Książka składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym autor kreśli możliwie szeroki kontekst kulturowy, wyznaczający przyjęte w danym okresie sposoby realizowania swej płciowości i seksualności. Drugi pozwala na nieco bliższe przyjrzenie się samej materii filmowej: sposobom produkcji, dystrybucji i pokazów, mechanizmom ułatwiającym bądź utrudniającym stworzenie danej pracy filmowej, zależnościom między transgresyjnością a sposobami funkcjonowania amerykańskiej kinematografii. Trzeci zaś w największym stopniu przybliża same filmy: pokazuje, jak transgresje manifestują się w konkretnych przypadkach, jakie dyskursy władzy ustanawiają granice, które są przekraczane, jak różnorodną skalę może przyjąć transgresja: od indywidualnej po ogólnoludzką.
„Głównym celem mojego studium jest zbadanie zakresu możliwości budowania podmiotowych relacji pomiędzy użytkownikami różnych technologii medialnych a komunikowanymi za ich pośrednictwem sensami” – pisze Autor we wstępie. W tym celu posłużył się dobrze zdefiniowanym i zastosowanym pojęciem wehikułu, jako różnoraką technologiczną strukturą zapośredniczenia odbiorcy w urządzeniach, sprawiającą, że doświadczenie ludzkie zyskuje wymiar i treść, a technologia staje się medium dla zachowania i odczuwania. Tematyka ta jest dobrze przedstawiona od strony jej znaczenia dla człowieka, jak również ilości przykładów takich zjawisk oraz konsekwencji ich oddziaływania.
prof. Michał Ostrowicki
Zakres potencjalnych czytelników tej publikacji może być zdecydowanie szerszy niż tylko kręgi znawców czy też studentów kierunków medioznawczych i filmoznawczych. Kultura audiowizualna oraz problematyka wirtualności w ramach cyberkultury to obecnie centralne kwestie kultury i to nie tylko w perspektywie studiów nad nowymi mediami. Konwergencyjny charakter współczesnej kultury opartej na aparatach medialnych wymaga także podejścia interdyscyplinarnego oraz szerokich kompetencji badawczych, które z pewnością reprezentuje Autor recenzowanej publikacji.
prof. Piotr Zawojski
"Książka Andrzeja Grabarczuka sytuuje się na przecięciu kilku dyscyplin: kulturoznawstwa, medioznawstwa oraz politologii (ujmującej zjawiska marketingu politycznego). Jej tematem są zaś wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych, a więc wydarzenie szczególne w świecie globalnej polityki, ogniskujące nie tylko uwagę Amerykanów, ale, można powiedzieć bez wielkiej przesady, całego świata. Wraz z autorem śledzić możemy – analizując dyskursy wyborcze w polskich mediach – jak polityka staje się częścią świata popkultury i jak gwiazdy show biznesu wkraczają w świat polityki. W planie ogólniejszym więc jest to książka o przemianach życia publicznego, które zdaje się brać ostateczny rozbrat z ideałami klasycznie pojmowanej polityki i zastępować mężów stanu celebrytami niemalże zamieszkującymi telewizyjne studia. Jest to więc lektura z pewnością skłaniająca do refleksji, a być może też napisana ku przestrodze".
Prof. Mariusz Czubaj
Jakkolwiek od tej chwili, gdy Alvin Toffler opisał w Trzeciej fali nadciągające procesy prosumpcji, minęły ponad cztery dekady, to jednak pojęcie to znalazło się stosunkowo niedawno w sercu debat nad kształtem kultury współczesnej. Oto bowiem jak chcą jedni doczekaliśmy czasów swobodnego i spontanicznego przepływu ekspresji i oddolnie tworzonych dóbr kulturowych, które kwestionują istnienie tradycyjnych podziałów na producentów i konsumentów. Orędownicy prosumenckiej utopii wskazują na obszary kultury, w jakich owa idea oddolnej kreacji i partycypacji sprawdza się szczególnie, a więc na sferę kultury popularnej ukierunkowanej sieciowo (2.0) i fanowsko. Z kolei sceptycy patrzący z dystansem na zjawiska prosumpcji zwykli widzieć w niej jeszcze jedną chytrą neoliberalną sztuczkę, której istotą jest miękkie i odbywające się pod szczytnymi hasłami wprzęgnięcie konsumentów w procesy produkcji (najczęściej: na rzecz wielkich korporacji). Osobną sprawą, podnoszoną wszelako zarówno przez entuzjastów, jak i oponentów prosumpcji, jest wartość amatorskiej (czy aby zawsze?) produkcji dóbr kultury i konsekwencje jej hegemonii.Prosumpcja: między podejściem apokaliptycznym a emancypacyjnym jest książką wskazującą odmienne teoretyczne konteksty i usytuowania omawianych praktyk. To także tom niestroniący od studiów przypadków (dotyczących m.in. fanów gier RPG, prosumenckiej aktywności wokół Wiedźmina, przemian tradycyjnego fandomu science fiction). Niezmiernie cenne wydaje się także osadzenie problematyki prosumpcyjnej w kontekście prawodawstwa Unii Europejskiej.Nie mam też wątpliwości, że książka pod redakcją Piotra Siudy i Tomasza Żaglewskiego spotka się z dobrym i żywym przyjęciem przez wszystkich zainteresowanych problematyką kultury współczesnej.prof. Mariusz Czubaj
Nie sposób przecenić znaczenia książki Julii Fiedorczuk dla rozwoju w Polsce badań ekokrytycznych. Cyborg w ogrodzie to rzetelne i pogłębione wprowadzenie do ekokrytyki, jej ideologicznych źródeł, angloamerykańskiej historii, podstawowych założeń, terminologii, a także polemik, którymi obrosła, i ideologicznych mutacji, którym podlegała na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, skojarzona z badaniami feministycznymi, postkolonialnymi i qeerowymi. Książka oferuje zarazem ilustracje praktyki ekokrytycznej, przedstawiając ekokrytyczne interpretacje głównie angielskich i amerykańskich, ale również kilku polskich tekstów literackich. Włączone do książki cztery wywiady przeprowadzone przez Fiedorczuk z czołowymi przedstawicielami anglosaskiej ekokrytyki, w tym z Lawrencem Buellem, uważanym za twórcę szkoły, dodatkowo podnoszą wartość publikacji. Jako że autorka profiluje te wywiady pod kątem omawianych w książce zagadnień, jej rozmówcy uzupełniają i klaryfikują jej argumentację, a dodatkowo oferują refleksje na temat specyfiki uwarunkowań, w jakich działają europejscy i polscy ekokrytycy. Cyborg w ogrodzie jest więc pozycją wyposażającą polskiego ekokrytyka-filologa we wszystkie elementarne narzędzia badawcze, obszerną anglosaską bibliografię przedmiotu oraz aparat nawigacyjny umożliwiający poruszanie się po gąszczu zagadnień i podejść wypracowanych przez tę szkołę krytyczną w ciągu ostatniego ćwierćwiecza.prof. Joanna DurczakJulia Fiedorczuk - pisarka, poetka, tłumaczka, adiunkt w Instytucie Anglistyki UW. Wydała pięć książek poetyckich, zbiór opowiadań oraz dwie powieści (ostatnio: Nieważkość). Jest członkinią ASLE (Association for the Study of Language and the Environment), interesuje się związkami między literaturą (zwłaszcza poezją) a ekologią. Jej utwory prozatorskie i poetyckie były tłumaczone na 19 języków.
Cywilizacja odcięta od reszty wszechświata technologiczną granicą szuka choćby w wyobraźni niedostępnych w rzeczywistości kierunków ekspansji. Właściwie należałoby je nazwać ""wektorami wyobraźni"". [...] Co niesie nasz ""wektor wyobraźni""? Koncepcję, hipotezę zrodzoną w umysłach twórców fantastyki. A kierunek? Tych jest kilka. Wszystkie zmierzają poza granice osiągalne dla współczesnego człowieka. Przykładowo w odniesieniu do grupy fantastycznych tekstów kultury opierających się na przestrzeni początkiem wektora będzie fikcyjna wyprawa w głąb ludzkiego ciała, a końcem podróż do najodleglejszych galaktyk. Idąc tym tropem, dotrzemy do ""wektorów wyobraźni"" opisujących też fikcję równoległych rzeczywistości, podróży w czasie, wypraw w zaświaty czy przełamujących granicę ludzkiego ciała i technologii - wszystkie obszary, po których porusza się współczesna fantastyka. Postaram się zarysować te kierunki ekspansji ludzkiej wyobraźni, opierając się na wybranych tekstach kultury, i przyjrzeć się bliżej granicom przekraczanym przez ich twórców, odbiorców i bohaterów.Nawet jeśli fantastyczną część kultury niektórzy jej krytycy wyrzuciliby poza nawias sztuki, to niezaprzeczalnie pozwala ona w zaciszu laboratorium własnej wyobraźni oswoić się z nieznanym i wiedzą, którą niesie. Sztuka to już nie bezpośrednie zderzenie się ze światem, ale pośrednik między nami a nieznanym. Lęk przed utratą niewinności (będący skutkiem nabycia wiedzy) przestaje być tak dotkliwy, kiedy w odkryciu towarzyszy nam bohater opowieści, biorący na siebie trudy i niebezpieczeństwa odkrywczej przygody. Nam pozostaje jedynie bezpieczna analiza zdobytych przez niego doświadczeń. Odkrywanie we własnym fotelu czy sali kinowej - odkrywanie niebezpośrednie, w większości przypadków pozbawione wartości dla reszty rasy ludzkiej, ale znaczące dla nas. To odkrywanie nowych ziem i idei, poszerzanie terytorium jednostki, możliwe dzięki sztuce.Ze Wstępu
Książka ta ma charakter naukowy, pozbawiona jest jednak akademickiego spięcia. To, na czym nam zależało, ujawnia się w lekkości, eseistyczności artykułów zamieszczonych w niniejszej publikacji. Autorkami/autorami tekstów są studenci i doktoranci z różnych polskich uniwersytetów. Każdy z nich reprezentuje inne podejście do tematyki serialowej. Zabranie tej grupy było wyzwaniem, ale o to też nam chodziło. Różnorodność i szerokie spektrum badawcze rozciąga się jak Ameryka kraj kontynent. Zamieszczone tutaj artykuły z wielu stron prześwietlają amerykańskie produkcje telewizyjne. U niektórych autorów widać wyraźne zmaganie się z teorią (D. Junke, T. Umerle, M. Mirys), u innych na pierwszy plan wysuwają się doświadczenia estetyczne (M. Aksztin, K. Chruszczewska). Pośród zebranych tekstów są też takie, które wskazują na uwikłanie serialu w medialne i społeczne struktury (A. Mirowicz, M. Major, A. Szczepanek do spółki z P. Buśko). Inne znów teksty prześwietlają serialowy świat nieco bardziej strukturalnie (K. Ćwiek-Rogalska), adaptują na jego plan pojęcia wypracowane na innych polach (A. Szmida) czy też zmagają się z pewną typowością i konwergencją motywów (M. Skowera, S. Wojciechowska). W naszej opinii udało się nam zebrać galerię serialowych impresji, która jak kalejdoskop pokazuje różnorodność podejścia oraz samego przedmiotu badań"". Agnieszka Szczepanek, Sandra Wojciechowska, Piotr Buśko""Lektura tej książki sprawiła mi niemało satysfakcji. [...] Prawie każdy z esejów plastycznie przybliża opisywany serial, a dodatkowo wszystkie razem pokazują, jak różnorodny jest świat seriali nowej generacji, pozwalają też zrozumieć, jak bardzo różni się on od nie tak odległych przecież czasów, gdy s
,,Praca przygotowana przez Joannę Andrychowicz imponuje dojrzałym warsztatem naukowym i dogłębnym oczytaniem w źródłach, zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych. A przecież analiza niedawnych wydarzeń politycznych nigdy nie jest łatwa, gdyż brak koniecznego dystansu czasowego mocno niekiedy utrudnia ocenę politologiczną. Jednak rozprawa niniejsza jest przykładem, jak bezstronny, doskonale operujący wiedzą historyczną i politologiczną badacz jest w stanie przedłożyć pełnowartościową analizę zagadnienia"". prof. Krzysztof A. Kuczyński,,Rozprawa Joanny Andrychowicz jest pod kilkoma względami bardzo interesująca. Po pierwsze dotyczy przestrzeni badawczej, która sięga naszych czasów i w stosunku do której nie ma jeszcze odpowiedniego dystansu. Po drugie nie mieści się w tradycyjnym kanonie literatury, zdecydowanie wybiega poza niego, a w każdym razie nie mieści się w tradycyjnej genologii, która nie uznaje za literaturę tekstów innych niż literackie, przy całej złożoności samego pojęcia literackości. Chodzi tu o teksty stanowiące absorbcję zachodzących przeobrażeń społeczno-polityczno-kulturowych na przełomie XX i XXI wieku w Polsce i Niemczech. Po trzecie niezwykłość pracy polega na jej nowatorstwie, jest ona bodajże pierwszą tak obszerną i dokładną monografią dotyczącą obecnych w dyskursie publicznym w Polsce i Niemczech pojęć 'polityka historyczna' (Geschichtspolitik) oraz 'polityka wobec przeszłości' (Vergangenheitspolitik)"". prof. Lech Kolago
,,Technologia i sport"" Przemysława Nosala jest pracą z zakresu humanistyki nieantropocentrycznej. W odróżnieniu jednak od klasycznej humanistyki nieantropocentrycznej, zachwyconej ,,potworami"", hybrydycznością i sprawczością rzeczy, w tej książce podejmuje się klasyczne problemy socjologii: nierówność społeczną i kontrolę/władzę. [...] Autor napisał interesującą książkę, obfitującą w niebanalne przemyślenia i ustalenia, która pozostaje na wysokim poziomie akademickim i nie stroni od rekomendacji praktycznych oraz prób zarysowania stanów przyszłych. Jest ponadto porządnie skonstruowana, posiada wywód uporządkowany i logiczny, a narrację zgrabną. [...] Zagospodarowuje pole do tej pory w polskiej socjologii pozostawione odłogiem, gdyż opowiada o splocie technologii, sportu, ekonomii i polityki.
,,Gdyby zastanowić się nad profilem recenzowanej książki, najtrafniejszym chyba określeniem byłaby kwalifikacja jej do ram kulturoznawstwa zaangażowanego, uwzględniającego ekonomiczno-kapitałowe uwarunkowania wpływające na jakoś partycypacji w kulturze zapośredniczonej medialnie"". prof. dr hab. Wojciech J. Burszta ,,Rozprawa ma duże walory poznawcze i może stanowić cenną pomoc dydaktyczną w zakresie wiedzy o mediach, popkulturze, komunikacji, małych strukturach społecznych. (...) Nie waham się (...) stwierdzić, że praca stanowić będzie coś w rodzaju reference book dla przyszłych badaczy prowincjonalności i lokalności w epoce popkultury, komputera i sieci"". prof. dr hab. Kazimierz Krzysztofek
Antropozofia jest niezwykle złożonym zjawiskiem. Jej rozpowszechnienie i popularność mogą być barometrem pluralizmu światopoglądowego danej społeczności, zaś uzdrowieniowy charakter otwiera pole do interpretacji i analiz pozwalających na lepsze zrozumienie idei antropozoficznych, obaw społecznych, z których wyrastają, i lęków, na które odpowiadają. Nie należy zapominać, że antropozofia powstała w latach, kiedy ludzie pogrążeni w światopoglądowym kryzysie, starali się tworzyć nowe koncepcje świata i człowieka, szukając nowego ładu społecznego, duchowego i kulturowego. Antropozofia proponuje pozytywne rozwiązanie, jest twórczą, rozwojową koncepcją przemiany świata i uleczenia społecznych niepokojów. Warto przyjrzeć się antropozofii, a nawet odwrócić perspektywę, spróbować zobaczyć siebie wobec antropozofii, przejrzeć się w niej jak w lustrze. ""Dobrze napisana i ciekawie skonstruowana dramaturgicznie opowieść o bliskiej obcości wśród nas wypełnia istotną lukę w powszechnej wiedzy o fenomenie ciągle żywym, ewoluującym, ale także o ludziach, którym nie wystarczają zwykle prawdy religijne, jako że dążą do Prawdy immanentnie zawartej w ciele i umyśle, pod warunkiem że się uwierzy, bo tylko wtedy można wiedzieć. Polecam tę książkę jako oryginalną próbę antropologicznego wglądu w ezoteryczny świat i mikrokosmos wspólnoty, dla której horyzontem wyobraźni jest makrokosmos jako tajemnica"".
Książka Joanny Szczepanik to pierwsze w Polsce tak obszerne opracowanie zjawiska kulturowego i społecznego, jakim jest kolektyw artystyczny Neue Slowenische Kunst. Kolektyw ten (powołany do życia w 1984 roku jako odpowiedź na nałożony przez jugosłowiańskie władze zakaz występów zespołu Laibach) poddany tu został szczególnemu oglądowi pod względem dwóch jego cech charakterystycznych: wyróżniającej go wieloaspektowości podejmowanych działań i kolektywizmu rozumianego jako metoda funkcjonowania. Twórczość słoweńskich artystów może być postrzegana jako swoisty komentarz do transformacji, jakiej podlegały zjawiska kulturowe na przestrzeni ostatnich dekad. Geografia artystyczna wydaje się doskonałym sposobem ujęcia tego tematu z perspektywy kulturoznawstwa. Wnikliwa analiza wybranych zagadnień artystycznych w różnych aspektach sprawia, że praca ta może stanowić też atrakcyjny materiał dla antropologów kultury, historyków sztuki oraz socjologów.
Przygotowując i spożywając jedzenie, opowiadamy o sobie. Niektórzy kreują te opowieści świadomie, inni nie. Lektura książki "W garnku kultury" może być krokiem w kierunku pogłębienia świadomości kulinarnych sygnałów, jakie wysyłamy każdego dnia (i jakie do nas docierają, wysyłane przez innych).
Książka podzielona została na trzy zasadnicze części o zróżnicowanej tematyce. Pierwsza – "Jedzenie w (nie)świadomości" – zawiera teksty, których autorzy podejmują refleksje nad funkcjami, jakie spełnia jedzenie w naszym codziennym życiu, oraz nad tym, na ile zdajemy sobie sprawę z wyjątkowego potencjału kulinariów w wyrażaniu i kreowaniu naszej tożsamości, systemu wartości itd.
Jednak kulinaria związane są nie tylko z czynnością spożywania, ale też oglądania i tworzenia. Dlatego druga część książki poświęcona jest "Medialnym i artystycznym kontekstom jedzenia".
Trzecia część książki zabiera czytelnika w najmroczniejsze strefy kulinarnych doświadczeń. Od razu zatem ostrzegamy, że tym razem nie będzie smacznie i przyjemnie. Podjęte tam zostają bowiem rozważania nad tymi kontekstami jedzenia, które zwykle są pomijane jako wstydliwe, szokujące, wkraczające w przestrzeń tabu: głód, kanibalizm, wydalanie itd.
Spis treści
Aleksandra Drzał-Sierocka, Wstęp
Wiesław Godzic, Aleksandra Kleśta-Nawrocka, Lucyna Zembowicz, Marta Dymek, Radosław Muniak, Jeść! Kulturowe konteksty jedzenia (zapis debaty)
CZĘŚĆ I: Jedzenie w (nie)świadomości
Joanna Mroczkowska, Praca w domu czy w gospodarstwie: wartościowanie zajęć domowych kobiet wiejskich
Dominika Potkańska, Zmierzch epoki tradycyjnego konsumenta, czyli jak wspólne zakupy ekologicznej żywności kształtują tożsamość społeczną młodych Polaków. Odradzający się ruch żywieniowy kooperatyw spożywczych w Polsce – przykład Warszawy
Ariel Modrzyk, Marnotrawstwo żywności. Zarys podstawowych uwarunkowań ekonomicznych i kulturowych
Agnieszka Długosz, Tomasz Trąbiński, Uważne jedzenie jako forma praktyki duchowej i filozofia codzienności
CZĘŚĆ II: Medialne i artystyczne konteksty jedzenia
Karol Jachymek, Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie
Joanna Jeśman, Sztuka kulinarna postczłowieka, czyli bioartystyczny Master Chef
Monika Sońta, Blogowi profesjonaliści w kuchni, czyli o energii społecznej przełożonej na internetowe statystyki
Katarzyna Twardowska, „Baby do garów! ”, czyli feminizm od kuchni. Kulinaria w perspektywie genderowej
Agata Ciastoń, Kucharz na szklanym ekranie, czyli o różnych obliczach programów kulinarnych
CZĘŚĆ III: Nieprzyjemne jedzenie
Mateusz Skrzeczkowski, Sprawstwo w obliczu granicznego doświadczenia głodu w lagrze
– niemoralność heroicznej etyki
Radosław Filip Muniak, Filozofia kanibalizmu
Aleksandra Drzał-Sierocka, Food film na opak. Antyestetyczny wymiar jedzenia w filmach Wielkie żarcie, Super Size Me oraz Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek
"Książka wspaniale napisana: kompetentna, poszerzająca horyzonty, uświadamiająca, historycznie istotna, a do tego – miejscami – bardzo wzruszająca. Jest napisana ze znawstwem problemów i, co równie ważne, z wielką miłością do zwierząt - nie tą sentymentalną, której wyrazem jest wiązanie różowych wstążeczek przy kolczatce czy hodowla zwierząt traktowanych jako bio-dzieła sztuki, lecz miłością rzeczywistą, dzięki której wiemy, że ani zwierzę nie jest człowiekiem, ani człowiek nie jest zwierzęciem". (prof. Magdalena Środa) "Motywem przewodnim wszystkich tekstów jest ewolucja roli społecznej psa we współczesnej Polsce, od roli czysto użytkowej, poprzez bycie wskaźnikiem statusu społecznego właściciela, do roli członka rodziny. [...] We wszystkich tekstach znajdziemy bogate odniesienia do literatury poświęconej omawianemu zagadnieniu. Jest to w zdecydowanej większości literatura anglojęzyczna z uwagi na to, że w polskiej nauce socjologiczne i antropologiczne ujęcie relacji pies - człowiek jest do dnia dzisiejszego obecne w bardzo nikłym stopniu [...]. Prekursorski charakter przygotowanej książki jest jednym z jej najważniejszych walorów, znaczenia którego nie da się przecenić". (prof. Iwona Jakubowska-Branicka)
Książka Społeczne konteksty edukacji medialnej zawiera wybrane teksty napisane przez studentów i pracowników Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego zainteresowanych pedagogicznymi aspektami oddziaływań mediów na dzieci, ich wpływem na wychowanie i uczenie się. Wielość i różnorodność spojrzeń na tematykę oddziaływań mediów na dziecko przedstawiona w prezentowanej książce pozwoli na zapoznanie się z aktualnym stanem wiedzy na ten temat, a także umożliwi czytelnikowi porównanie ich z własnymi poglądami i doświadczeniami. Autorzy tekstów zamieszczonych w książce mają nadzieję że dla niektórych rodziców i wychowawców będzie ona źródłem nie tylko wiedzy, ale także refleksji, a może nawet szeroko rozumianej zmiany w praktykach codziennego życia
Nie jest to książka filmoznawcza – jej tematem nie jest bowiem film jako taki, ale przedstawiona w nim przemoc wobec kobiet jako przedmiot sztuki. W swej analizie Anna Małyszko traktuje film jako wytwór kultury, a zarazem medium kanalizujące wszelkiego rodzaju jawne i niejawne tabu. Autorka postrzega kino jako nośnik społecznych przekonań dotyczących męskiej agresji wobec kobiet. Posiłkując się, nierzadko sprzecznymi ze sobą, koncepcjami przemocy, stara się zanalizować jej ekranowe reprezentacje pod kątem tych przekonań. Nie unika również refleksji nad moralnym wydźwiękiem estetycznego przedstawiania męskiej agresji wobec kobiet i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego kino traktuje przemoc wobec kobiet ze swoistą ambiwalencją.
"Prace naukowe z humanistyki powinny mieć czytelników, dlatego nie rezygnując z erudycji i wnikliwości analiz, powinny być napisane prosto, jasno i w miarę możliwości pięknie. Książka Anny Małyszko spełnia te wszystkie warunki. Mam nadzieję, że za nią pójdą inne". Bohdan Dziemidok
Anna Małyszko (ur. 1982) - z wykształcenia socjolożka i kulturoznawczyni. Na co dzień pracuje w mediach. Obecnie, jako doktorantka w warszawskiej SWPS, bada, jak relacje między kulturą dominującą a mniejszościami kulturowymi wyrażane są w sztuce.
Książka podejmuje problematykę inscenizacji "Dziadów" Adama Mickiewicza, które wystawione zostały w Polsce w latach 1990–2010. Autor przedstawia przemiany, jakim ulegały "Dziady" w koncepcjach reżyserskich oraz w sposobie odbioru przez widzów, a także dokumentuje dwudziestoletni okres działalności polskiej krytyki teatralnej.
"Książka Marcina Góreckiego dobitnie przekonuje, jak wiele możliwości, jak wielki potencjał intelektualny oraz teatralny zawiera arcydramat Mickiewicza. Rozmaitość rozwiązań formalnych, ekumenizm różnych tradycji, dyskurs z tymi tradycjami umożliwiający samookreślenie w teraźniejszości, wyraz dylematów egzystencjalnych młodego pokolenia (tu filomatów zastąpić muszą blokersi), wreszcie patetyczny moralitet o uniwersalizmie walki dobra ze złem, wreszcie - kwestie polityczne, które są jednak wciąż w jakiś sposób dla Polaków ważne, co pokazały tzw. "Dziady smoleńskie". I właśnie ukazanie aktualności Dziadów na tle niepodważalnego materiału empirycznego, jakim jest tak bogaty przegląd inscenizacji ostatniego dwudziestolecia, jest najważniejszą zasługą autora". prof. Andrzej Fabianowski
Fundamentem rzeczy większych jest to, co małe i niepozorne. Skupianie się na konkrecie bywa ucieczką od spraw ogólnych, ale i zaangażowanie w sprawy ogólne bywa równie często ucieczką od konkretu. Rzecz zaś w tym, aby poprzez pochylenie się nad drobiazgiem, dostrzec ogół. Analiza poszczególnych elementów przestrzeni zamieszkiwania w historii cywilizacji zachodniej uświadamia nam, iż podobnie jak o trwaniu łańcucha nie decyduje jego ogniwo najmocniejsze, lecz to najsłabsze, tak o życiu ludzi decydują często elementy zgoła błahe, acz nieodzowne w odczuwaniu komfortu. Autorka książki Mała przestrzeń, duży komfort"", poświęcając sporo uwagi elementom wchodzącym w skład domostwa, takim jak: stół, łóżko, obraz, lustro, piec, okno, brama, podwórze, które nie są bytami izolowanymi, lecz ściśle wchodzącymi w relacje z przestrzenią, poszukuje dowodów potwierdzających tezę, że zamieszkiwanie małej przestrzeni w środowisku miejskim może być komfortowe. Beata Szymańska profesor nadzwyczajny Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, kierownik w tamtejszej Pracowni Projektowania Architektury Wnętrz oraz kierownik Katedry Architektury Wnętrz i Mebla na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa. Współzałożycielka pracowni projektowej Studio 1:1.
"Subkultura hipsterów" jest nie tylko frapującą książką o współczesnych trendach w kulturze młodzieżowej oraz praktykowaniu popkultury. To także opowieść o tym, jak na przełomie XX i XXI wieku zmieniają się ruchy subkulturowe nabierając do siebie dystansu i ujmując w ironiczny nawias.
Przede wszystkim jednak jest to esej o ciągłości tradycji oraz pojęć w tych rejestrach kultury, w których mało kto by się tego spodziewał - prof. Mariusz Czubaj
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
