To znaczące, że w momencie, kiedy Schmitt decyduje się wydać swoją ,,Naukę o konstytucji"", jednocześnie stwierdza dobitnie w jednym z listów, że konstruowanie i opisywanie ogólnych zasad nauki o państwie nie ma we współczesnym świecie większego sensu, ponieważ państwa de facto już nie ma. Ma przy tym na myśli tradycyjne, nowożytne państwo, które powstaje w Europie Zachodniej jako specyficzny typ politycznej organizacji na przestrzeni XVI i XVII wieku. Ten typ scentralizowanej, terytorialnej władzy odchodzi jego zdaniem w przeszłość. Jednak nadal pozostaje jedność polityczna jako realne zjawisko zachowujące pierwszorzędne znaczenie. Niezależnie bowiem od dalszych losów tradycyjnego, nowożytnego państwa ludzie, zdaniem Schmitta, wciąż organizują się i będą organizować według kryterium politycznego. (prof. Marek A. Cichocki, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych UW)
Dzieje Pawła z Tarsu"" są dziełem wielkiego erudyty, który nawet skomplikowane sprawy potrafił przedstawiać w sposób prosty, jasny, zrozumiały. ks. Roman Bartnicki Paweł z Tarsu, prześladowca chrześcijan, nawraca się w drodze do Damaszku. Co sprawia, że faryzeusz, człowiek wykształcony w Jerozolimie, przyjmuje chrzest, by ruszyć w podróż, która odmienia losy świata i Kościoła? Ks. Eugeniusz Dąbrowski, biblista i tłumacz Nowego Testamentu, przez długi czas był jedynym Polakiem posiadającym stopień doktora nauk biblijnych, który otrzymał z rąk kard. Eugenio Pacelliego, przyszłego Pius XII. W ,,Dziejach Pawła z Tarsu"", które były codzienną lekturą prymasa Stefana Wyszyńskiego w czasie jego internowania, ks. Dąbrowski autora listów do Rzymian pokazuje w świetle licznych odniesień do źródeł powstałych w trakcie życia Apostoła. Otrzymujemy w ten sposób opowieść o człowieku, Kościele, historii, polityce i literaturze. Opowieść o tym, jak wszystkie te elementy oddziaływają na siebie i wzajemnie się uzupełniają.
Religijny fundament Rosji został zbudowany przez Bizancjum. Okoliczności historyczne go zmodyfikowały, ale nie wykorzeniły. Rosja długo była krajem słabym i zagrożonym. Nie chodziło tutaj o ataki ze strony Zachodu, który zostawiał zazwyczaj Rosję w jej lasach. Nacjonalistyczna historiografia bardzo przesadnie eksponuje zagrożenie zachodnie. Za agresora uważa się Polskę, choć ona najczęściej zadowalała się obroną własnych granic, pomijając niefortunne przedsięwzięcie, które w roku 1610 doprowadziło do krótkiej okupacji Moskwy. Było to możliwe na skutek zawalenia się państwa moskiewskiego w czasie tzw. Wielkiej Smuty. Ten epizod jest podkreślany, gdyż – jak się uważa – sprowadził na ziemie ruskie największe niebezpieczeństwo nawrócenia na katolicyzm. Dlatego właśnie Sołżenicyn uważa, że agresja polska, mogąca wywołać „zmiany genetyczne”, była o wiele groźniejsza od ataków mongolskich, które pozostawiły nietknięte struktury religijne kraju. Wojska polskie i szwedzkie nie miały zazwyczaj wielkich problemów z odparciem najazdów armii rosyjskich: źle wyekwipowanych i niezdyscyplinowanych.
Fragment książki
Książka otwiera nową serię wydawaną przez "Teologię Polityczną" - "Życie codzienne idei"
Starałam się wybrać teksty o kwestiach, o których stosunkowo rzadko się w Polsce pisze, a jednocześnie o takich, które najbardziej mnie w społeczeństwie, w polityce, w kulturze – w Polsce i w innych krajach Europy – przygnębiają i niepokoją. Najczęściej są to różne modne dziś ortodoksje i ich skutki – skutki, wśród których jednym z głównych, i najbardziej niepokojących, jest szybko postępujące kurczenie się przestrzeni między tym, co trzeba, a tym, czego nie wolno.. (...)
A. Kołakowska, Słowo wstępne.
„Chmury” zajmują szczególne miejsce wśród starożytnych tekstów poświęconych Sokratesowi. To jedno z najbardziej znanych dzieł najwybitniejszego greckiego komediopisarza – Arystofanesa – należy także do najważniejszych, ponieważ czasowo najbliższych Sokratesowi, świadectw o tym greckim filozofie. Wizerunek Sokratesa, który wyłania się z tekstu komedii, jest istotnie różny zarówno od tego, który został utrwalony w dialogach Platona, jak i od obrazu znanego z pism sokratycznych Ksenofonta.
„Chmury” znajdują się na liście lektur dla osób przygotowujących się do matury z języka polskiego na poziomie rozszerzonym.
Autor zmaga się w swych utworach z polskością – sięga do tkwiących w naszej kulturze metafor i archetypów, czyniąc to jednak z ożywczą, komediową świeżością. Prezentowany zbiór to dla czytelnika obfitująca w groteskę, fascynująca podróż przez często gorzkie meandry historii narodowej.Ta ironiczna Odyseja – niekiedy zaskakująca ciepłem dotychczas niecharakterystycznym dla autora „Norymbergi” – ma trzy zasadnicze przystanki: romantyzm ( Wielka improwizacja), PRL ( Rodzina królewska (jak gdyby)) i współczesność ( Fragment większej całości; Komedia romantyczna; Zaręczyny). Każda epoka obciążona jest swoim brzemieniem, z którym Tomczyk lekkim piórem mierzy się, pomagając przy tym czytelnikowi ten balast unieść i lepiej zrozumieć.
Północ i Południe. Teksty o polskiej kulturze i historii to zbiór esejów prof. Marka A. Cichockiego, które łączy pytanie o ideowe korzenie polskiej wspólnoty, jej sens i miejsce w Europie. Książka składa się z sześciu esejów, z których każdy poświęcony jest innym postaciom i zjawiskom kluczowym z perspektywy rozwoju polskiej formy, nieistniejącej bez zakorzenienia w kulturze Południa i dziedzictwie romanitas.
"Polska będzie łacińska, albo nie będzie jej wcale. Do tego końcowego wniosku podróżujemy przez bogate i niezwykle ciekawe historyczne i ideowe pejzaże, opisane jasno i lekkim piórem. Pasjonująca i pouczająca lektura o naturze i korzeniach polskiej tożsamości."- Agnieszka Kołakowska
"Książka Marka Cichockiego składa się z sześciu esejów, które, choć opisują różne epoki, łączy pytanie o sens naszej polskiej wspólnoty. Autorowi chodzi nie tylko o historię, lecz przede wszystkim właśnie o sprawy nader aktualne. W fascynujący i niezwykle erudycyjny sposób wydobywa na jaw najważniejsze historyczne i duchowe uwarunkowania, dzięki czemu nasze spojrzenie na palące kwestie współczesnej Europy nabierają o wiele głębszego wymiaru." - prof. Zbigniew Stawrowski
Dwie uniwersalne idee, które rozkwitły w Polsce w XX w.
Dziesiąty numer „Teologii Politycznej” został poświęcony dwóm najważniejszym ideom, jakie rozkwitły w XX-wiecznej Polsce – solidarności i miłosierdziu.
Choć mają one charakter uniwersalny, to zarazem wytyczyły specyficznie polską drogę zmagań z XX-wiecznymi kataklizmami. W numerze liczni autorzy rozważają znaczenie tych dwóch pojęć oraz zastanawiają się nad ich wewnętrznym związkiem; publikacja zawiera również także teksty poświęcone tym aktorom naszych najnowszych dziejów, dzięki którym te idee w tak wielkim stopniu wpłynęły na kształt polskiego XX wieku – świętej siostrze Faustynie Kowalskiej oraz ruchowi społecznemu „Solidarność”.
W skład numeru wchodzi piętnaście artykułów oraz dwanaście recenzji. Wśród autorów tego numeru znaleźli się: prof. Marek A. Cichocki, dr Dariusz Karłowicz, prof. Chantal Delsol, ks. prof. Jacek Salij OP, prof. Zbigniew Stawrowski, Tomasz Herbich, dr hab. Paweł Skibiński, dr Paweł Jarnicki, Paweł Grad, ks. prof. Jacek Grzybowski, dr Izabela Rutkowska, dr Izabella Andrzejuk, dr Ewa K. Czaczkowska, ks. prof. Jan Sochoń, prof. Manfred Spieker, Mikołaj Marczak, Michał Rzeczycki, Maciej Jesionkiewicz, Paweł Rzewuski, Krzysztof Tyszka-Drozdowski, Juliusz Gałkowski, Piotr Górski, Bartłomiej Malik, Natalia Alicja Szerszeń, Katarzyna Górska-Fingas, Jakub Pyda.
Dziesiąty numer "Teologii Politycznej" został dofinasowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowe Centrum Kultury, firmę Cedrob oraz wielu darczyńców indywidualnych. Serdecznie dziękujęmy!
W najnowszym numerze Teologii Politycznej uwaga kieruje się w stronę niemieckiej polityki w Europie. Jaka jest pozycja Niemiec 70 lat po wywołanej i przegranej przez nich wojnie? Jak Niemcy realizują swoje interesy? Proponujemy także blok tekstów poświęcony Jarosławowi Iwaszkiewiczowi i jego stosunkowi zarówno do wchodnich, jak i zachodnich sąsiadów Polski. W numerze m.in: Cichocki, Gawin, Szarota, Staniszkis, Ch. Meier, Lemkin, Brague, Price, i inni.
Eric Voegelin, jeden z wybitnych i wpływowych uczonych minionego wieku, którego sława staje się z dnia na dzień większa, proponuje w „Świecie polis” wnikliwą analizę dziejów Grecji. Znajduje świeże i mało oczywiste tropy i odniesienia, ukazując historię polis w świetle napięcia między religią, kulturą a polityką.
To lektura dla każdego, kogo obchodzą sprawy wolności i jej ograniczeń, a przede wszystkim dzieje trudnych związków myśli i rzeczywistości społecznej.
Włodzimierz Lengauer
Część publikacji traktuje o niezwykle ważkim problemie, jakim jest sposób pojmowania i używania władzy politycznej, opisany w dziełach historyków greckich: Herodota i Tukidydesa. Zwłaszcza analiza wojny peloponeskiej, konfrontowana z dziełem Machiavellego, ze względu na charakterystykę stanowisk, które dziś określamy mianem realizmu i idealizmu politycznego, ujawnia przekonanie autora, że nihilizm moralny w polityce musi prowadzić do katastrofy.
Miłowit Kuniński
Niewiele powstało dzieł o takiej sile, oryginalności i rozmachu.
Dariusz Karłowicz
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
