Encyklopedia Leki Współczesnej Terapii to nowe, uaktualnione wydanie encyklopedii na miarę wyzwań zdrowotnych XXI wieku! Zawiera szczegółowe opisy substancji leczniczych: w jakich chorobach są zalecane, jak działają, jakie są bezwzględne przeciwwskazania do ich przyjmowania, jakie jest ryzyko działań niepożądanych i interakcji między lekami.
Encyklopedia Leki Współczesnej Terapii to:
- 2038 substancji czynnych
- 60 lat doświadczenia
- 12750 preparatów handlowych.
- Leki dostępne na rynku polskim i poza granicami kraju
- 1408 stron
Monografia poświęcona stanom nagłym, z którymi lekarz może się zetknąć na oddziale ratunkowym dla dzieci w izbie przyjęć lub na oddziale pediatrycznym. Książka jest przeznaczona dla lekarzy pediatrów oraz wszystkich, którzy dyżurują w szpitalach pediatrycznych. Przedstawia zasady postępowania w stanach zagrożenia zdrowia i życia. Uwzględnia podstawowe zasady diagnostyki i leczenia – zostały one ujęte w przejrzyste tabele i algorytmy ułatwiające sprawne podejmowanie decyzji. Omawia postępowanie możliwe do wdrożenia w szpitalu powiatowym i wskazania oraz zasady przeniesienia do ośrodka referencyjnego. Publikacja jest podzielona na dwie części: ogólną, poświęconą symptomatologii, oraz szczegółową, w której dokładnie omówiono sytuacje kliniczne i jednostki chorobowe.
Autorzy: prof. dr hab. n. med. Marcin Tkaczyk
Publikacja jest dziewiątą monografią z serii „Standardy kardiologiczne okiem echokardiografisty”. Autorzy omawiają wybrane zagadnienia wytycznych European Society of Cardiology (ESC) w ujęciu echokardiograficznym.
Książka ma charakter dydaktyczny, jest przeznaczona dla:
✔ kardiologów,
✔ lekarzy specjalizujących się w kardiologii, ,
✔ internistów,
✔ studentów medycyny ,
✔ wszystkich lekarzy mających do czynienia z echokardiografią.
Czytelnicy znajdą w niej omówienie nowych wytycznych:
✔ zastawkowych wad serca (diagnostyka, terapia, kontekst kliniczny: nadciśnienie płucne, ciąża, choroba wieńcowa),
✔ obrazowych technik diagnostycznych (podstaw echokardiografii wad zastawkowych serca, metod inwazyjnych, zastosowania środków kontrastowych),
✔ omówienie pozostałych wytycznych z ostatniego roku (STEMI, podwójnej terapii przeciwpłytkowej, zawału serca bez istotnych zmian w naczyniach wieńcowych, zwężenia tętnic pozawieńcowych, diagnostyki omdleń).
Kompendium z zakresu uroginekologii dynamicznie rozwijającej się dziedziny wiedzy i praktyki medycznej.Czytelnik znajdzie tu jednoznaczne rekomendacje dotyczące wyboru metod diagnostyczno-leczniczych, ułatwiające codzienne postępowanie.W książce Uroginekologia opisano:anatomię, fizjologię i patofizjologię dna miednicy u kobiety;metody diagnostyki uroginekologicznej;leczenie nietrzymania moczu, pęcherza neurogennego i zaburzeń statyki dna miednicy;współczesne techniki operacyjne oraz możliwe powikłania po operacjach uroginekologicznych.Założeniem całego zespołu autorów było opisanie jak najbardziej aktualnych problemów współczesnej uroginekologii.Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom środowiska medycznego, redaktorzy i autorzy niniejszej publikacji starali się przedstawić zarówno podstawy anatomiczno-czynnościowe dna miednicy u kobiet, jak również dokonać krytycznego przeglądu metod diagnostycznych oraz leczniczych (zachowawczych i operacyjnych).
Książka jest poświęcona stanom nagłym w geriatrii. Autorzy – wybitni specjaliści – kładą nacisk na odrębności diagnostyki i leczenia osób w podeszłym wieku.
Publikacja jest szczególnie przydatna dla::
- lekarzy pracujących w szpitalnych izbach przyjęć,
- na szpitalnych oddziałach ratunkowych,
- w poradniach lekarskich i placówkach nocnej pomocy lekarskiej.
Czytelnicy znajdą w niej zagadnienia::
- chorób wewnętrznych,
- specjalności zabiegowych (chirurgii, ortopedii, neurochirurgii),
- okulistyki
- farmakologii.
Na szczególną uwagę zasługują rozdziały poświęcone stanom nagłym w pschychogeriatrii, które zostały opracowane bardzo szczegółowo i stanowią niespotykane w polskiej literaturze medycznej kompendium.
Inwazyjna choroba meningokokowa – czy zawsze możemy się spodziewać typowego przebiegu?
lek. Bartosz Siewert, prof. dr hab. n. med. Jacek Wysocki
Przypadek współwystępowania rogowacenia mieszkowego, rogowacenia mieszkowego zanikowego i alergicznego nieżytu nosa
dr n. med. Andrzej Jaworek, dr n. med. Magdalena Jaworek, prof. dr hab. med. Ryszard Kurzawa, dr hab. n. med. Zbigniew Żuber, prof. dr hab. n. med. Anna Wojas-Pelc
Banalny przypadek infekcji dróg oddechowych, niebanalne leczenie
prof. zw. dr hab. n. med. Rafał Pawliczak
Atopowe zapalenie skóry u 2-letniego chłopca – wskazania do steroidoterapii miejscowej u dzieci
lek. Lidia Ruszkowska
Zespół natręctw – opis przypadku
dr n. med. Iwona Makowska
Mukowiscydoza rozpoznana w 6 roku życia u dziecka objętego badaniem przesiewowym noworodków
dr n. med. Katarzyna Walicka-Serzysko, lek. Anna Naruniec, prof. dr hab. n. med. Dorota Sands
Fałszowanie stanu zdrowia dziecka podczas diagnostyki krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego
lek. Paweł Józefczuk, dr n. med. Katarzyna Karolewska-Bochenek, mgr Joanna Zawacka-Waśk, lek. Michał Filip Wronowski, prof. dr hab. n. med. Piotr Albrecht
Oporne na klasyczne metody leczenia atopowe zapalenie skóry u 12-letniej pacjentki
prof. dr hab. Magdalena Czarnecka-Operacz
Gronkowcowy zespół oparzonej skóry
lek. Beata Dudek, lek. Ewelina Pyra-Twarowska, lek. Grzegorz Siteń, dr hab. n. med. Artur Mazur
Nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych u przedszkolaka
lek. Katarzyna Wzorek-Łyczko, dr hab. n. med. Ernest Kuchar
Czteroletni chłopiec z przepukliną przeponową Morgagniego
lek. Emilia Jakubowska, lek. Mariusz Woźniak, lek. Kamila Woźniak
Mukowiscydoza i skolioza – opis przypadku
lek. Tomasz Rawo
Zaparcia u noworodków i niemowląt – czyli jak nie popaść w rutynę
dr n. med. Izabela Jastrzębska
Przerost migdałka gardłowego u 6-letniej dziewczynki
prof. dr hab. n. med. Grażyna Mielnik-Niedzielska, lek. Sylwia Kędzierawska
„Zaburzenia rytmu serca w codziennej praktyce” to zaktualizowana i uzupełniona wersja książki wydanej w 2015 roku. Obecna edycja zawiera algorytmy postępowania w zaburzeniach rytmu serca. W szczegółowy sposób opisane są zasady diagnostyki i leczenia zgodne z najnowszymi wytycznymi American College of Cardiology (ACC), American Heart Association (AHA) i Heart Rhythm Society (HRS) oraz European Heart Rhythm Association (EHRA) zatwierdzonymi przez Stowarzyszenie Rytmu Serca (HRS). Część praktyczną stanowią przykładowe opisy przypadków wraz z elektrokardiogramami.
Weterynaria 2018 skierowana jest do lekarzy weterynarii.
Zamieszczono w niej informacje o lekach, z uwzględnieniem ich postaci i dawek.
W tym wydaniu opisano około 1600 preparatów. W krótkim opisie zawarto podane działanie leku, wskazania, przeciwwskazania, ostrzeżenia, informacje o zastosowaniu w okresie ciąży, laktacji lub nieśności, okres karencji, działania niepożądane, dawkowanie, okres ważności, warunki przechowywania i transportu - tworząc w ten sposób przewodnik dla lekarza weterynarii.
Zakażenia układu moczowego (ZUM) należą do najczęstszych, po infekcjach dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, schorzeń wieku dziecięcego. Chociaż występują zdecydowanie rzadziej, a zachorowania nie mają charakteru epidemicznego, ich rozpoznanie jest niezwykle ważne, ponieważ mogą być pierwszym objawem poważnej patologii nerek i dróg moczowych. W codziennej praktyce pediatrycznej istotnym problemem jest nie tylko właściwa ocena ryzyka związanego z ZUM, lecz także interpretacja wyników badania ogólnego moczu i posiewu moczu. Wyzwaniem jest podjęcie właściwych decyzji o zakresie diagnostyki obrazowej. Inny problem stanowi zaplanowanie właściwego postępowania w przypadku nawracających ZUM. W ciągu ostatniego dziesięciolecia istotnie zmieniło się podejście diagnostyczne i lecznicze wobec dzieci z ZUM. W wielu krajach zmodyfikowano dotychczasowe zalecenia, a powszechne wprowadzenie ultrasonograficznej diagnostyki prenatalnej w znacznej mierze przyczyniło się do wczesnego rozpoznawania wad układu moczowego, które są najważniejszą patologią predysponującą do ZUM.
Celem tej monografii jest przedstawienie zasad postępowania w ZUM u dzieci i młodzieży w praktyce lekarza pediatry i lekarza rodzinnego. Zgodnie ze współczesnymi poglądami na patogenezę ZUM oraz związek z przewlekłą chorobą nerek w książce omówiono zasady diagnostyki pozwalające na wczesne rozpoznanie złożonych (powikłanych) i prostych ZUM oraz ich leczenie. Ze względu na znaczenie wczesnego rozpoznania wad układu moczowego oddzielnie przedstawiono zalecenia Grupy Roboczej Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej dotyczące postępowania w przypadku podejrzenia wady układu moczowego w badaniu prenatalnym. Obecne, II wydanie monografii jest oparte na poprzednim, ale zostało istotnie poszerzone i zaktualizowane. W pracy omówiliśmy opublikowane w ostatnich latach zalecenia postępowania w ZUM. W oddzielnym podrozdziale przedstawiliśmy współczesne poglądy na ZUM u noworodków. Podobnie odrębnie opisaliśmy problem odpływu pęcherzowo-moczowodowego i współczesnych zasad postępowania w tej wadzie układu moczowego. Dodaliśmy również krótki opis zakażeń o etiologii Chlamydia, a informacje dotyczące leczenia zostały zaktualizowane.
Nie powinno budzić wątpliwości stwierdzenie, że od zdrowia psychicznego dzieci zależy dobrakondycja przyszłego społeczeństwa. Skoro tak jest, nasuwa się pytanie, w jakim stopniu dorośli dbają o rozwój psychiczny dzieci. Sądząc po wzroście wskaźników rozpowszechnienia wśród nastolatków zachowań autoagresywnych (samobójczych i niesamobójczych samouszkodzeń), przemocy rówieśniczej, przestępczości oraz zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych (w tym tzw. dopalaczy), zaburzeń zachowania i emocji, należy sądzić, że nadal nie ma adekwatnej do potrzeb dzieci opieki, ani na poziomie rodziny, ani instytucji, szkoły i państwa. W Stanach Zjednoczonych już w połowie lat 60. ubiegłego stulecia powstała przy Kongresie specjalna Komisja ds. Zdrowia Psychicznego Dziecka. Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego nawet co piąte dziecko cierpi z powodu różnych zaburzeń psychicznych, a tylko 21% otrzymuje adekwatną opiekę.
W Polsce w celu zapewnienia dzieciom prawidłowego rozwoju powołano Biuro Rzecznika Praw Dziecka. Od 2000 roku Rzecznik podejmuje działania na rzecz zapewnienia dziecku pełnego i harmonijnego rozwoju, z poszanowaniem jego godności i podmiotowości.
Żeby pomagać dzieciom z zakłóceniami rozwoju psychicznego, należy prawidłowo je diagnozować. Podstawą są podręczniki i klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Od lat 30. ubiegłego stulecia (kiedy ukazał się pierwszy amerykański podręcznik psychiatrii dziecięcej Leo Kannera) w szybkim tempie zaczęły pojawiać się kolejne publikacje. O ile w I edycji podręcznika diagnostyki i statystyki zaburzeń psychicznych American Psychiatric Association (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM, 1952) występowały tylko 4 specyficzne kategorie dla dzieci, o tyle już w kolejnych ich liczba istotnie się zwiększała. W ostatniej, 5. edycji DSM (2013) został wyodrębniony cały rozdział poświęcony zaburzeniom neurorozwojowym, w którym po kolei omawiane są: niesprawność intelektualna, zaburzenia komunikacji (w tym jąkanie), zaburzenia ze spektrum autyzmu, zaburzenia z deficytem uwagi i nadruchliwością (ADHD), specyficzne zaburzenia w uczeniu się, zaburzenia motoryki (koordynacji, o obrazie stereotypii ruchowych, tików).
Mając na uwadze rozbieżności pomiędzy obowiązującą nadal w Polsce klasyfikacją ICD-10 a DSM-5, redaktorki tego podręcznika zaproponowały autorom poszczególnych rozdziałów uwzględnienie obydwu klasyfikacji. Dla pediatrów przydatnym uzupełnieniem diagnostyki zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej jest klasyfikacja diagnostyczna zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa („Klasyfikacja diagnostyczna DC:0–3R”, Oficyna Wydawnicza „Fundament” 2005).
Poważnym problemem w diagnostyce zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej jest ich współwystępowanie oraz dynamika obrazu klinicznego, którą wyjaśnia m.in. powszechnie znany model etiologiczny stres-podatność. Ponadto, poza czasochłonną diagnozą aktualnego stanu psychicznego u małego pacjenta i ewentualnych problemów zdrowotnych w przeszłości (od poczęcia) w zakresie wszystkich funkcji i narządów, konieczna jest m.in. ocena psychologiczna dziecka i określenie jego rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i deficytów poznawczych oraz systemu rodzinnego i funkcjonowania społecznego (w złożonym procesie diagnostycznym pomocna może być książka „Badanie psychiatryczne dzieci i młodzieży. Podręcznik kliniczny” Claudia Cepedy wydany w Polsce w 2012 roku). Nasz podręcznik nie wyczerpuje listy wszystkich zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, autorzy opisują te najczęściej występujące lub stwarzające problemy w procesie diagnozy.
Odrębnym zagadnieniem w psychiatrii dzieci i młodzieży po postawieniu diagnozy jest zaplanowanie postępowania terapeutycznego. W wielu przypadkach nie opracowano standardów leczenia zaadaptowanych do warunków polskich, w tym uwzględniających dopuszczone do stosowania w wieku rozwojowym leki psychotropowe. Poważnym i palącym problemem w leczeniu psychiatrycznym dzieci i młodzieży w Polsce jest także trudny dostęp do opieki ambulatoryjnej i stacjonarnej – wynika to m.in. z niedostatecznego finansowania tej podstawowej dziedziny medycyny, a w związku z tym brakuje profilowanych placówek oraz specjalistów. Istnieją jeszcze w Polsce regiony, w których nie ma żadnego specjalisty psychiatrii dzieci i młodzieży.
Warto pamiętać, że specjalizacja w zakresie psychiatrii dzieci i młodzieży została reaktywowana po długiej przerwie w 2006 roku. W jej ramach możliwe są dwie ścieżki – po specjalizacji z psychiatrii (skrócona dwuletnia) oraz po stażu podyplomowym (pięcioletnia). Pediatrzy, mimo że jako pierwsi mają kontakt z każdym dzieckiem (chociażby z powodu obowiązkowych szczepień), nie są przygotowywani w czasie swojej specjalizacji do diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego.
Mamy nadzieję, że ten podręcznik będzie ważnym uzupełnieniem wiedzy z zakresu diagnozy i leczenia zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej, nie tylko dla lekarzy pracujących z dziećmi i młodzieżą, ale także dla pielęgniarek, psychologów i przedstawicieli innych zawodów medycznych.
prof. Agnieszka Gmitrowicz i prof. Małgorzata Janas-Kozik
Z dużą przyjemnością i satysfakcją polecam wznowienie książki poświęconej medycynie snu. Nakład poprzedniego wydania dawno się wyczerpał. Od poprzedniej publikacji minęło już kilka lat, w związku z tym musieliśmy wprowadzić wiele zmian i uzupełnień. Mogę jednak uspokoić Czytelników, że w ciągu ostatnich pięciu lat w dziedzinie medycyny snu nie doszło do fundamentalnych zmian, tak więc informacje zawarte w poprzednim wydaniu nie straciły na znaczeniu.
Podstawowe zmiany dotyczą formalnych klasyfikacji zaburzeń snu oraz polisomnografii. W 2014 roku została opublikowana najnowsza wersja Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD-3), a w 2016 roku ukazała się najnowsza piąta wersja Klasyfikacji Chorób Psychicznych American Psychiatric Association, zwana w skrócie DSM-5. Równolegle powszechnie obowiązującym standardem stały się zalecenia American Academy of Sleep Medicine (AASM) dotyczące rejestracji oraz oceny badań polisomnograficznych i pokrewnych (takich jak MSLT, MWT). W związku z tym konieczne stało się wprowadzenie odpowiednich korekt w najnowszym wydaniu, tzn. zastąpienie dotychczasowych kryteriów ICSD-2 kryteriami ICSD-3 i podobnie kryteriów DSM-IV-TR kryteriami DSM-5.
Chyba dobrze się stało, że nowe systemy klasyfikacyjne ICSD-3 i DSM-5 zostały ujednolicone. Ustalono podział zaburzeń snu na kilka dużych kategorii: bezsenność, zaburzenia oddychania podczas snu, nadmierna senność i narkolepsja (opisana w DSM jako oddzielna kategoria), zaburzenia rytmu okołodobowego, zaburzenia ruchowe podczas snu i parasomnie. Co warto podkreślić, w opisie poszczególnych chorób czy zespołów obie wymienione klasyfikacje poszły w przeciwnych kierunkach. Autorzy Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD-3) próbują opisywać w miarę szczegółowo tak wiele oddzielnych chorób, jak to jest możliwe. Z kolei autorzy klasyfikacji DSM-5 postanowili maksymalnie uprościć i ujednolicić kryteria diagnostyczne, żeby zmniejszyć liczbę opisywanych chorób. Wiele zespołów połączyli w jedną kategorię, pomimo różnego przebiegu lub czasu pojawienia się. Zupełnie nowatorskim spojrzeniem na bezsenność zaproponowanym w DSM-5 jest rezygnacja z podziału na bezsenność pierwotną i wtórną. Takie podejście wydaje się rozsądne i zgodne z rzeczywistością kliniczną, ponieważ bardzo często u pacjenta cierpiącego na bezsenność i depresję nie jesteśmy w stanie ustalić pewnego związku przyczynowo-skutkowego; zgodnie z duchem tej klasyfikacji obie dolegliwości wzajemnie na siebie wpływają.
W opisie badania polisomnograficznego dotychczasowe kryteria oceny badań snu według Rechtschaffena i Kalesa zastąpiono kryteriami opracowanymi przez AASM, które aktualnie obowiązują na całym świecie. Oceniając tę zmianę, można znaleźć w niej i dobre, i złe strony. Na pewno pozytywem jest uproszczenie podziału snu na sen płytki (N2), sen głęboki (N3) i sen REM (R). Już w poprzedniej klasyfikacji widoczna była tendencja do traktowania stadiów 3 i 4 jako jednego snu wolnofalowego, w nowej klasyfikacji ten podział usankcjonowano. Według mnie słabszą stroną nowej klasyfikacji jest jej duża zmienność – praktycznie co kilka miesięcy publikowane są poprawki i uzupełnienia. Poprzednia klasyfikacja obowiązywała bez większych poprawek przez prawie pół wieku. Nowa wymaga ciągłego śledzenia i wprowadzania zmian.
Nie zmieniło się prawie nic, jeśli chodzi o standardy leczenia poszczególnych zaburzeń snu, niestety nie pojawiły się żadne nowe leki, które zrewolucjonizowałyby terapię. Jedynym nowym lekiem godnym uwagi jest antagonista oreksyny (hipokretyny), zarejestrowany jako lek nasenny w Stanach Zjednoczonych i czekający na rejestrację w Europie.
Zachęcam Czytelników, aby zapoznali się dokładniej z najnowszymi wytycznymi. Klasyfikacja DSM-5 została przetłumaczona na język polski, a rozdział o klasyfikacji zaburzeń snu i czuwania jest łatwo dostępny. Klasyfikacje ICSD-3 i kryteria oceny polisomnografii zostały opublikowane po angielsku na stronach internetowych AASM.
Autor:
Michał Skalski
Książka „Stany nagłe. Ginekologia i położnictwo” omawia diagnostykę i postępowanie u pacjentki w przypadku wystąpienia najczęstszych nieprawidłowości w przebiegu ciąży i porodu, szczególnie tych, które wymagają działań natychmiastowych (pękniecie macicy, zator płynem owodniowym, zespół HELLP).
Drugą nie mniej ważną grupą zagadnień, do których autorzy opracowali i przedstawili „instrukcję postępowania”, są groźne dla życia i zdrowia zdarzenia niezwiązane z ciążą (skręt jajnika, pęknięcie torbieli, krwotoczne miesiączki). W książce czytelnicy znajdą również plan działania w aspekcie zarówno medycznym, jak i prawnym w szczególnie trudnej sytuacji, jaką jest wykorzystanie seksualne.
Książkę zamyka porada eksperta z zakresu prawa medycznego odnosząca się do sposobów zabezpieczenia przed roszczeniami pacjentów osoby sprawującej opiekę nad chorą w stanie zagrożenia życia. Autorami książki są wybitni specjaliści, a zarazem doświadczeni praktycy. Publikacja ta została napisana w taki sposób, aby w czasie dyżuru lekarz mógł rozpoznać problem i podjąć pierwsze działania ratujące zdrowie i życie kobiety oraz jej nienarodzonego dziecka.
Przekazujemy Czytelnikom kolejne wydanie książki Leki po Dyplomie – Kardiologia i Angiologia.
…dla lekarzy…
Książka Leki po Dyplomie – Kardiologia i Angiologia przeznaczona jest dla lekarzy kardiologów i angiologów, jak również dla lekarzy innych specjalizacji.
...informacje o lekach niezbędne w pracy...
Zamieszczono w niej informacje o lekach, z uwzględnieniem ich postaci i dawek, a także wielkości opakowań dostępnych na rynku. Poza lekami wydawanymi wyłącznie na receptę, znajdą Państwo także te stosowane w lecznictwie zamkniętym oraz niektóre preparaty dostępne bez recepty, promowane przez firmy farmaceutyczne.
W krótkim opisie leku zawarto syntetycznie podane działanie leku, wskazania, przeciwwskazania do stosowania wraz z ostrzeżeniami, działania niepożądane oraz dawkowanie – tworząc podręczny przewodnik dla lekarza. Przy nazwie handlowej podano również inne potrzebne informacje o danym leku, z których szczególnie przydatną dla lekarzy są nazwy preparatów zawierających tę samą substancję czynną, o podobnym zastosowaniu.
Ważną informacją są podane przy lekach ceny (orientacyjna opłata dla pacjenta). Ceny leków refundowanych zamieszczone w publikacji są zgodne z Obwieszczeniem Ministra Zdrowia wchodzącym w życie z dniem 01.05.2017. Natomiast w przypadku leków pełnopłatnych odpłatność dla pacjenta podano na podstawie informacji uzyskanych od firm farmaceutycznych lub uśrednionych cen z aptek.
Wszystkie wymienione w Lekach po Dyplomie preparaty zestawione są w dwóch wykazach – indeksie substancji czynnych i preparatów oraz klasyfikacji anatomiczno-terapeu-tyczno-chemicznej (ATC).
Wydawnictwo dziękuje firmom farmaceutycznym za udostępnienie materiałów źródłowych na temat preparatów i współpracę, która umożliwia przekazywanie lekarzom aktualnej i wiarygodnej informacji o lekach.
Wraz ze wszystkimi Autorami tej monografii chciałbym, aby książka, którą właśnie biorą Państwo do ręki, spełniła Wasze oczekiwania.
Postęp, jaki stale dokonuje się na polu diagnostyczno-terapeutycznym, potwierdza konieczność interdyscyplinarnego podejścia do wyboru drogi leczenia.
Aktualny warsztat badawczy i nowatorskie instrumentarium w sali operacyjnej pozwalają na kompleksowe leczenie wielu schorzeń z powodzeniem, a jednocześnie na zmniejszenie urazu operacyjnego oraz, co nie jest obojętne, liczby powikłań.
Dzięki rozwojowi nowych metod obrazowania (USG, TK, MRI, PET, scyntygrafia) zwiększyła się dokładność lokalizacji oraz oceny rodzaju zmian chorobowych. Umożliwiło to powstanie i rozwój chirurgii małoinwazyjnej oraz zabiegów śródnaczyniowych przeprowadzanych w sali operacyjnej i w salach radiologicznych. Jak podsumował Paul Swain:: „Stanowi to dowód, iż ludzka pomysłowość w połączeniu z technologią może zmienić fizyczną, realną i emocjonalną obawę wiążącą się z aktem chirurgicznym”.
Dlaczego właśnie chirurgia małoinwazyjna narządów miąższowych? Ponieważ leczenie interdyscyplinarne tych narządów najlepiej pozwala unaocznić możliwości zastosowania różnych technik małoinwazyjnych w procesie terapeutycznym.
Autorami tego podręcznika są wybitni specjaliści – klinicyści chirurgii i radiologii reprezentujący ośrodki, które kreują obraz współczesnej polskiej chirurgii małoinwazyjnej.
Jako redaktor pragnę podziękować wszystkim Autorom tej monografii za intensywną pracę i twórczy wkład w jej powstanie.
Dziękuję zespołowi redakcyjnemu Medical Tribune Polska za inicjatywę, bardzo dobrą współpracę i wyrozumiałość, jak również wszystkim osobom, które przyczyniły się do wydania tej pozycji.
Wraz z Autorami mamy nadzieję, że udało się nam stworzyć książkę przybliżającą współczesną wiedzę na temat możliwości diagnostyczno-leczniczych chorób narządów miąższowych. Wierzę, że publikacja ta stanie się w pracy klinicznej wiarygodnym źródłem wiedzy służącym przy łóżku chorego. Lekarzom różnych specjalności, rezydentom oraz studentom i najmłodszym adeptom medycyny pozwoli natomiast przekonać się, że medycyna ma różne oblicza, a sukces można osiągnąć jedynie we współpracy i przy wykorzystaniu różnych technik.
prof. dr hab. n. med. Maciej Otto
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej odgrywa nieocenioną rolę we wczesnym rozpoznawaniu nowotworów złośliwych, co przekłada się na szybkie rozpoczęcie leczenia. Z tego powodu w książce zawarto informacje na temat wczesnych objawów klinicznych – zarówno swoistych dla określonych grup nowotworów, jak i nieswoistych, które mogą towarzyszyć różnym nowotworom złośliwym.
Lekarz POZ jest też najbliżej pacjenta onkologicznego w okresach, kiedy przebywa on w domu, i odgrywa szczególną rolę w opiece po zakończeniu swoistego leczenia onkologicznego. W związku z tym zakres tematyczny książki obejmuje zasady diagnostyki i podstawy stosowanych metod leczniczych, ale też zagadnienia dotyczące stanów bezpośredniego zagrożenia życia wynikających zarówno z samej choroby, jak i stosowanej terapii oraz informacje na temat leczenia chorób współistniejących z chorobą nowotworową. W publikacji opisano również zasady leczenia wspomagającego oraz zawarto w niej rozdział poświęcony sposobowi rozmowy z chorymi na nowotwór.
Celem, który zmotywował nas do napisania tego podręcznika, było uzyskanie poprawy współpracy pomiędzy różnymi specjalistami pełniącymi funkcję lekarza POZ a hematologami/onkologami.
W przygotowaniu podręcznika wzięła udział grupa specjalistów wywodzących się z ośrodka hematologiczno-onkologicznego i chirurgicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Oddziału Hematologii Szpitala Miejskiego w Toruniu, Centrum Onkologii w Warszawiei innych placówek zajmujących się diagnostyką i leczeniem nowotworów złośliwych w Polsce.
Przygotowanie niniejszego podręcznika było możliwe dzięki współpracy wielu osób. Pragniemy serdecznie podziękować wszystkim Autorom za wkład, jaki wnieśli w jego powstanie. Współpraca ze wszystkimi stanowiła dla nas dużą satysfakcję. Dziękujemy pracownikom wydawnictwa Medical Tribune Polska Sp z o.o., których fachowość i kompetencje organizacyjne były dla nas niezwykle cenne. Szczególne podziękowania kierujemy do Pani Redaktor Agnieszki Szumskiej-Olczak, której zaangażowanie bardzo nam pomogło w procesie przygotowywania tej publikacji.
Mamy nadzieję, że podręcznik „Onkologia dla lekarzy POZ” spotka się z życzliwym przyjęciem czytelników i przyczyni się do poprawy wykrywalności nowotworów, a przez to do wyników leczenia pacjentów onkologicznych w Polsce.
dr n. med. Grzegorz Charliński, prof. dr hab. n. med. Wiesław W. Jędrzejczak
Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy!Oddajemy w Państwa ręce książkę, której ideą była wymiana wiedzy praktycznej i doświadczeń z dziedziny radiologii oraz medycyny klinicznej w zakresie chorób klatki piersiowej w formie zbliżonej do kominka radiologicznego. Wierzę głęboko, że taka platforma wymiany poglądów, dzięki której wspólnie lekarze klinicyści i radiolodzy mogą uczyć się od siebie, ze względu na jej przydatność w codziennej praktyce klinicznej ciągle ma przed sobą obiecującą przyszłość.Spośród około 200 publikacji poświęconych wyżej wymienionej tematyce wybrałam zbiór ponadczasowych przypadków, z którymi może się spotkać każdy z nas. Jak stwierdził Emil Zola:: Nadmiar wiedzy jest równie szkodliwy jak jej brak, dlatego też w niniejszej książce nie znajdziecie Państwo obszernych encyklopedycznych informacji dotyczących poszczególnych jednostek chorobowych, natomiast szczegółowo zostały przedstawione przez doświadczonych klinicystów i radiologów praktyczne aspekty postępowania z pacjentem na podstawie światowych standardów.Książka ta nie powstałaby bez życzliwości i współpracy wielu wspaniałych lekarzy, którzy zechcieli podzielić się swoją unikalną, zdobywaną latami wiedzą i doświadczeniem. Chciałabym podkreślić, że współpraca ze współautorami naszej publikacji była dla mnie zarówno wielką przyjemnością, jak i zaszczytem. Bardzo dziękuję wszystkim współautorom za ogromny wkład włożony w powstanie niniejszej książki.Magdalena Zagrodzka
Magazyn Weterynaryjny Monografia Wrzesień 2017
Choroby bydła
Pastereloza płucna u młodego bydła
Poporodowy anoestrus - algorytmy diagnostyczne
Stres cieplny u bydła mlecznego
Choroby narządu wzroku
Niedobór miedzi
Poporodowe zapalenie macicy
Niedobór witaminy E i selenu
Choroby narządu oddechowego cieląt
Jest nam niezmiernie miło oddać w Państwa ręce tę książkę. Jest to pierwsze tak szczegółowe opracowanie tematu zaburzeń snu u dzieci w języku polskim. Starałyśmy się, aby publikacja była jak najbardziej przystępna i praktyczna i ułatwiła pracę wszystkim tym z Państwa, którzy stykają się z dziećmi na co dzień bądź których temat ten po prostu interesuje.
Temat snu u dzieci jest ogromnie ciekawy, niestety równie niedoceniany w codziennej praktyce, co potwierdzają liczne badania. Jest to bardzo szkodliwe zjawisko, ponieważ prawidłowy sen ma ogromny wpływ na funkcjonowanie dziecka i jego rodziny oraz jest swoistą lokatą, która przynosi korzyści przez całe jego życie. Jakość snu wpływa nie tylko na zdrowie psychiczne dziecka, ale również na gospodarkę hormonalną, układ sercowo-naczyniowy, układ odpornościowy i wiele innych. Dlatego pytanie o jakość snu ma znaczenie nie tylko w gabinecie lekarza pierwszego kontaktu, ale i w gabinecie specjalisty.
Chcemy zachęcić Państwa do zapoznania się z tym tematem i zwrócenia większej uwagi na jakość snu naszych małych pacjentów. Będziemy bardzo wdzięczne za wszelkie uwagi i pytania z Państwa strony.
Magda Kaczor i Magdalena Szczęsna
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
