Wstęp / 9
Bartłomiej Alberski
Brzmienie brzmieniu nierówne / 13
Radosław Marcinkiewicz
Rock a leksykografia: supergrupa. Z Dream Theater spacer pierwszy / 31
Monika Konert-Panek
Akcent a wizerunek. Foniczne aspekty stylu rockowego / 55
Łucja Iwanczewska
„Między nami dobrze jest”, czyli polski punk i sztuka / 69
Luiza Karaban
Polscy hipisi i ich stosunek do przyrody w paradygmacie romantycznym. Uwagi na marginesie wybranych tekstów piosenek rockowych / 77
Krzysztof Gajda
Piosenka lingwistyczna? Hubert Spięty Dobaczewski (Lao Che) / 89
Tomasz Florczyk
Od staropolskich stylizacji po niby-dziecięcą poezję – o concept albumach i Lao Che z tekstami Huberta Dobaczewskiego / 105
Piotr Łuszczykiewicz
Stary rock a nowa poezja polska / 117
Przemysław Zawrotny
Literackość i etos rockandrollowca w tekstach Piotra Klatta / 139
Beata Rynkiewicz
„Jestem wtedy kiedy krzyczę…”. Postawy emancypacyjne polskich artystek w kulturze punk / 149
Mirosław Aleksander Miernik
Od Gotyku do Dark Independent. O rozwoju subkultury gotyckiej w Polsce po roku 1999 / 165
Krzysztof Stanisław Werner
Działalność fanklubu The Beatles w PRL-owskiej rzeczywistości lat 80. / 175
Julian Strzałkowski
Samotność w tekstach utworów zespołu Dżem z lat 1985–1994 / 185
Paweł Tański
Afekt efektu. O tekstach zespołu Popsysze w języku polskim / 195
Magdalena Budzyńska
Językowy obraz ciała w piosenkach Grzegorza Ciechowskiego / 215
Alicja Gruszka
Koncert zespołu Behemoth jako performans artystyczny / 229
Adam Domalewski
Queer Queen – Bohemian Rhapsody jako utwór coming outowy / 239
Michał Wróblewski
Diabelska poza Glenna Danziga – perspektywa jungowska / 245
Natalia Gryń
Quadrophenia manifestem młodego Brytyjczyka / 255
Paweł Biliński
Rockin’ mock! Parodystyczne komponenty Oto Spinal Tap Roba Reinera / 265
Anna Chomczyk
Joga, lewitacja i rock and roll, czyli jak Daleki Wschód kształtował kontrkulturę w USA / 277
Olaf Pajączkowski
Od kota Lucyfera Sama do buntownika Toma Sawyera – tematy tekstów piosenek rocka progresywnego i gatunków pokrewnych na przykładzie twórczości wybranych zespołów / 289
Tomasz P. Bocheński
Was verliert man | mit dem Augenschlag? Między poezją a kontynuantami hard rocka: przypadek Tilla Lindemanna i zespołu Rammstein / 301
Jacek Kowalski
Doświadczenie bliskości i oddalenia: literacka wizja „rock”-metra w Niebie pod Berlinem Jaroslava Rudiša / 317
Agnieszka Osińska-Szpur
„Wieczność kocha się w wytworach czasu”. Tematy i motywy twórczości Williama Blake’a w tekstach rockowych (na przykładzie Iron Maiden, The Doors, Patti Smith i U2) / 325
Aleksandra Szwagrzyk
Niedorosły rock: rockowe motywy w literaturze dla dzieci i młodzieży / 339
Maciej Kuster
„Kolejna cegła w murze”. Kilka uwag o polskim przekładzie Ściany Pink Floyd / 345
Ewelina Zarembska
Tłumaczenie i adaptacja musicalu rockowego na przykładzie musicalu Rent Jonathana Larsona / 357
Łukasz Głod
Koncert jako rytuał totalitarny. Strategie sceniczne słoweńskiego kolektywu Laibach w latach 1980–2015 / 367
Paweł Jaskulski
Dramaturgia koncertu rockowego. Przypadek Nirvany / 381
Jarosław Kardaś
Czy koncerty U2 to już zjawisko kulturowe? / 391
Małgorzata Litwin
Ziggy Stardust, czyli androgyn w świecie rocka. Koncept kreacji scenicznej Davida Bowiego / 403
Przemysław Piłaciński
The Seer Swans – między kompozycją a improwizacją / 411
Katarzyna Winnicka
Gimme Shelter. Koncert The Rolling Stones w Altamont w 1969 roku / 419
Jakub Kosek
Rockandrollowa biała gorączka – o kreacji artystycznej grupy Motörhead w czterdziestą rocznicę działalności / 429
Michał Kozień
Marnowana szansa polskiej szkoły. O wykorzystaniu rocka na lekcjach języka polskiego / 439
Przestrzenie wiedzy zarezerwowane dotąd dla humanistów są współcześnie coraz odważniej eksplorowane przez przedstawicieli neuronauki. Do śmiałych przedsięwzięć tego typu należy odkrywanie procesów, jakie zachodzą w mózgu człowieka podczas odróżniania dobra od zła.
Monografia ks. dr. Szymona Gołoty, psychologa z Katedry Neuropsychologii Klinicznej Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, podejmuje właśnie to zagadnienie. Autor pokazuje, jak bogata wiedza filozoficzna, biologiczna i psychologiczna na temat procesów oceniania moralnego kształtuje się w dwa odrębne nurty – racjonalistyczny i emotywistyczny. Ponadto podejmuje polemikę z modelem łączącym rozumowanie i emocje na zasadach konfliktu. Wreszcie proponuje własny, oparty na kooperacji, hipotetyczny model relacji pomiędzy procesami rozumowania i emocji w ocenie moralnej.
Książka nie tylko porządkuje wiedzę na temat procesów oceny moralnej, ale także wskazuje nowe możliwości i kierunki dalszych badań. Ostatecznie sugeruje własne rozwiązanie problemu procesów poznania i emocji w ocenie moralnej. Proponuje, by procesy racjonalne i emocjonalne procesy oceny moralnej opisać w ramach kooperacyjnego modelu sądów moralnych.
Przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Zbigniew Nerczuk
Zarysy Pyrrońskie – traktat w trzech księgach będący dziełem sceptyka Sekstusa Empiryka (II/III wiek n.e.), należy do kanonu tekstów filozoficznych, będąc jednym z niewielu zachowanych okruchów wielkiej tradycji krytycznej i sceptycznej, swymi źródłami sięgającej presokratyków, sofistyki i Sokratesa, rozwiniętej przez Pyrrona, a zwieńczonej wielkim dziełem Sekstusa Empiryka. Tradycja ta przez stulecia lekceważona i marginalizowana wskutek założonej przez kulturę europejską dominacji myśli Platona i Arystotelesa, odkryta i rozpowszechniona w XVI wieku, wyznaczyła kierunek rozwoju dalszej myśli filozoficznej, zwracając ją w stronę rozważań dotyczących problemów poznawczych.
Jedyne dotychczas opublikowane w języku polskim tłumaczenie Zarysów sporządzone przez Adama Krokiewicza ukazało się w 1931 roku i mimo jego niewątpliwej wnikliwości, niepowtarzalnego stylu, a także wielkiej roli, jaką odegrało w upowszechnianiu wiedzy o antycznym sceptycyzmie w Polsce, tak jak każdy przekład z biegiem czasu i ono powinno zostać skonfrontowane z nowszą wersją. Prezentując nowe tłumaczenie, jego Autor może mieć tylko nadzieję, że będzie ono stanowiło wartościową alternatywę dla niezwykłego dzieła Adama Krokiewicza.
Książka Józefa Poklewskiego bez wątpienia spełnia wszelkie kryteria pracy naukowej. Jej wysokie walory merytoryczne wynikają z dogłębnej znajomości omawianych zagadnień, bogatego naukowego doświadczenia Autora – profesora historii sztuki. Dzieło przemawia erudycją i znakomitym warsztatem. Ugruntowane źródłową wiedzą fakty, skrupulatnie przedstawiane w toku pełnej polotu narracji, jak też obszerna, rzeczowa charakterystyka i wnikliwa analiza zjawisk czynią z książki Józefa Poklewskiego kompendium wiedzy znacząco wzbogacające stan badań nad życiem artystycznym i kulturalnym Wilna – ważnego komponentu polskiej kultury i sztuki II Rzeczypospolitej.
Do zapoznania się z niniejszą książką zapraszamy wszystkie pielęgniarki, które chcą poszerzyć zakres umiejętności w opiece nad chorym o elementy postępowania terapeutycznego. Dzisiejsze czasy powodują, że od personelu pielęgniarskiego oczekuje się coraz wyższych umiejętności komunikacyjnych i opiekuńczych oraz arsenału działań, które są podejmowane w stosunku do osób pozostających pod ich opieką. Prezentowana publikacja jest także pomyślana jako pomoc dla tych pracowników służby zdrowia, którzy mają na co dzień styczność z chorym z zaburzeniami psychicznymi, a nie przeszli specjalistycznych szkoleń z zakresu opieki psychiatrycznej i chcieliby wspomóc pacjentów na ich drodze do uzyskania zdrowia psychicznego. Książka zawiera ponadto praktyczne wskazówki, jak postępować z pacjentami, by im właściwie pomóc.
Dr hab. n med. Marcin Ziółkowski, prof. UMK
Przekład i opracowanie – Ewa Bińczyk, Jakub Gużyński, Krzysztof Tarkowski
Jakikolwiek ruch społeczny, który pragnie zachować polityczną sprawczość i znaczenie, musi stawić czoła opisanym wyżej możliwościom rozwojowym naszego świata technologicznego. Nasza wyobraźnia społeczna musi wykraczać poza ograniczenia narzucane jej przez kapitalizm. Zamiast zabiegać o takie marginalne ulepszenia, jak wydłużenie średniej długości życia baterii czy poprawa mocy obliczeniowej komputerów, przygotowując się na świat po kapitalizmie, lewica powinna podsycać marzenia rodem z klasycznego science fiction – o dekarbonizacji gospodarki, podróżach kosmicznych czy gospodarce opartej na robotyce. Neoliberalizm, bez względu na to, jak trwały wydaje się dzisiaj, nie musi z konieczności przetrwać w przyszłości. Podobnie jak każdy znany nam wcześniej system społeczny, nie będzie on trwał wiecznie. Naszym zadaniem jest teraz wymyślić, co stanie się w następnej kolejności.
Książka Polacy w dziejach Peru ma tę wielką zaletę, że jest zestawieniem historycznego udziału polskiej społeczności i przedstawieniem nieocenionego wkładu wybitnych polskich emigrantów, którzy osiedlali się w najróżniejszych miastach i regionach Peru, integrując się w pełni z miejscowym społeczeństwem, ofiarując społeczności peruwiańskiej swoje wartości kulturowe, a jednocześnie zachowując wspomnienia i tradycje kraju pochodzenia.
Należy podkreślić, ze wielu obywateli polskich, którzy zadomowili się w Peru, przyczyniło się w znaczący sposób do rozwoju kraju w różnorodnych dziedzinach, takich jak: inżynieria, medycyna, archeologia, edukacja techniczna, nauki przyrodnicze, etnohistoria oraz architektura. Warto też wyróżnić wartościowy wkład archeologów oraz podróżników polskich we współczesnych czasach, którzy rozpowszechnili historię Peru, przyczyniając się do wzrostu turystyki w związku z doniosłymi odkryciami archeologicznymi oraz odkryciami wyjątkowych miejsc przyrodniczych, takich jak np. Cañon Colca. Obecność Polski w Peru pozostaje również uwieczniona poprzez działania społeczne, edukacyjne oraz religijne różnych polskich formacji katolickich w wielu regionach Peru, a w szczególności poprzez wyróżniającą się pracę błogosławionych męczenników franciszkanów Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego.
Alberto Salas Barahona
Ambasador Peru w Polsce
Zapowiedzi możliwych zmian w przepisach regulujących dopuszczalność aborcji w Polsce, w tym przepisów karnych dotyczących przerywania ciąży wbrew przepisom ustawy, wywołały bardzo duże poruszenie w społeczeństwie, w dużej mierze właśnie ze względu na projektowane zmiany w Kodeksie karnym z 1997 r. Z tego powodu zasadne jest bliższe zbadanie i poznanie powiązań między prawem karnym a ochroną zdrowia i życia ciężarnej kobiety oraz dziecka poczętego, w tym także odpowiedzialności karnej lekarzy za błędy medyczne w czasie ciąży i porodu.
Punktem wyjścia do rozważań są konstytucyjne i międzynarodowe standardy ochrony życia oraz ich wpływ na kształt przepisów w Kodeksie karnym. Należy zastanowić się nad prawidłowością i zasadnością obecnie obowiązujących regulacji, a w szczególności określić, czy zapewniają one prawidłową ochronę życia i zdrowia ciężarnej kobiety oraz poczętego dziecka.
Pracownia cysterska w Pelpinie należy do najstarszych i najprężniejszych, ma też swoją uchwytną specyfikę w zakresie dekoracji kaligraficznej. Reprezentuje ją najpełniej Graduał L13 luksusowy kodeks pergaminowy, zawierający teksty i notację muzyczną śpiewów mszalnych Proprium de tempore oraz Proprium de sanctis z dodatkami.
Dzisiejsza rzeczywistość społeczno-gospodarcza, charakteryzująca się wysokim poziomem złożoności oraz wielością różnorodnych zmian, wywołujących stan znaczącej niepewności, tworzy współczesnym organizacjom wyjątkowo trudne warunki do działania i skutecznego konkurowania. Tym samym zarządzanie przedsiębiorstwem stało się dla prowadzących je menedżerów ogromnym wyzwaniem.
Przedsiębiorstwa, chcąc dziś odnieść sukces, muszą przyjąć niełatwą w praktyce postawę organizacji uczącej się i działać zgodnie z jej koncepcyjnymi założeniami. Co więcej, podmioty gospodarcze powinny dążyć do jeszcze wyższej formy rozwoju, jaką jest organizacja inteligentna, która opierając się na zasadach cennej wiedzy, stara się w sposób perfekcyjny rozwijać i wykorzystywać swój potencjał, dzięki czemu jest zdolna do kreowania rozwiązań wyprzedzających swój czas. Jest ona wyrazem dążenia do doskonałości i oczekiwanym zwieńczeniem permanentnego procesu twórczego uczenia się.
Od Redakcji
Książka stanowi wielostronny opis życia osób niewidomych, w tym w szczególności niewidzących od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Autor przybliża specyficzne doświadczenia, możliwości i ograniczenia przedstawicieli tej grupy, a także ogólniejsze kulturowe i społeczne uwarunkowania ich życia.
Celem książki jest odpowiedzenie na następujące pytania: Jak osoby niewidzące od urodzenia uczą się przypisanej im roli „nienormalnych” i „niepełnosprawnych”? Jaki wpływ na życie uczestników badań miał długoletni pobyt w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych? Jak osoby, które nie znają lub nie pamiętają wrażeń wzrokowych, odnajdują się w ramach ogólnie pojętej kultury wizualnej? W jakim stopniu i jakimi sposobami dostosowują się do norm i nakazów dotyczących dziedziny wyglądu? Jak radzą sobie z praktycznymi ograniczeniami, które wynikają bezpośrednio z braku zmysłu wzroku?
Podstawą prezentowanych rozważań są badania etnograficzne wśród osób niewidomych prowadzone w latach 2011?2017. Ich zasadniczymi uczestnikami były 22 osoby niewidzące w wieku 18?42 lat. W tym okresie autor nawiązał również liczne kontakty z innymi osobami niewidomymi, ociemniałymi i niedowidzącymi, ich znajomi i członkami rodzin, a także pracownikami instytucji i organizacji działających na rzecz tej grupy.
Badania stanowią również próbę realizacji i weryfikacji założeń etnografii opartej na współpracy (collaborative ethnography). Jednym z wyrazów pogłębionej współpracy z uczestnikami badań są ich komentarze dotyczące poszczególnych rozdziałów książki, które zostały zamieszczone na końcu każdej części.
Książka ta jest poświęcona analizie filozofii politycznej Johna Deweya osadzonej w kontekście kryzysu liberalizmu po pierwszej wojnie światowej. Jedną z dróg wyjścia z impasu, w jakim znalazła się myśl liberalna, był radykalny liberalizm reprezentowany przez takich intelektualistów, jak John Dewey, Bertrand Russell, Karl Polanyi i Karl Mannheim. Wymienieni myśliciele upatrywali szans na odrodzenie liberalizmu w odrzuceniu koncepcji wolnorynkowych i dialogu z myślą socjalistyczną. W pracy przedstawiono zręby ideologii radykalnego liberalizmu oraz stosunek lewicowych liberałów do innych ideologii, w szczególności zaś do liberalizmu ekonomicznego i rewolucyjnego marksizmu. Osobny rozdział pracy poświęcony jest refleksji Johna Deweya na temat demokracji, która należy do najoryginalniejszych osiągnięć amerykańskiego filozofa. Przedstawiona interpretacja uwypukla związki myśli Johna Deweya z radykalizmem Nowej Lewicy oraz twórczością takich teoretyków, jak C. W. Mills Axell Honneth czy James Bohman. Drugim ważnym obszarem podejmowanych w pracy rozważań jest rekonstrukcja Deweyowskiej koncepcji myślenia jako rozwiązywania problemów. Pragmatyzm utrzymuje, że możliwe jest znalezienie mniej lub bardziej obiektywnych odpowiedzi na pytanie, co należy robić w danej problematycznej sytuacji. „Pragmatyczne oświecenie”, by posłużyć się terminem Hilarego Putnama, wyrzeka się oświeceniowego uniwersalizmu, ale nie rezygnuje całkowicie z roszczeń do obiektywności w dziedzinie rozstrzygnięć moralnych i politycznych.
Publikacja prezentuje trzysta okładek wydawniczych książek ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu, wydanych w latach Młodej Polski oraz epoce międzywojennej. Z tego stosunkowo bogatego wydawniczo okresu zostały wybrane okładki zawierające kompozycje i części barwne , oprawy odznaczające się walorami estetycznymi. Zadbali o nie projektanci, którymi byli artyści tej klasy, co Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Tadeusz Gronowski, Stefan Norblin, Edward Okuń, Ferdynand Ruszczyc, Tymon Niesiołowski, Władysław Strzemiński. Znaczące miejsce w kolekcji zajmują okładki graficzne, głównie drzeworytowe. Znajdują się w niej także okładki litograficzne oraz odbite z klocka linorytowego. Dominują okładki miękkie, wykonane z kartonu, tektury, pergaminu. Kilkanaście z nich pokrytych jest płótnem. Zaprezentowane w niniejszym tomie oprawy dokumentują osiągnięcia polskiej kultury w zakresie sztuki wizualnej Młodej Polski, jednej z najciekawszych epok w dziejach polskiej kultury, oraz z lat międzywojnia mającego duże znaczenie dla rozwijającego się designu i projektowania graficznego. Te trzy setki okładek – osłaniających przede wszystkim tomiki poetyckie, znacznie rzadziej utwory prozatorskie oraz publikacje z innych dziedzin piśmiennictwa, takich jak: historia, filozofia, sztuka, publicystyka – stanowią jeden z najciekawszych zespołów zabytkowej książki w księgozbiorze Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.
Bóg i człowiek oraz relacja zachodząca między nimi to główne pola zainteresowań brytyjskiego myśliciela oświeceniowego George’a Berkeleya (1685-1753). Niniejsza monografia podejmuje próbę analizy rozważań filozofa w tym względzie w perspektywie problemów rozpatrywanych na gruncie filozofii moralnej i społecznej. W ten sposób sięga ona poza obszar znanych polskiemu czytelnikowi analiz metafizyczno-epistemologicznych autora Traktatu o zasadach poznania ludzkiego (1710). Rekonstrukcja i analiza myśli moralnej i społecznej Berkeleya uwzględnia trzy okresy jego pisarstwa, tj. brytyjski, amerykański i irlandzki, i jest dokonywana przez pryzmat zjawiska patriotyzmu brytyjskiego i irlandzkiego w XVIII wieku.
PODZIĘKOWANIA / 9
WSTĘP / 11
ROZDZIAŁ I. KONSTRUOWANIE DZIECIŃSTWA / 29
O antropologii i o dzieciństwie / 29
Symulowanie dzieciństwa / 57
Świadectwa dzieciństwa / 72
Maskowanie dzieciństwa / 87
ROZDZIAŁ II. CIAŁO DZIECIŃSTWA / 117
Ciało dzieciństwa w sieciach relacji / 117
Ciało dzieciństwa w oku kamery / 134
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę fikcji / 150
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę dokumentu / 184
Ciało dzieciństwa w perspektywie „realizmu bezpośredniego” / 199
ROZDZIAŁ III. LITERACKIE TEMATY CIELESNE
W PERSPEKTYWIE BIOPOLITYKI / 207
Biopolityka oraz literatura dla dzieci i młodzieży / 207
Między treningiem a zabawą / 231
Między wykluczeniem a akceptacją niepełnosprawnego ciała / 254
Społeczna produkcja obrazów odmienności / 283
ZAKOŃCZENIE / 293
SUMMARY / 299
NOTA BIBLIOGRAFICZNA / 303
SPIS RYCIN / 305
BIBLIOGRAFIA / 307
INDEKS OSOBOWY / 323
Pojawienie się adhortacji papieża Franciszka Gaudete et exsultate na temat świętości w życiu chrześcijanina stało się dla wielu osób punktem wyjścia do refleksji na temat samego określenia, które w kulturze współczesnej wydaje się nieco „staroświeckie” jak ze słownika naszych dziadków albo po prostu nie istnieje w pewnych kręgach.
Mówiąc językiem naszych czasów, świętość posiada swoiste „obciążenie kulturowe”, a więc przykrywa je otoczka uprzedzeń i uproszczeń, które rozmyły to pojęcie. A jednak do dziś dążenie do świętości jest podstawowym programem formacji proponowanej w Kościele i przez Kościół oraz „mianownikiem”, który opisuje godność ucznia Chrystusa w różnorodności sposobów jego realizacji (poszczególne powołania stanowić mogą wówczas „liczebnik”, by pozostać przy języku matematyki). Niemniej jednak, w pamięci zbiorowej „świętość” stała się synonimem nie tyle zwyczajnej kondycji chrześcijanina, „wysokiej miary codziennego życia” (by przywołać słynną definicję świętości Jana Pawła II), ile nadzwyczajnych darów, osiąganych przez niektórych, jedynie tych kanonizowanych. Świętość staje się tym, do czego trudno dotrzeć: wzniosłym ideałem etycznym, dostępnym tylko niektórym, a więc mówiąc współczesnym językiem swoistym produktem limitowanym, który wzbudza zainteresowanie, ale generalnie z zasady pozostaje dla nielicznych.
Tymczasem wbrew dylematowi ukrytemu w tytułowym pytaniu książki nie chodzi o wybieranie na zasadzie „albo” – „albo”, lecz wybór obu elementów: łaski i wysiłku. Świętość jest „skutkiem” udzielenia łaski, jej bezwarunkowym przyjęciem i dalszym postępowaniem w wolności, a więc z „wysiłkiem”, pracą czy ascezą. Ludzkie staranie nie jest „przyczyną” łaski, ale jej owocem, który dokonuje przemiany człowieka, nie tylko zewnętrznej, lecz także wewnętrznej (co określa się mianem „usprawiedliwienia”). Nie chodzi o bierne przyjmowanie łaski, która ma zastąpić naturę w jej działaniu, ale doprowadzić do „przedziwnej wymiany” (admirabile commercium), między tym, co ludzkie, a tym, co boskie – na wzór tajemnicy Wcielenia, która zawsze pozostaje paradygmatem dla zrozumienia czegokolwiek sensownego w egzystencji chrześcijańskiej.
Ukazywanie świętości przez pryzmat relacji ma swoje ważne konsekwencje dla teologicznego dyskursu. Pokazuje bowiem, że uczniowie Jezusa nie są wyizolowanym indywiduum, ale tworzą, tkają całość, pozostając w relacji do Boga, innych oraz siebie. Przyjęcie do Kościoła to nie zapisanie się do organizacji, ale wejście w nowy porządek relacji (pojęcie instytucjonalności wymaga zapewne szerszej refleksji). Relacyjność i wspólnotowość zachęca do zrozumienia odpowiedzialności za innych, zaangażowania na ich rzecz, która pcha ku misji. Świętość to zaangażowanie, to jego nowe imię. W ten sposób zyskuje na wyrazistości obraz Kościoła, który ciągle wychodzi ku nowym wyzwaniom, na peryferie współczesnego świata, aby pokazywać, że nie jest „dla-siebie”.
Książka, którą przekazujemy czytelnikowi, jest owocem międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w dniu 26 października 2018 roku na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu, podczas której zastanawiano się nad teologicznymi konotacjami terminu „świętość”, jak również powszechnym powołaniem do świętości oraz wypływającymi z tego konsekwencjami na wielu odcinkach życia.
Fragm. ze Słowa wstępnego
Powołanie cyklu monografii poświęconych szeroko rozumianej kulturze, sztuce oraz edukacji artystycznej jest odpowiedzią na potrzebę stworzenia forum wymiany poglądów i opinii. Jego głównym celem jest zebranie i upowszechnienie w postaci artykułów współczesnych koncepcji, analiz, wyników badań,metod pracy utrwalających dorobek środowiska naukowo-artystycznego, a także ukazanie ogółowi społeczeństwa znaczenia edukacji artystycznej.
Tematem przewodnim pierwszego tomu jest kultura wizualna. Monografia pokazuje różne konteksty obrazowania we współczesnej kulturze. Jednym z nich jest kultura wizualna postrzegana w perspektywie sztuki,związana z dziedziną sztuk pięknych, odbieranych przez zmysł wzroku i koncentrująca się na zjawiskach odnoszonych do nowych technologii i specyfiki ponowoczesnej widzialności. Z kolei kultura wizualna postrzegana w perspektywie edukacyjnej związana jest z analizą środowiska wizualnego człowieka wraz z całym obszarem cyberprzestrzeni, nowych technologii i sztuki pod kątem inicjowania procesu alfabetyzacji wizualnej.
Oto Testosteron Rex: znajoma, wiarygodna, rozpowszechniona i wpływowa historia płci i społeczeństwa. Splatająca twierdzenia na temat ewolucji, mózgów, hormonów i zachowania, prezentująca zgrabne i przekonujące wyjaśnienie trwałości naszego społeczeństwa i pozornie zawiłych niewrówności płciowych.
Testosteron Rex może się okazać niepokonany. Jakkolwiek nie dyskutowalibyśmy na ważny temat nierówności płciowych i tego, jak im przeciwdziałać, w pokoju jest ogromny słoń z jądrami.
Co z naszymi ewolucyjnymi różnicami, rozbieżnościami między mózgiem męskim a mózgiem kobiecym?
Co z całym męskim testosteronem?
Przygotowywanie ksiąg pamiątkowych to piękna uniwersytecka tradycja upamiętniająca dokonania konkretnej osoby, ale przede wszystkim pozwalająca wyrazić wdzięczność Jubilatce/Jubilatowi za jego obecność w świecie nauki. […] Przedstawione do recenzji teksty są interesujące, wartościowe merytorycznie, napisane przez wybitnych specjalistów z zakresu bibliologii, informatologii i biblioterapii praktycznie ze wszystkich ośrodków naukowych w Polsce, w których zagadnienia mieszczące się w obrębie szeroko rozumianej kultury książki i informacji są przedmiotem naukowej refleksji.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Tałuć
Przekład i opracowanie naukowe – Janusz Grygieńć, Tomasz S. Markiewka
Wydaje się, że demokracja oddaje władzę masom bez względu na jakość podejmowanych przez nie decyzji politycznych. Troska o tę jakość zwraca nas w stronę antydemokratyczną, w kierunku rządów ludzi, którzy są najmądrzejsi. Częściowo z tego powodu autorzy traktatów filozoficznych poświęconych wartości demokracji tak często starają się wyjaśnić, czemu powinniśmy demokratyzować politykę, nawet jeśli nie będzie prowadziło to do podejmowania dobrych decyzji. Uważam takie wytłumaczenia za nieprzekonujące i postaram się dostarczyć mocniejszych argumentów za demokracją. Moim celem jest wykazanie, że troska o jakość decyzji politycznych, odpowiednio ograniczona przez inne zasady, przemawia na korzyść demokratycznych reguł gry.
Fragment rozdziału I
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
