"Książka Michała Rauszera, antropologa i kulturoznawcy z psychoanalitycznym zacięciem i kompetencją, jest opracowaniem całkowicie oryginalnym i autorskim o rzadkich dzisiaj walorach intelektualnej spójności. Oto bowiem mamy tutaj do czynienia ze swoistym raportem z „pola bitwy”, jakim jest dzisiejsza neoliberalna kultura, celebrująca wolność, ale w „konsumenckich kajdanach”, raportem spisanym z wielką analityczną dyscypliną, a jednocześnie fantazją. [...] Ważnym walorem tej mądrej książki jest umiejętność łączenie wyjątkowo abstrakcyjnych wątków teorii psychoanalitycznej w wersji Lacanowskiej z odwołaniem do przykładów z własnych badań autora na Śląsku, do interpretacji dzieł filmowych, powieści, historii muzyki alternatywnej czy punkowej, ale także – do spetryfikowanych wytworów popkultury i reklamy".
prof. Wojciech Burszta
Michał Rauszer – etnograf i kulturoznawca. Aktualnie pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej na Uniwersytecie Śląskim oraz pisze pracę doktorską w Instytucie Kulturoznawstwa Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Zajmuje się badaniami nad konstruowaniem tożsamości kulturowej, kulturową historią buntu oraz historią teorii krytycznej. Wielbiciel rock'n'rolla i kina popularnego z lat osiemdziesiątych.
Książka Joanny Szczepanik to pierwsze w Polsce tak obszerne opracowanie zjawiska kulturowego i społecznego, jakim jest kolektyw artystyczny Neue Slowenische Kunst. Kolektyw ten (powołany do życia w 1984 roku jako odpowiedź na nałożony przez jugosłowiańskie władze zakaz występów zespołu Laibach) poddany tu został szczególnemu oglądowi pod względem dwóch jego cech charakterystycznych: wyróżniającej go wieloaspektowości podejmowanych działań i kolektywizmu rozumianego jako metoda funkcjonowania. Twórczość słoweńskich artystów może być postrzegana jako swoisty komentarz do transformacji, jakiej podlegały zjawiska kulturowe na przestrzeni ostatnich dekad. Geografia artystyczna wydaje się doskonałym sposobem ujęcia tego tematu z perspektywy kulturoznawstwa. Wnikliwa analiza wybranych zagadnień artystycznych w różnych aspektach sprawia, że praca ta może stanowić też atrakcyjny materiał dla antropologów kultury, historyków sztuki oraz socjologów.
Książka Społeczne konteksty edukacji medialnej zawiera wybrane teksty napisane przez studentów i pracowników Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego zainteresowanych pedagogicznymi aspektami oddziaływań mediów na dzieci, ich wpływem na wychowanie i uczenie się. Wielość i różnorodność spojrzeń na tematykę oddziaływań mediów na dziecko przedstawiona w prezentowanej książce pozwoli na zapoznanie się z aktualnym stanem wiedzy na ten temat, a także umożliwi czytelnikowi porównanie ich z własnymi poglądami i doświadczeniami. Autorzy tekstów zamieszczonych w książce mają nadzieję że dla niektórych rodziców i wychowawców będzie ona źródłem nie tylko wiedzy, ale także refleksji, a może nawet szeroko rozumianej zmiany w praktykach codziennego życia
"Książkę Mirosława Filiciaka można czytać w sposób co najmniej dwojaki. Po pierwsze jako pogłębioną analizę relacji zachodzących dziś pomiędzy mediami, jako refleksję na temat sposobów ich używania przez odbiorców oraz kulturowych i społecznych konsekwencji przeobrażeń, jakim ulega system medialny. Po drugie jako tekst zawierający propozycję znaczącej korekty w sposobie uprawiania nauk humanistycznych, propozycję detronizującą tekst jako podstawowy przedmiot analiz na rzecz przyglądania się społecznym praktykom, technologiom, działaniom aktorów jako czynnikom odpowiedzialnym za formowanie się określonego porządku społecznego i kulturowego". (prof. Marek Krajewski)
"Media, wersja beta Mirosława Filiciaka to książka, która znakomicie odświeża dyskurs rodzimego medioznawstwa i kulturoznawstwa. To znakomite, ciekawie napisane studium ?starych? i ?nowych? mediów jako praktyk oraz praktyk samego medioznawstwa; praca kulturoznawcza o walorze wybitnie interdyscypliarnym, pokazująca pośrednio, jak niefunkcjonalny jest obecny akademicki podział pracy, który do tej pory separował filmoznawstwo i badania nad mediami od etnografii, socjologii i ?teorii praktyki?, teorię mediów od historii kultury; medioznawstwo od socjologii wiedzy, archeologię mediów od software studies". (prof. Tomasz Majewski)
Mirosław Filiciak ? medioznawca, adiunkt w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, redaktor kwartalnika ?Kultura Popularna?. Jego zainteresowania ogniskują się na przecięciu zjawisk kultury współczesnej i mediów cyfrowych.
Zapraszamy na wycieczkę przez wieki, od protoplastów dzisiejszego człowieka, przez prymitywne plemiona, pierwszych chrześcijan, mroki średniowiecza, aż do człowieka odczuwającego zimnowojenne lęki i dużo dalej, w postludzką przyszłość. Nie będzie to tylko podróż w czasie, ale też próba powiązania różnych idei, takich jak: apokaliptyczne proroctwa, ich millenarystyczne następstwa, pozytywistyczne marzenia, tysiącletnie królestwa, niepokojące nadzieje ekstropistów i ?hipoteza Gai?. Przyjrzyjmy się apokaliptycznym snom z kilku różnych stron, sprawdźmy, jak wiele ze współczesnych idei ma swoje źródło właśnie w nich, a zimnowojenna zawierucha połączona z lękami końca świata i technologicznym postępem może nam przynieść całkiem nowe spojrzenie na człowieka.
"Książka Piotra Jezierskiego opowiada o niezbywalnym elemencie człowieczeństwa, jakimi są strach i trwoga, nasilające się zwłaszcza wówczas, kiedy nauczyliśmy się myśleć o własnej egzystencji w kategoriach ryzyka. Od tego momentu nic już nie jest pewne, a bać zaczynamy się na co dzień ? zarówno jako przedstawiciele gatunku, jak i jednostki, na które niebezpieczeństwa czyhają zawsze i wszędzie. Nadzieja i strach to dwie strony tej samej monety" - prof. Wojciech Józef Burszta
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
