Cała prawda o zespole Metallica!
Gdy w 2004 roku ukazało się pierwsze wydanie tej książki wywołało niezwykłe kontrowersje. Autor, Joel McIver, analizuje wzlot i upadek Metalliki, biorąc pod lupę liczne mity, które przez lata otaczały zespół.
To pierwsza książka, która odważyła się pokazać nieupiększoną prawdę na temat początków zespołu, okresie, gdy zyskał sławę najbardziej bezkompromisowej grupy metalowej na świecie i ciągłych kontrowersji, które nękały go w późniejszych latach. Napster, „Playboy”, odwyk, St. Anger i powrót do formy za sprawą Death Magnetic – to kolejne wydarzenia, które porusza niniejsze, uaktualnione wydanie książki, zawierające nowe wywiady.
„Od momentu ukazania się tej książki w 2004 roku jej nakład przekroczył 40 tysięcy egzemplarzy i przetłumaczono ją na osiem języków. W ciągu tych kilku lat Metallica zdołała pozostawić za sobą trudny okres, w jakim znalazła się na początku dekady, nagrała najbardziej dynamiczny album od 1991 roku i powróciła na heavymetalowe szczyty popularności. W czasach gdy opublikowano pierwsze wydanie tej książki, szanse na taki rozwój wypadków wyglądały mizernie.
Ta odmiana losu stanowi dobry powód, aby wydać uaktualnioną wersję biografii, bo gdyby zespół dalej staczał się po równi pochyłej, opowiadanie jego dalszej historii nie miałoby sensu. Nikt przecież nie lubi czytać o wypalonych artystach. Jednak Metallica własnym odrodzeniem wprawiła w zakłopotanie swych krytyków, a album Death Magnetic, który ukazał się w 2008 roku, jest najlepszym dziełem zespołu od lat. Stąd też pomysł na pojawienie się nowego wydania tej książki, które zawiera dodatkowy rozdział obejmujący ostatnie lata Metalliki”.
– Joel McIver, wyimek ze wstępu
„Bardzo profesjonalna (...) ludzie na całym świecie podsuwają mi tę książkę, prosząc o autograf”
– Lars Ulrich, Metallica
„McIver wyczerpująco zgłębia temat (...) książka dla pasjonatów [Metalliki]”.
– „Q”
„Fascynująca”.
– „Uncut”
„Skrupulatna i szczegółowa”.
– „Kerrang!”
„Oparta na dociekliwych badaniach”.
– „Classic Rock”
„Świetna książka”.
– „Total Guitar”
„McIver poruszył góry, by dotrzeć do prawdy (...) to opasły tom, na jaki Metallica zasługuje”.
– „Record Collector”
„Obowiązkowa lektura dla każdego fana Metalliki”.
– „Metallica World”
W ciągu dziesięcioletniego panowania w latach 70. XX wieku Led Zeppelin był największym zespołem świata, a muzycy reprezentowali kwitnący przemysł płytowy jako jego najwspanialsi artyści. Odrodzenie potężnego Zeppelina stało się możliwe. Ale przecież sami nie mogli tego dokonać. []Gdy latem 1969 roku zespół Led Zeppelin odbywał swą trzecią trasę po Stanach, na temat tego brytyjskiego kwartetu niczym zatruta krew krążyły wszelkiego rodzaju oszczerstwa, zniesławiające muzyków pomówienia i paskudne plotki. Kiedy tylko Zeppelin dokonywał nalotu na ich miasta, kolejne groupies szeptem przekazywały sobie te okropne historie. []Opowieść o domniemanym pakcie zespołu z diabłem znajduje silne podstawy w tradycji muzyki ludowej, tym bardziej że Zeppelini zaczynali od bluesa. Wszyscy młodzi angielscy muzycy, którzy opanowali Amerykę w czasach The Beatles najpierw The Rolling Stones, The Animals, The Yardbirds czy The Kinks, a potem Cream, Jeff Beck i Led Zeppelin uważali się za uczniów bluesa. Zanim stanęli po raz pierwszy na scenie, spędzali miesiące i lata zamknięci w swoich pokojach, słuchając starych płyt, chłonąc klasyczny, amerykański blues Blind Lemon Jeffersona, Big Billa Broonzy'ego, Skipa Jamesa, Leadbelly'ego i Muddy Watersa [] oraz Roberta Johnsona króla bluesowych śpiewaków z Delty, nawiedzonego i demonicznego muzyka, który uosabiał ludową ideę bluesa jako diabelskiej muzyki.W Delcie rzeki Missisipi, gdzie urodził się Robert Johnson, mawiano, że jeśli początkujący bluesman stanie ciemną, bezksiężycową nocą przy pustym, wiejskim rozdrożu, może przyjść do niego sam Szatan i nastroić mu gitarę tym samym zawarty zostanie pakt o duszę bluesmana, co zapewni mu na resztę życia łatwe pieniądze, kobiety i sławę
Książka „Ryk Bestii” opowiada historię trzydziestu lat istnienia metalu. Publikacja została oparta na ponad stu wywiadach z członkami Black Sabbath, Judas Priest, Iron Maiden, Metalliki, Megadeth, Napalm Death, Death, Carcass, Entombed oraz pozostałymi członkami najważniejszych zespołów, tak z obrębu heavy metalu, jak i thrash i death metalu.
Wbrew powszechnemu przekonaniu muzyka metalowa nigdy, w całym okresie swego istnienia, nie straciła nic ze swojej siły wyrazu. Nawet w latach kryzysu, gdy komercyjne triumfy święciły zespoły grunge’owe a później nu-metalowe, tradycyjny i wywodzący się z podziemia metal wciąż łączył miliony oddanych muzyce fascynatów. Co jednak dziwne, nigdy nie powstało dokładne i pełne opracowanie historii tego, tak ważnego dla milionów fanów, gatunku muzycznego. Aż do tej pory.
Książka „Ryk bestii”, której narracja opiera się na informacjach czerpanych bezpośrednio od muzyków zaangażowanych w kształtowanie sceny metalowej, zawiera przegląd rozwoju gatunku w ostatnich trzydziestu latach jego istnienia. Autor książki dąży do zrozumienia i opisania losów tych, którzy metal stworzyli i poprowadzili tak różnorodnymi ścieżkami rozwoju. Znajdziecie tutaj wszystko – początkowe losy takich filarów metalu jak Lars Ulrich, Dave Mustaine czy Trey Azagthoth, Chuck Schuldiner po okres wyprzedanych stadionów, prosperity największych zespołów i ekscesy tworzących je muzyków. Od korzeni heavy metalu w dziełach przełomowych grup, takich jak Black Sabbath i Led Zeppelin, po hair metal atakujący widza wprost z kanału MTV, sądowe kontrowersje, rozwój death metalu, doom, mroczne początki black metalu czy sukces festiwali i eskalację nu-metalowej mody. „Ryk bestii” daje pełen wgląd w historię tej trudnej w odbiorze, ale satysfakcjonującej i pełnej emocji ekstremalnej muzyki.
„Obowiązkowa lektura dla wszystkich fanów często wyśmiewanego, ale niezwykle żywotnego i zdolnego do adaptacji stylu muzycznego, który przyniósł nam jedne z najlepszych kompozycji ostatnich trzydziestu lat”.
– „Maxim” (UK)
„Kulturalnie inteligentne, sarkastyczne poczucie humoru i doskonałe wykorzystanie materiału zebranego w wywiadach sprawia, że mamy do czynienia z porywającą historią w stylu Scorsese”.
– Magazyn „Vice”
„Książka zabawna i opiniotwórcza… rozpoczyna się jedną z najbardziej przemyślanych i głębokich refleksji na temat Black Sabbath, a potem robi się jeszcze lepsza, stając się otwierającym oczy wielowymiarowym świadectwem metalu i ludzi, którzy sprawili, że ta muzyka jest wielka”.
– „Guitar World”
„Cholernie dobra robota… Książka rozprawia się z każdym aspektem związanym z muzyką, którą kochamy, od Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu po black metal, nu metal i wszystko, co znajduje się między nimi. Setki wywiadów odtwarzają historię heavy metalu, a równocześnie wyjaśniają tło historyczne i liczne formy, z których gatunek ten wyrósł”.
– „Revolver”
„Każdy, kto kiedykolwiek zainteresował się tym często oczernianym i niezrozumianym gatunkiem muzycznym, będzie miał problemy, aby oderwać się od Bestii”.
– „Time Out New York”
„Analiza Christe’go odnosząca się nie tylko do ich gitarowych szaleństw na scenie, ale również do szerszego kontekstu kulturowego jest bez wątpienia godna przeczytania”.
– „Austin Chronicle”
„Fantastyczna robota… Nie mogę wyobrazić sobie, aby ktokolwiek na tej planecie mógł wykonać lepszą pracę”.
– Martin Popoff, „Record Collector”
Nie od dzisiaj wiadomo, że Zappa w trakcie swojego płodnego artystycznego życia pozostawał mistrzem parodii i wprawnym komentatorem społecznym. Kto miał okazję wsłuchać się w albumy muzyka, ten wie, w jaki sposób Frank buduje swoje poszatkowane, niespójne, ale fascynujące uniwersum, będące odbiciem w krzywym zwierciadle bolączek i absurdów otaczającej rzeczywistości. Nieważne zresztą, czy sięgniemy po albumy nagrane z The Mothers Of Invention, czy płyty solowe. Zappa zawsze był typem osoby zajmującej miejsce z tyłu sali w zatłoczonym pomieszczeniu. W końcu to właśnie stamtąd rozciąga się najlepszy widok na wszystkie irytujące zachowania stadne pozostałych osób. Autobiografia Frannka Zappy daje nam wspaniałą możliwość zapoznania się z jego życiem, muzycznymi wyborami i przemyśleniami na tematy obejmujące: biznes muzyczny, politykę, społeczne uwarunkowania Stanów Zjednoczonych, życie w trasie i wszystko to, co sprawia, że jego twórczość, przy całej komplikacji formy, pozostaje fantastycznie lekkim i intrygującym odbiciem umysłu geniusza.
Dla dobra metalu daje możliwość poznania losów stworzonej przez Briana Slagela wytwórni Metal Blade - poczynając od zamierzchłych czasów, gdy mieściła się w nieklimatyzowanym garażu jego mamy, po międzynarodowy aglomerat skupiający w swoim katalogu najlepsze formacje metalowe. Jako zafascynowany metalem dzieciak z południowej Kalifornii Brian postanowił stworzyć, jak się zdawało, jednorazową składankę utworów nieznanych zespołów działających na scenie muzycznej LA. Opublikowana w 1982 roku jako Metal Massacre zawierała debiutanckie nagrania Ratt, Metalliki i innych. U progu niespodziewanego sukcesu płyty, Slagel podjął się dzieła stworzenia wytwórni z prawdziwego zdarzenia, publikując albumy Bitch, Armored Saint i Slayera już w następnym roku. W niniejszej książce autor dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat działalności wytwórni, współpracy z Amon Amarth, As I Lay Dying, Behemoth, The Black Dahlia Murder, Cannibal Corpse, Cirith Ungol, Corrosion of Conformity, Fates Warning, Gwar, King Diamond i Mercyful Fate, Lizzy Borden, Manowar, Sacred Reich, Six Feet Under, Trouble, Unearth, Whitechapel i innymi. Książka zawiera również wywiady z przyjaciółmi i współpracownikami oraz wieloma artystami w tym Jamesem Hetfieldem z Metalliki, Kerry Kingiem ze Slayera, Kingiem Diamondem i dziesiątkami innych prominentnych artystów. Dla dobra metalu to jednak przede wszystkim historia jednej z najważniejszych wytwórni metalowych w historii opowiedziana przez jej twórcę. Brian Slagel przedstawia swoją życiową pasję, która stała się również celem przewodnim stworzonej przez niego firmy: znajdywanie, rozpropagowywanie i promowanie najlepszej muzyki metalowej, jaka kiedykolwiek powstała na tej planecie. Polska wersja książki została wzbogacona o recenzje najważniejszych albumów wytwórni przygotowane przez tak znanych metalowych dziennikarzy, jak Maria Konopnicka, Jarosław Szubrycht, Maciej Krzywiński, Przemysław Bukowski i Piotr Dorosiński.
W latach osiemdziesiątych samym tylko riffem „Welcome To The Jungle” porozstawiał glammetalową konkurencję po kątach. Wstępem do „Sweet Child O’ Mine” zabił ćwieka tym, który gderali, że w rocku już wszystko zagrano. Niebawem, w „November Rain”, wyciął jedną z gitarowych solówek wszech czasów... W dłoniach Gibson Les Paul, w ustach Marlboro, pod ręką butla Jacka Daniel’sa, na głowie cylinder i burza czarnych sprężynek. To wiemy o Slashu od lat, a Slash się (prawie) nie zmienia. Dlaczego więc warto czytać jego biografię?
Aby dowiedzieć się, jak muzyk odkrywał swój talent i jak go doskonalił. Jak wdrapywał się na rockowy Olimp, przywracając hard’n’heavy właściwe, klasyczne proporcje. Jak stał się sercem i duszą Guns N’ Roses, jednego z największych zespołów w historii. Jak radził sobie z gigantycznym sukcesem i jeszcze większym ego niektórych kolegów. Jak wpadał w pułapki show businessu, najcięższe uzależnienia. Jak przeżył, choć był już uznany za martwego... I jak pozostał sympatycznym gościem, którego kunszt artystyczny się ceni, ale i którego po prostu nie sposób nie lubić.
Z książki Paula Stenninga dowiadujemy się, jaki ze Slasha mąż i ojciec, ale też dlaczego uwielbia Ala Pacino i Vincenta Price’a. Ile miał w domu kotów i węży – i co go w tych zwierzętach urzeka. Przede wszystkim jednak jest to opowieść o pasji do muzyki, o specyficznym, intuicyjnym podejściu do jej tworzenia i generalnie – do życia (Za cokolwiek się wezmę, angażuję się bez reszty – mawia Slash). A przy tym to wnikliwa analiza wkładu gitarzysty w dokonania Gunsów, omówienie wszystkich albumów tego zespołu, jak również – intrygujących projektów Slash’s Snakepit, Blues Ball, Velvet Revolver oraz płyt solowych.
„Slash. W jamie węża” to obowiązkowa lektura dla fana – tym bardziej, że bardziej aktualna biografia artysty nie istnieje! Dzięki uzupełnieniu ze strony wydawnictwa In Rock opowieść została doprowadzona do marca 2018 (z odnotowaniem polskich koncertów i – a jakże! – wątku Dodowego). Zamieszczono też zaktualizowaną dyskografię, wykaz używanych przez Slasha instrumentów i multum innych ciekawostek.
Fenomen książki Daniela Wyszogrodzkiego polega między innymi na tym, że wychowuje się na niej kolejne pokolenie fanów rocka, a opowieść o największym zespole w historii dorasta razem z nimi. To już szóste wydanie SATYSFAKCJI, jak zawsze aktualizowane i poszerzone o nowy, gorący materiał. Niewiele biografii muzycznych na świecie może się pochwalić podobną popularnością.
SATYSFAKCJA to przede wszystkim opowieść o ludziach. O chłopcach imieniem Mick i Keith, którzy zakochali się w bluesie. O ich kolegach, dziewczynach, uzależnieniach i pasjach. O płytach, jakie nagrywali, o piosenkach, które napisali. A zna je cały świat. O ich konfliktach, bo zespół jest jak rodzina, a w rodzinie nie zawsze jest słodko.
Na początku były „seks, narkotyki i rock’n’roll” – jak zwykle. Potem przyszła epoka wielkich koncertów i wielkich pieniędzy. Dziś mówimy o „zagadce nieśmiertelności”… Historia Rolling Stonesów to nieprzerwany serial trwający już szóstą dekadę. Muzycy nie przestają nas zaskakiwać, a ich najnowszą niespodzianką stał się koncert na Stadionie Narodowym w Warszawie w dniu 7 lipca 2018 roku.
SATYSFAKCJA śledzi losy zespołu z sympatią, ale nie bez krytycyzmu, a dowcipny, sarkastyczny styl Daniela Wyszogrodzkiego sprawia, że jest to porywająca lektura dla fanów zespołu i nie tylko – od londyńskich początków, po finał w Warszawie.
Piotr Stelmach z Programu III Polskiego Radia wyznaje: „Satysfakcja” była pierwszą i jedyną w moim życiu książką, którą czytałem w czasie lekcji. Po kryjomu, pod ławką… Stonesom i Danielowi szczerze gratuluję!
Meloman. Mieszkał na warszawskiej Pradze i na jej nowojorskim odpowiedniku – Brooklynie. Teraz mieszka na mazowieckiej wsi, lecz chętnie podróżuje, zwłaszcza do miejsc odległych i pustynnych. Przez wiele lat był kierownikiem literackim Teatru Muzycznego ROMA w Warszawie. Przełożył na scenę libretta licznych musicali, m.in. „Koty”, „Upiór w operze” i „Mamma Mia!”. Jest autorem słów piosenki „Mój przyjacielu”, którą trafił pod strzechy. Ma na koncie kilkanaście złotych i platynowych płyt. Album Krzysztofa Krawczyka „Wiecznie młody” (Sony, 2017) z piosenkami Boba Dylana w przekładach Daniela Wyszogrodzkiego zdobył nominację do nagrody Fryderyka w kategorii „muzyka korzeni”, ale samej nagrody nie otrzymał, co świadczy o pewnym wykorzenieniu. Jest twórcą poetyckich przekładów głównych dzieł Leonarda Cohena: „Księgi tęsknoty” (2006), „Księgi miłosierdzia” (2017) oraz ostatniej książki kanadyjskiego barda, „Płomień” (2018). Widział tyle koncertów, ile Mick Jagger miał kobiet, nawet jeżeli obaj zgubili się w rachubie. Stały współpracownik magazynu JAZZ FORUM. Wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie (historia muzyki popularnej i historia musicalu). Honorowy obywatel hrabstwa Moore w stanie Tennessee (USA) z nominacji gorzelni Jack Daniel’s. Jego pies, beauceron imieniem Dubaj, zasypia przy muzyce The Rolling Stones.
SATYSFAKCJA to skonstruowana z niesłychaną lekkością opowieść o popkulturze na przestrzeni sześciu (!) dekad z naczelnym w niej udziałem zespołu, który jako pierwszy w historii cywilizacji ma szanse pojechać w „pośmiertną trasę koncertową”. Humor Wyszogrodzkiego, barwne i notoryczne ciekawostki okraszane ciętymi, autorskimi ripostami oraz niezwykła staranność w zakresie faktów, a nie mitów, każą uznawać tę książkę za jednego z najlepszych kumpli, jakich można mieć pod ręką. Ja się zaprzyjaźniłem błyskawicznie, czego i Państwu życzę.
Piotr Stelmach, Program III Polskiego Radia
Ostatni z wielkich zespołów grunge. I absolutna klasyka rocka. „Pearl Jam. Kontra” to biografia grupy, jakiej od lat brakowało na rynku. Nieautoryzowana, lecz wyczerpująca: kompletna historia, szczegółowe omówienia płyt, mnóstwo ciekawostek i nacisk na polskie epizody kariery. Z Eddie Vedderem na pierwszym planie, ale też dbałością o prezentację przedsięwzięć pozostałych muzyków.
Autor, Bartek Koziczyński, jest zarówno fanem, który zasuwał w martensach na koncert na Torwarze, jak i dziennikarzem – rozmawiał z muzykami w ich kwaterze głównej w Seattle. Ma w dorobku książkowe biografie Red Hot Chili Peppers („Kalifornizacja”), Tool („Parabola”) i System Of A Down („Hipnotyczny krzyk”).
Od „Niedzieli” Niebiesko-Czarnych przez inne największe przeboje lat 60. oraz z okresu boomu lat 80. po „Prędko, prędzej” Heya. Wnikliwy opis i dokładna analiza 200 najważniejszych i najpopularniejszych piosenek polskiego rocka – i nie tylko rocka, bo książka obejmuje też np. „Pod Papugami” Czesława Niemena i „Zegarmistrza światła” Tadeusza Woźniaka. Zresztą obok piosenek są w niej utwory instrumentalne, bo i one tworzyły historię polskiej muzyki. Autorzy piszą o inspiracjach kompozytorów i autorów tekstów, analizują muzykę i słowa, zwracają uwagę na niuanse brzmieniowe, przedstawiają dzieje poszczególnych utworów, a całość dopełniają zarówno danymi statystycznymi, jak i ciekawostkami. Do tego wypowiedzi samych twórców, wykonawców, producentów, czasem autorów nowych wersji, a niekiedy nawet słuchaczy. Opis ilustrują zdjęcia przedmiotów i miejsc związanych z omawianymi utworami, takich jak rękopisy, portrety bohaterów (częściej bohaterek) tekstów, miejsc powstania względnie nagrania, wykorzystanych instrumentów, a także reprodukcje okładek rzadkich płyt.
Nigdy wcześniej historia Jimmy’ego Page’a, jednej z najbardziej enigmatycznych i wpływowych postaci rock’n’rolla, nie została opisana tak szczegółowo: od upojnych dni w swingującym Londynie lat sześćdziesiątych, kiedy to gitarzysta udzielał się jako rozchwytywany muzyk sesyjny, poprzez rozbuchanie i piękno bluesa oraz hard rocka kojarzone z twórczością Led Zeppelin. Nie omijają nas również swawolne imprezy i orgie, które weszły do historii rockowego nieumiarkowania.
Poczynając od dzieciństwa Page’a, podróżujemy poprzez fantastyczne pejzaże Bron-Yr-Aur czy Sunset Strip; obserwujemy wyniszczające uzależnienie gitarzysty od narkotyków, jego reakcję na śmierć Johna Bonhama oraz muzyczną odnowę Page’a, który sformował grupę The Firm, działał jako solista, podjął współpracę między innymi z Davidem Coverdale’em i The Black Crowes.
George Case przedstawia fakty i mity narosłe wokół Jimmy’ego Page’a oraz tworzonej przez niego sztuki, zwracając uwagę na głęboki – częstokroć też mroczny – aspekt duchowy, kształtujący artystyczny i osobisty wymiar jego życia. Niniejsze wydanie książki zawiera dodatkowo opis historycznej reaktywacji zespołu Led Zeppelin w roku 2007, intrygującego i zaskakującego występu Page’a podczas ceremonii zamknięcia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie oraz najświeższe wieści o gitarzyście, wybraną dyskografię i bibliografię. „Jimmy Page. Dobre czasy, złe czasy” to drobiazgowa, wnikliwa biografia legendarnego gitarzysty i producenta spisana przez historyka muzyki, znawcę kultury masowej, ale przede wszystkim oddanego fana Page’a oraz Led Zeppelin.
„Nieoczywista i wnikliwa… książka George’a Case’a przypomniała mi, dlaczego w ogóle pokochałem muzykę Led Zeppelin”.
– Robert J. Wiersema, „The Vancouver Sun”
„Riverside. Sen w wysokiej rozdzielczości” – pierwsza oficjalna biografia jednego z najbardziej zjawiskowych polskich zespołów rockowych. Piętnastoletnia historia Riverside to sukcesywna wspinaczka po drabinie rockowej kariery. Trudna droga muzyczna Mariusza Dudy, Piotra Grudzińskiego, Piotra Kozieradzkiego i Michała Łapaja jest jeszcze dłuższa. Wiodła od prowincjonalnych kapel i metalowego podziemia, aż po kontrakt z dużą firmą nagraniową i konsekwentnie umacniany międzynarodowy sukces. W 2003 roku Riverside był fanaberią zapalonej grupki entuzjastów rocka progresywnego, dziś jest to zasłużony szyld uwielbiany nie tylko w Polsce, ale także w kilkunastu innych krajach na całym świecie.„Sen w wysokiej rozdzielczości” to szczegółowa biografia dokumentująca drogę przebytą przez Riverside. Krok po kroku pokazująca metody działań twórczych i organizacyjnych zespołu, szczegółowo analizująca wszystkie albumy grupy oraz relacjonująca trasy koncertowe. Autor książki, Maurycy Nowakowski (powieściopisarz i biograf), nie tylko wnikliwie na bieżąco śledził działalność zespołu, ale przede wszystkim w ostatnich latach odbył kilkadziesiąt długich, szczerych rozmów z muzykami Riverside. Biografię oparł właśnie o wiedzę pochodzącą z tych wywiadów, dzięki czemu powstała książka obalająca wiele mitów i rzucająca nowe światło na kolejne etapy historii Riverside, wypełniona szczerymi i nigdy wcześniej niepublikowanymi wypowiedziami. „Sen w wysokiej rozdzielczości” to książka bardzo autentyczna, w której muzycy zdradzają wiele tajemnic z życia prywatnego, jak i twórczego warsztatu zespołu oraz kontrowersyjnych szczegółów wyboistej drogi muzycznego sukcesu.
MICK WALL przyjaźnił się z LEMMYM przez 35 lat, a przez pewien czas był jego PR-owcem. Trudno się zatem dziwić, że jego opowieść o nieżyjącym muzyku jest szczegółowa, pełna nieznanych dotąd informacji, chwilami bardzo zabawna, chwilami rozdzierająco smutna. Wall śledzi losy swojego bohatera od samego początku aż do tragicznego końca. Poznajemy Lemmy’ego jako ucznia walijskich szkół, jako członka grupy Rockin’ Vicars, jako pracownika technicznego na trasach Jimiego Hendriksa, jako jedną z gwiazd Hawkwind i wreszcie jako frontmana Motörhead.
Podczas pracy nad książką Wall wykorzystał liczne wywiady z Lemmym, które przeprowadził na przestrzeni wielu lat, a także rozmowy z członkami jego zespołów, przyjaciółmi, menadżerami, innymi artystami oraz pracownikami branży muzycznej.
Sam Lemmy powiedział o swoim biografie: Mick Wall jest jednym z nielicznych dziennikarzy rockowych, którzy naprawdę potrafią pisać i mają jakieś pojęcie o muzyce. Mogę z nim gadać godzinami.
„Muzyka, którą tworzył Lemmy Kilmister z Hawkwind, a zwłaszcza z Motörhead, będzie zawsze nam towarzyszyć i dalej zmieniać historię rocka, tak jak zmieniała czterdzieści, trzydzieści i dwadzieścia lat temu. Każdy, kto poczuwa się do rock’n’rolowego dziedzictwa – cokolwiek to znaczy w XXI wieku – może oprzeć się na ramionach autentycznego giganta rocka.
W roku 2010, kiedy Lemmy był jeszcze 65-letnim młodzieniaszkiem i nie miał problemów ze zdrowiem, spytano go, na czym jego zdaniem będzie polegać dziedzictwo Motörhead.
Kiedy nie będzie Motörhead – odpowiedział – powstanie luka nie do wypełnienia. Nie martwi mnie to, bo oznacza, że osiągnąłem wszystko, co chciałem osiągnąć, to znaczy, stworzyłem kapelę, której nie da się wymazać z pamięci.
Lemmy jak zwykle dotrzymał słowa.
Urodził się, żeby przegrać.
Zwyciężył”.
„Motörhead to ojcowie speed metalu, zespół, którego w latach 80. słuchali zarówno punkowcy, jak i heavymetalowcy (bez Motörhead nie istniałaby na przykład Metallica)”.
– magazyn „Rolling Stone”
Grupa Motörhead jest znana przede wszystkim z rock’n’rollowego stylu życia, lecz dorobiła się też imponującego katalogu nagraniowego, w którym można znaleźć wiele klasycznych już utworów. Historię rodzenia się tych kompozycji przedstawiamy po raz pierwszy w autoryzowanych wywiadach pt. „Motörhead w studio”.
Lemmy Kilmister jest wokalistą, basistą, założycielem i jedynym stałym członkiem Motörhead. Jest też chodzącą legendą. Lemmy opowiada Jake’owi Brownowi, jak powstawały wszystkie albumy jego zespołu. W książce znalazły się też wypowiedzi innych muzyków, producentów oraz osób pracujących w studio przy rejestracji takich legendarnych już płyt, jak choćby „Ace Of Spades” i „Overkill”.
Jeśli uznać Micka Jaggera za oblicze The Rolling Stones, to Keith Richards zawsze był duszą i sercem zespołu oraz jego muzycznym napędem.
W 1992 roku renomowana biografia pióra Victora Bockrisa jako pierwsza oddała hołd kluczowej roli Richardsa w legendarnej karierze Stonesów. A teraz – ponad 50 lat od założenia zespołu oraz z okazji zbliżających się 72. urodzin Richardsa – niniejsza książka została po raz drugi gruntownie uaktualniona przez autora, oferując świeże spojrzenie z perspektywy ponad już dwóch kolejnych dekad na tę imponującą opowieść o najbardziej niewiarygodnym człowieku rocka.
Znalazły się tu niezbite fakty na temat:
• potyczek Richardsa ze swoimi demonami – kobietami i narkotykami – oraz opartych na miłości i nienawiści relacji z Jaggerem,
• jego zmagań z heroiną i statusu gwiazdy rocka, której w latach 70. najczęściej wróżono pewną śmierć,
• jego prawie niewyobrażalnego odrodzenia w roli ojca rodziny w latach 80.,
• brutalnie szczerej autobiografii Keitha pt. „Życie”, która dowiodła, że za fasadą buntownika kryje się elokwentny, myślący człowiek o niemałej inteligencji, a także wyborny erudyta bluesa.
Książce Bockrisa dodają pikanterii wymowne fragmenty wywiadów i błyskotliwe wejrzenia w naturę człowieka stanowiącego dynamo zespołu, który zdaje się trwać bez końca. Opiewa ona także jedyny stały element w bohatersko chaotycznym życiu Keitha Richardsa: jego całkowite, niegasnące uwielbienie dla muzyki.
To opowieść o cierpieniu i zbytku z udziałem całej plejady gwiazd – od Marlona Brando po Toma Waitsa, od Grama Parsonsa po Chucka Berry’ego. Śledzi ona losy Richardsa od skromnego dzieciństwa w powojennej Anglii do ostatecznego triumfu w postaci licznych światowych tras koncertowych Stonesów.
„Tę biografię Keitha Richardsa [można postrzegać] jako coś w rodzaju monstrualnej metafory, monstrualnej paraboli i monstrualnej – a może i mamuciej – alegorii. Niektórzy krytycy powiedzą więc: »Wydaje mi się, że mowa tu o Charliem Parkerze«, a inni z kolei: »Mam wrażenie, że chodzi o Jezusa Chrystusa«”.
– Terry Southern
VICTOR BOCKRIS – poeta oraz autor wywiadów i literatury faktu – pisze o bohaterach XX-wiecznej kultury już od 34 lat. Spod jego pióra wyszły między innymi obszerne biografie Patti Smith, Johna Cale’a i Lou Reeda.
Niniejsza książka to pierwsza nieautoryzowana biografia U2, w której znajdziemy obiektywny i wnikliwy opis ponadczterdziestoletniej historii grupy. Wyjdziemy tu poza otaczające zespół mity, by ukazać fascynujący i nieupiększony wizerunek irlandzkich rockmanów. W książce zamieszczono niepublikowane wcześniej zdjęcia oraz przeprowadzone specjalnie na użytek tej publikacji wywiady z przyjaciółmi muzyków i ich współpracownikami. Można tu również znaleźć nowe informacje na temat wczesnego etapu działalności U2 w Dublinie, gdy członkowie zespołu, klepiąc biedę, robili wszystko, by ich ktokolwiek zauważył. Odrzuceni przez duże wytwórnie płytowe, grywali w na pół pustych pubach i ścierali się z konkurencyjnymi „gangami” w ówczesnej stolicy nietolerancji religijnej. Poznajemy głębiej ich życie prywatne, kontrowersyjne interesy oraz światopogląd. Przyglądamy się uczestnictwu muzyków we wspólnocie ewangelicznej w okresie, gdy Bono chciał wypełnić pustkę powstałą po śmierci jego matki, a także nieustannemu napięciu między chrześcijańską duchowością a pokusami, jakich nie szczędzi ten świat. Obserwujemy też ewolucję muzyczną zespołu: od surowego post-punku przez polityczne krucjaty, okres awangardowy, czas triumfalnych występów na stadionach, okres postmodernistycznego cyberpunku aż do uzyskania statusu powszechnie szanowanych weteranów rocka, którym udaje się przekonać do siebie kolejne pokolenia słuchaczy. Książka zawiera też omówienie działalności humanitarnej członków U2, szczególnie aktywności Bono jako lobbysty na rzecz biednych mieszkańców Afryki, dotkniętej plagą AIDS…
Megan Fox lubi być widziana w ich koszulkach. Keith Richards mówi, że gitarzysta Malcolm Young jest lepszy od niego. A LA Times zadawał znamienne pytania: Skąd tyle satanistycznych tekstów?, Skąd się wzięły biseksualne konotacje nazwy?, Czy ich wokalista zapił się na śmierć?, Co to niby mają być za bohaterowie?.Odpowiedź: tacy, którzy sprzedali ponad 200 milionów płyt, zagrali ponad 10 tysięcy koncertów i wciąż mają gdzieś to, co o tym myślicie.To AC/DC, a to jest ich nigdy wcześniej nie opowiedziana historia. Od bijatyk i przedzierania się przez cieszącą się złą sławą niezwykle brutalną scenę muzyczną pubów i klubów Australii na początku lat 70. do ich ataku na opanowaną przez punk scenę brytyjską, a potem amerykańską na przełomie lat 70. i 80., kiedy to wykruszyło się wielu członków zespołu, managerów, producentów i dyrektorów firm płytowych, którzy pomogli im w tym zadaniu oto jest waląca między oczy, wchodząca za zamknięte drzwi dogłębna biografia, na jaką czekali od dawna fani AC/DC.W [Hell Ain't A Bad Place To Be] światowej sławy kronikarz muzyczny Mick Wall ujawnia świeże, wcześniej nieznane fakty dotyczące wszystkich głównych graczy w opowieści o AC/DC. Jest to jednak nie tylko opowieść o rockowej kapeli, opowiada historię rodziny klanu który nie ma w zwyczaju wdawać się w spory z obcymi. Rzucając nowe światło na tajemniczą śmierć ich wokalisty, Bona Scotta, w 1980 roku i dając solidny pogląd na oszałamiające szczyty sławy oraz często pojawiające się na własne życzenie spadki formy w ich karierze z kolejnym wokalistą Brianem Johnsonem, książka ta opowiada o trzech bezwzględnych braciach Malcolmie, jego przebranym w mundurek szkolny młodszym bracie Angusie i starszym George'u, który stał za ich wszystkimi wczesnymi płytami, do dzisiaj pozostając szarą eminencją w AC/DC.Youngowie, twardziele z osiedli czynszówek w Glasgow, przeżyli narkotyki, śmierć, rozwód i wieczne potępienie krytyków, by stać się jednym z największych, najbardziej znanych zespołów rockowych na świecie. My wiemy kim jesteśmy powiedział kiedyś Angus jesteśmy rock and rollem.MICK WALL jest najbardziej znanym dziennikarzem rockowym i prezenterem w Wielkiej Brytanii, do tego autorem licznych powszechnie uznanych książek włącznie z ostatecznymi wersjami rockowych biografii, bestsellerów o Led Zeppelin (When Giants Walked the Earth) oraz Metallica (Enter Night). Żyje nocą.
Ludzie bez przerwy mnie pytają, jak to się dzieje, że jeszcze żyję. Gdybym w dzieciństwie stanął pod ścianą obok innych dzieciaków z ulicy i gdybym miał wskazać tego, który dociągnie do 2009 roku, będzie miał piątkę dzieci, czwórkę wnuków, domy w Buckinghamshire i Kalifornii, na pewno nie wytypowałbym siebie, ni ch***a. A tu proszę: jestem gotów po raz pierwszy własnymi słowami opowiedzieć swoją historię.
W moim życiu każdy dzień był odjechany. Przez trzydzieści lat wspomagałem się zabójczą mieszaniną wódy i narkotyków. Przeżyłem zderzenie z samolotem, mordercze dawki prochów, choroby weneryczne. Oskarżono mnie o próbę zabójstwa. I o mało się nie zabiłem, kiedy z prędkością dwóch mil na godzinę najechałem quadem na wertepy.
Nie wszystko wyglądało różowo. Narobiło się w życiu kupę głupstw. Zawsze pociągała mnie ciemna strona, ale nie jestem diabłem, tylko zwyczajnym Ozzym Osbourne’em – chłopakiem z rodziny robotniczej w Aston, który rzucił robotę w fabryce i ruszył w świat, żeby się zabawić.
Ojciec zawsze twierdził, że coś w życiu osiągnę.
Johnie Osbournie, mam przeczucie, że dojdziesz do czegoś wielkiego – lubił mówić przy piwku. – Albo pójdziesz za kratki.
I nie pomylił się, ten mój ojczulek.
Nie miałem jeszcze osiemnastu lat, a już siedziałem w więzieniu.
Ozzy Osbourne urodził się w 1948 roku w Aston, dzielnicy Birmingham. Jako wokalista zespołu Black Sabbath i wielokrotnie nagradzany artysta solowy sprzedał ponad sto milionów swoich płyt. Ma pięcioro dzieci, mieszka z żoną Sharon w Kalifornii i Buckinghamshire.
METALLICA to jeden z największych zespołów wszech czasów. Kwartet z Kalifornii na całym świecie sprzedał ponad sto milionów płyt, zdobył dziewięć nagród Grammy, a pięć jego kolejnych albumów trafiło na szczyt amerykańskiej listy przebojów „Billboard”.
Ale historia METALLIKI to coś więcej niż komercyjny sukces i pochwały krytyków – ich droga od obskurnych garażów w Los Angeles na najsłynniejsze stadiony świata naznaczona była bólem i dramatami.
NARODZINY. SZKOŁA. METALLICA. ŚMIERĆ to pełny obraz „Led Zeppelin swojego pokolenia”. To historia o rodzinie, przyjaźni, wierze w siebie i w spełnienie marzeń, opowiedziana za pomocą wywiadów z zespołem i jego najbliższym otoczeniem.
Paul Brannigan i Ian Winwood opisują, jak METALLICE udało się wyprzedzić swoją konkurencję. Tom pierwszy (obejmujący mniej więcej połowę tej epickiej historii) koncentruje się na drodze zespołu do międzynarodowej sławy, aż do wydania przełomowego, „Czarnego Albumu”.
Paul Brannigan i Ian Winwood to dwaj czołowi, brytyjscy autorzy piszący o muzyce. Brannigan, który napisał Oto moje (po)wołanie: życie na rock’n’Grohlowo, udziela się w magazynach „Rolling Stone”, „Classic Rock”, „Q” i „Metal Hammer”. Winwood pisał zaś do „Rolling Stone’a”, „Guardiana”, „Mojo”, „Kerrang!” i „NME”, pracuje też dla BBC.
Gdy w roku 1991 świat zachwycił się albumem ,,Nevermind"", Nirvana promowała tę płytę w Wielkiej Brytanii. Jej koncerty otwierała szkocka formacja Captain America, której perkusista, Andy Bollen, prowadził notatki, składające się na niniejszy ,,dziennik z trasy"". Poznajemy tutaj Kurta Cobaina od innej strony niż dotychczas. Widzimy go w garderobie. Słyszymy, że boi się utraty dawnych fanów. Dowiadujemy się, że uwielbiał Bay City Rollers. Podglądamy go, jak żartuje i robi kawały kolegom i publiczności. A przede wszystkim obserwujemy zespół w okresie, gdy stawał się jedną z najważniejszych grup rockowych na świecie. Obowiązkowa lektura dla każdego fana Nirvany. ANDY BOLLEN grał w różnych zespołach od piętnastego roku życia. Kiedy przypadkiem został perkusistą zespołu Captain America, ruszył na wspólną trasę z Nirvaną. Od tego czasu zajmuje się pisaniem tekstów komediowych i satyrycznych. Najczęściej współpracuje z BBC. Jego skecze emitowano w ogólnobrytyjskiej BBC TV oraz w BBC Scotland, Radio Scotland i BBC Radio 5 Live. Pisywał felietony dla ,,Sunday Mail"" i publikował w takich gazetach jak ,,Glasgow Herald"", ,,Scotland On Sunday"" i ,,The New York Times"". Kiedy sąsiedzi wychodzą z domu, znowu siada za perkusją. Ma psa imieniem Bonnie i prawie codziennie spaceruje po parkach, rozmyślając o rzeczach zabawnych.
Książka Nirvana. Prawdziwa historia jest intrygującą oceną dokonań zespołu, którego krótka i burzliwa działalność jest nieustannie błędnie interpretowana. To definitywna i wyczerpująca relacja muzycznego pasjonata i przyjaciela zespołu. Autor, Everett True, był jedynym dziennikarzem, którego wpuszczono do domu Cobaina tuż po jego samobójczej śmierci. Był także bliskim przyjacielem wielu gwiazd grunge'u, co pozwoliło mu spojrzeć obiektywnie na mity otaczające ten ostatni, w pełni oryginalny gatunek muzyki rockowej. Everett True opowiada, jak naprawdę wyglądało życie legendarnego zespołu, co działo się z Kurtem Cobainem w Olympii i Seattle, oraz w jaki sposób wpłynął na niego związek z Courtney Love. Bez cenzury przedstawia życie całej sceny grunge'owej, szczegółowo analizuje każdy utwór nagrany przez Nirvanę, wspomina koncerty, przyjaciół, a nawet dilerów otaczających muzyków. Witajcie w świecie Nirvany!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
