Romana Wilhelmiego znają wszyscy. I nic w tym osobliwego. Ten charyzmatyczny, charakterystyczny aktor stworzył tak wspaniałe kreacje teatralne, filmowe i serialowe, że stał się legendą już za życia. I oto przed Państwem niezwykła książka o nim. Marcin Rychcik zdołał stworzyć nie tyle biografię, co literacki portret wielkiego aktora i pełnokrwistego człowieka. Efekt powieści wielogłosowej osiągnął, pozwalając innym wypowiedzieć się o Romanie Wilhelmim. I tak zobaczymy go oczyma kolegów po fachu, reżyserów, krytyków i pisarzy. Znakomita lektura nie tylko dla fanów.
Czyta: Marcin Rychcik
O niezmierzonej Rosji i wielkim rosyjskim narodzie powiedziano i napisano już bardzo wiele. Zbiór felietonów Ossendowskiego jest wyjątkowy. Obnaża „rosyjską duszę zbiorową” i ujawnia, jak dalece gusła, zabobony i mistyka wpływają na działania i decyzje tej jednej z największych grup etnicznych na świecie. Autor uchwycił Rosję w ciekawym momencie – przed rewolucją bolszewicką, kiedy to sekty i grupy religijne przybrały na sile. Barwnym stylem opowiedziano o burłakach, jamszczyźnie czy Griszce Rasputinie.
Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Wbrew pułapkom losu tworzą kochającą rodzin, patrzą na świat z radością życia. Od pierwszych słów książki wciągają nas w swój świat.
cz. I Bez pożegnania – podczas II Wojny Światowej bohaterki wywiezione zostają z Kresów wschodnich na Syberię. Czas wielkiej próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki.
cz. II Szkoła pod Baobabem – bohaterki przedostają się wraz z Armią Andersa do Afryki. Książka pisana z perspektywy córki Kasi, w fantastyczny sposób opowiada o codziennym życiu Polaków w Ugandzie, fascynującej Afryce i tęsknocie za ojczyzną.
cz. III Koło Graniaste – wymarzony powrót do powojennej Polski i brutalne spotkanie z komunistyczną rzeczywistością. Jednak dzięki sile emocji, wbrew wszystkiemu, życie toczy się dalej…
cz. IV Mea Culpa – Polska przełomu lat 50. i 60., pierwsze lata PRL-u wraz z jego absurdami, ingerencja świata polityki w życie zwykłych ludzi, start Kasi w dorosłe życie, podróże głównej bohaterki z zespołem „Mazowsze”.
cz. V Czas darowany nam – „Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci” – te słowa Zofii stają się myślą przewodnią dalszych losów Kasi. Czeka ją praca, podróże, wzloty, upadki, wypadki, a także nowe spotkania i uśmiechy losu. Pełen trudnych momentów dla Polski rok 1968 w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki. W lata 70. Kasia wchodzi z nadzieją, ale Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.
cz. IV Jak to się skończy – Kasia oddaje się wychowywaniu córeczki, ale tęskni za sceną. Cyklicznie trafia do Paryża, poznaje świat rosyjskich kabaretów, jednak szara polska rzeczywistość stawia ją przed kolejnymi wyzwaniami. Lata 70., stan wojenny, trudne lata 80., a potem wielkie nadzieje związane z czerwcem 1989 r. i powracające pytanie: jak to się skończy?
cz.VII Co to za czasy – początek nowej rzeczywistości po 1989 r. w Polsce. W odmienionej, często zaskakującej codzienności, życie Kalczyńskich toczy się dalej. Odchodzą i pojawiają się nowi członkowie rodziny, wracają dawni i przychodzą nowi przyjaciele. Zofia staje u progu sędziwej starości, a Kasia ze zdumieniem przyjmuje nowe życiowe role. Zaskakujące wydarzenia lat 90., początku XXI wieku oraz kolejnych lat coraz częściej zmuszają je do zadawania pytania: co to za czasy?
c.d.n.
Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania.
Jerzy Antczak
„Anoda i katoda” to ostatnie dzieło pisarza, wydane już pośmiertnie w latach 1980-1981. Według zamysłu autora, miał to być przegląd całej jego twórczości, począwszy od pierwszych tekstów jeszcze sprzed I wojny światowej, a kończąc na ostatnich latach życia. Na tom II (zatytułowany „Międzyepoka”) składają się m.in. zgrabne felietony, pełne uroczych szczegółów wspomnienia i mistrzowskie reportaże z życia codziennego.
Słynny wywiad-rzeka mistrza dziennikarstwa, Lawrence’a Grobela
z najbardziej wpływowym aktorem XX wieku, symbolem Hollywood,
Marlonem Brando
W 1978 roku Grobel odwiedził tahitańską wyspę Marlona Brando, by przeprowadzić z nim wywiad dla Playboya. Brando zastrzegł, że będą rozmawiać tylko o… Indianach. Grobelowi udało się jednak poruszyć o wiele więcej tematów…
Marlon Brando utorował drogę dla emocjonalnego, naturalistycznego stylu gry Jamesa Deana, Roberta De Niro, Johnny Deppa i wielu innych gwiazd filmowych
ROZMOWY
LAWRENCE’A GROBELA
Z MARLONEM BRANDO
W SERII „O SOBIE SAMYM”
– To co, może spotkamy się na Tahiti? - Brando spytał mnie w trakcie rozmowy telefonicznej 28 marca 1978 roku. Brzmiał obcesowo ale rzeczowo.(..) Po blisko sześciu miesiącach negocjacji zdecydował się osobiście odebrać telefon i porozmawiać ze mną. Gdy tylko skończyliśmy, zadzwoniłem do szefa mojej redakcji w Nowym Jorku, by powiedzieć mu, że załatwiłem wywiad.
Wśród setek osób, z którymi przeprowadziłem wywiady, nigdy nie spotkałem nikogo takiego
jak Marlon Brando. Myślę też, że już nigdy nie spotkam.
Marlon Brando miał wiele twarzy. Był obywatelem świata. Przez całe życie żywił gniew wobec własnego ojca. Fatalnie traktował kobiety i starał się nimi rządzić tylko dlatego, że mógł to robić.
Pochłaniał książki, uwielbiał gry i miał wiele cech tyrana. Nie dbał o swoje ciało, o swój talent, psychikę i o kobiety, z którymi był.
Ale jego filmy, cała jego działalność i to, co miał do powiedzenia dowodzą, że bardzo głęboko angażował się we wszystko, co miało dla niego znaczenie.
Prasa podaje, że Marlon Brando zmarł 2 lipca
2004 roku, ale myślę, tak naprawdę odszedł czternaście lat wcześniej, 16 maja 1990 roku, gdy kula wystrzelona z pistoletu jego syna Christiana przeszyła lewy policzek chłopaka córki Brando. A może odszedł pięć lat później, 16 kwietnia 1995 roku, gdy powiodła się trzecia próba samobójcza jego córki Cheyenne...
Te tragiczne wydarzenia złamały mu serce, pozbawiły radości całe jego późniejsze życie, kazały mu jeszcze bardziej zamknąć się w sobie i w samotności zmagać się z demonami, które prześladowały go od dzieciństwa. (...)
Lawrence Grobel
Dalsze losy bohaterów powieści Wilk!
Margo Cook oraz Max Stone sądzą, że ich życie wróciło do normy. Pracownicy Instytutu – organizacji prowadzącej eksperymenty na młodzieży mieszkającej w Wolftown – nie interesują się już poczynaniami grupy nastolatków. Margo nie czuje działania wilczej szczepionki, a Ivette powoli wraca do zdrowia. Nagle w spokojnej leśnej okolicy pojawiają się ślady brutalnie zadawanej śmierci, przywodzące na myśl atak dzikiego zwierzęcia. Czy stoi za tym Instytut, czy może któryś z wilków? Jaki sekret skrywa Aki? Dlaczego mimo ostrzeżeń policji krąży nocami po lesie? I z jakiego powodu Max nagle zaczyna się zmieniać?
Margo ponownie będzie musiała zmierzyć się z niebezpieczeństwem.
Hubert po latach odnajduje wreszcie Święcino. Ale nie wszystko wygląda tam tak, jak zapamiętał. Dla mieszkańców osady jest zupełnie obcy i nikt nie proponuje mu od razu posady strażnika. Chłopak musi na nowo zdobyć ich zaufanie. Chociaż wie, co się może za chwilę wydarzyć, nie jest mu wcale łatwiej. Zwłaszcza że zdobywając księgę demonów, zmienił bieg historii. Teraz, mimo że wszystko zdaje się powtarzać, nic nie jest do końca przewidywalne. A zagrożenie stanowią nie tylko demony, lecz także inni ludzie.
Jak w tej sytuacji ma sam przetrwać, uchronić przyjaciół i zapobiec mającym nastąpić nieszczęściom?
Postapokaliptyczna przygoda, której nigdy nie zapomnisz!
Dwadzieścia lat po wizycie Grupy Bojowej „Ameryka” w Chmurze N’gai ludzkość znowu zetknie się z nieznanym.
Na ziemi końca dobiega wojna domowa między Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej a Konfederacją Terrańską. Przy udziale myśliwców z „Ameryki” zniszczone zostają ostatnie ogniska oporu, a przywódcy pojmani. W Europie, a także poza jej granicami, znaczenia nabiera pokojowy ruch Światło Gwiazd, a jego przywódca Constantine d’Angelo porywa tłumy entuzjastycznymi wystąpieniami.
Tymczasem tajemniczy okręt o nieludzkiej technologii opuszcza bazę w Północnych Indiach. W pościg za nim ruszają eskadra „Black Demons”, lotniskowiec gwiezdny „Ameryka” oraz jednostka Straży Kosmicznej. Kto podróżuje zagadkowym okrętem? Czy to nowa, nieznana jeszcze ludziom rasa? A może sami Gwiezdni Bogowie? Niezwykła broń, jaką dysponują obcy, postawi przed ludźmi najtrudniejsze wyzwania.
W szóstym tomie serii Ian Douglas nie zawodzi – opisy kosmicznych zmagań, niezwykłych technologii, obcych sposobów myślenia splatają się w przyprawiający o zawrót głowy koktajl, od którego nie sposób się oderwać.
2207 rok. Astronom Haywick odkrywa, że w stronę Ziemi nadciąga obłok brył lodowych, który spowoduje na niej nieodwracalne zmiany. Rasa ludzka nie ma szans przetrwać w nowych warunkach. Rozwiązaniem może być „odbicie” uderzenia. Wobec braku technologii, która zatrzymałaby miliardy ton krystalicznej wody, Haywick wpada na inny pomysł – genetyczne przystosowanie Ziemian do mającej nastać ery lodowej. Czy kontrowersyjny eksperyment na szanse się powieść? Biały rój uderzy już za sto lat!
Sprytna, wciągająca intryga, osobliwa wizja podzielonego na latyfundia świata przyszłości, zaskakujący układ sił i ewolucja wierzeń… wszystko to serwuje Andrzej Zimniak w swojej powieści science fiction.
Smok rozejrzał się, a potem uniósł łeb, zaryczał ogłuszająco
i plunął ogniem…
Naczelni Czarnoksiężnicy nie zgadzają się, aby Amanda została zaprzysiężona
i stała się jedną z nich. Cofają zaklęcie, dzięki któremu dorosła,
i odsyłają ją do Oazy Szkolnej. Jednak dziewczyna buntuje się i ucieka. Tymczasem wąwóz za Kamieniołomami Demonów zaczyna się otwierać. Uwięzieni w nim
Rozpaczający tylko czekają na to, by się z niego wydostać. Jeśli
im się uda, świat Dziewięciu Miast czeka zagłada…
Czy pozbawiona pamięci Ariel zdoła pomóc córce i uratować
czarodziejską cywilizację? Jaką tajemnicę kryje Morren City?
Kim są Sheridan oraz Yermin i dlaczego poszukują istoty, którą
określają mianem „cyborium”?
„Ziele na kraterze” jest w twórczości mistrza reportażu pozycją wyjątkową. Tę upstrzoną wspomnieniami i autobiograficznymi wtrętami powieść napisał Wańkowicz w 1951 roku – już po stracie swojej córki Krystyny, łączniczki w Powstaniu Warszawskim. Pomimo rozległych opisów codzienności w okupowanej Warszawie i prób wysłowienia niewyobrażalnego bólu rodziców po stracie dziecka, „Ziele na kraterze” stanowi przede wszystkim afirmację życia, bliskich więzi rodzinnych, pełną humoru skarbnicę anegdot i zapomnianego już folkloru ziemiańskiego. Czaruje odbiorców już od pierwszych zdań.
Smok nie spał.
Patrzył na nią przenikliwie zielono-złotymi ślepiami…
Ataki trolli, chimer i cyklopów są coraz bardziej zuchwałe. Magiczne kopuły chroniące dziewięć miast tracą moc, smoki zaczynają chorować. Za radą wszechwiedzącej Oriany dwunastu oficerów wyrusza do równoległego świata.
Ariel, lekarz weterynarii i matka ośmiolatki, nie potrafi uwierzyć w słowa tajemniczego Fabiena. Mężczyzna podający się za elfickiego oficera twierdzi, że tylko ona zdoła zaradzić dziwnej epidemii wśród smoków. Czy on oszalał?
Tymczasem Ariel poznaje Croya… Croy jest ogromny. Zielono-złote łuski na jego ciele układają się w fantazyjny wzór. Ma błoniaste skrzydła, krótki i zaokrąglony pysk, jego łapy uzbrojone są w potężne szpony. Pod wpływem dotyku Ariel łuski Croya zmieniają barwę, wtedy on składa ukłon i zaprasza ją do swojego świata. Razem przechodzą przez portal. Komuś potężnemu o czerwonych oczach bez źrenic bardzo się to nie spodoba.
Świat paryskich kabaretów, romantyczna Francja i perypetie artystki z Polski, która śpiewając tytułowe romanse rosyjskie wywraca swoje życie do góry nogami.
W tle trudna polska rzeczywistość lat 80. XX wieku, paryska bohema artystyczna i fascynacja Zachodu słowiańską „egzotyką” w kabaretach, które po otwarciu żelaznej kurtyny zniknęły z mapy Paryża.
Jak każdą książkę Barbary Rybałtowskiej, Romanse w Paryżu słucha się jednym tchem – to wspaniała lektura ze świetnymi dialogami i żywą akcją.
Smoki ruszyły w jej stronę. Wyciągnęła dłoń i odparła atak zaklęciem…
Nad świat dziewięciu miast nadciągają czarne chmury. Wybitni czarnoksiężnicy w pośpiechu pracują nad sposobami walki z groźnymi nyrionami. Nadszedł czas rozpoczęcia szkolenia magów medyków i budowy szpitala dla smoków i pegazów na Trollowych Rubieżach. Ale na Wielkiego Xaviere’a! Kobieta Dziewiątym Magiem?! To niedorzeczność i obraza społeczności wszystkich miast. Poza Severianem i Teobaldem nikt nie chce się zgodzić, aby Ariel podeszła do próby na Dziewiątego Maga. Czy otrzyma tę wielką szansę?…
Tymczasem Vivianne lada dzień złoży jaja. Ariel bardzo martwi stan jej zdrowia. Marcus zaś zostaje postawiony w sytuacji bez wyjścia i grozi mu zesłanie na Rubieże. Czy Ariel zdoła mu pomóc, szczególnie że to ona jest źródłem jego problemów?…
Alice Rosalie Reystone
jest lekarką zawodowo udzielającą się we własnej przychodni dla zwierząt. Stan posiadania: jedno dziecko i czterech kocich terrorystów. Naturę kotów zgłębiła w stopniu doskonałym, dzieci do tej pory zrozumieć nie może, choć prace nad tym trwają. Wolne chwile poświęca uprawianiu hobby, jakim jest bajkopisarstwo dla dorosłych, a inspiracji dostarczają jej ciężkie brzmienia Evanescence, Nightwish oraz cudowny głos Tarji Turunen. Uważa książki, muzykę i kino za jedne z najcudowniejszych wynalazków ludzkości. Jest zodiakalnym Bykiem, ale ma naturę kota-domatora i tylko kataklizm byłby w stanie wyciągnąć ją z domu. Bardziej od robienia oszałamiającej kariery i udziału w jakże popularnym w dzisiejszych czasach wyścigu szczurów interesuje ją spokojne życie w toskańskim stylu z dobrym winem, niezłym jedzeniem oraz gronem sprawdzonych przyjaciół w tle.
(…) Kiedy byłem małym chłopcem, puszczałem z matką latawce. Patrzyłem, jak wzbijały się w niebo tak wysoko, na ile starczyło sznurka. Pytałem mamę, wskazując na niebo:
– Co tam jest, mamo?
– Przestrzeń – odpowiadała.
– A co to jest przestrzeń, mamo?
– To jest coś, co nie ma końca, synku…
Panie Profesorze Bardini – „to” chyba naprawdę nie ma końca, skoro, jak mówi Maria Dąbrowska: „Żyjemy, umieramy, a życia wciąż wystarcza. Z nami czy bez nas noce i dnie jednakowo się toczą, jakby nas wcale nie było na tym świecie”. (…)
Noce i dnie mojego życia – wspomnienia spisane przez Jerzego Antczaka, reżysera m.in. nominowanych do Oscara Nocy i Dni. Jego życie to historia polskiego filmu, Teatru Telewizji, a także barwna opowieść malowana emocjami.
Świat wspomnień Jerzego Antczaka urzeka i wciąga – to szczera opowieść oparta na magicznej osnowie kresowej wrażliwości, duchowości, wiary w sny i przeznaczenie, pełna miłości do sztuki, barwnych ludzi i ukochanych zwierząt. Wrażliwy Słuchacz nie oprze się tej lekturze.
• kulisy powstawania arcydzieła kina polskiego, Nocy i Dni
• bogactwo faktów i anegdot ze świata filmu, teatru i telewizji
• rozliczenia z gorzką historią
• spotkanie z wielkim światem Hollywood
Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Wbrew pułapkom losu tworzą kochającą rodzin, patrzą na świat z radością życia. Od pierwszych stron książki wciągają nas w swój świat.
cz. V Czas darowany nam – „Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci” – te słowa Zofii stają się myślą przewodnią dalszych losów Kasi. Czeka ją praca, podróże, wzloty, upadki, wypadki, a także nowe spotkania i uśmiechy losu. Pełen trudnych momentów dla Polski rok 1968 w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki. W lata 70. Kasia wchodzi z nadzieją, ale Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.
c.d.n.
Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz ?lmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania.
Jerzy Antczak
Ważne są książki takie jak ta, bardzo ważne dla naszej polskiej psychiki. Przyznam się, że czytałem tę kipiącą energią życia i świetnie napisaną książkę też jako odtrutkę na typowe dla polskiego obywatela poczucie przysmucenia, niedostrzegania, jak wiele na lepsze się zmieniło.
Ernest Bryll
Stanisława Ignacego Witkiewicza – filozofa, prozaika, poetę, dramaturga, malarza i fotografa zapewne zna każdy. Prawdopodobnie każdy też doskonale wie o jego eksperymentach ze środkami psychoaktywnymi. „Narkotyki” uważa się za jeden z najbardziej interesujących opisów wpływu kilku z nich (m.in. morfiny, peyotlu, kokainy, eteru, alkoholu i nikotyny) na percepcję i funkcjonowanie organizmu. I oto przed Państwem zapiski artysty we wspaniałej interpretacji Michała Breitenwalda. Witkacy dzieli się w nich osobistymi przeżyciami, jakich doświadczał po zażyciu każdego ze specyfików. Co zastanawiające, w swojej rozprawie pokusił się też o akcenty dydaktyczne i moralizatorskie. Dzieło ze wszech miar wyjątkowe!
Opowieść, która zatacza krąg, a wszystkim kieruje najbardziej nieprzewidywalny reżyser,
przeznaczenie.
Polska z czasu zaborów, Wielka Rewolucja Rosyjska, przedwojenna Francja, współczesna Polska i Paryż kilku ostatnich dziesięcioleci – w takiej scenerii toczy się historia pewnej rodziny, jej niezwykłych kobiet, które stają przed wyzwaniami rzucanymi przez los.
Jak każda książka Barbary Rybałtowskiej Magia Przeznaczenia to prawdziwa uczta dla słuchacza.
Sprawdź, co się wydarzyło przed Zmierzchem! Margo Cook to zwyczajna nastolatka. Pewnego dnia przenosi się razem z rodzicami z Nowego Jorku do miasteczka Wolftown położonego w głębi olbrzymiej puszczy. Od przeprowadzki dręczą ją koszmary, w których ucieka przez las przed groźnym prześladowcą. W szkole poznaje lekko zwariowaną Francuzkę Ivette Reno oraz intrygującego outsidera Maksa Stone’a. Jaki mroczny sekret skrywa Max? Jaki mroczny sekret skrywa Wolftown? Czy sny Margo mają z tymi zagadkami jakiś związek? Być może poznamy odpowiedź, gdy na niebie pojawi się księżyc w pełni...
Poruszające biografie kobiet, które los zetknął z największym tyranem XX wieku. W pierwszej części książki autorka przedstawia luksusowe życie kochanek Stalina i żon radzieckich prominentów. Barwnie opisuje, jak żyła czerwona elita na Kremlu, w podmoskiewskich daczach i w słynnym Domu nad Rzeką Moskwą. W części drugiej autorka pokazuje, że ogromne przywileje nie były dane na zawsze – dotychczasowe faworyty stawały się ofiarami czystek tylko dlatego, że ich mężowie tracili poparcie Stalina. Niesłuszne oskarżenia, wymuszane torturami zeznania, sfingowane procesy kończyły się zawsze tak samo: aresztowaniem i wyrokiem. Ostatnia część to wstrząsający obraz życia kobiet w stalinowskich łagrach.
„Gorąco zachęcam do lektury Kobiet wokół Stalina”
Artur Parzybut – właściciel portalu Historyk.eu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
