Poetyckie utwory literackie umieszczone w tym tomiku powstały w rezultacie uważnej i skrupulatnej obserwacji wszelkich naprawdę wartościowych zjawisk przyrody, dzikiej i nieujarzmionej natury, ale także i pod wpływem częstego oddziaływania kultury tej zarówno materialnej, jak i duchowej o uniwersalnym wydźwięku; zrodziły się one z zadumy, refleksji i szczerych przemyśleń, zastanowień oraz wskutek sugestywnego wpływu weny twórczej kreatywnej i będącej źródłem wartościowych lirycznych doznań, a oczekują ze strony myślącego, ambitnego i wymagającego Czytelnika intelektualnego zaangażowania i być może podjęcia rozmowy, dyskusji i kulturotwórczego sporu w elitarnym bardziej niż masowym gronie ulubieńców literatury pięknej.Marek Biegalski urodził się w 1957 roku w Legionowie. Od dzieciństwa związany z Kociewiem. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim, religioznawstwo ze specjalizacją filozofia religii oraz Podyplomowe Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Laureat Kociewskiego Pióra 2013. Stypendysta Prezydenta Miasta Starogard Gdański. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Morski w Gdańsku. Był korektorem i redaktorem merytorycznym w Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych w Warszawie. Obecnie mieszka w Starogardzie Gdańskim. Lubi dobrą muzykę, ceni interesującą literaturę i teatr. Dużo podróżował.
Czasami zastanawiam się, co jeszcze można zrobić z odrobiną wolnego czasu. Większość ludzi twierdzi, że go nie ma. Ja dostrzegłem jego istnienie dopiero wtedy, gdy przestałem pracować po 300 godzin w miesiącu. Po 20 latach ciężkiej pracy postanowiłem skończyć z pracoholizmem. Czy to łatwe? Całkiem trudne, po prostu nie potrafię usiedzieć bezczynnie dłużej niż kilka minut. W zamian spędzam czas jako tata i mąż, ogrodnik, biegam, morsuję, gram w scholi dziecięcej, czytam tony książek, mam czas dla przyjaciół, którzy są dla mnie wyjątkowi. W tym całym zamieszaniu udało mi się napisać kilka utworów wierszowanych dodam, że po raz pierwszy w życiu które oddają moje emocje i odczucia chwili. Nieśmiało pokazałem je kilku osobom, uśmiech na ich twarzach wystarczył za komentarz. Cóż, kolejny krok to wydanie tych utworów, czyste szaleństwo, a jednak.Czy to znaczy, że przestałem lubić swoją pracę? Ależ nie, uwielbiam pomagać ludziom. A ciężkie zabiegi ortopedyczne są dla mnie nadal satysfakcjonującym wyzwaniem, których moja wojownicza dusza potrzebuje. Obserwując świat i dzieląc się swoimi odczuciami, łatwiej pomagać, również sobie.
Tomik poezji A po co są komary? swoje narodziny zawdzięcza dwutygodniowej kwarantannie, która niejako pchnęła pisarza do kontemplacji prozy życia codziennego, jakiej jeszcze do niedawna doświadczał. Wiersze nie są jednak wyrazem tęsknoty, a chęcią zrozumienia tego, co działo się za grubą ścianą oddzielającą go od świata. Wszystkie teksty natomiast nie powstały w zamknięciu, które było jedynie zapalnikiem koncepcji wewnętrznej ściany, jaką każdy z nas ma w sobie. Wiersze mimo prostej budowy i nawiązania do problemów codzienności, takich jak chociażby naiwność, motyw kłamstwa i prawdy czy cena sukcesu, potrafią zaskoczyć skłaniającą do refleksji puentą, bo któż więcej powie nam o życiu, jak nie najmniejsze jego jednostki? Sekundy, minuty, godziny i dni, o których tak łatwo zapominamy, a tak trudno wyciągnąć z nich wnioski.
Kiedy już wszystko masz poukładane, los postanawia z ciebie zadrwić. Czyżby znajdował w tym jakąś rozkosz; a może po prostu nie potrafi inaczej? Po serii silnych rodzinnych przeżyć Bożena pragnie wypoczynku, który może odnaleźć w codziennym zabieganiu albo w nieprzewidywanych zmianach zapoczątkowanych przez niewielki skrawek papieru znaleziony w świątecznym cieście. Za jego sprawą wyrusza do Azji, żeby na własne oczy zobaczyć wymarzoną khmerską świątynię Angkor Wat. Podczas podróży poznaje miejsca i ludzi, którzy odkrywają przed nią swoje tajemnice. Bangkok, Angkor Thom, Ho Chi Minh, zwany kiedyś Sajgonem, to tylko nieliczne z wielu miejsc i ciekawostek, które poznajemy wraz z bohaterką i jej przyjaciółmi. Podróż przez kawałek kontynentu i ludzkie dusze bohaterów wciąga bezpiecznie w lekturę, podczas gdy światu zagraża COVID-19.Gdziekolwiek staniesz na Ziemi, zawsze jesteś w jej samym środku, bo to Ty wyznaczasz punkt, z którego możesz rozpocząć wędrówkę. Dokądkolwiek pójdziesz, tam znajdziesz piękno i zakochanych w swojej okolicy mieszkańców, gotowych bronić jej do ostatniego tchnienia. Może już nadszedł czas na Twoją podróż przez świat. Wyrusz w nią z Bożeną i jej przyjaciółmi albo samodzielnie.Danuta Sadownik pedagog kultury, nauczycielka psychologii, psychoterapeutka, wieloletnia pilotka wycieczek zagranicznych, autorka książek: ""Szkolne tango"", ""A ty dokąd?"", ""Gdzie jesteś?"", ""A teraz co?"" i ""Muszki owocówki"".Wędrując po świecie, nie tylko zachwycam się zabytkami, ale także nie pozostaję obojętna na uroki natury i ludzkie relacje. Zadziwia mnie, że choć każdy z nas jest inny, to tak bardzo jesteśmy do siebie podobni. Niewiele różnimy się od tych, którzy żyli setki lat przed nami. Wszyscy kochamy, nienawidzimy, pogardzamy innymi lub ulegamy manipulacjom, pozostając pod ich zniewalającym urokiem. Jak to możliwe?Bohaterem moich powieści mógłby zostać każdy człowiek zwyczajny, a jednak niepowtarzalny, bo w każdym z nas jest oddzielna niezapisana książka.
Sebastian Trycjator Łanik gitarzysta, wokalista, autor piosenek, twórca undergroundowych teledysków.Niniejsza książka jest jego debiutem literackim. Opowieści niezwyczajne pisał przez wiele lat, by w końcu zdecydować się na ich wydanie. Inspiracją, oprócz obserwacji i własnych doświadczeń, były czarno-białe fotografie. Niemal każde z 69 opowiadań zawiera ilustrację, która wywołuje wyobrażenia gdzieś na granicy snu i jawy. Tego, co znane, i tego, co ukryte. Święte i demoniczne. I mimo że wszystko przenika się wzajemnie, to właśnie te kontrasty budują nasz świat.
„Las dosłownie drżał od tych dźwięków. Niestety, nie mogłem dostrzec jelenia, słyszałem tylko, jak dzielnie walczy z krzakami, bezlitośnie łamiąc je swoim wieńcem. W pewnej chwili z mojej prawej strony ze ściany lasu bardzo ostrożnie wyłoniła się łania, jej śladem podążał młody byczek, szpicak. Gdzieś w oddali niestrudzony bojownik dalej masakrował gałęzie, rycząc przy tym przeciągle. Łania powoli przemierzała łąkę, byczek wyraźnie czuł mocniejszego przeciwnika, bo co chwilę nerwowo spoglądał w stronę lasu. Byk wyczuł łanię i z szybkością rakiety wybiegł na łąkę. Moje serce pracowało na najwyższych obrotach, ręce zaczęły się trząść. Mimo zimna czułem narastające ciepło. Jakieś pięćdziesiąt metrów ode mnie stał pan tych terenów, piękny dziesiątak. Jego wieniec wyglądał bajecznie – piękne grube tyki z białymi końcówkami odnóg. Cały majestat byka był wręcz królewski, okazały wieniec dumnie prezentował się na głowie, ciemna suknia okrywała ciało, zdobiły go brązowa broda i grzywa na karku. Widok, który za chwilę dane mi było zobaczyć, pozostanie ze mną na długo – byk dumnie przystanął na środku łąki, wyprostował głowę i przeciągle zaryczał, z nozdrzy buchnęła mu para. Emocji, jakie wtedy przeżywałem, nie da się opisać, rykowisko trzeba po prostu zobaczyć i przeżyć. Po niedługim czasie król zdał sobie sprawę, że koło łani kręci się mniejszy chłyst, przypuścił więc szarżę na młokosa. Czułem, jak ziemia drży pod naciskiem jego racic. Szpicak znikł w lesie, a pan tych włości wrócił do swojej damy, z którą zaszyli się w gęstwinach. Na odchodne zaryczał dumnie, odpowiadając na zaczepki reszty byków ryczących wokoło”.
Mnóstwo przygód w najróżniejszych, często pięknych zakątkach świata, a wszystko ze złotem w tle. Akcja od dalekiej Syberii po tropikalne wyspy, od szczytów gór po oceaniczne głębiny.
Libre Maria"" [tłum. Libre Maria wolna Maria (hiszp.)] to opowieść nie tylko o chorobie, miłości, namiętności i wolności, a przewodnik po niebywałym miejscu, którego nie wystarczy zobaczyć, a trzeba spróbować, by poznać prawdziwy smak życia.Przenikają się dwa światy: męski, potencjalnie szorstki i kobiecy, tylko z pozoru delikatny.Główna bohaterka Maria jednego dnia traci wszystko, by z czasem zyskać wiele. Staje się bezrobotną, bezdomną i bezpańską, by móc poczuć się bezgranicznie wolną.Zaczyna od nowa, na nieziemskiej Maderze, wyspie bez jakichkolwiek granic i ograniczeń. Spotkają się na niej różne kultury i obyczaje. Maria z Polski, John z Ameryki.W czasie tym Maria, Marysia, Mania będzie kochana, porzucana i znowu kochana. Sama również będzie naprzemiennie kochać i nie przepadać. A może jednak przepadnie? Tylko dla którego? Jednego, który chyba woli facetów, drugiego, który raczej woli inną, czy trzeciego, który sam nie wie, czego i kogo pragnie?Ona jedno wie na pewno: chce być wolną, niezależną Marią.
Koniec lat dziewięćdziesiątych. W Polsce szybko dojrzewa kapitalizm. To fantastyczny czas dla biznesowych odkryć, dla gwałtownych zmian i dla niezwykłych karier. Oraz dla przekrętów.Niespełna 30-letni Jan Sawicki robi nieoczekiwaną i błyskawiczną karierę w dużym regionalnym banku. Jest pracowity, samodzielny, bystry i ambitny, więc pnie się w górę. Czy tylko dlatego?Z wolna nad bohaterem gromadzą się ciemne chmury. Prosta i przewidywalna droga nagle wije się i plącze. Coraz bardziej dramatyczne wydarzenia wprowadzają swoje okrutne reguły. To, co było przyjazne teraz, staje się wrogie. Może nie wszystko, ale A i życie osobiste bohatera skręca gdzieś na dziwne rozstaje. Sawicki wpada w korkociąg bolesnych doświadczeń, a strach staje się nieodłącznym towarzyszem jego kolejnych poczynań...Zawodowe dojrzewanie bohatera obserwujemy w barwnej scenerii korporacyjnych i bankowych rytuałów. Wraz z rozwojem akcji poznajemy malownicze otoczenie bohatera: jego rodzinę, licznych współpracowników, charakterystycznych klientów banku i wreszcie jego narzeczoną Julię Bławat wraz z jej oryginalną rodziną i znajomymi.Czy rozrzucone puzzle dadzą się poskładać? Czy uda się uciec przed złym losem? Czy finał tej przygody będzie dla Sawickiego metą czy startem?Najlepszy jest jednak bezruch. Co mi właściwie jest? I dlaczego tu jestem? Szum w uszach powoli tracił intensywność, a ćmiący ból głowy też jakby się cofał. Co ja tu robię? Teraz koniecznie muszę zebrać myśli, może coś mi się przypomni. Spokojnie oddychaj przypomniały mi się nieśmiertelne porady ze szkolenia na temat stresu. Uspokój się i pomyśl. Leżałem na wznak. Kątem oka zobaczyłem czarną plamę przemieszczającą się wolno po białej pościeli. Spojrzałem na nią uważniej. Pająk wolno zmierzał w kierunku moich ust. Nie mogłem ruszyć rękoma. Głową też nie.
Książka ta jest owocem pielgrzymki do Ziemi Świętej, a równocześnie przewodnikiem i albumem ukazującym Ziemię Jezusa przez pryzmat tajemnic Różańca Świętego, modlitwy, która ma niezwykłą moc. Jest przeznaczona przede wszystkim dla osób, które modlą się na Różańcu, a nigdy nie były w Ziemi Świętej i nie widziały miejsc, gdzie żył Jezus Chrystus i gdzie pełnił swoją Misję Paschalną. Na kolorowych zdjęciach można zobaczyć te miejsca w obecnym stanie oraz zapoznać się z ich historią aby wspomóc rozważania tajemnic Różańca jako modlitwy kontemplacyjnej.Książka powstała z potrzeby serca jako podziękowanie Panu Bogu za wielką Łaskę. Autorka otrzymała ją przez pośrednictwo Matki Bożej, która wysłuchała jej modlitwy w ""Nowennie Pompejańskiej"". Jest też świadectwem, że Bóg nie jest obojętny na nasze prośby i obdarza nas łaskami proporcjonalnie do naszej ufności w Jego Miłosierdzie.Celem Autorki było także zachęcenie Czytelników do odmawiania tej pięknej modlitwy, w której poznajemy i zgłębiamy wydarzenia związane z życiem Zbawiciela i Jego Najświętszej Matki. Dla niektórych być może książka ta będzie również zachętą do pielgrzymowania do Ziemi Świętej.
Kiedy całe dotychczasowe życie decyzje, wybory, relacje, postawy ulega przewartościowaniu, jedni chcą o tym porozmawiać z bliskimi, inni czują potrzebę zachowania refleksji dla siebie, a jeszcze inni piszą książkę. Tak właśnie zrobił Tomasz Kapel, a jego bardzo osobista opowieść o samym sobie oraz przejściach, z których nie wszystkie chciałby pamiętać, jest jednocześnie zapisem dochodzenia do przełomowych wniosków i szukania nowego kodeksu wartości i postępowania. Jak sam mówi, to moje życie w bardzo małej pigułce.Tomasz Kapel ma o czym opowiadać i wie, jak swoją bogatą przeszłość przekuć w równie interesującą i wciągającą historię. Bawi się literackimi konwencjami, w sposób nietuzinkowy operuje językiem, łącząc styl potoczny, a niekiedy nawet dosadnie codzienny, z wyszukaną metaforyką, barwne opisy zagranicznych przygód i przygnębiających pobytów w ośrodkach wychowawczych przeplata wspomnieniami, które nie mogą nie wywołać chichotu. W narracji jest zarówno dzieckiem na swój sposób radzącym sobie z opresyjnym systemem, młodym człowiekiem wchodzącym w konflikty z prawem, jak i dojrzałym mężczyzną, który potrafi tamte wrażenie i przeżycia ocenić z właściwej perspektywy i wyciągnąć wnioski.Bądźcie z nim w tych wszystkich wesołych i niewesołych momentach, a na pewno się polubicie.
Książka składa się z fragmentów pamiętnika i opisuje rozwój człowieka, który dokonuje się przez samotność, ból, zaburzenia psychiczne, seksualność i oczywiście miłość. Bohaterką książki jest kobieta, która doświadcza naprzemiennie wzlotów i upadków, co ostatecznie doprowadza do tego, do czego zawsze, prędzej czy później, doprowadza życie
Żyjemy w Czasach Ostatecznych – wszystkie kultury i religie oczekują Nowej Ziemi = Złotego Wieku = Okresu Szczęśliwości = … Czyli okresu, gdy cierpienie, ucisk, udręka, a zapewne również śmierć nie będą dotykać ludzi, tu na Ziemi. Każdy gdzieś w swym wnętrzu pragnie takiej Ziemi = Wolnej, każdy i każda – dlatego mimo że Niebo jest Wolne od wszelkiego zła i wszelkiej Ciemności, tak kurczowo trzymamy się życia w ciele. Jednak wejście w ten nowy stan Wolności i Nieśmiertelności, również cielesnej nie będzie takie łatwe. Dlaczego? Dlatego że siły ciemności robią dziś wszystko, aby zniewolić Ludzkość całkowicie, a licznych niebezpiecznych dla Ciemności i niepotrzebnych – czyli tych, którzy na niewolników się nie nadają – eksterminować i uśmiercić. To dzieje się dziś na naszych oczach – jedni to już widzą, inni wciąż śpią. W każdej kulturze, w każdej religii przybyło – inkarnowało się – wiele Istot z Nieba. Przebudzeni już działają, nieprzebudzeni śpią i wraz z całą ludzkością brną w odmęty walki konkurencyjnej, coraz bardziej zaciekłej, prowadzącej ku samozagładzie. Przybyłem, aby Was obudzić i ocalić! Sam przebudzony i Przebóstwiony. Przybyłem, aby Nas zjednoczyć! – zjednoczyć wszystkich, którzy są gotowi stanąć po stronie światłości i miłości. Bo prawda jest prozaiczna. Strach prowadzi ku okrucieństwu i ku niewoli – ostatecznie prowadzi w Ciemność piekielną lub do śmierci duszy w Otchłani. Miłość prowadzi do niesamowitej odwagi – odwagi w każdym działaniu – i ku Świetlanej przyszłości nie tylko w Niebie, lecz także i tu na Ziemi. Niechaj więc każdy baczy, co chce wybrać: Strach czy MIŁOŚĆ. Ja już wybrałem, moje Dzieci. Teraz Wołam do Was: Obudźcie się! Obudźcie! Prawdziwa Boża Iskra bowiem już wychodzi z Polski, aby uwolnić cały Świat od zła – od ciemności, od cierpienia i od śmierci. Słuchajcie! Stańcie po mojej stronie. Powodzenia.
Tak już wiele zachęty zawarłem w swoich publikacjach odnośnie do oddawania się Stwórcy, czyli Pełni Światłości i Pełni Miłości, duszą = duchem i ciałem, że już więcej się nie da. Tak ja się oddaję już i wciąż, i każdego dnia, i każdej godziny Stwórcy, i duszą, i ciałem bo to jedyna droga prowadząca do Nieśmiertelności, i duszy, i ciała! Jedyna droga ku WOLNOŚCI! A więc powodzenia, Kochani!Każdy z was jest łodzią w którejMoże się z potopem mierzyćCało wyjść z burzowej chmuryMusi tylko w to uwierzyć.""Arka Noego"" (""Arrasy wawelskie"")Jacek Kaczmarski, Przemysław Gintrowski
Święte Niemcy, IV Rzesza kraj rozciągający się od brzegów Wisły po wybrzeża Bretanii. Kraj Obywateli, Rezydentów i Zajmujących, nawet w sześćdziesiąt lat po udanym zamachu na Hitlera dokonanym przez I kanclerza IV Rzeszy Clausa von Stauffenberga. Kraj, w którym władza sądownicza znajduje się pod butem władzy wykonawczej we wszystkich landach, w tym w Lechistanie ze stolicą w lewobrzeżnej Warszawie.Poznaj losy Adama Utkowskiego, Rezydenta, Lechity, przeciętnego mieszkańca Świętych Niemiec, który zostaje skazany na śmierć. Nie wszystko jednak stracone do gry wchodzi adwokat Juschendorf oraz tajemnicza organizacja DEiP.Konrad Witkowski zwykły, szary człowiek. Taki sam jak każdy inny. Nie zauważycie go na ulicy, imprezie czy u znajomych, bo najczęściej go tam nie będzie. Jak duża część Polaków pracuje po trzysta i więcej godzin w miesiącu, aby zapewnić swojej rodzinie w miarę godziwy byt.Janusz Grażyński przeciętny obywatel, Polak w wieku średnim, który widząc rozpad Europy, nie chce na starość uczyć się rosyjskiego. W końcu wiadomo, kto wywołał II wojnę światową i musi ponieść konsekwencje.Jako obserwator niebędący członkiem establishmentu ma poważne obawy co do kierunku, w jakim zmierzamy. W jego mniemaniu obecne elity kierują Polskę w objęcia Rosji świadomie lub, co gorsza, nieświadomie. Dlatego próbuje w sposób obrazowy starać się unaocznić zagrożenia wynikające z polityki izolacjonizmu opartego na zawołaniu o wstawanie z kolan w państwie, które nie jest geograficznie samotną niezdobytą wyspą.
Zabija czas naszej młodości, pozostawiając nam wyłącznie wspomnienia, zmienia brutalnie wszystko dookoła, a my czujemy się coraz bardziej osamotnieni, zaprowadzi nas w końcu do grobu, ale jest uroczy, bo w nim jest zabawa dzieci, istota życia, nauki i techniki, choć, być może, niewielu się nad tym zastanawia.Przedstawiony na pierwszej stronie okładki rysunek ma ilustrować paradoks względnego ruchu obrotowego, bo wirujący obserwator nie widzi swojego wirowania, tylko czuje siłę, która wgniata go w przeźroczystą ściankę cylindra, natomiast widzi obracający się po okręgu ładunek elektryczny i obiegającego go na zewnątrz cylindra obserwatora zewnętrznego, który pod wpływem siły odśrodkowej powinien po rosnącej spirali oddalać się od cylindra i wirującego obserwatora. Zaś poruszający się po krzywej ładunek elektryczny ma emitować promieniowanie elektromagnetyczne i też po malejącej spirali spaść na oś wirującego cylindra.Ale z punktu widzenia obserwatora zewnętrznego ładunek jest nieruchomy, tylko wiruje obserwator w cylindrze. Zatem skoro istnieje jedna obiektywna prawda, to obserwator w cylindrze, zapytawszy obserwatora zewnętrznego, powinien otrzymać jedną odpowiedź, lecz rysunek pokazuje, że przy względności ruchu obrotowego występują dwie obiektywne prawdy. Aby zrozumieć przesłanie tego rysunku, powinieneś zagłębić się w lekturę tej książki. Zaczyna się ona od wstępu matematycznego obsługującego część fizyczną utworu, ale przy matematyce, jaką posługują się fizycy teoretycy, jest to błahostka, zwłaszcza że poparta rysunkami i ilustracjami. Nie bój się tej matematyki, bo wtedy zrozumiesz, co ukrywa tytuł tego opracowania.Autor z wykształcenia jest magistrem inżynierem elektrykiem, więc możesz sądzić, iż książkę napisała osoba z wyższą znajomością matematyki czy fizyki, co daje mu pewną wiarygodność jako autora tego rodzaju książki. I właśnie to, że nie jest zawodowym fizykiem lub matematykiem, sprawia, że ma czyste, otwarte myślenie ignoranta nieuwikłane w naukowe nawyki specjalistów, którzy od dziesięcioleci powtarzają błędy i pomyłki odkrywców odkryć i teorii. Autor nie jest tandetnym filozofem, nie rozmyśla nad istotą człowieczeństwa i nie bawi płaskim humorem, ale chce dać czytelnikowi wgląd w tajemnicę ruchu, spoczynku i grawitacji i w to, jaki mają związek z nieskończonością czegoś. To czegoś to właśnie jest ta frajda.
Akcja powieści rozgrywa się w niedalekiej przyszłości w liberalnej Federacji Europy i w Królestwie – teokratycznej monarchii na terenach dawnej Polski. Mark i Alexandra, obywatele Federacji, zostają wciągnięci w zamach terrorystyczny przeprowadzony w katedrze na Wawelu przez patriotyczno-niepodległościową organizację wojskową Polonia Restituta. Jej celem jest obalenie władz Przenajświętszej Królewskiej Rzeczypospolitej i ustanowienie ustroju świecko-demokratycznego, co ma umożliwić ponowne zjednoczenie wyzwolonej ojczyzny z Federacją Europy. Nieudany zamach wywołuje gwałtowną reakcję służb specjalnych cywilnych i kościelnych. Mark i Alexandra ratują się ucieczką, ale opuszczenie autorytarnego Królestwa nie jest łatwe... Rozpoczyna się dramatyczna walka o życie…
Andrzej Mogielnicki - z wykształcenia prawnik, z ducha poeta i satyryk, autor licznych przebojów, współzałożyciel i producent Lady Pank. Literacko debiutował na łamach „Szpilek” i „Nowego Wyrazu”. W 2010 roku osiadł na karaibskiej wyspie Haiti. W 2014 roku wydał powieść „Kryzysowa narzeczona”.
Książka przeznaczona jest dla najmłodszych dzieci do wspólnego czytania razem z rodzicami. Porusza tematykę najważniejszego uczucia miłości, a zwłaszcza miłości rodzicielskiej. Pomaga zrozumieć najmłodszym, czym jest miłość i jak może się objawiać. Dla rodziców jest wsparciem w wyjaśnianiu dziecku znaczenia tego uczucia w prosty i przystępny dla malucha sposób.Paulina Dobrzańska (ur. 1988 r.), pedagog specjalny, terapeutka dzieci ze spektrum autyzmu, animatorka, pasjonatka psychoanalizy i psychologii klinicznej, autorka artykułów do czasopism Generacja czy Zeszyty Naukowe Pedagoga Specjalnego i portali psychologicznych, prezes stowarzyszenia Arka, twórczyni rękodzieła (scrapbookingu), a prywatnie mama półrocznego synka.
Wiele światów, wiele wymiarów, wiele kultur, wielu bohaterów, a przy tym cały pejzaż cech ludzkiej osobowości. Lecz jedna wojna. Wojna o wpływy, władzę, bogactwo, lepsze życie obywateli. Co mają do powiedzenia świadkowie? Czy uda ci się rozwiązać zagadkę: kto jest kim i po czyjej stronie stoi, o co walczy? Wykryj szczegóły, łącz fakty, nie daj się zwieść tym, że zawsze dobro zwycięża.""Wojna o wymiary"" to powieść wielowymiarowa. Autor doskonale łączy świat realny ze światem fantastycznym, przeszłość z przyszłością. Lektura tej książki to doskonały wybór, nawet dla najbardziej wymagających czytelników. Nie nuży, a wciąga, zapewniając pokaźną dawkę inteligentnej rozrywki.
Drogi Czytelniku, chcę w tym tomiku choć trochę przybliżyć atmosferę minionego bezpowrotnie czasu, małej podlaskiej wsi podczas socjalistycznego eksperymentu. Ten okres przypadł na 1000-lecie chrztu Polski obchodzone w 1966 roku. Byłem wtedy nastoletnim chłopcem i tamten świat staram się przekazać widziany młodymi oczami. Przyjemnej lektury! Kazimierz Kotowicz""I z tej ścieżki krętejpośród łąk jakich w życiu wiele.W zawieję czy z rosą,w dzieciństwie raz poczętej,kończącej swój bieg w małym kościele.""
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
