Drugi tom szkiców krytycznych Andrzeja Horubały publikowanych w tygodniku „Do Rzeczy”. Zebrane w tej książce teksty stanowią gorący zapis polskiego życia kulturalnego w latach 2014 i 2015.
Żydzi żyją w Polsce od tysiąca lat, a chasydyzm powstał tutaj w drugiej połowie XVIII wieku. Agnieszka Traczewska z wielką intuicją, empatią, determinacją, wdziękiem i profesjonalizmem ukazała chasydów w najbardziej intymnych duchowych momentach, o których świat zewnętrzny wie bardzo niewiele.
Album ten zabiera nas w podróż, która może się wydawać podróżą w przeszłość, choć naprawdę odbywa się całkowicie w teraźniejszości.
prof. Jonathan Webber
Chasydzi wierzą, że raz w roku dusza każdego zmarłego powraca do miejsca, gdzie pogrzebane jest jego ciało. Cadyk wracający w rocznicę śmierci na miejsce swego grobu czyta wszystkie kwitle, a następnie zanosi prośby do nieba.
Fotografie Agnieszki Traczewskiej pokazują to, czego nie udało się opisać innym. Pokazują, czym jest chasydyzm.
prof. Marcin Wodziński
Publikacja otrzymała I nagrodę w Konkursie NCK na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze (edycja 2015/2016). To pierwsze opracowanie podejmujące tematykę fenomenu kultury alternatywnej lat 80. i 90. przedstawia ją w sposób oryginalny i wyczerpujący, z wyjątkową dbałością o szczegóły i wiarygodność źródłową. Autor pokazuje specyfikę kultury alternatywnej w społecznych i kulturowych kontekstach PRL i okresu transformacji ustrojowej.
Symbol jest znakiem głęboko ukrytych treści, często niejasnych i niedookreślonych; stoi za nim bogata rzeczywistość. Treści symboli trudno poddają się racjonalizacji, toteż niełatwo je zwerbalizować. Symbole ukonkretniają to, co ukryte, niejasne, wieloaspektowe i niewyraźne. Niektóre z nich posiadają charakter społeczny, a więc są przynależne określonej grupie. Takim symbolem jest flaga narodowa. Pod jej barwami gromadzą się obywatele zarówno w chwilach zagrożeń i nieszczęść, jak i w momentach podniosłych uroczystości, a także wtedy, gdy zbiorowość ogarnia radość czy nawet euforia sukcesu. Flaga narodowa kumuluje wówczas dumę i uczucia głębokiego patriotyzmu. Symbole narodowe odgrywają ważną rolę wychowawczą. Stanowią środek budowania wspólnoty obywatelskiej, osadzają jednostkę w historii i tradycji narodowej oraz pomagają rozumieć inne kultury, składające się na dziedzictwo całej ludzkości. Książka powstała z myślą o wsparciu tego procesu. Zestawiono tu flagi Izraela i Polski oraz pokazano odmienny stosunek obywateli obu krajów do swojej flagi narodowej. Ilustrują to zdjęcia, przede wszystkim autorstwa Nili Aravot. Autorzy prezentują bogate i zróżnicowane podejście do tematu, od ujęcia historycznego, przez aspekty pedagogiczne, socjologiczne czy wreszcie bardzo osobiste i refleksyjne przemyślenia na temat flagi narodowej.
Wspólne nie znaczy niczyje to nie tylko ciekawie napisana i zilustrowana, ale też bardzo potrzebna książka dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Alicja Szyguła i Jakub Głaz w przystępny sposób opowiadają, jak otaczająca nas przestrzeń może stawać się atrakcyjna i przyjazna, co stanowi o jej jakości i funkcjonalności, co powoduje, że miejsca w których mieszkamy, odpoczywamy i bawimy się mogą nabierać wartości, których wcześniej nie dostrzegaliśmy. Dowiadujemy się, w jaki sposób architekci projektujący naszą wspólną przestrzeń powinni uwzględniać potrzeby wszystkich użytkowników.
Autorzy przypominają, jak ważna jest partycypacja i konsultacje społeczne - dialog, bez którego „wspólne” nie jest przecież możliwe. Pokazują, jak ważne jest właściwe zagospodarowanie przestrzeni publicznych, odczuwanych jako własne i wzmacniające społeczność, w tym uwzględnianie dobrze zaprojektowanej i wykonanej „małej architektury”, która sprawia, że w danym miejscu po prostu chce nam się przebywać i o nie dbać.
„Lwów nowoczesny” to pierwsza tak obszerny album poświęcony zupełnie nieznanemu obliczu międzywojennego modernizmu znad Pełtwi. Na ponad 150 współczesnych fotografiach, przygotowanych specjalnie na potrzeby wydawnictwa, zaprezentowano ikoniczne realizacje polskich, ukraińskich i żydowskich architektów: budynki hoteli, banków, biur, sklepów, kin, kamienic, willi, ale również obiektów sakralnych, teatrów, szpitali i szkół. Uzupełnieniem wydawnictwa są często publikowane po raz pierwszy archiwalne fotografie i plany pochodzące z polskich i ukraińskich zbiorów.
Miasto nad Pełtwią, mimo konsekwencji I wojny światowej i wielkiego kryzysu gospodarczego z 1929 roku, prężnie i dynamicznie się rozwijało, stawiając na modernizację i kreatywność. Wyróżniało się jako siedziba cenionej Politechniki Lwowskiej – „kuźni architektury” i ważnego ośrodka kształcenia inżynierów, konstruktorów i planistów. Działający w mieście twórcy interesowali się koncepcjami innych modernistów w Europie i – przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, co nie oznaczało ich bezrefleksyjnego naśladownictwa.
Przedwojenny Lwów inspirował i zajmował istotne miejsce na mapie nie tylko II Rzeczypospolitej, ale także całej „Nowej Europy”. Zrealizowano tu wiele wybitnych dzieł modernizmu, które wyznaczały nowe kierunki rozwoju miasta. Architektoniczna nowoczesność stała się częścią lwowskiego genius loci, dawała nowy impuls i co najważniejsze, nie była skierowana przeciw tradycji miasta o wielowiekowej i wielonarodowej historii.
31 października 1517 roku augustiański mnich i profesor teologii Marcin Luter przybił do drzwi kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez, które dotyczyły nadużyć w Kościele Zachodnim. Czy bez tych doświadczeń dopracowalibyśmy się wolności jednostki i praw człowieka? Czy bez protestanckiego etosu narodziłby się kapitalizm? Jaką rolę odegrała reformacja w kształtowaniu się nowoczesnych środkowoeuropejskich narodów? Na pytania te starają się odpowiedzieć autorki i autorzy 28. numeru kwartalnika „Herito”.
Biskup Waldemar Pytel odsłania paradoks luterańskiej ciągłości na przykładzie kościoła Pokoju w Świdnicy. Jarosław R. Kubacki i Michał Choptiany przypominają menonitów i braci polskich, „enfants terribles” reformacji.
János L. Győri, Miloš Kovačka, Magda Vášáryová i Pavel Kosatík wyjaśniają, jak protestantyzm wpłynął na historię i kulturę Węgier, Słowacji i Czech.
Arleta Nawrocka-Wysocka pisze o chorałach, kancjonałach i narodzinach środkowoeuropejskich języków, a Łukasz Galusek kreśli subiektywny atlas środkowoeuropejskiego dziedzictwa reformacji.
Na szczególną uwagę zasługuje tekst Ewy Chojeckiej poświęcony popularyzowaniu wiedzy o reformacji w Europie Środkowej w edukacji muzealnej oraz esej Weroniki Murek przypominający postać Pawła Hulki-Laskowskiego, żyrardowskiego potomka braci czerskich i pierwszego tłumacza „Przygód dobrego wojaka Szwejka”.
W najnowszym numerze „Herito” znalazły się ponadto recenzje ciekawych książek, a także zapowiedzi wartych obejrzenia wystaw.
"Andreas Reckwitz jest socjologiem i kulturoznawcą, i to punkt widzenia socjologii kultury organizuje autorski wywód Odkrycia kreatywności. Dlatego próbie
wypracowania genealogii praktyk kreatywności (a ta właśnie jest głównym zamierzeniem książki) towarzyszy niezmiennie namysł nad „społecznym reżimem
estetycznej nowości”, czyli wrażliwość na socjokulturowe techniki pojawiania się i cyrkulowania dyspozytywów kreatywności. Ale Reckwitz jest zarazem humanistą
na tyle wytrawnym, że klucz dyscyplinarny nie stanowi przeszkody w przyjmowaniu jego ustaleń na gruncie dyscyplin pokrewnych.
Co więcej, taka adaptacja została z góry przez autora założona i stanowi o niewątpliwej urodzie intelektualnej książki, na którą bez większego wysiłku można
nałożyć horyzont oczekiwań antropologa kultury, ale też i na przykład psychologa społecznego. W wielu partiach książka będzie w stanie zadowolić nadto teoretyków
sztuki, to bowiem estetyczność sztuki (zwłaszcza sztuki awangardowej i postmodernistycznej) wraz z fi gurą artysty, w której autor upatruje narodzin „idealnego podmiotu kreatywnego”, stanowią o genealogicznym fundamencie dyspozytywu kreatywności."
Ze wstępu prof. dra hab. Andrzeja Gwoździa
Jaką wartość ma dziś dziedzictwo kulturowe? Czy da się je mierzyć wskaźnikami ekonomicznymi? Dlaczego możne być traktowane jako zasób strategiczny XXI wieku?
Odpowiedzi na te pytania poszukują autorzy artykułów składających się na pierwszą publikację MCK poświęconą wpływowi dziedzictwa kulturowego na otoczenie społeczno-gospodarcze w Europie Środkowej. Książka obejmuje przekrojową analizę teoretycznego potencjału dziedzictwa. Składa się na nią 9 studiów przypadków, których przedmiotem są obiekty historyczne oraz dziedzictwo niematerialne. W publikacji znalazły się zarówno prezentacje modelowych działań miejscowych władz lub prywatnych inwestorów, jak i przykłady negatywne, pokazujące niewykorzystane szanse.
Zwornikiem misji i działań Międzynarodowego Centrum Kultury jest pojęcie dziedzictwa kulturowego, rozumianego jako wykorzystywanie przeszłości dla współczesnych i przyszłych celów. Miasto stanowi istotny element dziedzictwa: miasto jako zwierciadło cywilizacji, miasto takie choćby jak Kraków. Dlatego debata nad naturą miasta w ogóle, a także fenomenem zmiany, jaką przechodzi Kraków, wydaje się ważna.
Dzisiaj pytanie o funkcje metropolitalne Krakowa to nie tylko pytanie o jego miejsce w sieci osadniczej Europy, o jego relację ze światem i o naturę zmiany, której nie sposób nie dostrzec, spacerując choćby po Rynku Głównym. To także pytanie o konkurencyjność takich miast jak Kraków. Wielkie miasta wyróżniają się dwiema cechami: akceptacją dla obcych i brakiem tolerancji dla przeciętności. Co jednak ciekawe, tylko niektóre z nich potrafią być inkubatorami nowych wartości intelektualnych. Stopień kreatywności miasta zależy bowiem od splotu wielu czynników: kwestii politycznych i ekonomicznych, ale także kumulacji funkcji kulturalnej, edukacyjnej, badawczej, informacyjnej, która daje możliwość synergii – będącej warunkiem koniecznym do wyzwolenia kreatywności i innowacyjności. W tym upatruję fundament budowania nowej wizji Krakowa. Kraków nie jest i nie będzie globalną metropolią, ale może być miastem kreatywnym.
I choć Kraków nie jest środkiem Europy Środka, jest elementem sieci miast, którą Europa Środka stanowi. Warto więc zapytać o specyfikę naszego Kulturraum, naszej przestrzeni kulturowej symbolizowanej przez wielkie metropolie środkowoeuropejskie. Co wyróżnia je od innych miast na świecie, o ile rzeczywiście ich inność jest odczuwalna i widoczna? Czy tożsamość środkowoeuropejska została osłabiona w interwale dwudziestu pięciu lat szybko następujących przemian?
Galaktyka Gutenberga należy do kanonu tych książek, które powinien znać każdy, kto interesuje się wzajemnymi związkami kultury, społeczeństwa i mediów. Pozycja plasująca się na pograniczu kilku dziedzin,m.in. socjologii, kulturoznawstwa, językoznawstwa, teorii sztuki, antropologii i historii, stanowi doskonały wstęp do koncepcji Marshalla McLuhana, który nie bez powodu nazywany jest jednym z największych myślicieli drugiej połowy minionego wieku.
Karl Jaspers (1883–1969), niemiecki filozof i psycholog, jeden z głównych przedstawicieli filozofii egzystencjalnej.
Napisana wkrótce po II wojnie światowej Idea uniwersytetu (wyd. drugie zmienione, 1946) jest wyrazem pogłębionej refleksji nad misją uniwersytetów, mającą niewątpliwe znaczenie dla kondycji człowieka i wielu aspektów jego działalności.
W krajach tzw. demokracji ludowej sport (podobnie jak inne dziedziny życia) był pod kontrolą komunistycznych władz oraz aparatu bezpieczeństwa. Wyjazdy naszych olimpijczyków na letnie i zimowe igrzyska odbywały się pod czujnym okiem funkcjonariuszy SB i ich agentów, zainstalowanych w gronie oficjeli, działaczy, trenerów i dziennikarzy. W książce zmieszczone są dwa reportaże Tomasza Olszańskiego - " Polski gest" oraz "Zawał" - dotyczące olimpiad w Moskwie w 1980 oraz Los Angeles w roku 1984 dla wprowadzenia w atmosferę zimnowojennych igrzysk olimpijskich.
Nowa widownia Sławomira Czarneckiego to książka o promocji w kulturze i o promocji kultury. Autor, przyjmując założenie: im lepiej zrozumiemy odbiorcę, tym skuteczniej będziemy promować kulturę, przystępuje do rekonstrukcji świadomości ;typu idealnego; odbiorcy kultury. W oparciu o tę wiedzę przedstawia możliwości stosowania w promocji kultury narzędzi z zakresu marketingu i public relations.
Najpiękniejsze piosenki dla dzieci z muzyką Jerzego Wasowskiego.
Zabawna i pogodna opowiastka poszerzająca wyobraźnię małego słuchacza.
Wyjątkowi wykonawcy (szczegóły poniżej).
Nowe, barwne aranżacje Michała Jurkiewicza.
Ponad 2 godziny znakomitej zabawy!
Obsada (w kolejności pojawiania się):
Głos: Grzegorz Wasowski, Autor: Krzysztof Wakuliński, Armand (kogut): Sławomir Pacek, Misia: Nina Sadowska, Wisia: Martyna Madej,Krzyś: Szymon Bogdański, Zbyś: Wojciech Jasiński (wszystkie dzieci - z Chóru ARTOS im. W.Skoraczewskiego), Wesoły Antoni: Kacper Kuszewski, Bonifacy: Krzysztof Gosztyła, Rondelek i Chochelka: Jacek Bończyk i Arkadiusz Brykalski, Dora i Flora: Anna Sroka-Hryń i Monika Węgiel, Babcia Kapturka: Izabela Dąbrowska, Czerwony Kapturek: Paulina Korthals, Zegarletta: Irena Santor, Wilk: Jan Janga Tomaszewski, Królowa Humoryna: Dorota Miśkiewicz, Bogini Latosia: Magda Smalara, Lilijka i Finka: Paweł Paprocki i Marcin Przybylski, Szarotka i Stokrotka: Piotr Piksa i Krzysztof Szczepaniak,Pan Parker: Piotr Garlicki, Burmistrz z Pacanowa: Wiktor Korzeniewski, Bemolina: Ewa Konstancja Bułhak, Nutka: Joanna Lewandowska, Wrzaskiniowcy: Marcin Januszkiewicz i Maciej Makowski, Speaker: Monika Wasowska
Współczesny design to tylko narzędzie do kreowania użytecznych przedmiotów czy również odpowiedzialne „projektowania” procesów społecznych, symbolicznych znaczeń i głębszych więzi? Czy mimo postępującej światowej unifikacji, wciąż istotne pozostają lokalne różnice?
Jeden z nurtów współczesnego designu czerpie inspiracje z tradycyjnych, często regionalnych form i wzorów, odkrywa na nowo stare techniki rzemiosła i rękodzieła, wykorzystuje lokalne materiały i aktywizuje miejscowe społeczności. Wrażliwi na lokalność projektanci starają się tworzyć zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju, dbając o harmonię i równowagę w lokalnym otoczeniu.
Niniejszy album jest próbą ukazania wzajemnych polsko-norweskich korelacji i punktów stycznych w tym szczególnym nurcie designu na przykładzie projektów z ostatnich piętnastu lat.
Ilustracją tego zagadnienia będą prace zarówno już nagradzane i uznane w świecie jak i te najnowsze. Wśród prezentowanych artystów znaleźli się m. in.: Malafor, Jan Lutyk, Karina Królak, AP Dizajn, Fivetimesone, Kristine Five Melvaer, Anderssen&Voll, Andreas Engesvik, Olle Petter Wulum i Stian Korntvedt Ruud.
Wasowski dzieciom składa się z audycji wyprodukowanych w latach 70. przez Polskie Radio.
PŁYTA 1
DOBRY POMYSŁ RUDUDU
Muzyka: Jerzy Wasowski
Tekst i słowa piosenek: Stefania Szuchowa
OBSADA:
Rududu: Irena Kwiatkowska
Ojciec Rududu: Jan Ciecierski
Narrator: Maciej Maciejewski
Słoniątko Beczułka: Edmund Fidler
Miś Rikiki: (???)
Lisek Chytrusek: Zdzisław Słowiński
PŁYTA 2
CYRK „PROMIEŃ SŁOŃCA”
Muzyka: Jerzy Wasowski
Tekst i słowa piosenek: Karol Matusiak
OBSADA:
Narrator: Andrzej Bogucki
Dyrektor cyrku: Tadeusz Bartosik
Burmistrz Chmurowa: Aleksander Dzwonkowski
Oraz:
Magdalena Celówna, Teresa Hering, Joanna Jedlewska, Danuta Mancewicz, Alicja Rojek, Jacek Hilchen, Witold Kałuski, Jerzy Kozakiewicz, Lech Ordon, Andrzej Seweryn
Czy dizajn to dzisiaj tylko złudzenie? Jaki związek ma świadome projektowanie z sytuacją polityczną, ekonomiczną i społeczną? Jeśli Skandynawia dla dizajnu od lat uchodzi za synonim prostoty i funkcjonalności, czym dla dizajnu byłaby dziś Polska i szerzej – Europa Środkowo-Wschodnia?
Powyższe pytania stawiają przed sobą autorzy najnowszego numeru kwartalnika „Herito”, którego przewodnim tematem staje się tym razem środkowoeuropejskie wzornictwo.Topograficzny leksykon przedwojennego projektowania w Europie Środkowej szkicują Czesława Frejlich, Gyula Ernyey, Tatiana Pawłowa, Żanna Komar, Tetiana Rudenko, Peter Szalay, Zuzana Michalovičová, Zuzana Šidlíková, Maroš Schmidt, Adriena Pekárová i Mirela Duculescu.
Gdzie kryje się oryginalność w masowej produkcji państw socjalistycznych, pytają m.in. Koraljka Vlajo, Irfan Hošić i Tom Cubbin; ukraińskie plakaty muzyczne bada Wasyl Kosiw; znaczenie ludowości dla polskiego projektowania śledzą Ewa Klekot i Piotr Korduba; duchy transformacji w dizajnie wywołuje Olga Drenda, a przyszłość wzornictwa przewiduje Zuzanna Skalska.
Kolejny tom serii, obejmującej zabytki sztuki sakralnej na terenach dawnego woj. trockiego, przedstawia kościoły Grodna (za wyjątkiem katedry, która została opisana w 2 tomie serii, wydanym przez MCK w roku 2015). Niniejszy tom zawiera opracowanie 4 obiektów sakralnych Grodna: Kościoła p.w. Matki Boskiej Anielskiej i klasztoru Franciszkanów, Kościoła p.w. Matki Boskiej Różańcowej i klasztoru Dominikanów, Kościoła p.w. Narodzenia Matki Boskiej, śś. Antoniego i Kazimierza z klasztorem Bernardynek oraz Kaplicę p.w. ŚŚ. Piotra i Pawła w Augustówku. Opisowi i omówieniu architektury towarzyszy kompleksowe przedstawienie wystroju oraz stałego i ruchomego wyposażenia kościołów.
Książka została zaopatrzona w spisy wykorzystanych materiałów archiwalnych, bibliografię, indeksy nazwisk i miejscowości oraz spis ilustracji.
Na początku XX wieku katedra funkcjonującej nad Pełtwią od średniowiecza społeczności ormiańskiej poddana została gruntownej przebudowie. Charyzmatyczny duszpasterz, który stał na czele katedry biskup Jan Teodorowicz do współpracy zaprosił wybitnych artystów, kluczowych przedstawicieli środowiska Młodej Polski. Za architektoniczną stronę przebudowy i nadanie jej rysu wschodniego odpowiadał Franciszek Mączyński, najważniejszy krakowski projektant epoki secesji i wczesnego modernizmu. Dekoracje w prezbiterium, m.in. mozaiki w kopule przygotował Józef Mehoffer. Uzupełnieniem całości jest zespół malowideł ściennych, które zostały przygotowane przez Jana Henryka Rosena już po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Powstały zespół stanowi jedno z ważniejszych dzieł polskiej sztuki sakralnej okresu międzywojennego. Album przywołuje historię przebudowy oraz realizacji dekoracji wnętrz. Przypomina także losy jej twórców. Pretekstem do powstania wystawy oraz publikacji była niedawna konserwacja malowideł Jana Henryka Rosena,
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
