Dwunastoletni Adaś Niezgódka wciąż się wszędzie spóźnia, nie odrabia lekcji i często przypadkowo niszczy różne rzeczy. Rodzice postanawiają więc wysłać go do pewnej wyjątkowej szkoły przy ulicy Czekoladowej. Kieruje nią przedziwny pan Kleks, a uczniami są wyłącznie chłopcy, których imiona rozpoczynają się na literę „a”. Uczą się oni kleksografii, przędzenia liter, leczenia chorych sprzętów, a na geografii grają w piłkę globusem. Nauczyciel potrafi unosić się w powietrzu, kolekcjonuje sny swoich podopiecznych, ulubieńców zaś nagradza piegami. W ogrodzie znajdują się furtki prowadzące do innych bajek, a uczniom towarzyszy szpak Mateusz, który wymawia tylko końcówki wyrazów. Ale to tylko niektóre niezwykłe rzeczy, jakie mają miejsce w Akademii pana Kleksa… Jan Brzechwa (1900-1966), właściwie Jan Wiktor Lesman, z wykształcenia był prawnikiem. W czasie studiów rozpoczął współpracę z warszawskimi kabaretami i zyskał sławę jako satyryk i poeta. Publikował w „Skamandrze” i „Wiadomościach Literackich”. Wydał m.in. tomy wierszy Oblicza zmyślone, Talizmany i Piorun i obłok. Ogromną popularność przyniosły mu utwory pisane dla dzieci, które do dziś są znane wszystkim młodym czytelnikom.
Dramat Juliusza Słowackiego, opublikowany w 1839 r., to opowieść o żądzy władzy i niepohamowanych ambicjach, które popychają do najokrutniejszych postępków; to historia wielkiej namiętności i?nieoczekiwanej zdrady. Dwie siostry, Alina i Balladyna, rywalizują o miłość księcia Kirkora, jednak właśnie ta miłość doprowadza je do wielkiej tragedii. Balladyna przedstawia tragiczną walkę człowieka z przeznaczeniem, którego nie można zmienić i które wplątuje go w bezskuteczne zmagania z sobą samym i otaczającym światem. Dzieło Słowackiego to również opowieść o początkach państwa polskiego. Autor dokonał rekonstrukcji prehistorycznych dziejów Polski, tworząc baśniowy świat fantastycznych zjaw i postaci. Juliusz Słowacki (1809-1849) – urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu (Wołyń). Jeden z?najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu, poeta, dramaturg i?epistolograf. Obok Mickiewicza i?Krasińskiego jest uznawany za jednego z?wieszczów narodowych. W?twórczości swojej podejmował tematy walki narodowo-wyzwoleńczej, egzystencjalne rozterki i refleksje człowieka, uwikłanego w machinę historii. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W 1927 r. sprowadzono prochy poety do kraju, spoczął w krypcie na Wawelu, obok Adama Mickiewicza.
Pan Tadeusz to jedno z wielkich i nieprzemijających arcydzieł, które na stałe wpisało się do literackiego kanonu. Mickiewicz stworzył epos, którego głównym i najważniejszym bohaterem jest szlachata polska, a który poprzez swoją niezwykłą i niepowtarzalną atmosferę do dziś stanowi swoiste „centrum i źródło polskości”. Słowo w poemacie ma moc wskrzeszającą i kreującą zarazem: przywraca byt narodowy kraju ciemiężonego przez zaborcę i daje jego zniewolonym mieszkańcom?nadzieję?na rychłe odzyskanie upragnionej wolności. Dzieło pełniło wówczas funkcję dwoistą: było dla emigrantów widomym?znakiem odległej Polski, natomiast dla tych, którzy pozostali w kraju, wspomnieniem czasów minionych i namiastką utraconej przeszłości. Mickiewicz po raz kolejny zaskakuje nas tutaj bogactwem tematów i rozległością podejmowanej problematyki. Oprócz tak silnie wybrzmiewającego patriotyzmu i miłości ojczyzny, snuje refleksje na temat sielskiego, szlacheckiego bytowania, romantycznego uczucia, tradycji i polskiejobyczajowości. A wszystko rozgrywa się w soplicowskim dworku, który na ten czas staje się ostoją niczym?niezmąconej,?prawdziwej?polskości. Epos?jest?wart?docenienia?także?ze?względu?na?swoje?nowatorstwo. Mickiewicz bowiem rezygnuje tutaj z romantycznego indywidualizmu na rzecz szeroko pojmowanej zbiorowości.?Wieszcz roztacza przed naszymi oczyma piękno dawnej Polski i przenosi jej obraz w nasze „teraz”, bo przecież „jest u mnie kraj, ojczyzna myśli mojej, / I liczne mam serca mego rodzeństwo; / Piękniejszy kraj, niż ten co w oczach stoi (...)” [z wiersza Gdy tu mój trup Adama Mickiewicza] Adam Mickiewicz (1798-1855) – poeta polski, romantyczny wieszcz, zwany często „bardem słowiańskim” lub „poetą przeobrażeń”. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę doby polskiego romantyzmu. Wybitny twórca dramatu romantycznego. Autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady, a przede wszystkim epopei narodowej Pan Tadeusz.
James Matthew Barrie – brytyjski pisarz pochodzenia szkockiego. Urodził się 9 maja 1860 r. w Kirriemuir (Szkocja), pochodził z wielodzietnej rodziny, ogromny wpływ na jego życie miała tragiczna śmierć jego starszego brata Davida. Barrie od dzieciństwa marzył o zostaniu pisarzem, wiele czytał i interesował się literaturą. Jednak jego rodzice nie pochwalali tego wyboru. W 1885 r., dzięki wsparciu brata Jana, wyjechał do Londynu, gdzie podjął pracę jako dziennikarz. Do jego najważniejszych dzieł należą m.in. Nieporównany Crichton, a także powieść dla dzieci Przygody Piotrusia Pana. Pisarz zmarł 19 czerwca 1937 r. w Londynie. Przygody Piotrusia Pana to historia maleńkiego chłopca, który uciekając z domu do magicznego parku, został w nim na noc i już nigdy nie mógł powrócić do właściwej ludzkiej natury. Piotruś Pan jest idolem dla innych dzieci, odwiedzających Park Leśny, każdy chciałby choć raz go zobaczyć, porozmawiać z nim i pobawić się. Jednak nie jest to takie łatwe, gdyż park jest zamykany zawsze o stałej porze i nikt nie może pozostać w nim po zmroku. Jednak są dzieci, którym się to udało… Jak potoczą się losy dzielnego, małego chłopca? Czy Piotruś Pan powróci kiedykolwiek do swojego domu? Co czeka niesforną dziewczynkę, której jednak udało się spędzić noc w parku?
Kenneth Grahame – brytyjski pisarz i ekonomista pochodzenia szkockiego. Urodził się 8 marca 1859 r. w Edynburgu. Przez 10 lat był pracownikiem wysokiego szczebla Banku Anglii. Popularność przyniosły mu powieści Złoty wiek i Dni marzeń, współcześnie jego najbardziej znaną powieścią jest książka pt. O czym szumią wierzby, na podstawie której powstały liczne filmy i seriale telewizyjne. Pisarz zmarł 6 lipca 1932 r. w Pangbourne Berkshire. O czym szumią wierzby to zabawna, pełna humoru, ale też wzorców i postaw moralnych opowieść o przygodach grupy przyjaciół, którymi są antropomorficzne zwierzęta. Szalony, bogaty Ropuch, pan Ropuszego Dworu, co rusz spełnia swoje nowe zachcianki. Tym razem są to nowoczesne szybkie samochody, jego przyjaciele – Szczur i Kret nie pochwalają tych zachowań i próbują sprawić, by przyjaciel się opamiętał. Niestety, nie do końca im się to udaje… Ropuch kradnie i rozbija samochód, po czym zostaje skazany na wiele lat więzienia…
Pan Tadeusz to jedno z wielkich i nieprzemijających arcydzieł, które na stałe wpisało się do literackiego kanonu. Mickiewicz stworzył epos, którego głównym i najważniejszym bohaterem jest szlachata polska, a który poprzez swoją niezwykłą i niepowtarzalną atmosferę do dziś stanowi swoiste „centrum i źródło polskości”. Słowo w poemacie ma moc wskrzeszającą i kreującą zarazem: przywraca byt narodowy kraju ciemiężonego przez zaborcę i daje jego zniewolonym mieszkańcom?nadzieję?na rychłe odzyskanie upragnionej wolności. Dzieło pełniło wówczas funkcję dwoistą: było dla emigrantów widomym?znakiem odległej Polski, natomiast dla tych, którzy pozostali w kraju, wspomnieniem czasów minionych i namiastką utraconej przeszłości. Mickiewicz po raz kolejny zaskakuje nas tutaj bogactwem tematów i rozległością podejmowanej problematyki. Oprócz tak silnie wybrzmiewającego patriotyzmu i miłości ojczyzny, snuje refleksje na temat sielskiego, szlacheckiego bytowania, romantycznego uczucia, tradycji i polskiejobyczajowości. A wszystko rozgrywa się w soplicowskim dworku, który na ten czas staje się ostoją niczym?niezmąconej,?prawdziwej?polskości. Epos?jest?wart?docenienia?także?ze?względu?na?swoje?nowatorstwo. Mickiewicz bowiem rezygnuje tutaj z romantycznego indywidualizmu na rzecz szeroko pojmowanej zbiorowości.?Wieszcz roztacza przed naszymi oczyma piękno dawnej Polski i przenosi jej obraz w nasze „teraz”, bo przecież „jest u mnie kraj, ojczyzna myśli mojej, / I liczne mam serca mego rodzeństwo; / Piękniejszy kraj, niż ten co w oczach stoi (...)” [z wiersza Gdy tu mój trup Adama Mickiewicza] Adam Mickiewicz (1798-1855) – poeta polski, romantyczny wieszcz, zwany często „bardem słowiańskim” lub „poetą przeobrażeń”. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę doby polskiego romantyzmu. Wybitny twórca dramatu romantycznego. Autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady, a przede wszystkim epopei narodowej Pan Tadeusz.
Mały Książę to arcydzieło literatury światowej, uniwersalna opowieść o miłości, przyjaźni, zaufaniu, trosce o bliźniego. Mały Książę uczy szacunku do innych, nie tylko ludzi, ale też zwierząt, roślin, przyrody; daje też możliwość abstrakcyjnego patrzenia na świat, tak, aby zauważać jego dobro i szlachetność. To również opowiastka o poznawaniu tajemnicy człowieczeństwa, dążeniu do szczęścia, odkrywaniu wewnętrznego świata i budowaniu hierarchii humanistycznych wartości – miłości, odpowiedzialności, moralności, prawdy, wierności. To rzecz o dojrzewaniu do przyjaźni i miłości. Antoine de Saint-Exupéry (1900-1944) – urodził się 29 czerwca 1900 r. w Lyonie (Francja). Pochodził z arystokratycznej rodziny; gdy miał 4 lata zmarł jego ojciec, odtąd jego matka wraz z dziećmi zamieszkała w ogromnym zamku ciotki ojca, w okolicach Ambrieu. Dzieciństwo upływało przyszłemu pisarzowi na zabawie i swawoli. Jego ogromną pasją było lotnictwo, w 1921 r. uzyskał uprawnienia pilota cywilnego, a następnie wojskowego. W swoich utworach głosił ideały humanizmu, twierdził, że aby pisać, trzeba żyć, że nie należy tworzyć dla zabawy czy efektu, że trzeba naprawdę mieć coś do powiedzenia. Swoją najsłynniejszą powiastkę filozoficzną, Małego Księcia, skierowaną zarówno do młodego, jak i dorosłego czytelnika wydał w 1943 r. Zginął tragicznie 31 lipca 1944 r. podczas lotu zwiadowczego.
Dziady cz. II to dramat, w którym Adam Mickiewicz sięga do ludowych wierzeń, w których świat realny współistnieje ze światem duchów. Autor opisuje pogańską uroczystość, poświęconą duchom zmarłych. W kaplicy przycmentarnej gromadzą się mieszkańcy wsi, by pod przewodnictwem Guślarza wziąć udział w obrzędach. Guślarz wydaje polecenia zgromadzonym i przywołuje duchy, by dowiedzieć się, jakiej pomocy oczekują. Jednak przybyłe na uroczystość dziadów zjawy, nie chcą napojów i jedzenia, nie oczekują pomocy, ponieważ nikt ze zgromadzonych w kaplicy nie potrafi im pomóc. Duchy opowiadają historie swojego ziemskiego życia oraz mówią o cierpieniach, których doświadczają po śmierci. Kończąc swoją wizytę w kaplicy, wygłaszają przestrogi, które mają uchronić ludzi przed popełnianiem takich błędów jak te, przez które same nie mogą osiągnąć szczęścia wiecznego… Adam Mickiewicz (1798-1855) – był synem adwokata Mikołaja Mickiewicza oraz Barbary z Majewskich, córki ekonoma. Otrzymał gruntowne wykształcenie w dominikańskiej szkole w Nowogródku, a następnie podjął studia w Wilnie, które ukończył z tytułem magistra. Następnie zaczął pracować jako nauczyciel. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców epoki romantyzmu (obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego). Napisał m.in. Odę do młodości (1820 r., wydanie 1827 r.), cykl Ballady i romanse (1822 r.), poemat historyczny Grażyna(1823 r.), Dziady cz. II i IV (1823 r.), Sonety krymskie (1826 r.), Dziady cz. III (1832 r.), Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego (1832 r.) oraz poemat Pan Tadeusz (1834 r.).
Dziady cz. II to dramat, w którym Adam Mickiewicz sięga do ludowych wierzeń, w których świat realny współistnieje ze światem duchów. Autor opisuje pogańską uroczystość, poświęconą duchom zmarłych. W kaplicy przycmentarnej gromadzą się mieszkańcy wsi, by pod przewodnictwem Guślarza wziąć udział w obrzędach. Guślarz wydaje polecenia zgromadzonym i przywołuje duchy, by dowiedzieć się, jakiej pomocy oczekują. Jednak przybyłe na uroczystość dziadów zjawy, nie chcą napojów i jedzenia, nie oczekują pomocy, ponieważ nikt ze zgromadzonych w kaplicy nie potrafi im pomóc. Duchy opowiadają historie swojego ziemskiego życia oraz mówią o cierpieniach, których doświadczają po śmierci. Kończąc swoją wizytę w kaplicy, wygłaszają przestrogi, które mają uchronić ludzi przed popełnianiem takich błędów jak te, przez które same nie mogą osiągnąć szczęścia wiecznego… Adam Mickiewicz (1798-1855) – był synem adwokata Mikołaja Mickiewicza oraz Barbary z Majewskich, córki ekonoma. Otrzymał gruntowne wykształcenie w dominikańskiej szkole w Nowogródku, a następnie podjął studia w Wilnie, które ukończył z tytułem magistra. Następnie zaczął pracować jako nauczyciel. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców epoki romantyzmu (obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego). Napisał m.in. Odę do młodości (1820 r., wydanie 1827 r.), cykl Ballady i romanse (1822 r.), poemat historyczny Grażyna(1823 r.), Dziady cz. II i IV (1823 r.), Sonety krymskie (1826 r.), Dziady cz. III (1832 r.), Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego (1832 r.) oraz poemat Pan Tadeusz (1834 r.).
William Makepeace Thackeray – brytyjski pisarz, dziennikarz i satyryk. Urodził się 18 lipca 1811 r. w Kalkucie, gdzie jego ojciec pracował dla Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W 1817 r. rodzina przyszłego pisarza wróciła do Anglii, wówczas młody William podjął edukację. Jako dziennikarz pisywał m.in. do „The Times” i „Punch”, a w 1860 r. założył własne czasopismo „Cornhill Magazine”. Podczas licznych podróży po Europie poznał wiele osobistości ze świata literackiego, m.in. Goethego i Charlotte Brontë. Za jego najważniejszą powieść uznawana jest książka pt. Targowisko próżności, a także baśń dla dzieci pt. Pierścień i róża. Pisarz zmarł 24 grudnia 1863 r. w Londynie. Pierścień i róża to opowieść, której akcja toczy się w dwóch fikcyjnych państwach – królestwie Paflagonii oraz królestwie Krymtatarii. W obu krajach władza należy do uzurpatorów, w Paflagonii rządzi Walorozo, który przejął koronę, gdy prawowity następca tronu – Lulejko był dzieckiem, a Krymtatarią włada Padella, który pokonał króla Kalafiore. Poprzedni władca miał córkę, jednak wszyscy uważali ją za zmarłą. Lulejko żyje beztrosko, nie dba o posiadanie korony, jest zaręczony z piękną Angeliką, córką Walorozo. O rękę dziewczyny stara się również książę Bulbo, który jest synem Padelli. Jak potoczą się losy mieszkańców tych przedziwnych królestw? I jaką rolę odegrają w tej opowieści magiczny pierścień i róża?
uo vadis to książka Henryka Sienkiewicza, która zyskała największy rozgłos i odniosła światowy sukces, doczekała się kilu ekranizacji i był tłumaczona na ponad czterdzieści języków.
Głównym wątkiem powieści jest miłość Winicjusza i Ligii. Ich uczucie jednak jest bardzo trudne, ponieważ przynależą oni do dwóch różnych światów.
Winicjusz to rzymski patrycjusz a Ligia jest zakładniczką, córką króla Ligów i chrześcijanką. Miłość prowadzi ich oboje do czynów niezwykle heroicznych - Winicjusz w imię tego uczucia przyjmuje chrzest i uwalnia Ligię z niewoli rzymskiej.
Dzięki serii "Lektura z opracowaniem" będziesz zawsze dobrze przygotowany: do lekcji, sprawdzianu, klasówki i matury!
Tekst: najważniejsze momenty akcji, opisy przyrody, charakterystyka postaci, miejsce akcji
Opracowanie: biografia autora, kalendarium, rodzaj i gatunek literacki, ważne fragmenty, omówienie lektury, wypracowania, spis komentarzy do tekstu.
Stary, zgorzkniały, skąpy i nienawidzący ludzi kupiec, poruszony śmiercią swojego wspólnika, odbywa niezwykłą duchową podróż. Wraz ze zjawą - duchem zmarłego wspólnika - przeżywa ponownie, w tej fantastycznej wędrówce, dawno minione sytuacje, wracając aż do swego dzieciństwa. Powrót do przeszłości w towarzystwie ducha, którego można uznać za jedyny zdrowy fragment duszy bohatera, pomaga mu odnaleźć nowy sens dawnych przeżyć i stać się zupełnie innym człowiekiem.
To książka przeznaczona dla uczniów szkół podstawowych. Dzięki kolorowym ilustracjom oraz definicjom napisanym przystępnym dla dziecka językiem znaczenie żadnego z zaprezentowanych tu słów nie będzie już dla ucznia obce.
Zabawne i pouczające wierszyki opatrzone zostały mądrymi radami, dzięki którym każde dziecko będzie potrafiło ocenić, czy w danej sytuacji postępuje właściwie. Całość wzbogacają dowcipne, duże kolorowe ilustracje.
Polskie skarby narodowe to niezwykły album, prezentujący najpiękniejsze obrazy, rzeźby, rękodzieła i obiekty architektoniczne, stanowiące polskie dziedzictwo kulturowe. Znajdziesz tu m.in. niezwykły pejzaż pt. Pogrzeb chłopski Józefa Szermentowskiego, należący do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Hołd pruski Jana Matejki, znajdujący się w Zamku Królewskim na Wawelu, a także ewangeliarz Anastazji – jedyny romański rękopis w zbiorach polskich, posiadający oryginalną oprawę złotniczą, Drzwi Gnieźnieńskie odlane z brązu, osadzone niegdyś w głównym portalu katedry gnieźnieńskiej, relikwiarz św. Stanisława, zajmujący szczególną pozycję w dziejach sztuki zdobniczej czy Malbork – olbrzymi gotycki zespół architektoniczny.
Piękne zdjęcia i niezwykle interesujące teksty stanowią niezaprzeczalny walor tej niecodziennej albumowej publikacji.
"Magiczne baśnie. Mała Syrenka * Kopciuszek * Brzydkie Kaczątko to piękna książka dla wszystkich miłośników baśniowego świata. W morskich głębinach życie toczy się tak, jak na lądzie – syreny mieszkają w pięknych domach, uczą się, bawią i pracują, ale jedna z nich zapragnęła żyć wśród ludzi… Czy uda jej się spełnić marzenie i jaką cenę będzie musiała zapłacić za wymianę rybiego ogona na ludzkie nogi? Jednak życie na lądzie również bywa nieprzewidywalne i nawet uboga sierota, poniewierana przez złą macochę i jej córki może liczyć na pomoc zwierząt oraz wróżki, która zechce wynagrodzić ją za dobre serce. Czy książę może zakochać się w pięknej nieznajomej, która na co dzień w domu jest nazywana Kopciuszkiem i czy uda mu się odnaleźć dziewczynę? W świecie zwierząt także czasem zdarza się, że bycie innym od reszty przysparza wielu przykrości i właśnie z tego typu zachowaniem współtowarzyszy musiało się zmagać każdego dnia Brzydkie Kaczątko… Co wyrośnie z tego dziwnego, szarego i niezdarnego stworzonka?
Piękne, kolorowe ilustracje i ciekawe teksty spowodują, że młodzi czytelnicy wybiorą się w niezapomnianą podróż do świata fantazji , w którym przecież wszystko może się zdarzyć…
"
Wlazł kotek na płotek i inne polskie rymowanki to kolorowa książka z dużymi, pięknymi ilustracjami. Zaprezentowano w niej wiele zabawnych, łatwych do zapamiętania, wierszyków, które z pewnością zachwycą najmłodszych Czytelników i będą przez nich chętnie deklamowane. W książce znalazły się krótkie rymowanki, wierszyki, do których napisano melodie i są znane jako piosenki (np. Była sobie żabka mała, My jesteśmy krasnoludki) oraz takie, które wykorzystywane są w zabawach (np. Baloniku mój malutki, Mam chusteczkę haftowaną, Mało nas, mało nas do pieczenia chleba).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
