Życie Anny nie zawsze było sielanką. Pewnego dnia umiera jej najstarsza córka, potem mąż zostawia ją z gromadką dzieci. Samotna wdowa pośrodku znojów codziennego życia powoli uczy się pokory i zaufania Bogu.
Kiedy dzieci stają się samodzielne, Anna przekazuje im cały swój majątek i przenosi się do Jerozolimy. Tam postanawia do końca wypełnić Boży plan - odtąd chce wieść życie mniszki przy świątyni i tak oczekiwać na przyjście zapowiadanego Mesjasza. Obdarzona niezwykłymi zdolnościami chętnie służy mądrą radą małym i wielkim, za co jest powszechnie poważana i zyskuje sobie miano prorokini. Na jej oczach dochodzi do burzliwego przejęcia władzy przez Heroda. Czy sędziwa Anna doczeka spotkania z Mesjaszem? Czy Go rozpozna? I co się potem wydarzy?
Prorokini Anna to opowieść o tym, jak niezwykle Bóg może pokierować losami człowieka. To, jakich ludzi wybiera, aby dawali o Nim świadectwo, i jakie doświadczenia im przeznacza, pozostaje Jego nieprzeniknioną tajemnicą.
- Kto cię do nas przysłał, Ojcze? - pytali nieochrzczeni trędowaci.
- Bóg. Nasz Bóg. On nie chce, żebyście byli tutaj sami - odpowiadał o. Jan.
Dziwili się, bo nie bardzo rozumieli, dlaczego ten Bóg tak się o nich troszczy, jeśli w Niego nie wierzą.
Ojciec Jan bardzo się ucieszył, gdy po jakimś czasie do kościółka zaczęli zaglądać i poganie. Być może robili to na początku ze zwykłej ciekawości, ale potem nie miał już wątpliwości, że poczuli głód Boga.
(fragment książki)
Jak nie poddać się lękowi przed śmiercią?
Od zawsze mamy problem ze śmiercią. Ta niechciana "przypadłość" dotyczy każdego z nas, choć zauważamy ją w różnym czasie. Uciekamy od niej jak diabeł od święconej wody, wypierając ją z codzienności. Łagodzimy nasze obawy, czyniąc z niej przedmiot rozrywki i zabaw.
Tymczasem prawdziwe życie z pasją nie boi się śmierci. Wunibald Müller przekonuje, że pobyt na ziemi domaga się umiejętności spokojnego obcowania z lękiem przed tą "odwrotną stroną życia". Wówczas poszerza się w nas przestrzeń dla Boga, drugiego człowieka i życia innego niż tylko to fizyczne.
zytanie Biblii wcale nie jest nudnym i mozolnym zajęciem, jeśli widzimy w niej samych siebie, a nie tylko opowieści z zamierzchłych czasów. Piśmo Święte to zwierciadło, w którym widać piękno, ale także skazy i obrzmienia ludzkiej duszy. Dlatego często budzi w czytelnikach skrajne emocje: od radości i wzruszenie po złość i opór. By nie zagubić się w tym świecie, potrzebujemy odpowiedniego kompasu. O. Anselm Grün OSB pokazuje, jak czytać Biblię, aby nas uzdrawiała, pocieszała w chwilach zamętu, niestabilności i ciemności, by wskazywała drogę, gdy nie wiadomo, w którą stronę pójść. Bo tak naprawdę Słowo Boże zaprasza każdego człowieka do życzliwego spojrzenia na siebie i zaprzyjaźnienia się z sobą samym.
Różaniec jest modlitwą, która raduje niebo i ziemię. Modląc się tak, stajemy się świadkami wiary, widzącymi i doświadczającymi, jak tajemnice zbawienia z wolna wrastają w tajemnice naszego życia. Dokonuje się wtedy cud naszego zjednoczenia się z Chrystusem. Systematycznie praktykowana modlitwa przemienia nasze codzienne życie, czyniąc je miłym Bogu. Wówczas staje się ono życiem z Jezusem i Maryją, w którym pragniemy wypełniać we wszystkim wolę Bożą.
Drugi tom Pism wybranych Karla Rahnera to pozycja równocześnie sama w sobie niezależna oraz tworząca z tomem pierwszym pewną nierozerwalną całość. Analogicznie do swego poprzednika, także on składa się z 16 publikacji, które przynależą do szerokiego działu teologii dogmatycznej.
Podstawowym kryterium ich doboru był taki wybór tekstów, aby na jego podstawie mogło powstać "małe" kompendium teologii dogmatycznej tego wybitnego myśliciela dające pewne wyobrażenie o jego poglądach w odniesieniu do różnych działów tejże teologii.
W kontynuacji do tomu pierwszego, który zawierał publikacje ujęte w działy: Zagadnienia fundamentalne, Nauka o Bogu oraz Chrystologia, obecny tom prezentuje artykuły, które wchodzą w skład następujących działów teologii dogmatycznej: Protologia i Eschatologia, Eklezjologia, Mariologia oraz Sakramentologia.
Na publikację Podstawy edukacji ignacjańskiej składają się dwa dokumenty. Pierwszy - "Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania" - stanowi znakomitą syntezę jezuickiej myśli pedagogicznej. Wyrasta ona z duchowego doświadczenia św. Ignacego Loyoli, z jego wizji Boga, świata i człowieka. Czerpiąc natchnienie z postawy Jezusa Chrystusa, dokument proponuje ideał wychowania "człowieka dla innych" - człowieka wewnętrznie scalonego, otwartego, szukającego prawdy, żyjącego dla Boga i bliźnich. Drugi dokument - "Pedagogia ignacjańska - podejście praktyczne" - stanowi praktyczne zastosowanie pierwszego dokumentu. Ma pomóc nauczycielom i uczniom w zastosowaniu ideału w konkretnej rzeczywistości. Warto dodać, że do tej polskiej publikacji napisał specjalną przedmowę Generał zakonu jezuitów - o. Peter-Hans Kolvenbach.
Polską edycję TRYLOGII rozpoczyna pierwszy tom TEOLOGIKA. PRAWDA ŚWIATA. Chronologicznie nie ukazał się on jako pierwsze skrzydło teologicznego tryptyku, niemniej jednak zawarte w nim treści wprowadzają czytelnika w obszar myśli filozoficznej i teologicznej Hansa Ursa von Balthasara, ułatwiając tym samym lekturę następnych tomów. Z tych właśnie względów postanowiono opublikować PRAWDĘ ŚWIATA na początku.
Ze Wstępu
Różne było spojrzenie na Kościół u katolików i donatystów. Według donatystów Kościół powinien być społecznością świętych i dlatego ma być czysty i nie ma w nim miejsca na spotykanie się dobrych ze złymi, którymi mieli być katolicy, nazywani "skalanym Kościołem zdrajców" albo "synami zdrajców".
Ze Wstępu
Prezentowana publikacja to dzieło najbardziej znanych polskich uczonych osadzających swe analizy fenomenu człowieka i jego wychowania na filozoficznych założeniach personalizmu chrześcijańskiego ubogaconego myślą naukową i nauczaniem Jana Pawła II. Książka kierowana jest do szerokiego kręgu pedagogów, nauczycieli i studentów zainteresowanych problematyką człowieka-osoby w świetle założeń filozoficznych ukierunkowanych na wartości wychowania integralnego.
Autor proponuje czytelnikowi zbiór kilku szkiców, referatów i artykułów, które wyrosły z lektury pewnych fragmentów Biblii oraz dzieł Józefa Flawiusza. Trzy pierwsze elaboraty napisane zostały w oparciu o teksty pochodzące ze Starego Testamentu, a trzy ostatnie - w oparciu o teksty z epoki Nowego Testamentu. Chociaż nie pisano ich pod kątem jakiejś idei przewodniej, bowiem z zasady powstawały na skutek konkretnego zapotrzebowania, to jednak przenika je wspólny duch, który trafnie streszcza tytuł: Biblia i cywilizacja Boga.
Książka ta ukazuje sylwetkę i myśl jednego z największych katolickich teologów XX wieku - Hansa Ursa von Balthasara. Ten niezwykle twórczy teolog zdołał w swym życiu podjąć niemal całość zagadnień chrześcijańskiej doktryny. Dzięki tej książce mamy okazję poznać m.in. podstawowe założenia słynnej Balthasarowskiej Trylogii, osnutej wokół idei bytu, piękna, dobra, prawdy; dostrzec oryginalność jego wkładu do teologii: Wcielenia, Odkupienia, Przymierza, Trójcy Świętej, wolności, wiary, powołania i duchowości, Kościoła i in. Książka napisana jest w sposób jasny i przystępny, warta polecenia nie tylko studentom teologii.
Literatura religiologiczna XX wieku dużo uwagi poświeciła pojęciom sacrum i profanum. Opracowanie ks. prof. Jelonka, biblisty, dotyczy rozumienia sfery świętości w Biblii - specyficznego, innego niż w istniejących równocześnie z religią starożytnego Izraela religiach Bliskiego Wschodu i nie w pełni wpisującego się w definicję wypracowaną przez religiologię. Autor omawia kolejno świętość Boga, rzeczy, osób, miejsc i czasów i pokazuje, w jakim stopniu biblijne rozszerzenie sfery sacrum na wszystkie dziedziny życia i całe stworzenie znalazło odbicie w chrześcijaństwie i jakie miało konsekwencje dla kultury i nauki. To rzetelne, naukowe studium, ale napisane prostym językiem i adresowane do szerokiego kręgu odbiorców.
Św. Edyta Stein w swoim życiu i działalności naukowej nieustannie stykała się z problematyką wychowania. Od strony praktycznej zagadnieniem tym zajmowała się jako nauczycielka, a jako docent w Instytucie Pedagogiki Naukowej w Münster poświęciła dużo uwagi teoretycznym podstawom wychowania. Jednym z ważnych celów jej naukowych poszukiwań było tworzenie podstaw dla pedagogiki katolickiej.
W niniejszej pracy chcemy zająć się możliwie pełnym opisem działalności edukacyjnej i myśli pedagogicznej Edyty Stein. Pragniemy zbadać formy, metody i inspiracje, jakimi kierowała się w swojej pracy nauczycielskiej oraz przedstawić najważniejsze elementy jej poglądów pedagogicznych. Wydaje się, że nie straciły one nic ze swej aktualności.
Cezary uznawał nauczanie za jedno z najważniejszych zadań duszpasterskich i znany jest głównie jako kaznodzieja. Jego biografowie podają, że nauczał wiernych w każdą niedzielę i we wszystkie święta, a także często w ciągu tygodnia. Do dzisiaj zachowało się 238 kazań, które sklasyfikowano na: kazania upominające (1-80), nazywane Kazaniami do ludu, o Piśmie Świętym (81-186), na poszczególne święta (187-213), o świętych (214-232) i do mnichów (233-238).
Cezary naśladował m.in.: św. Augustyna, Orygenesa, Rufina, św. Ambrożego, Grzegorza z Elwiry i Pelagiusza. Wyróżniał go prosty, zrozumiały styl, zapał w nawracaniu ludu, troska o zbawienie innych. Głównymi tematami jego katechez były: chrzest, jako inicjacja chrześcijańska, Eucharystia i pokuta (odnowił podejście do pokuty, kładąc nacisk na żal za grzechy, nawrócenie - przemianę życia i zadośćuczynienie). Cezary często przypominał o piekle, ale był też prekursorem ukazywania tajemnicy chrześcijaństwa przedłużonej wiecznym szczęściem. W teologii grzechu stosował podział na grzechy śmiertelne i lekkie, odsłaniał wielkość miłosierdzia Boga i wskazywał liczne środki na jego otrzymanie.
Pod koniec IV w. komentarz Hieronima do Ewangelii według św. Mateusza, był jednym z wielu komentarzy różnych autorów do tej księgi Ewangelii, które jednak w większości się nie zachowały. Zachował się komentarz Orygenesa, którego wpływ na Hieronima był największy, oraz Hilarego z Poitiers i Jana Chryzostoma. Hieronim - nie tylko egzegeta, ale także tłumacz i filolog - komentuje tekst dosłownie i historycznie, rezygnując z interpretacji alegorycznej właściwej dla Orygenesa i z umoralniających wskazań obecnych u Jana Chryzostoma. Badaczom tekstów źródłowych niniejszy tom Źródeł Myśli Teologicznej dostarcza materiału porównawczego. Komentarz Orygenesa został wydany w tej samej serii w tomach 10 i 25, a homilie Jana Chryzostoma w tomie 23.
Niewątpliwie temat metafizyki nie należy do najczęściej spotykanych w konkretnej twórczości teologicznej, a zagadnienia teologiczne nieczęsto są dyskutowane przez filozofów. Otwarcie filozofii na teologię i teologii na filozofię wciąż jeszcze dla wielu zdaje się metodologicznym błędem i obyczajowo-intelektualnym faux pas - pisze we wstępie ks. Robert Woźniak i podejmuje próbę zmiany tej sytuacji. Robi to prezentując kilkanaście bardzo różnych artykułów: z jednej strony filozofów, pytających o możliwość współistnienia metafizyki z teologią, a z drugiej teologów, dyskutujących o potrzebie metafizyki, ujmujących zagadnienia tak historycznie, jak i syntetycznie. To wieloaspektowe ujęcie jest według autora dopiero punktem wyjścia do debaty o tym, co nawzajem mogą sobie dać metafizyka i teologia w sytuacji kryzysu ich obu, ale samo w sobie już stanowi ciekawą syntezę.
Pedagogika ignacjańska wobec wyzwań współczesnego humanizmu to książka inaugurująca nową serię wydawniczą Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum": Biblioteka Pedagogiki Ignacjańskiej. Jest ona owocem międzynarodowego sympozjum, które odbyło się w dniach 21-22 września 2006 roku w "Ignatianum" w Krakowie. Wzięli w nim udział specjaliści pedagogiki ignacjańskiej z Europy i Stanów Zjednoczonych oraz wybitni polscy pedagodzy i humaniści. Szkolnictwo jezuickie było i nadal pozostaje znaczącą propozycją w zakresie edukacji młodego pokolenia, czego dowodem jest choćby dwieście uniwersytetów i ponad tysiąc szkół szkolnictwa niższego prowadzonych dzisiaj przez jezuitów.
Książka jest owocem krytycznej refleksji nad teorią i realizacją systemu pedagogiki jezuickiej w odniesieniu do wyzwań współczesnego humanizmu. Zaprezentowana w niej pedagogika ignacjańska może stanowić cenną alternatywę dla współczesnych systemów pedagogicznych.
Drugi tom Pism wybranych Hansa Ursa von Balthasar zawiera krótkie eseje poświęcone sztukom pięknym, a zwłaszcza muzyce. Znajdziemy tu zarówno ogólne rozważania na temat muzyki i jej charakteru. Autor poświęca również dużo uwagi relacjom zachodzącym między sztuką a religią. Szczególne miejsce w tych rozważaniach zajmuje W. A. Mozart.
Prośby dzieci do Anioła Stróża, a wśród nich także jedna prośba Anioła Stróża do dzieci. Pogodny, pięknie ilustrowany zbiorek wierszy dla najmłodszych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
