Życie Bec to porażka. Ma romans z żonatym wykładowcą, a studia jej nie interesują.
Podejmuje pracę jako opiekunka Kate, 36-letniej kobiety, która choruje na stwardnienie zanikowe boczne i jeździ na wózku. To ma być tylko praca wakacyjna, a Bec nawet nie spodziewa się, że ta relacja całkowicie zmieni jej życie. Różni je wszystko: wiek, status majątkowy, wykształcenie. Przed chorobą, która unieruchomiła ją całkowicie i skazała na łaskę innych, Kate była zadbaną bizneswoman, otoczoną gronem przyjaciół, świetną gospodynią w pięknym domu u boku przystojnego męża. Teraz to tylko wspomnienie, a partner nie umie sobie poradzić z nową sytuacją. Tymczasem Bec, towarzysząc chorej, zaczyna przejmować jej styl życia, wrażliwość, poznaje jej tajemnice. I gdy małżeństwo Kate rozpada się na skutek zdrady, Bec musi zadecydować, jak bardzo można wejść w cudze życie, by nie zgubić siebie. Jak bardzo możemy wpływać na los innych? Jak daleko można się posunąć, by sprawdzić siłę przyjaźni?
Michelle Wildgen
Michelle Wildgen jest nauczycielką, pisarką i redaktorką – między innymi opracowuje dziennik literacki „Tin House”. Jest autorką kilku powieści. Na podstawie książki „Nie jesteś sobą” powstał film z Hillary Swank i Emmy Rossum. Mieszka w Madison w Wisconsin.
Na podstawie cyklu powieści o Sidneyu powstał znakomity serial Grantchester.
Jak to się dzieje, że skromny młody proboszcz w niewielkim Grantchester zamienia się w detektywa, którego nie powstydziłaby się Agatha Christie? Oczywiście przypadkiem.
Sidney Chambers chciałby bez reszty poświęcać uwagę swoim parafianom, ale skoro parafianie giną w tajemniczych okolicznościach, a wręcz sami popełniają zbrodnie, skoro najbliższym przyjacielem proboszcza jest zapracowany inspektor policji, to siła wyższa – proboszcz musi brać udział w śledztwie. Część przygód anglikańskiego kapłana czytelnicy mogli poznać z serialu telewizyjnego nakręconego na podstawie książek Jamesa Runciego. Teraz mogą poznać również inne tajemnice, które musiał rozwikłać niecodzienny bohater. Nie zmienia się krąg malowniczych postaci towarzyszących Sidneyowi – Geordie Keating, któremu przyjaciel pomaga w pracy śledczej, piękna, błyskotliwa Amanda, z którą Sidney chętnie by się ożenił, gdyby nie dzieliła ich przepaść klasowa, pani Maguire, która nigdy nie owija w bawełnę, nawet gdyby bardzo się to przydało, ekscentryczny wikary Leonard Graham i młodziutki, bardzo entuzjastyczny labrador Kusy. Zapraszamy do ich świata – angielskiej prowincji, pięknego uniwersyteckiego Cambridge i barwnego Londynu, jeszcze konserwatywnego i pełnego uprzedzeń, a już tętniącego jazzem.
Wschodni Berlin, rok 1975.
Gdy porucznik Karin Müller jedzie w okolice muru, by zbadać ciało nastolatki, wydaje jej się, że wszystko już widziała. Jednak na miejscu uświadamia sobie, że ta śmierć jest inna – dziewczyna uciekała – tyle że nie na Zachód. Wprost przeciwnie.
Policjantka zauważa, że w sprawę zamieszane są służby specjalne NRD: Stasi. Karin musi odkryć tożsamość dziewczyny, ale osoby ze służb, z którymi rozmawia, zapewniają ją, że sprawcy pochodzą z Zachodu, i jednocześnie usilnie starają się zniechęcić ją do zadawania pytań.
Materiał dowodowy sugeruje rozbieżne wnioski i Müller wkrótce zdaje sobie sprawę, że miejsce zbrodni jest tylko upozorowaną sceną. Jednak panujący reżim nie toleruje ciekawości i porucznik nie wie jeszcze, że śledztwo zaprowadzi ją niebezpiecznie blisko własnego domu…
To błyskotliwa, klimatyczna i wiarygodna debiutancka powieść Davida Younga. Wciągająca powieść z wyrazistymi postaciami i wspaniale przedstawionym świecie. Stasi i dziecko przypomina dzieła Toma Roba Smitha, Phillipa Kerra oraz film Życie na podsłuchu. Jest to misternie poprowadzona przez labirynty wydarzeń historia, która fascynuje opisami intryg, podwójnym życiem bohaterów oraz ich wiarołomstwem.
David Young urodził się w okolicach Hull. Porzucił studia przyrodnicze na Uniwersytecie w Bristolu i przeniósł się na studia humanistyczne na Politechnikę Bristolską. Zaczynał od prac w rodzaju czyszczenia promowych toalet czy kierowania ciężarówką rozwożącą mięso, by następnie zająć się karierą dziennikarską – od gazet lokalnych, poprzez agencję informacyjną w Londynie, wreszcie newsroomy międzynarodowych stacji radiowych i telewizyjnych. Ukończył kurs kreatywnego pisania na City University w Londynie. Jego powieść otrzymała główną nagrodę w konkursie na publikację ufundowanym przez PFD. Obecnie zajmuje się pisaniem w swojej ogrodowej chatce, a w wolnym czasie kibicuje piłkarskiej drużynie Hull City AFC.
„Z dziećmi powróci nadzieja”, mówi Betsy Sternberg, kiedy we wrześniu 1948 roku wraca do starego mieszkania przy alei Rothschildów. Szkody po bombardowaniach zostają krok po kroku usunięte, drzewo wiśni w ogrodzie wciąż stoi, ptaki ćwierkają. Fritz otwiera nową kancelarię, a Erwin dostaje pracę w Domu Amerykańskim. Odnajduje się nawet ich była gospodyni. Pewnego dnia w drzwiach staje Alice, najmłodsza córka, a wraz z nią jej rodzina. Ostatnie lata spędzili w Południowej Afryce, gdzie oprócz apartheidu odzywały się co jakiś czas antysemickie resentymenty. Mimo wszystko udało im się zdobyć niewielką fortunę.
Wojna nie minęła jednak bez śladu. Dla tych, którzy przeżyli, życie nie będzie już takie samo. Przyszłość, bezpieczeństwo – to słowa bez pokrycia. Niemniej wierzą w nowy początek.
Czwarty, ostatni tom dziejów rodziny Sternbergów.
Stefanie Zweig (1932–2014) – niemiecka pisarka pochodzenia żydowskiego urodzona w Głubczycach. W 1938 roku w obawie przed nazistowskimi represjami wraz z rodzicami opuściła Wrocław i wyjechała do Afryki. Dzieciństwo spędziła na kenijskiej farmie. Część jej rodziny, która pozostała w Niemczech, zginęła w obozach zagłady. Przez trzydzieści lat Zweig była redaktorką w gazecie „Frankfurter Neue Presse”. Jest autorką wielu powieści obyczajowych, z których najsłynniejsza to autobiograficzna Nigdzie w Afryce, która została zekranizowana, a film pod tym samym tytułem otrzymał w 2003 Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
Lapidus w wybuchowo wysokiej formie!
Emelie i Teddy, partnerzy nie z własnej woli, tym razem zostają wplątani w sprawę, która odbija się czkawką sporemu gronu osób, niezależnie od ich pozycji społecznej.
W domu na Värmdö włącza się alarm i na wezwanie przyjeżdża ochroniarz. Nie natrafia tam na zwyczajne włamanie, lecz znajduje zmasakrowane zwłoki mężczyzny. Znaleziony w pobliżu miejsca przestępstwa młody mężczyzna z ciężkimi obrażeniami, zostaje tymczasowo aresztowany jako podejrzany o dokonanie morderstwa. Wszystko wskazuje na niego. Mimo braku zgody pracodawcy Emelie podejmuje się zadania bronienia go, starając się, by nikt w kancelarii się o tym nie dowiedział.
Kim jest zamordowany? I dlaczego tak wiele śladów prowadzi do Matsa Emanuelssona, mężczyzny, którego przed wielu laty dla okupu porwał Teddy? Kiedy Emelie zaczyna wgryzać się w sprawę, Teddy musi zmierzyć się ze swoją przeszłością. Jednocześnie jego zdezorientowany siostrzeniec jest na najlepszej drodze, żeby powtórzyć wszystkie błędy Teddy’ego. Szybko zostają wciągnięci w grę o bardzo wysoką stawkę. Ta gra będzie miała dla nich wszystkich brutalne konsekwencje.
Lapidus mówi o ludziach, którzy próbują uciec od swojego pochodzenia, którzy jak wąż zmieniają skórę, kiedy stawiają wszystko na jedną kartę. O świecie, który pozbawia niektórych szans, a innym daje ogromne bonusy.
Lapidus nie sobie równych.
Magnus Persson, „Svenska Dagbladet”
Lapidus należy do innej ligi. Żargon i perfekcyjnie skondensowane opowiadanie to jego dobrze naoliwiona broń. Nikt inny nie ma takiego polotu, takiego flow.
Bodil Juggas, „Arbetarbladet”
Język żadnego innego ze szwedzkich pisarzy kryminałów nie wydaje się równie współczesny i do tego stopnia zakorzeniony w języku ulicy.
Jan Gradvall, „DI Weekend”
Jens Lapidus (ur. 1974) – szwedzki pisarz, autor powieści kryminalnych. Z wykształcenia jest prawnikiem. Debiutował w 2006 roku powieścią Szybki cash, której kontynuacje: Zimna stal i Życie deluxe – „Trylogia sztokholmska” – stały się międzynarodowymi bestsellerami.
Od czasu debiutu jego książki wydano w ponad 30 krajach, a ekranizacja „Trylogii sztokholmskiej” cieszyły się ogromną popularnością. VIP room, opublikowany w Marginesach w 2015 roku, to pierwszy tom kolejnego cyku.
Sthlm delete nominowano do nagrody dla Najlepszego Szwedzkiego Kryminału
Pełna emocji i imponująca rozmachem opowieść o miłości i stracie, tożsamości i przynależności.Dwunastoletnia Lila Langdon jest świadkiem rodzinnej tragedii - przy zaproszonych na wystawną kolację gościach jej matka wręcza ojcu prezent: ręcznie tkany, misternie wykonany obrus. Dziewczynka nie widzi, co dokładnie się na nim znajduje, ale efekt jest porażający - goście uciekają w popłochu, a ojciec zamyka się w swoim gabinecie, gdzie popełnia samobójstwo.Ta tragedia kładzie kres jej dzieciństwu w Indiach i zmusza do wyjazdu do Sussex do ciotecznej babki Wilhelminy. Tu Lila postanawia rozwikłać rodzinną zagadkę - listy pisane przez babkę mieszkającą w Indiach, a także dzienniki jej ojca układają się w mroczną historię rodziny. Historię o miłości, namiętności, szaleństwie, zemście, konfliktach klasowych, ale przede wszystkim o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi.Od najmroczniejszych dni brytyjskiego panowania w Indiach po następstwa pierwszej wojny światowej, Miejsce na ziemi opowiada o misternie splecionych losach trzech pokoleń i ich walce o wyzwolenie się spod ciężaru historii naznaczonej kolonialną przemocą. To dojrzała, wyważona i rozwijająca się w niepowstrzymany sposób powieść o tajemnicach - przemilczanych zdarzeniach, które decydują o naszym życiu.
Dalsze dzieje dwóch rodów Romero i O'Shaughnessych, których historie zapoczątkował tom ""Wieczorny wiatr"". Pierwsza wojna światowa dobiega końca. Aureliano Romero został niedawno mianowany ambasadorem Argentyny w Anglii, a Brian O'Shaughnessy mieszka w głębokiej Szkocji na zamku Glangowness. Przeszłość wraz ze wszystkimi jej dramatami i sekretami odciska swoje piętno na losach kolejnych pokoleń. Cztery siostry i czterej bracia, których losy wyznacza pierwsza wojna światowa, podróżują po międzywojennej Europie, od Londynu po Rzym i dają się ponieść wirowi najważniejszych wydarzeń epoki. Przyjaźnie, miłości, wielka polityka, fascynujące podróże i nieustające dążenie do szczęścia - takie historie pochłaniają bez reszty.Jean D'Ormesson - francuski pisarz i dziennikarz, członek Akademii Francuskiej. Syn Andr d'Ormessona, ambasadora Francji całą młodość spędził w Bawarii. Jestabsolwentem cole Normale Suprieure, z wykształcenia filozofem, pełnił funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowej Rady Filozofii i Nauk Humanistycznych przy UNESCO i dyrektora dziennika ""Le Figaro"". W Polsce są znane jego powieści: Chwała Cesarstwa, Przegrana miłość, My, z łaski Boga, Ostatni sen mój będzie o Tobie.
Zmiana, o której myślisz, przychodzi niespodziewanie.Wcale nie tak, jak chciałaś.Ale zawsze prowadzi cię do miejsca, w którym chcesz być najbardziej.Młoda dziewczyna z Polski jedzie z chłopakiem do Szwajcarii chce poznać świat, zarobić pieniądze, wyrwać się z nijakości. Wika trafia do podupadłej rezydencji nad Jeziorem Genewskim, gdzie mieszkają tylko dwie kobiety - matka i córka. Ma pomóc w pracach domowych i zaopiekować się starzejącą się Shirley. Trzy kobiety spotykają się w momencie, kiedy ich życie zmieniają wydarzenia, na które nie mogły być gotowe. Podróż młodej Wiki okazuje się być podróżą w głąb siebie, wprost do swojego serca i jego największych pragnień.
Portret bezkompromisowej kobiety, która stworzyła świat mody. Eileen Ford, szczera do bólu, kiedy broniła swoich wyśrubowanych standardów, nigdy się wahała. Kiedy coś postanowiła, robiła wszystko, aby to osiągnąć. Była też znana ze świetnego oka do talentów i z oddania, z jakim traktowała swoje modelki.
Barcelonę od Polski dzieli ponad 2000 km, ale dusza tego miasta jest bardzo słowiańska. Co ciekawe, Katalończyków od wieków nazywają Polakami i prawie na każdym kroku można znaleźć wpływy polskiej kultury, ślady wybitnych Polaków oraz odkryć wspólną historię.
Kto by pomyślał, że najpopularniejszy w Katalonii program satyryczny ma tytuł „Polonia”, a emisja kończy się słowem „Koniec”, które znają wszyscy. Wszakże w dzieciństwie byli „karmieni” polskimi kreskówkami takimi jak „Bolek i Lolek”. Katalończycy kochają Mrożka i Kantora, a spacer po mieście zaprowadzi nas do miejsc, gdzie chodził Chopin, Anders, Kapuściński i Gombrowicz. Po drodze znajdziemy polskie restauracje i sklepy, gdzie można kupić suchą krakowską, która jednak smakuje zupełnie inaczej. W katedrze wisi obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a sukces klubu Barca zaczął się od polskiego piłkarza, który grał tam bez pensji.
Ewa Wysocka, wieloletnia korespondentka Polskiego Radia w Hiszpanii, w swojej opowieści pokazuje nam, dlaczego w Barcelonie czuje się jak w domu
Poezja Stefana Hertmansa jest przepojona melancholią. W jego debiucie poetyckim widać wpływy niemieckiego ekspresjonizmu i Paula Celana, jednak z biegiem lat jego twórczość stała się bardziej intymna i zmysłowa. W 2016 roku Hertmans został zaproszony do wzięcia udziału w akcji Poetry’s Week Bookshop Gift. Specjalnie z tej okazji przygotował krótką antologię swoich erotyków – które on sam woli nazywać wierszami o miłości. W jego poezji można znaleźć „klątwy” i „nawiedzenia”, liczne akcenty erotyczne, ciepłe cynamonowe paluszki i chłodne ostrygi, pożądanie i czułość, ale również samotność i pożegnanie. Są „gorące szony” i twarde ramiona – także jaszczurki śpiące nos w nos. W tych mocnych obrazach i pięknych wersach kryje się całe życie z miłością i pasją.
Krajobraz według Carpaccia to bogaty, liryczny zbiór po wielokroć nagradzanego poety i prozaika.
Stefan Hertmans (1951) jest jednym z najbardziej cenionych pisarzy języka niderlandzkiego. Napisał kilkanaście powieści, zbiorów opowiadań, esejów i wierszy, które często były nominowane do prestiżowych nagród literackich. Wojna i terpentyna (Marginesy 2015) została nominowana do kilku międzynarodowych nagród literackich i nagrodzona m.in. „Flemish Culture Prize for Literature” i prestiżową AKO Literatuurprijs.
Sankt Petersburg, rok 1917. O świcie Nowego Roku z lodowatych fal Newy nurek wyciąga ciało zamordowanego Grigorija Rasputina, szalonego mnicha i cudotwórcy. Kilka godzin później córka Rasputina, zaledwie osiemnastoletnia Masza, trafia do pałacu w Carskim Siole. Caryca prosi ja, by przejęła po ojcu rolę uzdrowicielki carewicza Aloszy? Masza, zaskoczona propozycją, zgadza się zrobić dla młodego księcia wszystko, co będzie mogła, choć prześladują ją wątpliwości i lęk o przyszłość w Rosji, coraz szybciej zmierzającej ku katastrofie.
Dwa miesiące później Mikołaj II zmuszony jest abdykować i carska rodzina zostaje aresztowana w Pałacu Aleksandrowskim. Uwięzieni w coraz trudniejszych warunkach, Masza i Alosza, znajdują pocieszenie w sobie nawzajem. Dwoje młodych, z bardzo odmiennymi pojęciami o Rosji, o Rasputinie i o niefortunnym panowaniu rodziców Aloszy, tworzy sobie sekretny świat magii i zakochania. Masza opowiada carewiczowi historie o dzikim i pięknym kraju, nad którym już nigdy nie przyjdzie mu panować.
Uroki to niezwykła opowieść miłosna, naszkicowana delikatną kreską na wspaniałym tle rosyjskiej historii, przywołująca na nowo ostatnie dni Rasputina i ostatnie chwile dynastii Romanowów. Imponujące dzieło jednej z najbardziej uznanych współczesnych pisarek.
„Znakomite dzieło historycznej wyobraźni”
Peter Carey
„Uroki to wspaniała, nastrojowa opowieść relacjonująca ostatnie dni rodziny Romanowów, widziane oczami córki Grigorija Rasputina. Wplata bogactwo barwnych historycznych szczegółów w zmysłową, porywającą narrację, w jakiej Kathryn Harrison jest prawdziwą mistrzynią”.
Jennifer Egan, autorka Zanim dopadnie nas czas
„Doskonała pisarka, jedna z najlepszych współcześnie tworzących. Nieustraszona w obliczu najtrudniejszych wyzwań. Jej bohaterowie mają głębię, jej dialogi – chirurgiczną precyzję, a rozległość jej wiedzy i talentu nie ma sobie równych. Niewielu autorów liczących się powieści historycznych podchodzi do tematu z taką śmiałością”.
„Daily Telegraph”
„Kathryn Harrison zabiera nas w czarodziejską podróż do Rosji sprzed stu lat, z niezwykłym wdziękiem, w doskonałym stylu, w opowieści, od której nie można się oderwać. Pokazuje nam tamten cały, zraniony świat, tak rzeczywisty, jak nasze prawdziwe życie. A nawet bardziej”.
Scott Spencer, autor Miłości bez końca
„Harrison wysadza historycznymi faktami niczym klejnotami tę misternie skonstruowaną powieść, pełną współczucia, zrozumienia i wyobraźni, tworząc prawdziwe literackie jajko Fabergé”.
„Booklist”
Kathryn Harrison jest znana polskim czytelnikom z powieści Tysiąc drzewek pomarańczowych, Focza dama, Obnażona, Krzesło do krępowania i autobiograficznego Pocałunku. Jest także autorką biografii św. Teresy z Lisieux. Mieszka w Nowym Jorku wraz z mężem, pisarzem Colinem Harrisonem, i trójką dzieci.
Długo oczekiwana kontynuacja “Shantaram” – brawurowej powieści inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami, która stała się światową legendą. Strach jest jak wilk na łańcuchu. Staje się groźny dopiero gdy go uwolnisz. Smutek ulatuje w otchłani zapomnienia. Gniew można zabić uśmiechem. Tylko nadzieja wiecznie trwa… Miliony czytelników zafascynowały losy australijskiego uciekiniera, który pracował dla bombajskiej mafii fałszerzy dokumentów. Minęły dwa lata od dramatycznych wydarzeń opisanych w „Shantaram”. Lin stracił dwie najważniejsze osoby w swoim życiu – przewodnika duchowego Khaderbhai i miłość życia, Karlę, która została poślubiona przez hinduskiego potentata medialnego. Po kolejnej szmuglerskiej akcji wraca do miasta, które zmieniła się nie do poznania – za bardzo i za szybko. Wielu jego przyjaciół wyjechało, nowi przywódcy mafijnej siatki prześcigają się w coraz brutalniejszych interesach, a osławiony święty człowiek kwestionuje wszystko, czego Lin się nauczył o życiu i miłości. Teraz musi znaleźć swoje miejsce w mieście zła, które żyje według zupełnie nowych zasad. Nie może opuścić Island City – Karla i fatalna obietnica, którą kiedyś złożył, nie pozwolą mu na to.
Smukła, niepokojąco piękna kobieta w poczekalni biznesklasy na Heathrow odgarnia z twarzy długie rude włosy, zakłada nogę na nogę i powoli sączy martini. Ma na imię Lily, czyta Patricię Highsmith. To nieomylny znak nadciągających kłopotów, zwłaszcza dla Teda, bogatego biznesmena. W oczekiwaniu na spóźniony samolot – gdy kolejne drinki sprzyjają wylewności, podobnie jak przekonanie o jednorazowym charakterze spotkania – mężczyzna wyznaje nieznajomej, że przyłapał żonę na zdradzie i marzy o tym, by ją zabić. „No to zabij”, mówi Lily. To proste zalecenie uruchamia serię nieprzewidywalnych wydarzeń, gdy Lily zgadza się pomóc Tedowi, nie uchylając rąbka własnych tajemnic, dzięki którym wiadomo, że świetnie się nadaje to tej akurat pomocy.
Dlaczego? Kim jest ta dwójka podróżnych? To żartownisie czy socjopaci? Szukają zemsty czy miłości? Wśród rozpędzonych wydarzeń ciężko nadążyć z oceną. Każdy zwrot akcji przyprawia o zawrót głowy.
Mistrzowski kryminał Petera Swansona nie daje ani chwili wytchnienia. To powieść zaskakująca i inna niż wszystkie.
Przeprawia o dreszcze, mrozi krew w żyłach i trzyma w napięciu – na pewno wejdzie do klasyki gatunku.
Lee Child
Gdyby Czasem warto zabić ukazało się sześćdziesiąt lat temu, Hitchcock zrobiłby z niej wybitny film.
„Star-Telegram”
Peter Swanson jest autorem dwóch powieści, a jego wiersze, opowiadania i recenzje ukazywały się w najważniejszych gazetach i magazynach, otrzymał też kilka nagród literackich. Przygotowuje obecnie cykl sonetów o pięćdziesięciu trzech filmach Alfreda Hitchcocka. Mieszka z żoną i kotem w Somerville w Massachusetts.
„Puszcza Białowieska umiera. Bezwzględny las – zadbany, czysty, produkujący drewno i użytki uboczne – nienawidzi puszczy, pożera więc miejsce po miejscu dziką i wolną przyrodę. Z każdym zgrzytem piły usuwającej nieprzydatne dla lasu drzewo, z każdym konarem spalonym, by nie zakłócał porządku w lesie, z każdym rzędem równo posadzonych sosenek, z każdym wypielęgnowanym młodnikiem – puszcza słabnie”. Saga Puszczy Białowieskiej to fascynująca historia regionu od czasów prehistorycznych po wydarzenia najnowsze. Łowcy mamutów, Jaćwingowie, plemiona prasłowiańskie, sokolnicy, królewskie polowania, powstania narodowe, intensywna gospodarka leśna, batalia o powstrzymanie zakusów eksploatatorów. Ludzie schodzą w tej opowieści na dalszy plan. Tu króluje przyroda – piękna, fascynująca i niestety zagrożona. To nie tylko zapis wspaniałości natury, lecz także piętnowanie ludzkiej głupoty i pazerności, które ten wyjątkowy obszar zamieniają krok po kroku w plantację drzew. To wołanie o opamiętanie, póki jeszcze nie wszystko stracone. Mimo że w minionym tysiącleciu niejeden raz groziło jej unicestwienie, w cudowny nieomal sposób przeżyła do naszych czasów, a wraz z nią tysiące gatunków roślin i zwierząt, z królewskim żubrem na czele. Czy przetrwa również XXI wiek? Są książki, o których mawia się, że należy je przeczytać. O Sadze Puszczy Białowieskiej bez wahania powiem, że wstyd jej nie czytać. To opowieść ważna nie tylko dla miłośników Puszczy, fascynatów przyrody czy działaczy ekologicznych. To także książka, która powinna wejść w skład polskiego kanonu kulturowego, połączenie refleksji humanistycznej w jej najlepszym wydaniu z troską o dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe. Jednym słowem lektura absolutnie obowiązkowa. Remigiusz Okraska Simona Kossak (1943–2007) – biolog, leśnik, profesor, popularyzator nauki. Znana z bezkompromisowych poglądów i działań na rzecz ochrony przyrody, zwłaszcza Puszczy Białowieskiej, gdzie w starej leśniczówce Dziedzinka mieszkała ponad 30 lat. Urodziła się w artystycznej rodzinie Kossaków, była prawnuczką Juliusza Kossaka i wnuczką Wojciecha Kossaka. Skończyła studia biologiczne na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2000 otrzymała tytuł profesora nauk leśnych. Pracowała w Zakładzie Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży oraz w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Zakładzie Lasów Naturalnych, gdzie od stycznia 2003 pełniła stanowisko kierownika. Była pomysłodawcą unikatowego na skalę światową urządzenia ostrzegającego dzikie zwierzęta przed przejazdem pociągów. Jej dorobek twórczy obejmuje ogółem kilkaset opracowań naukowych, niepublikowanych dokumentacji naukowych, artykułów popularnonaukowych i filmów przyrodniczych oraz trzy książki: Opowiadania o ziołach i zwierzętach, Wilk – zabójca zwierząt gospodarskich? i Saga Puszczy Białowieskiej. Od 2001 prowadziła codzienne audycje (Dlaczego w trawie piszczy) w Radiu Białystok i innych regionalnych oddziałach Polskiego Radia. Radio Gdańsk za popularyzowanie wiedzy przyrodniczej na antenie radiowej przyznało jej nagrodę „Osobowość Radiowa Roku 2003”. W uznaniu zasług na polu nauki i popularyzowania ochrony przyrody w 2000 została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi.
Bliskie kraje to 22 opowiadania o inności, obcości i niezwykłych spotkaniach. Zarazem jest to wyznanie wiary w piękno i moc literatury w świecie wyniszczonym przez wojny i kryzys ekologiczny. Mocna, hipnotyzująca proza.Urodziła
Bliskie kraje jest wyznaniem wiary w piękno i w moc literatury w świecie, który jest prawie stracony. Opowiada o relacjach między istotami ludzkimi a zwierzętami, krajobrazami, ziemią i przedmiotami. Piękna, zmysłowa proza.
Julia Fiedorczuk urodziła się w 1975 roku. Jest poetką, tłumaczką, adiunktem w Instytucie Anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała w roku 2000 tomem poetyckim Listopad nad Narwią, za który otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Autorka kilku zbiorów wierszy: Bio (2004), Planeta rzeczy zagubionych (2006), Tlen (2009) i tuż-tuż (2012), a także zbioru opowiadań Poranek Marii (2010) oraz dwóch powieści Biała Ofelia (2012) i Nieważkość (2015). Laureatka wielu nagród, w tym austriackiej nagrody Huberta Burdy (2005). Jej utwory zostały przełożone na 17 języków, w tym walijski, japoński i islandzki. Mieszka w Warszawie.
Pracujesz i brakuje ci dzieci. Zostajesz w domu i zastanawiasz się, czy czegoś nie tracisz... Liz Ward uważała, że można mieć wszystko. Wspaniałą karierę, udane małżeństwo i rodzinę. Kiedy więc dostała lukratywną propozycję pracy, nie wahała się. Ale nie spodziewała się, że trafi się jej szef z piekła rodem i że najlepsza przyjaciółka okaże się podstępną żmiją.
A kiedy jej syn, będąc w przedszkolu, zaczyna myć ręce dziesięć razy dziennie, Liz zastanawia się, czy to jednak nie ona powinna siedzieć na kocu z dziećmi w ogrodzie, a nie niania. I wtedy postanawia, że będzie mieć wszystko – na własnych warunkach. Nie spodziewa się, że jej decyzja bardzo mocno odbije się na rodzinie i przyjaciołach, ponieważ przekonania, zgodnie z którym żyli, zaczynają się chwiać. Książki Maeve Haran zostały przetłumaczone na 26 języków i były nominowane do znaczących nagród literackich.
Naga, zakrwawiona siedmioletnia dziewczynka wchodzi w biały dzień do banku w centrum Sztokholmu i wychodzi z kilkoma milionami. Ten niezwykły napad, który budzi ogromne zainteresowanie mediów, ląduje na biurku Leony Lindberg, śledczej z Sekcji do Zwalczania Ciężkich Przestępstw. Biorąc pod uwagę jej wieloletnie doświadczenie i predyspozycje, to idealne rozwiązanie.
Ona sama zmaga się jednak z problemami. Ma osobowość antyspołeczną, która poważnie ogranicza jej życie emocjonalne, i jest niezdolna do odczuwania emocji (chyba że dotyczą dwójki jej dzieci). Działa w sposób zimny i rozważny, cieszy się przy tym uznaniem w środowisku policjantów, ale jednocześnie pozostaje kontrowersyjną outsiderką, która nie zawaha się sięgnąć po karkołomne i niekonwencjonalne metody, o ile pomogą jej osiągnąć cel.
Śledztwo robi się jednak coraz bardziej zagadkowe, a ślady prowadzą w nieoczekiwanym kierunku. Kto stał za tak brawurowym, a jednocześnie bezczelnym przestępstwem? Kim jest dziewczynka?
Pierwszy tom cyklu o Leonie, intrygujący kryminał o odwadze łamania norm, także społecznych, o życiowych wyborach i zuchwałej przestępczości w deszczowym i ponurym współczesnym Sztokholmie.
Wreszcie kryminał, który się wyróżnia, koniec z prowadzącymi śledztwo zniszczonymi przez alkohol starymi kawalerami o poglądach uwłaczających kobietom. Leona jest oryginalną, ciekawą postacią, która dopuszcza się nieoczekiwanych czynów.
„Bokmärket”
Jenny Rogneby (ur. 1974) dorastała w Boden. Z wykształcenia jest kryminologiem i tak jak bohaterka książki pracowała jako policyjna śledcza w Sztokholmie. Jej debiutancka powieść w krótkim czasie wzbudziła międzynarodowe zainteresowanie i została wydana w dziewięciu krajach. Sprzedano także prawa do ekranizacji hollywoodzkiemu studiu filmowemu. Jenny mieszka obecnie na Malcie, ale niebawem planuje wrócić do Szwecji.
Kto wie, że do poznania śpiewu wielorybów przyczynił się amerykański wywiad, który sądził, że rozpracowuje tajne sygnały sowieckich łodzi podwodnych w Antarktyce? Albo to, że płeć pingwinów najłatwiej poznać po tym, czy mają brudne brzuszki, czy plecy? Albo, że lodowce się cielą, a inne krwawią?
Mikołaj Golachowski od ponad dwudziestu lat bada zwierzęta. W polskich i rosyjskich lasach obserwował norki, lisy, jenoty, wilki czy łosie. Ale w końcu znalazł swoje miejsce na ziemi: od 2002 roku pracuje w rejonach polarnych. Spędził dwie zimy oraz cztery sezony letnie w Antarktyce, badając ekologię słoni morskich i skupiając się na ich niezwykłych obyczajach seksualnych. Od ośmiu lat jest przewodnikiem turystycznym w Antarktyce i Arktyce. Praca na statku, pływanie po dzikich rejonach pontonem i żaglówką dało mu okazję do kolejnych bliskich spotkań, zwłaszcza z niedźwiedziami polarnymi i waleniami.
W tej książce opowiada o swoich bliskich spotkaniach z dzikimi zwierzętami (z pingwinami, fokami i uchatkami, orkami i wielorybami), o pierwszych zdobywcach Arktyki i Antarktyki – o tych, którzy przeżyli i o tych, po których słuch zaginął. O arktycznych plemionach, o ich obyczajach (często zaskakujących), wierzeniach i o tym, jak się skończył ich kontakt z białym człowiekiem.
Mikołaj Golachowski jest biologiem, ekologiem i podróżnikiem, doktorem nauk przyrodniczych oraz tłumaczem. Koncentruje się na polarnych krańcach Ziemi, dwukrotnie zimował na Polskiej Stacji Antarktycznej im. H. Arctowskiego (raz jako kierownik 32. Polskiej Wyprawy Antarktycznej), a jako przewodnik turystyczny regularnie odwiedza Antarktykę Zachodnią i subantarktyczne wyspy. Od paru lat poznaje również Arktykę, sześć razy dotarł nawet na Biegun Północny. Pisze także książki – w 2012 roku wydał Pupy, ogonki i kuperki (z ilustracjami Mroux). Gdy chwilowo przebywa w Polsce, mieszka w Warszawie, gdzie zajmuje się dwoma czarnymi kotami, żółwiem i córką.
Ostatni tom trylogii dziejącej się w południowej Anglii.
Charlotte Cavendish marzyła o swoim starym domu w Rutherford Park. Jest kwiecień 1917 roku. Ma dziewiętnaście lat. I wszystko powoli się zmienia. Na kontynencie wciąż szaleje wojna, na której walczy jej brat. Małżeństwo rodziców chwieje się w posadach, ponieważ jej matka uległa uroczemu Amerykaninowi, który cudem uniknął śmierci, gdy zatonął liniowiec „Lusitania”. William Cavendish powoli dochodzi do siebie po zwale serca i choć jego życie stało się pasmem udręk, wciąż zakłada tę samą maskę chłodnego arystokraty. Pocieszenie znajduje w swojej córce Louise.
Nie wszystko jednak jest ponure. Charlotte wychodzi za mąż za Prestona, niewidomego żołnierza, któremu pomagała wrócić do zdrowia. Jej rodzice nie mogą być bardziej szczęśliwi z tego powodu. Młody człowiek pochodzi z szanowanej i bogatej rodziny z hrabstwa Kent. Jest solidny i godny szacunku. Cavendishowie mają nadzieję, że będzie w stanie okiełznać ich upartą córkę.
Ale w miarę upływu czasu Charlotte dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie jest szczęśliwa. I dopiero zaczyna rozumieć powód, przez który tak czuje. Powód, którego nie śmie wyjawić rodzinie – a tym bardziej światu…
Elizabeth Cooke mieszka w Dorset w południowej Anglii i jest autorką dwunastu powieści, w tym międzynarodowego bestsellera The Ice Child. Słynie z umiejętności opowiadania i dbałości o realia. Korzenie rodziny Cooke sięgają terenów, na których mieszkały siostry Brontë – dziadek Elizabeth pracował kiedyś w tamtych okolicach jako lokaj.
Te okolice – tamtejsza przyroda, miasta i miasteczka – i życie dziadka stały się inspiracją dla Tajemnic Rutherford Park i Ciemnych dzikich kwiatów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
