Oddajemy w Państwa ręce psychoanalityczny przewodnik po życiu rodziny, w którym terapeuci pracujący w Tavistock Relationships opisują nowe metody skutecznego wspierania par na różnych etapach ich rozwoju. Pokazują nam, jak pracują podczas: grupowej terapii par, jak wygląda terapia pary w leczeniu depresji, a jak terapia psychoseksualna. Dostajemy wgląd w terapię pary rodziców adopcyjnych, a także terapię pary osób z demencją i wiele innych. Każda z omawianych metod jest bogato ilustrowana inspirującymi fragmentami psychoterapii związków hetero i homoseksualnych. Publikację wydano z okazji 70-lecia Tavistock Relationships, ośrodka, który powstał w odpowiedzi na kryzys relacji rodzinnych po II Wojnie Światowej. W związku z niepokojami ostatnich lat, pary i rodziny coraz częściej zgłaszają się do gabinetów psychoterapii chcąc od innej strony i w pogłębiony sposób zaangażować się w pracę nad swoją relacją jednym z fundamentalnych obszarów życia. SPIS TREŚCIKażdemu rozdziałowi towarzyszy komentarz, zapraszamy do zapoznania się ze spisem treści: Bycie parą. Perspektywy psychoanalityczne Andrew Balfour, Mary Morgan Komentarz do rozdziału 1 David Hewison Gdy w parze pojawia się dziecko Christopher Clulow Komentarz do rozdziału 2 Marguerite Reid Wspólna adopcja Julie Humphries, Krisztina Glausius Komentarz do rozdziału John Simmonds Praca z parami w grupie Lucy Draper Komentarz do rozdziału 4 Philip A.Cowan i Carolyn Pape Cowan Porozmawiajmy o seksie Marian OConnor Komentarz do rozdziału 5 Janice Holler Zastosowanie terapii pary w leczeniu depresji Kate Thompson Komentarz do rozdziału 6 Jeremy Holmes Terapia pary oparta na mentalizacji Viveka Nyberg, Leezah Hertzmann Komentarz do rozdziału 7 Stanley Ruszczynski Praca z przemocą w parach Anthea Benjamin, Parmjit Chalal, Steve Mulley, Antonia Reay Komentarz do rozdziału 8 Damian McCann Pęknięty kontener. Praca z parami w sytuacjach okołorozstaniowych Avi Shmueli Komentarz do rozdziału 9 Christopher Vincent Wspólne życie z demencją Andrew Balfour, Liz Salter Komentarz do rozdziału 10 Jane Garner
Z ogromną radością informujemy o ukazaniu się książki Lecha Kality Rytmy otchłani. Rozważania o wczesnych stanach umysłu. Jest to pierwsza w naszym wydawnictwie publikacja polskiego autora.
W swojej debiutanckiej książce Lech Kalita zaprasza nas w podróż do świata muzyki, sztuki i literatury byśmy podążając razem z nim tymi ścieżkami spróbowali odnaleźć nowe drogi dotarcia do naszych pacjentek i pacjentów. Autor koncentruje się na sposobach porozumienia z osobami, które nie komunikują się z nami za pomocą słów.
Książka Lecha Kality wpisuje się w nurt psychoanalitycznych rozważań nad niewerbalną komunikacją oraz niewypartym nieświadomym. Jak możemy badać ten obszar u naszych pacjentek i pacjentów? Autor proponuje min.sięgnięcie po narzędzia z warsztatu zawodowych muzyków i ćwiczenie tzw. głębokiego słuchania poprzez medytacje dźwiękowe (Rozdz. 3), skupianie się nie tyle na treści co na brzmieniu tego, co jest nam przekazywane. Kalita przenosi nas w swojej książce do świata pracy z ciałem, koncentracji na somatycznym przeniesieniu oraz do świata osób, które nie znajdują języka do opisywania swoich stanów psychicznych, do świata komunikacji psychotycznej.
Christopher Bollas posługuje się analizą prawdziwego materiału z praktyki klinicznej, by rzucić światło na teorię psychoanalizy, która stawia na pierwszym miejscu ludzki impuls do zadawania pytań. Impuls ten, w różnych postaciach, kieruje nami przez całe życie; Niekończące się pytanie ilustruje sposób, w jaki metoda swobodnych skojarzeń Freuda przynosi odpowiedzi zarówno pacjentowi, jak i analitykowi, odpowiedzi, z których wynikają kolejne pytania i kolejne odpowiedzi, wzajemnie na siebie oddziałujące.Zapisom prawdziwych sesji analitycznych towarzyszą równoległe komentarze, które uwypuklają kluczowe aspekty metody swobodnych skojarzeń w praktyce. Zapisy te opatrzone są dalej omówieniem samych przypadków, a także szerszym odniesieniem teoretycznym, w którym akcent jest położony na Freudowską teorię logiki sekwencji: jak przekonuje Bollas, ucząc się słuchać tej logiki swobodnych skojarzeń, możemy odkryć bogatszy i bardziej złożony głos nieświadomości, niż polegając wyłącznie na Freudowskiej teorii wypartych myśli.W elokwentny i przekonujący sposób Christopher Bollas pokazuje, że pobudzanie do dalszego stawiania pytań często przynosi procesowi analitycznemu więcej korzyści niż robienie pochopnych interpretacji. Jednak niezależnie od tego, jak bardzo fascynujący przebieg przyjmuje czasem sesja, ani pacjent, ani analityk nie mogą zatrzymać procesu samonapędzającego się popędu do stawiania pytań.
Jestem w pełni świadomy, że ten tekst wzbudzi wiele wątpliwości w umyśle czytelnika tymi słowami Christopher Bollas wprowadza czytelnika do swojej książki. Rzeczywiście, ta lektura budzi wątpliwości, jest kontrowersyjna ale też jednocześnie wciągająca oraz pobudzająca do zastanawiania się nad naturą niepsychotycznego załamania self. Autor zajmujący się na co dzień leczeniem ludzi na skraju załamania psychicznego, przedstawia nowy i odważny paradygmat kliniczny.Sugeruje, że nieświadomym celem załamania jest zwrócenie się self do innego po przekształcające rozumienie; po to, by jego podstawowe cierpienie mogło zostać odpowiednio przyjęte i zrozumiane. Dostrzeżone we właściwym momencie, załamanie może być przełomem. Jest to sytuacja przepełniona najgłębszym osobistym znaczeniem, wymaga jednak wnikliwego zrozumienia, by mógł się zrealizować jej przekształcający potencjał.Christopher Bollas uważa, że hospitalizacja, intensywne leczenie farmakologiczne oraz terapia poznawczo-behawioralna (CBT)/terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) zaprzepaszczają tę szansę. Jego zdaniem wielu pacjentów powinno zamiast tego dostać możliwość skorzystania z rozszerzonej, intensywnej psychoanalizy. Co to znaczy? Autor zauważa, że wielu psychoanalityków oferuje pacjentom zwiększenie częstotliwości sesji w momencie załamania i jego zdaniem pomoc ta przychodzi za późno. Postuluje dla niektórych pacjentów, w bardzo szczególnych okolicznościach podejście proaktywne tj.: zapewnienia takiej formy opieki, która pozwoli przeżyć załamanie self w obecności terapeuty. W niektórych opisywanych przez niego przypadkach oznacza to na przykład pracę przez trzy kolejne dni od 9-tej do 18-tej. Na podstawie swojego doświadczenia Bollas twierdzi, że Z upływem czasu moje doświadczenie podpowiadało mi, żeproces psychoanalityczny jest sam w sobie tak skuteczny, że powinno się pozwalać na jego modyfikację dla osóbw ogromnym cierpieniu, poprzez przedłużone sesje, zwiększoną częstotliwość, lub, sporadycznie, całodniowe sesje. Doszedłem do przekonania, że samo doświadczenie analityczne funkcjonuje jako trzeci obiekt, który może być nośnikiem przekształcenia.Książka ta zainteresuje klinicystów, którzy czują, że w przypadku pacjentów na skraju załamania konwencjonalna praca psychoanalityczna jest niewystarczającą odpowiedzią na rozpoczynający się kryzys. Prowokująca propozycja Bollasa może jednak wzbudzać również wiele pytań. Część z nich postawił Sacha Bollas i można je znaleźć wraz z odpowiedziami w ostatniej części książki.
Czerpiąc z istotnego wkładu Wilfreda Biona i Donalda Meltzera w rozwój psychoanalizy, w swojej książce Niezbadane rejony życia psychicznego. Wyprawy Wilfreda Biona i Donalda Meltzera Avner Bergstein omawia i bada kliniczne implikacje dzieła tych analityków zarówno obejmując świeżym spojrzeniem niektóre z ich koncepcji, jak i ilustrując je prezentowanym szczegółowo materiałem klinicznymz analiz dzieci, nastolatków i dorosłych.Psychoanaliza w swej istocie dąży do poznania prawdy. Jednak często okazuje się, że prawdy emocjonalnej nie sposób ani poznać, ani przekazać za pomocą słów. Ów niewysłowiony obszar psychiczny znajduje się w samym centrum psychoanalitycznych wysiłkówBiona i Meltzera.Prace Biona odzwierciedlają jeden z etapów w ewolucji psychoanalizy, poszerzając zakres pracy klinicznej o rejony psychiczne, które wydawały się niedostępne. Natomiast Meltzer wysyca Bionowskie myślenie oryginalnymi pojęciami piękna i estetyki, nadając mu poetycki i liryczny wydźwięk.Pisząc przejrzyście, Avner Bergstein integruje miejscami bardzo teoretyczne myślenie Biona z codzienną praktyką kliniczną, czyniąc jaśniejszymi jego skondensowane i wieloznaczne stwierdzenia oraz sprawiając, iż stają się one przystępne i użyteczne kliniczne.
„Bariery autystyczne u pacjentów neurotycznych” to pierwsze polskie tłumaczenie Frances Tustin. Ta brytyjska terapeutka psychoanalityczna całe swoje życie poświęciła zgłębianiu tajemnicy autyzmu psychogennego u dzieci oraz działaniu obron autystycznych u dorosłych pacjentów. Lata pracy z tymi dziećmi uwrażliwiły Tustin na ich szczególny sposób porozumiewania, pozwoliły na odkrycie i zrozumienie funkcji obiektów i kształtów autystycznych. Tustin, niczym Scherlock Holmes, na podstawie pozostawionych przez swoich małych pacjentów śladów próbuje rozwiązywać zagadkę przerwania ciągłości istnienia, tak by umożliwić im powrót do pełni życia.
Pierwsza część książki poświęcona jest dziecięcym pacjentom autystycznym: ich wyglądowi zewnętrznemu i sposobowi bycia dostępnemu obserwacji podczas terapii psychoanalitycznej oraz tajemniczemu i niedostępnemu wewnętrznemu światowi, który Tustin próbuje zrozumieć dzięki swojej niezwykłej przenikliwości i wrażliwości. Czytelnicy poznają pseudoochronną funkcję autystycznej skorupy, która uniemożliwia dziecku kontakt ze światem zewnętrznym, czyli przede wszystkim z jego rodzicami. Autorka uwrażliwia na doświadczenia pierwotnej rozpaczy, pustki i nicości, które autystyczne dziecko zapełnia obiektami autystycznymi. Obecność tych pierwotnych stanów niesie ze sobą konkretne implikacje kliniczne, które streścić można słowami Tustin: „bardziej skomplikowane rozumienie tych dzieci prowadzi do prostszego podejścia do nich”.
Opis wewnętrznego świata autystycznych pacjentów jest przygotowaniem do wejścia w drugą część książki czyli do rozpoznawania stanów autystycznych u pacjentów neurotycznych. Tustin wychodzi z założenia, że „wielu z nas nosi w sobie nieco psychogennego autyzmu, który chroni przed bólem i trudnościami w kontakcie z innymi”. Pacjenci neurotyczni w odróżnieniu od dzieci autystycznych, posiadają umiejętność tworzenia wyobrażeń i przekazywania ich za pomocą słów. Dzięki temu możliwe jest dotarcie do ukrytej kapsuły autystycznej i rozszerzenie perspektywy odbioru świata. W tej części Tustin pisze również o znaczeniu obrazu ciała w budowaniu poczucia self. Analizowanie pierwotnych stanów umysłu u pacjentów neurotycznych jest dla niej sposobem na uniknięcie pułapki intelektualizowania w pracy z nimi.
Książka Tustin to swoisty psychoterapeutyczny kryminał, w którym nierozwiązywalną zagadką jest działanie umysłu. W przedstawionych historiach klinicznych znajdziemy, używając słów jednej z pacjentek, „śledztwo myśli”. Tustin pisze z perspektywy tajemnicy, wychodząc z założenia, że „jedyną wiedzą pewną jest nasza niezdolność do poznania „ostatecznej rzeczywistości”. Każdy rozdział rozpoczyna poetyckim cytatem, który nadaje bieg narracji i pozwala czytelnikom wejść w stan szczególnej wrażliwości, przybliżając tym samym do świata autyzmu psychogennego.
Książka przeznaczona jest dla lekarzy i studentów weterynarii, także hodowcy oraz miłośnicy kotów znajdą w niej wiele cennych informacji na temat chorób zakaźnych ich zwierząt. Bogato ilustrowana zdjęciami opisuje w przystępny sposób przyczyny i istotę, sposób szerzenia się, zasady rozpoznawania i zwalczania takich częstych u nas problemów jak panleukopenia, białaczka (FeLV), wirusowy niedobór immunologiczny (FIV), katar, chlamydioza, mykoplazmoza, grzybice skórne i wielu innych. Szczególne miejsce zajmuje zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP), będące nadal wyzwaniem diagnostycznym i terapeutycznym. Nad obecnymi na naszym rynku tłumaczeniami zagranicznych podręczników ma tę przewagę, że napisana jest przez znanego w naszym kraju (i nie tylko) nauczyciela akademickiego, a jednocześnie doświadczonego lekarza kotów praktykującego od dziesiątków w Polsce, a więc znającego nasze realia, w szczególności możliwości diagnostyczne i terapeutyczne. Podręcznik zawiera informacje na temat epidemiologii, rozpoznawania, leczenia i profilaktyki chorób kotów w naszych warunkach z uwzględnieniem aspektów zagrożenia zdrowia człowieka. Liczne tabele, schematy oraz 50 kolorowych fotografii z pewnością ułatwią poznanie objawów oraz zrozumienie skomplikowanej niekiedy patogenezy niektórych zakażeń.
O przydatności tego podręcznika świadczy też fakt, iż oddajemy czytelnikom obecnie jego wznowienie, jako że pierwszy nakład został dość szybko wyczerpany. Książka udziela wyczerpujących odpowiedzi na pytania istotne dla każdego hodowcy i praktyka:
Od kiedy w Polsce występuje u kotów wirusowa gorączka krwotoczna?
Jak zmniejszyć ryzyko FIP w hodowli?
Dlaczego nowa szczepionka przeciw białaczce zawiera wirus ospy kanarków?
Jak leczyć w naszych warunkach mykoplazmozę hemotropową kotów?
Od kiedy dostępna jest szczepionka przeciw FIV?
Czy koty w Polsce chorują na chlamydofilozę?
Czy szczepienie przeciw wściekliźnie może kotu zaszkodzić?
Czy kot może się zarazić kaszlem psiarniowym lub parwowirozą od psa?
Czy FIP jest chorobą zaraźliwą?
Prof. dr hab. Tadeusz Frymus jest kierownikiem Zakładu Chorób Zakaźnych i Epidemiologii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Kieruje także specjalizacyjnym studium podyplomowym “Choroby kotów i psów” oraz wykłada zakaźne choroby tych gatunków zwierząt również w innych ośrodkach akademickich. Prowadził gościnne wykłady dla studentów w Niemczech. Ponadto wraz z żoną prowadzi własną lecznicę dla małych zwierząt. Byc może to łączenie teorii z praktyką sprawia, że studenci uważają go za jednego z najlepszych wykładowców na Wydziale, a jego poprzednie książki o chorobach kotów i psów cieszyły się ogromnym zainteresowaniem lekarzy, studentów, a także hodowców.
Książka Mary Morgan to długo oczekiwana publikacja skierowana do praktykujących terapeutów, osób szkolących się i szkolących innych w dziedzinie psychoanalizy i psychoanalitycznej terapii zarówno par, jak i pacjentów indywidualnych. Opisuje ona model psychoterapii par stosowany w klinice Tavistock Relationships, szczególnie jego aspekty techniczne takie jak:- jak prowadzić konsultacje,- setting analitycznej terapii par,- praca w koterapii,- przeniesienie i przeciwprzeniesienie w terapii par,- analiza systemu projekcyjnego w parze,- konstruowanie i rodzaje interpretacji w terapii pary,- proces kończenia terapii pary;oraz aspekty teoretyczne takie jak:- nieświadomy wybór partnera i dopasowanie partnerskie,- nieświadome fantazje i świadome przekonania w parze,- narcyzm i zdolność pary do dzielenia przestrzeni psychicznej,- seks, relacja seksualna pary, utrata pożądania,- cele analitycznej terapii par.Każdy rozdział książki jest bogato ilustrowany przykładami z praktyki klinicznej autorki.
Unikalny na polskim rynku zbiór dwunastu esejów o seksualności par, napisany przez wybitnych, praktykujących psychoterapeutów londyńskiego Centrum Relacji Par - Tavistock (TCCR). Eseje dotykają różnorodnych problemów seksualnych, przeżywanych przez małżeństwa i pary. Autorzy szczegółowo opisują zaburzenia pożądania seksualnego (jego brak i utratę), lęk przed stosunkiem, seks w służbie zaburzonej więzi, funkcje perwersji, związki sadomasochistyczne.
Niektórzy z autorów dotykają aspektów rozwojowych seksualności takich jak np. seksualność i intymność wieku starszego. Część z tekstów poświęconych jest konkretnym aspektom technicznym psychoterapii par z problemami seksualnymi np. różnym sposobom interpretowania problemów seksualnych, sposobom inicjowania rozmowy o seksualności, roli technik behawioralnych i możliwości łączenia ich z myśleniem psychoanalitycznym i pracą w przeniesieniu. Artykuły są bogato ilustrowane przykładami z praktyki terapeutycznej autorów, jeden z tekstów stanowi całościowe, wyczerpujące studium przypadku psychoterapii pary, która utraciła pożądanie seksualne. Na koniec oddajmy głos autorytetom psychoanalizy i terapii par rekomendującym tę znakomitą książkę:
„…książka jest tak świetna, że zasługuje na miano najważniejszej psychoanalitycznej publikacji na temat seksualności zaburzonych par, jaka kiedykolwiek się ukazała”
Peter Fonagy, PhD, FBA
profesor psychoanalizy - Freud Memorial,
University College London
„Nareszcie… książka, na którą tyle czekaliśmy! Bogata kolekcja esejów Christophera Clulowa i innych wybitnych psychoanalityków pracujących z parami, przywraca seks brytyjskiej psychologii. Ten istny Tour de france znacząco rozwinie obszar terapii par, przemawiając także do specjalistów innych dziedzin zdrowia psychicznego. Te prowokujące i błyskotliwe eseje zajmą każdego czytelnika.”
Estela V. Welldon, MD, D.Sc
założycielka i honorowa przewodnicząca
Międzynarodowego Stowarzyszenia Psychoterapii Sądowej
autorka: Matka, madonna, dziwka
„Autorzy tego sezamu wiedzy psychoanalitycznej to badacze i klinicyści, opisujący seks z różnych punktów widzenia: od teorii więzi, psychologii rozwojowej, przez fizjologię, patologię i perwersję małżeńskiego seksu, aż po dynamikę seksualną w okresie starzenia się. Seks, więź i terapia pary stanowi pozycję, po którą każdy terapeuta pary i terapeuta psychoanalityczny powinien sięgnąć i która będzie wartościowym źródłem wiedzy przez kolejne lata.”
David E. Scharff, MD
dyrektor Międzynarodowego Instytutu Psychoterapii.
autor: The Sexual Relationship
Każdy z nas wie jakim wyzwaniem dla pary mogą być narodziny dziecka, czujemy jak wiele konfliktów rodzi się, gdy następuje ruch od bycia we dwoje do bycia we troje. W tej książce 10 wybitnych brytyjskich psychoanalityków i terapeutów par pokazuje rozwojowe i patologiczne sytuacje par, które stają sie rodzinami. Pokazują także dlaczego wczesne przepracowanie sytuacji edypalnej stanowi fundament udanego związku. Każdy z 10 artykułów jest bogato ilustrowany przykładami z praktyki klinicznej autora. Autorzy opisują rozwój cech takich jak: tolerancja na wykluczenie, możliwość pomieszczania lęków, pragnień, konfliktów w parze, zdolność obserwacji nie tylko siebie ale i pary, cech które prowadzą do stworzenia stabilnego a zarazem żywego i pełnego miłości małżeństwa. Autorzy pokazują również jak pracować terapeutycznie ze specyficznymi problemami jak np. brak seksu w parze.
Książka jest podzielona na trzy części. W pierwszej z nich Stanley Ruszczynski, Mary Morgan i Andrew Balfour wprowadzają do terapii pary nowe pojęcia teoretyczne (np. pojęcie kreatywnej pary, pary jako "trzeciej" osoby w związku) i omawiają ich wykorzystanie na przykładach klinicznych.
Druga część zawiera rozdziały, których autorkami są Margot Waddell, Viveka Nyberg, Sasha Brookes i Monica Lanman, zgłębiają edypalną problematykę pary przy użyciu wątków artystycznych i kulturowych zaczerpniętych zarówno z literatury, jak i z filmu. Dramat edypalny obserwujemy w Fanny i Aleksander Ingmara Bergmana, Miasteczku Middlemarch Georga Elliota, O czym wiedziała Maisie Henry’ego Jamesa, Zorzy Polarnej Philipa Pullmana, Braciach Karamazow Dostojewskiego czy wreszcie w Hamlecie Szekspira.
Ostatnia część obejmuje rozdziały napisane przez Lisę Miller, Joanne Rosenthall i Francisa Griera ma przede wszystkim charakter kliniczny i opisuje specyficzne problemy par: brak seksu, zaburzenia seksualne, sztywne wspólne strategie obronne i antyrozwojowe pary, uwikłanie dziecka w konflikt między rodzicami oraz równoległą pracę terapeutyczną z dzieckiem i z parą.
„Idea pary łączącej się po to, by począć dziecko, jest kluczowa dla naszego życia psychicznego - niezależnie od tego, czy do niej dążymy, sprzeciwiamy się jej, zdajemy sobie sprawę, że z niej się wywodzimy, zaprzeczamy jej, rozkoszujemy się nią czy jej nienawidzimy” ta myśl współczesnego psychoanalityka brytyjskiego Ronalda Brittona łączy rozważania wszystkich autorów tej fascynującej książki.
Spis treści
Wstęp
Francis Grier
Rozdział 1. O zdolności do tworzenia pary: znaczenie „kreatywnej pary“ w życiu psychicznym
Mary Morgan
Rozdział 2. Przestrzeń na refleksję w bliskim związku: „trójkąt małżeński“
Stanley Ruszczynski
Rozdział 3. Dwoje ludzi, ich małżeństwo i Edyp, czyli problemy chodzą parami lub trójkami
Andrew Balfour
Rozdział 4. O stawaniu się sobą: kompleks Edypa i para w okresie późnej adolescencji…..
Margot Waddell
Rozdział 5. Cienie pary rodzicielskiej: wątki edypalne w filmie Fanny i Aleksander Ingmara Bergmana
Viveka Nyberg
Rozdział 6. „Zdawało się, iż ma to związek z czymś jeszcze…“. Powieść Henry’ego Jamesa O czym wiedziała Maisie a teoria myślenia Biona
Sasha Brookes
Rozdział 7. Bolesna prawda
Monica Lanman
Rozdział 8. Kompleks Edypa z perspektywy pracy z parami i ich dziećmi
Lisa Miller
Rozdział 9. Edyp się żeni: rozważania nad edypalnym dramatem pary
Joanna Rosenthall
Rozdzial 10. Brak seksu w parze, katastrofalna zmiana i scena pierwotna
Francis Grier
Opis przypadków do "Klasyfikacji diagnostycznej DC:0-3"
Jak w procesie diagnozy i planowania terapii korzystać z "Klasyfikacji diagnostycznej zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa"?
„Publikacja DC:0-3R daje klinicystom, lekarzom, psychologom, pedagogom i badaczom zajmującym się rozwojem psychicznym i jego zaburzeniami niemowląt i małych dzieci, niezwykle cenne narzędzie pomocne zarówno w opisie jak i diagnozie oraz w konsekwencji w planowaniu postępowania terapeutycznego uwzględniającego tak istotną perspektywę rozwojową. Klasyfikacja Diagnostyczna DC:0-3R stanowi istotny krok naprzód w porównaniu z obowiązującymi systemami klasyfikacyjnymi takimi jak DSM IV i ICD 10. Ma szansę stać się bardzo ważnym uzupełnieniem lub być może nawet zastąpić dotychczasowe systemy klasyfikacyjne poszerzając je o nie tylko szczegółowe opisy i wprowadzenie nowych kategorii, ale także co ważniejsze uzupełniając diagnozę wczesnych zaburzeń rozwojowych o niezwykle istotny kontekst relacji rodzic-dziecko.” z recenzji: prof. dr hab. IRENY NAMYSŁOWSKIEJ, , kierownik Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
