Druga część cyklu Psychomech. Potężny jak nigdy Richard Garrison w pełni kontroluje psychosferę. Jednak po zniszczeniu Maszyny nawet jego moce zaczynają słabnąć. Na horyzoncie pojawia się przeżarty złem umysł Charona Gubwy, który jak rekin czai się w mętnych wodach psychosfery. Gubwa ma szatański plan, w realizacji, którego tylko Garrison jest w stanie przeszkodzić.
Ostatnia powieść największego klasyka literatury sience fiction, autora ""Odysei kosmicznej"" i ""Odysei czasu, Arthura C. Clarke'a napisana z wybitnym fizykiem, a zarazem popularnym pisarzem sf Frederikiem Pohlem. O Clarke'u Richard Morgan pisał, że był gigantem sience fiction, a Kingsley Amis twierdził o Pohlu, iż wciąż pozostaje najzdolniejszym pisarzem, jakiego sience fictio stworzyła. A o samej książce: W dalekich otchłaniach kosmosu Wielcy Galaktycy, istoty o intligencji znacznie przewyższającej ludzką, zaobserwoawali echa pierwszych ziemskich prób nuklearnych. Natychmiast wysyłają potężną flotę kosmiczną, której jedynym zadaniem jest zniszczenie wszelkiego życia na naszej planecie. W tym samym czasie Ranjit Subramanian, młody student astronomii ze Sri Lanki, uparcie próbuje rozwikłać liczący sobie ponad 300 lat problem matematyczny. Upór ten wprowadza go mimochodem za kulisy tajnego projektu militarnego pod kryptonimem ""Milczący Piorun""...
Bram Stoker, a właściwie Abraham Stoker (1847-1912) to w gruncie rzeczy jeden z najważniejszych angielskich twórców literatury grozy. Jego najsłynniejszą opowieścią jest Dracula napisana w 1897 roku. To już obecnie absolutna klasyka tego typu literatury, a na podstawie powieści ukazało się mnóstwo kolejnych ""drakulopodobnych"" opwieści i stworzono kilkanaście filmów. Młody prawnik Jonathan Harker wyrusza w podróż do Transylwanii, bysfinalizować zakup posiadłości w Londynie przez hrabiego Drakulę. Choć napoczątku swego pobytu jest pod wrażeniem uprzejmości Drakuli, wkrótceodkrywa jego dziwne właściwości i zdaje sobie sprawę z tego, że zostałuwięziony w jego zamku. Spotyka trzy upiorne kobiety - również wampiry - idowiaduje się, że po wyjeździe Drakuli do Anglii zostanie im przeznaczonyjako ofiara. Postanawia uciec z zamku i udaje mu się to. Przeżyty streswywołuje u niego gorączkę mózgu, chory Jonathan trafia do szpitala, gdzieprzechodzi długą rekonwalescencję.
Bret Easton Ellis, autor który zasłynął jako twórca najbardziej skandalizującej amerykańskiej powieści w XX wieku ,,American Psycho"", ale napisał także ,,Informatorów"" czy ,,Cesarskie sypialnie"", w ,,Glamoramie"" po raz kolejny zanurza się w świat celebrytów i hollywoodzkiego blichtru, w którym liczy się dobry wygląd, plotki, narkotyki i seks (w dowolnej kolejności i w dowolnych proporcjach). I po raz kolejny czytelnik jego powieści wychodzi z tego doświadczenia poobijany, jeśli nie kompletnie zmiażdżony. Ellis nie jest moralistą, Glamorama pławi się w tym wszystkim, co uważamy za zło, a co jednocześnie zdaje się być podstawą, esencją życia jej bohaterów. Znane z tabloidów i telewizji nazwiska przeplatają się z brutalną fikcją oraz cytatami z popkultury, choć brutalna fikcja wcale nie musi być w stu procentach fikcyjna a popkultura zdaje się być jedynym prawdziwym światem. Zresztą nawet sami bohaterowie powieści nie mają pewności, czy przypadkiem akurat nie występują w filmie. Schizofrenia, przemoc, czarne poczucie humoru i postmodernistyczne pławienie się w cytatach dają w efekcie fascynującą, brutalną satyrę na świat celebrytów, ale i na społeczeństwo, dla którego prawda bywa dziwniejsza od fikcji. Jak pisze ,,Daily Telegraph"" Glamorama wgryza się w naszą kulturę celebrytów w sposób zarówno olśniewający, jak i przerażający. A sam Ellis potwierdza swoją pozycję w amerykańskiej literaturze, miejsca obok takich postaci jak Ernest Hemingway czy Francis Scot Fitzgerald
Nowa huta skończyła 65 lat. Na początku 1949 roku zapadła decyzja o budowie Kombinatu Metarulgicznego i miasta na terenie podkrakowskich wsi. Projekt urbanistyczny był autorstwa zespołu architektów kierowanego przez Tadeusza Ptaszyckiego. Legenda lat budowy Nowej huty wciąż jeszcze ma żywych świadków, a niektóre fakty z tego czasu wręcz nie mieszczą się w głowie. Bolesław Skrzybalski, który projektował pierwsze nowohuckie osiedle Wandy, miał na to 3 dni. Geodeta dosłownie z rąk mu wyjmował rysunki i wytaczał budynki Juchnowicz na osiedle B-2 miał tydzień, a jakby nie zdążył, to dyrektor Żrałek, odpowiedzialny za wykonawstwo, zapowiedział postawienie 30 bloków w rządek, bez projektu Prace projektowe dla budowy całego miasta Nowa Huta rozpoczęto w styczniu 1949, a już w trzeciej dekadzie czerwca ruszyła budowa, by w grudniu poszczycić się pierwszymi zasiedlonymi już na osiedlu Wandy blokami.
Trzecie, poprawione i uzupełnione wydanie przewodnika po Żydowskim Krakowie. Nowe wydanie zawiera jeszcze więcej zdjęć i znacznie więcej informacji niż wydania poprzednie. Znacznie rozszerzona została część dotycząca Podgórza zwłaszcza Fabryki Emalierni Oscara Schindlera. Trzy trasy zwiedzania, blisko 100 kolorowych zdjęć + wiele zdjęć archiwalnych z Krakowskiego Kazimierza i z krakowskiego Ghetta. Autorem książki jest Eugeniusz Duda - dyrektor Oddziału Muzeum Historycznego Miasta Krakowa Oddział Stara Synagoga.
Nathan musi odszukać zródło mocy, które pomoże mu pokonać Wampyry zamieszkujące Ostatnie Zamczysko. Szef brytyjskiego Wydziału E. pomoże mu w trudnej misji. Jednak czy metafizyczne zdolności Nathana podołają naturalnym i nienaturalnym potęgom? Czy zapewnią mu powrót do domu? A jeśli tak, to co dalej? Kraina Gwiazd należy teraz do nowych Wampyrów, a lord Nestor Nienawistnik z Ostatniego Zamczyska jest... bratem Nathana!
Kiedy Lucy Brennan, trenerka fitness z Miami Beach, rozbraja bandytę ścigającego dwóch przerażonych bezdomnych, policja i kamery serwisów informacyjnych depczą jej po piętach i w ciągu paru godzin Lucy staje się bohaterką mediów. Jedynym świadkiem tego zdarzenia jest pogrążona w depresji i cierpiąca na nadwagę Lena Sorensen, która dostaje obsesji na punkcie Lucy i zapisuje się na jej zajęcia, choć wydaje się, że jest bardziej zainteresowana ciałem trenerki niż swoim własnym. Kiedy dwie kobiety zbliżają się do siebie, nie mogąc uwolnić się od myśli o życiu seksualnym sióstr syjamskich, zaczynają się prawdziwe problemy...
W ordynarnej i agresywnej trenerce Lucy Brennan i biednej, podatnej na manipulację Lenie Sorensen Irvine Welsh powołał do życia dwie niezapomniane bohaterki, tworząc jeden z najdziwniejszych, sadomasochistycznych i paranoicznych duetów we współczesnej literaturze. Ukazując morderstwo, deprawację i zemstę - i serwując zaiste ogromną dawkę jedzenia i seksu - Życie seksualne bliźniąt syjamskich koncentruje się na dwóch wielkich obsesjach naszych czasów - jak wyglądamy i gdzie żyjemy - opowiadając historię tak bulwersującą i mroczną, że przyćmiewa jasne słońce Florydy.
"Tajemnice krakowskich budowli" - być może ktoś, czytając ten tytuł, poczuje lekki dreszczyk emocji. Może będzie mowa o czymś równie fascynującym jak podziemna i jeszcze nie tak dawno zupełnie nieznana część zamku Książ? Albo może o czymś takim jak opisywana przez Zbigniewa Święcha klątwa króla Kazimierza Jagiellończyka?
David Yallop – angielski dziennikarz i dokumentalista jest już w Polsce dobrze znany. Napisał bowiem dwie książki, które sprzedały się w u nas w bardzo dużych nakładach. Mowa o książce o najsłynniejszym terroryście świata Carlosie pt. „Szakal” oraz o niezwykle kontrowersyjnym dziele „W imieniu Boga”, książki, w której autor ujawnia kulisy tajemniczej śmierci papieża Jana Pawła I i kulisy działalności arcybiskupa Marcinkusa i kierowanego przezeń Banku Watykańskiego. „W imieniu Boga” sprzedało się w Europie w kilkusettysięcznych nakładach. I podobnie dzieje się z jego najnowszą książką – o kulisach pontyfikatu Jana Pawła II, „naszego” papieża, Karola Wojtyły. Ta książka może być szokująca dla polskiego czytelnika, przyzwyczajonego wyłącznie do hagiograficznych książek dotyczących Jana Pawła II. Tymczasem pracę Yallopa można najkrócej streścić sloganem: Prawda i kłamstwa – prawdziwa historia człowieka, którego nazwano „Jan Paweł Wielki”.
To opowieść o naszej mrocznej rzeczywistości, o rzeczywistości domów poprawczych, o nędzy, chciwości, sadyzmie, okrucieństwie. O braku nadziei i braku perspektyw. "Bidul" to w porównaniu ze światem "Kozzmossu!" nieomal raj.
Wzruszenie ściska za gardło, łzy pojawiają się w oczach. Przejeżdżają ostatnie pojazdy papieskiego orszaku. Chwytamy się oboje za ręce, stoimy jak oniemiali.(...)"
"Rozpustne nasienie usiłuje pokazać, jak może wyglądać Anglia, gdyby weszła na tę drogę rozwoju co Indie. Odpowiedzią na perspektywy przeludnienia i głodu może się okazać kultura sprzyjająca bezpłodności przez popieranie homoseksualizmu i nagradzanie kastrujących się. Jednakże - podpowiedział mi nie godzący się na to instynkt - natura może zareagować na ludzką bezpłodność własnymi rodzajami bezpłodności, tak iż rozwiązanie problemu zaludnienia może się okazać nawet bardziej bezlitosne i bardziej logiczne.
Podczas gdy teologiczne motto Pomarańczy brzmi: 'Musimy mieć wolność dokonywania wyborów moralnych', motto "Rozpustnego nasienia" brzmi: 'Każdy ma prawo się urodzić'.
Oba twierdzenia są tradycyjnie chrześcijańskie, a ściślej mówiąc katolickie. Model historii przedstawiony w tej książce opiera się na konflikcie dwóch odmian wiary chrześcijańskiej: augustiańskiej i pelagiańskiej.
Święty Augustyn nauczał, że człowiek rodzi się w grzechu pierworodnym, a brytyjski mnich Pelagiusz tej doktrynie zaprzeczył. Pesymizm na temat człowieka przeciwstawia się promiennemu optymizmowi. W kategoriach politycznych jest to przeciwstawienie konserwatyzmu liberalizmowi oraz jego późniejszej wersji, czyli socjalizmowi.
Historia społeczna toczy się cyklicznie, jak mój bohater Tristram Foxe uczy swe przepełnione klasy w przyszłej szkole. Pesymistyczny konserwatyzm, spodziewający się po człowieku wszystkiego, co najgorsze, nie zawsze musi przegrywać, więc modyfikuje się go w kierunku optymistycznego socjalizmu.
Witajcie w niedalekiej przyszłości: europejskie superpaństwo za czterdzieści lat, Europa obejmująca obszar od zachodniego wybrzeża Irlandii do wschodniego wybrzeża Grecji. Stanowi obszar, gdzie technologia wciąż się rozwija, a kwestie humanistyczne stale schodzą na dalszy plan i gdzie odpowiedzi na najważniejsze pytania są równie nieosiągalne jak niegdyś. Superpaństwo zaczyna się dziwacznym weselem Victora de Bourcey, syna Prezydenta Unii Europejskiej. Ponieważ jego przyszła żona nie może w nim uczestniczyć, jej miejsce zajmuje niezwykła dublerka: android. A kiedy goście wznoszą toast za ten najdziwniejszy ze związków, uroczystości zostają złowieszczo przerwane, gdy nagły popłoch koni z całą siłą natury rozrywa tkankę ultranowoczesnego świata.
Mężczyźni i kobiety to jedna z najważniejszych prac autorki, jej publikacja w Polsce wypełnia lukę w modnych obecnie gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną, fundamentalną w tej dziedzinie wiedzy (choć wielu publicystów - rzadziej naukowców - kwestionuje naukowość gender studies), która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy kobietą? Mężczyźni o kobiety to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież także książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki - wszak wszyscy (prawie) jesteśmy mężczyznami lub kobietami.
Miasto nie może sobie poradzić z bandami mordujących i gwałcących wyrostków. Ale pełna makabra zaczyna się, gdy sąd i policja biorą stronę bandytów i zapewniają im bezkarność. Skąd my to znamy?
Gdyby ktoś zapytał, czym jest ta powieść, odpowiedziałbym bez namysłu: Świętym Symbolem Chrześcijan przez jedne silne ramiona stawianym do pionu, przez inne sprowadzanym do poziomu. Pamiętnym konfliktem pod Pałacem Prezydenckim ukazanym z perspektywy pokładu statku pasażerskiego Europa Palace zmierzającego z Wenecji na grecką wyspę Korfu. Portretem ludzi „idei”. Groteskową wizją walki o „jedyną słuszną rację”. Trzecią stroną w dwustronnym konflikcie. Spisaną na nowo kroniką upadku człowieka, który od wieków niezmiennie upodobanie odnajduje w górnolotnych hasłach ustanawianych przy użyciu siłowych rozwiązań. Jest też tragikomiczną opowieścią o ludziach próbujących odnaleźć utracony spokój podczas morskiej podróży, która dla kilku z nich zakończyć ma się w sposób najsmutniejszy z możliwych. Najnowsza powieść Sławomira Łuczaka – autora m.in. „Archipelag Rynek"”, „Chłopców”, „Polski” i „Namiętności w miejscu publicznym” skrzy się humorem, zdumiewa precyzją słowa
Jak w starym, dobrym dowcipie - jest Polak, Niemiec i Żyd oraz budzący wątpliwość Rosjanin. Pojawia się też zapowiedziany przez amerykańskich naukowców ze stanu Nevada Koniec. Pewnego październikowego dnia na ulicy Skrytej w Krakowie - na której niemal każda kamienica jest przedmiotem polsko-żydowskiego sporu - swoją obecność zaznacza ceniony na całym świecie niemiecki reżyser próbujący przy pomocy filmowej ekspresji wytłumaczyć się z młodzieńczej przynależności do 3 Dywizji Pancernej SS "Totenkopf", jednej z najbardziej fanatycznych i brutalnych formacji wojskowych Drugiej Wojny Światowej. Treść realizowanej na ulicy Skrytej niemieckiej superprodukcji budzi sprzeciw wykłócających się o prawo własności kamienic Polaków i Żydów.
Niepozostający żadną ze stron w międzynarodowym sporze i niewolny od niepokojącej przeszłości właściciel sklepu z akcesoriami miłosnymi chińskiej produkcji organizuje dla uczestników konfliktu spotkanie wierząc w jego pojednawczy charakter...
Czytelnicy znajdą tu nawiązanie (choć w nieco innej formie) do tematów i klimatów znanych im już z lektury "Ezoterycznego Krakowa". Książka ta, choć jest zupełnie odrębna pozycją, stanowi jego kontynuację. I choć nie ma tu zbyt wiele mistyki i ezoteryki, to obie pozycje łączy baśniowa tematyka. No i oczywiście Kraków - miasto, gdzie łączą się z sobą w jedno: rzeczywistość i fantazja, fakty i mity, historia i legenda, i gdzie czasami jawa staje się snem, a sen jawą.
Hebrajskie słowo Enoszijut można przetłumaczyć na język polski jako człowieczeństwo. I o nim właśnie opowiada ta ksiązka. Jest to zupełnie niezwykła opowieść o Dawidzie Kurzmanie, szanowanym, konserwatywnym Żydzie krakowski, bogatym kupcu, przemysłowcu, a jednocześnie dobroczyńcy, który w znacznej mierze finansował (za pomocą Gminy Żydowskiej) i sprawował nadzór nad Domem dla Sierot Żydowskich. Hebrajskie sformułowanie Kidusz Haszem jest właściwie synonimem męczeństwa za wiarę, choć dosłownie oznacza po hebrajsku uświęcenie Imienia Bożego. Zgodnie z tą koncepcją, Żyd winien być gotowy ponieść raczej śmierć, niż sprzeniewierzyć się Przymierzu przez przekroczenie reguł religijnych. Kto łamie najważniejsze zasady i staje się bałwochwalcą, mordercą lub cudzołożnikiem, winny jest Chilul Haszem, czyli obrazie Imielna Bożego. Wyznawca judaizmu powinien publicznie własną postawą dowieść swej moralności i pobożności, przy czym występek wobec gojów jest poważniejszym niż wobec współwyznawców. Przyjmujący śmierć w imię Kidusz Haszem uznawani są za Kdoszim - istoty święte, jak Kurzmann dotychczas Relacje o nich przybierają formę hagiograficznych opowieści, które najczęściej dotyczą czasów średniowiecznych pogromów, powstania Chmielnickiego i Holokaustu. W sprzeczności do idei Kidusz Haszem stoi zasada pikuach nefesz nakazująca ratowanie życia ludzkiego bez względu na łamanie reguł. Hebrajski termin można przetłumaczyć jako otwór dla życia, a wiąże się on z odpowiedzią na pytanie, czy można ratować ofiary katastrofy domu w szabat. Mimo zakazu wykonywania pracy w ten dzień, ludzi należy ratować drążąc w gruzach otwór. W czasach Holokaustu z zasady pikulach nefesz wyciągnięto idę uświęcenia życia - kidusz ha-chajim. Jej twórca rabin Izaak Nissenbaum nałożył na Żydów obowiązek samoobrony i ratowania siebie oraz bliźnich. Tradycjonalista żydowski Kurzmann nie mógł się sprzeniewieżyć tej zasadzie i jak krakowski Korczak nie opuścił sieot i wraz z nimi trafił do gazu. Wszyscy zostali zamordowani.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
