Akcja książki dzieje się w Hiszpanii. Bohaterką jest Bella, młoda i pewna siebie kobieta. Pochodzi ona z kochającej, skromnej rodziny, w której podkreślano takie cechy, jak dobroć i szacunek dla innych. Bella marzy o wspaniałym mężu i idealnym życiu. Po ukończeniu studiów podejmuje pracę w renomowanej firmie. Jak większość młodych dziewcząt zwraca uwagę na swój wygląd i uwielbia sport. Chodzi do parku, aby biegać lub jeździć na rolkach. Tam często spotyka przystojnego mężczyznę, który nie zwraca na nią uwagi. Bella jednak nie spodziewa się, że ten tajemniczy dżentelmen wywróci jej życie do góry nogami.Autorka przedstawia fakty ze swojego życia, wplatając w nie elementy fikcji. Opisuje współczesny styl życia, gdy w pogoni za rzeczami nieistotnymi ludzie często zapominają o tym, co ważne i wartościowe. Czasami nie akceptują tego, że są u kogoś w sercu tylko na chwilę.Elżbieta Skrzyńska-Casson. Urodziła się 9 listopada 1970 r. w Dębnie. W wieku 20 lat wyjechała do Hiszpanii, w 2013 r. wraz z synem i córką udała się do Anglii, gdzie ponownie wyszła za mąż. Od najmłodszych lat pisała pamiętniki i opowiadania. W Anglii wróciła do pisarskiej pasji. W swojej pierwszej książce przeplata fakty z jej życia z fikcją literacką.
Jacek Józef Chyliński- polski ekonomista, poeta, pisarz.Absolwent uniwersytetów w Łodzi i w Warszawie. Wieloletni menedżer ochrony zdrowia. Autor tomików poezji "Rozmowy z czasem" i "Guliwer" oraz licznych publikacji.Jego debiut literacki to biograficzna książka "Prawa, których nie da się pokonać". Potem ukazał się "Dybuk". "Strażnik" jest trzecią książką autora."Urodziłam się w Waldenburgu, w rodzinie żydowskiego jubilera. Powodziło nam się znakomicie. Moja rodzina była całkowicie zasymilowana, dzieciństwo miałam wspaniałe. Wszystko zaczęłam tracić po tysiąc dziewięćset trzydziestym piątym roku. Pięć lat później moja rodzina przebywała już w obozie, a cały majątek przejęło państwo. Ledwo skończyłam czternaście lat, to było prawdziwe piekło. W czterdziestym drugim już nie miałam rodziny, zostałam sama. Myślałam, że nie przeżyję. W styczniu czterdziestego piątego roku trafiłam z Gross-Rosen do KL Waldenburg, on znajdował się w dzielnicy Gaj. Na początku marca zaprowadzono mnie do wydziału politycznego w obozie i zaraz potem trafiłam do pokoju kierownika. Miałam dziewiętnaście lat i myślałam, że tym razem to już koniec. Za biurkiem siedział Hugo Krauze w mundurze SS".
"Zaczarowane paputki i złote drzewo" Alicji Owsianik to opowieść dla dzieci o przyjaźni, lojalności i sile więzi rodzinnych.Siedmioletni Jaś od kilku tygodni choruje. Nie czuje się dobrze, męczy go gorączka. Odwiedza go dziadek i przynosi mu nowe kapcie - może magiczne?By umilić wnukowi czas choroby, zaczyna opowieść o zaczarowanych paputkach. Jej bohaterami są Księżniczka Niechciana i Książę Opuszczony oraz ich synek Lucjusz.Zanim jednak młodzi rodzice powitali na świecie synka, na progu swego domu znaleźli wilcze szczenię.Jak się wkrótce okaże, ma ono odegrać wielką rolę w życiu rodziny.
Twoje miejsce jest tam, gdzie odnajdujesz samą siebie. Anastazja, Polka mieszkająca w Warszawie, poznaje tajemniczego mężczyznę i postanawia z nim wyjechać do Dubaju. Czy podjęła słuszną decyzję? Czy przez to ona i jej córka znalazły się w niebezpieczeństwie?Jakie sekrety skrywa żona szejka i co ją łączy z Anastazją? Kim jest tajemniczy nauczyciel? Czy decyzja o ucieczce okaże się słuszna? Czy kobiecie uda się wydostać? Co się wydarzy w dżungli i skąd pochodzi plemię, o którym krążą legendy, i co ma z nim wspólnego Anna, córka Anastazji? Czy Anna poślubi syna szejka, Ishaka? Anastazja zmieniła życie i przeznaczenie swojej córki. Czy jednak jej decyzje były dla niej samej bezpieczne? Czy zmarły przed laty ojciec szejka Ibrahima zabrał ze sobą do grobu ważną tajemnicę? A może się komuś zwierzył? Co kryją podziemia jednego z pałaców szejka? Tego wszystkiego dowiecie się z powieści, która jest pełna namiętności, a przy tym jednocześnie podnosi poziom adrenaliny i wyciska łzy. Historia inna niż wszystkie - o niepowtarzalnym i zaskakującym zakończeniu. Kwiat Dubaju - kto nim faktycznie jest?
Pewien starzec opowiada o młodej kobiecie, Samboi, wojowniczce należącej do tajemniczego Bractwa Strażników władających niezwykłą energią światła. Jako bojownicy o wolność działali oni również w ostatnich latach końca pierwszej połowy XX wieku przeciwko Skuszonym, kontrolującym politykę oraz religię. Jednocześnie Skuszeni poszukują starożytnych artefaktów o mistycznej mocy. Samboja, wracając z misji przechwycenia jednego z nich, otrzymuje dodatkowe zadanie: eskortowanie i chronienie dwójki dzieci Ich tropem rusza wysłannik Skuszonych.
Tytuł książki sugeruje, że jej akcja rozgrywać się będzie w odległej przyszłości. Nic bardziej mylnego! To nie futurystyczna wizja świata z gatunku science fiction. Rzecz dzieje się w Przemyślu w latach trzydziestych ubiegłego wieku, ale dotyka też czasów współczesnych. Tam mieszkają po sąsiedzku trzej chłopcy — Franek Wilk, Arie Lejzer i Wasyl Dańko. Lejzerowie prowadzą swój mały handełes, rodzice Wasyla mają niewielkie gospodarstwo, zaś Konstanty Wilk, ojciec Franka, jest lekarzem wojskowym. Poznajemy codzienne życie naszych bohaterów, ich wzajemne relacje, poznajemy religie, kulturę i tradycje trzech nacji, które przez dziesiątki lat egzystowały w zgodzie i pokoju, chociaż bynajmniej nie w idylli. Ich losy splatają się ze sobą w nieprzewidywalnym rytmie wojny i okupacji. Czy w obliczu zagłady przetrwa ich przyjaźń i czy uda im się zachować swoje wartości? Kiedy rozpoczyna się ta opowieść, chłopcy liczą sobie po dwanaście wiosen. Gdy docieramy do finału, znajdują się u schyłku życia. Historia opowiedziana jest z perspektywy chłopca, potem młodego mężczyzny, a wreszcie starego człowieka, który sięga do zakamarków swojej pamięci, by raz jeszcze zmierzyć się z trudną przeszłością. Wydarzenia i realia zostały zaczerpnięte z kart wielkiej historii, natomiast fabuła i postacie bohaterów są tworem czysto literackim i narodziły się w wyobraźni autora. Dlaczego wybrałem datę z kalendarza księżycowo-słonecznego, jakim od dwóch i pół tysiąca lat posługują się Żydzi i który został użyty w Biblii? I który rok w naszym kalendarzu stanowi jego odpowiednik? Mam nadzieję, że odpowiedzi na te pytania znajdziecie na stronicach tej książki. Mimowolnym bohaterem książki jest także magiczne i malownicze miasto Przemyśl. JERZY RASZKOWSKI Autor i kompozytor piosenek, autor spektakli kabaretowych, teatralnych i muzycznych; reżyser i tłumacz. Niedawno wydał autorską płytę „Swoim głosem”. Z Przemyślem łączą go więzy rodzinne i niezapomniany smak poziomek.
Siedlisko jest małą, położoną na uboczu rolniczą gminą. Ludzie są tu mili i życzliwi, a w upalne lato można znaleźć schronienie nad brzegiem Odry, która płynie tu szerokim zakolem. Jej dorzecze, oglądane z murów romantycznej ruiny zamku rodziny Schnaich-Carolath, zaprasza do czułych pocałunków i lirycznych wzruszeń oraz wynurzeń. Dlatego nie można się dziwić, że w tych okolicznościach przyrody pewna pani- rodzona mieszkanka gminy Siedlisko- Janina z Bielaw w przerwie między dojeniem krowy a oporządzaniem świnek pisze wiersze. Dziwić się jednak należy wójtowi Dariuszowi Strausowi, który nasłał na wiejską literatkę trzy kancelarie prawne, policjantów, prokuratorów i sądy. Dlaczego wójt wytoczył z powództwa prywatnego proces karny gminnej poetce? Dlaczego Janinę z Bielaw chce wtrącić do lochu? Zapraszam do lektury.
Urodziłam się w pięknej Polsce. Tu studiowałam i pracowałam. Po wielu latach wyemigrowałam do Kanady, gdzie uczyłam się życia w nowej rzeczywistości. Nic nie było łatwe, więc malowałam, notowałam wydarzenia czy własne myśli i odczucia. Pewnego dnia po kilku latach wyjęłam zapiski z szuflady i zaczęłam pisać książkę, do której stworzyłam postacie, inspirowana własnymi doświadczeniami. Jest ona pełna głębokich przemyśleń, miłości i rozczarowań, dobrych i złych momentów przedstawianych na tle wydarzeń związanych z emigracją. Nie jestem profesjonalną pisarką. To mój debiut, ale wierzę, że moje słowa i przesłanie trafią do czytelników, bo wyrażają emocje i są pisane z uczuciem i ogromną wrażliwością. A co z wiarą w siebie? We własne siły i marzenia?
"Jestem warta miliony!" to biografia dziewczynki, która miała trudną drogę życiową. Tytuł książki narodził się spontanicznie w moim miejscu pracy, a mianowicie w salonie fryzjerskim w Holandii. Jestem warta miliony! nie ma nic wspólnego z dobrami materialnymi. Miałam na myśli miliony miłych słów, miliony przyjemności, miliony przyjaciół, miliony wartości, miliony pozytywnej energii. Po prostu miliony wszystkiego najlepszego. Książka wprowadzi Cię w świat mojego dzieciństwa i pokaże, że ze złego może powstać coś dobrego. Musisz tylko znaleźć odpowiedni klucz do swoich marzeń. Miłej lektury! Monika Brinkman-Mączka
Sansewiera di Torno, a właściwie Andrzej Marian Tomaszewski, z wykształcenia prawnik (adwokat, sędzia sądów powszechnych, radca prawny), w młodości kabareciarz, sprinter rekordzista, także sędzia piłki ręcznej, z zamiłowania człowiek sztuki szeroko pojętej, instrumentalista, m.in. w dojrzałym wieku zaczął malować i pisać bajki dla dzieci, wiersze i poematy, a także kolekcjoner i hazardzista. Wychowany w atmosferze historii (potomek powstańca wielkopolskiego) i tradycji, prawnuk tajemniczego ogrodnika. Oddany mąż i tato, obecnie również kochający dziadek. Po prostu barwny człowiek z niespotykanym poczuciem humoru, kochający życie, posiadający wiele talentów. Współczesny człowiek renesansu, który znalazł wreszcie czas na opisanie całego swojego życia, udowadniając przy tym, że trzeba w nim być aktorem, a nie statystą.
Jest rok 2034. Robert Brych, czterdziestoletni astrofizyk z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, wraz z zespołem pracującym przy programie NEA odkrywa w przestrzeni kosmicznej niezidentyfikowany obiekt kierujący się w stronę Ziemi. Kolizja z nim oznaczałaby koniec świata, jaki znamy. Kilka dni później Robert staje się świadkiem działania niszczycielskiej siły z kosmosu. Czy tak właśnie będzie wyglądał nasz ostatni dzień?
Piękna historia taka nietypowa ale ma to coś uwielbiam tę książkę i pokochałam jej bohaterów. Nie mogłam się oderwać. Jest ogień - PauLi_86To jest jedno z najlepszych opowiadań mafijnych jakie kiedykolwiek czytałam - jvllia_a_yWspaniała historia czekam z ogromną przyjemnością na kolejne! - Anna BiesiekierskaKsiążka była wspaniała, ciekawa i dużo się działo, czekam na kolejne książki twojego autorstwa! - WiktoriaHaajdaNajlepszy tekst na wattpad! - IwonaAP1Następna książka, która mnie wciągnęła od samego początku, no super historia ... Gratulacje - doniamamaBardzo nietypowo się zaczęło, ale Super się czytało, bardzo miło spędzony czas, gratuluję - MonikaKurach
Marian Tadeusz Karaś urodził się w 1950 r. w Kotowej Woli pod Tarnobrzegiem. Absolwent archeologii i dziennikarstwa podyplomowego UJ. Satyrą zajął się, począwszy od 1984 r. minionego stulecia, kiedy to z przyczyn politycznych nie mógł już uprawiać zawodu reportażysty. Do dziś publikował swoje fraszki i aforyzmy w ponad 30 tytułach krajowych, w tym m.in. w "Przekroju", "Szpilkach", "Ulicy Wszystkich Świętych" i "Karuzeli". Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Satyrycznego "Uzdrawianie śmiechem" z 1988 r. W 1995 r. wydał zbiór fraszek, aforyzmów i limeryków "Igraszki satyra". Dwanaście lat później w formacie PDF ukazał się w internecie zbiór jego aforyzmów zatytułowany "Zamyślenia z myślenia".Jak na satyryka przystało, od lat współpracuje z kenijskim (acz polskojęzycznym) portalem internetowym SięMyśli
"Zaproś wiosnę do swojego serca" - ten tytuł mówi wszystko.Anna Chciuk - autorka - prozą i wierszem opowiada o drodze, jaką przeszła, zanim wiosna zagościła w jej sercu, i jak wygląda jej życie, gdy osiągnęła swój cel. Jej opowieść jest dla innych nadzieją i tchnieniem optymizmu, którego przecież nigdy za dużo i który jest tym bardziej potrzebny, im trudniejsze jest to, co funduje nam życie codzienne.
Co czuje człowiek zniewolony przez los? Jak poradzić sobie, kiedy życie zmienia się diametralnie w ułamku sekundy? W jaki sposób nie oszaleć wśród czterech ścian i pasów? A co ma do tego miłość? Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedzi, czytając mój debiutancki tomik. Wiersze pisane uczuciami i wydarzenia zmienione w słowa.Alicja Wołos, 21 lat. Studiuję na Politechnice Wrocławskiej. Z zawodu jestem technikiem teleinformatykiem, ale od zawsze pasjonuję się sztuką. Mam wrażliwą duszę, stąd nieobce mi zamiłowanie do teatru i literatury, a życie pokazało, że emocje najpiękniej wyrażam słowami.
Maciejowa to kobieta nieugięta i bezwzględna, która żelazną ręką prowadzi sprawy swojego bardzo licznego rodzinnego gangu. Nawet najwięksi twardziele spośród nich, stojąc przed jej obliczem, zawsze kładą uszy po sobie, nikt nie ma odwagi postawić na swoim, bo wszyscy wiedzą, że oznaczałoby to wydanie na siebie wyroku. Tytułowa "Kolebka" Maciejowej jest jak kłębowisko żmij, a za kulisami wesela, które jest sceną pierwszej księgi, toczy się kolejna bezwzględna walka z wrogami
Agnieszka Krupicka, urodzona 6.12.1980 r. w Białymstoku, poetka, mężatka.Główne zainteresowania to pisarstwo oraz książki historyczne o tematyce II wojny światowej. Ulubieni artyści to Bolesław Leśmian i Władysław Broniewski.W 2011 r. otrzymała wyróżnienie za wiersze: "Pustynna droga", "Zostań", "Chcę być", które ukazały się w tomiku pokonkursowym wydanym przez Forum Inicjatyw Twórczych w Parzęczewie. Znalazły również swoje miejsce w książce "O miłości... i nie tylko".Tomik "O miłości... i nie tylko" jest zbiorem wierszy z trochę przykurzonej już młodości, wyciągniętych z dna przysłowiowej szuflady, które czekały długie lata, żeby ujrzeć światło dzienne. Inspiracją do ich powstania byli napotkani po drodze ludzie, relacje z nimi, otaczający dookoła świat, zwykły dzień.Pomimo upływu lat nadal pulsuje w nich ta świeżość, młodzieńczość i wielkie emocje z nimi związane.Mam nadzieję, że książka zostanie ciepło przyjęta i każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Tematem opowiadań są ciekawe czasy wprowadzania w Polsce reformy ustrojowo-gospodarczej pod przewodnictwem prof. Leszka Balcerowicza przez pierwszy demokratycznie wybrany rząd solidarnościowy.Autor pokazuje, jak w miejsce upadającej gospodarki socjalistycznej powstają nowe podmioty gospodarcze działające na zasadach gospodarki rynkowej, własności prywatnej i wolności gospodarczej.Opowiadania przedstawiają kilku zagorzałych zwolenników nowego ustroju, którzy z entuzjazmem zabierają się do budowy kapitalizmu, mimo iż nie posiadają przysłowiowego grosza przy duszy. Bohaterowie książki to pracownicy zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, którzy postanowili zrezygnować z poszukiwania nowej pracy i założyć własny biznes. Wzloty i upadki ambitnych biznesmenów są niezwykle ciekawą lekturą.
Nieznajome, ukryte za rogiem, cierpliwie czeka.Przyjdzie z zaskoczenia.Często mówi się o nich: cwaniacy, kombinatorzy, krętacze. Mówi się też: ofiary banków, biedacy, desperaci. Ona myśli, że nie należy ich klasyfikować. Oni po prostu podjęli niewłaściwą decyzję, za którą płacą nie gapowe, ale "frankowe". Czy to było złe, że tak bardzo chcieli uniezależnić się od rodziców? Rok wspólnego mieszkania stanowił pewną granicę, której przekroczenie mogło skutkować katastrofą rodzinną. Nigdy wcześniej nie podejrzewałaby siebie o to, że sama mogłaby być zarzewiem kłótni. A jednakHistoria jakich wiele: emigracja, poszukiwanie własnego miejsca, ciąża nie w porę, bezdomny pies obdarzający przyjaźnią i marzenia, które wbrew przeciwnościom można dogonić.W tle głównych wydarzeń poznajemy okaleczonego przez życie Toma oraz ludzi, niekoniecznie pokornych, mieszkających w domu spokojnej starości. Ten dom, jakże odmienny od polskich DPS-ów, odsłania przed nami:"...rzeczywistość ludzi żyjących w jesieni życia; ich egzystencji, marzeń, potrzeb i rozterek. Przychodzimy na świat, by przeżyć życie - jednak jest pewien feler: nikt nie uczy nas starości, nie przygotowuje i najczęściej ludzie są przez nią brani przez zaskoczenie...".Kazimierz Pamuła
Grzegorz Banach, z wykształcenia architekt, z zawodu rolnik. Przyjaciel kotów amator sztuk wszelakich, w tym rysunku, rękodzieła i literatury.Od lat zamieszkały w niewielkiej wsi w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, gdzie wraz z rodziną prowadzi ośrodek agroturystyczny.Dowcipne i minimalistyczne- chyba tak najprościej można określić zawarte tu wiersze. Dzięki humorystycznemu przedstawieniu pozwalają zachować dystans wobec niekiedy absurdalnej rzeczywistości. Traktując zaś język z przymrużeniem oka, niekiedy nawetpikantnie, bawię się słowami, nie zapominając jednak o porządku charakteryzującym utwory rymowane.Zapraszam do mojego świata!Grzegorz Banach
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
