Pytanie o sens ujawnia się dopiero w nowoczesności jako nienasycona znaczeniami metafora, tajemnicza czarna dziura, formująca się w centrum galaktyki zachodniego myślenia. Z początku ledwie widoczna, absorbuje światło kolejnych epok prawdy, by bezpowrotnie pochłaniać kolejne wątki dyskursu metafizyki. Tymczasem starzejące się myślenie, uparcie stawiające opór otchłani pytania o sens, błądzi w labiryntach uniwersum języka, przebiera słowami w miejscu, zatraca się w recyklingu zużytych pojęć metafizyki. Ich semantycznie lepka masa zagęszcza nawarstwiające się treści, w których znaczeniowe różnice bezpowrotnie ulegają spłaszczeniu, by już więcej nic nie różnić. Opróżnione z dawnych znaczeń idee, wyparte poza horyzont pytania o sens, nigdy już tego sensu odzyskać nie zdołają, kreśląc na koniec jedną z figur przemijania. W miejsce odpowiedzi na pytanie o ostateczny sens istnienia człowieka i świata musimy zadowolić się jedynie ukazaniem pojemności plastycznej metafory, którą owo pytanie jest, rozpiętej na trzystu stronach ryzykownego tekstu, zamkniętego w płynnych ramach eseju. Mimo to jednak, właśnie o sens chcemy pytać, choć bezsensownie to uparcie, wciąż na nowo, a to ze względu na wszystko, z egzystencjalnej konieczności, nie tylko by ocalić resztki godnościJa, aleprzede wszystkim, by pojąć własne istnienie, bez którego nie ma ani człowieka, ani świata, nie manic
Myślenie krytyczne to myślenie samodzielne, kierujące się takimi wartościami jak wolność, odpowiedzialność i dobro. To myślenie empatyczne, rozumne, czyli zdolne do rozmowy i rozumienia innych i siebie celem podejmowanie takich decyzji i działań, z których wyniknie najbardziej optymalne dobro. Myślenie krytyczne to myślenie nad myśleniem, dlatego książka zarysowuje mapę myślenia. Ukazuje różnicę między myśleniem czysto intelektualnym i rozumnym. Zwraca uwagę na źródła naszych przekonań i ich wpływ na nasze myślenie, na funkcję myślenia mitologicznego, na pozytywne i negatywne skutki działania intuicji i wyobraźni, na związek myślenia i sumienia. Informuje o społecznych i technologicznych uwarunkowaniach bezmyślności, o niebezpieczeństwach ideologii i teorii spiskowych. Wyjaśnia takie pojęcia jak: prawda, mądrość i głupota, dogmatyzm, fanatyzm, relatywizm i perspektywizm. Odpowiada wreszcie na pytanie dlaczego myślenie humanistyczne doprowadziło do gułagów i obozów koncentracyjnych.Dlaczego słowo krytyczne w związku z myśleniem jest niezmiernie ważne?Już Arystoteles zauważył, że człowiek jest najbardziej niebezpiecznym zwierzęciem, gdyż dysponuje najbardziej niebezpiecznym narzędziem jakim jest myślenie. Musimy go używać rozważnie szczególnie dzisiaj w obliczu nadciągającej katastrofy klimatycznej, kryzysu demokracji, coraz większych nierówności ekonomicznych i społecznych, które rodzą populizm, i nie dających się jeszcze w pełni przewidzieć skutków rozwoju sztucznej inteligencji. I o tym właśnie jest ta książka.
Jeżeli mamy dziś serio mówić o patriotyzmie, to nie o jakimś wzniosłym uczuciu raczej o świadomości przynależności do danej wspólnoty społecznej, której zawdzięcza się język, wychowanie, chleb i wobec której ma się określone obowiązki: nie tylko strzeżenia jej granic, lecz racjonalnego rozwijania jej urządzeń organizacyjnych, edukacji, nauki, kultury. Pisma rozproszone z lat 20012009 obejmują ostatnie teksty i wywiady publikowane w tomach zbiorowych, czasopismach naukowych i prasie codziennej. Choć znajdziemy w nich rozważania z zakresu metafizyki czy historii filozofii, Autorka nie stroni też od bezpośredniego zaangażowania w aktualne kwestie etyczne, społeczne czy związane z losami uniwersytetu. Spróbujmy przeczytać teksty zebrane w tym tomie jako zmagania filozofki z rolą autorytetu, w której była ustawiana wbrew własnym deklaracjom. Spróbujmy prześledzić, kiedy Skardze udawało się wymykać tej roli, a kiedy mimo wszystko wpadała we wnyki bycia autorytetem (Bartosz Działoszyński).
Mimo ponad 600 stron objętości to naprawdę najkrótsza historia filozofii współczesnej. Ma aż czterech autorów, bo trudno dziś być specjalistą od wszystkiego. Najważniejszym autorem najpoważniejszej części książki jest prof. Tadeusz Gadacz, uczeń prof. Józefa Tischnera i kontynuator jego myśli. Tadeusz Gadacz rozpoczyna opowieść o filozofii współczesnej od myśli Friedricha Nietzschego, który najsilniej wpłynął na filozofię XX wieku, a który zmarł, jak wiadomo, w 1900 roku. Inne kierunki, które dominowały po śmierci Nietzschego, takie jak filozofia życia, egzystencji i fenomenologia, również powstawały na przełomie wieków XIX i XX. Tadeusz Gadacz pisze także o neokantyzmie, pragmatyzmie, neoidealizmie, drodze myślowej Martina Heideggera i Hanny Arendt, hermeneutyce, filozofii ducha, dialogu, personalizmie, filozofii chrześcijańskiej, marksizmie i neomarksizmie, na koniec o szkole frankfurckiej. Część poświęconą psychoanalizie, postmodernizmowi, strukturalizmowi i poststrukturalizmowi opracował wybitny specjalista z tej dziedziny, prof. Paweł Dybel. O filozofii analitycznej, logicznej i matematycznej, w barwnej narracji opowiedział prof. Wojciech Sady, który prowadzi w przestrzeni radiowej i internetowej pasjonujące audycje popularyzujące ten rodzaj filozofii, gromadząc przed komputerami tysiące fanów jego opowieści. I na koniec prof. Magdalena Środa, znana wszystkim polityczka i feministka, ale przede wszystkim etyczka i znawczyni sekretów feminizmu, pisze o tym ostatnim. Dzięki temu dochodzimy w "Krótkiej historii filozofii współczesnej" do czasów nam obecnych. Warto podkreślić dwa aspekty tej książki. Po pierwsze nasze kompendium obejmuje całość najważniejszej dla XX i XXI wieku filozoficznej refleksji Zachodu i jej wpływu na kulturę naszej części świata. Po drugie, spełnia wszystkie warunki popularyzacji trudnej wiedzy, z założenia elitarnej, udostępniając w ten sposób trudne treści czytelnikom tą wiedzą zainteresowanym, poczynając od uczniów szkół średnich, które prowadzą kursy filozofii. I na koniec - jest to dziś jedyna na świecie synteza filozofii XX i XXI wieku, zaś dorobek i autorytet wszystkich jej autorów gwarantuje nie tylko jakość, ale i dostępność wszystkich jej treści.
Etyka dobromyślnościstanowi nawiązanie doEtyki solidarnościks. Józefa Tischnera z 1981 roku i tak jak ona upomina się o przywrócenie w życiu społecznym i politycznym w naszym kraju etycznych zasad i wartości. Napisałem ją w odruchu niezgody na szerzące się w sferze publicznej kłamstwo, nieprawość, nieuczciwość, nieprzyzwoitość, nepotyzm, nieodpowiedzialność, arogancję, antyeuropejskość władzy, a także bezmyślność i bierność obywateli spowodowaną często sprowadzeniem wolności jedynie do strefy konsumpcyjnego komfortu i obojętności na sprawy publiczne. Żyjemy w czasach budzących się tu i ówdzie populizmów, nacjonalizmów, kryzysu demokracji. Dlatego w tym trudnym dla Polski momencie, przypominającym początek lat 80-tych, kiedy powstałaEtyka solidarności, chciałbym przypomnieć stare słowo dobromyślność. Łącząc myślenie i dobro wskazuje ono na etyczny wymiar myślenia, gdyż myślenie bez dobra jest puste, a dobro bez myślenia ślepe.
Katarzyna Hall przedstawia swoje spojrzenie na szkołę i system edukacji. Wskazuje, jakie zmiany sąpotrzebne i możliwe do wprowadzenia. Książka napisana jest z osobistej perspektywy autorki i jej doświadczeń: uczennicy i nauczycielki, matki i babci, dyrektorki szkoły i działaczki organizacji pozarządowej, a także osoby mającej doświadczenie w pełnieniu służby publicznej. Mam pełne przekonanie, że im więcej wolności i samodzielności w swojej pracy mają nauczyciel i dyrektor szkoły, tym bardziej czują się odpowiedzialni za efekty tej pracy i tym częściej stosują ciekawe i efektywne rozwiązania dydaktyczne i organizacyjne. Aby zajęcia były ciekawe i rozwijające, musi je prowadzić zadowolony ze swojej pracy nauczyciel, odpowiednio doceniony, także finansowo. Samo dołożenie pieniędzy automatycznie nie wpłynie na poprawę jakości pracy, ale jest warunkiem koniecznym, by ta poprawa mogła nastąpić. Do wymogów podstawy programowej warto podchodzić zdroworozsądkowo i elastycznie, kładąc nacisk na takie priorytety: jak samodzielność, współpraca, odpowiedzialność, praca projektowa, odkrywanie i rozwijanie pasji i talentów. Trzeba myśleć, jak uczynić szkołę atrakcyjną i interesującą dla ucznia, jak sprawić, aby każda lub prawie każda szkoła dawała uczniom ciekawe możliwości rozwojowe.
Zamieszczone w książce rozmowy rozpoczęły się po publikacji mojej książki O umiejętności życia. Początkowo dotyczyły sensu ludzkiego życia, ludzkiej kondycji, myślenia, znaczenia kultury i humanistyki. Z czasem dołączyły do nich rozmowy na temat naszych polskich spraw: zmitologizowanej polityki, zawłaszczania języka, bezinteresownej polskiej zawiści i resentymentu, populizmu, wpływu rewolucji cyfrowej na drugą falę buntu mas. Trzecim tematem rozmów stała się nasza polska religijność: sojusz Kościoła i władzy, różnica między religią a wiarą, przyczyny odchodzenia młodzieży od katechezy, a dorosłych z kościoła. Zdecydowałem się opublikować te rozmowy z dwóch powodów. Pierwszy, to liczne głosy, które wciąż docierają do mnie z różnych stron, także na portalach społecznościowych, że te rozmowy wciąż są czytane i przekazywane znajomym, gdyż z latami nabierają jeszcze większej aktualności. Drugi, to chęć zrozumienia siebie w obecnej sytuacji społecznej, politycznej i religijnej w Polsce. (...) Publikację tych wywiadów potraktowałem jako rodzaj autoterapii, w tej trudnej do zrozumienia dla mnie sytuacji. Nie byłoby tych wywiadów, rozmów, gdyby nie moi mistrzowie: ksiądz profesor Józef Tischner i profesor Barbara Skarga. To oni nauczyli mnie, że obowiązkiem filozofa jest nie milczeć, nie stać z boku, lecz podejmować odpowiedzialność za sprawy ludzkie i społeczne, za kondycję życia ludzi i stan państwa. I sami, bardzo często zabierając publicznie głos, dawali tej odpowiedzialności świadectwo. Nie byłoby także tych rozmów bez współrozmówców, którzy do tych rozmów mnie zaprosili i przez celne i mądre pytania skłonili mnie do refleksji. Dziękuję im i wydawcom gazet i czasopism, w których te rozmowy zostały opublikowane.- Autor
Dzieło domaga się wyjścia ku innemu, a więc ku światu, który nadchodzi, ku rzeczom odległym,przyszłym, choćby współczesność powątpiewała w ich sens. W dziele jest to, co inne, gdyż nie pozwala myśleć zgodnie z panującymi stereotypami i wybiega ku innym, tj. ku problemom dotądniedostrzeganym lub inaczej postawionym, zawsze o najwyższym znaczeniu.Pisma rozproszone z lat 19892000 obejmują teksty i wywiady publikowane w tomach zbiorowych, czasopismach naukowych i prasie codziennej. Bodaj najpełniej ujawnia się tu wielość zainteresowań Barbary Skargi niezmienna natomiast pozostaje perspektywa precyzyjnego i pogłębionego namysłu.
Książka Anny Świderkówny, filologa i historyka starożytności, to starannie wydany przewodnik po Piśmie Świętym. Książka adresowana jest zarówno do laików, ludzi wierzących, którym brak zażyłości z Biblią, niewierzących, którzy może dzięki niej zechcą sięgnąć po biblijne teksty, jak i do tych, którzy pragną pogłębić nabytą niegdyś wiedzę. Autorka prezentuje wybrane księgi biblijne, omawia ich powstanie i specyfikę gatunkową oraz wskazuje klucz do ich interpretacji. Przedstawia podstawowe wiadomości o czasach narodzin Biblii, jej zakorzenieniu w historii i kulturze starożytnego Wschodu, odwołuje się też często do tekstów pozabiblijnych oraz do badań archeologicznych, a wszystko po to, by zachęcić czytelnika do pogłębionej i osobistej lektury Biblii. Biblia – jak ją ukazuje autorka – nie traci nic ze swojego charakteru świętej księgi, a jednocześnie staje się zrozumiała i bliska. Materiał ikonograficzny przedstawia funkcjonowanie motywów biblijnych w sztuce europejskiej.
O autorze:
prof. dr hab. Anna ŚWIDERKÓWNA (1925-2008) – autorka niezwykle poczytnych książek Rozmowy o Biblii (trzy kolejne tomy sprzedano w łącznym nakładzie 100 000 egzemplarzy!), mówiła o sobie, że przyszła do Jerozolimy ze świata pogańskiego. Absolwentka filologii klasycznej, przez wiele lat
zajmowała się papirologią, tj. dyscypliną badającą greckie (rzadziej łacińskie) teksty pisane na materiałach nietrwałych, a pochodzące najczęściej z Egiptu grecko-rzymskiego. Od lat osiemdziesiątych głównym przedmiotem jej zainteresowań naukowych była Biblia. W tej dziedzinie należy do grona powszechnie uznanych autorytetów i najbardziej zasłużonych popularyzatorów.
Comte, Renan, Claude Bernard to połączone w jeden tom trzy monografie, które pierwotnie (w latach 1966, 1969, 1970) ukazały się w serii „Myśli i Ludzie”. Stanowiły one efekt badań Barbary Skargi nad francuską myślą dziewiętnastowieczną.
Comte, głosząc również prymat obowiązku w etyce, (...) nie uznawał powszechnych i niezmiennych obowiązków wobec Boga, nie uznawał pozaczasowych dogmatów moralnych, głoszonych przez Kościół. Uznawał jedynie (...) ich wartość historyczną, odegrały one bowiem wielką rolę w dziele konsolidacji narodów, w dziele zjednoczenia intelektualnego.
Dla jednych [Renan] był pozytywistą, dla innych heglistą, dla jeszcze innych prekursorem Bergsona (...). Niektórzy uważali go za sceptyka i ironistę, inni za idealistę, miał pisać jak Platon, a myśleć jak Gorgiasz, wierzyć w Boga; niszczyć wiarę w Boga i religię chrześcijańską, głosić wzniosłe ideały moralne, wielbić piękno, ale i podziwiać brutalną siłę nowożytnych Niemiec.
Filozofia Edukacja interaktywna. Metody środki scenariusze to publikacja adresowana do nauczycieli filozofii różnych poziomów kształcenia. Jej autorzy, praktycy z doświadczeniem dydaktycznym, prezentują różnorodne metody i techniki pomocne w nauczaniu tego przedmiotu. Ich propozycje, niezależnie od tego, czy promują tradycyjny wykład, czy nowoczesny e-learning, charakteryzuje troska o twórczy i aktywny udział ucznia w procesie kształcenia. Teoretycznym omówieniom towarzyszą scenariusze lekcji, stanowiące konkretne pomysły realizacji wybranych tematów. Bogate spektrum metod i środków dydaktycznych ukazane w książce ułatwi poprowadzenie zajęć z filozofii w przystępny i atrakcyjny sposób oraz pozwoli zachęcić uczniów do wspólnego odkrywania jej świata.
Sztuka w Polsce 1945-2005 to jak pisze autorka podręczny przewodnik. Anda Rottenberg w zwięzły sposób opisuje sztukę i życie artystyczne ostatnich sześćdziesięciu lat, a całości dopełniają noty biograficzne artystów, krytyków, kuratorów i organizatorów życia artystycznego mających duży wpływ na dzieje polskiej sztuki powojennej. Jej linię rozwojową opisuje autorka nie abstrakcyjnie, ale w powiązaniu z rzeczywistością minionego półwiecza. Ukazuje przede wszystkim przemiany w sztuce współczesnej i tych twórców, którzy wnieśli do niej coś nowego. Dzięki tej książce nurty, kierunki, wybitne postaci i zjawiska alternatywne układają się w całość i tworzą logiczny ciąg. Anda Rottenberg nie tylko przedstawia historię sztuki współczesnej w Polsce, ale uczy patrzeć na nią i pomaga zrozumieć nowe zjawiska artystyczne.Książka jest świetnie opracowana edytorsko i bogato ilustrowana (ok. 500 fotografii dzieł sztuki), oprócz rozbudowanego indeksu osób zawiera słownik terminów.[...] nasycona informacjami książka Andy Rottenberg jest praktycznie pierwszą (choć trudno w to uwierzyć) syntetyczną prezentacją sztuki polskiej ostatnich 60 lat. [...]Tekst napisany jest wartko, żywo, bez cienia pseudokrytycznego żargonu. Autorka nie kryje swych upodobań i sympatii, ale też potrafi obiektywnie ukazać cała panoramę zjawisk. Książka napisana jest z pasją, ale bez ideologicznego zacietrzewienia. Połączona z przewidywanym, bardzo obfitym materiałem ilustracyjnym, powinna się stać podstawowym, bardzo potrzebnym, kompendium wiedzy o sztuce w Polsce drugiej połowy XX i początków XXI wieku.(z recenzji wydawniczej Marii Poprzęckiej)
Esej historyczny poświęcony najgłębszym źródłom naszej kultury. Jerzy Kłoczowski, historyk mediewista, analizuje kształtowanie się pojęcia Europy, w świetle najnowszych osiągnięć światowej nauki ukazując rozwój instytucji społecznych oraz wielkie przemiany ideowe i obyczajowe. Koncentruje się na średniowieczu, kiedy formowała się kultura europejska – ściśle związana z religią i wiarą chrześcijańską. Jego publikacja jest też głosem w dyskusji o znaczeniu i obecności chrześcijaństwa we współczesnej Europie. Walorów wydawniczych i poznawczych przydaje książce bogaty materiał ikonograficzny oraz mapy.
W książce Scenariusze przekorne i prawie niemożliwe Anna Biernacka i Stanisław Bortnowski, doświadczeni metodycy i nauczyciele języka polskiego, prezentują swoje pomysły na lekcje z poezji. W dokonanym przez nich wyborze wierszy przeważają utwory Bolesława Leśmiana, Wisławy Szymborskiej i Czesława Miłosza, ale znajdują się tu także wiersze innych współczesnych poetów polskich, takich jak Ewa Lipska, Janusz Szuber, Tomasz Różycki czy Tadeusz Dąbrowski. Autorzy kładą nacisk na metody aktywizujące, rozwijające wyobraźnię i kreatywność uczniów. Scenariusze łączy idea metodyczna ujęta przez Bortnowskiego w słowa: ""Oboje jesteśmy trochę szaleńcami i chcemy inaczej, niż nakazują tradycyjne wzorce, uczyć języka polskiego!"". Inaczej, ale i skuteczniej. Rezultaty bywają zaskakujące nie tylko dla nauczycieli, lecz także dla samych uczestników zajęć. ""Uczniowie potrafią więcej, niż ktokolwiek mógłby sądzić, nawet oni sami!"" - podsumowuje skuteczność pozornie zwariowanych metod Stanisław Bortnowski.
„Pamięć i tożsamość” na lekcjach polskiego (interpretacje, materiały metodyczne) to publikacja skierowana do nauczycieli, którzy szukają ciekawych pomysłów na wykorzystanie nowej lektury w szkole i wprowadzenie młodzieży w świat myśli Jana Pawła II.
Autorzy szkiców proponują różne możliwości interpretacji Pamięci i tożsamości. Próbują przyjrzeć się cechom formalnym książki i ustalić, do jakiego należy gatunku. Szukając związków między refleksją papieża a tradycją filozoficzną i literacką, wskazują na pokrewieństwa z twórczością polskich romantyków: Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego, Norwida. Lecz nie tylko. W Pamięci i tożsamości Jana Pawła II odnajdują wiele wątków obecnych także w dziełach autorów współczesnych: Czesława Miłosza czy Zbigniewa Herberta.
W publikacji znalazły się również materiały metodyczne: scenariusz lekcji języka polskiego oraz test czytania ze zrozumieniem. Liczne pytania i ćwiczenia ułatwią interpretację lektury i odnalezienie kontekstów kulturowych, w które wpisuje się dzieło papieża.
Ostatni z serii podręczników literackich realizujących program Stentor 2 - Kto czyta, nie błądzi. Autorzy kładą tym razem szczególny nacisk na problematykę estetyczną. Przez atrakcyjny wybór różnorodnych tekstów wprowadzają ucznia w zagadnienia kultury, przygotowując go zarazem do czynnego w niej uczestnictwa. Zwracają przy tym uwagę na jedność sztuki, na wielorakie powiązania między literaturą, plastyką, muzyką i teatrem. Książka zawiera też teksty zachęcające do dialogu z tradycją oraz prezentujące wartości kultury regionalnej. Podręcznik skłania ucznia do samodzielnej, pogłębionej refleksji nad narodową tradycją i współczesną kulturą, zachęca do własnej twórczości, krytycznej oceny świata oraz do udziału w życiu społeczności uczniowskiej, a w przyszłości - w życiu kraju.
Nr dopuszczenia: 67/01
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
