Poruszająca, przenikliwa powieść o mieszkańcach małego miasteczka z wielkimi marzeniami – i o cenie, jaką trzeba zapłacić, by je spełnić Björnstad, miasteczko położone głęboko w lesie, od dawna w niczym nie było najlepsze. Ale ma stare lodowisko. A na tym lodowisku Kevin, Amat, Benji i reszta lokalnej juniorskiej drużyny hokejowej zamierzają rywalizować w półfinałach krajowych – i rzeczywiście mają szansę na wygraną. Wszystkie plany i marzenia tego miejsca spoczywają teraz na barkach garstki nastoletnich chłopców. W dzień meczu półfinałowego dochodzi do aktu przemocy, który odciśnie piętno na życiu młodej dziewczyny, a społeczność pogrąży w szoku i chaosie. Padające oskarżenia nie pozostawią nikogo obojętnym. W Björnstad budzą się nadzieje, które jednoczą mieszkańców, sekrety, które ich dzielą, i odwaga, której potrzebuje jednostka, aby pójść pod prąd. W tej historii o małym miasteczku Fredrik Backman zawarł cały świat. Pierwszy tom trylogii, na podstawie której powstał serial HBO Miasto niedźwiedzia. Backman to prawdziwy mistrz. Jego bohaterowie są tacy jak my: wyraziści, pełni wad, a jednocześnie heroiczni. W tej książce są sceny wzruszające do łez, momenty rozdzierające serce i chwile szelmowskiego humoru. Jest to częściowo powieść o dorastaniu, częściowo studium moralności, częściowo krytyka grupowego myślenia, a ostatecznie – empatyczna analiza kruchej ludzkiej psychiki. Miasto niedźwiedzia zostanie z wami na bardzo długo. „Kirkus Reviews” Backman po raz kolejny sprawia, że czytelnik rozumie uczucia każdej z kilkunastu różnych postaci. Historia opowiedziana w Mieście niedźwiedzia jest pełna mądrych spostrzeżeń na temat ludzkiego doświadczenia, które skłaniają czytelników do refleksji: kim jesteśmy, kim mamy nadzieję być i jak powinniśmy przeżyć nasze życie. „The Washington Times” W rankingu szwedzkich towarów eksportowych Fredrik Backman plasuje się w ścisłej czołówce ex aequo z Abbą i Stiegiem Larssonem. „The New York Times Book Review” Backman to Dickens naszych czasów. Choć doprowadza do łez, nasze serca są bezpieczne w jego rękach. Green Valley News (Arizona)”
Czy lojalność, przyjaźń i miłość wystarczą, by przetrwać najtrudniejsze dni? Chwytająca za serce druga część trylogii Miasto niedźwiedzia Miasteczko Björnstad jest domem hardych, pracowitych ludzi, którzy nie oczekują, że życie będzie łatwe, a świat sprawiedliwy. Bez względu na to, z jakimi trudnościami się mierzą, zawsze są dumni ze swojej drużyny hokejowej. Dlatego pogłoska, że lokalny klub może wkrótce zostać rozwiązany, to dla nich okrutny cios. Co gorsza, dotychczasowi gracze przechodzą do drużyny sąsiedniego miasta Hed, odwiecznego rywala Björnstad. Nowy przybysz w miasteczku daje drużynie szansę na reaktywację. Ekipa formuje się wokół Amata, najszybszego gracza w okolicy; Benjiego, samotnego wilka; sumiennego Bobo i Vidara, urodzonego awanturnika. Stoi przed nimi ogromne wyzwanie, zwłaszcza że w obliczu zbliżającego się meczu wrogość między Björnstad a Hed narasta, a nie do końca niewinne żarty i przykre incydenty zdarzają się coraz częściej. Gdy padnie ostatni gol, jeden z mieszkańców Björnstad zginie, a obie społeczności będą musiały się zastanowić, czy gra, którą kochają, może znów stać się czymś prostym i szlachetnym. Na podstawie trylogii powstał serial HBO Miasto niedźwiedzia. Powieść o ludziach – o sile i środowiskowej lojalności oraz o tym, co nieświadomie robimy, gdy uczymy naszych chłopców, jak być mężczyznami. Jojo Moyes Backman powraca do miasteczka, w którym króluje hokej, aby opisać pasję, przemoc i człowieczeństwo jego mieszkańców. W swojej powieści łączy atmosferę skandynawskiej baśni ludowej i greckiej tragedii. „Publishers Weekly” Fani Backmana nie będą zawiedzeni. Jego twórczość nadal zadziwia i urzeka. Shelf Awareness Fredrik Backman jest jednym z najciekawszych współczesnych pisarzy na świecie. „The Washington Post” Backman z wielką przenikliwością stworzył pełen emocji świat, który wykracza poza małe szwedzkie miasteczko. Wciągająca powieść. „Chicago Tribune”
Jedno z najbardziej oryginalnych i brawurowych dzieł w literaturze XX wieku w nowym – pierwszym od 30 lat – przekładzie Agi Zano. Orlando rodzi się jako chłopiec. Pragnienie namiętności, przygody i spełnienia wyrywa go z jego czasów. Podróż za marzeniami zaczyna się w elżbietańskiej Anglii i przez czasy imperium osmańskiego prowadzi aż do lat dwudziestych minionego wieku. W połowie podróży Orlando staje się kobietą. Przemiana płci staje się psychologicznym, cywilizacyjnym i kulturowym przeżyciem. Woolf zadaje pytania o to, jak płeć wpływa na życie jednostki, jakie są wobec niej oczekiwania, a także o to, jak społeczeństwo kształtuje nasze życie na podstawie tej kategorii. Autorka eksperymentuje również z formą biografii, tworząc fikcyjny i wymykający się konwencjom życiorys. Iskrząca się od humoru, ironii i satyry powieść jest także pełna nawiązań do literatury, sztuki i historii. Orlando uznaje się za najważniejsze dzieło Virginii Woolf i tekst pionierski w kontekście literackiej analizy płci. * Orlando, czyli najsłynniejszy bodaj list miłosny kobiety do kobiety w prozie anglojęzycznej, który jest także przypowieścią o tożsamości płciowej, fantazją, łże-biografią, powieścią rozwojową, literacką mistyfikacją i pamfletem na świat literatury, nie przestaje fascynować: początkowo uznawany za ekstrawaganckie dzieło wielkiej pisarki, okazuje się tekstem o wywrotowej mocy. Nawet jeśli znamy poprzednie, powstałe ponad trzydzieści lat temu tłumaczenia, przeczytajmy przekład Agi Zano, a potem przeczytajmy go raz jeszcze, bo kolejne lektury tylko mu – i nam – służą. Sięgnijmy po tę edycję: to pierwsza z ilustracjami będącymi integralnym elementem zabawy, do której zaprasza nas Woolf. Jerzy Jarniewicz
Hania Lilpop, późniejsza Anna Iwaszkiewicz, zasłużyła na swoją biografię już dawno temu. Kim była jedna z najlepiej znanych małżonek w historii literatury polskiej XX wieku? Muzą, ostoją, przyjaciółką. Panienką z dobrego domu, zagubioną, zranioną i osamotnioną po odejściu matki i samobójczej śmierci ojca, czasem bezwolną i niepewną. Kobietą borykającą się z chorobą psychiczną, która w poszukiwaniu spokoju i pewności uciekała w niezrozumiałe dla wielu religijne światy. Ale też – a może właśnie przede wszystkim – intelektualistką, tłumaczką i twórczynią.
Sylwia Góra rekonstruuje jej życiorys z fragmentów, strzępów i okruchów. Listów, które Anna pisała przez całe życie – głównie do męża, ale także do innych członków rodziny i do przyjaciół. Dzienników prowadzonych przez młodziutką, a potem dojrzałą już Annę. I tego, co w dziennikach, listach i wspomnieniach napisali o niej inni, a pisało wielu: Irena Krzywicka, Maria Dąbrowska, Anna Kowalska, Paweł Hertz, Antoni Słonimski, Zofia Nałkowska, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Krzysztof Radziwiłł, Jerzy Liebert, Piotr Mitzner czy Julia Hartwig. Jej cechy posiadają bohaterki tekstów Iwaszkiewicza – Wilda z Hilarego, syna buchaltera, tytułowa Anna z Anny Grazzi i Joanna z Matki Joanny od Aniołów.
Echa ich wspólnego życia w podróży znajdujemy w tomie poetyckim Mapa pogody, ale przede wszystkim Anna jest obecna w jego Dziennikach i korespondencji. Choć postać Iwaszkiewicz nie jest zupełnie wyrugowana z historii literatury, aż do teraz nie było równie intymnego jej portretu. Analizując życie Anny Iwaszkiewiczowej, Sylwia Góra zadaje pytania, których nikt wcześniej nie zadawał. Czasem niewygodne, choć nigdy złośliwe. Stara się swoją bohaterkę zrozumieć, nie zapominając, że ta żyła w innych czasach. Stworzyła jej portret zaskakująco współczesny, aktualny, empatyczny, a jednocześnie pozbawiony pochlebstw i mitów. Ludwika Włodek Napisanie czyjejś biografii na podstawie pozornie nieistotnych lub nieznanych wcześniej faktów wymaga uważności i cierpliwości. Niełatwo jest stworzyć portret osoby, która wybrała życie na drugim planie jak Anna Iwaszkiewicz.
Sylwia Góra sprawiła, że jej bohaterka przestaje być wyłącznie żoną znanego pisarza i odzyskuje należne jej miano twórczyni. Anna Król, autorka książki Rzeczy. Iwaszkiewicz intymnie Niecierpliwa mała święta. Kobieta, która świadomie przyjęła rolę cienia Wielkiego Pisarza: masowała jego ego, dbała, by miał przestrzeń do pracy, wspierała w romansach z młodymi mężczyznami – i wypierała własne fascynacje kobietami. Sylwia Góra stawia Annę Iwaszkiewicz, cichą bohaterkę drugiego planu, w centrum. I pokazuje, jak bardzo rzeczywistość potrafi odbiegać od banalnych wyobrażeń o miłości. Katarzyna Wężyk
Kalimera! Witajcie w Grecji – krainie słońca, morza i kotów, gdzie kuchnia jest częścią tożsamości, a oliwa płynie szerokim strumieniem. Alicja Rokicka, autorka bloga Wegan Nerd, zabiera nas w kulinarną podróż po kraju, który – choć przez wielu kojarzony głównie z serem feta i mięsem – skrywa niezwykłe bogactwo roślinnych tradycji. Kuchnia grecka pełna jest smaków, które nie potrzebują wyszukanych dodatków, by zachwycać. Jednak ta książka to więcej niż zbiór przepisów – to opowieść o kulturze i historii, owoc podróży i fascynacji autorki. Z jednej strony znajdziecie tu sezonowe potrawy ze świeżych warzyw – od pomidorowych placuszków po tradycyjną sałatkę wiejską – z drugiej sycące dania główne pełne ryżu i strączków. A poza tym: aromatyczne zupy z soczewicy i ciecierzycy, nieoczywiste meze jak pasta z grochu czy budżetowy „kawior”, wytrawne wypieki – od tradycyjnej pity po grecką pizzę – zweganizowane przepisy na grecki street food (souvlaki z buraka!), a także słodkości, które niosą wspomnienie śródziemnomorskich wakacji – halvę, baklawę czy winogronowy kisiel. To kuchnia wyjątkowo aromatyczna i bez zbędnych komplikacji, a na dodatek przyjazna weganom i wszystkim poszukującym roślinnych inspiracji. Autorka udowadnia, że greckie dania to nie tylko smak, ale i opowieść – o mitach, o wspólnym stole, o prostocie i wielowiekowej tradycji. [blurby] Nie sądziłem, że kuchnia grecka tak łatwo da się zweganizować. A jednak! Roślinny gyros czy sałatka z nie-fetą smakują zaskakująco wybornie – zarówno w tawernie na Krecie, jak i odtworzone na polskim stole. Potwierdzam, bo spróbowałem! Książka Alicji dała mi dużo radości! Dionisios Sturis Moja ulubiona i najbardziej kolorowa weganka w Polsce powraca. Po wycieczce po Włoszech zabiera czytelników do kolejnego śródziemnomorskiego kraju, krainy pachnącej świeżymi ogórkami, oregano i morską bryzą. Wszystkim sceptykom, którym wydaje się, że souvlaków czy sosu tzatziki nie da się zweganizować, udowadnia, w jakim są błędzie. Ta książka jest świeża i kolorowa, zupełnie jak Grecja! Małgorzata Muraszko, „Gazeta Wyborcza”
Komisarz Jakub Mortka po latach wraca w Karkonosze. Tym razem prywatnie – tylko on, jego ukochana z Francji i góry. Tyle że podczas wędrówki w pięknym ustronnym miejscu znajdują zwłoki. Romantyczny wyjazd zamienia się w koszmar – tym większy, że zanim Mortka zdąży powiadomić miejscową policję, ciało znika. Komisarz zaczyna własne śledztwo, w którym nieoczekiwanie pomaga mu aspirantka z jeleniogórskiej komendy, Maria Szulej. Okazuje się, że Karkonosze pełne są krwawych tajemnic – satanistyczne rytuały, opowieści o hitlerowskich skarbach oraz wiara w Bestię z Izer. Niektóre legendy mają w sobie jednak ziarno prawdy, a diabeł tkwi nie tyle w szczegółach, ile w drugim człowieku. Czyżby centrum lokalnego piekła była mała wieś, z której nie ma jak uciec, bo wszystkie drogi nieuchronnie prowadzą z powrotem? Tutaj każdy zna każdego, a zarazem nikt nie ma pojęcia, co dzieje się za drzwiami domu sąsiada, jakie tajemnice skrywa piwnica potentata ziemskiego ani jakie praktyki odbywają się w miejscowym ośrodku rozwoju duchowego.
W siódmej odsłonie cyklu Wojciecha Chmielarza komisarz Mortka i aspirantka Szulej natrafiają na coraz bardziej zadziwiające tropy, a każdy przełom w dochodzeniu okazuje się zaledwie wstępem do kolejnej zagadki. Mała społeczność. Wielkie tajemnice. Zło, które domaga się poklasku, choć czai się w mroku. Rytuał to wielowymiarowa intryga, fenomenalnie wykreowani bohaterowie i doskonale nakreślone tło. To opowieść, w której za strachem, cierpieniem i zmarnowanymi szansami ukrywają się skrawki nadziei i resztki przyzwoitości. Długo o niej nie zapomnisz. Joanna Chrzanowska, @pani_jo_asia Kiedy planujesz przeczytać tylko kilka stron przed snem, a o trzeciej nad ranem orientujesz się, że jesteś w połowie książki i nie zamierzasz jej odkładać, to wiesz, że historia jest wyjątkowa. Postaci z Rytuału są pełnokrwiste i niejednoznaczne. Niektóre masz ochotę przytulić, inne trzasnąć w pysk, żeby się ogarnęły, a jeszcze inne zlać kijem. Im dalej zagłębiasz się w lekturę, tym bardziej chcesz wsiąść w samochód, pojechać w Karkonosze i zacząć własne śledztwo w sprawie Bestii z Izer. Pyszna zabawa! Agnieszka Kołodziejska @kolodka_z_radia Mrok cię spowije już od pierwszych stron. Nie zauważysz nawet, jak szybko. I znajdziesz się w pułapce. Od tego momentu zawładnie tobą frenetyczna wręcz chęć odkrycia, jakie tajemnice skrywa niewielka górska miejscowość. Dla fanów mocnych wrażeń. Natalia Szymańczyk, podcasterka Bestia się budzi. Legenda ożywa. A prawda o dawnych tajemnicach jest mroczniejsza, niż ktokolwiek przypuszczał. W Kopalnicy pod powierzchnią od lat pulsuje zło, które zaczyna wypełzać na światło dzienne. Pierwsze ciało to tylko początek. A ci, którzy obiecują ratunek, mogą okazać się najniebezpieczniejsi. Łukasz Chmara, @talkincloud
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Chcesz zająć się ogrodnictwem, ale nie wiesz, jak zacząć?
W tej książce znajdziesz wiele pomysłów i prostych zadań, które wprowadzą cię w niezwykły świat przyrody i ogrodnictwa. Przeglądając kolejne strony i wypróbowując zamieszczone tu instrukcje, coraz lepiej poznasz tajemne życie roślin. Nie musisz się martwić tym, że nie masz ogródka - do prostych upraw wcale nie potrzeba dużo miejsca. Wystarczy zwykły parapet lub balkon.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie - wianki z kwiatów i liści, przezrocza, sadzonki w wytłaczankach po jajkach i mnóstwo innych inspiracji!
Ogrodnictwo to świetny sposób na rozwijanie kreatywności, pewności siebie i umiejętności rozwiązywania problemów. Ucząc się i poszerzając wiedzę na temat roślin, dokonasz odkryć, którymi możesz podzielić się z rodziną i przyjaciółmi.
Uprawa własnego ogródka pozwala zdobyć wiele nowych umiejętności, ale najważniejsze, że to świetna rozrywka! Zatem - baw się dobrze, to nadal pestka!
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Hej, Dzieci! To książka o tym, że plac zabaw to poważna sprawa. Zaskoczy was, ile on może mieć różnych form, jak pomysłowo można go zorganizować, ilu dorosłych nad nim główkuje i jak łatwo przychodzi dzieciom stworzenie go w dowolnym miejscu i w każdej chwili. Choć trzeba przyznać, że plac zabaw to też zupełnie niepoważna sprawa. Często dzieci zapominają tu o całym świecie, ganiają się, brudzą, wygłupiają - i nie chcą wracać do domu. Macie rację! Najdziwniejsze jest to, że mało kto się nad tym wszystkim tak na serio zastanawia, więc chyba więcej niż o placach zabaw wiemy o dinozaurach! Dlatego zapraszamy na wyprawę przez 22 place zabaw dookoła świata!!!
Pssst, Rodzice! Wiecie, od czego można zacząć edukację przestrzenną? Jak ćwiczyć z dziećmi wyobraźnię, zmysł estetyki, empatię, uważność i kreatywność? Wybierzcie się razem na najróżniejsze place zabaw, przyglądajcie się im i rozmawiajcie o nich! W tej książce znajdziecie też mnóstwo pomysłów na rozwijające zabawy!
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Sześcioro nieznajomych. Jeden morderca. I walka o przetrwanie. . . Dziennikarka Cecily Wong otrzymała życiową szansę – ma dołączyć do elitarnego zespołu, który chce zdobyć jeden z najwyższych szczytów świata. Ale sprawy szybko przybierają niepomyślny obrót. Niewyjaśniona kradzież. Okropny wypadek. Przerażający liścik: Na górze jest morderca. Wyruszyło sześcioro nieznajomych… Ilu powróci? „Przejmująca dreszczem gra o wysoką stawkę na dużych wysokościach. Jestem zachwycony.” – Matt Haig „Siedziałam jak na szpilkach. Obowiązkowa lektura 2022 roku.” – Sarah Pearse „Zapierająca dech, niezwykle oryginalna i emocjonująca” – „Daily Express” „Pełna napięcia, mrożąca krew w żyłach i przerażająca” – Claire Douglas „Wstrząsająca, obrazowa i zupełnie wyjątkowa” –Abigail Dean Amy McCulloch jest kanadyjską autorką pochodzenia chińskiego. Bez tchu to jej debiutancki thriller, który stał się światowym bestsellerem. W swoim dorobku Amy ma również osiem książek dla dzieci i powieści z gatunku Young Adult, w tym bestsellerowy cykl The Magpie Society. We wrześniu 2019 roku została najmłodszą Kanadyjką, która wspięła się na Manaslu w Nepalu – ósmą pod względem wysokości górę świata. Zdobyła także Aconcaguę, najwyższy szczyt na obszarze obu Ameryk, przy temperaturze -45oC i wiatrach wiejących z prędkością 90 km/h, i zwiedziła każdy z siedmiu kontynentów. Obecnie pracuje nad swoim kolejnym thrillerem dla dorosłych, niezmiennie czerpiąc inspirację z przeżytych przygód.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Biografia autora bestsellerów „New York Timesa”. Idealna dla fanów The Crown. W dzieciństwie i młodości były najbliższymi sobie osobami i najlepszymi przyjaciółkami. Kiedy jednak zrządzeniem losu ich wuj Edward VIII postanowił abdykować, relacje między Elżbietą a Małgorzatą uległy drastycznej zmianie. Małgorzata już zawsze musiała dygać przed siostrą, którą nazywała dotąd „Lillibet”, i spełniać jej życzenia. Elżbieta patrzyła na wybryki młodszej siostry ze stoickim rozbawieniem, ale walka Małgorzaty o znalezienie sobie miejsca i pozycji w królewskim systemie – a także to, że niekiedy nie umiała sprostać jego oczekiwaniom – często były źródłem spięć i nieprzyjemności. Ta fascynująca książka bada relacje sióstr na przestrzeni lat: od idylli wczesnego, odizolowanego od świata życia, poprzez trudne lata wojny, aż po rozejście się ich dróg po śmierci ojca i wstąpieniu Elżbiety na tron. Andrew Morton dzięki swojej wyjątkowej pozycji na dworze królewskim zapewnia wgląd w życie tych dwóch jakże różnych sióstr – jednej pełnej obowiązku i odpowiedzialności, drugiej pełnej buntu i niezgody – oraz opisuje trwały wpływ, jaki wywarły na Koronę, rodzinę królewską i sposoby jej dostosowania się do zmieniających się obyczajów XX wieku. Andrew Morton jest jednym z najbardziej znanych biografów na świecie i czołowym autorytetem piszącym o współczesnych celebrytach i rodzinach królewskich. Autor wielu bestsellerowych biografii, w tym książki o Tomie Cruisie, Angelinie Jolie i Madonnie, a także o brytyjskiej rodzinie królewskiej, między innymi o księciu i księżnej Windsoru, księciu Andrzeju i Meghan Markle. Jego bestsellerowa biografia Diana. Jej historia, która zdobyła międzynarodowe uznanie, została opisana przez krytyków jako „współczesny klasyk” i relacja „najbliższa autobiografii księżnej Diany”. Studiował historię na Uniwersytecie Sussex w Anglii, specjalizował się w tematyce arystokracji i lat trzydziestych XX wieku, a obecnie dzieli swój czas między Londyn i Los Angeles.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Rok 1930, Barcelona. Piękna Natlia zostaje poproszona do tańca przez Quimeta. Pewny siebie młodzieniec oświadcza, że w ciągu roku się z nią ożeni. I dopina swego. Nazywa ją czule Colometą Gołąbką i kocha dziwną, egoistyczną miłością. Tymczasem przyszłość w pochłoniętej wojną Hiszpanii staje się coraz bardziej niepewna. Zaborczy i nieco dziecinny Quimet wpada na coraz to nowe pomysły zarobkowania, aż w końcu zaczyna hodować gołębie. Kiedy biznes upada, wyrusza na front. Natlia z dwójką dzieci stara się przeżyć. Haruje dzień i noc i powoli traci wiarę w lepsze jutro. Szczęście się jednak do niej uśmiechnie.
Diamentowy plac to pięknie napisana powieść o bohaterstwie, za które nie otrzymuje się laurów. Opowieść o wielkich marzeniach i równie wielkich rozczarowaniach. Miłość jest tu zapomnianym skarbem odkrytym po latach bólu i przemocy. Rodoreda w pozbawiony sentymentalizmu sposób przedstawia życie zwykłych ludzi, którzy znaleźli się w niezwykłej sytuacji. Opowiada o miłości codziennej, trudnej, a czasem niemożliwie wręcz wymagającej. Takiej, która zdarza się najczęściej.
Nowy przekład Anny Sawickiej tym razem z języka oryginału wydobywa całe piękno tej prozy.
Można do tej książki podejść jako do jednego z najważniejszych dzieł katalońskiej literatury XX wieku i przeczytać ją w skądinąd słusznym założeniu, że klasyków różnych narodów znać warto, ale chyba jednak lepiej spojrzeć na Diamentowy plac jak na po prostu znakomitą i świeżą powieść: to historia dziewczyny, która staje się kobietą, opowieść o życiu prostym, pełnym bólu, ale i radości czasem trochę też. Dokonany z oryginału przekład Anny Sawickiej wydobywa z prozy Merc Rodoredy jej charakterystyczny ton: subtelny, rzeczowy, bez wielkich słów i wykrzykników, jakby to wszystko zostało opowiedziane półszeptem.
Tomasz Pindel
Julieta zajrzała do mnie do cukierni i powiedziała, że przed licytacją bukietu odbędzie się licytacja kawiarek kiedy czytam pierwsze słowa książki Merc Rodoredy po polsku, czuję dreszcz. Nareszcie! Kultowa katalońska powieść w końcu doczekała się tłumaczenia godnego oryginału. Sama tylko nie wiem, co w Diamentowym placu zachwyca mnie bardziej: genialny język, energia tej opowieści czy prawda kobiecego doświadczenia.
Aleksandra Lipczak
Merc Rodoreda (19081983), jedna z najwybitniejszych postaci literatury katalońskiej XX wieku. Po hiszpańskiej wojnie domowej przebywała na emigracji we Francji, a od 1954 w Szwajcarii. Do Katalonii powróciła w 1979. Rok później otrzymała nagrodę Premi d'Honor de les Lletres Catalanes jako wyraz uznania dla całego dorobku pisarskiego. Powieści Rodoredy były porównywane do twórczości Virginii Woolf, uwielbianej przez katalońską pisarkę. Głównymi bohaterkami jej powieści są kobiety, a styl narracji poetycki, symboliczny i oryginalny stał się inspiracja dla wielu późniejszych autorów.
Powieść sensacyjna, której nie da się odłożyćKiedy Bezimienny wraca do domu na warszawskich Włochach, w którym wynajmuje pokój, spotyka tam dwóch bandziorów. Mężczyźni grożą panu Henrykowi, właścicielowi domu, więc Bezimienny staje w jego obronie. Ale kiedy w wyniku kolejnego zastraszania starszy mężczyzna trafia do szpitala, bohater uznaje, że miarka się przebrała. I w ten sposób wkracza w sam środek wielkiej afery związanej z rynkiem nieruchomości, nielegalnym przejmowaniem mieszkań i niebotycznych chwilówek branych na nieświadomych niczego ludzi. Przeciwko sobie ma bezwzględnych gangsterów, którzy nie cofną się przed niczym, żeby dopiąć swego. Ale jeszcze groźniejsi są ludzie, którzy stoją w ich cieniu."Powieści Wojciecha Chmielarza o Bezimiennym to gotowy pomysł na scenariusz dobrego sensacyjnego kina gatunku. Charyzmatyczny, uwikłany w swoją przeszłość bohater, ryzykując wszystko, musi stanąć w obronie słabszych (i zasad), będąc niejednokrotnie zmuszony do działań poza granicami prawa. Tu nic nie jest oczywiste, decyduje prawo pięści, zaciera się granica między dobrem i złem. Niemal każdy rozdział kończy się zaskakującym zwrotem akcji. Nie potrafiłem oderwać się od książki!!!"Cyprian T. Olencki, reżyser i scenarzysta, obecnie pracuje nad serialem na podstawie powieści Prosta sprawa
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Zapis rozmowy oraz wybór najważniejszych wypowiedzi publicystycznych dziennikarza, który w przerwanym nagłą śmiercią wywiadzie mówi o rodzinnym domu, o dziadku (przed wojną właścicielu sklepu optycznego przy Marszałkowskiej w Warszawie) oraz o tacie, uratowanym z getta warszawskiego, jedynym ocalałym z Holokaustu przedstawicielu rodziny Baterów. Podkreśla wagę doświadczeń pokolenia dorastającego w Polsce, w obliczu wydarzeń 1980 i 1981 roku oraz kilka lat późniejszych przemian w całej Europie Wschodniej. Rekonstruuje tworzenie struktur Polskiego Radia po transformacji i narodziny rodzimych mediów prywatnych. Kreśli obraz dziejowych przemian Federacji Rosyjskiej – Jelcynowskiej i początków ery Putina – oraz konfliktów zbrojnych i zamachów terrorystycznych przełomu XX i XXI wieku. Słowa Wiktora Batera, uważnie przyglądającego się światu polityki i z empatią pochylającego się nad losem jego ofiar, są tyleż formą dziennikarskiej autobiografii, ile gorzką refleksją nad ludzką naturą, skłonną do nienawiści i zabijania, żądną władzy i przekupną, oraz nad historią, która nieustannie zatacza koło. W tym sensie jest to książka o Afganistanie, Kazachstanie, Górskim Karabachu ostatnich kilku miesięcy. O Białorusi, Ukrainie, Rosji i Polsce – dzisiaj. Książka o nas – w cieniu wielkich zdarzeń. Wiktor Bater (1966-2020) – dziennikarską pracę rozpoczął w 1992 r. w Polskim Radiu jako reporter, także wojenny (podczas konfliktu bałkańskiego). W latach 1994–2013 był korespondentem polskich mediów (Polskiego Radia, „Życia”, Radia Zet, TVN, TVP, Polsatu i „Wprost”) w Moskwie, a także w czasie konfliktów zbrojnych i zamachów terrorystycznych w Czeczenii, Afganistanie, Iraku, Izraelu oraz Osetii Północnej. W 2013 r. wrócił do Polski, gdzie pracował w telewizji Pomorska.TV (2013–2015), w Superstacji (2015–2019), współpracował z Halo Radiem (2019), „Polityką” i „Rzeczpospolitą” (2020). Jest autorem książki Nikt nie spodziewa się rzezi. Notatki korespondenta wojennego (Kraków 2008). Jarema Jamrożek (rocznik 1985), absolwent dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, od kilkunastu lat dziennikarz radiowy i telewizyjny. Pracował w Superstacji (jako podopieczny Wiktora Batera). Obecnie związany jest z radiem Eska Rock. Izolda Kiec – literaturoznawczyni, teatrolożka i kulturoznawczyni. Zajmuje się literaturą (głównie poezją) i teatrem (popularnym i emigracyjnym) XX wieku oraz badaniem form popularnych (przede wszystkim kabaretem, piosenką i musicalem) oraz metodologią badań kultury popularnej. Inspiruje ją krytyka feministyczna, gender studies i szkoła nowej krytyki, zwłaszcza metoda tzw. bliskiego czytania. Pracuje na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2014 roku założyła Fundację Instytut Kultury Popularnej, której jest prezeską i w ramach której współtworzy m.in. projekt Archiwum Kultury Popularnej oraz redaguje serie wydawnicze „Wielkopolskie Mikrohistorie” i „Studia z Kultury Popularnej”. Autorka opracowania wierszy Zuzanny Ginczanki Poezje zebrane (1931–1944) (Marginesy 2019) oraz biografii poetki Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt (Marginesy 2020).
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Leonie i Helmut są idealnym małżeństwem. Przeżyli wiele lat, planując, że u schyłku życia wrócą do miejsc, które niegdyś należały do ich kraju. Liza przed kilkunastu laty zmuszona była wyemigrować do Ameryki, by syn wychowywał się przy ojcu. Czas poświęcania się rodzinie nie przyniósł jednak zamierzonych efektów. Martin po latach życia na obczyźnie utracił wszelkie nadzieje na to, że jego małżeństwo da się uratować. Losy tych czworga przetną się w zupełnie niespodziewanym dla każdego z nich miejscu… Anna H. Niemczynow, Polka na emigracji w Niemczech, ze znaną jej czytelnikom delikatnością i wyczuciem w swojej dziesiątej książce podejmuje kolejny trudny temat – miłości ponad wszystko, nawet wtedy, gdy zaczynają blednąć wspomnienia. Sen na pogodne dni to również opowieść o tym, jak dziwnymi drogami może biec życie, kiedy ma się miłość i gdy nadal się jej poszukuje, a także o tym, jak ważne dla człowieka są korzenie – i że jedno z najważniejszych pytań, z jakimi przychodzi nam się mierzyć na co dzień, brzmi: „Skąd mnie wiedzie droga?”. Spodziewaj się rozbudzenia nadziei. Gabriela Gargaś Śnimy tytułowy sen wszyscy. O wierności, czułości, bezpieczeństwie i miłości. Niemczynow wzruszająco opowiada o takich snach. Śnią różni ludzie, w różnych językach, na różnych kontynentach, ale to są nasze sny. Janusz L. Wiśniewski Anna H. Niemczynow (ur. 1982 r.) Zadebiutowała w 2017 r. powieścią W maratonie życia. Rozgłos na polskim rynku wydawniczym przyniosły jej kolejne książki, m.in. Bluszcz, Zostań, ile chcesz, Jej portret. Studiowała nauki polityczne, prawo administracyjne i pedagogikę na Uniwersytecie Szczecińskim. Po uzyskaniu dyplomów pracowała jako urzędnik państwowy. Wyszła za mąż za Przemysława Niemczynow i wraz z nim wychowuje dwoje dzieci. Ceniona za autentyzm, odwagę i szczerość pełnoetatowa pisarka na co dzień mieszka w Kulmbach w północnej Bawarii.
Powieść nagrodzona Nagrodą Bookera w 2023 rokuMocna, klaustrofobiczna i przerażająco prawdopodobna"Guardian"Pewnego ciemnego wieczoru w Dublinie Eilish Stack, naukowczyni i matka czwórki dzieci, zastaje pod drzwiami dwóch funkcjonariuszy nowo utworzonej irlandzkiej tajnej policji. Przybyli, by przesłuchać jej męża, działacza związkowego.Irlandia się rozpada. Ucisk rządu zwracającego się w stronę tyranii dotyka cały kraj. Kiedy jej mąż znika, Eilish zostaje rzucona na pastwę koszmarnej logiki społeczeństwa w rozkładzie. I będzie musiała zdecydować, ile jest gotowa poświęcić, by ocalić najbliższych.Zatrważająca Pieśń prorocza to dzieło oszałamiająco oryginalne, opisujące druzgocącą wizję stopniowej utraty wolności w państwie totalitarnym, a zarazem poruszający portret matki próbującej utrzymać rodzinę blisko siebie, przy życiu.Znakomita, nagrodzona Bookerem powieść to historia zła, które wydarza się na naszych oczach, choć przecież tak bardzo staramy się go nie zauważać. To przepowiednia tego, w co może zmienić się świat, jeśli się nie opamiętamy. To krzyk, żądanie natychmiastowego wstrzymania procesów, które - a wiemy to doskonale z lekcji historii - zawsze prowadzą do tragedii. Jeszcze nie jest za późno, jeszcze możemy się otrząsnąć, przekonuje Paul Lynch. Nie sposób mu nie wierzyć.Michał NogaśKoniec świata potrafi się zacząć całkiem niewinnie. Drobne elementy rzeczywistości przestają pasować, ale wciąż można to zbyć machnięciem ręki: to nic takiego. A później nie ma już odwrotu. Duszna, dławiąca proza. Olśniewa stylem, oddaje najskrytsze lęki. I choć człowiek chciałby przestać czytać, nie może, musi wiedzieć, co będzie dalej.Natalia SzostakProrocze arcydzieło."Washington Post"Piękna i mocna. Lynch jest wybitny, gdy ukazuje biurokratyczne zawiłości popadania w chaos."New York Times"To nie jest książka przedstawiająca ucisk polityczny jako problem intelektualny, który należy rozwiązać. Ona celuje w układ limbiczny i nie chybia."Los Angeles Times"
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Oparta na faktach powieść uciekiniera z Auschwitz. Bohatera, którego odwaga uratowała życie dziesiątków tysięcy ludzi. Wiosną 1944 roku, po niemal dwóch latach nieustającego strachu, głodu, bestialskich mordów i nieludzkiego traktowania, dwóch słowackich Żydów uciekło z Auschwitz. Zabrali ze sobą dokumenty – plany obozu, krematoriów i komór gazowych, spisy tysięcy ludzi skazanych na śmierć tylko dlatego, że urodzili się w niewłaściwym kraju lub niewłaściwej rodzinie. Obaj wiedzieli, że bez twardych dowodów nikt nie uwierzy w to piekło na ziemi. Najbardziej przekonująca okazała się etykieta zerwana z kanistra z cyklonem B, początkowo służącego do odkażania baraków i odzieży, później używanego do szybkiej i efektywnej eksterminacji więźniów. Dzięki nim świat po raz pierwszy zyskał niepodważalne dowody na koszmar panujący za pilnie strzeżonym ogrodzeniem z drutu kolczastego. Ucieczka z Auschwitz to sfabularyzowane – ale nadal w pełni prawdziwe – wspomnienia Alfréda Wetzlera z lat katorgi. Fragment historii ludzkości, o którym wszyscy chcieliby zapomnieć, ale każdy ma obowiązek pamiętać. Wstrząsające świadectwo zła oraz dowód ludzkiej siły, wiary i niezłomności. Film na podstawie tamtych wydarzeń jest słowackim kandydatem do Oscara. W czasach, kiedy „szczepionka II wojny światowej” powoli przestaje działać, a miejsca związane z Zagładą stają się tłem do radosnych selfie, ta książka – opowiadająca o autentycznym bohaterstwie Żydów podczas pobytu w obozie Auschwitz i brawurowej ucieczce, oparta na własnych przeżyciach – jest arcyważnym świadectwem czasów minionych, oby nigdy niezapomnianych. Karolina Korwin-Piotrowska, dziennikarka Powieść Wetzlera niesie w sobie moralne przesłanie o odwadze człowieka, który przeciwstawia się złu nawet w najcięższych czy na pozór beznadziejnych sytuacjach… I zawiera jeszcze jedno ponadczasowe stwierdzenie: Holokaust nie rozpoczął się wtedy, gdy jego ofiary zapędzano do wagonów w pociągach deportacyjnych, czy też wtedy, gdy stanęły one pod bramami obozów zagłady i komorami gazowymi. To był kolejny etap procesu, który rozpoczął się od ataków słownych, ostracyzmu i prześladowania określonej grupy obywateli, których wkrótce uznano za wrogów narodu, państwa i całej ludzkości… Ivan Kamenec Alfréd Wetzler był prawdziwym bohaterem. Jego ucieczka z Auschwitz oraz raport, który pomógł stworzyć i w którym po raz pierwszy przekazał prawdę o tym obozie koncentracyjnym, przyczyniły się bezpośrednio do uratowania życia 120 000 Żydów z Budapesztu, którzy mieli zostać deportowani na śmierć. Żaden inny czyn jednostki podczas II wojny światowej nie uratował tylu Żydów przed losem, jaki zaplanowali dla nich Hitler i funkcjonariusze SS. sir Martin Gilbert Minęło ponad pół wieku lat od dnia, w którym świat po raz pierwszy usłyszał o udanej ucieczce Rudolfa Vrby i Alfréda Wetzlera z Auschwitz. Ich ucieczka i świadectwo o hitlerowskich obozach śmierci zmusiły przedstawicieli demokratycznego świata, by spojrzeli w oczy prawdzie, w którą wielu nie chciało uwierzyć, nawet po wojnie. Dzięki Vrbie i Wetzlerowi zbrodnie i zakres nazistowskiego „ostatecznego rozwiązania” są dziś powszechnie znane. Václav Havel Alfréd Wetzler (1918–1988). Jeden z dwunastu więźniów, którym udało się uciec z Auschwitz. Jako pierwszy, razem z Rudolfem Vrbą, opowiedział i opisał pod koniec kwietnia 1944 roku zbrodnie, których był tam świadkiem. Po wojnie pracował jako redaktor, robotnik, zajmował się także handlem. Był świadkiem podczas drugiego procesu oświęcimskiego we Frankfurcie, a także na procesie Adolfa Eichmanna w Jerozolimie. W 1946 roku przygotował Osviecim, hrobka štyroch miliónov ľudí (Auschwitz, grobowiec czterech milionów ludzi), który składał się ze świadectw niektórych uciekinierów z obozu oraz więźniów, którzy dotrwali do wyzwolenia Auschwitz. Pośmiertnie zostały mu przyznane wysokie słowackie odznaczenia państwowe: Order Ľudovíta Štúra II klasy oraz Krzyż Milana Rastislava Štefánika I klasy.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Opowieść o kanadyjskim rasizmie i cierpieniu rdzennych mieszkańców. Narodowy bestseller. W 1966 roku dwunastoletni Chanie Wenjack uciekł ze szkoły z internatem i zamarzł na śmierć na torach kolejowych. Po przeprowadzonym dochodzeniu wydano cztery zalecenia, żeby zapobiec kolejnej tragedii. Żadne z zaleceń nie zostało zastosowane. Od 2000 do 2011 roku w kanadyjskim Thunder Bay zmarło siedmioro rdzennych uczniów szkół średnich. Mieszkali setki kilometrów od rodzin, zostali zmuszeni do opuszczenia domu, ponieważ w ich rezerwatach nie było odpowiedniej szkoły średniej. Pięcioro znaleziono w rzekach otaczających Jezioro Górne, święte miejsce rdzennych mieszkańców. Inny, łagodny chłopak i gwiazda hokeja, zniknął w noc przy minus dwudziestu stopniach, a młoda dziewczyna z niewyjaśnionych przyczyn zmarła w korytarzu domu kuzyna. Dziennikarka śledcza Tanya Talaga zagłębia się w historię tego północnego miasta, które stało się symbolem długiej walki Kanady z łamaniem praw człowieka wobec rdzennych społeczności. Opisuje ogromne luki w systemie, powszechną obojętność, codzienny rasizm i niedofinansowanie. Daje bolesną lekcję, ale jednocześnie nie odbiera nadziei. Nie sposób przeczytać tej książki i nie poczuć tej tragedii. Talaga ożywia każdą historię, umiejętnie snuje opowieści o życiu, śmierci i rodzinach młodych ludzi, przeprowadzając jednocześnie wnikliwą analizę. Łączy każdą śmierć z polityką neokolonialną i instytucjonalnym rasizmem na wszystkich rządowych szczeblach, a także ze spuścizną niesławnych i pełnych przemocy szkół rezydencjalnych. Książka jest przejmująca i doprowadzająca do szału, stanowi zarówno ważne świadectwo potrzeby zmian, jak i wezwanie do działania. „Publishers Weekly” Tanya Talaga opisuje dobrze zbadane, okrutne prawdy, które odsłaniają systemowy rasizm, ubóstwo i bezsilność przyczyniające się do ciągłych problemów, z jakimi borykają się rdzenna młodzież, ich rodziny i społeczności. Patti LaBoucane-Benson, autorka książki The Outside Circle Musimy zacząć słuchać. Rodzice posyłali swoje dzieci do szkoły w Thunder Bay, a potem musieli patrzeć, jak one umierają. Rasizm, obojętność policji, biurokratyczna nieudolność, pośrednia przemoc – wcale nie musi tak dalej być. Niech ta książka was oburzy. Duncan McCue, gospodarz Cross Country Checkup w CBC Radio. Tanya Talaga od dwudziestu lat jest dziennikarką „Toronto Star” i zajmuje się każdą tematyką, od ogólnych wiadomości o mieście, po edukację, krajową opiekę zdrowotną, wiadomości zagraniczne i sprawy rdzennych mieszkańców. Była pięciokrotnie nominowana do nagrody Michenera w dziedzinie dziennikarstwa publicznego. W 2013 roku należała do zespołu, który zdobył National Newspaper Award za roczny projekt dotyczący katastrofy budowlanej Rana Plaza w Bangladeszu. W 2015 roku była częścią zespołu, który zdobył National Newspaper Award za „Gone”, serię opowieści o zaginionych i zamordowanych rdzennych kobietach i dziewczętach. Talaga jest pochodzenia polskiego i rdzennego. Jej prababka, Liz Gauthier, przeżyła szkołę rezydencjalną. Pradziadek, Russell Bowen, był traperem i robotnikiem Odżibwejów. Babka jest członkinią Fort William First Nation. Talaga mieszka w Toronto z dwójką nastoletnich dzieci. Zwycięzca RBC Taylor Prize, Zwycięzca Shaughnessy Cohen Prize For Political Writing Zwycięzca First Nations Communities Read Indigenous Literature Award A GLOBE AND MAIL TOP 100 BOOK A NATIONAL POST TOP 99 BOOK A CHATELAINE BEST BOOK OF 2017 A CBC NONFICTION BOOK OF YEAR
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Nowa książka autorki słynnego bloga AmMniam!
Kulinarna podróż pełna pysznych i zaskakujących połączeń. Znajdziecie tu dania, które możecie przygotować zarówno dla siebie, jak i zaserwować gościom na wiele różnych sposobów: na niedzielny obiad, urodziny czy wystawną uroczystość.
Menu jak w restauracji - są przystawki, zupy, dania główne i desery. A także mnóstwo wskazówek i propozycji, jak dania można modyfikować, inaczej podać czy wykorzystać w innej potrawie. Dzięki temu aż chce się eksperymentować.
Na przystawkę Magda Gembacka proponuje smażone pomidory w panierce panko-migdałowej, frytki z bakłażana lub pieczoną dynię z papryką, cebulą i orzechami. Zupy? Na przykład szparagowo-ciecierzycowa, chłodnik z pieczonych buraków i wiśni albo zupa wielowarzywna z dynią i kurkami. Dania główne to feeria smaków: pieczona młoda kapusta z pikantnym sosem pomidorowo-fasolowym, pierogi z grzybami i kiszonymi burakami lub lasagne dyniowo-soczewicowa z grzybowym beszamelem. Są też desery: tort bazyliowo-szpinakowy z truskawkami, zebra sezamowo-czekoladowa, a także mus z gruszek duszonych w winie z waniliowym budyniem.
Dla każdego niebo w gębie.
Magdalena Gembacka - autorka książek Kolorowa kuchnia roślinna (2016) i Więcej warzyw na talerzu (2018.) Od 2010 roku prowadzi roślinnego bloga kulinarnego na którym dzieli się przepisami na zdrowe, proste i pomysłowe dania dla małych i dużych. Miłośniczka dobrego jedzenia, zafascynowana medycyną żywienia i stylu życia.
Magda Gembacka zaprasza na wielką ucztę. Proponuje zdrowe przepisy dla wszystkich i nakażdą kieszeń. Nie brakuje tu sprytnych przystawek, kolorowych zup i konkretnych przepisów na dania główne. Znajdziecie tu domowe gołąbki z kaszą gryczaną i wędzonym tofu lub faszerowane makaronowe muszle lubnieco bardziej wyrafinowane bazyliowe naleśniki czy zupę z kolendry.O tej książce dobrze się pisze, ale na pewno jeszcze lepiej się z niej gotuje!
Alicja Rokicka, autorka bloga Wegan Nerd
Kolejna książka Magdy zanosi nas w nowy wymiar kuchni pełnej warzyw i owoców. Niecodzienne połączenia składników powodują, że nabiera się ochoty do przygotowania każdej potrawy. Roślinna rewolucja trwa w najlepsze.
Paweł Ochman, autor bloga Weganon
Kreatywne, apetyczne i z polotem - takie są te przepisy! Świetne połączenia smaków, ciekawe struktury dań (tu chrupie, tam się rozpływa) i mnóstwo kolorów - jej pomysły zachęcają do eksperymentów!
Paulina Nawrocka-Olejniczak, dziennikarka i autorka podcastu Zabawy jedzeniem
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Nowe i uzupełnione wydanie najbardziej fascynującej książki o rodzinie Iwaszkiewiczów, napisanej przez prawnuczkę Anny i Jarosława. Ludwika Włodek poruszyła wątki dotąd przez biografów marginalizowane. Opowiedziała losy całej rodziny – aż do dzisiaj. Pokazała Iwaszkiewicza uwikłanego w sprawy żony, córek i wnuków. Rozdartego pomiędzy ukraińską przeszłością i warszawską codziennością. Zaangażowanego w sprawy publiczne i domowe. Myślącego o dalekich podróżach i tęskniącego do kochanków. Dotąd nikt z taką odwagą, a jednocześnie delikatnością nie opisał stosunków panujących na Stawisku, w domu, w którym Anna i Jarosław spędzili większość swojego długiego życia i w którym, jako mała dziewczynka, mieszkała także autorka. Rozmawiała z rodziną, a także z przyjaciółmi pisarza i jego bliskich. Czytała ich nieopublikowane listy, wspomnienia i pamiętniki. Tak powstała przejmująca opowieść: miejscami tragiczna, miejscami zabawna, pełna anegdot i obalająca wiele mitów. Na zdjęciu okładkowym są Anna i Jarosław w latach 30. na przylądku Skagen. Tam, na samym skrawku Półwyspu Jutlandzkiego, ścierają się dwa morza: Północne i Bałtyckie. Ich fale podchodzą do brzegu pod innym kątem, zderzają i rozbijają o siebie. Ludwika Włodek – reporterka i socjolożka. Wykładowczyni na Uniwersytecie Warszawskim, specjalistka od nacjonalizmów i polityki tożsamości, zainteresowana procesami transformacji ustrojowej, dekolonizacją i migracjami, od Azji Centralnej, poprzez Europę Środkową po Francję. Autorka książek: Wystarczy przejść przez rzekę (2014), Andrzej Mróz. Cudowna, cudowna historia (2014), Cztery sztandary, jeden adres (2017), Gorsze dzieci Republiki (2020). Weganka.
Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Porywająca opowieść o jednej z największych wirtuozek wszech czasów.
Lipsk, 1835 rok: szesnastoletnia pianistka Clara gra przed pełną salą. Od pięciu miesięcy jest na tournée. Towarzyszy jej ojciec. To, co wydaje się harmonijną współpracą, w rzeczywistości jest dla dziewczyny piekłem. Apodyktyczny Friedrich Wieck traktuje życie i karierę córki jak dochodowy projekt. Sytuacja się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że Clara jest zakochana w dawnym uczniu ojca, Robercie Schumannie - nowatorskim kompozytorze, którego pan Wieck ceni jako artystę, ale zupełnie nie szanuje jako człowieka. Kiedy więc okazuje się, że ktoś taki miałby zaprzepaścić jego wieloletnie starania, zabrania młodym się spotykać. Ale Clara postanawia walczyć o tę miłość i prawo do kształtowania własnego życia. Z biegiem czasu jednak nie jest już pewna, czy przyszłość z Schumannem to spełnienie jej marzeń, czy jedynie przejście z zależności od jednego mężczyzny w zależność od drugiego. Czy wielki talent i jeszcze większa miłość do muzyki pozwolą Clarze odrzucić konwenanse epoki i mimo licznych głosów sprzeciwu występować na najważniejszych europejskich scenach?
Beate Rygiert - niemiecka pisarka, scenarzystka oraz reżyserka filmów krótkometrażowych i dokumentalnych. Studiowała teatrologię, muzykologię i literaturę włoską na uniwersytetach w Monachium i Florencji, a także produkcję filmową na Nowojorskiej Akademii Filmowej. Za swoją twórczość została uhonorowana m.in. Würth-Literaturpreis (2002) i Literacką Nagrodą Corine (2011).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
