Publikacja prezentuje trzysta okładek wydawniczych książek ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu, wydanych w latach Młodej Polski oraz epoce międzywojennej. Z tego stosunkowo bogatego wydawniczo okresu zostały wybrane okładki zawierające kompozycje i części barwne , oprawy odznaczające się walorami estetycznymi. Zadbali o nie projektanci, którymi byli artyści tej klasy, co Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Tadeusz Gronowski, Stefan Norblin, Edward Okuń, Ferdynand Ruszczyc, Tymon Niesiołowski, Władysław Strzemiński. Znaczące miejsce w kolekcji zajmują okładki graficzne, głównie drzeworytowe. Znajdują się w niej także okładki litograficzne oraz odbite z klocka linorytowego. Dominują okładki miękkie, wykonane z kartonu, tektury, pergaminu. Kilkanaście z nich pokrytych jest płótnem. Zaprezentowane w niniejszym tomie oprawy dokumentują osiągnięcia polskiej kultury w zakresie sztuki wizualnej Młodej Polski, jednej z najciekawszych epok w dziejach polskiej kultury, oraz z lat międzywojnia mającego duże znaczenie dla rozwijającego się designu i projektowania graficznego. Te trzy setki okładek – osłaniających przede wszystkim tomiki poetyckie, znacznie rzadziej utwory prozatorskie oraz publikacje z innych dziedzin piśmiennictwa, takich jak: historia, filozofia, sztuka, publicystyka – stanowią jeden z najciekawszych zespołów zabytkowej książki w księgozbiorze Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.
Bóg i człowiek oraz relacja zachodząca między nimi to główne pola zainteresowań brytyjskiego myśliciela oświeceniowego George’a Berkeleya (1685-1753). Niniejsza monografia podejmuje próbę analizy rozważań filozofa w tym względzie w perspektywie problemów rozpatrywanych na gruncie filozofii moralnej i społecznej. W ten sposób sięga ona poza obszar znanych polskiemu czytelnikowi analiz metafizyczno-epistemologicznych autora Traktatu o zasadach poznania ludzkiego (1710). Rekonstrukcja i analiza myśli moralnej i społecznej Berkeleya uwzględnia trzy okresy jego pisarstwa, tj. brytyjski, amerykański i irlandzki, i jest dokonywana przez pryzmat zjawiska patriotyzmu brytyjskiego i irlandzkiego w XVIII wieku.
PODZIĘKOWANIA / 9
WSTĘP / 11
ROZDZIAŁ I. KONSTRUOWANIE DZIECIŃSTWA / 29
O antropologii i o dzieciństwie / 29
Symulowanie dzieciństwa / 57
Świadectwa dzieciństwa / 72
Maskowanie dzieciństwa / 87
ROZDZIAŁ II. CIAŁO DZIECIŃSTWA / 117
Ciało dzieciństwa w sieciach relacji / 117
Ciało dzieciństwa w oku kamery / 134
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę fikcji / 150
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę dokumentu / 184
Ciało dzieciństwa w perspektywie „realizmu bezpośredniego” / 199
ROZDZIAŁ III. LITERACKIE TEMATY CIELESNE
W PERSPEKTYWIE BIOPOLITYKI / 207
Biopolityka oraz literatura dla dzieci i młodzieży / 207
Między treningiem a zabawą / 231
Między wykluczeniem a akceptacją niepełnosprawnego ciała / 254
Społeczna produkcja obrazów odmienności / 283
ZAKOŃCZENIE / 293
SUMMARY / 299
NOTA BIBLIOGRAFICZNA / 303
SPIS RYCIN / 305
BIBLIOGRAFIA / 307
INDEKS OSOBOWY / 323
Pojawienie się adhortacji papieża Franciszka Gaudete et exsultate na temat świętości w życiu chrześcijanina stało się dla wielu osób punktem wyjścia do refleksji na temat samego określenia, które w kulturze współczesnej wydaje się nieco „staroświeckie” jak ze słownika naszych dziadków albo po prostu nie istnieje w pewnych kręgach.
Mówiąc językiem naszych czasów, świętość posiada swoiste „obciążenie kulturowe”, a więc przykrywa je otoczka uprzedzeń i uproszczeń, które rozmyły to pojęcie. A jednak do dziś dążenie do świętości jest podstawowym programem formacji proponowanej w Kościele i przez Kościół oraz „mianownikiem”, który opisuje godność ucznia Chrystusa w różnorodności sposobów jego realizacji (poszczególne powołania stanowić mogą wówczas „liczebnik”, by pozostać przy języku matematyki). Niemniej jednak, w pamięci zbiorowej „świętość” stała się synonimem nie tyle zwyczajnej kondycji chrześcijanina, „wysokiej miary codziennego życia” (by przywołać słynną definicję świętości Jana Pawła II), ile nadzwyczajnych darów, osiąganych przez niektórych, jedynie tych kanonizowanych. Świętość staje się tym, do czego trudno dotrzeć: wzniosłym ideałem etycznym, dostępnym tylko niektórym, a więc mówiąc współczesnym językiem swoistym produktem limitowanym, który wzbudza zainteresowanie, ale generalnie z zasady pozostaje dla nielicznych.
Tymczasem wbrew dylematowi ukrytemu w tytułowym pytaniu książki nie chodzi o wybieranie na zasadzie „albo” – „albo”, lecz wybór obu elementów: łaski i wysiłku. Świętość jest „skutkiem” udzielenia łaski, jej bezwarunkowym przyjęciem i dalszym postępowaniem w wolności, a więc z „wysiłkiem”, pracą czy ascezą. Ludzkie staranie nie jest „przyczyną” łaski, ale jej owocem, który dokonuje przemiany człowieka, nie tylko zewnętrznej, lecz także wewnętrznej (co określa się mianem „usprawiedliwienia”). Nie chodzi o bierne przyjmowanie łaski, która ma zastąpić naturę w jej działaniu, ale doprowadzić do „przedziwnej wymiany” (admirabile commercium), między tym, co ludzkie, a tym, co boskie – na wzór tajemnicy Wcielenia, która zawsze pozostaje paradygmatem dla zrozumienia czegokolwiek sensownego w egzystencji chrześcijańskiej.
Ukazywanie świętości przez pryzmat relacji ma swoje ważne konsekwencje dla teologicznego dyskursu. Pokazuje bowiem, że uczniowie Jezusa nie są wyizolowanym indywiduum, ale tworzą, tkają całość, pozostając w relacji do Boga, innych oraz siebie. Przyjęcie do Kościoła to nie zapisanie się do organizacji, ale wejście w nowy porządek relacji (pojęcie instytucjonalności wymaga zapewne szerszej refleksji). Relacyjność i wspólnotowość zachęca do zrozumienia odpowiedzialności za innych, zaangażowania na ich rzecz, która pcha ku misji. Świętość to zaangażowanie, to jego nowe imię. W ten sposób zyskuje na wyrazistości obraz Kościoła, który ciągle wychodzi ku nowym wyzwaniom, na peryferie współczesnego świata, aby pokazywać, że nie jest „dla-siebie”.
Książka, którą przekazujemy czytelnikowi, jest owocem międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w dniu 26 października 2018 roku na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu, podczas której zastanawiano się nad teologicznymi konotacjami terminu „świętość”, jak również powszechnym powołaniem do świętości oraz wypływającymi z tego konsekwencjami na wielu odcinkach życia.
Fragm. ze Słowa wstępnego
Powołanie cyklu monografii poświęconych szeroko rozumianej kulturze, sztuce oraz edukacji artystycznej jest odpowiedzią na potrzebę stworzenia forum wymiany poglądów i opinii. Jego głównym celem jest zebranie i upowszechnienie w postaci artykułów współczesnych koncepcji, analiz, wyników badań,metod pracy utrwalających dorobek środowiska naukowo-artystycznego, a także ukazanie ogółowi społeczeństwa znaczenia edukacji artystycznej.
Tematem przewodnim pierwszego tomu jest kultura wizualna. Monografia pokazuje różne konteksty obrazowania we współczesnej kulturze. Jednym z nich jest kultura wizualna postrzegana w perspektywie sztuki,związana z dziedziną sztuk pięknych, odbieranych przez zmysł wzroku i koncentrująca się na zjawiskach odnoszonych do nowych technologii i specyfiki ponowoczesnej widzialności. Z kolei kultura wizualna postrzegana w perspektywie edukacyjnej związana jest z analizą środowiska wizualnego człowieka wraz z całym obszarem cyberprzestrzeni, nowych technologii i sztuki pod kątem inicjowania procesu alfabetyzacji wizualnej.
Oto Testosteron Rex: znajoma, wiarygodna, rozpowszechniona i wpływowa historia płci i społeczeństwa. Splatająca twierdzenia na temat ewolucji, mózgów, hormonów i zachowania, prezentująca zgrabne i przekonujące wyjaśnienie trwałości naszego społeczeństwa i pozornie zawiłych niewrówności płciowych.
Testosteron Rex może się okazać niepokonany. Jakkolwiek nie dyskutowalibyśmy na ważny temat nierówności płciowych i tego, jak im przeciwdziałać, w pokoju jest ogromny słoń z jądrami.
Co z naszymi ewolucyjnymi różnicami, rozbieżnościami między mózgiem męskim a mózgiem kobiecym?
Co z całym męskim testosteronem?
Przygotowywanie ksiąg pamiątkowych to piękna uniwersytecka tradycja upamiętniająca dokonania konkretnej osoby, ale przede wszystkim pozwalająca wyrazić wdzięczność Jubilatce/Jubilatowi za jego obecność w świecie nauki. […] Przedstawione do recenzji teksty są interesujące, wartościowe merytorycznie, napisane przez wybitnych specjalistów z zakresu bibliologii, informatologii i biblioterapii praktycznie ze wszystkich ośrodków naukowych w Polsce, w których zagadnienia mieszczące się w obrębie szeroko rozumianej kultury książki i informacji są przedmiotem naukowej refleksji.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Tałuć
Przekład i opracowanie naukowe – Janusz Grygieńć, Tomasz S. Markiewka
Wydaje się, że demokracja oddaje władzę masom bez względu na jakość podejmowanych przez nie decyzji politycznych. Troska o tę jakość zwraca nas w stronę antydemokratyczną, w kierunku rządów ludzi, którzy są najmądrzejsi. Częściowo z tego powodu autorzy traktatów filozoficznych poświęconych wartości demokracji tak często starają się wyjaśnić, czemu powinniśmy demokratyzować politykę, nawet jeśli nie będzie prowadziło to do podejmowania dobrych decyzji. Uważam takie wytłumaczenia za nieprzekonujące i postaram się dostarczyć mocniejszych argumentów za demokracją. Moim celem jest wykazanie, że troska o jakość decyzji politycznych, odpowiednio ograniczona przez inne zasady, przemawia na korzyść demokratycznych reguł gry.
Fragment rozdziału I
Kariera zawodnicza toruńskiej „legendy” żużla, jak zwykło się mówić o Wojciechu Żabiałowiczu, trwała niespełna piętnaście lat. Biorąc pod uwagę współczesne standardy obowiązujące w tym sporcie, nie jest to okres nazbyt długi, ale zważywszy na sukcesy i osiągnięcia, jakie Wojciech Żabiałowicz ma na swoim koncie, inni przedstawiciele tej ekstremalnej dyscypliny sportu mogą o nich tylko pomarzyć. Dziś zarabia się wprawdzie znacznie większe pieniądze, ale uprawia zazwyczaj rzemiosło i traktuje ściganie na owalnym krótkim torze jak biznes. Wojciech Żabiałowicz zaś, obok Andrzeja Huszczy, Romana Jankowskiego czy Marka Kępy, był jednym z ostatnich prawdziwie sportowych matadorów żużlowego toru. Warto podkreślić, że uprawiał tę dyscyplinę w okresie najtrudniejszym, gdy brakowało sprzętu, pieniędzy, częstych kontaktów z czołówką światową, a mimo to pasja poparta talentem i determinacją pozwoliły mu na osiągnięcie wszystkich najbardziej zaszczytnych laurów w polskim żużlu (indywidualne i drużynowe mistrzostwo Polski, trofeum Złotego Kasku) oraz na udane próby ścigania się z najlepszymi zawodnikami na świecie w mistrzostwach świata indywidualnych oraz parowych. Był jednym z tych, którzy tworzyli grunt pod dzisiejsze sukcesy polskiego speedwaya.
Krzysztof Obremski
Wprowadzenie / 9
Ks. Michał Walukiewicz
Kościół ewangelicki i jego konstytutywne wartości / 17
Ks. Jan Perszon
Kościół katolicki i jego konstytutywne wartości / 41
Janusz Małłek
Toruńska „rozmowa braterska” 1645 roku: od nadziei do iluzji / 59
Piotr Birecki
Rola portretów Marcina Lutra i Filipa Melanchtona w Prusach / 75
Anna Mikołajewska
Spór jako droga duchowej i politycznej emancypacji ludu w twórczości Christopha Hartnocha / 95
Jerzy Sojka
Luter jako arcyheretyk i rewolucjonista – powrót XVI-wiecznej antyreformacyjnej polemiki w polskiej debacie w roku jubileuszu 500 lat reformacji / 311
Ireneusz Szczukowski
Marcin Luter i reformacja w polskim dyskursie prawicowym / 135
Sylwia Kołos
„Godny najgłębszego i miłosiernego pożałowania” rozpustnik i rewolucjonista. O filmie „Luter i rewolucja protestancka” Grzegorza Brauna / 159
Dariusz Bruncz
Literatura zagraniczna i debaty jubileuszu 500-lecia reformacji / 175
Krzysztof Obremski
Relatywizm sprzecznych ocen ekumenizmu: Ecône versus Rzym / 195
Notki biograficzne o autorach / 211
W ostatniej dekadzie PRL z Polski wyjechało na stałe ok. 1,3 mln Polek i Polaków. Wśród migrujących byli azylanci stanu wojennego, uchodźcy solidarnościowi, migranci zawodowi o bardzo różnych stopniach wykształcenia i kwalifikacji. Książka opisuje perypetie, jakie napotykali, usiłując wyjechać z PRL i osiedlić się za granicą. Relacjonuje trudne doświadczenia związane z pierwszymi miesiącami i latami pobytu w obcym kraju oraz ze zdobywaniem pozycji zawodowej i stabilności materialnej. Czytelnik towarzyszy bohaterom od lat 80. do współczesności. Publikacja jest uzupełnieniem dotychczasowych badań nad emigracją ostatniej dekady PRL. Analizuje wpływ wydarzeń historycznych, takich jak upadek żelaznej kurtyny czy akcesja Polski do UE, na biografie i tożsamości emigrantów. Autorka poszukuje odpowiedzi na pytania dotyczące strategii integracyjnych polskich imigrantów i ich poczucia przynależności do kultury polskiej i obcej. Główne źródło stanowią ustne relacje emigrantów, zebrane metodą wywiadu biograficznego i pogłębionego. Książka jest próbą zastosowania podejścia interdyscyplinarnego, ponieważ łączy antropologiczne badania terenowe i pytania badawcze z elementami warsztatu historyka – krytyczną analizą źródeł zastanych.
Co się dzieje, kiedy zbiorowość próbuje zrozumieć, czym jest nowa technologia i jak może nas zmienić? Rozważmy to pytanie w odniesieniu do poszukiwań gazu łupkowego w Polsce. Jakiego rodzaju wiedza jest nam potrzebna, żeby podjąć decyzję: co zrobić z gazem łupkowym? Co dzieje się ze wspólnotą polityczną, która próbuje odpowiedzieć na te pytania? Badając te zagadnienia, autorka śledzi działania podejmowane w latach 2010–2014 w związku z poszukiwaniem gazu łupkowego w Polsce: wysiłek na rzecz budowania wiedzy o zasobie i możliwościach jego wydobycia oraz o potencjalnym oddziaływaniu prac na ludzi i przyrodę.
W tym celu książka ta wykorzystuje dorobek badań nad nauką i technologią – w tym teorii aktora-sieci – które koncentrują uwagę na momencie niepewności, czyli ekscytującym czasie powstania nowych połączeń między aktorami. Dzięki refleksji nad społecznym zarządzaniem ryzykiem, rozważą możliwości włączania szerszych grup w proces zarządzania technologią. Zestawiając ze sobą dynamikę tworzenia faktów przez instytucje państwowe, samorządy oraz społeczności lokalne, pokazuje, w jaki sposób to, co uznajemy za niezbędną wiedzę, zmienia się w zależności od warunków działania, tożsamości i interesów poszczególnych aktorów. Dlatego autorka równocześnie bada lokalne procesy budowania faktów o gazie łupkowym oraz ewolucję tożsamości i interesów zaangażowanych aktorów. Celem rozważań jest zatem pomoc w zrozumieniu dylematów współwytwarzania wiedzy o oddziaływaniu technologii, które wymagają zmiany myślenia o roli obywateli, urzędników i ekspertów.
Rozważając przypadek gazu łupkowego, autorka kieruje się ku szerszym pytaniom. Kto, w jakim momencie i w jaki sposób powinien móc zabrać głos w dyskusji o rozwijaniu możliwych opcji technologicznych o tym, co jest możliwe i właściwe? W jaki sposób instytucje państwowe mogą korzystać z zaangażowania obywateli w dyskusjach o kształcie technologii? Wreszcie, jak kształtować relacje między ekspertami z akademii, przemysłu i instytucji publicznych a obywatelami, którzy chcą mieć wpływ na wspólną przyszłość?
Opracowanie podejmuje problematykę społecznego wytwarzania przestrzeni stref podmiejskich w Polsce w kontekście procesów urbanizacji i modernizacji systemu osadniczego. Strefy podmiejskie podlegające najbardziej dynamicznym przemianom na tle miast i tradycyjnych wsi są tu rozpatrywane jako niezależna struktura społeczno-przestrzenna. Natomiast przestrzeń ujęto głównie jako konstrukt społeczny, będący odzwierciedleniem procesu rozwoju społeczno-gospodarczego i jednocześnie sposobu myślenia o świecie. Przyjęcie takiej perspektywy badawczej umożliwia znalezienie odpowiedzi na pytanie, na ile uniwersalny jest kierunek społecznych przeobrażeń stref podmiejskich w Polsce. Stanowi także cenny punkt odniesienia dla interpretowania obecnej struktury przestrzennej samej strefy i wnioskowania o dalszych kierunkach jej przekształceń.
Die Baugeschichte der Friedenskirche Jauer im Spiegel des bautechnischen Befundes sowie der schriftlichen und bildlichen Quellen. Ein Beitrag zur Entwicklung einer arteigenen Methode der bauhistorischen Erforschung von Fachwerkbauten.
Band 1: Text.
Band 2: Abbildungen
W ostatnich latach nastąpił wzrost zainteresowań badaczy problematyką oceny funkcjonowania pacjentów z wysiłkowym nietrzymaniem moczu w kontekście wielowymiarowej rehabilitacji, odnoszącej się zarówno do objawów fizykalnych, jak i sfery psychologicznej, emocjonalnej i społecznej. Jednak każde nowe badanie stwarza nie tylko szansę poznania jakiegoś odcinka rzeczywistości, ale także możliwość wdrażania uzyskanych wyników do praktyki, niosąc rzeczywistą pomoc osobom z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Stąd już samo zajęcie się przez Autorkę tak ważnym problemem społecznym zasługuje na uznanie. Lektura monografii dowodzi, że badaczka zdaje sobie sprawę, iż interdyscyplinarne podejście do profilaktyki i leczenia osób z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, uwzględniające oddziaływania fizjoterapeutyczne, rehabilitacyjne, w tym psychologiczne, jest niezbędne, by zoptymalizować zasoby zdrowotne osób chorych.
Monografia Agnieszki Radzimińskiej (…) dobrze wpisuje się w nurt poszukiwań efektywnych form interdyscyplinarnego podejścia do choroby, jak i samych chorych z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Z recenzji prof. dr hab. Marioli Bidzan
„Pozostaje więc fragment, jako emanacja, przebłysk cząstkowej prawdy, przybliżający nas do nadziei poznania i zrozumienia. Tak rozumiany fragment odkrywa trop, daje jakiś punkt podparcia, choćby zawarta w nim myśl była raczej pytaniem niż odpowiedzią”.
Publikowane w tym tomiku fragmenty i zapiski w zamyśle autora mają stać się impulsem do namysłu nad pytaniami przybliżającymi zrozumienie pewnych ważnych aspektów naszej współczesności.
Książka jest efektem ponaddwunastoletnich doświadczeń autora w zakresie badań ultrasonograficznych z wykorzystaniem opcji trójwymiarowej. Autor zastosował przezodbytnicze badania ultrasonograficzne gruczołu krokowego w opcji trójwymiarowej do różnicowania stopnia miejscowego zaawansowania raka gruczołu krokowego. Dodatkowo wprowadził własną modyfikację akwizycji danych, zakładając, że zwiększy ona czułość i swoistość rozpoznań. Badania rozpoczął w okresie, kiedy to ultrasonografia przezodbytnicza była praktycznie jedyną, powszechnie dostępną metodą badania obrazowego gruczołu krokowego. W wyniku badań doszedł do wniosku, że opcja trójwymiarowa badań gruczołu krokowego jest przydatnym narzędziem diagnostycznym, a zaproponowana modyfikacja zwiększ dokładność badania.
Niezwykle szybko rozwijający się przemysł kosmetyczny oraz moda na zdrowy i młody wygląd stały się istotnym elementem rozwoju cywilizacji u progu XXI wieku. Istnieje też potrzeba przekazywania informacji o tym, jakie substancje działają korzystnie na skórę i włosy człowieka oraz jego ogólne zdrowie.
Niniejsza publikacja może posłużyć tym wszystkim, którzy chcą zapoznać się z chemią kosmetyczną na poziomie ogólnym, jak również poszerzyć wiedzę na poziomie akademickim. Autorami poszczególnych rozdziałów są nauczyciele akademiccy wykładający na co dzień zagadnienia o tematyce zawartej w poszczególnych rozdziałach tej książki.
Naszym zamiarem było stworzenie pewnego kompendium wiedzy z zakresu szeroko pojętej chemii kosmetycznej oraz zebranie w jednym opracowaniu treści, które dotąd były porozrzucane w różnych książkach oraz doniesieniach naukowych.
Opisane zagadnienia nie wyczerpują wszystkich aspektów związanych z chemią kosmetyczną. Jednak w przekonaniu autorów mogą być bardzo pomocne w zrozumieniu zasad tworzenia kosmetyków oraz oddziaływania składników kosmetyków ze skórą i jej przydatkami, takimi jak włosy i paznokcie.
Bernard Sculteti z Lęborka zawędrował w 1472 roku do Wiecznego Miasta i tam spędził resztę życia. W Rzymie zdobył doktorat prawa kanonicznego i pracował w głównym trybunale papieskim – Rocie Rzymskiej. Otrzymał od papieży wiele zaszczytnych funkcji, m.in. pokojowca, kapelana, hrabiego Świętego Pałacu Laterańskiego, a nawet został nobilitowany. Uzyskał także godności i prebendy kościelne w Gdańsku, Fromborku, Szczecinie, w Inflantach, na terenie Rzeszy Niemieckiej i w odległej Hiszpanii. Przez lata był w Kurii pełnomocnikiem księcia pomorskiego, księcia saskiego, miasta Gdańska oraz biskupa i kapituły warmińskiej. Torował również drogę do kariery Mikołajowi Kopernikowi i jego młodszemu bratu Andrzejowi. W czasie obrad soboru laterańskiego (1512–1517) pełnił obowiązki sekretarza i dzięki jego inicjatywie astronom z Fromborka został wówczas zaproszony do udziału w reformie kalendarza. W dalekim Rzymie Sculteti zachował żywą pamięć o stronach rodzinnych i z dumą podkreślał swoje kaszubskie pochodzenie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
