Nowoczesne technologie są obecnie ważnym elementem wspierającym rozwój przedsiębiorstw. Firmy są zainteresowane wprowadzaniem rozwiązań zwiększających efektywność działań i poprawiających jakość świadczonych usług. Praktyczne zastosowanie technologii stwarza nowe możliwości w osiąganiu przewagi konkurencyjnej, a w konsekwencji prowadzi do podniesienia zyskowności firm. Podjęte badania znajdują uzasadnienie szczególnie w dobie rozwoju i zmian zachodzących w procesach logistycznych. W publikacji zidentyfikowano problem związany z koniecznością odpowiedniego doboru urządzeń i aplikacji związanych z logistyką oraz możliwości jego rozwiązania. Rosnące wymagania klientów, silna konkurencja, poszukiwanie nowych rynków zbytu dla produktów i usług to tylko niektóre z ważnych wyzwań dla podmiotów gospodarczych. Nowoczesne technologie są szczególnie ważnym narzędziem wspierającym funkcjonowanie przedsiębiorstw, w których podejmuje się wiele złożonych operacji. Prowadzenie gospodarki magazynowej i związane z tym przechowywanie dóbr wymaga realizacji szeregu procesów wspieranych przez technologie. Wprowadzają one automatyzację w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa i w konsekwencji stopniowo zastępują zadania wykonywane w sposób manualny. Nowoczesne technologie i możliwy do osiągnięcia wzrost konkurencyjności wynikający z ich zastosowania stanowią więc istotny obszar zainteresowań zarówno firm, jak i współczesnych badaczy. Monografia jest odpowiedzią na bieżące potrzeby rynkowe, a jej głównym celem jest identyfikacja mechanizmów oddziaływania nowoczesnych technologii wykorzystywanych w przedsiębiorstwach prowadzących gospodarkę magazynową dla zwiększenia ich konkurencyjności.
Publikacja towarzyszy wystawie Bez granic. Przetworzone ciało - poszerzony mózg - usieciowiona sprawczość zorganizowanej przez Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku w ramach projektu Art+Science Meeting w dniach 18 grudnia 2019 17 lutego 2020.
Wilanów najczęściej kojarzy się nam tylko z Janem III Sobieskim oraz Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Zdecydowanie mniej wiemy na temat kwestii gospodarczo-ekonomicznych i związków funkcjonalno-gospodarczych wilanowskiej nieruchomości ziemskiej. Celem niniejszej publikacji jest wypełnienie tej luki. Opracowanie powstało na podstawie wieloletnich badań nad aspektami gospodarczej działalności wilanowskiej nieruchomości ziemskiej oraz licznych monografii i artykułów już opublikowanych przez autora.
*
Książka adresowana jest do badaczy zajmujących się problematyką nieruchomości, rzeczoznawców majątkowych, adwokatów, radców prawnych, pracowników administracji samorządowej. Może również stanowić cenne źródło wiedzy dla przedstawicieli nauki, m.in. ekonomistów, historyków gospodarczych oraz studentów wydziałów prawa i administracji, a także studentów studiów ekonomicznych.
Ze Wstępu
Michał Pabiś-Orzeszyna podjął się tematu niełatwego, również ze względu na konieczność uporządkowania znacznej materii. Nie tylko wywiązał się dobrze z tego zadania, ale z uporządkowania tego uczynił jedną z największych wartości swojej książki. Publikacja nie tylko stanowi nader kompetentne kompendium wiedzy o tzw. zwrocie historycznym w badaniach filmoznawczych, lecz także zaproszenie do dyskusji i apel o autorefleksyjność filmoznawców. Jej lektura uzmysławia metodologiczną wielość i różnorodność nurtu uważanego potocznie za jednolity. Pabiś-Orzeszyna pisze o tym przekonywająco, podając liczne dowody i osadzając je w rozmaitych kontekstach. Ukazując rozbieżności, nie tylko je porządkuje, przedstawiając przy tym własną propozycję wewnętrznych podziałów, ale też odsłania unifikacyjne dążenia humanistyki jako takiej. Dodatkowym walorem monografii, wynikającym z jej podstawowych założeń, jest analiza instytucjonalnego funkcjonowania nauki, w tym wypadku – filmoznawstwa.
Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Zwierzchowskiego
Sport jako zjawisko kulturowe stał się w ostatnich latach przedmiotem pogłębionej refleksji naukowej. Będąc niegdyś wyłącznie obiektem fascynacji kibiców, ze względu na powszechność, popularność i siłę społecznego oddziaływania skupia dziś uwagę badaczy naukowych, funkcjonując jako ważny składnik dyskursu medialnego. Ponieważ obraz poszczególnych dyscyplin kreowany jest w sposób zapośredniczony, nie tylko z udziałem samych dziennikarzy, podlega on wielowątkowej rekonstrukcji dokonywanej przez uczo¬nych na gruncie badań socjologicznych, psychologicznych i lingwistycznych. Książka, którą oddajemy do Państwa rąk, ma przybliżyć werbalny aspekt komunikacji medialnej dotyczącej sportu. Wpisuje się w nurt badań nad językiem sportu prowadzonych już od kilkunastu lat na Uniwersytecie Łódzkim.
Ze Wstępu
Publikacja dotyczy komunikacji wizualnej w mediach na przykładzie infografiki w prasie i Internecie. Na podstawie przykładów zaczerpniętych z miesięcznika „PRESS”, dwóch gazet codziennych – „Faktu” i „Gazety Wyborczej” – oraz z wybranych realizacji internetowych (dwóch czołowych portali internetowych i serwisu specjalizującego się w dziennikarstwie danych) autor zwraca uwagę m.in. na: ruchomość infografik, ewentualne przejawy manipulacji, błędy i odchylenia konstrukcyjne, efektywność przekazu, rodzaj grafiki, użyte środki wyrazu, wiarygodność, elementy budowy, a także powiązania między blokami i informacjami. Ocenia również spójność, wypełnianie podstawowych celów infografiki oraz zaspokajanie potrzeb informacyjnych odbiorcy z uwzględnieniem jego kompetencji wizualnych.
*
Książka może służyć jako podręcznik dla studentów dziennikarstwa i samych dziennikarzy zajmujących się przekazem wizualnym i tworzeniem infografik. [...] Analizy przykładów dobrych i nietrafionych infografik są jednym z bardziej znaczących atutów publikacji. [...] Monografia jest bogato ilustrowana przykładami infografik, przez co stanowi bardzo dobry materiał poglądowy, m.in. dla studentów i wykładowców dziennikarstwa oraz dziennikarzy chcących wzbogacić swój warsztat.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Adamskiego
W 1970 roku do publicznej obrony pracy doktorskiej przystąpiła Hanna Tadeusiewicz, obecnie już Profesor. Od tego wydarzenia minęło 50 lat. Monografia została opracowana z myślą o dostojnej Jubilatce, która poprzez swoją osobowość, pracowitość, systematyczność oraz liczne prace naukowe i organizacyjne w bardzo istotny, niezwykle pozytywny sposób wpłynęła na rozwój i kształt polskiej nauki o książce i bibliotece. Bibliologia i informatologia, dyscyplina funkcjonująca pod tą nazwą w obszarze nauk humanistycznych w latach 2011–2018, po reformie została włączona do nauk społecznych, tworząc wspólny obszar badawczy z szeroko pojętymi naukami o komunikacji społecznej i mediach. Naukowcy zajmujący się przedmiotami badań przynależącymi do bibliologii i informatologii wciąż jednak piszą teksty z pogranicza nauk humanistycznych i społecznych, koncentrując się na mediach (do których należy zaliczyć też książkę i bibliotekę), komunikacji społecznej, ale także na kulturze i historii, czasem na literaturze i języku. W publikacji zawarto teksty o charakterze interdyscyplinarnym, a wśród autorów znaleźli się bibliolodzy, informatolodzy, literaturoznawcy, historycy, językoznawcy i kulturoznawcy. Z pewnością zebrane w tomie artykuły okażą się wartościową lekturą dla badaczy i pasjonatów nauk humanistyczno-społecznych. Publikacja adresowana jest przede wszystkim do środowiska naukowego, ale również do studentów, bibliotekarzy i nauczycieli.
W publikacji omówiono poziom, strukturę oraz uwarunkowania partycypacji obywatelskiej w sferze politycznej i społecznej w dwóch postprzemysłowych miastach ? Łodzi i Iwanowie. Ramą teoretyczną monografii jest pytanie o dominujący model obywatelstwa: liberalny czy komunitarny. Książka wpisuje się w obecny w Polsce nurt rozważań socjologicznych na temat okoliczności różnorodnych form działalności obywatelskiej. Nowatorskim rozwiązaniem jest zastosowanie do analizy systemu wartości proobywatelskich i wynikających zeń percepcji obowiązków obywatela wobec społeczeństwa. Zaprezentowano wiele istotnych danych statystycznych, a także wyniki badań dotyczących aktywności politycznej i społecznej. Publikacja jest skierowana do osób zainteresowanych kondycją społeczeństwa obywatelskiego zarówno w Polsce, jak i w Rosji.
Dyskurs pozostaje wciąż nieco obcym słowem w języku polskim, a jednak nie sposób odnaleźć lepszy termin, który pozwalałby odnieść się do zjawisk, dla których stanowi etykietę. Najbliższym ekwiwalentem dla słowa „dyskurs” wydaje się słowo „język”, które jest jeszcze bardziej ogólne. Zatem można przyjąć, że mimo pewnej niechęci słowo to zagości na stałe w polskich badaniach językoznawczych i socjolingwistycznych [...] Czym zatem jest dyskurs? To język, sposób wypowiedzi, odmiana języka posiadająca systematyczne cechy, z punktu widzenia metodologii badań dyskurs określa także sposób podejścia do zjawisk komunikacyjnych. Jest to termin, który zwraca uwagę na cechy komunikacji w określonym kontekście. Mówimy o dyskursie specjalistycznym, takim jak na przykład dyskurs prawny, medyczny czy akademicki, nierzadko utożsamiając jego cechy z cechami stylu. Mówimy też o dyskursie w kontekście formalnym lub potocznym i jak można zauważyć, często używamy tego terminu, aby podkreślić, że dany „dyskurs” posiada specyficzne cechy charakterystyczne, które można opisać w systematyczny sposób w odniesieniu do poziomu leksyki, składni i stylu. Dyskurs obejmuje zatem różnorodne szczegółowe i ogólnoteoretyczne zagadnienia związane z działaniem za pomocą języka.
dr hab. Iwona Witczak-Plisiecka, prof. UŁ
Znajomość praw rządzących procesami geodynamicznymi jest potrzebna nie tylko do zrozumienia funkcjonowania środowiska, lecz także do wyznaczania kierunków racjonalnego, zrównoważonego zagospodarowania obszarów zurbanizowanych. Źle zdiagnozowane procesy przyrodnicze mogą być przyczyną wielu konfliktów przestrzennych oraz poważnych strat ekonomicznych. Celem publikacji jest analiza wybranych procesów geodynamicznych i ich wpływu na kształtowanie przestrzeni zurbanizowanych. Zbadano ich naturalne uwarunkowani a i mechanizmy, możliwości i skalę antropogenicznych modyfikacji, przebieg w przestrzeni zurbanizowanej, sposoby zapobiegania lub ograniczania ich negatywnych skutków. Ukazano też geologiczną skalę prognozowania tych procesów przez naukowców w zestawieniu z ludzką skalą planowania i odczuwania zagrożenia.
Komponowanie i interpretowanie komunikatów
Różne realizacje zamiaru pragmatycznego
Kod werbalny i niewerbalny
Wypowiedź jako działanie. Akty mowy
Akty mowy w tekście
Skuteczność aktów mowy w komunikacji
Przegląd terminów: nakłanianie, perswazja, propaganda, agitacja, manipulacja, stymulacja
Orientacje w teorii perswazji
Struktura działań perswazyjnych
Skuteczność perswazji
Los conceptos de populismo y de propaganda han estado presentes en el espacio público durante siglos. Como es bien conocido los partidos populistas suelen utilizar no solo métodos antiguos y probados de propaganda masiva, copiando algunos modelos conocidos de la historia (como la propaganda nazi o la soviética), sino que también recurren a nuevas técnicas, relacionadas con la publicidad, cada vez más presente en el espacio público. La lucha por el apoyo de los potenciales votantes se ha trasladado gradualmente de las calles a los medios de comunicación y al espacio virtual. El uso de nuevas tecnologías ha hecho posible el contacto directo con el destinatario y, de este modo, llegar a ellos con el mensaje apropiado. La presente colección de textos científicos constituye una reflexión contemporánea e interdisciplinaria sobre diferentes aspectos del populismo y de la propaganda.
La riqueza de contenidos y de perspectivas presentes en todos los textos de este volumen demuestra el gran interés en estos temas desde diferentes áreas de estudio y en su importancia tanto en referencia al pasado como a las realidades sociopolíticas contemporáneas y, por lo tanto, permite delinear nuevas perspectivas de análisis.
Łukasz Szkopiński & Agnieszka Woch
Prezentowana książka jest o fotografii w ruchu – powielanej, dystrybuowanej, oglądanej, przekazywanej z rąk do rąk i eksponowanej – oraz o związanej z fotografią pamięci indywidualnej i zbiorowej. Za punkt wyjścia do rozważań autorzy przyjęli zdjęcia z archiwum Zofii Rydet zrobione na Podkarpaciu, ale przede wszystkim interesowało ich, jak korespondują one z miejscowymi wzorcami praktyk fotograficznych. Badania wykazały, że fotografia rodzinna pełni na analizowanym obszarze bardzo podobną funkcję do tej, o której mówiła artystka – ma ocalać od zapomnienia. Ocalanie to odnosi się jednak do różnych, dynamicznych procesów budowania wyobrażeń o świecie i przeszłości z wykorzystaniem medium fotograficznego. Właśnie owe procesy i wyobrażenia są przedmiotem tej publikacji. Od Autorów „Praca Jakuba Dziewita i Adama Pisarka stanowi bardzo interesujący wkład do naukowej refleksji nad dziedzictwem fotograficznym Zofii Rydet. Przedkładana książka w olbrzymim stopniu aktualizuje namysł nie tylko nad fotografią jako formą dokumentacji rzeczywistości, lecz także stawia odważne pytania o jej funkcję – zarówno w czasie bliskim Zofii Rydet, jak i we współczesności. Autorzy wpisują swoją wypowiedź w retorykę pamięci, pracę zapomnienia i wspomnień, namysłu nad minionym światem, który został starannie udokumentowany w momencie swojego odchodzenia i równie starannie zarchiwizowany. W oryginalny sposób nawiązują do bardzo żywej dziś naukowej refleksji nad pamięcią, jej miejscami i kulturową funkcją. Z recenzji dr hab. Agnieszki Kaczmarek
W tomie poświęconym motywowi lustra znalazły się artykuły siedmiu badaczy zajmujących się literaturą, językiem i kulturą, pokazujących zagadnienie autopoznania w kontakcie z rekwizytem lustra na przestrzeni wieków. Jako symbol pojawia się ono między innymi w kontekście przekładu, kodów językowych, komunikacyjnych oraz perswazji. [...] Pomieszczone w publikacji studia pokazują złożony proces autopoznania, jakiego istota ludzka doświadcza w kontakcie z fizycznym bądź symbolicznym zwierciadłem. Warto sobie zadać pytanie, czy człowiek, patrząc w lustro, co przecież czyni od najdawniejszych czasów, rzeczywiście chce ujrzeć swój prawdziwy obraz. Antropologiczne rozpoznanie tematu daje nam odpowiedź, że przeglądanie się w zwierciadle jest tak naprawdę poszukiwaniem idealnej formy, sposobem ucieczki od świata realnego, a zatem także sposobem wyobcowania się wobec ,ja”. Skoro po drugiej stronie lustra nie ma podmiotu, to czy poszukując „własnego ja”, natykamy się na „własnego innego”?
Ze Wstępu
Autorka traktuje coaching jako jedną z metod edukacji dorosłych i osadza swój wywód teoretyczny na andragogicznych koncepcjach uczenia się. Zaprezentowane badania sytuuje w kontekście teorii transformatywnego uczenia się Jacka Mezirowa. Czytelnik otrzymuje ponadto opis własnych badań empirycznych autorki, przeprowadzonych metodą studium przypadku. Na podstawie wywiadów z trzynastoma osobami poddanymi procesowi coachingu dowiaduje się: jak przebiegał proces uczenia się, jakie były jego konteksty, jakich zmian doświadczyli uczestnicy, a także jakie znaczenie miała osoba coacha. Autorka formułuje też praktyczne wskazówki dla coachów w zakresie warunków ułatwiających proces uczenia się w coachingu.
*
Największym, wybitnym osiągnięciem autorki jest opracowany przez nią schemat procesu uczenia się w coachingu, porównany następnie z etapami uczenia się opracowanymi na podstawie teorii Mezirowa. Na uznanie zasługują także wskazówki, jakie sformułowała autorka pod adresem praktyków na podstawie wnikliwej analizy wyników swoich badań. Książka wnosi bardzo istotny wkład w teorię i praktykę edukacji dorosłych. Publikację tę uznaję za wybitną.
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Skibińskiej (UW)
Publikacja dotyczy książki popularnonaukowej. Autorka omawia dzieje idei popularyzacji, świadomość genologiczną popularyzatorów, a także rekonstruuje rodzinę gatunków popularyzujących wiedzę w Polsce w wieku XIX i na początku wieku XX. Analizuje przede wszystkim wzorzec gatunkowy monografii popularnonaukowej – jej strukturę, pewne aspekty pragmatyczne, zwłaszcza relacje między nadawcą i odbiorcą, problematykę wartościowania oraz aspekt stylistyczny.
Prezentowana książka jest bardzo cennym opracowaniem z zakresu genologii lingwistycznej (w szczególności genologii historycznej). Wypełnia znakomicie lukę w badaniach nad dziejami stylu popularnonaukowego, stylów pokrewnych, czyli naukowego i dydaktycznonaukowego. Jest jednak przede wszystkim wzorcowo skomponowaną i fachowo opracowaną monografią konkretnego gatunku. Autorka usytuowała swe dociekania w ramach prężnego nurtu badawczego, uzupełniwszy jego teoretyczne instrumentarium o nowe zagadnienia, które na trwałe wejdą do dziedzictwa genologii.
Z recenzji prof. dr hab. Marii Wojtak (UMCS)
Książka jest oryginalnym opracowaniem, a przy tym w sposób kompleksowy ukazuje zjawisko rozwoju bazy turystycznej w województwie łódzkim [...]. Autorzy poprawnie interpretują dane empiryczne, dając jasny przekaz o zmianach w turystycznej bazie noclegowej, jakie zachodziły na terenie województwa łódzkiego [...].
Publikacja powinna być cennym źródłem informacji dla przedstawicieli wszystkich szczebli samorządu terytorialnego w województwie łódzkim. Znajdzie również zainteresowanie wśród przedsiębiorców z branży turystycznej, w tym przede wszystkim hotelarzy, właścicieli gospodarstw agroturystycznych i innych obiektów noclegowych oraz touroperatorów.
Z recenzji dr. hab. Sławomira Sitka (Uniwersytet Śląski)
Publikacja z zakresu psychologii rodziny. Autorka koncentruje się na zagadnieniu relacji między rodzeństwem we wczesnej dorosłości. Na podstawie rezultatów badań własnych została stworzona pierwsza polska autorska typologia relacji z rodzeństwem we wczesnej dorosłości. W książce czytelnik znajdzie ponadto przegląd literatury światowej, omówienie wyników badań własnych, dyskusję na temat ich rezultatów oraz prezentację implikacji praktycznych.
*
Wartość pracy podnosi przeprowadzona przez Autorkę adaptacja dwóch testów do badania relacji między rodzeństwem. Dzięki starannie i wnikliwie przeprowadzonej analizie wyników badań własnych, w oparciu o analizę skupień, Autorce udało się opracować pierwszą w Polsce typologię relacji między rodzeństwem, uwzględniającą typy relacji: ambiwalentny, niechętny i wspierający. Fakt ten bardzo wyraźnie podnosi wartość publikacji i czyni ją bardzo wartościowym opracowaniem naukowym w tym obszarze tematycznym.
Z recenzji prof. dr hab. Teresy Rostowskiej (UG)
Publikacja zawiera odpowiedź na pytanie, czy media wzmacniają i/lub wyciszają stereotypy o Łodzi. Przystępując do badania, określono następujące problemy poznawcze: co pisze się o Łodzi, jak się pisze oraz czy to, jak się pisze, podlega refleksji samych dziennikarzy, a zatem, czy możliwe jest zbadanie metadyskursu. Już na etapie wyboru tematu czy selekcji materiału dziennikarz dokonuje subiektywnego przedstawienia wybranych elementów Łodzi. Z lingwistycznego punktu widzenia istotny jest proces, podczas którego na bazie zebranych materiałów i opinii dziennikarz tworzy tekst, nadając mu konkretną strukturę językową. Dobiera odpowiednie środki językowe, by osiągnąć określone wcześniej intencje.
Celem monografii jest analiza wizerunku Łodzi w różnych typach mediów (prasa, internet, telewizja). Źródła dobrano tak, by wychwycić różnice między wizerunkiem Łodzi w mediach o zasięgu ogólnopolskim a wizerunkiem w mediach o zasięgu lokalnym.
Ze Wstępu
Niezwykle ciekawym dopełnieniem analiz jest rozdział poświęcony metadyskursowi na temat wizerunku Łodzi w mediach. Jest to próba zarejestrowania i zdemaskowania praktyk dziennikarskich, które wpływają na opinię publiczną poprzez kreowanie określonej wizji Łodzi. Rozdział ten świadczy o dociekliwości badawczej Autora, który podjął trud wielostronnego oglądu badanego materiału.
Z recenzji dr hab. Magdaleny Trysińskiej (UW)
Przedmiotem naszych intelektualnych dociekań uczyniliśmy filozofię i literaturę, ponieważ również one – obok religii – roszczą sobie prawo do intelektualnej i artystycznej eksploracji doświadczenia duchowości. Dlatego o doświadczeniu duchowości mówimy w kontekście filozoficzno-literackim. Nie chodziło nam o zrekonstruowanie jakiejś teorii, która uwolni badany przedmiot od przypisywanej mu przez interpretacyjną tradycję niepoznawalności i niejednoznaczności. Nasz zamiar jest o wiele skromniejszy – chcemy mówić o doświadczeniu duchowości dwoma językami: filozofii i literatury. Pierwsza część książki charakteryzuje się zatem większym stopniem ogólności formułowanych rozważań. Natomiast w części drugiej skupiamy się na analizie literackiego doświadcze(a)nia duchowości, czyli jej artystycznych wizualizacjach. Piszemy przede wszystkim o pewnej istotnej potencji literatury, która manifestuje się wykraczaniem poza jej wąsko rozumianą funkcję poetycką. Sprowadza się ona do chęci artystycznego uchwycenia kategorii, która od zawsze była związana z religią i filozofią – duchowości i jej doświadcze(a)nia. W ten sposób zostaje przerzucony swoisty intelektualny most pomiędzy ogółem i szczegółem.
Ze Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
