Anna A. Terruwe i Conrad W. Baars, holenderscy psychiatrzy z wieloletnią praktyką terapeutyczną, opisują przyczyny, skutki i sposoby leczenia odkrytej przez siebie jednostki chorobowej, nazwanej zespołem niezaspokojenia emocjonalnego.
Są autorami licznych książek, z których dwie ukazały się nakładem Wydawnictwa W drodze: Integracja psychiczna. O nerwicach i ich leczeniu (Terruwe i Baars) oraz Psychologia miłości i seksualności (Baars).
Ludzie jako jednostki społeczne bezwzględnie potrzebują emocjonalnego kontaktu z innymi osobami. Nie mogą oni jednak być otwarci na innych, jeśli wcześniej nie zostali obdarzeni bezinteresowną miłością. Bez tej afirmacji skazani są na niepewność własnej wartości. Żadne osiągnięcia zawodowe czy intelektualne - choćby nie wiem jak spektakularne - nie są w stanie zastąpić tego emocjonalnego niedostatku. To miejsce może zapełnić tylko bezwarunkowa miłość drugiej osoby.
Najnowsza książka Grzegorczyka, znanego przede wszystkim z trylogii o przypadkach księdza Grosera, zawiera sześć opowiadań: „Kolczyki”, „Kapliczka”, „Szczerbate stopy”, „Piekło i niebo”, „Pieśń słoneczna Róży Bluszcz”, „Posłaniec”. Każde z nich jest opowieścią o ludziach zwyczajnych i niezwyczajnych zarazem, połamanych życiowo a równocześnie tajemniczo pięknych. Umierająca staruszka, skłócone rodzeństwo, listonosz, ksiądz – ludzie jakich znamy, dźwigający tajemnice, dotknięci samotnością, grzechem i cierpieniem.
"Niektórzy nazywają mnie skandalistą i gorszycielem – pisze Grzegorczyk – No cóż, dla mnie świętość to nie pielęgnacja cnót heroicznych, ale sokole oczy, które potrafią rozpoznać Boga przebranego w najbardziej liche i słabe istoty".
Dobra narracja, dramatyzm i napięcie, a zarazem delikatność, humor i smak – tak w skrócie można scharakteryzować opowiadania zawarte w nowej książce Jana Grzegorczyka.
Książka, ozdobiona pięknymi graficznie ilustracjami Agnieszki Traczyńskiej, to nie tylko pasjonująca literatura, ale też dzieło sztuki edytorskiej.
"Życie duchowe w mieście"
Przedstawić osobę ludzką, jedyną i bezcenną w oczach Boga, w królewskiej godności kapłańskiej, do uczestnictwa w której zaprasza nas święty Piotr, a także w łasce, jaką może jej dać sakrament małżeństwa ze swoimi tajemniczymi, symbolicznymi bogactwami; nauczyć się otwierać wspólnie Biblię – zamknięta, jednoczy chrześcijan, otwarta – wywołuje spory, sprawić, by Biblia stała się drogą jedności; dać się ogarnąć adoracji liturgicznej Boga – źródła wszelkiego Piękna, nawet jeśli w naszych czasach Piękno nie znajduje się w centrum artystycznych poszukiwań; raz jeszcze podjąć rozważania celów ostatecznych, gdyż może one właśnie są zasadniczym powodem braku jedności – oto najważniejsze tematy, które podjął Paul Evdokimov, jedna z czołowych postaci Kościoła prawosławnego we Francji.
Niniejsza książka pozwala dotrzeć do głębi myśli, która zawsze będzie dążyć do tego, by połączyć bogactwa chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu, gdyż „Kościół nie może być podzielony: wbrew pozorom tajemnicza, niepodzielna jedność trwa”.
Rekolekcje odbyły się w dominikańskim ośrodku na Jamnej w Wielkim Poście 2008 roku.
Fragment rekolekcji - Jamna 2008
"Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni, że w życiu mamy cos osiągnąć. Inaczej jest w życiu duchowym. Tam, gdzie powinniśmy być, już jesteśmy. Broń Boże, żebyśmy myśleli, że mamy w życiu duchowym cos zrealizować. Takie myślenie kryje pewien merkantylny układ z Panem Bogiem, to znaczy taki, że ja musze do czegoś dojść, cos Mu dać, kimś dla Niego być. Nic podobnego. Rozwój duchowy nie polega na osiąganiu kolejnych etapów, ale na otwarciu oczu…"
Zbiór wspomnień Anonimowych Alkoholików, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami, prawdą o swoim uzależnieniu. Opisują pewien etap swojej walki z alkoholizmem i trudnościami, które musieli przejść w walce z chorobą.
Pierwsze wydanie książki dotarło do rąk czytelników pod koniec 1986 roku i spotkało się z żywym i życzliwym przyjęciem.
"Mam na imię Agata, jestem alkoholiczką. Bogu Najwyższemu dzięki za to, że nią jestem. Dziwnym dysonansem zabrzmią te słowa w uszach tych, którzy dopiero „otarli się” o program Anonimowych Alkoholików — ale dla tych, którzy przekroczyli próg trzeźwości, mają one swoją wymowę. I jeżeli ich nawet nie potwierdzą własnym odczuciem, to przynajmniej zrozumieją i uznają powagę i szczerość moich wypowiedzi. Dziś wiem, że trzeba siebie utracić, aby się odnaleźć”.
Książka Christine C. Ames jest dobrą ilustracją znanego porzekadła: „Jeśli chcesz kogoś naprawdę poznać, musisz zjeść z nim beczkę soli albo pochodzić w jego butach”. Amerykańska historyczka postanowiła poznać średniowiecznych inkwizytorów najbliżej, jak to możliwe – weszła w ich świat i siadła w drugim rzędzie, tuż obok trybunału inkwizycyjnego. Posłuchała ich kazań, przeczytała książki, które oni czytali, i pozwoliła im swobodnie opowiedzieć o sobie. Wszystko po to, by zbadać fenomen inkwizycji z oryginalnej i nowej dla nas perspektywy – oczami samych dominikańskich inkwizytorów. Słuszne prześladowanie nie bez powodu stała się jedną z najgłośniejszych książek historycznych ostatnich lat. Czytelnik bowiem otrzymuje do rąk nie tylko rozprawę naukową, ale również swego rodzaju „relację podróżniczą” z wyprawy w krainy nam dotąd nieznane.
Jak sensownie zagospodarować czas tutaj na ziemi? Jak nauczyć się patrzeć na swoje życie i swój czas Bożymi oczyma? Jak żyć chwilą obecną, a równocześnie być niesionym wiecznością?
Czas jest dobry, pisze Wilfrid Stinissen. Jest darem Boga. Jeżeli Bóg pozwala nam żyć, to dlatego, że w każdej chwili chce nam dać możliwość „zwrotu” – odwrócenia się od wątpliwości i rozmyślań, zranionej pamięci i samotnego zajmowania się sobą. Bóg próbuje przywołać nas na świeże powietrze zaufania, gdzie już nie zasklepiamy się w smutkach i ciemnościach, ale kapitulujemy wobec samych siebie i pełni ufności wpadamy w otwarte ramiona istnienia.
Teksty zebrane w tej maleńkiej książeczce są próbą wskazania świetlistej ścieżki, jaką Bóg codziennie otwiera przed nami, a która może pomóc nam postrzegać czas nowymi oczyma.
Improwizacja książka z płyta CD. ( Nagranie w formacie mp3.
Improwizacja. Rekolekcje jazzowe to książka wraz z płytą cd. Pierwsza zawiera wspomnienia o ojcu Andrzeju Hołowatym oraz zdjęcia. Natomiast druga jest zapisem homilii wygłoszonych przez ojca Andrzeja Hołowatego OP w kościele oo. Dominikanów w Warszawie (Służew, kwiecień 2011 roku). Nagranie zostało wzbogacone o utwory jazzowe w wykonaniu Piotra Barona (saksofon) i Adama Milwiw-Barona (trąbka).
To za każdym razem był flash, błysk, olśnienie. Patrzył, by widzieć, słuchał, by słyszeć. Wybaczał a priori i uczył innych wybaczać każdą urazę. Nie obrażał się, chociaż potrafił w wyżynie swego przeinteligentnego dowcipu schłostać biczem satyry kogoś, kto chamstwem zmącił jego przestrzeń miłości. Wielki znawca i miłośnik życia, prawdziwy entuzjasta Ewangelii, mój Mistrz, Ojciec, Brat i Przyjaciel. / Piotr Baron, muzyk
Płyta zawiera:
Intro (1)
Improwizacja wierność tradycji
Kazanie (2)
Otwórz się na nowe
Kazanie (3)
Konferencja (4)
Pragnienia absolutne
Kazanie (5)
Konferencja (6)
Najważniejsze jest to, co niewidoczne dla oczu
Kazanie (7)
Konferencja (8)
Outro (9)
Ojciec Wojciech Prus w każdą niedzielę podczas mszy świętej opowiada bajki, inspirując się słowami Ewangelii. Zachęcony przez przyjaciół postanowił je spisywać. Pierwsza z nich, zatytułowana ""O Elku, złamanym skrzydełku i nauce języków"", ukazała się w czerwcu 2014 roku. ""Osiołek Gamracy, Burek i tajemnicza Pani z Betlejem"" to najnowsza propozycja dla naszych najmłodszych czytelników
„Nadzieja. Lekarstwo na narzekanie i zniechęcenie” to świetna propozycja dla tych, którym doskwiera brak czasu na długie lektury, a równocześnie mają w sobie głód niebanalnej strawy duchowej. Ojciec Cyprian, doświadczony duszpasterz i czujny obserwator życia, w kolejnych odsłonach ukazuje nadzieję – wyrosłą na gruncie tęsknoty, nieustannie poddawaną próbom, walczącą ze zniechęceniem i mierzącą bezczelnie wysoko – aż do nieba.
„Dopóki mamy nadzieję, jesteśmy w drodze, żyjemy. I dopóki jesteśmy w drodze, dopóki idziemy – mamy nadzieję”.
Po ukazaniu się pozycji Życie duchowe w mieście prezentujemy kolejną książkę jednego z najbardziej cenionych i najchętniej czytanych teologów prawosławnych. Podobnie, jak wcześniejsze pisma Evdokimova, daje ona poczucie zakorzenienia w wielkiej Tradycji chrześcijańskiej. Ukazuje prawosławie otwarte oraz poszukujące nowego wyrazu dla swojej wielowiekowej mądrości. W przypadku nauki o Duchu Świętym, przedstawia ją nie bez odniesienia do "dobroczynnego przebudzenia" jakiego doświadczyła w XX wieku teologia zachodnia, zarówno katolicka jak i protestancka. Jak podkreśla autor wstępu, wybitny polski teolog Wacław Hryniewicz OMI: pod wpływem ruchów pentekostalnych i charyzmatycznych, które głosiły potrzebę doświadczenia obecności i działania Ducha...samo życie uprzedziło refleksję teologów.
Drugi tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza.
Bądzcie pewni, Bóg nie omieszka dać nam wszystkiego i gdyby nawet przysiągł coś innego, nie mógłby się powstrzymać od dawania nam.
Bóg jest we wszystkich rzeczach. A im bardziej jest w nich, tym bardziej poza nimi; im bardziej wewnątrz, tym bardziej na zewnątrz, a im bardziej na zewnątrz, tym bardziej wewnątrz.
Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia – XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).
„Jeśli ktoś był już kiedyś przedmiotem ataków osobnika perwersyjnego, rozpoznaje od razu ów zimny ton, który wprawia w stan napięcia i wywołuje lęk. Słowa się tutaj nie liczą, ważna jest zawarta w nich groźba. Dzieci – ofiary rodziców moralnie perwersyjnych – bardzo trafnie opisują zmianę tonu, która poprzedza agresję: »Czasami przy kolacji, gdy zwracał się do moich sióstr, głos jego stawał się bezbarwny i suchy. Wiedziałem od razu, że usłyszę jakieś raniące słowo«”.
Autorka jest psychiatrą, psychoanalitykiem, terapeutą oraz specjalistą w dziedzinie wiktymologii. Aktywnie angażuje się w walkę o poszanowanie praw jednostki. Jej książka, nagłośniona przez media i wydana w ponad dwudziestu krajach, wywołała szeroką debatę społeczną. Marie-France Hirigoyen charakteryzuje najczęściej spotykane formy agresji w związku małżeńskim, rodzinie oraz miejscu pracy. Analizuje specyficzny charakter i kolejne fazy relacji perwersyjnej oraz osobowość prześladowcy i ofiary. Refleksja na temat konsekwencji molestowania moralnego kończy się praktycznymi wskazówkami, pozwalającymi ofiarom dostrzegać, analizować i przeciwstawiać się różnym formom przemocy. Książka jest jednocześnie oskarżeniem współczesnego społeczeństwa o tolerancję czy wręcz obojętność wobec tego destruktywnego zjawiska. Ostrzega przed banalizacją tej formy agresji, wymierzonej w godność oraz integralność psychiczną jednostki.
Laurence, dziecko paryskich slumsów, bardzo wcześnie doświadczył przemocy. Kiedy po raz pierwszy sięgnął po narkotyki, nie zdawał sobie sprawy, że na piętnaście lat zostanie wkręcony w piekielne tryby: uzależnienie, przemoc, kradzież, przemyt, AIDS.
W więzieniu, kiedy był bliski samobójstwa, w sposób zupełnie dla niego nieoczekiwany dotknął go Bóg: Laurence, całkowicie niewierzący, przeżył nawrócenie. Rozpoczął powolny i trudny proces odrodzenia. „Dobry łotr” współczesnych czasów ciągle przypomina nam o działaniu łaski Boga w życiu człowieka, „ponieważ dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych”. To mocne i poruszające świadectwo prowadzi czytelnika od bram piekła do spokoju Nieba!
LAURENT GAY urodził się w 1964 roku. Jest żonaty, ma dwoje dzieci.
Pracuje zawodowo, angażuje się w działalność grupy modlitewnej „Chwała” w Wandei oraz w dzieło nowej ewangelizacji, przekazując świadectwo swojego życia młodzieży.
Yves Boulvin przekonuje nas, że bycia rodzicem można się nauczyć. W swojej książce przedstawia najważniejsze zasady udanego wychowania dzieci: umiejętność słuchania, czułość, szacunek, stanowczość, zdolność do określania granic, przekazywanie podstawowych wartości, dostosowanie się do wieku dziecka, rozmowa… Według autora wszystkie problemy da się rozwiązać i nigdy nie jest na to za późno. Jeśli żałujemy, że czegoś nie potrafiliśmy dla naszych dzieci zrobić, możemy zawsze podjąć dialog, zmienić własną postawę i rozpocząć budowanie relacji na nowych fundamentach. Autor poświęca wiele uwagi relacjom rodziców z dorastającymi i dorosłymi dziećmi. Pisze również o rodzinach przybranych i adopcyjnych.
Książka Gisberta Greshake jest obszernym i bardzo wnikliwym studium o kapłaństwie. Analizując współczesną sytuację kapłaństwa kreśli zarazem historyczny rozwój tej posługi w Kościele, przedstawia problemy, z którymi musi się zmierzyć współczesny kapłan: przeciążenie pracą, wypalenie, frustrację i rezygnację – krótko mówiąc: omawia kryzys tożsamości kapłana w dzisiejszym świecie. Porusza temat relacji kapłaństwa urzędowego do powszechnego kapłaństwa wszystkich ochrzczonych. Prezentuje stanowiska krytycznych wobec kapłaństwa teologów, m.in. H. Künga, L. Boffa, E. Schillebeckxa i podejmuje z nimi dyskusję. Porusza sprawę święcenia kobiet.
Pisząc o istocie, tożsamości, duchowości i zadaniach kapłana dzisiaj, Greshake jest w swoich analizach i wnioskach odważny, dociekliwy i uczciwy. Książka ta z pewnością może być wielką pomocą w refleksji, zrozumieniu i określeniu na nowo, odpowiednio do naszych czasów, miejsca i roli kapłana w Kościele.
Paul Murray przeprowadza nas po rozważaniach św. Tomasza o Ojcze nasz, przypomina i pozwala nam odkryć Jego słowa, że "Wśród wielu modlitw Modlitwa Pańska zajmuje pierwsze miejsce”.
Pewnego razu św. Tomasz, przemawiając do tłumu wypełniającego kościół w Neapolu, oświadczył: „Spośród tego, co modlącemu się jest konieczne, szczególne znaczenie ma ufność”. Dalej św. Tomasz kontynuuje: „Dlatego też Pan, ucząc nas, jak należy się modlić, to postawił na początku, z czego rodzi się ufność, a to jest łaskawość Ojca, i dlatego mówi: »Ojcze nasz«”.
Śmierć bliskiego człowieka porusza nas do głębi. Pojawiają się zwykle pytania o przyczynę śmierci, o sens cierpienia, o współodpowiedzialność – niepokoi świadomość, że nie uczyniło się wszystkiego, co było w naszej mocy. Doświadczenie osamotnienia przygniata dotkliwie swym ciężarem. Nierzadko zdarza się jednak, iż daje szansę nowego spojrzenia na własne życie. Ważne stać się mogą sprawy, które nie miały dla nas wcześniej większego znaczenia.
Książka ta adresowana jest nie tylko do ludzi pogrążonych w żałobie i smutku, ale i do tych wszystkich, którzy chcieliby nauczyć się im współczuć i lepiej ich zrozumieć.
Jacques Gauthier jest autorem wcześniejszej pozycji wydanej nakładem wydawnictwa W drodze – "Kryzys wieku średniego". Tym razem prezentujemy książkę o kryzysie wieku emerytalnego – sześćdziesiątce, andropauzie i menopauzie. To poradnik dla osób starzejących się, w którym autor ujął wiedzę o biologii starzejącego się organizmu i psychologii. Gauthier jest poetą, a to sprawia, że książka Po pięćdziesiątce nie jest popularnym poradnikiem psychoanalizy czy medycyny.
"Po pięćdziesiątce nie stoimy już przed wyborem zawodowym, ale przed wyborem życiowym. Nie staramy się o awans społeczny, ale staramy się być sobą. To nie jest już
time is money ludzi interesu, ale time is free poetów. Nasz czas jest bogaty dzięki swej darmowości. Jest wielka pokusa, by rzucić się w wir licznych aktywności, zamiast zatrzymać się, aby wsłuchać się w puls czasu, który nadaje tempo. Mamy się teraz nauczyć nic nie robić, dając sobie chwile wolności, otaczać się kojącymi barwami, powrócić do wartości duchowych."
Niezwykła rozmowa dotycząca tego, jak widzieć i rozumieć sprzeczności, w których jest pogrążony nastolatek, jak je uszanować, nie uporządkowując ich za niego i jak ważna jest zdolność do tolerowania odmienności dziecka w okresie dojrzewania.
PHILIPPE GUTTON jest profesorem uniwersyteckim, psychoanalitykiem i psychiatrą. Pracuje także jako redaktor naczelny kwartalnika „Adolescence”, założonego w 1983 roku, poświęconego problemom nastolatków. W swoich licznych książkach koncentruje się na kryzysie okresu dojrzewania. VINCENT VILLEMINOT jest dziennikarzem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?