Monografia "Pamięć, wybór, tożsamość. Szkice o mieście" stanowi zbiór tekstów poświęconych fenomenowi miasta jako złożonego organizmu, będącego wypadkową procesów społecznych, gospodarczych, politycznych i kulturowych.
Album Lafit. Ludzie Kultury o sobie powstał w oparciu o liczne materiały poświęcone członkom redakcji paryskiej "Kultury".
Zawiera wypowiedzi m.in. Jerzego Giedroycia, Józefa Czapskiego, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Czesława Miłosza czy Melchiora Wańkowicza, opracowane w formie ponad 350 cytatów. W albumie tym ludzie "Kultury" oraz współpracownicy Instytutu Literackiego w Paryżu opowiadają o początkach "Kultury", życiu codziennym, linii politycznej, relacjach z Polską i ideach przyświecających działalności Instytutu.
Praca otrzymała w 2014 roku I nagrodę w Konkursie na najlepszą pracę doktorską, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury.
Celem pracy było zbadanie na ile specyficzne, z jednej strony wyreżyserowane, z drugiej odrealnione, świąteczne, ludyczne i zrytualizowane międzykulturowe praktyki folklorystyczne (sceniczne i zakulisowe) mogą stanowić interakcyjną odpowiedź na wyobcowanie i bierność człowieka we współczesnym świecie. Międzykulturowe festiwale folklorystyczne, stanowiąc pomost między kulturami, usposabiają ich uczestników do poznania, porównania, zrozumienia, akceptacji bądź negacji, integracji ale także rywalizacji i konfliktu, przy czym zawsze owocują wymianą i przemianą. Równocześnie są one okazją do umocnienia i manifestowania własnej tożsamości i wyznawanych wartości. W sytuacji zwielokrotnionego i wyeksponowanego spektaklu otwierają drogę do interpretacji współczesnej kultury jako widowiska. Ta swoista seria performansów może stanowić zarówno przewodnik po różnorodności kulturowej, jak i reprezentację rzeczywistości społeczno-kulturowej.
Książka jest podsumowaniem wieloletnich badań terenowych autorki przeprowadzonych w latach 2006-2011 wśród uczestników 37 europejskich festiwali folklorystycznych i folkowych (12 krajów). W książce zawartych zostało kilka postulatów, których realizacja może przyczynić się do pogłębienia wielopłaszczyznowej refleksji nad poruszaną materią, jak i do zwiększenia nacisku na uświadomienie roli i znaczenia festiwali i ruchu folklorystycznego w dyskursie społeczno-kulturowym (w kulturze popularnej) głównie w kontekście relacji międzykulturowych.
Praca otrzymała w 2014 roku II nagrodę w Konkursie na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury.
Rozprawa jest próbą rozwinięcia dziedziny kulturoznawstwa stosowanego. Autorka zajmuje się w niej obrazem i jego umocowaniem jako fenomenu kulturowego, w szczególności w wymiarze praktycznym. Podstawą do rozwijania swojej koncepcji uczyniła teorię interpretacji obrazów Aby'ego Warburga i skonfrontowała ją ze współczesnymi propozycjami, w tym mało znanymi w Polsce propozycjami Bildwissenschaft(en), wzmocnionymi o założenia performatyki oraz o własne badania, przeprowadzone z udziałem artystów, performerów i edukatorów sztuki.
Michał Boym, siedemnastowieczny jezuita ze Lwowa, dotarł w najdalsze zakątki Chin i wsławił się mądrym, wyważonym i naukowym opisem Państwa Środka.
Polski botanik, biolog i etnolog opanował dwa najważniejsze języki chińskie, dzięki czemu mógł sporządzić ogromną ilość zapisków dotyczących kultury, historii, geografii i medycyny obcej nam cywilizacji. Niestety - część materiałów Boyma zatonęła w drodze, inne utknęły na trzy stulecia w watykańskich archiwach, każąc późniejszym podróżnikom na nowo odkrywać zbadany już wcześniej przez naszego rodaka ląd.
Książka ta jest wyczekiwaną, przez śledzących polskie studia nad miastem, pracą. To kolejna pozycja kulturoznawcza, która wypełnia lukę na rynku polskim w zakresie refleksji nad miastem, obecnej już od lat w myśli humanistycznej.
z recenzji dr hab. Barbary Kity (UŚ)
Pojęciem podstawowym na gruncie kulturowych studiów miejskich są kultury miejskie, a założeniem wyjściowym przekonanie o tym, że miasto jest przestrzenią kulturową. Jak łatwo zauważyć. mogą być zatem postrzegane jako forma kontynuacji polskiej myśli kulturoznawczej, ograniczona jednak do jednego obszaru - współczesnych przestrzeni miejskich jako wytworów kulturowych.
ze Wstępu prof. Ewy Rewers
„Oto historia niezwykłego człowieka – polskiego oficera, który rzucił wyzwanie największemu imperium świata, by uchronić Europę przed szaleństwem wojny atomowej i zwycięstwem komunizmu”
Czy znajomość historii filozofii może uratować młodego surfera z Kalifornii przed utonięciem? A może wystarczy przyjaźń z nastoletnią Marysią z Polski?
Jak pracował Leonardo da Vinci? Jak zginął Giordano Bruno? Czy Kartezjusz lubił psy? Która królowa zamiast władzy wybrała filozofię? Co Schopenhauer myślał o Heglu?
Najnowsza powieść Manueli Gretkowskiej pozwala młodemu czytelnikowi przeżyć fascynującą przygodę, pełną podróży w czasie i przestrzeni, a przy okazji poznać historię filozofii.
Książkę, jak zawsze z przymrużeniem oka, komentarzami graficznymi opatrzył Henryk Sawka
Antologia ani nie odzwierciedla borussiańskiego status quo, ani nie zamyka jakiegoś etapu. Naszą intencją było ukazanie procesu tworzenia i rozwoju, który trwa i ciągle ma potencjał zapisywania przyszłości. Jego mottem-tytułem uczyniliśmy granice i ich przekraczanie. Ten motyw towarzyszy nam od początku w formie symbolicznej i realnej.
Nauka ekonomii dla dziecka w wieku 7-11 lat – brzmi przerażająco! Ale proszę nie łapać się za głowę. Grzegorz Kasdepke postarał się oswoić pojęcia takie jak „budżet” czy „kryzys” w sposób łagodny, inteligentny i przystępny. I oto efekt jego pracy – książka „Pestka, drops, cukierek. Liczby Kultury”.
W swojej książce znany i ogromnie lubiany przez młodych czytelników pisarz Grzegorz Kasdepke opowiada historię ludzi biednych i zniewolonych, ale jak to bywa w książkach dla dzieci, nie zostawia swoich czytelników w tym smutnym świecie. Pokazuje, na przykładzie rodzeństwa z zimnej krainy, jak można zmieniać coś, co wydaje się beznadziejnie niezmienne, nawet gdy jest się tylko dzieckiem. Nie bohatersko, jak baśniowi rycerze w lśniących zbrojach, ale delikatnie, małymi kroczkami, bardziej wskazówkami niż zdecydowanymi decyzjami. A kiedy akcja przyspiesza, gdy wydaje się, że jednak będzie bitwa i szczęk oręża, autor pokazuje, jak zamiast agresji i siły użyć świeżo odzyskanego przez mieszkańców wioski poczucia humoru.
Równolegle z narracją na marginesach tekstu pojawiają się komentarze, w których znany wszystkim autorytet z dziedziny ekonomii – Ryszard Petru, przewodniczący Towarzystwa Ekonomistów Polskich - w prosty i zrozumiały sposób wyjaśnia pojęcia ekonomiczne, poczynając od definicji słowa „pieniądz”, poprzez mechanizmy działania rynku, znaczenie i sposób konstruowania budżetu – od tego najbliższego, domowego po budżet całego państwa, aż po rachunek ekonomiczny czy księgi rachunkowe.
Opieka merytoryczna - Ryszard Petru.
Narodowe Centrum Kultury prezentuje drugie wydanie „Antologii polskiego rapu” - wydawnictwo obejmujące całościowo ponad dwudziestoletnią historię polskiego rapu. Nowe wydanie uzupełniono o 10 wyjątkowych utworów hip-hopowych. Nowa czarno-biała szata graficzna nawiązuje do poprzedniego wydawnictwa. Książka została napisana przez Dominikę Węcławek, Marcina Flinta, Tomka „CNE” Kleyffa, Andrzeja Całę oraz Kamila Jaczyńskiego. Zawiera opisy 210 wyjątkowych utworów oraz biogramy 50 najważniejszych polskich artystów. Dodatkowo w książce znajdują się wywiady o historii polskiego rapu (m.in. z Kazikiem Staszewskim i Aśką Tyszkiewicz) oraz posłowie Sebastiana „DJ 600V” Imbierowicza.
Piękno aktualności. Telewizja bycia u progu czasu to praca doktorska Janusza Bohdziewicza, która otrzymała specjalną nagrodę Dyrektora w konkursie Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze w 2013 roku. Problematyką obejmuje sposób funkcjonowania telewizji.
"Tekst jest ogromnym ambitnym esejem, stopniowo osaczającym temat, który jest dla autora bardziej tematem poetycko-filozoficznym, niż przedmiotem naukowego poznania, zmierza więc ku oryginalnej intuicyjnej i syntetycznej wizji, ku celebracji telewizji jako czegoś, co przydarzyło się ludziom jako gatunkowi…" - prof. Wincenty Grajewski
Niniejsze opracowanie jest kolejnym tomem serii obejmującym zabytki sztuki sakralnej na terenach dawnego woj. trockiego. Wykorzystano w nim materiały zgromadzone w latach 1994–1998 podczas wstępnej inwentaryzacji pod kierunkiem prof. Marii Kałamajskiej-Saeed, uzupełnione wynikami kwerend autorki w latach 2007-2014 w Moskwie i Petersburgu.
Tom zawiera opracowanie obiektów stanowiących cały dawny zespół jezuitów w Grodnie, złożony z kościoła (obecnej katedry), kolegium i szkoły (obecnie budynki więzienne), apteki (mieszczącej też plebanię), korytarzy łączących kolegium z kościołem i apteką oraz tzw. starej bursy, której mury wtopione są w zachodnie skrzydło zabudowań kurii biskupiej. Opisowi i omówieniu architektury towarzyszy kompleksowe przedstawienie wystroju oraz stałego i ruchomego wyposażenia kościoła.
Książka została zaopatrzona w spisy wykorzystanych materiałów archiwalnych, bibliografię, indeksy nazwisk i miejscowości oraz spis ilustracji.
Benedykt Polak to pierwszy znaczący polski podróżnik. Na dekadę przed urodzeniem Marco Polo odbył osiemnastomiesięczną podróż do Mongolii, towarzysząc papieskiemu legatowi, Janowi di Carpini, w poselskiej misji. Piechotą i konno, z wrocławskiego klasztoru franciszkanów, przez Ruś i dzisiejszy Kazachstan dwaj mnisi, eskortowani przez tatarskich wojowników, dotarli do nieznanego Europie świata koczowniczych plemion, przemierzając niemal całe terytorium największego podówczas lądowego imperium świata. Relacje z tej pełnej niebezpieczeństw wyprawy zostały spisane natychmiast po powrocie Benedykta, odczarowując baśniowo-demoniczny obraz, jaki pokutował w kręgach cywilizacji chrześcijańskiej od kilkuset lat. Hordy mongolskie - choć nadal groźne i siejące popłoch - odarte zostały z nimbu piekielnej tajemniczości, stając się w oczach europejskich strategów zwykłą, doskonale wyszkoloną, armią. Armią do pokonania.
Książka powstała z inspiracji skomplikowanym światem życia codziennego na ziemiach polskich w zaborze rosyjskim w drugiej połowie XIX wieku, utrwalonym w literaturze pięknej i przekazie dokumentalnym.
Jest to obraz niezwykle bogaty – taki, jakim go świadomie kreowano, ale również taki, jaki daje się odczytać „spomiędzy linijek”, nierzadko wbrew świadomym intencjom autorów. Ukazuje on dwoiste oblicze epoki: konformizm i bunt, zasady kształtujące współżycie społeczne i pragnienie indywidualizmu, stronę mroczną i jasną normy obyczajowej – ochronny pancerz tak samo, jak deformujący gorset.
Ks. Andrzej Luter wybrał kilkanaście filmów z czasów PRL-u, istotnych dla niego z aksjologicznego punktu widzenia. Filmów niekoniecznie najwybitniejszych, ale subiektywnie najważniejszych. Dzięki temu sentymentalnemu powrotowi otrzymujemy opowieść szkatułkową niepozbawioną krytycyzmu, ironii, ale i nostalgii. To opowieść o kinie polskim z tamtych lat i o pokoleniu, którego młodość przypadła na lata siedemdziesiąte. „Sztuka nie może być prawdziwym życiem – pisze autor – ale jest źródłem rozumienia życia, powinna nim być”. Opisane filmy pomogły jemu samemu zrozumieć życie i świat.
Antologia (Kon)teksty pamięci, przygotowana przez Kornelię Kończal, stanowi cenną dla współczesnej humanistyki propozycję kompleksowego wglądu w dyskursy, metody, koncepcje i style uprawiania refleksji nad pamięcią. Dwadzieścia jeden artykułów ze Wschodu i Zachodu (wiele z nich napisanych przez autorów obecnych po raz pierwszy w języku polskim) tworzy barwną, a zarazem wewnętrznie zdialogizowaną panoramę światowego pamięcioznawstwa.
Jak pisze autorka wyboru i redaktorka całości, „ramy […] książki wyznacza kilka kategorii, które w różnych ujęciach pojawiają się w poszczególnych artykułach: pamięć zbiorowa, kultura pamięci i miejsce pamięci oraz relacje między pamięcią i historią oraz pamiętaniem i zapominaniem”. Co jednak szczególnie frapujące, to fakt, że mamy do czynienia z wyborem autorskim, a zarazem uniwersalnym, w równym stopniu satysfakcjonującym „specjalistów” od problematyki pamięci, jak i jej adeptów.
Po bardzo dobrze przyjętej „Fausterii” (NCK 2013) w serii „Zwrotnice czasu” ukazuje się kolejna książka Wojciecha Szydy pt. „Sicco. Powieść o świętokradztwie i szaleństwie”. Mieści się ona w konwencji szeroko rozumianych historii alternatywnych. Dodatkowy kontekst publikacji stanowi nadchodząca 1050. rocznica Chrztu Polski.
Rok 997. Z rąk Prusów ginie biskup Wojciech. Jego zabójcą jest wojownik (lub kapłan) o imieniu Sicco.
Rok 1923. Z katedry w Gnieźnie zostaje skradziony relikwiarz z głową świętego Wojciecha.
Rok 2000. Młody mężczyzna przyjeżdża zamieszkać w pustym pensjonacie na Żuławach Wiślanych. Po okolicy krąży legenda o zlinczowaniu podczas II wojny światowej miejscowego zabójcy rozkopującego groby…
Co mają wspólnego wydarzenia z różnych epok?
I czy święty Wojciech to chrześcijański Hamlet?
Tom Utopie zawiera dwie mikropowieści, które przedstawiają skrajne alternatywy historii Polski - jako zdechrystianizowanej, pogańskiej konfederacji oraz chrześcijańskiego imperium obejmującego Litwę, Czechy, Węgry i Niemcy.W pierwszym przypadku, w 1038 roku zwycięża tzw. reakcja pogańska i odparty zostaje najazd czeskiego księcia Brzetysława, w drugim żyjąca królowa Jadwiga nie dopuszcza do bitwy pod Grunwaldem, a Joanna d`Arc zostaje sprowadzona do Krakowa. Oba biegunowo odmienne polskie byty państwowe przedstawione są in statu nascendi, w chwili ich dramatycznych narodzin.Konrad T. Lewandowski, pisarz, inżynier i filozof, w serii Zwrotnice Czasu wydał także powieść Orzeł bielszy niż Gołębica, która przedstawia alternatywną historię powstania styczniowego, wygranego przez Polaków dzięki parowym czołgom twardochom, wynalezionym przez Ignacego Łukasiewicza.
Fenomen muzeów sztuki współczesnej w Europie Środkowej po roku 1989 to temat wciąż niezbadany. Autorka patrzy na muzea i centra sztuki XX i XXI wieku z perspektywy kulturowej, społecznej i politycznej, przez pryzmat światowego muzealnictwa, ale też lokalnych tradycji muzealnych. Stara się oddać charakter instytucji muzealnych w Czechach, w Polsce, na Słowacji i na Węgrzech, znajdujących się – nie tylko w sensie geograficznym – między lokalizmem a Zachodem. Podejmuje kwestie mody na muzea, walorów ikonicznych muzealnej architektury, jej postindustrialnego kostiumu, rewitalizacji, odwołuje się także do współczesnych przykładów polityki wkraczającej w praktykę zarządzania muzeami. Jest to pierwsze całościowe spojrzenie na region Europy Środkowej z perspektywy współczesnych muzeów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
