Rzeka nadaje kształt wszystkiemu, co napotka na swej drodze... Zawsze się porusza...
Rzeka to coś więcej niż miejsce. To sposób życia...
Przekonał się o tym Gabriel Clarke, główny bohater, którego całe życie nierozerwalnie związane było z rzeką. Ta sama rzeka była przyczyną dręczących go w nocy koszmarów po stracie ojca, przyniosła wyzwolenie od bólu oraz Właśnie ona nadała jego życiu zupełnie nowy bieg.
Rzeka to opowieść o zmaganiu się ze stratą bliskiej osoby i poczuciu samotności. Jednocześnie, to historia przemiany, jakiej można doświadczyć dając się prowadzić tajemniczej sile, która w zaskakujący sposób splata ze sobą ludzkie losy i prowadzi ich ku miejscu przeznaczenia...
Literaturę można traktować jako zabawę słowem. Jednakże Krzysztof Dorosz dostrzega w niej bogate źródło ludzkich doświadczeń, wyznawanych ideałów, czy odniesień religijnych. Jego zdaniem z wielu utworów można zaczerpnąć mądrość, która nas poruszy... a może nawet pomoże w wewnętrznej przemianie.
Autor prezentuje zbiór dwunastu esejów, które zawierają przemyślenia nad twórczością wybranych autorów polskiej literatury współczesnej. W sposób szczególny zwraca uwagę na wątki dotyczące wiary, wartości i sensu życia, prezentowanych postaw i postrzegania rzeczywistości. Mimo, że utwory powstawały na przełomie wielu lat ich układ jest związany z zawartą w tytule metafizyką wyzwolenia.
Trzeba ocaleć jako człowiek!
A zatem istotny jest wysiłek wewnętrzny, dzięki któremu przeciwstawiamy się sile zła.
Wyzwolenie ma swoje źródło i oparcie w przyjętym świecie wartości, na którym spoczywa ludzka religijność.
Czy Anioł może być... psem?
Anioł jest posłańcem Bożym. A pies? Pies jest tylko psem. A co, jeśli Bóg wykorzystuje psa, aby zatroszczyć się o człowieka?
Życie nie zawsze jest usłane różami, dlatego kochający Ojciec dał człowiekowi przyjaciół, wyjątkowych nauczycieli, cichych towarzyszy, aby nas wspierali. Nieraz cztery łapy i zimny nos może być czymś najlepszym, co nam się w życiu przytrafiło.
Anielskie ogony to zbiór poruszających historii ludzi i... psów.
JOAN WESTER ANDERSON jest autorką bestselerów, znaną przede wszystkim ze swoich książek o aniołach, o których mówi nieprzerwanie od prawie 20 lat.
Nowa powieść autora ""Kiedy płaczą świerszcze"" i ""Gdzie rzeka kończy swój bieg"".Tyler Steel w wyniku odniesionych obrażeń przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Mieszka z synem, Brodiem, i zajmuje się hodowlą bydła. Jego żona przebywa na odwyku w zamkniętym ośrodku. Uzależniona od narkotyków i hazardu Andie wpędziła męża w poważne tarapaty. I teraz nie chce rozwodu. Ale, gdy Tyler pewnej nocy wpada na nieoznakowany samochód, i spotyka przerażoną Samantę i jej córkę Hope, wie, że problemy z którymi on się boryka, nie są jeszcze najstraszniejszymi. Wychowany w etosie Rangera Tyler stanie wkrótce przed poważnymi wyborami życiowymi i będzie musiał zmierzyć się z najważniejszymi pytaniami dotyczącymi odpowiedzialności za miłość, istotę zła i moc przebaczenia. Powieść Charlesa Martina to współczesna wersja westernu, w którym wiara, nadzieja i miłość wygrywają, a tytułowy piorun i deszcz są zapowiedzią słońca na bezchmurnym niebie.
Czy błędy popełniają dzieci, podczas gdy my, rodzice, jesteśmy nieomylni?
Tak naprawdę wszyscy wiemy, że to nieprawda.
Dostrzeżenie własnego błędu, przyznanie się do niego i gotowość do zmiany postępowania będą wyrazem naszej miłości i odpowiedzialności wobec dziecka, któremu daliśmy życie, a które teraz chcemy uczynić szczęśliwym.
Błędy mamy i taty to książka dla rodziców dzieci w wieku do 10 lat. Poradnik omawia błędy popełniane w codziennym życiu, uczy budowania prawidłowej relacji z dzieckiem, by zapewnić mu emocjonalną stabilność i budować wiarę we własne siły.
Homilie Orygenesa do Pięcioksięgu należą do najważniejszych dzieł egzegetycznych starożytności. Powstały między rokiem 245 a 250 w Cezarei Palestyńskiej, gdzie Orygenes głosił je wiernym, a uczniowie stenografowali. Zachowały się jednak tylko w łacińskim przekładzie Rufina z Akwilei. Orygenes koncentruje się w nich na wybranych zagadnieniach i postaciach, stosując do ich objaśnienia metodę alegorezy, która mu daje nieograniczone możliwości interpretacji tekstu. Zakłada bowiem, że sens Pisma Świętego jest nieskończony i zawsze pod jego jedną warstwą kryje się inna, głębsza. W ten sposób Księga Kapłańska, która zawiera przepisy dotyczące judaizmu i w sensie dosłownym do chrześcijaństwa się nie odnosi, w interpretacji Orygenesa staje się księgą o Jezusie Chrystusie.
Czym jest przyjaźń? Kiedy możemy kogoś nazwać swoim przyjacielem? Dla każdego odpowiedź na te pytania może oznaczać zupełnie coś innego.Autor próbuje opisać warunki, w których przyjaźń się rodzi, rozwija i wzrasta. Mówi także o przyjaźni między mężczyzną a kobietą. Wielu wydaje się ona zwykłą iluzją, jednak dla chrześcijan jest wyzwaniem możliwym do realizacji, zwłaszcza w ramach przyjaźni duchowej. Na przestrzeni wieków duchowa przyjaźń często wzbudzała podejrzenia, nie brakuje jednak znaków, że to prawdziwy dar wspólnej drogi ku świętości. Wzorem takiej przyjaźni jest sam Jezus. Do przyjaźni nie zobowiązują nas przykazania, jeśli jednak zostaniemy przez Boga obdarzeni przyjaźnią z drugim człowiekiem, podlega ona ocenie moralnej. Co z tym darem zrobimy? Czy nie zmarnujemy go jak wiele innych Bożych darów?
W jakim wieku, dlaczego i w jakich okolicznościach młodzi rozpoczynają współżycie seksualne?
Jakie problemy wynikają z przedwczesnej inicjacji seksualnej?
Jaka jest wiedza młodzieży na temat płciowości i skąd najczęściej tę wiedzę czerpie?
Jak młodzi przeżywają swoją seksualność i jak wpływa to na ich rozumienie małżeństwa i rodzicielstwa?
Niniejsza publikacja odpowiada na te i wiele innych pytań dotyczących postaw młodego pokolenia. Autorka określa istotę seksualności, specyfikę jej wartościowania oraz znaczenie inicjacji seksualnej dla rozwoju człowieka. W części badawczej przedstawia charakterystykę młodzieńczej miłości i młodzieżowych związków partnerskich, specyfikę przedinicjacyjnej aktywności płciowej, a także konsekwencje przedwczesnego podejmowania współżycia. Jednocześnie wskazuje na wpływ środków masowego przekazu, zwłaszcza czasopism i materiałów pornograficznych, na kształtowanie życia seksualnego nastolatków. Badania uzupełniono opisem poziomu wiedzy młodych na temat płciowości oraz roli rodziny i szkoły w jej przekazywaniu. W rezultacie otrzymujemy szeroki obraz postaw młodzieży przełomu XX i XXI wieku wobec seksualności.
Wyjątkowość książki Marty Komorowskiej-Pudło polega na tym, że nie tylko opisuje przekonania i zachowania młodzieży, lecz także pokazuje, jak kształtują one nastawienie do małżeństwa i rodzicielstwa.
Kongres Europejskiej Ekipy Katechetycznej, który miał miejsce w Krakowie w 2010 roku, podjął refleksję nad zagadnieniem narracyjnego wymiaru katechezy. Specjaliści z zakresu katechezy i edukacji religijnej, którzy przybyli z większości krajów Europy, zajęli się różnymi aspektami narracji, a owocem ich wytężonych prac jest publikacja "Narracyjny wymiar edukacji chrześcijańskiej".
Książka (…) może być przydatna zarówno dla czytelnika o zainteresowaniach ściśle naukowych, jak i dla praktyków: katechetów, księży, wychowawców, nauczycieli. Jej niewątpliwą zaletą jest udostępnienie czytelnikom, którzy nie mogli uczestniczyć w obradach Europejskiego Kongresu Katechetycznego, jego podstawowych publikacji oraz wskazanie pozycji bibliograficznych, które umożliwią pogłębienie podejmowanego zagadnienia.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Elżbiety Osewskiej, prof. UKSW
W nauczaniu papieskim, zwłaszcza od czasów pontyfikatu Leona XIII, uznaje się kult Najświętszego Serca Jezusa za szczególnie uprzywilejowaną formę pobożności dla wszystkich wiernych. Znakomicie ujął to Ojciec Święty Pius XII w encyklice "Haurietis aquas", cytując Leona XIII: "Kult Najświętszego Serca Jezusa jest najskuteczniejszą szkołą tej miłości, na której powinno się wspierać Królestwo Boże w duszach poszczególnych ludzi, w rodzinach i w narodach".
"Notes ucznia" zawiera najważniejsze informacje dotyczące treści katechez m.in. w postaci myśli, cytatów oraz schematów ułatwiających ich zapamiętanie.
Integralną częścią Notesu jest podręcznik przygotowany w formie multimedialnej na płycie CD. Teksty wzbogacone są o elementy interaktywne (nagrania, krótkie filmy itp.). Podręcznik może być wykorzystany podczas lekcji przy użyciu rzutnika lub tablicy interaktywnej.
Podręcznik wypełnia wszystkie wytyczne "Programu nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach" Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski z roku 2010, numery programów AZ-4-01/10 oraz AZ-6-01/10
Zgodnie w wytycznymi "Programu..." treści skoncentrowane są wokół obecności we współczesnym świecie chrześcijanina żyjącego wiarą. Ideą przewodnią jest życie w zapoczątkowanym przez Chrystusa królestwie Bożym.
Materiał podzielony został na sześć rozdziałów (grup tematycznych). Przyporządkowane im treści mają udzielać katechizowanym religijnego wsparcia w odnajdywaniu swojego miejsca w świecie, w którym żyją i który tworzą.
Numer dopuszczenia podręcznika: AZ-42-01/10-KR-6/13
Data dopuszczenia: 6.05.2013 r.
Nr Imprimatur - dopuszczenia do druku: 673/2013
Nowa wersja podręcznika cenionego przez wielu wykładowców katechetyki, nauczycieli religii i uczniów.
Założenia programowe klasy 3 gimnazjum skupiają się na zagadnieniu różnych wspólnot (rozdz. 1), Ośmiu Błogosławieństw (rozdz. 2), powołania do miłości (rozdz. 3), działania Ducha Świętego i sakramentu bierzmowania (rozdz. 4), religii świata (rozdz. 5), wiary w Biblii, powołania do życia kapłańskiego i zakonnego, grzechów przeciw Duchowi Świętemu, treści modlitwy "Ojcze nasz" (rozdz. 6). Ostatnie trzy rozdziały w podręczniku dotyczą tematyki Kościoła i ekumenizmu (rozdz. 7), wydarzeń z jego historii od Oświecenia do XIX w. (rozdz. 8) oraz tematyki roku liturgicznego (rodz. 9).
Nowe tematy dotyczą m.in. postaci biblijnych Starego Testamentu, angelologii, Wniebowstąpienia, a także misji ad gentes, nauki społecznej Kościoła, teologii dogmatów i Soboru Watykańskiego I (zagadnienie nieomylności Magisterium Kościoła, rozum a wiara) oraz historii Kościoła w Polsce za czasów zaborów.
W porównaniu z poprzednią wersją podręcznika ucznia gimnazjaliści znajdą w nim więcej informacji na temat religii świata, a także biografie świętych oraz wielkich ludzi Kościoła.
Teksty zostały uproszczone i skrócone; przygotowane zostały także nowe rysunki.
Zadania o różnym stopniu trudności pozwolą katechecie dostosować wymagania do poziomu klasy.
Podręcznik zgodny z programem nauczania "Pójść za Jezusem Chrystusem" nr AZ-3-01/10 autorstwa Komisji Wychowania Katolickiego KEP z dnia 9.06.2010 r.
Numer dopuszczenia podręcznika: AZ-33-01/10-KR-4/13 Data dopuszczenia: 11.04.2013 r.
Jak Józef żyje swoim powołaniem opiekuna Maryi, Jezusa, Kościoła? Nieustannie słucha Boga, jest otwarty na Jego znaki, gotowy wypełniać nie tyle swój, ile Jego plan. Józef jest "opiekunem", bo umie słuchać Boga, pozwala, by go prowadziła Jego wola i właśnie z tego względu jeszcze bardziej troszczy się o powierzone mu osoby, potrafi z realizmem interpretować wydarzenia, jest wrażliwy na to, co go otacza i potrafi podjąć najmądrzejsze decyzje. W nim widzimy, drodzy przyjaciele, jak się odpowiada na Boże powołanie - dyspozycyjnością, gotowością, ale widzimy też, co stanowi centrum powołania chrześcijańskiego: Chrystus!
papież Franciszek, homilia z Mszy św. na rozpoczęcie pontyfikatu, 19 marca 2013 r.
Książka zawiera pięćdziesiąt autentycznych świadectw oraz modlitwy. Różnorodność uzyskanych łask od nawróceń, uzdrowień, poprzez znalezienie pracy, współmałżonka, domu... aż po naprawę komputera potwierdza misję św. Józefa jako opiekuna. Książka umacnia w wierze i nadziei, że Pan Bóg nikogo nie zostawia w potrzebie bez pomocy. Dołączone dokumenty papieskie - encyklika Leona XIII Quamquam pluries oraz adhortacja apostolska Jana Pawła II Redemptoris custos przybliżają osobę i misję św. Józefa.
Historia kościelna Euzebiusza jest pierwszym i najważniejszym dziełem tego typu w Kościele. Dzięki niej nazywano jej autora "Ojcem historiografii chrześcijańskiej". Zdecydowana większość wszystkich informacji jakie posiadamy na temat pierwotnego Kościoła pochodzi właśnie z tego dzieła. Historia kościelna to coś więcej niż historia Kościoła. Co prawda nią autor interesuje się przede wszystkim, ale patrzy szeroko na świat, cytuje dokumenty cesarskie, wiele listów, zestawień itp. Z zamiłowania był archiwistą, który pieczołowicie starał się zachować dokumenty źródłowe i jego dzieło jest wręcz nimi przepełnione. Tylko dzięki niemu też jest możliwe odtworzenie formowania się Nowego Testamentu, powstawania nowych struktur kościelnych czy list biskupów poszczególnych miast.
Nowe wydanie jakie przedstawiamy jest gruntowną przeróbką starego, a dobrego przekładu ks. Arkadiusza Lisieckiego, powstałego na początku XX wieku. Dodajemy do niego tekst oryginalny według wydania krytycznego i tyle przypisów redakcyjnych, ile wydało nam się niezbędne dla lepszego zrozumienia tekstu. Literatura na temat wczesnego chrześcijaństwa jest jednak tak obfita, że nie pretendujemy do tego, by w całości ją uwzględnić.
Henryk Pietras SJ
"Tata chce, żebym był taki jak on: twardy i wysportowany i żebym robił sto rzeczy naraz. Ale ja taki nie jestem".
"Każdego dnia mam coś po szkole. I nic czasu dla siebie! Tata mówi, że wszyscy tak muszą, że bierzemy udział w wyścigu o dobrą przyszłość. Tyle, że ja nie znoszę się ścigać"
"Tata mówi, że klejenie mozaiki to babskie zajęcie. Nieprawda! Oglądałem album z Ravenny. Super mozaiki! I robili je sami faceci".
Współczesna opowieść o problemach dwunastolatka, który poznając losy XVI-wiecznego rówieśnika, św. Stanisława Kostki, dowiaduje się wiele o sobie samym
W toku analizy rozwoju teoretycznych podstaw procesu nauczaniauczenia się Grzegorz Łuszczak zwrócił uwagę zarówno na zbieżne płaszczyzny rozwoju dydaktyki szkolnej i dydaktyki katechetycznej (dydaktyki nauczania religii), jak i elementy rozbieżne wyznaczające specy?kę nauczania katechetycznego. Dobrze dobrał on kryteria jakościowej analizy treści. Wykorzystał nie tylko dzieła opublikowane w języku polskim, lecz także znaczną liczbę publikacji zachodnich, głównie w języku włoskim i niemieckim, co jest dobrze uzasadnione dokonaniami uczonych niemieckich w rozwoju dydaktyki. Autor dobrze ujął syntetyczną analizę dokonań czołowych pedagogów zachodnich, przede wszystkim J.F. Herbarta, T. Zillera, W. Reina, a także dokonań J.W. Dawida - polskiego klasyka pedagogiki, a także zwrócił uwagę na dokonania naukowe dydaktyki katechetycznej ks. H. Stieglitza, ks. W. Gadowskiego. Grzegorz Łuszczak przywołał osiągnięcia wybitnych dydaktyków szkolnych (H. Rowida, W. Diltheya, G. Kerschensteinera, R. Steinera, C. Freineta i in.) i umiejętnie powiązał je z dokonaniami dydaktyków katechezy. Autor w zgrabny formalnie sposób zanalizował podstawy teorii komunikacji (jej istotę, strukturę, nadawcę i odbiorcę, komunikat, kod, sprzężenie zwrotne, kompetencje komunikacyjne i inne). Na tym tle wymienia pedagogikę medialną i technologię kształcenia, a w konsekwencji wywodów wskazuje na komunikowanie treści religijnych i technologie komunikacyjne w przekazie wiary. Podkreśla on wartości dydaktyczno-wychowawcze pedagogiki ignacjańskiej, której niezbywalnym walorem jest konstruktywny charakter, co może wnosić ład w okresie niepewności, ambiwalencji, postmodernistycznej względności, falowania dyskursów w uprawianiu dzisiejszej pedagogiki - dydaktyki.
z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Palki
Niniejsze refleksje duchowo-psychologiczne adresowane są do tych, którzy poświęcając się z oddaniem i miłością innym - jak miłosierny Samarytanin - tracą sens i wartość tego, co robią. Doświadczenie rozczarowania, zmęczenia i bezsensu posługiwania; osłabienie wiary i zapału, utrata entuzjazmu - to przejawy słabszej gorliwości, słabości ducha i wewnętrznego wypalenia. Jak płonąć i spalać się dla Jezusa i innych, ale się nie wypalić? Jak dotrzeć do przyczyn rozczarowania sobą i innymi? Co robić, by powrócić do pierwotnej gorliwości i miłości? Jak kochać i służyć Jezusowi oraz ludziom z ciągle płonącym sercem i oddaniem?Rozważania oparte na przypowieści o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10,25-37) i innych tekstach biblijnych.
Kontemplacja Jezusa zmartwychwstałego w czwartym tygodniu Ćwiczeń duchownych św. Ignacego Loyoli objawia nam, że ostatecznym celem naszego życia nie jest cierpienie z Jezusem, ale udział w Jego wszystko zwyciężającej miłości. Zmartwychwstały Pan odchodzi z tego świata, by móc powrócić do nas i obdarzyć nas pełnią radości i chwały. Doświadczenie tej prawdy pozwala nam zachować nadzieję i pokój wewnętrzny także w chwilach cierpienia, próby i różnorakich przeciwności życiowych. Na zakończenie Ćwiczeń - zgodnie z myślą św. Ignacego - Józef Augustyn SJ proponuje nam kontemplację Ad amorem. Jest ona pomostem między czasem intensywnej modlitwy rekolekcyjnej a naszą szarą codziennością. Całe Ćwiczenia przeprowadzają nas od pierwszego nawrócenia z grzechu aż po stan bezpośredniego zjednoczenia z Bogiem.
Podejmując refleksję nad dziedzictwem etycznym trzech wielkich polskich etyków chrześcijańskich, chcemy uzyskać, poprzez twórczą konfrontację tych hermeneutyk, jakiś przybliżony "obraz" moralności. Wydaje się, że uzyskany poprzez twórczy dialog trzech hermeneutyk obraz jest znacznie bardziej zbliżony do prawdy niż ten proponowany przez jedną tylko hermeneutykę. Ktoś może zarzucić takiemu podejściu relatywizm, to, że prawdę o moralności uzależnia się do określonych dziejowo i historycznie hermeneutyk. Taki zarzut wynika z pewnego nieporozumienia. Żadna bowiem prawda o moralności nie jest wolna od przyjętej hermeneutyki, nawet ta, która wyraża obawę o relatywizm. Zderzenie hermeneutyk nie powinno niszczyć fundamentów, na których są one oparte, w tym zderzeniu chodzi bowiem o wierność fundamentom, a nie fundamentalizmowi.
Etyka chrześcijańska będąca hermeneutyką moralności opierającą się na określonych pryncypiach, w tym twórczym dialogu i konfrontacji hermeneutyk, nie traci swojej tożsamości, ale ubogaca się innymi spojrzeniami, przyswaja nową, bardziej operatywną aparaturę, staje się być może wrażliwsza na coś, czego przedtem nie pozwalały jej dostrzec ramy dotychczasowej interpretacji. Ci, którzy rozpuszczają etykę chrześcijańską w konfrontacji z innymi hermeneutykami, niewłaściwie pojmują ideę twórczej konfrontacji. Nie polega ona na rezygnacji ze wszystkiego, co wartościowe w obrębie własnej hermeneutyki. Etyka chrześcijańska jest wartościową propozycją dla człowieka XXI wieku. Jednakże aby dziś rzetelnie uprawiać etykę chrześcijańską, potrzeba otwartości, a przede wszystkim intelektualnej odwagi, umiejętności konfrontacji wyzbytej z agresji w doświadczeniu z innością, a także powściągnięcia tendencji do przyklejania łatwych epitetów. Chodzi również o to, aby uprawiający ją uczyli się wyczuwania "ducha czasu", którym jest przesiąknięty na różne sposoby dzisiejszy człowiek.
Nasi trzej bohaterowie na różny sposób odbierali tego ducha czasów i dostrajali do niego swoje hermeneutyki. Można o nich powiedzieć, że są one mniej lub bardziej udaną jego artykulacją. Ich hermeneutyki ludzkiej egzystencji i moralności docierały do różnych obszarów głębi owego "ducha czasów". Jedne zapuszczały swoją sondę daleko, gubiąc za to jednoznaczność wyrazu tej głębi, uciekając się do metafor, starały się oddać nasze najbardziej pierwotne doświadczenia i intuicje. Drugie może trochę płycej, ale za to bardziej precyzyjnie i analitycznie, z zachowaniem obowiązujących dla nich standardów racjonalności poznawczej i etycznej. Tego wyczuwania "ducha czasu" powinna uczyć nas twórcza i nastawiona na dialog konfrontacja etycznych hermeneutyk zainspirowana myślą personalistyczną Ślipki, Tischnera i Stycznia.
Ze Wstępu
Postać ojca Antonia Possevina, a przede wszystkim jego wszechstronna działalność w drugiej połowie XVI i na początku XVII wieku na terenie niemal całej ówczesnej Europy, budziła duże zainteresowanie i nadal inspiruje badaczy zagranicznych oraz polskich. Publikowana praca zbiorowa pt.: Antonio Possevino SJ (1533-1611). Życie i dzieło na tle epoki stanowi rezultat pierwszego, zrealizowanego współcześnie przedsięwzięcia badawczego o takiej skali, poświęconego temu wybitnemu jezuicie. Publikacja ta jest wynikiem badań podjętych przez grono kompetentnych polskich i zagranicznych uczonych, którzy od dłuższego czasu prowadzili studia nad tą epoką. I choć stanowi zbiór studiów autorstwa badaczy o różnym doświadczeniu reprezentujących rozmaite ośrodki badawcze i dyscypliny, to całość składa się na tom w pełni monograficzny, ukazujący zarówno życie i dzieło o. Antonia Possevino, jak i historyczne, polityczne, teologiczne oraz literackie konteksty jego twórczości. Z treści publikowanego tomu wyłania się niezwykle ciekawy portret nie tylko samego jezuity- jednej z najwybitniejszych postaci w zakonie na przełomie XVI i XVII wieku, ale również interesujący portret Rzeczypospolitej, jej związków z państwami ościennymi i dynastiami europejskimi, jak i z zakonem jezuitów i papiestwem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
