Ze Wstępu:
Wolność twórczości artystycznej stanowi współcześnie jedno z najważniejszych praw człowieka w sferze kultury2. Wiele państw europejskich wyraża ją explicite w narodowych konstytucjach, a w większości krajów została jednoznacznie rozpoznana w orzecznictwie sądowym. Swobodę ekspresji w sztuce gwarantują także przepisy europejskiego prawa międzynarodowego z zakresu praw człowieka. Jej obowiązywanie potwierdził Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Dokonując wykładni art. 10 Europejskiej konwencji praw człowieka, uznał on, że gwarancja wolności wypowiedzi przewidziana w tym przepisie obejmuje również dzieła sztuki3. Także Karta praw podstawowych Unii Europejskiej z roku 2000, która na mocy Traktatu lizbońskiego stała się integralną częścią tzw. prawa pierwotnego Unii Europejskiej w roku 2007, zawiera gwarancję jej poszanowania — art. 13 stanowi, że „sztuka i badania naukowe są wolne od ograniczeń”.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z 30 marca 2010 roku, sygn. nr C 83/02.
Niezwykły i poruszający zapis podróży nostalgicznej śladami utraconego ukochanego miasta… Bogato ilustrowana pozycja.
Lwów – magiczna nazwa miasta w II Rzeczypospolitej i miejsce tęsknoty mieszkańców Kresów oraz wszystkich, którzy zaczytywali się w powieściach Henryka Sienkiewicza. Tam bowiem, 1 kwietnia 1656 r. po „potopie” szwedzkim, Król Polski Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej poddał Królestwo Polskie pod opiekę Maryi, zwanej odtąd Królową Korony Polskiej.
Do II wojny światowej Rzeczypospolita należała do państw wielonarodowościowych. Wschodnie rubieże Rzeczypospolitej, a także samo miasto Lwów, nie stanowiły tutaj wyjątku. Wręcz odwrotnie, ta wielonarodowość i wielokulturowość na tym terenie była wyraźniejsza niż w innych częściach państwa polskiego. Żyli w niej w różnych proporcjach w zależności od okresu Polacy, Ukraińcy, Niemcy, Rusini, Ormianie, Żydzi, a także Tatarzy, Austriacy i inne narodowości. Różnorodność etniczna i narodowa odcisnęły swoje piętno także na sferze religijnej i budownictwa sakralnego.
Dominującą grupą etniczną w wielowiekowej historii Lwowa byli Polacy wyznania rzymskokatolickiego. To oni pozostawili dziedzictwo kulturowe, w tym mieście w postaci kościołów i obiektów sakralnych należących do różnorodnych zgromadzeń zakonnych. Kościoły i zakony zaś zawsze były miejscem nie tylko kultu religijnego, ale także centrum pielęgnowania tradycji patriotycznych.
Prezentowana publikacja składa się z trzech części. W części pierwszej, najbardziej obszernej, przedstawiono losy polskich kościołów we Lwowie. Znajdują się tam świątynie, które zawsze należały do obrządku łacińskiego, jak również takie, które po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości powróciły do swych funkcji sakralnych, lecz główne w formule obrządku greckokatolickiego, a wreszcie również te, które na zawsze utraciły swoje pierwotne przeznaczenie.
Część druga zawiera charakterystykę wybranych pomników przyozdabiających ulice i place Lwowa w II Rzeczypospolitej, a niekiedy postawione jeszcze dużo wcześniej. Wiele z nich zniknęło na zawsze usuniętych przez władze radzieckiej Ukrainy. Niektóre z nich przekazane zostały władzom polskim i aktualnie zdobią place i skwery Wrocławia, Gdańska i Szczecina, a tylko nieliczne istnieją nadal na miejscu ich pierwotnej lokalizacji.
Wreszcie trzecia część „Lwowskiego sacrum” poświęcona jest prezentacji postaci zasłużonych Polaków, których mogiły znajdują się na Cmentarzu Łyczakowskim. O znaczeniu tej nekropolii świadczyć może fakt, iż idąc jej alejkami, przyglądając się kolejnym nagrobkom, możemy prześledzić pokaźną części historii naszej Ojczyzny. Dotyczy to nie tylko bohaterów zasłużonych w walce o odzyskanie naszej niepodległości, jak i w późniejszym okresie również wybitnych jednostek, które już w wolnej Polsce tworzyły gospodarkę, naukę, kulturę. W końcowym fragmencie tej części znajdujemy także krótką charakterystykę ważnego dla historii Lwowa i całej II Rzeczypospolitej Cmentarza Orląt Lwowskich.
/ze wstępu/
Niezwykłe przygody psów i koni, służących w rożnych formach mundurowych.
Podczas pracy nad książką „Niezwykłe przygody funkcjonariuszy na czterech łapach i kopytach” poznałyśmy tyle niezwykłych psów i koni, że konieczne stało się wydanie tych historii w dwóch książkach. Dlatego też już dziś pokazujemy okładkę kolejnych historii o czworonożnych bohaterach. Wyjazdów do zwierzaków było sporo. Wszystkie spotkania będą opisane w książeczce. Będzie sporo ilustracji i zdjęć. Wszystko oczywiście wydane w serii kryminalistycznej dla dzieci i młodzieży przez Wydawnictwo Naukowe Silva Rerum.
Joanna Stojer-Polańska, Lena Polańska, Maja Polańska
Oto wspaniała książka - tym razem - w twardej oprawie - autorstwa dr Joanny Stojer-Polańskiej i dr Danuty Piniewskiej-Róg o koniach domowych i służbowych. To pozycja przeznaczona dla dzieci i młodzieży, uwrażliwiająca na te piękne, wielkie zwierzęta i ucząca, jak mądrze z nimi postępować. Poznamy pracę funkcjonariuszy na czterech kopytach i zajrzymy za kulisy specjalistycznych szkoleń koni.
Proponujemy tym razem tę pozycję w oprawie twarde, gdyż cieszy się sporym zainteresowaniem czytelniczym. Fascynująca pozycja, dla dzieci i młodzieży – i nie tylko! Autorki wprowadzają w świat psów pracujących i kanapowych, pokazują świat oczami tych mądrych i wspaniałych zwierząt. Wyjaśniają, dlaczego tak się stało, że człowiek udomowił sobie psa i kto na tym lepiej wyszedł…
I tym razem ilustracje wykonała Elżbieta Krenz, podobnie jak do pozycji „Ślady kryminalistyczne”, części pierwszej serii kryminalistycznej dla dzieci i młodzieży. Ale wspaniałą ilustratorka okazała się także Lenka, uczennica, której rysunki piesków na pewno podbiją serca młodych Czytelników! Lenka kocha wszystkie zwierzęta i to widać w jej psich portretach.
Fascynująca pozycja, dla dzieci i młodzieży – i nie tylko! Autorki wprowadzają w świat psów pracujących i kanapowych, pokazują świat oczami tych mądrych i wspaniałych zwierząt. Wyjaśniają, dlaczego tak się stało, że człowiek udomowił sobie psa i kto na tym lepiej wyszedł…
I tym razem ilustracje wykonała Elżbieta Krenz, podobnie jak do pozycji „Ślady kryminalistyczne”, części pierwszej serii kryminalistycznej dla dzieci i młodzieży. Ale wspaniałą ilustratorka okazała się także Lenka, uczennica, której rysunki piesków na pewno podbiją serca młodych Czytelników! Lenka kocha wszystkie zwierzęta i to widać w jej psich portretach.
Publikacja ta pełni również rolę poradnika dla młodego opiekuna psa. W prosty, zrozumiały dla dziecięcego czytelnika sposób zostały opisane porady związane z opieką, pielęgnacją i żywieniem psów. Co jednak najważniejsze, autorki zwracają szczególną uwagę na potrzeby psychiczne tych zwierząt i ich emocje, podkreślając odpowiedzialność jaka wiąże się z posiadaniem psa.
„Psy domowe i służbowe” to publikacja dla dzieci dla których pies to hobby i pasja. Stanowi doskonałe uzupełnienie wiedzy szkolnej, szeroko prezentując tematykę psów – najpopularniejszych zwierząt domowych.
Fascynująca pozycja, dla dzieci i młodzieży – i nie tylko! Autorki wprowadzają w świat psów pracujących i kanapowych, pokazują świat oczami tych mądrych i wspaniałych zwierząt. Wyjaśniają, dlaczego tak się stało, że człowiek udomowił sobie psa i kto na tym lepiej wyszedł…
I tym razem ilustracje wykonała Elżbieta Krenz, podobnie jak do pozycji „Ślady kryminalistyczne”, części pierwszej serii kryminalistycznej dla dzieci i młodzieży. Ale wspaniałą ilustratorka okazała się także Lenka, uczennica, której rysunki piesków na pewno podbiją serca młodych Czytelników! Lenka kocha wszystkie zwierzęta i to widać w jej psich portretach.
Publikacja ta pełni również rolę poradnika dla młodego opiekuna psa. W prosty, zrozumiały dla dziecięcego czytelnika sposób zostały opisane porady związane z opieką, pielęgnacją i żywieniem psów. Co jednak najważniejsze, autorki zwracają szczególną uwagę na potrzeby psychiczne tych zwierząt i ich emocje, podkreślając odpowiedzialność jaka wiąże się z posiadaniem psa.
„Psy domowe i służbowe” to publikacja dla dzieci dla których pies to hobby i pasja. Stanowi doskonałe uzupełnienie wiedzy szkolnej, szeroko prezentując tematykę psów – najpopularniejszych zwierząt domowych.
ofia Sareńska - kobieta jakich wiele, zwyczajna i niezwyczajna, przeciętna i wyjątkowa, niewyróżniająca się w tłumie. Jedna z tysięcy kobiet, ofiar przemocy domowej. Niepoprawna optymistka, która mimo wszystko patrzy na świat przez różowe okulary.I Bóg zesłał miJoannę to fragmenty dziennika, jaki prowadziła w trakcie kilkuletniej terapii. Dzieli się w nim swoimi przeżyciami i emocjami, pokazuje, jak trudno jest pokonać samego siebie, własne lęki i słabości.Ma nadzieję, że w ten sposób pomoże komuś wyjść z roli ofiary i z księżniczki zaklętej w dzieciństwie w żabę przemienić się w królową - królową swojego życia.Książka ma pozytywne recenzje dr kryminalistyki Joanny Stojer-Polańskiej oraz dziennikarza Dariusza Kortko.
Niniejsza książka składa się z trzech skorelowanych tematycznie rozdziałów, których łącznikiem merytorycznym jest problematyka statusu naukowego i praktycznego czasopism o cechach regionalistycznych ukazujących się w regionie wielkopolskim oraz kształtowania się tego segmentu prasy po 1989 roku, który obejmuje ponad dwudziestoletni okres formowania się tzw. III Rzeczypospolitej Polskiej. Wielkopolskę traktujemy tutaj jako historyczny swoisty region społeczno-kulturowy, ograniczony współcześnie granicami województwa wielkopolskiego, w którego skład wchodzi 226 gmin, 35 powiatów, w tym 31 powiatów ziemskich i 4 powiaty grodzkie (Kalisz, Konin, Leszno, Poznań). Na nowe województwo wielkopolskie, powstałe 1 stycznia 1999 roku, składa się w całości województwo poznańskie, istniejące w latach 1975-1998, oraz prawie całe dawne województwa: kaliskie, konińskie, leszczyńskie i pilskie, z których tylko nieliczne gminy zostały włączone do województw ościennych. Do nowego województwa wielkopolskiego przyłączono zaś gminy byłych województw: bydgoskiego (gmina Trzemeszno), gorzowskiego (gminy Miedzichowo i Międzychód) oraz zielonogórskiego (gminy Siedlec, Wolsztyn i Zbąszyń).
Książka, którą przekazujemy do rąk czytelnikom, jest wspólnym dziełem wielu osób i instytucji.
Jej przygotowanie oraz wydanie było możliwe dzięki finansowemu wsparciu Narodowego Centrum Nauki, przyznanemu Mateuszowi M. Bieczyńskiemu w ramach indywidualnego grantu badawczego w programie SONATA na lata 2013―2016 (Filozoficzne podstawy prawnego ograniczania wolności twórczości artystycznej; nr 184618), oraz organizacyjnej pomocy Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (UAP). Wstępna koncepcja współpracy naukowej, która doprowadziła do powstania tej publikacji, zrodziła się już w listopadzie 2012 r. podczas seminarium naukowego Pornografia a wolność wypowiedzi artystycznej, zorganizowanego w Warszawie w ramach grantu badawczego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, w programie HOMING PLUS BIS, realizowanego przez Andrzeja Jakubowskiego w Instytucie Nauk Prawnych PAN w latach 2012―2014 (The Third-Generation Rights Revisited: the Impact of Collective Cultural HumanRights on General International Law; nr HOMING PLUS BIS/2011-4/2). Chcielibyśmy najserdeczniej podziękować obu instytucjom finansującym badania naukowe za ich wsparcie. Pragniemy wyrazić także naszą wdzięczność profesorowi Marcinowi Berdyszakowi, rektorowi Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, oraz profesorowi Władysławowi Czaplińskiemu, dyrektorowi Instytutu Nauk Prawnych PAN, za okazaną pomoc przy przeprowadzaniu ww. badań.
Ze Wstępu:
Przez komunikację społeczną rozumie się zwykle przekazywanie informacji różnego typu. Proces ten odbywać się może za pomocą różnych przekaźników (ludzie, media) i w różny sposób. Tymi przekaźnikami i sposobami mogą być również symbole. Książka – Komunikacja społeczno–symboliczna starożytnej Krety. Próba charakterystyki okresu minojskiego ma pokazać, że już od dawien dawna komunikacja społeczna miała swoje miejsce w strukturach społecznych. Określenie ram chronologicznych książki – od 3000 r. p.n.e. do 1200 r. p.n.e. oraz miejsca odniesienia podejmowanej problematyki – Kreta, wynika ze spojrzenia na te elementy jako na strukturę tworzącą podwaliny naszej europejskiej cywilizacji i kultury oraz z chęci przedstawienia dowodów istnienia w tamtych czasach komunikacji społecznej i wpływu owej komunikacji na współczesnych Kreteńczyków. Poza tym, Kreta minojska to miejsce, w którym upatrywać należy podstaw naszej europejskiej komunikacji społecznej. Wszak to proces symbolicznego porozumiewania się (komunikowania) wywarł duży wpływ na europejskie państwa i narody, prowadząc przez wieki do ich rozwoju. Zmiany zachodzące w sposobie komunikowania się, w samych formach przekazywania informacji i tworzenia różnych typów relacji w ciągu tysiącleci, skłaniają do lepszego przyjrzenia się wzorom kulturowym i nie tylko, dawnych praktyk komunikacyjnych. Taki sposób spojrzenia na opisywaną problematykę daje cenne świadectwo dla antycznej wiedzy oraz stanowi ważną płaszczyznę dla zrozumienia istoty współczesnych sposobów komunikowania się i kodów kulturowych. Pozwala to na dokonanie analizy sposobów postrzegania przez tamtejsze społeczeństwo porozumiewania się oraz organizowania przekazywanych informacji. W tym celu potrzebna jednak wydaje się szczegółowa analiza poszczególnych technik i zwyczajów komunikacyjnych, co wymaga skoncentrowania się na sposobach przekazywania informacji różnego rodzaju, wśród których znajdują się: przekaz słowny, system pisma, przekaz niewerbalny, komunikacja odnosząca się do kultu zmarłych i pomieszczeń grzebalnych, czyli kontakt ludzi z bóstwami i związane z tym przejawy kultu jak również składania ofiar oraz przekaz za pomocą dzieł sztuki. Ważnym okazuje się również przeanalizowanie zastosowania środków komunikacyjnych dla różnych celów i odnoszących się do konkretnych aspektów.
Współczesny świat podlega szeroko rozumianym procesom globalizacji. Dotyczy ona, chociaż nie w takim samym stopniu, wszystkich dziedzin życia i wpływa w określony sposób na kondycję gospodarczą państw, regionów, grup społecznych oraz życie każdego człowieka. Jednym z ważniejszych wydarzeń we współczesnym świecie jest postępujący proces globalizacji . Wspomaga on dynamiczny rozwój nowych technologii , niosąc za sobą zmiany na płaszczyznach ekonomicznej i społecznej . Zmiany te znajdują swoje umocowanie w tzw. globalizacji wielkich odkryć wirtualnych (ostatnie ćwierćwiecze) . Globalizacja jest wielowymiarowym i wielopłaszczyznowym procesem definiowanym na wiele sposobów, który rozwijał się z różnym nasileniem od końca XIX wieku i w ostatnich dekadach XX wieku nabrał szczególnego znaczenia . Globalizacja stwarza zarówno szanse, jak i zagrożenia dla jej uczestników. Jedną z nasilających się na świecie co najmniej od ćwierćwiecza tendencji jest postępujące zróżnicowanie społeczno-ekonomiczne i pękanie świata na dwa rozłączne bloki – świat biedy i świat bogactwa. Zmianie ulega struktura społeczna. Rosną dystanse pomiędzy poszczególnymi segmentami rynku oraz pozostającymi poza tym rynkiem. Korzyści ze wzrostu gospodarczego nie rozkładają się równomiernie. Najbogatsi szybko uciekają do przodu i jednocześnie rośnie obszar względnego ubóstwa zarówno bezrobotnych, jak i części zatrudnionych, nawet w warunkach korzystnych wskaźników makroekonomicznych i dobrej kondycji ekonomicznej firm. Zróżnicowanie dochodowe generuje głębokie podziały społeczne i kulturowe. Należy przy tym podkreślić, iż zróżnicowanie dochodowe istniało zawsze i jako zjawisko ekonomiczne nie jest niczym złym. Obiekcje budzić jednak mogą jego obecne rozmiary i utrzymujące się od kilkudziesięciu lat, stałe tendencje pod tym względem. Problem rosnącego rozwarstwienia ekonomicznego nie jest autonomicznym zjawiskiem, wynikającym tylko z różnych postaw, strategii życiowych, zdolności, umiejętności i determinacji poszczególnych jednostek, ale w coraz większym stopniu jest efektem dystrybucyjnym globalizacji. Pozornie odległe od codziennych spraw zwykłych ludzi, siły i procesy globalne wpływają na ich sytuację ekonomiczną i status społeczny.
Ze wstępu
Autor analizuje zagadnienia z dziejów codzienności, przede wszystkim w państwie pruskim. Jest to pierwsza książka w Polsce poświęcona tej tematyce w ujęciu historycznym w odniesieniu do naszego najważniejszego, zachodniego sąsiada. Wnikliwemu oglądowi poddane zostało zjawisko dzieciobójstwa. Problem wprawdzie nośny i makabryczny, ale przede wszystkim ważny, jako element dawnej regulacji urodzeń w świecie bez antykoncepcji. Autor podejmuje też nowatorską i kluczową dla dzisiejszej Polski tematykę dziejów bezpieczeństwa w różnych aspektach – socjalnym, zdrowotnym, edukacyjnym, rodzinnym, mieszkaniowym. Interesuje się kwestią mentalności i stereotypów etnicznych oraz coraz częściej dyskutowaną w przestrzeni publicznej ważną tematyką historii kobiet. Publikacja zawiera rozdział o dziejach chłopów, która to problematyka po 1989 r. w polskiej historiografii się prawie nie pojawia oraz obszernie omawia rolę warstw niższych w powstaniu 1794 r. Książka jest tak skonstruowana, że każdy rozdział może stanowić odrębną całość.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?