Seria Księga pytań i odpowiedzi to książki zawierające odpowiedzi na wiele pytań. Historia to przekrój najważniejszych wydarzeń i życia społeczeństw od najdawniejszych czasów. Publikacje zostały opatrzone bogatą szatą graficzną oraz łatwymi do zrozumienia tekstami.
Pełne ciepła i świątecznego uroku opowieści związane ze świętami Bożego Narodzenia, w których bohaterami są gwiazdka, która uciekła z nieba oraz Święty Mikołaj, spełniający dziecięce marzenia. Książki przeznaczone zarówno do samodzielnej lektury, jak i do czytania ich wraz z rodzicami. Ilustracje Katarzyny Sadowskiej.
Seria świątecznych kolorowanek to propozycja zarówno dla dzieci, młodzieży, ale też osób dorosłych. Mandale to przyjemny sposób na relaks i odprężenie, a bajkowe, zimowe ilustracje wprowadzą magiczną atmosferę świąt.
Seria świątecznych kolorowanek to propozycja zarówno dla dzieci, młodzieży, ale też osób dorosłych. Mandale to przyjemny sposób na relaks i odprężenie, a bajkowe, zimowe ilustracje wprowadzą magiczną atmosferę świąt.
Gwiazdkowe łamigłówki i Kolorowe Boże Narodzenie to seria świątecznych kolorowanek, które zawierają duże ilustracje do pokolorowania oraz krótkie, proste polecenia. Malowanki pomogą dziecku w rozwijaniu umiejętności manualnych, a dzięki łamigłówkom malec z przyjemnością może ćwiczyć spostrzegawczość i umiejętność logicznego myślenia. Dodatkową atrakcją są naklejki, które urozmaicą zabawę.
Moje najwspanialsze święta to pełne świątecznego uroku i magii opowiadania, których akcja toczy się w okresie Bożego Narodzenia. Czy święty Mikołaj pomoże Piotrusiowi i Zuzi odnaleźć ich zagubionego pieska Sopelka? Co Mateuszek i Albert ujrzeli dzięki magicznej kuli, podarowanej przez tajemniczego pana? Kto pomógł Tosi, Agatce i Tolkowi w przygotowaniu wigilijnej kolacji? By poznać odpowiedź na te pytania, wystarczy zajrzeć do środka tej wspaniałej książki, dzięki której w pełni można poczuć magiczną atmosferę świąt, czytając wzruszające opowieści i podziwiając barwne ilustracje.
Baśnie Hansa Christiana Andersena to ponadczasowe opowieści, których uniwersalny morał jest aktualny także w czasach nam współczesnym. Brzydkie Kaczątko uczy, że nigdy nie można nikogo odrzucać i krytykować tylko ze względu na jego wygląd. Dziewczynka z zapałkami uwrażliwia na ludzką krzywdę i niedolę. Świniopas to historia księcia zamienionego w świniopasa i cesarzówny, dla której liczyło się tylko bogactwo i dobra materialne. Calineczka daje przykład, że dobro, miłosierdzie i wrażliwość na krzywdę innych zawsze wracają. Słowik zaś zwraca uwagę, że wolność jest wartością najcenniejszą, cenniejszą niż złoto i bogactwo. Niniejsze baśnie ukazują pewne stałe wzorce i postawy moralne, wskazują drogę właściwego życia, w którym dobro zwycięża zło, a ciężka i uczciwa praca zawsze zostaje wynagrodzona. Hans Christian Andersen (1805-1875) – urodził się 2 czerwca 1805 r. w Odense (Dania). Jego rodzina nie należała do ludzi zamożnych, ojciec był szewcem, a matka praczką. W wieku 14 lat wyjechał do Kopenhagi z zamiarem zostania aktorem lub śpiewakiem. W 1822 r. otrzymał stypendium królewskie, które umożliwiło mu naukę w szkole, a później studia. W 1835 r. ukazała się jego powieść pt. Improwizator, która zawiera wątki autobiograficzne, to historia ubogiego, lecz utalentowanego dziecka z nizin społecznych. Jednak największą sławę zyskał jako autor baśni: w 1835 r. ukazały się jego Baśnie opowiedziane dla dzieci, a w 1872 r. wydano ich uzupełnienie i kontynuację w zbiorze pt. Baśnie i opowieści. Pisarz zmarł w Kopenhadze w 1875 r.
Gwiazdkowe łamigłówki i Kolorowe Boże Narodzenie to seria świątecznych kolorowanek, które zawierają duże ilustracje do pokolorowania oraz krótkie, proste polecenia. Malowanki pomogą dziecku w rozwijaniu umiejętności manualnych, a dzięki łamigłówkom malec z przyjemnością może ćwiczyć spostrzegawczość i umiejętność logicznego myślenia. Dodatkową atrakcją są naklejki, które urozmaicą zabawę.
W pustyni i w puszczy to fascynująca powieść podróżniczo-przygodowa o niezwykłej przyjaźni, poświęceniu, oddaniu i ogromnej odwadze. Dwójka polskich dzieci mieszkających w Port Saidzie zostaje porwana przez Arabów. W tym czasie w Sudanie rozpoczyna się muzułmańskie powstanie. Porywacze zamierzają dołączyć do powstańców. Podczas wędrówki przez pustynię dzieciom udaje się uciec... Czyha na nie wiele niebezpieczeństw, a w ślad za nimi wciąż podążają porywacze. Czy uda im się umknąć i bezpiecznie wrócić do domu? Henryk Sienkiewicz (1846-1916) – urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił w pisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika „Słowo”. Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim Trylogia. Pierwsza część pt. Ogniem i mieczem ukazała się drukiem na przełomie 1883?i?1884?r. Potop?–?druga?część?Trylogii?–?powstał?w?latach?1884-1886,?a?na?przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się Pan Wołodyjowski. Wielki sukcesem w kraju. W 1896 r. ukazało się Quo vadis – powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych, jak np. Bez dogmatu (1891 r.) i Rodzina Połanieckich (1894 r.). Napisał również m.in. nowele: Sachem, Wspomnienie z Maripozy, Za chlebem, Niewola tatarska, Orso, W krainie złota i powieści historyczne: Krzyżacy (1900), Na polu chwały (1906) czy powieść dla młodzieży: W pustyni i w puszczy (1912).
Tajemniczy ogród to zapomniany, zamknięty od wielu lat i zaniedbany zakątek ogromnego parku, otaczającego posiadłość stryja głównej bohaterki, Mary Lennox, pana Cravena. To także miejsce magiczne i pełne czarownego blasku; miejsce, które staje się azylem dla dziesięcioletniej sieroty Mary. Dziewczynka ucieka tam zawsze wtedy, kiedy czuje się samotna i nikomu niepotrzebna. Ogród wraz z nią przeżywa niezwykłą metamorfozę: zaniedbane kwiaty zaczynają kwitnąć i czarować swoim pięknem. Miejsce to odkrywa przed Mary bolesne sekrety jej zgorzkniałego stryja i posiadłości, która wcale nie jest taka pusta, jak wcześniej myślała dziewczynka. Natura staje się sprzymierzeńcem bohaterów w ich walce o odzyskanie siebie i utraconego dzieciństwa. Najsłynniejsza książka Frances Elizy Burnett to magiczna opowieść o sile marzeń, potędze przyjaźni i czarach, które tak zwyczajnie kryją się w nas samych. Frances?Eliza?Burnett?(1849-1924) – angielska pisarka, autorka powieści dla?dzieci?i?młodzieży. Szczególny?rozgłos i uznanie przyniosła jej książka Mały lord, która doczekała się nawet adaptacji teatralnej. Jej utwory były tłumaczone na wiele języków, a niektóre z nich cieszą się niesłabnącym powodzeniem do dziś. Do najbardziej znanych, oprócz wspomnianego Małego lorda, należą też Tajemniczy ogród (1909) i Mała księżniczka (1905).
Dramat Juliusza Słowackiego, opublikowany w 1839 r., to opowieść o żądzy władzy i niepohamowanych ambicjach, które popychają do najokrutniejszych postępków; to historia wielkiej namiętności i?nieoczekiwanej zdrady. Dwie siostry, Alina i Balladyna, rywalizują o miłość księcia Kirkora, jednak właśnie ta miłość doprowadza je do wielkiej tragedii. Balladyna przedstawia tragiczną walkę człowieka z przeznaczeniem, którego nie można zmienić i które wplątuje go w bezskuteczne zmagania z sobą samym i otaczającym światem. Dzieło Słowackiego to również opowieść o początkach państwa polskiego. Autor dokonał rekonstrukcji prehistorycznych dziejów Polski, tworząc baśniowy świat fantastycznych zjaw i postaci. Juliusz Słowacki (1809-1849) – urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu (Wołyń). Jeden z?najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu, poeta, dramaturg i?epistolograf. Obok Mickiewicza i?Krasińskiego jest uznawany za jednego z?wieszczów narodowych. W?twórczości swojej podejmował tematy walki narodowo-wyzwoleńczej, egzystencjalne rozterki i refleksje człowieka, uwikłanego w machinę historii. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W 1927 r. sprowadzono prochy poety do kraju, spoczął w krypcie na Wawelu, obok Adama Mickiewicza.
Dziady to cykl dramatów romantycznych autorstwa Adama Mickiewicza. Ze względu na swoją strukturę nazywane są dramatem amorficznym, który charakteryzuje się brakiem strukturalnej jedności, kolejne wydarzenia nie są ze sobą połączone. II część jest dramatem społecznym, IV – dramatem miłosnym, a III – dramatem narodowo-rewolucyjnym. II i IV część Dziadów oraz wiersz Upiór, ze względu na miejsce powstania, nazywane są Dziadami wileńsko-kowieńskimi, natomiast III część – drezdeńskimi; według badaczy zaś miały one być zadośćuczynieniem dla rodaków, odkupieniem win za to, że poeta nie brał udziału w powstaniu listopadowym. Adam Mickiewicz (1798-1855) – urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka. Wybitny poeta, romantyczny wieszcz, zwany często „bardem słowiańskim” lub „poetą przeobrażeń”. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę doby polskiego romantyzmu. Znakomity twórca dramatu romantycznego. Autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady, a przede wszystkim epopei narodowej Pan Tadeusz. Zmarł 26 listopada1855 r. w Konstantynopolu, a w 1890 r. jego prochy zostały złożone w krypcie na Wawelu.
Zemsta Aleksandra Fredry inspirowana jest autentycznymi wydarzeniami, które miały miejsce na zamku w?Odrzykoniu. W?ostatecznej wersji utworu Fredro osadza czas i?miejsce akcji w świecie szlachty sarmackiej, a bohaterów odziewa w szlacheckie żupany i kontusze. Rejent i Cześnik to przedstawiciele Polaków-Sarmatów, aż do przesady przywiązanych do tradycji, którym obce jest wszelkie nowatorstwo. Na tle ich groteskowej kłótni o mur graniczny rozgrywa się historia pełnego uniesień uczucia Wacława i Klary. Utwór ten to komedia omyłek i niezwykłych intryg, a jego lektura z pewnością zarówno rozbawi, jak i zachęci do refleksji. Aleksander Fredro (1793-1876) – polski komediopisarz, poeta, pamiętnikarz. Artysta pełen sprzeczności wewnętrznych, społecznik, który jednocześnie nieustannie poszukiwał samotności i miał skłonność do popadania w melancholię. Autor wielu komedii obyczajowych, ośmieszających głównie życie i zwyczaje szlachty prowincjonalnej. W komediach osiągnął mistrzostwo w budowaniu postaci bohaterów, kształtowaniu i rozwijaniu akcji, operowaniu dowcipnym, rubasznym językiem. Jego utwory zajmują stałe miejsce w kanonie literatury polskiej i znajdują się w repertuarze wielu teatrów. Najbardziej znane są komedie: Zemsta, Śluby panieńskie, Pan Jowialski, Mąż i żona, Dożywocie, a także wiele bajek, np. Małpa w kąpieli, Paweł i Gaweł, Zupa na gwoździu...
Nowele Bolesława Prusa powstawały głównie na początku lat osiemdziesiątych XIX w. (Katarynka – 1880 r., Kamizelka – 1882 r., Z legend dawnego Egiptu – 1888 r.). Przez wielu badaczy Prus jest uznawany za mistrza tego gatunku. W Katarynce mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch światów, wykształconego mecenasa – pana Tomasza i ubogiej, niewidomej dziewczynki. Pan Tomasz pod wpływem niespodziewanych wydarzeń postanawia pomóc małej sąsiadce. W noweli tej Prus zwraca uwagę czytelnika na kwestię filantropii i życia zgodnego z ideą utylitaryzmu. Kamizelka to historia małżonków, którzy dla dobra drugiego uciekli się do małego, niewinnego kłamstwa. To także opowieść o bezwarunkowej miłości, trosce o drugiego człowieka i docenianiu więzi rodzinnych. Z kolei nowela Z legend dawnego Egiptu przestrzega czytelnika, że nie da się uciec przed przeznaczeniem, a żadne z ludzkich planów nie mogą być „pewne” swojej realizacji. Bolesław Prus (1846-1916), właśc. Aleksander Głowacki; pisarz, felietonista, działacz polityczny; szybko stracił rodziców, a jego wychowaniem zajęła się babcia. Jego plany naukowe musiały ustąpić pracy zarobkowej, ale pomimo wielu zajęć, wciąż znajdował czas na samodzielną naukę. Zaczął pisać felietony i artykuły do prasy, a później nowele, opowiadania i powieści. Napisał m.in. nowele i opowiadania: Pałac i rudera (1875 r.), Grzechy dzieciństwa (1883 r.), Na wakacjach (1884 r.), a także powieści: Lalka (1890 r.), Emancypantki (1890 r.), Faraon (1897 r.).
Syzyfowe prace to powieść o dorastaniu i dojrzewaniu do patriotyzmu, o odnajdywaniu w sobie miłości do ojczystego kraju i o walce z tymi, którzy chcą tę miłość zniszczyć. Autor, opisując losy dwóch głównych bohaterów – Marcina Borowicza i Andrzeja Radka, ukazuje warunki, w jakich żyła i uczyła się młodzież polska mieszkająca w zaborze rosyjskim, metody rusyfikacji i próby przeciwstawiania się jej. Ale powieść ta to także książka o pierwszych, niezapomnianych miłościach; o przyjaźniach, które przetrwają najcięższe próby i pokonają nawet nieubłaganie płynący czas. Symboliczna jest przede wszystkim sama wymowa tytułu: „syzyfowe prace” były bowiem – w zamyśle autora – bezskutecznymi zabiegami zaborców mającymi na celu wynarodowienie polskiej młodzieży. Stefan Żeromski (1864-1925) – urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie, pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Znamienity polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany „sumieniem polskiej literatury”; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia. Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.
Syzyfowe prace to powieść o dorastaniu i dojrzewaniu do patriotyzmu, o odnajdywaniu w sobie miłości do ojczystego kraju i o walce z tymi, którzy chcą tę miłość zniszczyć. Autor, opisując losy dwóch głównych bohaterów – Marcina Borowicza i Andrzeja Radka, ukazuje warunki, w jakich żyła i uczyła się młodzież polska mieszkająca w zaborze rosyjskim, metody rusyfikacji i próby przeciwstawiania się jej. Ale powieść ta to także książka o pierwszych, niezapomnianych miłościach; o przyjaźniach, które przetrwają najcięższe próby i pokonają nawet nieubłaganie płynący czas. Symboliczna jest przede wszystkim sama wymowa tytułu: „syzyfowe prace” były bowiem – w zamyśle autora – bezskutecznymi zabiegami zaborców mającymi na celu wynarodowienie polskiej młodzieży. Stefan Żeromski (1864-1925) – urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie, pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Znamienity polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany „sumieniem polskiej literatury”; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia. Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.
Zemsta Aleksandra Fredry inspirowana jest autentycznymi wydarzeniami, które miały miejsce na zamku w?Odrzykoniu. W?ostatecznej wersji utworu Fredro osadza czas i?miejsce akcji w świecie szlachty sarmackiej, a bohaterów odziewa w szlacheckie żupany i kontusze. Rejent i Cześnik to przedstawiciele Polaków-Sarmatów, aż do przesady przywiązanych do tradycji, którym obce jest wszelkie nowatorstwo. Na tle ich groteskowej kłótni o mur graniczny rozgrywa się historia pełnego uniesień uczucia Wacława i Klary. Utwór ten to komedia omyłek i niezwykłych intryg, a jego lektura z pewnością zarówno rozbawi, jak i zachęci do refleksji. Aleksander Fredro (1793-1876) – polski komediopisarz, poeta, pamiętnikarz. Artysta pełen sprzeczności wewnętrznych, społecznik, który jednocześnie nieustannie poszukiwał samotności i miał skłonność do popadania w melancholię. Autor wielu komedii obyczajowych, ośmieszających głównie życie i zwyczaje szlachty prowincjonalnej. W komediach osiągnął mistrzostwo w budowaniu postaci bohaterów, kształtowaniu i rozwijaniu akcji, operowaniu dowcipnym, rubasznym językiem. Jego utwory zajmują stałe miejsce w kanonie literatury polskiej i znajdują się w repertuarze wielu teatrów. Najbardziej znane są komedie: Zemsta, Śluby panieńskie, Pan Jowialski, Mąż i żona, Dożywocie, a także wiele bajek, np. Małpa w kąpieli, Paweł i Gaweł, Zupa na gwoździu...
Tajemniczy ogród to zapomniany, zamknięty od wielu lat i zaniedbany zakątek ogromnego parku, otaczającego posiadłość stryja głównej bohaterki, Mary Lennox, pana Cravena. To także miejsce magiczne i pełne czarownego blasku; miejsce, które staje się azylem dla dziesięcioletniej sieroty Mary. Dziewczynka ucieka tam zawsze wtedy, kiedy czuje się samotna i nikomu niepotrzebna. Ogród wraz z nią przeżywa niezwykłą metamorfozę: zaniedbane kwiaty zaczynają kwitnąć i czarować swoim pięknem. Miejsce to odkrywa przed Mary bolesne sekrety jej zgorzkniałego stryja i posiadłości, która wcale nie jest taka pusta, jak wcześniej myślała dziewczynka. Natura staje się sprzymierzeńcem bohaterów w ich walce o odzyskanie siebie i utraconego dzieciństwa. Najsłynniejsza książka Frances Elizy Burnett to magiczna opowieść o sile marzeń, potędze przyjaźni i czarach, które tak zwyczajnie kryją się w nas samych. Frances?Eliza?Burnett?(1849-1924) angielska pisarka, autorka powieści dla?dzieci?i?młodzieży. Szczególny?rozgłos i uznanie przyniosła jej książka Mały lord, która doczekała się nawet adaptacji teatralnej. Jej utwory były tłumaczone na wiele języków, a niektóre z nich cieszą się niesłabnącym powodzeniem do dziś. Do najbardziej znanych, oprócz wspomnianego Małego lorda, należą też Tajemniczy ogród (1909) i Mała księżniczka (1905).
Dziady to cykl dramatów romantycznych autorstwa Adama Mickiewicza. Ze względu na swoją strukturę nazywane są dramatem amorficznym, który charakteryzuje się brakiem strukturalnej jedności, kolejne wydarzenia nie są ze sobą połączone. II część jest dramatem społecznym, IV – dramatem miłosnym, a III – dramatem narodowo-rewolucyjnym. II i IV część Dziadów oraz wiersz Upiór, ze względu na miejsce powstania, nazywane są Dziadami wileńsko-kowieńskimi, natomiast III część – drezdeńskimi; według badaczy zaś miały one być zadośćuczynieniem dla rodaków, odkupieniem win za to, że poeta nie brał udziału w powstaniu listopadowym. Adam Mickiewicz (1798-1855) – urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka. Wybitny poeta, romantyczny wieszcz, zwany często „bardem słowiańskim” lub „poetą przeobrażeń”. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę doby polskiego romantyzmu. Znakomity twórca dramatu romantycznego. Autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady, a przede wszystkim epopei narodowej Pan Tadeusz. Zmarł 26 listopada1855 r. w Konstantynopolu, a w 1890 r. jego prochy zostały złożone w krypcie na Wawelu.
Antygona – dramat antyczny autorstwa Sofoklesa; został napisany i po raz pierwszy wystawiony w 443 r. p.n.e. w Atenach. Dla Sofoklesa inspiracją do stworzenia tego dramatu, podobnie jak Króla Edypa i Edypa w Kolonie, był mit tebański o losach rodu Labdakidów. Akcja dramatu rozgrywa się wokół konfliktu tytułowej bohaterki z władcą Teb i jej wujem – Kreonem. Antygona wbrew rozkazowi władcy postanawia godnie pogrzebać ciało brata – Polinejkesa. To wzbudza gniew wuja, który srogo ją za to karze. Tragedia podejmuje tematy władzy, jej zakresu, relacji władza – państwo, władza – rodzina, władza – prawa boskie, a także uwikłań międzyludzkich i rodzinnych. Sofokles (496-406 p.n.e.) – jeden z trzech wielkich twórców, obok Ajschylosa i Eurypidesa, tragedii greckiej złotego wieku. Pochodził z bogatej rodziny kupieckiej, młodość spędził w Attyce. Edukację rozpoczął w wieku 7 lat, a w wieku 16 lat podobno przewodził chórowi, który śpiewał pieśń dziękczynną z powodu zwycięstwa Greków nad Persami w bitwie pod Salaminą. Był aktywnym uczestnikiem życia politycznego i społecznego Aten, pełniąc zaszczytne funkcje w służbie publicznej i administracji. W wieku 28 lat po raz pierwszy wygrał zawody dionizyjskie – konkurs poetycki w starożytnej Grecji. Sofokles był wybitnym dramaturgiem, stworzył ok. 120 sztuk, niestety do dzisiaj zachowało się zaledwie 7 jego tragedii: Ajas, Antygona, Król Edyp, Elektra, Edyp w Kolonie, Kobiety z Trachis (Trachinki), Filoktet. Zmarł w 406 r. p.n.e. w wieku 90 lat.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
