Czwarty tom Dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism przedstawiających psychoanalityczne ujęcie początków społeczeństwa ludzkiego i religii. Kulturowamoralność seksualna a współczesna nerwowość to najwcześniejsza praca Freuda, w której wnikliwie omawia on antagonizm między kulturą a życiem popędowym. W pracach Aktualne uwagi o wojnie i śmierci i Dlaczego wojna? zajmuje się Freud reprezentowanym przez popęd śmierci komponentem natury ludzkiej, który sprawia, że wszystkie z trudem i za cenę niemałych wyrzeczeń zdobyte dokonania kultury padają pastwą zniszczenia. Psychologia zbiorowości i analiza ja to analiza sytuacji indywiduum w zbiorowości. Dzięki życiu wśród innych człowiek, twierdzi Freud, ma zapewnione większe poczucie bezpieczeństwa, ale musi zapłacić za to wyrzeczeniami płynącymi z konieczności przystosowania się. Przyszłość pewnego złudzenia to zbiór refleksji poświęconych ocenie korzyści i strat, jakie stają się udziałem człowieka wierzącego w iluzoryczne ideały kultury postrzeganej jako system złudnych zaspokojeń.
Od samego początku mej kariery psychiatrycznej studia Breuera-Freuda dostarczały mi, obok prac Pierre'a Janeta, żywej podniety. Przede wszystkim pomocne mi były Freudowskie przyczynki do interpretacji snów, gdyż dzięki nim mogłem lepiej zrozumieć formy wyrazu schizofrenii.
Najwspanialszym dokonaniem Freuda było to, że poważnie traktował on neurotycznych pacjentów i że poświęcił całą swą uwagę temu, co w ich psychologii indywidualne i szczególne.
Carl Gustav Jung: Wspomnienia, sny, myśli
Nam, ludziom Zachodu, idee hinduskie są obce, w większości nie jesteśmy w stanie nawiązać z nimi wewnętrznego związku. W perspektywie psychologicznej wszyscy jesteśmy chrześcijanami, niezależnie od tego, czy nasza świadomość zgadza się z tym poglądem, czy nie. A zatem każda doktryna budująca w duchu chrześcijańskim ma lepsze widoki na to, by ująć naszą wewnętrzną naturę, niż choćby nie wiem jak głębokie ujęcie pochodzące z obcego nam kręgu myśli. Z biegiem stuleci Zachód tworzyć będzie swoją własną jogę - na podwalinach chrześcijaństwa.
Legenda o Świętym Graalu szczególnie zachęca do ujęcia jej w perspektywie psychologicznej już choćby tylko ze względu na to, że zawiera wiele cech, które spotykamy także w bajkach i mitach, ponadto zaś w stopniu o wiele większym niż te ostatnie nadal fascynuje człowieka współczesnego - wydaje się, iż oznacza to, że tkwi w niej ciągle jeszcze żywy mit.
"Mysterium coniunctionis to konkluzja wynikająca z porównania alchemii z moją psychologią nieświadomości. W pracy tej raz jeszcze podjąłem problem przeniesienia i kontynuowałem mój pierwotny zamiar, którym było opisanie alchemii w całej rozciągłości - chodzi o swego rodzaju psychologię alchemii czy też alchemiczne ugruntowanie psychologii głębi. Dopiero w Mysterium coniunctionis moja psychologia została na dobre osadzona w rzeczywistości i otrzymała jako całość wykonane, dzieło spełnione - stanęło już na własnych nogach. W chwili, gdy poczułem twardy grunt, dotarłem też do ostatecznej granicy tego, co mogłem ująć naukowo; dotknąłem transcendencji, istoty archetypu samego w sobie, a o tym nie da się już powiedzieć niczego naukowego". - C.G. Jung: Wspomnienia, sny, myśli
Drugi tom Dzieł Sigmunda Freuda obejmuje wybór pism na temat kształtowania się "charakteru seksualnego" oraz tego, w jaki sposób przejawia się on w indywidualnym życiu erotycznym i emocjonalnym.
" W Aionie podjąłem problem Chrystusa. Nie chodziło mi już jednak o kwestię paraleli, jakie można by dlań znaleźć w Geistersgeschichte, lecz o konfrontację postaci Chrystusa z psychologią. "
"Konfrontacja z nieświadomością zaczęła się z nadejściem drugiej połowy mego życia. Praca nad tym znacznie się przeciągnęła w czasie i dopiero po około dwudziestu latach udało mi się z grubsza zrozumieć treść imaginacji. Przede wszystkim musiałem dostarczyć sobie dowodu, że istnieje historyczna prefiguracja moich doświadczeń zewnętrznych...". (autor)
Poglądy, którym daja wyraz uczestnicy seminarium, stanowią ważny przyczynek nie tylko do psychologii indywiduum, lecz również do problematyki współczesnego społeczeństwa i podstawowych potrzeb religijnych ludzkości.
Siódmy tom dzieł Freuda Sigmunda obejmuje wybór pism poświęconym zjawiskom histerii i lęku. Sięga on zatem do samych korzeni psychoanalizy, od badania histerii zaczęła się bowiem historia psychoanalitycznej refleksji nad człowiekiem.
Podstawą prezentowanego tutaj przekładu jest oryginalny tekst L' Experience interieure w wydaniu Oeuvres completes. Do przekładu dołączamy za łaskawą zgodą Pierr'a Klossowskiego jego bataille'owski komentarz " z epoki" (1947).
Mircea Eliade, czyt. Mirczja (ur. 9 marca 1907 w Bukareszcie, jako drugi syn kapitana Gheorghe Eliadego i Ioany Stoenescu - zm. 22 kwietnia 1986 w Chicago) - rumuński religioznawca, indolog, filozof kultury, a także eseista, pisarz i dyplomata.
Istotą tej książki jest dyskusja z Freudem.
Skąd to zainteresowanie psychoanalizą, którego nie tłumaczy ani kompetencja analityka, ani doświadczenie analizowanego pacjenta? Nigdy się nie da w pełni uzasadnić napisania danej książki, jak również od nikogo nie żąda się wyjawienia powodującej nim motywacji ani posuwania się do wyznań. Gdyby nawet próbowano to uczynić, byłoby to złudzeniem. Jednakże filozof - mniej niż ktokolwiek inny - nie może odmówić podania swych racji. Uczynię to umieszczając moje badania w szerszym polu pytania i wiążąc specyfikę moich zainteresowań z pewnym powszechnym sposobem stawiania problemów.
"Objaśnianie marzeń sennych" jest książką z której wywodzi się większość idei psychoanalizy, pomimo tego, że podzieliła się ona w późniejszym czasie na różne nurty, praca ta pozostaje do dzisiaj dziełem podstawowym. Książka ta w niedługim czasie po publikacji, została przetłumaczona na kilkadziesiąt różnych języków świata. Ponadto, stanowiła inspirację dla różnych kultur, dając w ten sposób pewnego rodzaju świadectwo tożsamości podstawowych struktur ludzkiego myślenia.
"Objaśnianie marzeń sennych" to pierwsza w języku polskim książka objaśniająca marzenia senne.
Niniejsza rozprawa ma służyć omówieniu zjawiska historycznego dostrzeganego przez niewielu, przez nikogo jednak nie zbadanego w całym swym zakresie. Starożytnictwo dotychczas nie wspomina o matriarchacie. Nowe jest samo pojęcie, nieznany stan rodziny, który ono określa. Badanie takowego przedmiotu, chociaż pociągające, stawia w obliczu niesłychanej trudności...
MARTIN BUBER jest jednym z tych filozofów, których myśl jest bardzo mocno przeniknięta religią. Podobnie jak Franz Rosenzweig czy Emmanuel Lévinas czerpał on inspiracje do swego filozoficznego i teologicznego myślenia m.in. z judaizmu. Pozostawał jednak zawsze poza ortodoksyjnym jego nurtem. Inspirowała go, inaczej niż np. Levinasa, nauka chasydów, tworzących religijny ruch ludowy uważany przez samego Bubera za ?ostatni i najwyższy zryw w łonie żydowskiego mistycyzmu?. Ruch ten pojawił się w połowie XVIII- go wieku, na polskich wówczas ziemiach dzisiejszej Ukrainy.
Martin Buber
Zainteresowanie tradycją chasydzką wyrosło w trakcie osobistych kontaktów Martina Bubera, który urodził się w 1878 roku w Wiedniu i wychowywał się we Lwowie, z żywym jeszcze za jego życia ruchem. Potwierdza to sam Buber gdy w ?Opowieściach chasydów? wspominając synów sławnego cadyka (tak chasydzi nazywali swoich przywódców religijnych) rabbiego Izraela z Różyna pisze: ?W młodości, któregoś lata przebywałem w pobliżu jednego z nich, najszlachetniejszego, zmarłego w roku 1903, rabbiego Dawida Mosze z Czortkowa, łagodnego człowieka, przyjaznego wszelkiemu stworzeniu, alem go nie poznał?. Mieszkając we Lwowie, u swego dziadka Salomona Bubera, który był znanym egzegetą Talmudu, Martin Buber uczęszczał do polskiego gimnazjum. Swoje pierwsze teksty, drukowane w polskich czasopismach, pisał po polsku. Z tego okresu życia pochodzi też jego specyficzne doświadczenie religijne związane z chasydyzmem.
Z domu dziadków wyniósł Buber również gruntowną znajomość języka hebrajskiego oraz Talmudu i Biblii, którą w późniejszym okresie tłumaczył, razem z Franzem Rosenzweigiem, na język niemiecki. Równie staranne wykształcenie otrzymał młody Buber w zakresie języka i kultury niemieckiej. Wykształcenia dopełniły studia uniwersyteckie odbywane w Wiedniu, Berlinie, Zurychu, Monachium i Lipsku.
Przełomowym momentem w życiu żydowskiego myśliciela było odkrycie wartości, poznanego w młodości, chasydyzmu. Odtąd poświęcił wiele czasu na gromadzenie i opracowanie nauk chasydzkich. W tym okresie zrodziło się centralne zagadnienie filozoficznych poszukiwań Bubera: pytanie o możliwość partnerskiej relacji między Bogiem a człowiekiem. Znajdując pozytywną odpowiedź na to pytanie w nauce chasydów myśliciel pragnął przełożyć tę naukę na język filozofii. W 1923 roku ukazała się pierwsza książka Bubera, początkującego wówczas filozofa, wykładowcy judaizmu i religioznawstwa na uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem pt. ?Ja i Ty?. Książka ta pozostała jego najważniejszą rozprawą filozoficzną. Zawarte w niej idee w kolejnych pracach Martin Buber jedynie wyjaśniał i poszerzał. Idea spotkania człowieka z Bogiem za pośrednictwem innych ludzi i całego świata przyrody została podniesiona wówczas do rangi antropologicznej ?zasady dialogicznej?.
Zajęcie się problematyką relacji Boga i człowieka wyrasta u Martina Bubera na bazie osobistego doświadczenia religijnego, które było bliskie opisywanemu przez chasydów. Jak stwierdza sam autor ?Ja i Ty?, książka ta powstała pod wpływem ?wewnętrznej konieczności? dania świadectwa wizji, która nawiedzała go ?od młodości?.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
