Anna Włodarczyk, pasjonatka gotowania i fotografii, opowiada o kuchni przedwojennej, którą wbrew pozorom wiele łączy ze współczesną: bogactwo smaków i składników, zapożyczenia gastronomiczne z innych państw, zwyczaje kulinarne. Ówczesnym gospodyniom znane były produkty, które my jeszcze niedawno uznawaliśmy za nowinki. Na przedwojennych stołach pojawiały się takie potrawy jak amerykańska zupa z ostryg, pilaw turecki, włoskie pasty czy francuskie suflety. Niektóre powszechnie używane niegdyś składniki na nowo odkrywamy dopiero teraz, w drugiej dekadzie XXI wieku – topinambur, tak kiedyś lubiany, właśnie wraca do łask, podobnie jak brukiew czy skorzonera. W książce znalazło się ponad 100 najróżniejszych przepisów , m.in. na lekki różowy tarator, zupę ludzi pracujących, „zupę nic”, pasztety i pieczenie, forszmak, podczos, pierogi, knedle, leguminy, suflety, zefiry, lody, magdalenki, strudle, torty, ocet, pikle, konfitury i nalewki, kruszon, orszadę i podpiwek kawowy. Poza przepisami autorka podaje wiele informacji na temat ówczesnego świata, przedwojennej kulinarnej codzienności i problemów dawnych gospodyń.
Anna Włodarczyk – mieszka w Gdańsku, uwielbia morze, pikniki, stare książki kucharskie, truskawki, jazdę na rowerze i wiele innych rzeczy. Ma trzy pasje: pisanie, fotografię i kulinaria. Od 2007 roku prowadzi blog „Strawberries from Poland”, gdzie przez słowa i fotografie pokazuje skrawek swej codzienności. Oprócz przepisów kulinarnych (w tym starych receptur) z czytelnikami dzieli się inspiracjami m.in. z zakresu kultury i sztuki. Lubi spacerować po starych dzielnicach Gdańska i opowiadać historie, które chce uchronić przed zapomnieniem. Autorka książki „Zapach truskawek. Rodzinne opowieści” wydanej nakładem wydawnictwa Czarne. Mama Olutka.
Dalszy ciąg przygód Krzysia i jego przyjaciół w Stumilowym Lesie.Obdarzone ludzkimi cechami charakteru zwierzątka śmieszą i bawią z jednej strony naiwnością, z drugiej filozoficznym podejściem do życia. Niezwykłe ilustracje Ernesta H. Sheparda oraz doskonały przekład Ireny Tuwim sprawiają, że od wielu lat książki o Krzysiu, Puchatku, Kłapouchym i Prosiaczku należą do ulubionych lektur dzieci i młodzieży.
W swoim przewodniku, bogato ilustrowanym i napisanym obrazowym, żywym językiem, Michael Bird zabiera nas na niezwykłą wyprawę. Wyruszymy w tę podróż z prehistorycznej jaskini, w której powstawało malarstwo naskalne, a skończymy ją wśród awangardy XXI wieku. Po drodze spotkamy oczywiście Vincenta van Gogha, Fridę Kahlo, Leonarda da Vinci, Jacksona Pollocka, Claude'a Moneta czy Pabla Picassa, lecz także mniej znanych w kulturze zachodniej artystów chińskich, japońskich, arabskich czy nawet azteckichGotowi do drogi? Przed nami czterdzieści tysięcy lat historii sztuki!Michael Bird jest historykiem sztuki, wykładowcą akademickim, eseistą i autorem poczytnych książek. Najgłośniejsze spośród jego publikacji książkowych to 100 idei, które zmieniły sztukę oraz Gwiaździsta noc Vincenta i inne opowieści. Historia sztuki dla dzieci.
– Mamo, nie mogę zasnąć!
– Dlaczego?
– Nie wiem… Jestem zdenerwowany i przez głowę wciąż przebiegają mi myśli, myśli, myśli…
– Chcesz, żebym wyjaśniła ci, jak oddychać?
– ODDYCHAĆ? Ale ja już umiem oddychać!
– A poświęciłeś kiedyś chwilę, żeby się zastanowić, jak właściwie to robisz? Którędy powietrze wchodzi, a którędy wychodzi? Czy wypełnia twój brzuch czy raczej klatkę piersiową, czy robisz to powoli czy szybko…
„Mamo, nie mogę zasnąć” to książka o tym, w jaki sposób za pomocą ćwiczeń wyciszyć dziecko przed snem. Zawiera opisy różnych technik oddechowych i lekkich ćwiczeń fizycznych sprzyjających uspokojeniu.
Ines Castel-Branco – współzałożycielka wydawnictwa Fragmenta. Po urodzeniu dzieci zajęła się typografią i projektowaniem książek. Od wczesnych lat lubiła odkrywać różne techniki malarskie, jest absolwentką architektury. Informacjami o tym, jakie cuda można zrobić z makulatury, dzieli się na swoim blogu „Mama recicla”.
Najnowsza pozycja w popularnej serii „Opowiem ci, mamo”, narysowana z humorem przez Artura Nowickiego, tym razem pozwoli dzieciom wybrać się w podróż koleją i poznać bogaty świat najróżniejszych pociągów. Najmłodszych czytelników czeka wiele atrakcji. Razem z głównym bohaterem – parowozem tendrzakiem Rysiem – odwiedzimy muzeum lokomotyw, parowozownię i najciekawsze dworce kolejowe, poznamy dziwne pojazdy szynowe oraz mapy szlaków kolejowych, a także przejedziemy się koleją górską i odpoczniemy na bocznicy.
„Opowiem ci, mamo, co robią pociągi” to znakomity prezent dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Książka ćwiczy spostrzegawczość, ilustracje wzbogacają rymowane zagadki Marcina Brykczyńskiego, a sztywne kartki przetrwają wielokrotne przeglądanie.
Artur Nowicki – jako chłopiec marzył, żeby zostać pilotem, dlatego najczęściej rysował samoloty. Później chciał być czołgistą i zaczął rysować same bitwy pod Studziankami. Myślał też o karierze krawca, ale nic z tego nie wyszło. Tata łamał sobie głowę, co z niego wyrośnie, a mama często mówiła, że chyba ksiądz, lecz nieznane są źródła tego pomysłu. Ostatecznie ukończył szkołę średnią jako mechanizator rolnictwa. Nie zdążył jednak popracować w zawodzie, bo zrozumiał, że to, co lubi najbardziej, to malowanie. Dlatego zdecydował się na studia na Wydziale Wychowania Artystycznego WSP w Częstochowie (obecnie Akademia Jana Długosza). W 1993 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jerzego Filipa Sztuki. Od ponad dwudziestu lat tworzy ilustracje do czasopism i książek dla dzieci. Organizuje i prowadzi spotkania oraz warsztaty twórcze dla dzieci i młodzieży. Mieszka z rodziną na wsi. Spędza dużo czasu w pracowni, gdzie wymyśla i rysuje bohaterów kolejnych książek.
Marcin Brykczyński (ur. 1946) – ekonomista z wykształcenia, poeta z powołania. Laureat licznych nagród, w tym Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, Polskiej Sekcji IBBY oraz Fundacji Świat Dziecka. Znakiem rozpoznawczym jego twórczości dla najmłodszych są błyskotliwe zabawy słowne, oryginalne poczucie humoru i optymistyczne spojrzenie na świat. W „Naszej Księgarni” poeta wydał m.in. „Białego niedźwiedzia, czarną krowę” (z ilustracjami Grażki Lange), pozycję umieszczoną na Liście Honorowej IBBY, „Skąd się biorą dzieci” oraz „Chodzi o to, czy wiesz co to. Zwierzęta”. Jest także autorem wierszowanych zagadek do książek z serii „Opowiem ci, mamo”.
Był sobie kiedyś chłopiec o imieniu Nils. Najbardziej lubił spać, jeść i psocić, nie chciał się uczyć, a w dodatku dokuczał ludziom i zwierzętom. Pewnego dnia na brzegu starej skrzyni swojej mamy ujrzał krasnoludka i postanowił spłatać mu figla. Za karę został zmieniony w malutkiego człowieczka, a potem wyruszył z dzikimi gęśmi w podróż do Laponii. Po drodze poznał swój kraj i przeżył wiele przygód, ale czy udało mu się bezpiecznie wrócić do domu?Mądra i wzruszająca książka zaliczana do klasyki literatury dla dzieci i młodzieży.Selma Lagerlf (18581940) wybitna pisarka szwedzka, laureatka Nagrody Nobla (1909 r.). Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Sztokholmie przez dziesięć lat pracowała jako nauczycielka, później zajęła się wyłącznie twórczością literacką. Większość życia spędziła w rodzinnym Mrbacka. Jako pierwsza kobieta została członkiem Akademii Szwedzkiej. Jej książki są wyrazem afirmacji życia i wiary w człowieka. Największą sławę przyniosła pisarce powieść dla dzieci Cudowna podróż
Kudłacz i karaluch wyruszają w podróż… w czasie. Trafią do krainy dinozaurów i poznają te niezwykłe zwierzęta: olbrzymiego Riochazaura, Trematozaura, który zgubił jajo, roślinożernego Diplodoka, żyjącego w wodzie Plejozaura, Tyranozaura Rexa kłócącego się z Ankylozaurem, latające Archaeopteryxy i wiele, wiele innych. Edukacja, humor, zadania interaktywne, a przede wszystkim piękne ilustracje Emilii Dziubak sprawiają, że nie sposób przejść obok tej książki obojętnie. To znakomity prezent dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat.
Emilia Dziubak – ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Debiutowała w 2011 roku autorską książką kucharską dla dzieci pt. „Gratka dla małego niejadka”, która znalazła się w ścisłym finale konkursu na najpiękniejsze książki obrazkowe 4th CJ Picture Book Award w Korei. Jej ilustracje ukazują się w takich czasopismach jak „Gaga”, „Przekrój”, „Wprost” czy „Art & Business”. Dwukrotnie otrzymała nominacje w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku. Laureatka Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w 2014 r. za książkę „Proszę mnie przytulić”. Zilustrowana przez nią książka Barbary Kosmowskiej „Tru” zdobyła główną nagrodę w konkursie Empiku Najlepsza Książka Dziecięca „Przecinek i kropka” 2016.
Kolekcja „Poczytaj mi, mamo” to upominek dla paru pokoleń czytelników z okazji dziewięćdziesiątych urodzin „Naszej Księgarni”. Najpiękniejsze książeczki, które przez lata ukazywały się w tej serii, publikujemy w niezmienionej szacie graficznej, aby bajkom i wierszom znakomitych pisarzy znów mogły towarzyszyć prace wybitnych ilustratorów. W „Poczytaj mi, mamo. Księdze ósmej” po raz kolejny otwieramy drzwi do pełnego magii królestwa naszego dzieciństwa…
W tym tomie znajdziecie następujące poczytajki:
- „Kurczak”
- „Biuro paszportowe”
- „Pan Twardowski”
- „Placek Zgody i Pogody”
- „Księżyc nad Warszawą”
- „Kaczka dziwaczka”
- „Bieg z przeszkodami”
- „Domek zapomnienia”
- „Kaczki”
- „Co się liczy naprawdę?”
Drzwi agencji detektywistycznej „Różowe Okulary” są wciąż zamknięte na głucho, jednak mieszkańcy kamienicy starają się nie poddawać złym myślom. Tymczasem Martwiak ostatnio wyraźnie zhardział, ciągle przesiaduje w piwnicy lub na podwórzu i najwyraźniej coś planuje… Czy detektyw Pozytywka wróci na czas, aby udaremnić jego knowania?
Grzegorz Kasdepke — najchętniej czytany polski autor książek dla dzieci. Niemal wszystkie z ponad jego czterdziestu tytułów uzyskały status bestsellera (m.in. „Kacperiada…” czy „Horror, czyli skąd się biorą dzieci”). Sympatię czytelników łączy z uznaniem krytyków, czego dowodem są najważniejsze nagrody, jakie zdobył za twórczość dla najmłodszych (w tym: Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego, dwukrotnie nagrodę Edukacja XXI, Nagrodę BETA, Nagrodę im. Kallimacha, Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i inne). Jego książki weszły na listę lektur szkolnych, a Fundacja „ABCXXI — Cała Polska czyta dzieciom” uznała „Detektywa Pozytywkę” za jedną z dziesięciu najlepszych książek dla dzieci minionej dekady.
Piotr Rychel zajmuje się projektowaniem graficznym i ilustracją. Współpracował z lokalnym wydaniem „Gazety Wyborczej”, wydawnictwami literatury dziecięcej i edukacyjnymi. Ilustrował i opracowywał graficznie serię podręczników do nauczania początkowego (za jeden z nich został wyróżniony przez PTWK w konkursie na najpiękniejszą książkę roku 2000). W latach 2004–2008 jako redaktor naczelny kierował dwutygodnikiem „Miś”. Od wielu lat współpracuje ze „Świerszczykiem”. Jest twórcą graficznego wizerunku detektywa Pozytywki, głównego bohatera bestsellerowej serii Grzegorza Kasdepke. Współautor (z Magdą Wosik) pierwszej w Polsce bajki do rysowania pt. „O, ja cię! Smok w krawacie!” – Najlepszej Książki Dziecięcej „Przecinek i kropka” 2011 w konkursie Empiku. W wolnych chwilach jeździ na motorze.
Czy zastanawialiście się kiedyś, jak mogłoby wyglądać życie w Krainie Czarów? Czy mieszkają tam Czerwony Kapturek, czarodziej, wilk, krasnoludki, smok, księżniczki i różne stwory? Co robią przez cały rok? Zapraszamy w fantastyczną podróż, pełną niespodzianek i niezwykłych spotkań z bohaterami z bajek, ale i z Paziem Krotochwilem, istotą o nienagannej elegancji i niewiarygodnym talencie ogrodniczym, Wodnikiem nie z tej ziemi czy Hrabią de von Sal, który przedstawia się jako Największy Mag Świata, ale tak naprawdę nie umie czarowaćRok w Krainie Czarów można oglądać godzinami. Ta niezwykła książka pobudza wyobraźnię, rozwija spostrzegawczość, umiejętność opowiadania, a przede wszystkim gwarantuje świetną zabawę.
Wyjątkowa plansza z kryjówkami myszek!
Gracze pomagają myszkom zdobyć przysmaki. Wygra gracz, który zgromadzi najwięcej przysmaków. Gra posiada wyjątkowe elementy: planszę przedstawiającą ogród z kryjówkami myszek oraz 7 dużych drewnianych pionków myszek!
Proste zasady gry!
• 6 mysz znajduje się w kryjówkach. Siódma biega po ogrodzie. Bierzesz ją i wsuwasz do wybranej przez siebie kryjówki.
• Mysz, która wyskoczy z tej kryjówki zjada wszystkie przysmaki w swoim kolorze znajdujące się na planszy.
• Staraj się pamiętać, jakiego koloru myszki znajdują się w kryjówkach. Pozwoli ci to zdobyć więcej przysmaków.
• Wygra osoba, które wykaże się najlepszą pamięcią.
Gra z drewnianą łyżką kucharską!
Gracze pomagają krówce przyrządzić posiłek. Jedna z osób będzie wystukiwać łyżką sylaby składników potrzebnych do gotowania. Pozostali gracze starają się jak najszybciej odnaleźć płytkę z wystukiwanymi składnikami. Osoba, która znajdzie ją jako pierwsza, zdobywa punkt. Gra toczy się do momentu, gdy jeden z graczy zdobędzie 5 punktów.
Gra rozwija u dzieci umiejętność sylabizowania!
Proste zasady gry!
• Losujesz kartę. Na każdej karcie znajdują się 3 przysmaki.
• Bierzesz łyżkę kucharską i wystukujesz nią sylaby przysmaków z karty.
• Pozostali gracze muszą jak najszybciej złapać płytkę z wystukiwanymi przysmakami!
Kafelkowa gra kolejowa!Za pomocą kafelków budujesz sieć torów, po której jeżdżą twoje lokomotywy. Każda z nich musi dotrzeć do innego miasta. Im szybciej tam dotrze, tym więcej punktów zdobędziesz. Obserwuj lokomotywy innych graczy i pilnuj, aby nie dojechały do stacji przed tobą!Proste zasady gry!Dokładając kolejne kafelki z torami, budujesz sieć kolejową dla swoich 4 lokomotyw.Zdobędziesz punkty, gdy któraś z twoich lokomotyw dotrze do stacji. Pierwszy gracz, który odwiedzi dane miasto, zdobędzie najwięcej punktów. Staraj się więc dojeżdżać do stacji przed innymi graczami!Uwaga! Jeśli twoje lokomotywy znajdą się na tym samym torze, zderzą się i zostaną usunięte z gry! Musisz więc w przemyślany sposób budować swoją sieć kolejową.
Cześć, jestem Jolka i uwielbiam czytać – strona po stronie, linijka po linijce. Jako jedyna w klasie mam w domu prawdziwe książki. I to aż trzy! Znalazłam je u babci na strychu. Wykorzystam każdą okazję, żeby zdobyć kolejne albo chociaż je obejrzeć. Podróże w przeszłość bardzo się do tego przydają…
Grupa nastolatków przenosi się do szesnastowiecznej Polski. Mają sprawdzić, kto wtedy naprawdę rządził naszym krajem: Zygmunt Stary, królowa Bona, Zygmunt August, a może ktoś inny? Dziwne? Wcale nie! W niedalekiej przyszłości nauka historii wygląda zupełnie inaczej… Szczególnie gdy nauczycielem jest pan Cebula.
Bogato ilustrowana seria „Ale historia…” z humorem przekazuje fakty historyczne i ciekawostki. Z czwartej części dowiecie się między innymi, do czego doprowadziła moda na magię, dlaczego piraci służyli polskiemu królowi i jak rozpoznać prawdziwego szlachcica!
Grażyna Bąkiewicz – historyk, nauczycielka, pisarka. Łodzianka. Ukończyła wydział filozoficzno-historyczny na Uniwersytecie Łódzkim. Autorka kilkunastu książek. Za debiutancką powieść „O melba” otrzymała I nagrodę IBBY – Książka Roku 2002. Dwie kolejne: „Stan podgorączkowy” (2003) i „Będę u Klary” (2004), także skierowane do młodego odbiorcy, równie dobrze przyjęte zostały przez dorosłych czytelników. „Korniszonek” (2004), powieść dla dzieci, został uhonorowany przez Poznański Przegląd Nowości Wydawniczych i Bibliotekę Ossolińskich jako Książka Jesieni 2004 r. „Muchy w butelce”, powieść przeznaczona dla nastolatków, nominowana została do nagrody literackiej „Srebrny kałamarz 2008”. „Ale historia… Mieszko, ty wikingu!” otrzymała wyróżnienie w 23. edycji Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego 2016. Grażyna Bąkiewicz pisze z ogromną przyjemnością zarówno dla dorosłych, jak i młodych czytelników. Prowadzi też warsztaty pisania bajek.
Artur Nowicki – jako chłopiec marzył, żeby zostać pilotem, dlatego najczęściej rysował samoloty. Później chciał być czołgistą i zaczął rysować same bitwy pod Studziankami. Myślał też o karierze krawca, ale nic z tego nie wyszło. Tata łamał sobie głowę, co z niego wyrośnie, a mama często mówiła, że chyba ksiądz, lecz nieznane są źródła tego pomysłu. Ostatecznie ukończył szkołę średnią jako mechanizator rolnictwa. Nie zdążył jednak popracować w zawodzie, bo zrozumiał, że to, co lubi najbardziej, to malowanie. Dlatego zdecydował się na studia na Wydziale Wychowania Artystycznego WSP w Częstochowie (obecnie Akademia Jana Długosza). W 1993 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jerzego Filipa Sztuki. Od ponad dwudziestu lat tworzy ilustracje do czasopism i książek dla dzieci. Organizuje i prowadzi spotkania oraz warsztaty twórcze dla dzieci i młodzieży. Mieszka z rodziną na wsi. Spędza dużo czasu w pracowni, gdzie wymyśla i rysuje bohaterów kolejnych książek.
Dzięki niezwykłym zdolnościom psychologiczno-detektywistycznym Adaś Cisowski jest ekspertem w rozszyfrowywaniu szkolnych i rodzinnych zagadek. Podczas wakacji na prośbę swego profesora poszukuje skarbu w pewnym dworku. Przy okazji przeżywa mrożące krew w żyłach przygody, o jakich marzy każdy, i odkrywa miłość.
III tom cyklu Kronik Rozdartego Świata!
Vincent i jego przyjaciele wracają do Arborii, po raz pierwszy od siedmiu wieków łącząc rozdarty kontynent i tym samym rozpoczynając nową epokę w dziejach świata. Chociaż wydarzenia, do jakich doszło w Utraconej Bretanii, są objęte ścisłą tajemnicą, Vincent wie, że to długo nie potrwa, a ochrona nowo odkrytego lądu przed podbojem i kolonizacją może się okazać sporym wyzwaniem. Tymczasem uaktywnia się sekretne stowarzyszenie magów, które zwalczał jeszcze Lucjusz Szalony. Ich wiedza może po raz kolejny zmienić świat… albo go zniszczyć.
Aleksandra Janusz – doktor neurobiologii, obecnie pracuje w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Debiutowała w „Science Fiction” 4/2001 opowiadaniem „Z akt miasta Farewell”, jest autorką powieści „Dom wschodzącego słońca” wydanej nakładem wydawnictwa Runa. Publikowała opowiadania i artykuły publicystyczne w internetowym magazynie Fahrenheit, w magazynie mangi i anime „Kawaii” i w innych czasopismach. Uzależniona od książek, czyta wszystko; nie jest gatunkistką. Zawodowo zajmuje się molekularnymi mechanizmami rozwoju neuronów, pamięci i uczenia się.
W tym niezwykłym „ptaszniku” para znanych ilustratorów – w zachwycających akwarelach i obrazkach z kolorowych szmatek – opowiada o skrzydlatych mieszkańcach swojego ogrodu. Czyli o mazurkach, kosach, srokach, raniuszkach, szczygłach, sójkach, dzięciołach, szpakach, dzwońcach, kowalikach… Pełen poezji i humoru świat, który wyczarowują Ewa i Paweł Pawlakowie, zachęca i małych, i dużych czytelników do stworzenia własnej księgi spotykanych codziennie ptaków. Do tego, byśmy je pokochali i opowiadali o nich własnym głosem: rysując, wycinając, wklejając, kolekcjonując ptasie pióra, przygody i anegdoty… Paweł Pawlak jest ilustratorem precyzyjnym, sumiennym, zdyscyplinowanym i do tego stopnia odpowiedzialnym, że ilustracje koloruje też od spodu. Ostrzenia ołówków uczył się na stażu prowadzonym przez amerykańskich specjalistów, do malowania stosuje pędzelki wyprodukowane z włókien nylonowych hodowanych w dobrostanie, a prąd, który napędza jego komputer, pochodzi wyłącznie z legalnych źródeł. Dba, by postacie, które przedstawia na swoich ilustracjach, otrzymały gruntowne wykształcenie i były dobrze wynagradzane za swoją pracę. Jednym z pierwszych wspomnień Ewy Kozyry-Pawlak jest graffiti, które przyszła artystka z wielką pasją wykonała kredkami świecowymi na ścianie swojego pokoju (korzystając z okazji, chciałaby przeprosić późniejszego właściciela tego lokalu). Bardzo wcześnie, z absolutną powagą, poświęciła się sztukom plastycznym, a szczególnie rzeźbie w plastelinie, haftom i szydełkowaniu. Gdy tylko ukończyła studia na ASP we Wrocławiu, niezwłocznie wróciła do klejenia, szycia i dziergania. Zilustrowała kilkanaście książek dla dzieci, pisze wiersze, kaligrafuje i tłumaczy, a w jej pracowni znajdują się tysiące kolorowych szmatek.
Zbiór najlepszych utworów wybranych z bogatej twórczości ukochanej poetki dzieci i dorosłych. Przeczytajcie „Drzewo z czerwonym żaglem”, opowiadanie, które trafiło na międzynarodową Honorową Listę IBBY, zabawne wiersze o ptakach, instrumentach muzycznych i tańcach, rzeczach i zwierzętach, zastanówcie się wraz z poetką, co by było „Gdyby tygrysy jadły irysy” i „Po co krowie rogi na głowie?”, niech do snu ukołyszą Was „Poduszkowce” i „Kuchenna kołysanka”, zaśpiewajcie z Wandą Chotomską „Hej, hej, hej, dobry dzień!” i „Kochajcie czarownice”.
W wierszach, ale i prozie Wandy Chotomskiej ciągle ktoś fruwa. Ptaki, motyle, czarownice na miotłach – to jasne. Ale też klienci Wypożyczalni Skrzydeł. (...) Zaproście do lektury tej antologii Waszych rodziców, babcie i dziadków — i wszystkich dorosłych. Niech i oni, na skrzydłach pożyczonych od poetki, znów przeniosą się do Krainy Dzieciństwa – Krainy Wyobraźni. (Ze wstępu Zofii Beszczyńskiej)
Wanda Chotomska jest autorką ponad dwustu książek – wierszy i prozy, piosenek, audycji radiowych i utworów scenicznych. Wymyśliła najpopularniejsze postaci telewizyjnych Dobranocek – Jacka i Agatkę – sławny Order Uśmiechu, a także Dzień Taty i Dzień Dziadka. Jej imię noszą biblioteki, szkoły i przedszkola. A twórczość znają wszyscy, niezależnie od wieku. Opowiadanie „Drzewo z czerwonym żaglem” trafiło na międzynarodową Honorową Listę IBBY, pisane wierszem „Dzieci pana Astronoma” od lat są lekturą szkolną. I choć autorka najbardziej znana jest z poezji i pełnych poetyckiej magii opowiadań, napisała też kilka świetnych powieści z „Pięciopsiaczkami” i „Kluczami do jelenia” na czele. Piosenki do słów Wandy Chotomskiej śpiewały dzieci w znakomitym telewizyjnym teatrze piosenki dziecięcej Wiolinek (muzykę do nich komponował m.in. „Starszy Pan” Jerzy Wasowski), a trochę później – w cieszącym się wielką sławą i uznaniem harcerskim zespole tańca i śpiewu Gawęda. Ostatnio poetka pisze głównie dla poznańskich Łejerów, ale też organizuje własne widowiska dla dzieci, na przykład ogromnie popularne „Kabaret na jednej nodze” czy „Kabaret na kółkach – Chotomska i Spółka”. Jej miłość do muzyki zaowocowała też m.in. książkami „Muzyka pana Chopina” i „Muzyka pana Szymanowskiego”.
Urodziła się w 1929 r. w Warszawie, a większość dzieciństwa spędziła w wozie meblowym z wielkim napisem reklamującym firmę przewozową: „B-cia Chotomscy” (czyli „Bracia Chotomscy”), ciągnionym przez konie – jej pierwszych przyjaciół. Następnymi byli Cyganie, akrobaci, poeci. Chciała zostać aktorką, uczyła się muzyki, pracowała jako dziennikarka – ale zawsze i wszędzie była poetką. Przez kilka lat pisała razem z Mironem Białoszewskim – wiersze, scenki teatralno-kabaretowe – i pracowało się im tak dobrze, że tworzyli pod wspólnym pseudonimem: Wanda Miron. Do tej pory, w hołdzie dla przyjaciela, co roku poetka współorganizuje w Warszawie jednodniowy festiwal poezji, teatru, muzyki i sztuk plastycznych Mironalia. I ciągle pisze, i podróżuje, w Polsce i zagranicą, i ciągle rozmawia z nami, czytelnikami. Nie wiadomo, jak jej się to wszystko udaje. Może przez skrzydła?
Skrzydła poetki. (Zofia Beszczyńska)
Artur Gulewicz urodził się w 1978 roku. Absolwent łódzkiej ASP. Od ponad dwunastu lat zajmuje się ilustrowaniem i projektowaniem książek. Zaczynał od projektowania podręczników, a dziś skupia się głównie na ilustrowaniu książek dla dzieci, gdyż jak sam mówi, to sprawia mu największą radość i w tym może dać upust wyobraźni. Tworząc ilustracje, miesza różne style. Łączy pastele z akwarelami i zdjęciami, dążąc do uzyskania jak najciekawszego efektu. Współpracuje z czołówką polskich wydawnictw, a także wykonuje projekty dla UNICEF-u.
Jeżeli ktoś skrzywdzi twoją siostrę – czy będziesz szukać rewanżu?
Jeżeli twój brat zostanie oskarżony o straszne przestępstwo – czy będziesz go bronić?
Mikey czuje bezsilny gniew, gdy jego siostra wyznaje, że została zgwałcona.
Ellie jest zdruzgotana, kiedy jej brat zostaje posądzony o napaść.
Teraz się spotykają.
Odważna powieść autorki „Zanim umrę”. To książka o lojalności i o wyborach, jakie się z nią wiążą. Ale przede wszystkim to książka o miłości.
Jenny Downham urodziła się i wychowała w Hertfordshire jako najmłodsza z czwórki rodzeństwa. Po studiach aktorskich zaczęła pracę w niezależnym teatrze. Siedem lat występowała w najróżniejszych miejscach w Anglii – domach opieki, świetlicach, więzieniach. Pisaniem na poważnie zajęła się w 2002 roku. W 2007 roku ukazała się jej bestsellerowa i wielokrotnie nagradzana powieść „Zanim umrę”. Jenny mieszka we wschodnim Londynie. Ma dwóch synów.
Niezwykłe wydarzenie edytorskie. Wszystkie utwory, które Agnieszka Osiecka stworzyła dla dzieci, w jednym tomie z niepowtarzalnymi ilustracjami Elżbiety Wasiuczyńskiej.
W bajkowym świecie Agnieszki Osieckiej mieszka ptak Eugeniusz […] Są dzieci w specjalnych okularach do oglądania bardzo małych snów. Są – jak zwykle u Agnieszki – jeziora mazurskie i Puszcza Piska, są mieszkańcy Mazur ze swoją kulturą i językiem, jest prawdziwa wieś Karwica Mazurska i znana tylko dzieciom Dolina Przeciągów. […] Po niebie fruwa dużo ptaków i jeden samolot – Ptakowiec, syn mewy. (Ze wstępu Daniela Passenta)
Osiecka dzieciom – owszem. Dzieciom w każdym wieku. […] Co zdanie to anegdota, językowy fikołek, przewrotny żart. Pyszna lektura. (Z laudacji Joanny Olech do wyróżnienia dorosłego jury DONG 2010)
Agnieszka Osiecka (urodzona 9 października 1936 roku, zmarła 7 marca 1997 roku) poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy tekstów. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Przez lata była związana między innymi ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), Polskim Radiem, Teatrem Telewizji (cykl „Listy śpiewające”).
Tworzyła różne gatunki literackie: widowiska muzyczne, collage, monodramy, opowiadania („Biała bluzka”), powieści („Czarna wiewiórka”, „Zabiłam ptaka w locie”), wspomnienia („Szpetni czterdziestoletni”, „Rozmowy w tańcu”), wiersze, teksty dla dzieci i młodzieży, słuchowiska radiowe, a nawet reklamy. Muzykę do jej piosenek komponowali wybitni twórcy muzyki rozrywkowej: Seweryn Krajewski, Krzysztof Komeda, Andrzej Zieliński, Katarzyna Gaertner, Zygmunt Konieczny i wielu innych. O jej teksty zabiegali liczący się w Polsce piosenkarze i aktorzy, a do swych ulubionych wykonawców zaliczała: Kalinę Jędrusik, Marylę Rodowicz, Magdę Umer, Seweryna Krajewskiego, Krystynę Jandę, zespół Skaldowie.
Otrzymywała liczne nagrody i odznaczenia w tym kilkanaście nagród i wyróżnień za piosenki na festiwalach w Opolu.
Dużo podróżowała, prowadziła bogatą korespondencję, fotografowała. W 1973 roku ze związku z dziennikarzem Danielem Passentem urodziła jedyną córkę Agatę.
Swą pierwszą książkę dla dzieci „Dzień dobry, Eugeniuszu” wydała w Wydawnictwie „Nasza Księgarnia” – otrzymała za nią nagrodę specjalną w konkursie wydawnictwa.
Elżbieta Wasiuczyńska – urodzona w 1966 roku, studiowała na ASP w Krakowie w pracowni malarstwa Juliusza Joniaka (dyplom w 1991 roku) i w pracowni książki i typografii Romana Banaszewskiego (dyplom w 1994 roku nagrodzony Medalem Rektora). Zajmuje się grafiką użytkową i ilustracją. W Polsce zilustrowała 21 książek. Ma na swoim koncie liczne wyróżnienia, m.in. w konkursie Pro Bolonia 2001 za ilustracje do opowiadań „Pan Kuleczka” Wojciecha Widłaka i po raz drugi w tymże konkursie w 2002 roku za książkę autorską „Miau-Miau” (również nagroda jury dziecięcego). Ponadto otrzymała wyróżnienia: w konkursie Vidical 2005 za projekt „Kalendarza pod psem”, na Biennale Ilustracji w Aki Town w Japonii za ilustracje do autorskiej książki „Podróż” oraz w konkursie „Świat przyjazny dziecku” za książkę „Bajka o ślimaku Kacperku” Małgorzaty Strzałkowskiej. Zdobyła również wiele nagród, w tym nagrodę za ilustracje do kalendarza w konkursie Vidical 2003 oraz „Bronze medal” International Calendar Exibition Stuttgart 2006 za ilustracje do „My first calendar Heye”. Polska Sekcja IBBY przyznała artystce nominację w konkursie Książka Roku 2005 i nagrodę jury dziecięcego za „Trzy świnki” Zofii Staneckiej oraz wyróżnienie w tymże konkursie w 2007 roku za ilustracje do książki „ZOO” Jarosława Mikołajewskiego, a w 2009 roku główną nagrodę graficzną za książkę autorską „Mój pierwszy alfabet”.
Współpracuje ze „Świerszczykiem” i z „Dzieckiem”. Projektowała nadruki na ubranka i bilboardy dla marki Endo.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
