Edgar Cayce zasłynął z kilkunastu tysięcy wizjonerskich przekazów odbieranych w stanie transu. Większość z nich dotyczyła szeroko pojętego uzdrawiania. Niezwykła zdolność do do stawiania przez medium diagnoz osobom odległym nawet o tysiące mil pozostaje jednym z największych fenomenów parapsychicznych wszech czasów. W książce pisarka Mary Ellen Carter analizuje szczegółowo dwieście takich przypadków: - Kim były osoby zwracające się do medium? - Jakie znaczenie miały seanse dla ludzi, do których były kierowane? - Czy współczesna medycyna rzuca nowe światło na metody leczenia, jakie polecał Cayce?  Edgar Cayce o uzdrawianiu Spis treści:   Przedmowa. Wstęp SEANSE PRZEPROWADZONE PRZEZ EDGARA CAYCE'A: PRZYPADKI UZDROWIEŃ Rozdział l KOBIETA, KTÓRA ZAMIENIAŁA SIĘ W KAMIEŃ. Komentarz medyczny SCLERODERMA Rozdział 2 PRZYJACIEL WYRWANY ŚMIERCI Komentarz medyczny PACIORKOWIEC Rozdział 3 CIĘŻKA PRÓBA Komentarz medyczny ZABURZENIE KOORDYNACJI. Rozdział 4 PUNKT ZWROTNY Komentarz medyczny ZAPALENIE OTRZEWNEJ, GANGRENA. Rozdział 5 BABCIA SPROWADZA POMOC Komentarz medyczny ZAPALENIE UCHA Rozdział 6 POWIEDZ IM, ŻE CHROMI CHODZĄ Komentarz medyczny CHOROBA PERTHE'A Rozdział 7 KEN NIE MUSI IŚĆ NA OPERACJĘ Komentarz medyczny ZAPALENIE WYROSTKA Rozdział 8 ARTRETYZM U NASTOLATKI, Komentarz medyczny ARTRETYZM Rozdział 9 LEONORE DOŚWIADCZA ŁASKI. Komentarz medyczny BEZPŁODNOŚĆ Rozdział W MAJOWA CHOROBA. Komentarz medyczny OSŁABIENIE Rozdział 11 NAZWIJCIE TO CUDEM Komentarz medyczny PORAŻENIE MÓZGOWE Rozdział 12 „BO ŻYCIE JEST SŁUŻBĄ". Komentarz medyczny PARALIŻ..." A.R.E. DZISIAJ.

Czujesz się słaby, może wręcz chory, gaśniesz w oczach swoich i w oczach innych, brak ci siły do życia? Zajrzyj do tej książki, a odbijesz się wprost ku niebu zdrowia, siły i niczym nieograniczonych możliwości. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że dzięki tej książce odzyskało zdrowie wiele osób, które wcześniej postrzegały siebie jako `przypadki nieuleczalne`, oraz że u pacjentów przestrzegających zawartych w niej wskazówek, choroba trwała znacznie krócej. W książce tej zawarte są szczegółowe informacje, które należy dopasować do własnej sytuacji, aby mogły przynieść efekty. Zasady i ćwiczenia tu opisane były sprawdzane na przestrzeni wielu lat, a wyniki uzyskane przez pacjentów zostały dokładnie i wielokrotnie zbadane. Ćwiczenia te, nawiązujące do uzdrawiających praktyk Indian i Tybetańczyków, zmienią twe życie i pomogą w samodoskonaleniu dzięki uzdrawiającej mocy.

MEDYTUJĄCY UMYSŁ Golemana, to jedna z tych wyjątkowych książek, których czytanie sprawia przyjemność i daje praktyczne korzyści. MEDYTUJĄCY UMYSŁ oferuje nam szeroki wachlarz ścieżek prowadzących do duchowej przemiany, opisujący metody: hinduską, buddyjską, suficką, żydowską, chrześcijańską i tantryczną, a także medytację transcendentalną, jogę kundalini, drogę buddyzmu tybetańskiego, zeń, oraz techniki rozwinięte przez Gurdżijewa i Krisznamurtiego. Tym, którzy dopiero zaczynają medytować, książka dostarcza wyjątkowego przeglądu różnych rodzajów medytacji oraz wprowadza ich w podstawowe elementy praktyki. Doświadczonym studentom Goleman ukazuje odmienne poziomy świadomości, rozwinięte jako rezultat długofalowego stosowania medytacji. „Gorąco polecam MEDYTUJĄCY UMYSŁ zarówno początkującym jak i zaawansowanym studentom praktykującym medytację, ponieważ materiał zawarty w ksiqżce jest wyczerpujący i ponadczasowy. Szczegółowe opisy tradycji medytacyjnych Wschodu i Zachodu wykazują podobieństwa i różnice. Przez swoją gruntowność książka ta maluje prawdziwy obraz medytacji i z tej przyczyny jest najlepsza w swej kategorii." Ken Wilber Wybrany fragment książki Przygotowanie do medytacji Praktyka rozpoczyna się od silą, cnoty czy też czystości moralnej. To systematyczne kultywowanie cnotliwych myśli, słów i czynów pomaga ogniskować wysiłki osoby praktykującej medytację na przemianie świadomości. „Zepsute myśli", na przykład seksualne fantazje czy gniew, prowadzą do roztargnienia. Dla osoby poważnie medytującej są one stratą czasu i energii. Psychologiczne oczyszczenie oznacza odcięcie się od rozpraszających myśli.    Proces oczyszczenia to jeden z trzech głównych działów nauczania w buddyjskim schemacie medytacji; dwoma pozostałymi w samadhi (koncentracja medytacyjna) punna (wgląd). Wgląd, to rozumiane w wyjątkowym znaczeniu „widzenie rzeczy jakimi są". Oczyszczenie, koncentracja i wgląd są blisko ze sobą związane. Wysiłki, aby oczyścić umysł, ułatwiają początkową koncentrację, która z kolei umożliwia trwały wgląd. Poprzez rozwijanie koncentracji albo wglądu, czystość, zamiast aktem woli, staje się czymś nie wymagającym wysiłku i jak najbardziej naturalnym dla medytującego. Wgląd wzmacnia czystość, podczas gdy jednocześnie wspomaga koncentrację; silna koncentracja może być produktem ubocznym zarówno wglądu, jak i czystości. Wzajemne oddziaływania nie są liniowe; rozwój jakiegokolwiek jednego aspektu ułatwia rozwój dwóch pozostałych. W przebiegu ścieżki medytacji nie istnieje żadna jednostkowa progresja, a raczej jednoczesny spiralny ruch wszystkich trzech aspektów. Chociaż ich prezentacja jest tu z konieczności liniowa, rozwój medytującego charakteryzuje całkowite wzajemne powiązanie czystości, koncentracji i wglądu. To trzy aspekty jednego procesu.    Czynne oczyszczenie w tradycji Yisuddhimaggi rozpoczyna się od przestrzegania dyscypliny ustalonej dla laików, nowicjuszy i wyświęconych mnichów. Dla laików istnieje zaledwie pięć nakazów: powstrzymywanie się od zabijania, od kradzieży, od nieślubnego stosunku seksualnego, od kłamstwa i spożywania napojów alkoholowych. Dla nowicjuszy lista ta rozszerza się do dziesięciu, z których pięć pierwszych staje się bardziej rygorystycznymi. Dla mnichów jest 227 zakazów i przepisów regulujących każdy szczegół codziennego życia zakonnego. Podczas gdy praktyka czystości różni się w zależności od trybu życia, założenie jest zawsze takie samo: to niezbędne przygotowanie do rozpoczęcia medytacji.    Na podstawowym poziomie są to przepisy regulujące właściwe zachowania społeczne, ale jest i drugi poziom, odnoszący się do motywacji, która zapowiada właściwe postępowanie. Czystość jest tu rozumiana nie tylko w zwykłym sensie poprawnego zachowania, ale także jako postawa umysłowa, z której wyłania się właściwa mowa, działanie i myślenie. Kiedy medytującego opanowują zmysłowe myśli, Vi-suddhimagga ponagla go, aby natychmiast się im sprzeciwił poprzez kontemplowanie ciała w aspekcie jego brzydoty. Takie działanie ma uwolnić medytującego nie tylko od żądzy ciała, ale i od wyrzutów sumienia, winy czy wstydu. Zachowanie musi pozostać pod kontrolą, ponieważ ma bezpośredni wpływ na umysł, a czystość moralna sprowadza się do czystości umysłu.    Ponieważ opanowanie umysłu jest celem czystości, częścią oczyszczenia jest powstrzymanie zmysłów. Środkiem do tego jest sati (uwaga). W stanie uwagi panowanie nad zmysłami pojawia się w wyniku doskonalenia zwyczaju prostego zwracania uwagi na postrzeganie zmysłowe, przy jednoczesnym hamowaniu umysłu przed zakuwaniem się w kajdany jakiegokolwiek reagowania. Uwaga jest podstawą okazywania bodźcom zmysłowym zaledwie najsłabszego zainteresowania. Kiedy stopniowo rozwija się w praktykę wipassany (widzenia rzeczy jakimi są), staje się drogą do stanu nirwany. W codziennej praktyce uwaga prowadzi do odłączenia się od własnego postrzegania i myśli. Medytujący staje się wówczas obserwatorem własnego strumienia świadomości, budząc siłę dla normalnej aktywności umysłu i przygotowując drogę do odmiennych stanów.    W początkowych etapach medytacji, zanim praktykujący nauczy się podstaw uwagi, rozprasza go otoczenie. Wspominając o tym Yisuddhimagga daje instrukcje dla osób zamierzających medytować, a także ukazuje najbardziej korzystny styl życia i nastawienie do samej praktyki. Osoba taka musi utrzymywać się dzięki poprawnym z punktu widzenia moralności środkom egzystencji, tak aby źródło finansów nie było przyczyną obaw; w przypadku mnichów, zajęcia takie jak astrologia, czytanie z dłoni czy interpretacja snów są kategorycznie zakazane, podczas gdy polecane jest życie żebracze. Majątek osobisty powinien być sprowadzony do minimum; mnich ma posiadać tylko osiem przyborów: trzy szaty, rzemień, miskę żebraczą, brzytwę, igłę do szycia i sandały. Powinien przyjmować pożywienie z umiarem - tyle, by podtrzymać fizyczne zdrowie, ale nie tyle, by wywołać senność. Miejsce, w którym mieszka, powinno być odosobnione; osoba, która nie potrafi żyć w izolacji, powinna posiadać pomieszczenie do medytacji zlokalizowane na uboczu.  

Czy nadzwyczajne wyzdrowienia są `cudami`? Czy też są naturalnymi powrotami do zdrowia, które zdarzają się rzadko i są niezwykle złożone, a które nauka powinna wreszcie spróbować wyjaśnić. Wielu chorych stwierdzało, że inspiracją do pokonania zdawałoby się nieuleczalnej choroby, była dla nich wiadomość o jednym choćby przypadku nadzwyczajnego wyzdrowienia. Świadomość, że choć jedna osoba przeżyła ten sam rodzaj choroby dawała im nadzieję, że życie ciągle przed nimi. Ta książka w sposób bardzo zdecydowany pokazuje, że jedna z wielkich tajemnic życia - samowyleczenie się z raka -ukryta jest w nas. Obyśmy mieli odwagę - i wyobraźnię - aby to zauważyć. To pozycja dla wszystkich zainspirowanych przez piękną książkę MIŁOŚĆ, MEDYCYNA I CUDA. I dla innych... To jej wspaniała kontynuacja.

Rozmowy z Bogiem stały się bestsellerem, podobnie jak dwie następne Księgi. A Przyjaźń z bogiem, którą czytasz obecnie, trafiła w twoje ręce nieprzypadkowo - ma za zadanie po raz kolejny rozbudzić w tobie chęć i ciekawość poznania prawdy - tym razem nawet w jeszcze szerszym wymiarze: Czy możliwe jest coś więcej niż rozmawianie z Bogiem? Czy z Bogiem można się naprawdę zaprzyjaźnić? Książka Przyjaźń z bogiem mówi, że tak, i pokazuje, jak to osiągnąć. Slowami samego Boga. Nasz dialog bowiem trwa nadal, prowadząc nas ku nowym obszarom oraz dobitnie przywołuje to, co powiedziane zostało już wcześniej. Dowiaduję się, że tak właśnie przebiega mój dialog z Bogiem - krążąc i nawiedzając znajome tereny, by nagle, niczym po spirali, wznieść się na no-wy poziom. Takie posuwanie się dwa kroki do przodu, jeden w tył, pozwala mi zachować w polu widzenia wcześniej przekazaną mądrość, utwierdza ją w mojej świadomości, co daje solidną podstawę do dalszych odkryć. Tak wygląda ten proces. Kryje się za tym głęboki zamysł. Choć z początku jest to nieco uciążliwe, z czasem jednak doceniłem zalety tej metody. Albo-wiem utwierdzając Bożą mądrość w swojej świadomości, wpływamy na nią. Rozbudzamy ją. Wznosimy ją na wyższy poziom. Jednocześnie coraz więcej pojmujemy, przypominamy sobie wyraźniej, Kim W Istocie Jesteśmy, i zaczynamy to objawiać. Na tych stronicach wyjawię trochę szczegółów z mojej przeszłości, przedstawię też zmiany, jakie zaszły w moim życiu, odkąd ukazały się drukiem Rozmowy z Bogiem. Pytało mnie o to wiele osób, ich ciekawość jest zrozumiała. Chcą się dowiedzieć czegoś o facecie, który twierdzi, że ucina sobie pogawędki z Tym Na Samej Górze. Ale nie tylko z tego powodu zamieszczam tu te anegdoty. Wyimki z mej przeszłości nie mają zaspokajać ludzkiej ciekawości - chodzi przede wszystkim o to, aby pokazać, w jaki sposób moje życie demonstruje, co to znaczy przyjaźnić się z Bogiem - i w jaki sposób demonstruje to życie każdego z nas. Takie jest przesłanie tej książki. Wszyscy mamy w Bogu przyjaciela - nieważne, czy wiemy o tym czy nie. Ja należałem do tych drugich. Nie wiedziałem też, dokąd ta przyjaźń może mnie zaprowadzić. I w tym cały urok, na tym polega wspaniała niespodzianka. To, że możemy zaprzyjaźnić się z Bogiem to nie wszystko, rzecz w tym, co może nam ta przyjaźń przynieść. Bóg zaprasza nas, abyśmy zostali Jego przyjaciół-mi, nie bez powodu. Ta przyjaźń ma swój cel. Jeszcze niedawno był mi on nieznany. Nie pamiętałem. Teraz kiedy wiem, nie boję się Boga, a to odmieniło moje życie. Wciąż zadaję sobie wiele pytań. Ale teraz udzie-lam też odpowiedzi. Na tym polega różnica. Na tym polega zmiana. Rozmawiam z Bogiem, a nie tylko przemawiam do Niego. Jestem dla Boga partnerem, a nie po prostu Jego wyznawcą. Jest moim szczerym pragnieniem, aby twoje życie odmieniło się w taki sam sposób; abyś ty również z pomocą tej książki znalazł w Bogu przyjaciela i aby w wyniku tego twoje słowa i czyny nabrały nowej wymowy.

Tę książkę należałoby raczej słuchać, aniżeli czytać. Wyjątkowy nauczyciel dzieli się w niej z nami przesłaniem i niezwykłą podróżą po swojej duchowej ścieżce, kierując nas do centrum naszej wewnętrznej świadomości. Bez względu na to czy nasze korzenie sięgają hinduizmu, czy chrześcijaństwa, słuchanie tej książki służy wzrastaniu w naszej i pełnej szacunku tradycji."" Siostra Francis Borgia Była Matka Przełożona Szkoły Sióstr Świętego Franciszka

Sylwia Browne, autorka bestsellera New York Timesa, która zadziwiła miliony ludzi i pomogła dzięki swoim channelingowym odczytom oraz występom telewizyjnym, ofiarowuje nam bezprecedensowe i pełne spojrzenie na to, w jaki sposób życie pozagrobowe wpływa na nasze obecne istnienie. `Na Drugą Stronę i z Powrotem` jest wspaniałą i przekształcającą księgą mądrości oraz uzdrowienia. Zainspirowana pytaniami najczęściej zadawanymi podczas jej readingów i publicznych wystąpień, Sylvia Browne napisała poradnik dla ludzi , którzy pragną pogłębić własną duchowość dzięki zrozumieniu istoty i działania medialnej energii. Czytelnicy zyskają zdumiewającą wiedzę o tym, w jaki sposób ducho-przewodnicy i anioły przemawiają do nas codziennie, wstrząsającą prawdę o duchach i nawiedzeniach, rozwiązywanie zagadek związanych z zaginionymi osobami, informacje o tym, w jaki sposób medialna energia może uzdrowić ludzi oraz ich związki, dlaczego nie powinniśmy obawiać się śmierci i starzenia, a także przepowiednie na nowe milenium. `Na Drugą Stronę i z Powrotem` jest zarówno poradnikiem, jak i przygodową opowieścią o podróży przez inne światy, jest zaproszeniem do tego, by spojrzeć na nasz świat z odmiennej perspektywy i dostrzec odmienny świat, którego - naszym zdaniem - nigdy nie moglibyśmy zobaczyć.

Dzięki niezwykłym właściwościom naturalnej glinki możecie zachować lub odzyskać dobre zdrowie i promienny wygląd. Jest ona już wykorzystywana w leczeniu przez naturopatów na całym świecie. `Uzdrawiająca glinka` to kompletny przewodnik po historii glinki i jej zastosowaniach w sferze zdrowia i urody. Przeczytacie tutaj, gdzie zaopatrzyć się w glinkę i jak ją używać - są to metody proste, w typie `zrób to sam`, które możemy realizować w domach, małym kosztem (oczywiście porównując je do kosztów leczenia zdobyczami nowoczesnej farmaceutyki).?

Ingo Swan - osławiony badacz PSI - najsłynniejsze amerykańskie medium - ujawnia długo ukrywane badania `super tajnej` grupy, która zajmowała się UFO i Obcymi na Księżycu oraz możliwościami kontroli telepatycznej Ziemi sprawowanej przez Obcych. Grupa była tak tajna, że żaden jej ślad nie istniał na papierze i w związku z tym nie zawierała żadnych pisemnych umów - wyłącznie ustne. Ta, która obowiązywała Swanna, zmuszając go do milczenia, wygasła dopiero kilka lata temu. Teraz, w dobie jawności w sprawach UFO, opowiada on historię tajemniczych spotkań organizowanych w podziemiach, niedaleko Washingtonu, i o tym jak zabrano go w odległe miejsce Alaski, w pobliże północnego koła podbiegunowego, gdzie był świadkiem pojawienia się ogromnego pojazdu kosmicznego nad tamtejszym jeziorem. Książka ta omawia ludzką telepatię i przeciwstawia ją prawdopodobieństwu istnienia w pełni rozwiniętej telepatii obcych inteligencji kosmicznych. Swann odkrywa również fakty, że o Księżycu wiadomo dużo więcej niż oficjalnie się to przedstawia - o jego pochodzeniu, atmosferze, mieszkańcach i wielu innych cechach. Zdalne postrzeganie jest jednym ze sposobów, za pomocą których możemy dowiedzieć się znacznie więcej o telepatii ludzkiej, jak też o super telepatii Obcych. Czy posiadamy dość wiedzy, aby odpowiedzieć na kilka ważnych pytań w tej kwestii? PENETRACJA daje nam zaskakujące odpowiedzi na wiele z nich.

Co decyduje o nasym życiu: los czy przypadek? Czy bieg życia jest z góry przesądzony? Czy nasze losy toczą się tak, jakby zostały już zapisane w niewidzialnej złotej księdze? Autor stara się udzielić odpowiedzi na te pytania analizując zjawisko bibliotek liści palmowych - jedną z największych tajemnic przeszłości. Próbuje wyjaśnić, czym może być duchowo-materialny fenomen tzw. Kronik Akaszy oraz proponuje nam uniwersalny sposób rozumienia prawa karmy, czyli prawa przyczyny i skutku w życiu wszechświata.

Od zarania dziejów ludzie byli świadomi potęgi barw, drogich Kamieni i kryształów, mogącej odmienić nasze życie. W swoich słynnych "odczytach" Edgar Cayce rzuca światło na ich doniosłe znaczenie dla rozwoju ludzkiej psychiki. Pisząc zarówno o odczytach, jak i własnych odkryciach, Dan Campbell przedstawia rozważania Cayce'ego o właściwościach kamieni szlachetnych i kolorów, jak również otaczających je fascynujących starożytnych wierzeniach oraz ich obecnym praktycznym wykorzystaniu. Ta książka uczy, jak rozpoznać i zużytkować moce kolorów, kamieni i kryształów w celu lepszego zharmonizowania się - fizycznie i duchowo - z naturalną i psychiczną sferą codziennego życia. Spostrzeżenia Edgara Cayce'ego z zakresu zdrowia, odżywiania, snów, ESP i innych, uczyniły z niego jasnowidza o największym prestiżu. Leczenie kolorem - fragment książki Leczenie kolorem Pomysł, że światło słoneczne zawiera w sobie siły wzmacniające i lecznicze miał swoich zwolenników już w odległej przeszłości - być może wcześniej, niż sięgają udokumentowane zapisy. Wiadomo, iż starożytni Egipcjanie wierzyli, że Słońce jest źródłem energii i uzdrawiania; i podpisywali się pod tezą, że predyspozycje emocjonalne są powiązane z kolorami. Babilończycy i Rzymianie zażywali kąpieli słonecznych, a Persowie praktykowali pewne formy terapii światłem i kolorem. Celsus zauważył wartość leczniczą koloru, a lekarz grecki Galen snuł domysły co do roli koloru w powiązaniu ze zmianami fizycznymi ciała. Avicen-na z Arabii, który był nie tylko lekarzem, ale skłaniał się także ku mistycyzmowi, badał choroby i sposoby leczenia z uwzględnieniem kolorów. U schyłku Średniowiecza na scenie medycznej pojawił się szwajcarski lekarz i alchemik Paracelsus. Jego głębokie zainteresowanie alchemią służyło jako środek do odkrycia skutecznych lekarstw. Swoim pacjentom przepisywał na przeróżne dolegliwości roztwór złota. Wierzył, że choroba i złe samopoczucie jest rezultatem braku równowagi, który leczył za pomocą muzyki i koloru, inwokacji i zaklęć, ziół i poprzez uregulowanie diety. Według Paracelsusa, medycyna powinna uwzględniać w sobie również rozważania duchowe i boskie wpływy. W czasach nam bliższych, w 1878 roku Edwin D. Bab-bitt opublikował jeden z najobszerniejszych raportów na temat terapii kolorem. Jego The Principles ofLight & Color wstrząsnęło ówczesnym światem medycznym, ponieważ, jak stwierdził jeden z jego współczesnych: „Babbitt jest orędownikiem zmiany obecnego systemu terapeutycznego, co równa się rewolucji..." Często stosował przyrząd zwany chromosoczewką. Chromosoczewka, okrągły, butelkowaty zbiornik o wypukłej powierzchni, wykonana była ze szkła o różnych barwach, także bezbarwnego. Wypełniona wodą, służyła jako środek do przenikania pożądanego koloru w obszar ciała objętego chorobą, po ustawieniu soczewki pomiędzy pacjentem a światłem. Uznawano, iż po pewnym czasie naświetlania słonecznego woda w zbiorniku zostaje naładowana pewnymi cząstkami ze światła, stosownie do koloru szkła. Zatem solaryzowana woda „sama staje się wybitnie lecznicza, do użytku wewnętrznego w razie potrzeby". Chromatycznie sprowadzało się to do zasady, że podobne przyciąga podobne. Na przykład, promienie przefiltrowane przez żółte szkło przyciągają fosfor, sód, żelazo, węgiel i inne ożywiające pierwiastki w czystej formie. Czerwone promienie wzbogacają wodę w żelazo, cynk, stront i inne. Oczywiście do budowy soczewek używano także innych kolorów, szczególnie niebieskiego i purpurowego. Babbitt utrzymywał, że zewnętrzne stosowanie soczewek działa bardziej skutecznie na błony surowicze, podczas kiedy picie solaryzowanej wody wspomaga błony śluzowe. Wysnuł teorię, według której kombinacja obu sposobów leczenia stymulowała przepływ pozytywnych i negatywnych sił przez ciało. Wnioskował, że tak jak rośliny kiełkują w wyniku elektrycznych kolorów, wzbogacających je w pierwiastki chemiczne, tak też działają kolory, przyciągając do ciała uzdrowicielskie siły. Aby podbudować swoje koncepcje, wystąpił z pomysłowym wyjaśnieniem mechanizmu działania „zwykłego atomu". Atom Babbita był wirującym derwiszem sił przepływających w poskręcanych w zawiły sposób spiralach i wirach, przez które przechodzi eter - w podobny sposób, jak silnik odrzutowy wsysa powietrze podczas fazy ssania, i wypiera je w fazie wydechu. Spirale przedstawiają kolory, które opisuje Babbitt jako elektryczne i termiczne. Większe spirale zawierały kolory termiczne, takie jak czerwony lub pomarańczowy, a w miarę, jak stawały się mniejsze, zmieniały barwy na elektryczne, jak indygo i fiolet. Atom ten, jak rozumował Babbitt, składał się z mniejszych atomów, i gdyby był wielkości ludzkiej głowy, jego siły byłyby wystarczające do zrównania z ziemią Nowego Jorku. Na przestrzeni dziewiętnastego wieku na scenie pojawili się liczni praktycy chromoterapii, a między nimi bez wątpienia kilku oszustów. Prawdziwi terapeuci stosowali się do dyktatu kolorów, skrupulatnie uwzględniając każdy szczegół. Powszechna metoda leczenia polegała na umieszczaniu w oknach kolorowych szybek szklanych i kąpielach słonecznych pacjentów w promieniach światła, które przez nie przeświecało. W niektórych formach kuracji używano więcej, niż jednego koloru. Ischias, na przykład, wymagał zastosowania razem niebieskiego i białego koloru na niższe partie kręgosłupa. Na ogólne osłabienie zaleca się naświetlenie pomarańczowym, a następnie zielonym kolorem pnia mózgu i splotu słonecznego. Zwykle przepisywano serie zabiegów i naświetlania ograniczone do stosunkowo krótkich okresów. Co do samego światła, Cayce podkreślał, iż jego zbyt wielka ilość działa bardziej negatywnie, niż zbyt mała, ponieważ światło i tak przenika przyrodę. Radził, aby ludzie unikali zbyt dużej aktywności poza domem w środku dnia: „Jako że słońce... między jedenastą trzydzieści a drugą zawiera zbyt wielką ilość aktywnego promieniowania, co sprzyja siłom działającym destrukcyjnie na krążenie powierzchniowe..." (934-2). Jeżeli chodzi o liczbę praktykujących, chromoterapia wyraźnie straciła na znaczeniu na przełomie wieków. [...]  Edgar Cayce o leczeniu energią kolorów kryształami i kamieniami Spis treści: Wprowadzenie Słowo wstępne Część I 1. Świat jest kolorowy 2. Naświetlenie problemu 3. Taniec kolorów 4. Domena oczu 5. Osobisty wymiar koloni 6. Leczenie kolorem 7. Kolory endokrynowe i planety 8. Odkrycie aury Część II 1. Mistyczne moce kamieni 2. Kamienny most 3. Znaczenie kamieni dla ducha 4. Kamienie ważne dla umysłu i ciała 5. Wpływ metali 6. Kod krystaliczny i kamień z Atlantydy 7. Kolory kamieni A.R.E. Dzisiaj