monografii jest określenie wpływu zasobów wiedzy na wzrost efektywności polskiej gospodarki, ze szczególnym uwzględnieniem korzyści wynikających z procesów dyfuzji wiedzy. Analizowane procesy dyfuzji wiedzy obejmują zarówno procesy zachodzące wewnątrz gospodarki, jak i absorpcję wiedzy ze źródeł zewnętrznych.
W publikacji zaprezentowano badania nad źródłami wzrostu efektywności polskiej gospodarki. Zastosowane na szeroką skalę metody input-output pozwoliły na skonstruowanie narzędzia, za pomocą którego stało się możliwe określenie ścieżek dyfuzji krajowych zasobów wiedzy w polskiej gospodarce, przy założeniu, że proces ten odbywa się poprzez przepływy surowców i materiałów pochodzenia krajowego. Dzięki temu badaniu wskazano gałęzie gospodarki, które są głównymi dostarczycielami innowacji dla pozostałych gałęzi, a także te, które są głównymi beneficjentami tego procesu. Uwzględnienie krajowych i zagranicznych zasobów wiedzy w modelach objaśniających poziom i dynamikę łącznej produktywności czynników produkcji dla poszczególnych gałęzi polskiej gospodarki umożliwiło identyfikację źródeł wzrostu jej efektywności zarówno w długim, jak i krótkim okresie.
Publikacja z zakresu psychologii rodziny. Prezentowane w książce kwestie teoretyczne i rezultaty najnowszych badań dotyczą jakości oraz znaczenia relacji interpersonalnych dorosłych rodzeństw.
Autorka w podjętych analizach koncentruje się na czterech następujących zagadnieniach: charakterystyka psychologicznych aspektów relacji z rodzeństwem w okresie dorosłości; wyróżnienie wzorców relacji interpersonalnych dorosłych rodzeństw; określenie związku pomiędzy krytycznymi wydarzeniami życiowymi a pozytywnymi i negatywnymi aspektami relacji rodzeństw oraz oszacowanie buforowej roli relacji z rodzeństwem w obliczu krytycznych wydarzeń życiowych.
Robert J. Sternberg - klasyk amerykańskiej psychologii, twórca koncepcji edukacji dla mądrości, jeden z najczęściej cytowanych autorów w naukach humanistycznych - wraz ze współautorkami przygotowali podręcznik metodyczny dla nauczycieli wszystkich szczebli edukacyjnych. Przedstawili strategie dydaktyczne mające na celu nie tylko kształtowanie tradycyjnych umiejętności analitycznych u uczniów, lecz także wychowywanie ich na szczęśliwe osoby.Przy każdej prezentacji Czytelnik znajdzie zwięzły wstęp teoretyczny, cele ćwiczeń, zadania dydaktyczne z prostymi instrukcjami, narzędzia do samooceny oraz przykłady lekcji z różnych etapów kształcenia.,,Podręcznik jest próbą dydaktycznej aplikacji wniosków z badań, które mają usprawnić nabywanie ważnych kompetencji osobowościowych przez ucznia żyjącego w nowym tysiącleciu.""prof. dr hab. Krzysztof J. SzmidtW serii ukazały się: Płóciennik, Rozwijanie mądrości dziecka. Koncepcja i wskazówki metodyczne Płóciennik, Rozwijanie mądrości w praktyce edukacyjnej. Scenariusze zajęć w przedszkolu i szkole podstawowej Płóciennik, Rozwijanie mądrości w praktyce edukacyjnej. Scenariusze zajęć dla młodzieży
Czy w dzisiejszym świecie niezliczonych przedmiotów i wrażeń, mnożących się i coraz szybciej zmieniających się potrzeb kierujemy się wartościami estetycznymi? Czy też w miejsce refleksji i decyzji aksjologicznych na dobre wkroczyły doraźne recepty aplikowane przez świat reklamy i marketingową skuteczność? Terminy „kamp”, „glamour” i „vintage” - choć uchwytne w języku współczesnej estetyki jako jego wyróżniki - nie poddają się prostym wyjaśnieniom, nie dają się sprowadzić do konsumpcyjnych metek. Czy obecne sposoby komunikacji, zwłaszcza internetowej, spłycają te pojęcia? Tak. Ujmują je jako niezrozumiałe odmiany piękna, brzydoty lub kiczu, krótkotrwałe mody. Popularność kampu, glamouru i vintage wynika - jak się wydaje - w znacznym stopniu z ich pozornej niedookreśloności, a więc i podatności na arbitralne użycie. Tymczasem bardziej staranne przyjrzenie się tym kategoriom estetycznym pokazuje nie tylko ich złożoność, lecz także ugruntowuje refleksję estetyczną jako przejaw wybitnie pluralistycznego myślenia i odczuwania, skądinąd właściwego estetyce od początków kształtowania się dyskursu estetycznego. Kamp, glamour i vintage nie są estetyczną rebelią, nie są przeciw pięknu, ale sytuują się wobec niego - obrazują krytyczny stosunek do instrumentalizowania estetyki, sprowadzania jej do reguł, które należy sobie przyswoić.
Kamp, glamour, vintage. Współczesne kategorie estetyczne to pierwsza monografia poświęcona tym pojęciom. Autorka najpierw rekonstruuje transdyscyplinarną perspektywę, z której te terminy stają się w ogóle zrozumiałe, a następnie zestawia je ze sobą, wydobywając ich estetyczne znaczenie. Kamp, glamour i vintage wyłaniają się z tej refleksji jako słowa nie tylko mające sens, lecz także mówiące coś ważnego o współczesnych upodobaniach - dzięki temu przestają się one jawić jako przykłady zhomogenizowanej marketingowo-internetowej nowomowy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
