Jak pachnie miłość? Mamy okazję to sprawdzić, przypomnieć sobie… Wystarczy wziąć do ręki „Wersy w czarnym smokingu”. Autor zabiera nas do niezwykłego świata, w którym chwyta ulotne momenty i zamyka je w liryczne wyznania. Równocześnie z ogromnym wyczuciem i wielką delikatnością pokazuje cały wachlarz niuansów i emocji towarzyszących miłości mężczyzny do kobiety. Zarówno wiersze, jak i miniatury prozatorskie promieniują ciepłem, miłością, oddaniem i szacunkiem.
Warto na nowo zauważyć, że kobiety i mężczyźni są dla siebie, a nie wbrew sobie. Coraz częściej potrzebujemy zmysłowości, empatii, subtelności w okazywaniu uczuć. Nie szukajmy daleko. Weźmy ten tomik ze sobą i zanurzmy się w każde napisane dla nas słowo. Pozwólmy sobie „odlecieć na miłości ogromnym obłoku” i przekonać się jak
Cudownie jest pragnąć w życiu rzeczy jedynej,
Po prostu jednej.
Przytrafić się komuś i niezmiennie pozostać duszą –
Po kres dni potrzebną.
Być dla kogoś wielkim skarbem, nie drobiazgiem,
Którego z czasem nie traktuje się poważnie.
Ta książeczka powstała na prośbę moich dorosłych córek. Przypomina mi chwile spędzone z nimi i bajkami tuż przed snem, przed wielu laty. Opowiastki nie są dokładnie takie jak wtedy, bo tamtych nie pamiętam. Ale główni uczestnicy są ci sami i klimat tamtych wieczorów, gdy dziewczynki były małe i zapatrzone w opowiadacza, też powraca. Budzi moją tęsknotę za czymś, co przeminęło, a jednak w nich zostało…
"Moje życie wierszem pisane"
Moje życie wierszem pisane, gdy nie rozumiem, dlaczego
wbrew rozsądkowi się staje coś nieprzewidywalnego.
Diabeł ogonem zamiata i wystawia mnie na próbę,
problemy, zawody, potyczki – jak ja tego nie lubię!
A dzieje się to ciągle, z moją wolą i bez mojej woli.
Poczytaj, a na pewno znajdziesz coś, co i ciebie boli.
Podobnie jak mnie. Może więc znajdziesz taką samą
jak moja melodię przez wiatr północny świstaną.
Bo moja poezja to krzyk zranionej duszy,
zgrzytającej zębami w bezsilnej rozpaczy.
Mój czas do przeżycia się wciąż kruszy,
a ja nadal spłacam życie na raty.
I wciąż biegam w kieracie pracy i domu,
płacenia rachunków i sprzątania w biegu.
W oparach absurdu i obowiązków ogromu,
w tym szalonym dwudziestym pierwszym wieku.
W wierszach więc łączę się z duszą moją,
którą znajduję ukrytą w Nirwanie.
W trudnych chwilach ona jest mi ostoją
i wiersze moje życiem pisane.
10.05.2018
Stanisława Voldsund z wykształcenia inżynier leśnik, absolwentka Akademii Rolniczej w Krakowie. Prawie całe życie zawodowe związała z lasem i przyrodą. Od dwudziestu lat mieszka i pracuje w Norwegii.
Poezja zawarta w tym tomiku jest dziełem dotychczasowego życia od studenckich lat 70., aż do dziś.
Rok 2028. Na Nowej Pradze w Warszawie zmęczony dotychczasowym życiem profesor politechniki konstruuje pierwszą w historii ludzkości maszynę do podróży między wymiarami. Dzięki niej przenosi się do alternatywnego świata, w którym zamiast ludzi rządzą… owady. Tak zaczyna się niewiarygodna wyprawa profesora Henryka Dąsalskiego, zmuszonego do zmierzenia się z rzeczywistością tak alternatywną,
że aż przytłaczająco podobną do szarej codzienności.
"Syfland” jest satyrą polityczną obrazującą sytuację polityczno-społeczną we współczesnej Europie. Książka w błyskotliwy i zabawny sposób porusza także takie zagadnienia, jak miejsce Boga we współczesnym świecie czy sens istnienia.
Główna bohaterka Mila wraz z przyjaciółmi odwiedza osobliwy park rozrywki – schowane za murami miasto zamieszkane przez zombi. Mieszkańcy dotknięci chorobą nocami stają się niesamowicie silni i nie panują nad własnymi ciałami, stąd porównanie do nieśmiertelnych potworów. Przyjaciel Mili zakochuje się ze wzajemnością w Karo, mieszkance miasta, co jest początkiem tragedii, której skutkiem są trzy ofiary śmiertelne. Mila, próbując znaleźć zabójcę, wplątuje się w niebezpieczną sytuację i musi walczyć nie tylko o swoje życie, ale także o życie swoich bliskich.
Niełatwo otworzyć się przed czytelnikiem. Niełatwo spojrzeć na swoje życie krytycznie i wyciągnąć mądre wnioski. Jednak Barbarze Johnsson doskonale się to udało. Napisała książkę terapeutyczną, szczerą, którą każdy z nas przeczyta z pewnością jednym tchem.
„Pomału zaczęłam widzieć światło w tunelu, zaczęłam pojmować, że to, czego szukam na zewnątrz, jest we mnie, że mam w sobie siłę, która pomaga, nam ludziom, rozwijać się, dążyć do światła, do harmonii, do wewnętrznego spokoju” – pisze autorka.
Ta pozycja to przede wszystkim kilka pięknych i ważnych opowiadań. To one, po przeczytaniu, dają tę szczególną pokrzepiającą moc, jaką może dać tylko literatura płynąca prosto z serca. To lektura dla poszukujących odpowiedzi na trudne pytania. Książka jest niezwykła przez to, że jednocześnie skłoni do refleksji i zapewni spokojny sen. Czego chcieć więcej?
Jestem mamą dwójki dzieci, mam 44 lata, pracuję w firmie Amazon jako pracownik magazynu na stanowisku piker. „Cuda Boże w moim życiu” to moja pierwsza książka. Kolejną będzie tomik wierszy, których sporo już napisałam i w dalszym ciągu tworzę, gdy tylko przychodzi natchnienie. Pracuję też nad następną książką, która będzie miała tytuł „Bóg żyje, opoką moją jest”.
Człowieczeństwo to piękna rzecz, zdolność do emocji, słabości, uniesień i większych celów. W jednej osobie kumuluje się wir emocji lepszych i gorszych tworzących kształt człowieka, tak jak możność wyboru, świadomość, umiejętność godzenia się z porażką czy próba walki. Zaprogramowana maszyna jest niczym wobec tego, czym jest dusza i psychika, a do tego zmierzam. Nieważne, czy nam „wychodzi” czy nie, warto spróbować przeskoczyć swoją ludzką część, stać się silniejszym pod każdym względem, silniejszym od siebie w świecie, który oferuje zbyt wiele.
Jesteś żydem, katolikiem, protestantem, prawosławnym, muzułmaninem, wyznawcą innej religii, niewierzącym? Pozostań nim! Pamiętaj jednak o tym, że jeśli doświadczyłeś jakiegoś cudu dzięki tej książce, to uczynił Ci to Jezus Chrystus. Przewodnik Skuteczna modlitwa zaskoczy nawet niewierzącego; zapewnia psychologiczne wytłumaczenie duchowej nauki, skłania do autorefleksji i w zupełnie nowatorski sposób zachęca do realnego dialogu z Bogiem, jednocześnie znajdując za każdym razem uzasadnienie w źródle Pisma Świętego i nauce Jezusa Chrystusa. Proponuje bezkompromisowe spojrzenie na modlitwę, odzierając ją z otoczki fałszywych przekonań, a co najważniejsze zachęca do zaangażowania się w skuteczną modlitwę, której efekty wprawią Cię w zdumienie.Tekst oparty na psychologii, ale muszę przyznać, że jest bardzo dobry.(o. Józef)Dzięki tej książeczce zrozumiałem, że modlitwa wiele zmienia, od tej pory w mojej rodzinie zagościł spokój.(Marek)Czytając tę książkę, doszedłem do wniosku, że została napisana z natchnienia Ducha Bożego.(Wiktor)Zastosowałam się do wskazówek dotyczących modlitwy w praktyce z tego przewodnika i naprawdę, coś niesamowitego! Odczuwałam niektóre przejawy łączności z Bogiem opisane w tej książce!.(Zofia)Ten przewodnik to jedyna w swoim rodzaju duchowa uczta dla czytającego. Podejmuje on szereg zagadnień teologiczno-egzystencjalnych, udzielając odpowiedzi na pytania nurtujące współczesnego człowieka.(Marianna)
Autorka zaprasza na niekonwencjonalną wędrówkę śladami Adama Mickiewicza w miejsca, w których żył i które odcis-
nęły swe piętno na jego twórczości. Polonistka przemierzyła szlak od Zaosia, gdzie się urodził, po Konstantynopol (dzisiejszy Stambuł), gdzie dokonał żywota. Zobaczymy unikatowe zdjęcia i intrygujące komentarze, ale przede wszystkim poczujemy atmosferę niezwykłej pasji, która bije z każdej karty książki. Jest to swoisty przewodnik, który można zabrać ze sobą w podróż. Jednak już sama jego lektura przenosi czytelnika w opisane miejsca równie sugestywnie.
Książka przedstawia dwoje dorosłych ludzi, których uczucie zaczęło się w czasach młodości. Spotykają się po latach i uśpiona namiętność ożywa. Opowieść przepleciona wieloma wątkami, wszystkie jednak związane są z historią kochanków. Jest tam sporo refleksji i znaków zapytania.
Basia miała wszystko, o czym w 1915 roku mogła marzyć młoda kobieta: własne cztery kąty, zadowalającą pracę i kochającego mężczyznę u boku, który właśnie poprosił ją o rękę. Mimo wojny i wszechobecnego strachu przepełniała ją nadzieja na lepsze jutro. Jeden dzień, krótka chwila zniweczyły wszystko. Moment, w którym razem z narzeczonym zostali wciągnięci w sam środek zamieszek, miał być jej ostatnim w tym życiu. Czy aby na pewno? 18 stycznia 1915 roku w wieku dwudziestu dwóch lat zmarła stratowana przez tłum Barbara Trzmielewska. Niewiele osób jednak wie, co się wydarzyło dalej. Tego dnia świadomość Barbary przez dotyk pewnym impulsem przeniosła się do ciała lekarza odpowiedzialnego za orzeczenie jej zgonu. Zaraz potem przepłynęła do ciała Adama pozostającego do tej pory w śpiączce.
Sto lat później zostanie zmuszona do ostatecznego starcia z dawno zapomnianą przeszłością. Czy dowie się, kto i dlaczego ją ściga? Czy odkryje wreszcie powód swojej nieśmiertelności? Czy zdecyduje się zostać i walczyć o miłość?
„Szafa Rospudy” to literatura nie dla każdego, bo choć trudno ją jednoznacznie sklasyfikować, to formą najbardziej przypomina powieść poetycką. Świadczyć może o tym wyszukany, bogaty w metafory styl, ale też odrealniony świat, w którym żyją bohaterowie. Fabuła pełni tu rolę drugorzędną, ważniejsza jest forma – specyficzny język oraz elementy fantastyki mają za zadanie podkreślić, że wszystko tu jest fikcją. Autorka tworzy światy, w których rzeczywistość łączy się z fantazją, a granice nie istnieją. Przestrzenie, w których poruszają się bohaterowie, przenikają się nawzajem i nie liczy się odległość geograficzna czy bariera w postaci ekranu telewizora – tutaj wszystko jest możliwe.
Vincent jest Wampirem, który zawsze działa zgodnie z zasadami Vartiomis, nie ma nawet oporów, by odebrać pamięć kobiecie, która pokochała Wampira, a jemu odebrać życie, bo Vartiomis przyjaźnią się, mają wady i nałogi, ale nie mogą kochać. Wszystko się zmienia, gdy poznaje Shizuko, kobietę, z którą połączy go miłość i… dziecko! To jest jednak niezgodne z zasadami Vartiomis…
Vartiomis mają zdolność czytania w myślach i teleportacji, żyją na tajemniczym kontynencie, w którym egzystują obok nich demony i wilkołaki. Autorka tworzy rzeczywisty świat, wprowadza w wątek opisami przyrody, ukazuje siłę miłości, której nie można zakazać, a jednocześnie pokazuje to, że każda rasa ma swoje prawa, których powinna przestrzegać, a złamanie reguł może czasami wiele kosztować.
Przedstawiona historia wciąga i trzyma w napięciu aż do samego końca.
"Imperium Lilith" to druga część trylogii "Burze na Słońcu". Ewa znów znalazła się na rozstaju dróg. Akcja rozgrywa się w posiadłości nad jeziorem, gdzie zacierają się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. To właśnie tutaj łączą się światy duchowy i materialny oraz odbywają się rozmowy na temat przeznaczenia człowieka. Istnieje prawdopodobieństwo, że jeżeli nie w tej rzeczywistości, to przynajmniej możemy być szczęśliwi w światach równoległych. Mirka wybrała życie w świecie snów, by móc doświadczać miłości, ale w zamian wyrzekła się fizycznego ciała. Ewa wybiera rzeczywistość, ale żeby do niej powrócić, musi uśmiercić świadomą część swojej osobowości. To pełna metafor opowieść o ranach, bólu, samotności współczesnego człowieka i radykalnym wybaczeniu, które stanowi prawdziwe odrodzenie.
- Surrealistyczne odniesienia - mitologiczne nawiązania - metaforyczna śmierć ego - fizyka kwantowa - szaleństwo na miarę "Pani Bovary"
Ezo Oneir - kreatorka marki Poza Rzeczywistością, powieściopisarka i fotograficzka. W twórczości sięga po inspirację do innych wymiarów i galaktyk. Łączy oniryczną baśń i wizualizacje podróży duchowych. Ukazuje życie, jako jeden z wariantów według teorii transerfingu rzeczywistości. Niegdyś pracownik kadry zarządzającej w kilku korporacjach. Ostatecznie zrezygnowała z rozwoju kariery biznesowej na rzecz działalności artystycznej.
Zosia, młoda stażystka, po ukończeniu szkoły otrzymuje szansę pracy w Lasach Państwowych. Na początku nie jest świadoma, co ją tak naprawdę czeka i z jakimi zadaniami codziennie musi się zmagać leśnik. Wkrótce jednak poznaje swojego mentora Wiesława, który pracuje na stanowisku leśniczego już od kilkunastu lat. Ten na początku studzi ogromny zapał stażystki. Dobrze wie, że to ciężki kawałek chleba. Z czasem jednak nabiera do niej większego zaufania oraz widzi w niej godnego następcę. Opowiada jej leśne historie, nie zawsze ze szczęśliwym zakończeniem. Z każdym dniem Zosia nawiązuje nowe przyjaźnie i nabiera doświadczenia, uświadamiając sobie, jak ciężką prace trzeba włożyć, aby wyhodować las, a później trzymać nad nim pieczę i że na pracownikach leśnych spoczywa ogromna odpowiedzialność. Zawód leśnika staje się jej życiową pasją...
Cała opowieść jest napisana wierszem.
„Nekrowersum” opowiada historie zwyczajnych ludzi, których łączy jeden drobny szczegół: wszyscy popełnili błąd, za który ktoś inny musiał zapłacić wysoką cenę. To, co miało być końcem, dla nich okazuje się dopiero początkiem czegoś mrocznego, nieznanego i bezkresnego. Wiedza, którą posiadają, nie wystarcza, aby zrozumieć sens życia i śmierci. Okazuje się, że świat, jaki znali, nie jest jedyny, a w życiu i po nim nic nie dzieje się bez przyczyny. On jest jednym z nich i uparcie szuka odpowiedzi na nurtujące wszystkich pytania, które być może na zawsze pozostaną bez odpowiedzi.
Skye, trzydziestoletnia rozwódka, wiedzie uporządkowane i nieco nudne życie agentki nieruchomości. Wszystko zmienia się, gdy w jej biurze pojawia się tajemniczy brunet Daniel, który okazuje się wilkołakiem. Pracując dla Daniela, Skye pakuje się w tarapaty, gdy na jaw wychodzi, że jest ona człowiekiem indygo odpornym na hipnozę wampirów. By ochronić dziewczynę przed ich zakusami, Daniel i jego wataha przyjmują ją pod swoją opiekę, wtedy poznaje ona trudne zależności hierarchiczne panujące w stadzie. Tymczasem odkrycie specyficznych zdolności indygo staje się dla Skye dopiero początkiem problemów, zwłaszcza gdy okazuje się, że rodzące się między nią a Danielem uczucie nie wszystkim jest na rękę
Czy jest na świecie ktoś, kto by nie chciał być szczęśliwy? Nie ma takiego! Współczesny świat mówi: Bierz sprawy w swoje ręce, bo wszystko zależy od ciebie. Doświadczony życiem powie: Przecież to jest kłamstwo, bo od człowieka zależy dużo, a jednocześnie bardzo mało. Jest ogrom możliwych zdarzeń, na które człowiek nie ma żadnego wpływu.
Współczesny człowiek zapomina o Bogu, który z wielkiej swej Miłości stworzył człowieka i dla niego ten przepiękny świat. Chce mu zapewnić nie tylko szczęście wieczne, ale także szczęście na tym świecie, trzeba jedynie w Niego uwierzyć i Mu zaufać.
Autor książki „DLACZEGO???” stara się przez całe swoje życie być blisko Boga i przekonuje, że nigdy się na Nim nie zawiódł. Mówi, że jest szczęśliwym mężem, ojcem, dziadkiem i pradziadkiem. Nadmiernie się o nic nie martwi i z optymizmem patrzy w przyszłość, bo ufa Bożej Opatrzności.
W książce przedstawia setki przeróżnych faktów, zdarzeń i cudów, których bez Boga w żaden sposób wyjaśnić nie można. Stawia wielokrotnie pytanie: Dlaczego ludzie żyją tak, jakby Boga wcale nie było? Dlaczego lekceważą swoją odpowiedzialność za życie wieczne?
Książkę dedykuje wszystkim tym, którzy z otwartym sercem i dobrą wolą zabiegają o prawdę przez duże „P” i szukają dróg do osiągnięcia prawdziwego szczęścia. W niej mogą znaleźć odpowiedzi na wiele pytań.
Ciepłe, wzruszające, a przede wszystkim bliskie, takie właśnie są "Odblaski". Siedem krótkich opowieści tworzy przekrój przez to, co ważne – ale i trudne. Autorka w subtelny sposób przeplata ocalanie od zapomnienia z zapominaniem, aby pamiętać o świetle, a oddalać mrok. Obserwacje, z niezwykłą wrażliwością ujęte w karby słów, są tym, czym dla wędrowca azyl rodzinnego domu – miejscem bezpiecznym, do którego chce się wracać.
Karolina Król – (ur. 1995) polonistka, pianistka, technik florysta. Autorka powieści dla młodzieży „Cukierek albo psikus” oraz „Siedem dni” (w przygotowaniu), jej teksty można znaleźć w książkach „Młodych Polaków portret zbiorowy” oraz „Piszę, więc jestem”. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów literackich, pasje rękodzielnicze realizuje jako Okularnica.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
