Książka zawiera szereg informacji o treści istotnej i potrzebnej dla praktyki oraz dydaktyki. Wprawdzie w piśmiennictwie ukazuje się wiele prac dotyczących chorób błony śluzowej jamy ustnej, jednak wśród elementów jamy ustnej język jest najczęstszym umiejscowieniem różnego rodzaju zmian chorobowych. Zebranie w jednej pozycji morfologii, fizjologii, wielu schorzeń i nowotworów języka ma znaczenie diagnostyczne, poznawcze i instruktywne, a jako studium o języku będzie przydatne dla studentów medycyny i stomatologii oraz lekarzy praktyków (zmiany chorobowe przedstawiono na stu kolorowych fotografiach). Obok podstawowych informacji czytelnik znajdzie zwięźle zebrane dane kliniczne, epidemiologiczne, terapeutyczne i profilaktyczne w zakresie najczęstszych zmian patologicznych języka.
Agnieszka Sojka ? doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Pedagogiki UJ. Jej zainteresowania naukowe dotyczą pedagogiki kultury, w szczególności antropologiczno-aksjologicznych podstaw wychowania.
?Książka zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ ma charakter twórczy, zapoczątkowuje badania nad aparaturą naukową pieśni religijnych, których nie prowadzono w proponowanej formie. Istotę procesu wychowania autorka widzi w aspekcie podwójnym: aksjologiczno-antropologicznym. Proces pedagogiczny ma być według niej skierowany ku wartościom odpowiednio zhierarchizowanym. Badania zostały przeprowadzone na podstawie bogatej literatury przedmiotu i zgodnie ze współczesnymi wymaganiami?.
Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr hab. ks. Janusza Tarnowskiego
?Pieśń jest zjawiskiem starym jak człowiek. Badając ową sferę kultury, mamy świadomość, że dotykamy czegoś istotnego w homosferze. Dlatego postępowanie badawcze ukierunkowane na pieśniowość odsłania jej antropologiczne podstawy przede wszystkim ? warstwę komunikacyjno-językową. W pieśni religijnej komunikacja zachodzi między człowiekiem i Bogiem. Autorka dostarcza też materiału do odpowiedzi na pytanie, czym jest w praktyce zastosowanie zasad pedagogiki kultury?.
Ze słowa wstępnego dr. hab. Bogusława Żurakowskiego, prof. UJ
Dzięki temu podręcznikowi dowiemy się, co – poza systematycznym przyjmowaniem leków – można zrobić, aby opanować objawy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Pacjenci mogą wiele osiągnąć. Uczą się łagodzenia i unikania objawów depresji, manii, hipomanii, drażliwości i lęku. Poznają sposoby radzenia sobie z najróżniejszymi aspektami życia, na które choroba wywiera negatywny wpływ. Możemy korzystać z tego podręcznika samodzielnie, uzupełnić nim terapię indywidualną bądź grupową albo pracować nad przedstawionym tu materiałem z psychiatrą. W każdym rozdziale znajdziemy informacje, opisy umiejętności oraz ćwiczenia, które pomogą nam w radzeniu sobie z emocjami, opanowywaniu negatywnego myślenia, ograniczaniu objawów fizjologicznych, przestrzeganiu zaleceń farmakoterapii, właściwym postępowaniu w życiu codziennym oraz pogodzeniu się z życiem z chorobą.
Warto poświęcić czas i włożyć wysiłek w naukę opisanych tu metod. Dzięki nim dowiemy się więcej o naturze zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, zaczniemy dążyć do równowagi, odkryjemy nowe sposoby zapobiegania nawrotom objawów, uzyskamy więcej korzyści z procesu leczenia oraz osiągniemy wyznaczone cele. (Fragment książki)
Tom, który trzymają Państwo w ręce, jest pokłosiem konferencji zorganizowanej przez Koło Wschodnie Uniwersytetu Jagiellońskiego w dniach 14?18 maja 2006 roku w Krakowie. Konferencja, adresowana do studentów i doktorantów różnych uczelni polskich oraz zagranicznych i zatytułowana Jan Paweł II ? Apostoł Słowian Wschodnich, została zorganizowana, by zachęcić studentów i młodych naukowców z Białorusi, Rosji, a także Ukrainy do zainteresowania się przesłaniem Jana Pawła II skierowanym do narodów słowiańskich, a w szczególności dialogiem Papieża z Kościołem greckokatolickim i Cerkwią prawosławną. Konferencję objął honorowym patronatem Jego Ekscelencja Arcybiskup Stanisław Dziwisz.
Spotkanie zaszczycili swoją obecnością prof. dr hab. Grzegorz Przebinda, zajmujący się profesjonalnie recepcją nauczania Jana Pawła II na Wschodzie, o. Innokentij Pawłow z Moskwy, red. Stefan Wilkanowicz, Jelena Twierdisłowa, wybitna tłumaczka dzieł filozoficznych i poetyckich Karola Wojtyły, oraz Tamara Elżbieta Jakżyna, reżyserka filmu o Papieżu, członkini wielu prestiżowych organizacji filmowych i dziennikarskich Federacji Rosyjskiej. Referaty zaproszonych gości oraz niektórych studentów składają się na niniejszy tom.
Książka jest poświęcona dwóm ważnym i komplementarnym względem siebie zagadnieniom dotyczącym rozwoju europejskiej przestrzeni szkolnictwa wyższego oraz technologii informacyjno-komunikacyjnej. Autorka podejmuje próbę omówienia najczęściej wykorzystywanych form komunikacji elektronicznej w edukacji, takich jak: biblioteki wirtualne, uniwersytety wirtualne, czat, e-forum, wirtualne laboratoria, e-testy, technologia Wiki, telekonferencje i audiokonferencje, weblogi, Web 2.0.
Zastosowanie różnych metod badawczych pozwolą nie tylko na wskazanie możliwości wykorzystania nowych technologii informacyjnych w edukacji, lecz także na scharakteryzowanie działalności wirtualnej organizacji. Analiza zachowań użytkowników wykazała również, że efektywność elektronicznych środków komunikacji można zwiększyć, jeśli występują one w pewnym kompleksie wraz z tradycyjnymi formami komunikowania. Dopiero wówczas elektroniczne narzędzia komunikacji mogą być w pełni wykorzystane w procesie kształtowania europejskiej przestrzeni edukacyjnej.
Prezentowany Czytelnikowi tom poświęcony jest problemom religijnym współczesnej Europy. Nieprzypadkowo uwaga autorów skupiona była na Europie, która zdaje się być laboratorium światowych przemian w tej sferze życia społecznego i indywidualnego. To w Europie właśnie ? najpierw w jej wschodniej, a potem zachodniej części - dokonał się trwały rozłam jednolitego chrześcijańskiego uniwersum. Odtąd przeznaczeniem Europejczyka stała się świadomość współistnienia wielu religijnych prawd, a postępujące w epoce nowożytnej procesy laicyzacji, sekularyzacji i prywatyzacji zaczęły spychać religię na margines życia społecznego.
Studia składające się na niniejszy tom przekonują, iż aktualny stan religii w Europie nie upoważnia do podtrzymania prognoz o procesie wymierania religii. Niepodobna bowiem odmówić dynamiki rozwoju licznym denominacjom chrześcijańskim, nie wyłączając tych, które niedawno wyłoniły się z Kościołów o wielowiekowej tradycji. Także islam, który na początku XX wieku wydawał się tracić impet z racji kurczenia się politycznego znaczenia państw muzułmańskich, w ostatnich dziesięcioleciach doznał nowych impulsów i zyskał nowych wyznawców, którzy wraz z emigrantami z krajów muzułmańskich do dawnych kolonialnych metropolii dość radykalnie zmienili stosunki religijne w zamieszkiwanych dotąd prawie wyłącznie przez chrześcijan obszarach. Warta odnotowania jest również fascynacja wielu Europejczyków myślą religijną Wschodu, także ożywienie w obrębie judaizmu.
We wszystkich zaprezentowanych rozprawach odnaleźć można nie tylko sygnalizowane historyczne uwarunkowania, ale i symptomy przemian w poszczególnych państwach. Analizy te znajdują dopełnienie w próbach zdiagnozowania aktualnej sytuacji i wyłonienia niektórych problemów, z którymi przyjdzie się zmierzyć religioznawcom, antropologom kultury i filozofom religii.
GŁÓWNE WĄTKI MYŚLI WIELKIEGO TEOLOGA
W trzech cennych przyczynkach Joseph Ratzinger zajmuje stanowisko wobec węzłowych punktów wiary chrześcijańskiej. We wszystkich podkreśla żywotny charakter słowa Bożego w Kościele. Odpowiada też na pytania, w jaki sposób prawdę wiary chrześcijańskiej można poznać i głosić, jak dawać jej świadectwo i ją przekazywać. Słowo Boże znajduje się zawsze w centrum teologicznej myśli Ratzingera: zarówno wtedy, gdy zajmuje się poprawną interpretacją Pisma Świętego, jak i wtedy, gdy mówi o właściwym rozumieniu przekazywania wiary (Tradycja), czy też o Nauczycielskim Urzędzie Kościoła, rozważanym w kontekście napięć istniejących między biskupami a papieżem.
Prezentowana problematyka obejmuje zagadnienia związane z funkcjonowaniem człowieka w przyrodzie. Omawiane są źródła i rodzaje oddziaływań egzogennych na organizm ludzki (czynniki fizyczne i meteorologiczne oraz czynniki chemiczne i biologiczne obecne w żywności, glebie, wodzie i powietrzu atmosferycznym środowiska bytowania i środowiska pracy). Zagadnienia związane z endogenną reakcją ustroju na ksenobiotyki obejmują podstawowe omówienie anatomicznych, fizjologicznych i immunologicznych mechanizmów obronnych oraz mechanizmów biotransformacji.
Ukazanie się nowego podręcznika pt. Stomatologia zachowawcza wieku rozwojowego spotka się zapewne z wielkim uznaniem całego środowiska stomatologicznego w Polsce, w tym nauczycieli akademickich i studentów stomatologii, lekarzy przygotowujących się do specjalizacji z pedodoncji oraz praktykujących stomatologów, którzy z natury rzeczy również zajmują się leczeniem stomatologicznym dzieci i młodzieży.
Jestem przekonana, że pozycja ta nie wymaga specjalnej rekomendacji, ponieważ jest przygotowana pod redakcją prof. zw. dr hab. med. Zofii Knychalskiej-Karwan – uznanego autorytetu polskiej stomatologii i chyba najpłodniejszego autora wielu podręczników i monografii poświęconych różnym jej dziedzinom. Jest to kolejne, tj. IX, wydanie opracowania dotyczącego tej problematyki (po VII w 1996 i VIII w 2002 r), uwspółcześnione i poszerzone (obecnie 33 rozdziały), przygotowane przez redaktor naczelną (11 rozdziałów) oraz niektórych dawnych, a także nowych autorów-znawców przedmiotu, głównie doświadczonych klinicystów.
Postęp, jaki stale się dokonuje w medycynie, a także w stomatologii, obserwujemy również w ciągu ostatnich 6 lat (od poprzedniego wydania) w pedodoncji i dotyczy zarówno metod diagnostycznych (nowe techniki obrazowania, aparatura diagnostyczna), jak i leczniczych (nowoczesny sprzęt, instrumentarium, materiały i leki oraz nowe metody terapeutyczne). Znalazł on swoje odbicie w obecnym opracowaniu. Dotyczy to w mniejszym lub większym stopniu wszystkich rozdziałów nowego podręcznika. W niniejszym wydaniu rozdział poświęcony diagnostyce obrazowej w stomatologii dziecięcej został opracowany przez specjalistów radiologii, którzy omówili rodzaje i przydatność w pedodoncji różnych technik obrazowania z najnowszymi włącznie (KT, MR, PET). Rozszerzona też została problematyka dotycząca leków stosowanych w stomatologii dzieci i młodzieży, omówiona w rozdziale poświęconym farmakoterapii, i uwzględniająca farmakokinetykę leków, działania niepożądane i możliwość interakcji. Ponadto zamieszczono nowy rozdział na temat zmian błony śluzowej jamy ustnej w chorobach układu krwiotwórczego u młodocianych.
Wykaz piśmiennictwa załączony do każdego rozdziału świadczy o tym, iż przedstawione treści oparte są na najnowszych pozycjach przedmiotowej literatury krajowej oraz światowej. Obszerna ikonografia wzbogaca i podnosi wartość dydaktyczną podręcznika, a skorowidz rzeczowy ułatwia zapoznanie się z określonym zagadnieniem.
Jestem pewna, że nowy podręcznik stomatologii zachowawczej wieku rozwojowego znajdzie uznanie wśród Czytelników i uzupełni lukę w specjalistycznej literaturze, będąc źródłem wiedzy niezbędnej zarówno młodym adeptom studiów stomatologicznych, jak i doświadczonym lekarzom praktykom, a także będzie pomocny w nauczaniu pedodoncji i szkoleniu specjalistycznym.
Dr hab. med. Jadwiga Stypulkowska, prof. UJ
Książka stanowi autorytatywny przegląd problematyki związanej z oddziaływaniem telewizji na dzieci, sporządzony na podstawie pięćdziesięcioletniego dorobku badawczego z całego świata, w tym tradycji amerykańskiej i wpływów psychologii rozwojowej oraz tradycji europejskiej, a także refleksji socjologiczno-kulturoznawczej. Równie szeroki jest zakres metodologiczny omówionych badań, sięgający od ilościowych metod eksperymentalnych i kwestionariuszowych do jakościowych metod etnograficznych oraz wywiadów.
Unikatowe międzynarodowe ujęcie umożliwiło autorce Dzieci i telewizji zachowanie właściwej równowagi między opisami analiz wpływu telewizji na dzieci w konkretnych kontekstach ich kultury i życia codziennego a wnioskami natury ogólnej, znajdującymi potwierdzenie na całym świecie.
Dafna Lemish jest redaktorem naczelnym ?Journal of Children and Media? oraz wykładowcą na wydziale komunikowania uniwersytetu w Tel Awiwie. Była jedną z autorek pracy Media and the Make-Believe Worlds of Children: When Harry Potter Meets Pokemon in Disneyland i współredagowała zbiór Children and Media in Times of War and Conflict. Badania nad dziećmi i telewizją prowadzi od 25 lat w Stanach Zjednoczonych, Europie i Izraelu, a jej zainteresowania obejmują znaczenie telewizji jako czynnika socjalizacji, wpływ brutalnego przekazu telewizyjnego, funkcjonowanie stereotypów, rozwój kompetencji medialnych, konstruowanie tożsamości płciowej oraz rolę telewizji w życiu dzieci podczas wojny w Iraku.
Judy Dunn z niezwykłą zręcznością pomaga nam w nowy sposób spojrzeć na dzieci, o których zwykle myślimy, że dobrze je znamy ? zwłaszcza nasze własne dzieci. [...] W tej świetnej książce poznajemy dzieci w najwspanialszym okresie ich rozwoju.
profesor Paul L. Harris, Harvard Graduate School of Education
Dzięki przedstawionej tu uważnej obserwacji małych dzieci ? przedszkolaków i uczniów ? ta fantastyczna książka zainteresuje rodziców i będzie inspiracją dla praktyków profesjonalistów.
Kathy Sylva, profesor psychologii rozwojowej, University of Oxford
Judy Dunn, jedna z naszych najbardziej przenikliwych badaczek opisujących świat społeczny dzieci, daje nam możliwość wejrzenia w często niedoceniany przez naukowców i praktyków świat dziecięcej przyjaźni. [...] Zarówno rodzice, jak i profesjonaliści wiele nauczą się dzięki tej przyjemnej w lekturze i dotyczącej aktualnych tematów książce.
Ross D. Parke, dyrektor Centrum Badań nad Rodziną, University of California Riverside
Judy Dunn, światowej sławy autorytet w dziedzinie psychologii rozwoju dzieci, daje nam wspaniale napisaną pracę o przyjaźni małych dzieci. Na podstawie wyników badań prowadzonych po obu stronach Atlantyku rozważa naturę i znaczenie tych związków dla rozwoju i dobrostanu dzieci. W zakończeniu przedstawia praktyczne wnioski wynikające z badań , użyteczne zarówno dla rodziców, jak i dla nauczycieli oraz wszystkich tych, którzy zajmują się dziećmi. Pisze, jak radzić sobie z przyjaźnią na różnych etapach rozwoju, jak pomagać dzieciom, które mają trudności w związkach przyjacielskich, i co robić z ?trudną? przyjaźnią i przemocą w relacjach między dziećmi.
Judy Dunn jest profesorem psychologii rozwojowej w Instytucie Psychiatrii. Jest autorką wielu książek, m.in. The beginnings of social understanding (Blackwell Publisher, 1998), Separate Lives: Why siblings are so different (1992), From one child to two (1995).
Ta książka jest pionierskim przedsięwzięciem. Sageman, łącząc kompetencje politologa i psychiatry, analizuje życiorysy niemal dwustu członków Al-Kaidy i przedstawia bezprecedensowy zarys ideologii, motywacji i działań terrorystów. Doskonała znajomość zagadnień związanych z Al-Kaidą umożliwia autorowi sformułowanie podstawowych zasad walki z globalnym terroryzmem. Sieci terroru to aktualna, oryginalna i bardzo ciekawa książka, obowiązkowa zarówno dla specjalistów, jak i wszystkich czytelników zainteresowanych tą tematyką.
Rohan Gunaratna, autor Inside Al’Qaeda: Global Network of Terror
Autor penetruje zupełnie nowe obszary oraz obala powszechne, ale nieprawdziwe teorie, których wyznawcami są zarówno «eksperci» w dziedzinie terroryzmu, jak i członkowie rządu odpowiedzialni za ochronę antyterrorystyczną. Zgodnie z jedną z tych koncepcji, Al-Kaida jest repliką przestępczej rodziny mafijnej, a taktyka stosowana wobec przestępczości zorganizowanej sprawdza się także w przypadku nowych przeciwników.
Milt Bearden, autor The Black Tulip i współautor The Main Enemy
Dzięki Markowi Sagemanowi lepiej rozumiemy działalność Al-Kaidy, która jest zaledwie jedną, najlepiej znaną częścią globalnego salafickiego dżihadu. Ta znakomita książka ułatwia dogłębną analizę sieci terrorystycznych.
Randall Collins, autor Interaction Ritual Chain
Wspaniała książka (...). Ma wszelkie cechy dobrej polemiki naukowej ? kompetentna, przekorna i bardzo zabawna. Nie mogę się doczekać odpowiedzi Dawkinsa na krytykę Alistera McGratha.
Michael Ruse, Florida State University
Tour de force.
Simon Conway Morris, Cambridge University
Miażdżąca krytyka.
David N. Livingstone, Queen?s University, Belfast
McGrath napisał znakomitą książkę. Trudno sobie wyobrazić, aby można było lepiej pokazać, zinterpretować i skrytykować dzieło Dawkinsa i jego religijne implikacje.
Times Higher Education Supplement
Jest to pierwsza książka poświęcona w całości polemice z poglądami Richarda Dawkinsa, autora kilku popularnonaukowych bestsellerów, jak Samolubny gen i Ślepy zegarmistrz. Dawkins jest chyba najbardziej znanym na świecie ateistą, słynącym z wrogości wobec religii i kontrowersyjnych wypowiedzi na jej temat. Ta doskonale przemyślana książka ujawnia po kolei słabości podstawowych założeń Dawkinsa, dotyczących takich zagadnień, jak konflikt między religią a nauką, teoria działania ?samolubnego genu? w procesie ewolucji czy rola nauki w wyjaśnianiu świata. Co ważne, mówiąc o tych kontrowersyjnych sprawach, autor posługuje się językiem zrozumiałym nawet dla czytelników niemających wiedzy naukowej i religijnej.
Alister McGrath jest profesorem teologii historycznej Uniwersytetu Oksfordzkiego. Jako światowej sławy teolog ze stopniem doktora w dziedzinie biofizyki molekularnej jest osobą wyjątkowo kompetentną w opisywanej przez siebie dziedzinie. Znany z klarowności pisarskiego stylu, potrafi przedstawić trudne sprawy w sposób jasny dla przeciętnego odbiorcy.
Podręcznik prezentujący poszczególne techniki terapii poznawczej. Opisy kolejnych technik zostały przedstawione według stałego schematu (specyficzne problemy odpowiadające danej technice, przykładowy dialog między terapeutą a pacjentem, konkretne przykłady zadań domowych dla pacjenta, wzory tabel, schematów, formularzy, sposoby radzenia sobie z ewentualnymi problemami, jakie może stworzyć "trudny" pacjent, relacje między daną techniką a innymi technikami pracy). Tak opracowane opisy autor podzielił na kilka części, dotyczących: rozdzielania myśli od emocji, związku pomiędzy myślami, emocjami i przekonaniami wynikającymi ze schematów poznawczych, badania zasad jakimi kieruje się pacjent w swoim postępowaniu, systemu wartości pacjenta, samomonitorowania emocji negatywnych, błędów logicznych w myśleniu.
Czy korzystamy z tych samych technik poznawczych w pracy z większością pacjentów - a może nawet ze wszystkimi? Czy mamy wrażenie, że utknęliśmy w miejscu, używając wciąż tych samych wypróbowanych i skutecznych "trików" bez ciekawych alternatyw? ( ) Wielu specjalistów grzęźnie w znajomych wzorcach i schematach, wybierając w pracy klinicznej tę taktykę, która przeważnie się sprawdza. Możemy w ten sposób przeoczyć szeroki repertuar metod, które zapewnią nam elastyczność i otworzą przed pacjentami zupełnie nowe możliwości terapii. (...) Napisałem tę książkę zarówno dla początkujących terapeutów, którzy nie chcą się ograniczać do zbioru kilku technik, jak i dla doświadczonych specjalistów szukających nowych pomysłów na zastosowanie metod i rozszerzenie możliwości terapii proponowanej pacjentom. (Ze wstępu Autora)
Tradycja prawosławna nigdy nie dokonywała jasnego rozróżnienia pomiędzy mistyką i teologią, pomiędzy doświadczeniem osobistym i dogmatem Kościoła. Według niej, celem teologii nie jest abstrakcyjna wiedza o Bogu, lecz przygotowanie człowieka na ostateczne zjednoczenie ze Stwórcą. Zamiast starać się przeniknąć tajemnice wiary za pomocą rozumu, ma ona skłaniać do wewnętrznej przemiany umysłu, aby otworzyć nas na doświadczenia mistyczne. Cała teologia zmierza zatem ku życiu mistycznemu, będącemu niczym innym, jak chrześcijańskim życiem duchowym.
Włodzimierz N. Łosski (1903-1958) był jednym z największych teologów prawosławnych. Jego twórczość głęboko naznaczyła odnowę prawosławnego Wschodu z Zachodem. W tej książce Łosski ukazuje to, co w jego wierze najgłębsze i najcenniejsze: Boga w Trójcy Świętej, człowieka stworzonego na Jego obraz i podobieństwo, dzieło Syna i Ducha Świętego w Kościele oraz ostateczne przeznaczenie człowieka.
Napisany ponad sześćdziesiąt lat temu Esej o teologii mistycznej cieszy się niezwykłą popularnością wśród tych, którzy pragną zgłębić świat duchowości prawosławnej. Książka ta do dziś z zadziwiającą aktualnością wskazuje drogę współczesnej teologii chrześcijańskiej.
Przedstawiony tom esejów niemieckiego filozofa i socjologa Georga Simmla (1858-1918) jest próbą ukazania wszechstronności i nowatorstwa tego myśliciela, który z niezrównanym wyczuciem podejmował zarówno wielki zagadnienia filozoficzne, jak i kwestie codziennego życia.
Nabożeństwa naszej Cerkwi prawosławnej nawet przy jednym spojrzeniu na ich piękno wywołują w pokornych duszach uczucie uwielbienia; lecz nieporównanie większe uczucie uwielbienia zarówno u duchownych, jak i modlących się wiernych może wywołać rozumienie tajemniczej mocy i istoty odprawiania nabożeństw cerkiewnych. U celebrujących bezkrwawą Ofiarę wzmacnia ono święty zachwyt, który jest wynikiem świadomego przeżywania nabożeństw, a zebranych z pokorą wiernych, przenosząc myślami niemal do niebiańskich przybytków anielskich, niepostrzeżenie pobudza do pozostawienia w słodkim zapomnieniu wszystkich trosk ziemskich. Wielu bogobojnych chrześcijan szukało sposobności oświecenia umysłu takim właśnie światłem zrozumienia i – nie znajdując pomocy odpowiadającej ich pragnieniu – zmuszonych było niekiedy czerpać ogólne wiadomości o cerkwi, nabożeństwie i wszystkich związanych z nimi ważnych rzeczach wyłącznie z księgi dawno wydanej, o nazwie Tablice (…)
W Nowych Tablicach arcybiskup Niżnego Nowgorodu Beniamin (1739–1811) proponuje systematyczny i jednocześnie popularny przegląd rytuału prawosławnego w ostatnim etapie jego rozwoju (od czasów Beniamina do dziś Liturgia prawosławna pozostaje niezmienna). Z tego właśnie wynika wartość traktatu oraz fakt, że nie stracił on swego znaczenia i dziś – może z powodzeniem służyć jako przewodnik po przestrzeni sakralnej, utensyliach liturgicznych, gestach i modlitwach chrześcijaństwa wschodniego.
Z Przedmowy G. Minczewa
Książka ta powinna być podstawową lekturą dla drugiego roku studiów w zakresie socjologii i studiów kulturowych [?]. Jest ona syntezą podstawowej literatury i prowadzi przez zawiłe dyskusje, a jednocześnie jest przystępna, wciąga i inspiruje [?]. Ułatwi studentom spojrzenie na świat materialny i zobaczenie go w zupełnie nowym świetle oraz zapoznanie się z najważniejszymi dyskusjami teoretycznymi.
Keith Tester, profesor teorii społecznej, Portsmouth University
? Jakie relacje łączą nas z przedmiotami?
? W jaki sposób rzeczy wpływają na nasze związki z innymi ludźmi?
? W jakich relacjach pozostają ze sobą przedmioty materialne i zjawiska społeczne, takie jak moda, dyskurs społeczny, wzornictwo?
W życiu codziennym pozostajemy w stosunkach z przedmiotami na wiele rozmaitych sposobów: gdy nosimy ubrania, meblujemy mieszkanie, reagujemy na dzwonek telefonu, rozpoznajemy podpis pod obrazem, bierzemy do ręki przycisk do papieru. Nie są to bynajmniej stosunki o wyłącznie funkcjonalnym charakterze, zależą bowiem od tego, w jakich związkach pozostajemy z innymi ludźmi oraz od kultury konkretnego społeczeństwa, w którym żyjemy ? są stosunkami o charakterze społecznym. Ta zajmująca książka czerpie z uznanych ujęć teoretycznych, w tym podejść Simmla, Marksa, McLuhana, Barthesa, Baudrillarda, jak również z wielu prac empirycznych rozmaitych dyscyplin humanistycznych. By zrozumieć cokolwiek z naszego obcowania z przedmiotami, sięga po zawarte w tym dorobku koncepcje, skupiając się na rozmaitych przypadkach: kopcach z kamieni i dżinsach, telewizorach i kolczykach na penis, domach i dziełach sztuki.
Zacznę od stwierdzenia, które od razu się narzuca po lekturze, choć powinno być raczej wnioskiem niż początkiem: uważam, że książka Ewy Bobrowskiej o dyskursie radiomaryjnym jest znakomita. Czytałem ją z ogromnym, rosnącym w miarę lektury, zainteresowaniem, do najwyższej aprobaty skłania bowiem wszystko: oryginalne i świetnie uzasadnione sproblematyzowanie zagadnienia, szerokie horyzonty metodologiczne, ciekawe analizy, uwzględnienie dużego materiału, niezwykle trafnie dobranego, klarowność i precyzja wywodu. A także to, że praca otwiera nowe perspektywy, zmusza do porównań i niejako projektuje nowe dociekania na temat tego typu dyskursu. [...]
Autorka słusznie podkreśla przy różnych okazjach, że przedmiotem jej dociekań jest sam dyskurs, a nie – jego oddziaływanie. Gdyby ono znajdowało się w centrum uwagi, konieczne byłyby badania empiryczne. Pokazuje jednak – i to wydaje mi się szczególnie ważne, a zarazem ciekawe – jak prezentuje się „idealny użytkownik dyskursu”, a więc, w jaki sposób został on pomyślany i jakie warunki powinien spełniać, by odbierać dany tekst zgodnie z zawartymi dyskursywnymi dyrektywami. Przede wszystkim powinien podzielać wizję świata, w której podstawowym wyznacznikiem jest bezwzględnie przestrzegany podział: my–oni, przy czym owi oni pojmowani są zdumiewająco szeroko. Oni są niejako ex definitione wrogami. A w istocie wrogiem jest każdy, kto nie podziela światopoglądu, tkwiącego u podstaw dyskursu radiomaryjnego; katalog wrogów jest niezwykle rozbudowany.
Z recenzji wydawniczej Profesora Michała Głowińskiego
Pierwszy tom podręcznika pediatrii, którego autorami są specjaliści z Instytutu Pediatrii Collegium Medicum UJ, adresowany jest głównie do studentów medycyny.
W sposób wyczerpujący i usystematyzowany przedstawiono w nim zasady badania fizykalnego dziecka w różnych okresach jego rozwoju, a na podstawie aktualnie obowiązujących zaleceń podano zasady żywienia zdrowego i chorego dziecka oraz zasady profilaktyki w pediatrii. Ponadto w kolejnych rozdziałach omówiono semiotykę, a także stany naglące w pediatrii.
Przejrzysty układ podręcznika ułatwia korzystanie z niego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
